Vragen staat vrij Prijsregeling landbouwgronden nu in de Eerste Kamer ET Oiefarlne fit t Aanvaarding te verwachten BANDEN r Reünisten waren getuigen van schijngevecht Om het geluk van Peter IV0R0L: Uw trouwe metgezel op reis! Waarom erg? Het huwelijk Vacantie? Tuin en inwoning Begrijpelijk Pijnlijke vraag Reisverenigingen De polis-clausule De Poes C.H. is ditmaal tégen 4 middelen in 1 tablet doen wonderen! LOPEND Pints Pam, Pom en de wonderlamp Het feest van de K.M.A. Enthousiast meeleven met nieuwe generatie door Kitty Lessels Radioprogramma WOENSDAG 22 JULI 1953 VINDT U het zo erg, mevrouw, dat uw zoon niet door zijn eind examen is gekomen? Waarom eigen lijk? U schrijft nu wel dat hij „zijn best" niet deed, maar is het mis schien zo, dat u hem destijds min of meer tegen zijn zin dwong om naar de H.B.S. te gaan? Het is heus niet waar dat diploma's nodig zijn „om er te komen". Gelukkig niet. Het kan soms een weg iets gemakke lijker maken. Maar de eigen per soonlijkheid is beslissend. U moet maar eens met hem mee gaan naar een bureau voor beroepskeuze. En nagaan welke kant hij heen wil. En.... dan laten gaan. E* IS een klacht van ouders. Ze vinden het treurig dat tegen hun wil, met toestemming van dt kanton rechter, hun zoon gaat trouwen. Hebben wij, zo schrijft de vader, als ouders dan helemaal niets meer te zeggen? Kunnen we de beslissing van de kantonrechter dan niet On gedaan maken? Deze kwestie heeft natuur lijk een voorgeschiedenis, die we hier niet kunnen bespreken en die er ook minder toe doet. Als zodanig was op het meisje niets aan te mer ken, haar zedelijk gedrag etc. is in orde. Wat dan? Het meisje „ligt" de ouders niet. Ze vinden haar niet „ge schikt" voor hun zoon. Deze kwestie is heel moeilijk en wij kunnen wel in de gevoelens van de ouders komen. Maar.de jon gen is meerderjarig. Hij moet nu zelf zijn levensweg bepalen en zijn partner kiezen. Door uw weigering heeft u voldoende getoond, hoe u over dit huwelijk denkt. De verant woording is nu bij hem. Dat de wet het mogelijk maakt om nu toch te huwenis dat wel zo fout? Door uw weigering is het huwelijk opge houden, er was tijd tot bezinning en nadenken. Hij blijft bij zijn beslis sing. Op het meisje is moreel niets aan te merken. De jongen is meer derjarig. Dus heeft de kantonrechter geen enkele reden de toestemming tot een huwelijk te weigeren. Ge voelsargumenten van de ouders kun nen dan geen rol spelen. Want, on bedoeld, zouden we dan weer terecht komen in de tijd dat de ouders een meisje kozen. Daar zou lezer toch ook niet heen willen? Het is jammer en pijnlijk dat het zo gelopen is. Het zou beter zijn dat naar de mening van de ouders méér werd geluisterd. Maar nu het zover is, zouden -/ij u willen aanraden: tracht er u over heen te zetten. Anders verliest u uw kind helemaal. OEEFT een handelsreiziger die al leen op provisie werkt ook recht op vacantie? Bedoeld wordt hier de vacantieregeling van 1 dag per twee gewerkte maanden. Deze regeling is van toepassing op hen, waarop ook het Bijzonder Besluit Arbeidsverhoudin gen van toepassing is. Hierbij speelt de gezagsverhouding een rol. Over de juiste positie van deze reiziger wordt verder niets medegedeeld. Hij kan bij het Ge westelijk Arbeidsbureau even infor meren, hoe deze instelling over zijn positie denkt in het licht van het B.B.A. Verder kan hij ook overleggen met de Arbeidsinspectie. Wij ver moeden, dat hij wel recht op va cantie heeft. WAT KUNNEN de mensen het el- kaar toch lastig maken, over za ken die zo eenvoudig zijn op te lossen. Er is een voor- en een achter tuin. Waar heeft de inwoning recht op? Op helemaal geen tuin, want ze hebben boven twee kamers. Ge zien de omvang van de tuin zou het echter wenselijk zijn die inwoning ook een stukje aardbol met groen af te palen. Dat spaart ook nog op onderhoud en beplanting. De ver standhouding wordt prettiger, dat spaart zenuwen en men zal er gees telijk rijker aoor worden. UEN LEZERES vraagt iets voor haar vader. Wat ze vraagt komt hier op neer. Eens woonden mijn ou ders in een dorpje in Brabant. Thans kan t ij aan zijn v/ens voldoen terug te keren. Een betrekking en een huisje zijn hem aangeboden Welke papieren en vergunningen heeft hij allemaal nodig of mag je nu zo maat verhuizen? Het is in dit leven niet aanneme lijk dat iets zo maar mag. Haar va der heeft nu nodig een vergunning om dat huis te mogen betrekken, van die gemeente. Meer niet. Of liever „juist dat", w.ant om dat papiertje te krijgen valt niet mee. Heeft hij dat, dan mag hij zomaar verhuizen. CR ZIJN vragen, waar door ons beslist geen antwoord op te geven is, omdat ze een zielsconflict .betref fen, dat vrager zelf en met zichzelf dient uit te vechten. Hij is verloofd en wil trouwen. Zijn a.s. schoon ouders zijn aangewezen op steun. Zelf verdient hij goed. Maar, vraagt hij, dat wil zeggen dat ik straks (en wie weet hoe lang en hoeveel) voor mijn schoonoudersmoetopbrengen. Ik trouw dan, schrijft hij ironisch, met dat hele gezin. Toch wil ik daarop ook de trouwerij eigenlijk niet laten afstuiten, want mijn aanstaande kan er toch nok niets aan doen. Wat kan ik doen? U kunt die alimentatie niet voorkomen, ook niet door onder hu welijksvoorwaarden te trouwen! Hier is een van die gevallen, waar bij men vragen kan of de huidige alimentatie-regeling eigenlijk wel billijk is. Lezer kan vóór het trou wen eens contact opnemen met so ciale zaken. Hij kan dan althans te weten komen, wat hij opbrengen moet. Misschien is er met praten wel iets te bereiken. Maar geheel zonder alimentatie zal het niet gaan. Daar om zal hij, met zijn verloofde, deze zaak zelf moeten oplossen. Advies is hier niet te geven. LJERHAALDELIJK (leven we niet in de tijd van het reizen) komen er brieven van leden van reisvereni gingen. Brieven met allerlei klach ten. Over geld wat men terug vraagt en niet krijgt, over bijbetalingen en zo meer. De moeilijkheid is dan dat deze verenigingen slechts zelden rechtspersoon zijn. Een goed regle ment ontbreekt meestal ook. En in plaats van de bedoelde „saamhorig heid en kameraadschap" ontstaat het ONZE lezers kunnen kos teloos antwoord krij gen op vragen en moeilijkheden, bijvoorbeeld over: juridische aangelegen heden woning'kwesties, hu welijksmoeilijkheden, opvoe dingszorgen, sociale verzeke ringswetten, assurantiezaken, persoonlijke geestelijke moei lijkheden, enz. U schrijft dan de redactie en vermeldt links op de enveloppe: Mentor. Desgewenst krijgt U persoon lijk antwoord en wordt Uw brief niet in de krant behan deld. Alles wordt strikt ver trouwelijk afgedaan. tegendeel. Advies is zelden afdoende te geven, door bovengenoemde oor zaken. Het zou beter zijn, als men direct een goed reglement maakte, waarin voorzien werd in de dingen die kunnen gebeuren. Het zeker sympathiek werk van de/.e vereni gingen zou er door worden bevor derd. LIET IS inderdaad zeer belangrijk, dat de „bevoorrechte" op de polis juist wordt genoemd. Een algemene term „de erfgename" of iets in die geest geeft bij overlijden allerlei moeilijkheden. Vooral bij tweede huwelijken. Door een verkeerde clausule, zoals „de erven" is het soms nodig dat bij een simpele uit kering van bijvoorbeeld f 200. de bode de uitl.erings-kwitantie door tien mensen moet laten tekenen. Le zer moet daarom maar contact op nemen met zijn maatschappij. Als de agent de polissen eens komt con troleren, is het nuttig, om juist de kwestie van de bevoorrechting bij overlijden eens goed met hem door te praten. De lezeres, die zo in angst zit over de gespannen verhouding tus sen haar buren en haar poes, moet maar eens met de dierenbescherming gaan praten. Daardoor kunnen ver drietige dingen wellicht voorkomen worden. MENTOR (Van onze parlementaire redacteur) DE EERSTE KAMER behandelde in haar vergadering van Dins dagmiddag allereerst een veertien tal kleine wetsontwerpen, o.m. de verlenging van de zittingsduur van de in 1953 gekozen gemeenteraads leden met één jaar, en het openen van de mogelijkheid tot het nemen van maatregelen ter beveiliging van registers van de burgerlijke stand. Alleen over het laatst genoemde onderwerp vond een korte discussie tussen minister Donker en de heer Brandenburg (C.P.N.) die zich tegen het ont werp verklaarde, plaats. Alle ont werpen werden zonder hoofdelijke stemming aanvaard. Vervolgens begon de Kamer met de bespreking van het ontwerp tot regeling van enkele rechts handelingen met betrekking tot landbouwgronden. Een ontwerp, dat gelijk men zich zal herinneren enige weken geleden in de Tweede Kamer nog al wat stof deed op waaien, al werd het tenslotte met grote meerderheid (6611 stem men) aangenomen. Ook de Eerste Kamer zal het ont werp, dat een prijsregeling voor de verkoop van landbouwgronden en een toetsing van deze verkoop aan het al gemeen landbouwbelang beoogt, wel aanvrarden. Zowel de K.V.P.-woord voerder, de heer De Goey, als de P.v. dA.-landbouwdeskundige, de heer Hoogland, zegden namelijk hun steun toe. Ook prof. Rip (A.R.) en de heer Louwes (V.V.D.) achtten de voordelen Wanneer U zich onbehaaglijk voelt, doei 'n enkel tabletje Chefarine „4" wonderen. Door de samenwerking van 4 beroemde geneesmiddelen, in één tablet verenigd, voelt U zich een an der mens, weer in staat met plezier Uw werk te doen. van dit ontwerp groter dan de nadelen, maar zij moesten meedelen, dat hun fracties dit inzicht niet volledig deel den. Met dit verschil, dat terwijl een enkele A.R. nog twijfelde, prof. Mole naar zich kort en bondig tegen het ont werp verklaarde. Hij achtte het onjuist, dat de overheid de bevoegdheid zal krijgen preventief in de prijsvorming, ook in neerwaartse zin, in te grijpen; zijns inziens behoort de overheid alleen achteraf in te grijpen als de prijsvor ming, alle omstandigheden in aanmer king genomen, onredelijk moet worden geacht. Ook mir Kolff (C.H.) had, anders dan zijn fractie in de Tweede Kamer, over wegende bezwaren tegen dit ontwerp. De voorgestelde prijsteheersing, die hij overbodig achtte, vormt zijns inziens een stap op de verkeerde weg, die tot ondermijning van de individuele ver antwoordelijkheid moet leiden. Het toetsingsrecht achtte hij al evenzeer uit den boze: een zeer krachtige in snoering van het keurslijf, waarin het agrarische bedrijfsleven nu reeds zucht. Dit laatste werd met klem door prof. Rip bestreden. Men moet juist het te gengaan van een versnippering der gronden toejuichen, daar anders steeds de overheid ten behoeve van de kleine grondgebruikers in zal moeten grijpen. In dit verband wees de heer Hoogland op de mistoestanden, die landbouwkun dig bekeken in de buurt van Noord- wolde bstaan. Hier ligt een complex zandgrond van 1156 hectare, dat in han den is van 557 eigenaren en gebruikt wordt door 530 personen. Tachtig pro cent der grondgebruikers heeft minder dan vijf hectare in gebruik. Gevolgen; gebrekkige toegangswegen, ontbreken van doelmatige afwatering, slechte ver kaveling, veel te kleine bedrijven en extensief grondgebruik. Met het oog op deze en dergelijke toestanden ging het Ontwerp hem dan ook niet ver ge noeg. Ook de heer Louwes keerde zich tegen de versnippering van landbouw gronden; hij drong er op aan tevens het erfrecht drastisch te wijzigen. Met de heren Rip en Hoogland achtte hij voorts prijsbeheersing als uitvloeisel van onze dichte bevolking dringend geboden. Een beheersing, die niet tot verstar ring zal mogen leiden, maar die een beweeglijk karakter behoort te be houden. Het voorkeursrecht van de rechter zal niet in een winstobject mogen ontaarden. Zijns inziens be hoort ons volk een andere opvatting over de landbouwgrond te krijgen; bovendien zal het moeten beseffen, dat Nederlands grond als volksbezit ontzaglijk duur is. Prof. Rip wees tenslotte nog op een zeer groot nadeel van dit ontwerp, namelijk de grote twijfel die er be staat of de voorgestelde prijsbeheer sing wel effectief zal zijn. Hij was van oordeel, dat het thans gaat om een laatste poging om een sluitende prijsbeheersing te krijgen. Mislukt deze poging dan zal het gehele vraag stuk opnieuw moeten worden bezien. Evenals de heren Louwes en Hoog land achtte hij het tijdelijk karakter vari deze wet, die over vijf jaar ver valt, een ernstig bezwaar voor suc ces. Zulks in tegensteling met de heer de Goey, die hier juist het grootste voordeel van heto ntwerp in zag. Volgende week Dinsdag zal minister Mansholt op de gemaakte opmerkin gen antwoorden. In de vergadering der Eerste Kamer is gisteren voorts voorlezing gedaan van een schrijven van prof. dr F. C. Gerretson, waarin hij mededeelt ont slag te nemen als lid van de vaste commissie voor de buitenlandse poli tiek, omdat hij zich niet kan vereni gen met de gang van zaken in die commissie. RIJWIEL 4 MOTOR (Advertentie Ing. Med.) 73. Moeder Woeffie was erg ge schrokken door de boze houding van de baronesse, die zonder haar ook nog maar één blik waardig te keuren, de kamer was uitgestevend en de deur met een harde slag achter zich had dichtgetrokken. „Ik begrijp er niets van", had Moeder met een verdrieti ge stem gezegd en toen was haar blik op Ali gevallen, die met grote ogen het hele toneel had staan volgen. „Er gebeuren hier allemaal heel rare din gen, sinds jij hier bent", vervolgde ze. „Vooruit, verdwijn jij óók alsjeblieft!" Nu, dat behoefde ze geen tweede keer te zeggen. FFFtttt klonk het al en Ali was verdwenen. Zuchtend borg Moe der het bijzondere hoedje in haar lin nenkast. „Ik sta voor een raadsel!" mompelde ze, terwijl ze het hoedje op de bovenste plank neer legde. „Ik be grijp niet, hoe ik aan dit hoedje kom, maarik kan het toch ook niet zo maar weggooien. Daar is het veel te mooi voor!" Gelukkig kwamen op ait ogenblik Pirn, Pam en Pom thuis en had Moeder wel iets anders om aan te denken. Haar zoontjes waren altijd hongerig, wanneer ze uit school kwa men en ze besloot snel een paar boter hammen klaar te maken. Maar op haar vraag of er soms nieuwe mensen In het dorp waren komen wonen, konden Pim, Pam en Pom geen bevestigend antwoord geven. Wel vertelden ze haar, dat zij óók dat negerjongetje ontmoet hadden in het bos! (Advertentie Ing, Med.) De zevenhonderd reünisten van de 125-jarige Koninklijke Mili taire Academie zijn gistermorgen de oude poort van de academie uitgereden, om in het hun zo be' kende cadettenkamp een moderne legeroefening van de cadetten van thans bij te wonen. Het cadetten- kamp is boordevol herinneringen voor tientallen oud-generaals en kolonels, die hier hun eerste praC' tische opleiding ontvingen. De opgaaf was het optrekken van In fanterie naar de vijand achter een heuvelrug. Het geheel werd van een commando-auto uit dusdanig geregis seerd, dat de reünisten de strijd via de luidspreker konden volgen. Geen schot werd voortijdig gelost en de Thunder- jets stormden precies op tijd over het gevechtsterrein en wentelden gierend rond in de onbewolkte lucht. Tanks rolden aan, draaiend en duikend in diepe kuilen. Rode, blauwe, witte en gele helmen kropen dooir het terrein, waardoor men duidelijk de vorderin gen van de infanteriegoep kon gade slaan. Uit stellingen achter het eigen lijke front beschoten 25-ponders de vijandelijke stellingen achter de heu velrug, om die stormrijp te maken. De reünisten zaten allen onder een grote legertent, maar nauwelijks was het eerste schot gelost, of zij stroomden eruit. Zij waren nauwelijks weg te houden van het gevechtsterrein, waar een nieuwe generatie cadetten zich dekte en weer opstond uit het gloeiend hete zand op het terrein, dat amper beschutting bood. Na afloop van het BEROEMDE GENEESMIDDELEN IN ÉÉN TABLET 'n 4ije doet wonderen! (Advertentie Ing. Med.) 62) Hij voelde zich bijna verachtelijk in de ontstellende leegheid van zijn hart. Maar van dit ogenblik af zou hij met al zijn krachten ervoor strij den om voor haar de illusie te be houden, dat hij van haar hield: hij zou haar koesteren, haar van zijn kracht gevenhij zou haar gehoor zaamheid verschuld'gd zijn. Alles wat binnen in hem was rilde bij dat woorden haar stem klonk tot hem door, zo zacht als de nacht wind in de gouden allamanda: „Jij hebt hij 't leven terug gegeven, lieve ling; jij zult mij ook weer doen lopen... heb dank voor zulk een liefde, als de jouwe". Hij voelde dat zijn keel weer dicht- gesnoerd werd. Hij legde haar terug in de kussens. Het gezichtje vol lijden was onvergetelijk mooi; de oogleden vielen dicht over de donkere ogen. Zij was gerust. Geheel gerust over alles, wat zij bereikt had en wat zij nog zou bereiken. En het grootste wat zij ten slotte bereiken zou, zou de gehele be heersing van zijn leven zijn en de onderwerping van zijn wezen, zodat Lynne Carrick niet eens meer een dwaze herinnering ergens diep in hem zou zijn. Zo verliet hij haar; hij ging recht streeks door de hall op het terras; in stinctmatig ging hij daarheen, waar de lucht rein en open was, onbezoedeld door haar bedrog. HOOFISTUK VII Dat Leon, na z,„n overhaast ver trek uit Beatrice's kamer, weer naar hoven was gegaan naar de speel kamer, zeker om Peter nog eens even te gaan zien, kon Bryce op maken uit het feit, dat de wagen van de chirurg nog onderaan de ter rastrapjes stond. Maar dat Lynne ook op dat ogen blik in de kinderkamer was, dat wist hij niet. Voor Lynne Carrick was de Casa Garron een plaats van onvergetelijke vernederingen i zij was niet van plan geweest, er nog eens terug te komen. Maar l.aar trots was ver dwenen als sneeuw voor de zon, toen José haar vertelde van Peter's ongeluk en zei dat Max met spoed ontboden was. Zij had geen dienst en was dus direct naar 't huis gegaan. F.n Pepita, net als die eerste keer, had de deur open -edaan en had naar haar gekeken met dezelfde uit drukkingloze ogen. „Si usted gusta, u even hier wach ten". Pepita had haar toegestaan tot in de hall te komen. En even daarna kwam mevrouw Garron en Lynne, die de koelheid van haar uit voelde gaan had gauw g zegd: „Ik hoorde van Pe er's on geluk en kwam alleen maar naar hem vragen." Haar toon was pijn lijk verontschuldigend. „Hij stootte een gat in zijn hoofd tegen de rand van het vijvertje", legde mevrouw Garron uit. Haar toon was niet vriendelijk, maar omdat't haar onmogelijk was de oprechtheid van de liefde van dit meisje voor Peter in twijfel te trekken voegde zij eraan too; „Er is helemaal geen gevaar, maar hij heeft een erge schrik gehad cn is doodmoe Hij slaapt nu, maar u kunt hem wel even zien, als u dat wilt". „Ja, ik wil graag", zei Lynne rus tig. Toen was zij met Patricia Garron naar de kinderkamer gegaan; en Max Leon, die zich oprichtte van 't kinderbedje, had haar aangezien en had toen snel zijn blik afgewend. Nu -tond zij tegenover Leon, aan de andere kant van 't bedje en keek naar Peter. Toen zij 't verband om zijn hoofdje zag zijn bedrukt te- zichtje en toen zij eraan dacht dat hij had kunnen verdrinken, sloeg de angst haar om het hart. kunnen verdrinken, sloeg de angst haar om 't hart. Zij sprak niet: stond slechts naar hem te kijken door haar vallende tranen heen en zii liet hem ongestoord slapen, hoewel zij hem zo vreselijk graag in haar armen had genomen. Het scheen wel alsof Patricia Garron iets van een onuitgesproken verwijt voelde. Want, toen Lynne zich om draaide en op de gang kwam. volgde mevrouw Garron haar en zei: ,,'t Ongeluk is r.iemand's schuld ge weest, juffrouw Carrick". Zij vertelde, hoe Peter in de tuin was geweest met Beatrice, hoe hij opeens naar de vijver was gekropen, hoe Beatrice hem ge roepen had. „En toen'de uit- wat een pijn zij geleden moet hebben en de onherstelbare schade die zij zich wellicht berokkend heeft. Zij ligt weer in bed, wij weten niet voor hoelang" De zachte blauwe ogen van Patricia waren hard en bitter geworden en zij sprak op vlijmende toon: „Ik heb gehoord van Bryce dat u zei, dat zij kan lopen. U had helemaal ge lijk. Zij kan lopen. Wij zagen haar lo pen..". Haar stem begaf haar toen zii het zich herinnerde. „Ik hoop, dat ik in mijn gehete leven nooit meer zoiets vreselijks zal moeten aanzien, als Bea trice, die probeerde te lopen in haar angst om Peter. U belasterde haar op kwaadaardige wijze, juffrouw Carrick; ik hoop, dat u tenminste zo menselijk zult zijn om daar spijt van te hebben." Zij ging meteen weer naar de kinder kamer terug. En wederom sloot zich een deur voor Lynne's gezicht. Lynne ging naar beneden naar de hall en voor 'trfigenblik was elk gevoel als verlamd in haar. Maar haar denk vermogen was buitengewoon wakker en door haar nauwkeurigheid van fei ten en waarheid uit elkaar te kennen, begreep zij en was zij verslagen door die laatste demonstratie van Beatrice's slimheid. Dit merkwaardig ensceneren schijngevecht gaf de artillerie een de monstratie met zes 25-ponders en even daarna kwam een Amerikaanse hou witser het terrein opgereden om de monstraties te geven voor de reünis ten. Deze konden na afloop van do demonstratie het moderne materieel bekijken en in de tanks een tochtje door het cadettenkamp maken. Gistermiddag waren de reünisten de gast van de schietverenigingen van de verschillende wapens van de cadetten. Des avonds was er een galaconcert op het binnenplein van het kasteel. Generaal John Harding, chef van de imperiale generale staf, Is blijkens een mededeling van het Britse ministerie van oorlog benoemd tot veldmaarschalk. Rhenmatische Pijnen slopen Uw krachten- Maar ze vreten ook In op Uw humeur en gestal. Laat dat toch niet zo doorgaan. Drijf die pijnen uit! Met een bloedzuive rende Kruschen-kuur. Met de jaren gingen Uw lever, nieren en ingewan den trager werken. De zes minerale zouten van Kruschen brengen ze weer op gang. Als dat gebeurt, geen opeen hoping van onzuiverheden meer iri het bloed. En daarmee behoren dan ook vanzelf die pijnen tot het verleden. Adv. I.M. drukking van haar gericht werd zorgel f," Paries op tijd demonstreren van lijk, toen zij in herinnering nogmaals rloe hulpeloosheid, dit schitteren- 't gebeurde in de tuin herleefde „stond Beatrice in haar wanhoop op en probeerde naar hem toe te gaan. Zij maakte één pas; wij zagen het beiden. Bryce en ik, juffrouw Carrick. Zii nam een stap en zakte in elkaar; en wij kunnen ons, vanzelfsprekend, indenken de toneelspelen terwijl zij zichzelf de dramatische rol toebedeelde en haar publiek ademloos bezig hield; die ijs koude gemeenheid, terwijl Peter voor zijn leven vocht; dit voor altijd afdoen de bewijs, dat zij niet kon lopen. (Wordt vervolgd) (Advertentie Ing. Med.) DONDERDAG 23 JULI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24-00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7-45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9-40 Gram. 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 11.50 „Als de ziele luistert", cau serie. 12.00 Angelus. 12.03 Lunchconcert. (12-3012.33 Land- en Tuinbouwmede- delingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Gram. 14.00 Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.25 Pianorecital. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Vocaal Ensemble en solist. 17.00 Voor de jeugd. 17-30 Gram. 17.40 Voordracht. 18.00 Harmonie-Orkest. 18.30 Gram. 18,35 „Op de stelling". 18.45 Leger des Heils- muziek. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19-10 Levensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord. 19.30 Gram. 20 00 Radiokrant. 20.20 Radio-Vossenjacht. 21.15 „Achter grachten, wallen en kante len", klankbeeld. 21.45 Marinierskapel 2i.l5 Piano-recital. 22-45 Avondoverden king. 23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.1524.00 Gram.muziek HILVERSUM II, 298 m.: 7-00 AVRO, 7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7 00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 -Morgenwijding. 9.15 Gram. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Wa terstanden. 9.40 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gevar. muziek. 11.45 „Zij", die geen vacantie hebben", causerie. 12.00 Orgelspel. 12.25 „In 't spionnetje". 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. 12-50 „Uit het bedrijfsleven", cau serie. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen oi gram. 13.20 Lichte muziek. 13.50 Ca baret. 14.40 Viool en piano. 15-00 Voor de zieken. 16.00 Gram. 16.30 Reportage van de Ronde van Frankrijk. 16.40 Gram. 16.45 Voor de jeugd. 17-30 Mil. causerie. 17.40 Gram. 17.45 Regeringsuitzending: U. F. M. Dellaert: „Schiphol, wereldlucht haven", causerie. 18.00 Nieuws. 18 15 Sportproblemen. 18.25 Musette-Orkest. 18.50 Beschouwing over de Ronde van Frankrijk. 19.00 Gesproken brief uit Lon den. 19 05 Dansmuziek. 19.50 „Van Groen- landers en Eskimo's", causerie. 20.00 Nieuws. 2005 Radio Philharmonisch Or kest en solist. 2110 „Nederland bouwt verder....", hoorspel. 22.15 Lichte mu ziek. 23.00 Nieuws 2315 Sportactualitei- ten. 23.30—24.00 Amusementsmuziek, r- b- te b- ij- cl le ie r- at al ct le .e- Ze ns de Ti en an il- ile ie- ze »r- ïr- Bl- rs it" ijn lf- er- lie ir- ,n- :h- in- >P- trd de Ee- ras tn- tad ae- mt en ers tan ïaf ing ijn len iet ar en lit— ten de ast el- in ei- als -1. Del 3), 4), en [x> en !X- ler it- !X- en B- De C) er ri- lis il- 2)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 5