David Kouwenaar en JaapMooy
exposeren in KCB-zaaltje
OnZe BaDsMoEs
3
ID
qr
3
a
Het getij in de
komende week
HET KAN OOK IN HET
1 AW
Kalm aan, stop even
Lezers spreken!
„LA CUBANA" annex café „Rust Wat"
AGENDA
CO
Ui
59
a 3
a
pi
bad
a
o
(0
CO
co
Cl
09
Ol
w
oo
CO
eo
Bemerkingen
van Barendje
Bazzeroet
Tussen Alkmaar en Bergen „RUST WAT"
Surinaamse- £ïop 9u vrn "2u 5n"h;s
Zuidamerikaanse sfeer CUBANA
Sprookjesachtige verlichting vriida^Tztttrdag8 4
DE KLEINSTE geest heeft soms het grootste woord. (Zelfde discussie).
Z°u DAT van Vondel zijn?
a*
a
(T
a
Q
<D Q
3"?
"3
T- 8-
Q n>
c w
ut
O
O?
rij papier
O
-*
O
m
cn
IB -+■
C
u
D
ca
-x
-1
O
O
O
3
<T>
O
Cl
3
3
"O
a
00
o
00
MCO
—A cd a>
-i
D
n O II
w
CD
3 3
C Q
0)
jt
00
urer
rose
r
3 3
A
A
O
"o a>
3 3
VrOda? 17 Juli 195S
berger bad courant
Vrjidag 17 Juli 1953
berger bad courant
(Van onze redacteur beeldende kunsten)
£)E VERTEGENWOORDIGERS van de „moderne"
stromingen in de schilderkunst zijn in Bergen be
paald schaars voorhanden. Er is een enkele, die wel
eens wat op dit terrein liefhebbert maar conse
quent en «nonderbroken zoeken er bij mijn weten
slechts twee een weg in deze richting. Ik ben over
het algemeen geen bewonderaar van deze uitingen
van de Ecole de Paris zo min als van wat er in
Duitsland gaande is. Want ik kan me nooit aan de
indruk onttrekken, dat er meer dan bij welke stro
ming ook door de aanhangers van deze richting een
steriel dogmatisme wordt bedreven. Dat zij om een
al eerder gebruikt beeld nog eens aan te halen
ons de bouwstenen verkopen met het verzoek, om
hierin nu maar een heel huis te zien. Het sterkst
geldt dit voor de extreme abstracten, maar in iets
mindere mate toch ook wel voor de groepen, die
daarmee verbonden blijken te zijn. Het wonder
baarlijke feit doet zich echter voor, dat men het
werk van David Kouwenaar en Jaap Mooy de
beide kunstenaars, waarom het hier gaat ondanks
zijn betrekkelijk extreme vormgeving en hun na
drukkelijke ..oppositie tegen het gewone" hier en
daar bepaald als een verademing ondergaat, wan
neer men het ziet temidden van het vaak zeer mid
delmatige realisme van vele dorpsgenoten-kunste
naars.
Nog eens: daarmee wil niet worden gezegd, dat deze
oppositie het recht aan haar zijde heeft. Integendeel:
de bezwaren blijven onverminderd bestaan. Maar het
zegt wel iets omtrent de kwaliteit van hun werk in
vergelijking tot wat er eerder is vertoond. Mag ik
duidelijker worden? Ik heb de indruk, dat dit werk
het beste is dat we sinds het begin van het jaar in het
KI.B-zaaltje te zien hebben gekregen. Dat ondanks
het dogmatische, het bewust-aesthetiserende ervan.
Gedurende de komende week zal het
in Bergen aan Zee volgens onderstaan
de tabel hoog water zijn.
Vrijdag 17 Juli 7.30 en 19.52
Zaterdag 18 Juli 8.10 en 20.34
Zondag 19 Juli 8.46 en 21.22
Maandag 20 Juli 9.50 en 22.18
Dinsdag 21 Juli 10.54 en 23.27
Woensdag 22 Juli 12.06 en 0.25
Donderdag 23 Juli 12.34 en 1.20
Vrijdag 24 Juli 13.40 en 2.14
Zaterdag 25 Juli 14.33 en 3.05
,,Man aan het venster", een schilderij van
David Kouwenaar. In deze reproductie komt
uiteraard een zeer essentieel deel der compo
sitie, de onderlinge verhouding der kleur-
vakken, niet tot uiting. Wel laat zich onder
kennen, welk spel van lijnen en vormen de
schilder voor de geest heeft gestaan. Dit is in
het nieuwe werk minder nadrukkelijk van
voordracht.
door
D. P. VAN
WIGCHEREN
Zulks dunkt mij
een gevolg van de
omstandigheid, dat
hier twee sterke,
intelligente per
soonlijkheden aa/n
het woord zijn. Het
duidelijkst onder
ken ik het per
soonlijke karakter
in het werk van
David Kouwenaar.
David n.m. leunt
voorzover ik kan
zien in geen enkel
opzicht tegen een
bekende grootheid
aan. Hij zoekt zijn
eigen weg. Deze is
van een zeker impressionistisch realisme
door een uitgesproken kubisme heenge
gaan en komt thans uit bij een vormen-
spraak, die in sterke mate abstraherend
is zonder dat er volledig afscheid is
genomen van de door de natuur gege
ven vermen Met name bij David blijft
de uiterlijk waarneembare realiteit het
uitgangspunt van de scheppende activi
teit. De verleiding is echter zeer groot,
om de vorm in sterke mate onderge
schikt te maken aan het spel van span
ningen en bewegingen, dat hem op ze
ker moment bezig houdt. Ook waar hij
dit doet. gebeurt het echter minder na
drukkelijk dan hij dat in het verleden
wel heeft gedaan. In dit opzicht is er
een leerzame vergelijking te maken tus
sen zijn oudere schilderiien en die van
meer recente datum. Van beiden zijn hier
in het zaaltje van het Kunstenaarscen
trum Bergen- enkele opgehangen. Met
name een „oud" werk als „Man aan het
venster" is in dit opzicht welsprekend-
Er is bovendien nog een belangrijke
afwijking. David heeft kennelijk af
stand gedaan van het gebruik van kleur.
In het oudere werk sprak een tegenstel
ling mee tussen roden en groenen, paar-
sen en blauwen. Daarvan is niets meer
terug te vinden. Slechts de tegenstel
ling tussen zwart en grijs is er nog. Wie
meent, dat dit een verarming is. ver
gist zich geloof ik. Persoonlijk heb ik
dit althans gevoeld als een uiting van
een toegenomen krachtbesef. Kouwe
naar heeft geen behoefte meer aan veel
kleur, zomin als hij het heeft aan een
geprononceerd lijnenschema. Hij kan
het thans af met een minimum aan
middelen. Dat wil niet zeggen, dat hii er
in zijn werk toeschietelijker op is ge
worden. Eerder werd het stugger, Kou
wenaar is een sterke, intelligente per
soonlijkheid, ook picturaal. Maar hij is
niet poëtisch.
ZIJN VRIEND EN GEESTVERWANT
Jaap Mooy is in dit opzicht een gans
andere kant uitgegaan. Het werk van
deze schilder maakte twee jaar geleden
hier en daar de Indruk, de neerslag te
zijn van een neurotische spanning die
onvoldoende was gesublimeerd. Het was
van een geladenheid en een onrust die
benauwden. Daarvan is zo op het oog
weinig overgebleven. Ook hier is een
ontwikkeling geweest. Het resultaat is
een groep werken, die niet in alle delen
even sterk is - die misschien ook een
minder sterke persoonlijkheid verraadt
dan het oeuvre van David Kouwenaar
- maar die aan de andere kant vaak
poëtischer van kleur en stemming is-
Mooy heeft de kleur behouden. Zij
vormt zelfs een zeer essentieel deel
van zijn composities. Daar zonder zou
den zij vaak een wat erg sobere indruk
maken, al is ook Mooy in staat, om vrij
wel uitsluitend met lijnen een sprekend
schilderij te maken. Er hangt in dit op
zicht een bepaald verrassend voorbeeld
van zijn kunnen, dat we „Het feest
maal" zullen noemen. Dit is vrijwel
zonder kleur gerealiseerd, bestaat al
leen uit lijnen op een effen fond.
Waar Mooy de kleur gebruikt, doet
hij dat altijd fraai, al sprgpkt het resul
taat niet altijd even sterk. Van een po
ëtische bekoring vind ik de gouache,
die aan de binnenzijde van de deur een
onverdiend ongunstige plaats heeft ge
kregen. De kleuren, diepe blauwen en
tere groenen, wekken de indruk van
een nachtgezicht. Eenzelfde hoogte is
bereikt in een enkel ander werk.
Het uitgangspunt is bij Mooy zelden
de zichtbare realiteit, waarin David die
benut. Mooy schept veel meer - en
hierin sluit hij zich aan bij de Zwitser
Paul Kee, met wiens werk het zijne
trouwens vele aanrakingsvlakken heeft
- een eigen werkelijkheid, waarin, hij
een ganse scala van gevoelens kan ont
laden. De middelen mogen soms wat
gezocht voorkomen, de vormentaal ook
hier weinig gemakkelijk aanspreken -
aan de bekoring kan men zich bij rus
tige beschouwing niet onttrekken.
Zo hangt er in het KCB-zaaltje een
collectie werk, uitzonderlijk van ka
rakter, opmerkelijk van kwaliteit, in
een vormentaal, waarmee menigeen
moeite zal hebben. Wie zich echter de
tijd voor een rustige beschouwing gunt
en bereid is er zich door de te laten
aanspreken, zal zonder twijfel elemen
ten ontdekken, die ook voor hem waar
de hebben. Al zou het alleen maar zijn:
de moed ener artistieke overtuiging,
die geen compromissen aanvaardt en
consequent de eens gekozen weg blijft
gaan.
w MOESTEN deze keer lang en zorgvuldig
zoeken, voor we onze jeugdige vriend Barendje
Bazzeroet vonden. We hadden het ongeluk, juist
in de natte moesson naar Bergen te zijn getogen
en onze speurtocht langs het strand riep herinne
ringen bij ons ivakker aan Pesie's natuurbad, om
het duidelijker te formulerenaan de douches in
dat natuurbad. Het enige verschil is, dat die
douches kunstmatig zijn, en dat je er voor betalen
moet, en dat je hier gratis met origineel regen-
ivater wordt besproeid. Langs het strand ontmoet
ten we slechts weinige badgasten. Hier en daar
wees een zwarte paranluie de plaats aan, waar een
menselijk wezen zich vermeide in de gedachte
„uit" te zijn, doch verder was het doodstil.
DARENDJE BAZZEROET
troffen we tenslotte, na
veel informeren, in de loka
liteit, die de oudere heren
een sociëteit noemen, doch
die men in he» kinderhuis
heel vriendelijk met het
woord „speelzaal" aanduidt.
Er droop water langs de
vensterruiten en er hing een
vochtige damp. Hier en daar
bekeken de kinderen van
het koloniehuis aardige
plaa4jesboeken, waarin af
beeldingen van een zonover
goten strand te zien waren.
„Dat is de nieu-we ploeg
bleek-neus-jes" sprak Ba
rendje, nadat wij hem be
groet hadden en hadden ge
vraagd wat die kinderen de
den. „Die zijn hier pas aan-
ge-ko-men, maar ze mo-gen
het s4rand niet op. Nu mo
gen ze plaat-jes be-kij-ken".
door
ALBERIK
„Ja, 't Is zielig voor die
kinderen", meenden wij, kij
kend naar de regen, buiten.
„Hun vacantie is zogoed als
bedorven". „Dat is te zeg
gen', mijmerde Barendje.
„Ik vraag me al-tijd af,
waar-om de men-sen nog
steeds met va-can-tie gaan.
Het is ei-gen-lijk he-le-maal
niet no-dig. Ie-der jaar weer
an, zie je dui-zen-den plat-
te-lan-deTS naar Am-ster-
dam, of een an-de-re gro-te
stad trek-ken en op het-zelf-
de mo-ment gaan dui-zen-
den Am-ster-dam-mers naar
het plat-te-land. Als die re-
ge-ring van ons nou eens
ver-stan-dig wou zijn, dan
moest ze die plat-te-lan-ders
o-ver-brengen naar Am-
ster-dam en de men-sen uit
de gro-te ste-den naar de
hei en de bos-sen. Dan wa
ren ze het he-le jaar door
met va-can-tie. En er werd
ook wat min-der ge-reisd.
De spoor-we-gen zijn er
maar mooi mee.
Moet je mee-ma-ken! Gis-
te-ren kwam mijn tan-te me
op-zoe-ken. Dat mens woont
in Ol-den-zaal. Een lief
stuk-kie, nie-waar? A-fijn,
ze heeft de he-le reis moe
ten staan, die ar-me ziel.
Nou is dat op zich-zelf niet
zo erg, maar ze moest e-ven-
goed voor een zit-plaats be-
ta-len! Dat ver-to-nen ze
nog niet eens in een der-de-
rangs circus. Ais je de goed-
koop-sfe plaats neemt, moet
je staan, maar be-taal je de
vol-le mep, dan kan je lek
ker gaan zit-ten. Dat is bil
lijk.
Toch vreemd, dat die rei-
ze-rij er zo in ge-ko-men is
bij de men-sen. Ik denk, dat
daar de vee-vee-vee ach-ter
zit. Ik heb ge-hoord, dat het
strand zo in de smaak valt,
om-dat de men-sen ge-lo
ven, dat het ge-zond is. Nou,
je kan net zo goed op het
ter-rein van de hoog-o-vens
of de staats-mijnen gaan
kam-pe-ren. Op het strand
word je ver-kou-wen, je
wordt door een kwal ge-
krie-beld, of je krijgt zand
in je maag. Som-mi-ge men
sen zeg-gen, dat het s'rand
zo in trek is, om-dat je daar
zon-der in op-spraak te ko
men, je kle-ren uit kan
trek-ken. Nou, dat is maar
een kwes-tie van wen-nen,
vind ik. Als ie-der-een mee
doe4, kan 't in 't Von-del-
park ook. Of anders gaan
we in een mu-se-um met
zijn al-len Mis-schien dat
er dan min-der be-zwaar
wordt ge-maakt te-gen blo
te schil-de-rij-en. Als we
straks ons vi-ta-mi-ne-'a-
blet-je ge-had heb-ben. zal
ik dit plan toch eens na-der
uit-wer-ken.
„O, ga je de pol-der weer
in?", vroeg Barendje plotse
ling, ziende dat wij aanstal
ten maakten om te vertrek
ken. „Goeie vaart en be-hou-
den thuis-komst hoor!"
W/ANNEER GE HET ME toestaat,
mijnheer de redacteur van de
Berger Badcourant, dan heb ik iets
te zeggen over uw stukje inzake het
parkeren te Bergen aan Zee. Ik zou
zo zeggen, u komt er niet vaak ge
noeg.... of u hebt niet goed genoeg
uitgekeken wanneer ge uw wagen
tje moet gaan parkeren. Het is
doodeenvoudig een onwaarheid dat
u een bedrag van vijftien guldens
kwijt moet zijn om uw wagen ergens
neer te zetten. Het wemelt van vrije
parkeerruimte ik zal ze u natuur
lijk niet opnoemen, want het ont
dekken ervan is waarlijk zo moeilijk
niet. Maar gesteld, dat het werkelijk
waar was, dat ge een maand in
Bergen-Binnen in pension zoudt zijn
en ge zoudt tweemaal per dag een
kwartje moeten offeren voor een
goede standplaats, wat is dat in ver
houding tot bijv. een vertoeven op
Maandag in Amsterdam, waar ge de
hand niet kunt houden o p maar
moet steken i n uw portemonnaie.
Een geheel andere zaak is de vraag
of het gemeentebestuur van Bergen
nu alles wel zo in orde heeft als het
in een badplaats van enige betekenis
behoort te zijn. Als ge nu bijv.
geschreven zoudt hebben over het
gevaar op de weg van de Ruinekerk
af tot aan het strand aan toe, dan
zou ik u gelijk geven. Wanneer ge de
drukke van Peltlaan door bent, dan
wijst de weg „naar zee" u langs v de
hertenkamp en vandaar over het
tramlijntje door een zeer smal laan
tje, dat nauwelijks voldoende is voor
twee sleeën, zoals die nogal eens
<loor Bergen toeren. Ik geloof, dat dat
met een tikje goede wil zo te ver
beteren zou zijn en misschien
was er ook wel iets te vinden om
de fietsers van links en rechts te
waarschuwen voor de auto's die uit
dat laantje de „Eeuwige laan" op
draaien Dat is daar soms heel ge
vaarlijk en dan gaan we verder:
we rijden in de Eeuwige laan, die
natuurlijk te smal is.
Het zou alweer niet zo heel veel
kosten indien de bomen daar goed
gesnoeid werden en bleven. Komt
€r zoals vaak gebeurt in deze
dagen een touringcar aan, dan is
het toch maar moeilijk passeren en
raakt men zo het groen der bomen
en krassen de takken de auto's kaal.
Plaatsing van deze stufeken betekent
nietdat de redactie met de inhoud
instemt. Zij acht kennisneming ervan
van algemeen belang.
Het hoekje aan het einde van de
Eeuwige laan zou natuurlijk zo moe
ten blijven, maar er zou misschien
zonder aanranding van het natuur
schoon wat meer doorkijk kunnen
komen. En dan mogen we niet ver
geten, dat de straat ook maar zo-zo
geplaveid is. Waarom houdt de weg-
voorziening eigenlijk bij de Mosse-
lenbuurt op? Vroeger was de Eeu
wige laan een laan zonder huizen
(een enkele villa) maar tegenwoor
dig is het een straatweg met aan
beide zijden huizen.
Bij de Fransman wordt het iets
ruimer, maar met heel veel gemak
en zonder aan het natuurschoon
schade te doen zou die straatweg
toch minstens een meter verbreed
kunnen worden! Wat zou daar nu
tegen kunnen zijn? Misschien alleen
de (lege?) brandkast van de ge
meente Bergen?
En daar waar het gewas wat dik
is, zou men natuurlijk geen bomen
of struiken moeten weghalen, maar
uitdunnen, zodat in de nogal ge
vaarlijke bochten er een beetje meer
uitzicht zou zijn. Bij het Elzenlaan
tje houdt het wandelpad op en kan
men daar oversteken naar het weg
getje, dat langs het kerkje loopt. Het
zijn er maar weinigen die daarvan
gebruik maken. Men schuttert maar
wat langs de straatweg door, in het
zand p". een belofte van wel drie
jaar terug, dat daar een voetstraatje
zou komen, is nog altijd belofte ge
bleven; aan de vervulling kwam men
niet toe. Het zou toch niet zo'n toer
zijn om een wandelpaadje te maken
aan de Noordzijde van de straatweg,
zo onder bij het rijtje woningen
(villa's en bungalows) langs, maar
dan aan de overkant van de weg. Zou
men dat aan de huizenzijde doen,
dan heeft de wandelaar steeds hin
der van de auto's welke aan die
zijde mogen parkeren (vergunning
aan de bewoners afgegeven). Men
zou die zijde minstens beter moeten
verharden omdat thans de auto's
vaak in het zand blijven vastzitten
en heel moeilijk meer zijn te ver
lossen. En men zou goed moeten
toezien, dat het parkeerverbod voor
andere dan de auto's van de bewo
ners dier huizen beter zou worden
nageleefdhet is begrijpelijk dat op
heel zomerse dagen elk verbod niet
geldig meer kan zijn (de practijk
wijst dat overal uit) maar onbe
voegden parkeren nu vaak hun auto
ook in die zandwoestijn en onbe
kend als zij zijn met het gevaar dat
zij moeilijk weer kunnen wegrijden,
draaien zij de grond daar geheel tot
pulver.
Dat lijkt allemaal met elkaar een
heel ding maar is het natuurlijk
niet. Toch, al zou het dat wèl zijn,
dan nog is het bestaan van Bergen-
binnen zo nauw met Bergen-aan-Zee
verbonden, dat men ook daar moet
zorgen voor een behoorlijke accomo-
datie.
Tel. K 2200 4364 Z)i>. MttX WoisU
(Advertentie Injg Med.)
Het geli.'kt er nu op, dat men aan
gemeente bureaux denkt „het moet
daar maar wat rollen" en „het redt
zich wel", maar dat gebeurt natuur
lijk niet ongestraft. Men zou er deze
mooie badplaats in opkomst toch ook
om kunnen gaan mijden.
De mens van 1953 stelt nu eenmaal
meer eisen aan een goede wegvoor-
ziening dan die men in Bergen-aan-
Zee geeft!
Een Bergen-aan-Zeeënaar.
Geen experiment zo geslaagd,
of er zitten kunstjes bij
F HEB U Zaterdag niet gezien!
DEGIN VAN een tentoonsteüingsverslag: „Ze waren
er weer allemaal"
fjET ZIJN meer zijn streken, die kleur geven.
op HET lichtfeest: Zij, die in het donker...
WAARHEIDSGETROUW genoteerd: Pensions zijn
verzamelplaatsen, waar je iedere ochtend tegen
iedereen goede morgen" zegt.
QVER DE Rustende Jager gesproken: het is er
bar-doenig.
JdlEUW uithangbordje: Mooy en Kouwenaar, aan
nemers.
„JOHANNES" moet toch ergens wonen!
QP BERGEN, met de dag duidelijker: Art's own
country.
JOU JA, hij kleedt zich uit om haar beter te
kleden.
OHORTS zijn broekjes, die je draagt als je benen
zó lelijk zijn dat ze toch opvallen.
AAN HET STRAND kun je genieten, zei ze een
broodje zand etend.
MAX: Seul dans le soir?
JflET Z'N TWEEëN is het beter dan alleen.
JJADGAST-MOTTO: Bridgen of verzuipen.
"JIJ ZIJN een echt paar...
JN BERGEN woont de haute volée tussen Komlaan en de zee.
TIJDENS een discussie: Je moet het uit je duim zuigen, waar zou je het
anders vandaan zuigen?
QPZe was gewoon niet van het pad der deugd af te krijgen. (Uit de
Opstandigen)
1VEET U, wat Dr van Schelven zegt? U weet wel die van „Wat maakt Ge
van Uw leven? Hij zegt: Niemand kan ons op ons eigen vrije terrein
hinderen of dwingen iets tegen onze zin te doen.
jfJADDUGEDACHT! (Elias)
QP DE HARMONIE:
De stad loopt overend. De burgervendels zetten
Zich rustig in 't gelid. Het zwangere metaal
Baart onweer, niet tot schrik, maar heerelijk onthaal.
JJACHT JE, dat ik het prettiger vond jou te zien dan jij mij?
THEY WORKED perhaps two hours a day and the rest of the time they ate
4 chocolates. Babbitt
'REETJE van de Week: rot-weer.
IHAT LACHT GIJ, verander slechts de naam en de geschiedenis geldt U zelf.'
Horatius
AANSPORING: Toe nou!
n C. PAARD
MUSEUM
MUSEUM VAN OUDHEDEN: Oude
Prinsweg, Dagelijks geopend van
1012 uur en van 1416 uur.
ANTIQUARIAAT: Het Boerenhuys,
Ruinelaan 8, de gehele dag ge
opend.
ANTIQUARIAAT: Bergensche Kunst-
handel, tot 's avonds 10 'uur. Kunst
nijverheid.
EXPOSITIES
HUIS MET DE PILAREN: Boven
zaal, Gé Koeman, schilderijen,
miniaturen en tekeningen, Dagelijks
geopend tot 22 uur.
DE RUSTENDE JAGER, Kunste
naars Centrum Eorgen, tot 24 Juli.
Jaap Mooy en David Kouwenaar.
Schilderijen, Gouaches.
CHANTE MERLE: Kerkepad 1,
Dagelijks tot 22 uur, Dirk Trap.
ATELIER ZUIDLAAN 155: 2—5.30
uur Tweede expositie. Maskers Jan
van Erkelens, Marionetten.
ATELIER JAC. KOEMAN, Wierdijk
12: Expositie eigen werk.
AMUSEMENT
CAFé RESTAURANT „DE RUSTEN
DE JAGER": Dagelijks Trio Pim
Tholen. Vrijdags Trio Jacoda met
zang van Dorothy Morris.
CAFé RESTAURANT „DE OUDE
PRINS": dagelijks 7.30 uur, Trio
Gé Bakker.
DANCING CAFé NIEUWENDIJKï
Dagelijks de Arditi's, n.m. 8 uur,
tot 's nachts 2 uur.
DANCING „LA CUBANA": Dagelijks
tot v.m. 2 uur, Vrijdag, Zaterdag
en Zondag tot 4 uur, Latin Ameri
can Night Club.
DANCING „DE RUSTENDE JAGER"S
Zaterdag en Zondag, Orkest Fred
die Huil.
BAR DE LA RUÏNE: Dagelijks tot
v.m. 2 uur: Bar-entertainment
Jackson en Petersen.
SPORT
BRIDGECLUB B.B.C.: Maandag 20
uur in de Dancing van de Rusten
de Jager. Ook Toegankelijk voos
gasten.
i
BIOSCOOP DE RUSTENDE JAGER
Vrijdag-, Zondag- en Dinsdagavond
8.30 uur: „Ik beken" (18 jaar); Zater
dag-, Maandag- en Woensdagavond 8.30,
Zondagmiddag 2.30 uur: ,,You_are al
ways in my rr
„jmy heart" (alle lft.) Donder
dagavond, 7 en 9.30 uur: „De onvergete
lijke melodie" (alle leeft.)
EXCURSIES DORPSHUIS
DAGELIJKS: Jan Ivangh, 's avonds
lezingen, projecties in kleur met
geluid-opnamen
VOLKSHOGESCHOOL
„'t Oude Hof"; 1118 Juli: Leerlingen
van de kweekschool voor scheepswerk-
tuigbouwkunde A'dam (a.s. zeelieden),
algemeen vormend, inleidingen, handen
arbeid, muziek, sport, enz.
„De Zandhocve": 1114 Juli: Bijeen
komst van Franse jongens en meisjes,
die hier enkele maanden op boerderijen
gewerkt hebben, en nu weer naaï
Frankrijk terug gaan. Er worden enke
le inleidingen gehouden, excursies ge
maakt en onderling van gedachten ge
wisseld over het verblijf hier te lands,
„De Zandhoeve": 14—19 Juli; Frans-
Nederlandse Volksdanscursus.
DOKTERSDIENST
DE DOKTERSDIENST wordt waai*
genomen door de arts A. H. vaal
Gelder, Van Reener.park 2, tel,
2027, ,1
