Vragen staat vrij
Prijsregeling landbouwgronden
nu in de Eerste Kamer
ET
Oiefarlne fit
t
Aanvaarding te verwachten
BANDEN
r
Reünisten waren getuigen van
schijngevecht
Om het geluk van Peter
IV0R0L: Uw trouwe metgezel op reis!
Waarom erg?
Het huwelijk
Vacantie?
Tuin en inwoning
Begrijpelijk
Pijnlijke vraag
Reisverenigingen
De polis-clausule
De Poes
C.H. is ditmaal tégen
4 middelen in 1 tablet
doen wonderen!
LOPEND
Pints Pam, Pom en de wonderlamp
Het feest van de K.M.A.
Enthousiast meeleven
met nieuwe generatie
door Kitty Lessels
Radioprogramma
WOENSDAG 22 JULI 1953
VINDT U het zo erg, mevrouw,
dat uw zoon niet door zijn eind
examen is gekomen? Waarom eigen
lijk? U schrijft nu wel dat hij „zijn
best" niet deed, maar is het mis
schien zo, dat u hem destijds min
of meer tegen zijn zin dwong om
naar de H.B.S. te gaan? Het is heus
niet waar dat diploma's nodig zijn
„om er te komen". Gelukkig niet.
Het kan soms een weg iets gemakke
lijker maken. Maar de eigen per
soonlijkheid is beslissend. U moet
maar eens met hem mee gaan naar
een bureau voor beroepskeuze. En
nagaan welke kant hij heen wil.
En.... dan laten gaan.
E*
IS een klacht van ouders. Ze
vinden het treurig dat tegen hun
wil, met toestemming van dt kanton
rechter, hun zoon gaat trouwen.
Hebben wij, zo schrijft de vader,
als ouders dan helemaal niets meer
te zeggen? Kunnen we de beslissing
van de kantonrechter dan niet On
gedaan maken?
Deze kwestie heeft natuur
lijk een voorgeschiedenis, die we
hier niet kunnen bespreken en die
er ook minder toe doet. Als zodanig
was op het meisje niets aan te mer
ken, haar zedelijk gedrag etc. is in
orde. Wat dan? Het meisje „ligt" de
ouders niet. Ze vinden haar niet „ge
schikt" voor hun zoon.
Deze kwestie is heel moeilijk en
wij kunnen wel in de gevoelens van
de ouders komen. Maar.de jon
gen is meerderjarig. Hij moet nu
zelf zijn levensweg bepalen en zijn
partner kiezen. Door uw weigering
heeft u voldoende getoond, hoe u
over dit huwelijk denkt. De verant
woording is nu bij hem. Dat de wet
het mogelijk maakt om nu toch te
huwenis dat wel zo fout? Door
uw weigering is het huwelijk opge
houden, er was tijd tot bezinning en
nadenken. Hij blijft bij zijn beslis
sing. Op het meisje is moreel niets
aan te merken. De jongen is meer
derjarig. Dus heeft de kantonrechter
geen enkele reden de toestemming
tot een huwelijk te weigeren. Ge
voelsargumenten van de ouders kun
nen dan geen rol spelen. Want, on
bedoeld, zouden we dan weer terecht
komen in de tijd dat de ouders een
meisje kozen. Daar zou lezer toch
ook niet heen willen? Het is jammer
en pijnlijk dat het zo gelopen is. Het
zou beter zijn dat naar de mening
van de ouders méér werd geluisterd.
Maar nu het zover is, zouden -/ij u
willen aanraden: tracht er u over
heen te zetten. Anders verliest u uw
kind helemaal.
OEEFT een handelsreiziger die al
leen op provisie werkt ook recht
op vacantie? Bedoeld wordt hier de
vacantieregeling van 1 dag per twee
gewerkte maanden. Deze regeling is
van toepassing op hen, waarop ook het
Bijzonder Besluit Arbeidsverhoudin
gen van toepassing is.
Hierbij speelt de gezagsverhouding
een rol. Over de juiste positie van
deze reiziger wordt verder niets
medegedeeld. Hij kan bij het Ge
westelijk Arbeidsbureau even infor
meren, hoe deze instelling over zijn
positie denkt in het licht van het
B.B.A. Verder kan hij ook overleggen
met de Arbeidsinspectie. Wij ver
moeden, dat hij wel recht op va
cantie heeft.
WAT KUNNEN de mensen het el-
kaar toch lastig maken, over za
ken die zo eenvoudig zijn op te
lossen. Er is een voor- en een achter
tuin. Waar heeft de inwoning recht
op? Op helemaal geen tuin, want
ze hebben boven twee kamers. Ge
zien de omvang van de tuin zou het
echter wenselijk zijn die inwoning
ook een stukje aardbol met groen
af te palen. Dat spaart ook nog op
onderhoud en beplanting. De ver
standhouding wordt prettiger, dat
spaart zenuwen en men zal er gees
telijk rijker aoor worden.
UEN LEZERES vraagt iets voor
haar vader. Wat ze vraagt komt
hier op neer. Eens woonden mijn ou
ders in een dorpje in Brabant. Thans
kan t ij aan zijn v/ens voldoen terug
te keren. Een betrekking en een
huisje zijn hem aangeboden Welke
papieren en vergunningen heeft hij
allemaal nodig of mag je nu zo maat
verhuizen?
Het is in dit leven niet aanneme
lijk dat iets zo maar mag. Haar va
der heeft nu nodig een vergunning
om dat huis te mogen betrekken, van
die gemeente. Meer niet. Of liever
„juist dat", w.ant om dat papiertje
te krijgen valt niet mee. Heeft hij
dat, dan mag hij zomaar verhuizen.
CR ZIJN vragen, waar door ons
beslist geen antwoord op te geven
is, omdat ze een zielsconflict .betref
fen, dat vrager zelf en met zichzelf
dient uit te vechten. Hij is verloofd
en wil trouwen. Zijn a.s. schoon
ouders zijn aangewezen op steun.
Zelf verdient hij goed. Maar, vraagt
hij, dat wil zeggen dat ik straks (en
wie weet hoe lang en hoeveel) voor
mijn schoonoudersmoetopbrengen. Ik
trouw dan, schrijft hij ironisch, met
dat hele gezin. Toch wil ik daarop
ook de trouwerij eigenlijk niet laten
afstuiten, want mijn aanstaande kan
er toch nok niets aan doen. Wat kan ik
doen? U kunt die alimentatie niet
voorkomen, ook niet door onder hu
welijksvoorwaarden te trouwen!
Hier is een van die gevallen, waar
bij men vragen kan of de huidige
alimentatie-regeling eigenlijk wel
billijk is. Lezer kan vóór het trou
wen eens contact opnemen met so
ciale zaken. Hij kan dan althans te
weten komen, wat hij opbrengen
moet. Misschien is er met praten wel
iets te bereiken. Maar geheel zonder
alimentatie zal het niet gaan. Daar
om zal hij, met zijn verloofde, deze
zaak zelf moeten oplossen. Advies
is hier niet te geven.
LJERHAALDELIJK (leven we niet
in de tijd van het reizen) komen
er brieven van leden van reisvereni
gingen. Brieven met allerlei klach
ten. Over geld wat men terug vraagt
en niet krijgt, over bijbetalingen en
zo meer. De moeilijkheid is dan dat
deze verenigingen slechts zelden
rechtspersoon zijn. Een goed regle
ment ontbreekt meestal ook. En in
plaats van de bedoelde „saamhorig
heid en kameraadschap" ontstaat het
ONZE lezers kunnen kos
teloos antwoord krij
gen op vragen en
moeilijkheden, bijvoorbeeld
over: juridische aangelegen
heden woning'kwesties, hu
welijksmoeilijkheden, opvoe
dingszorgen, sociale verzeke
ringswetten, assurantiezaken,
persoonlijke geestelijke moei
lijkheden, enz. U schrijft dan
de redactie en vermeldt links
op de enveloppe: Mentor.
Desgewenst krijgt U persoon
lijk antwoord en wordt Uw
brief niet in de krant behan
deld. Alles wordt strikt ver
trouwelijk afgedaan.
tegendeel. Advies is zelden afdoende
te geven, door bovengenoemde oor
zaken. Het zou beter zijn, als men
direct een goed reglement maakte,
waarin voorzien werd in de dingen
die kunnen gebeuren. Het zeker
sympathiek werk van de/.e vereni
gingen zou er door worden bevor
derd.
LIET IS inderdaad zeer belangrijk,
dat de „bevoorrechte" op de polis
juist wordt genoemd. Een algemene
term „de erfgename" of iets in die
geest geeft bij overlijden allerlei
moeilijkheden. Vooral bij tweede
huwelijken. Door een verkeerde
clausule, zoals „de erven" is het
soms nodig dat bij een simpele uit
kering van bijvoorbeeld f 200.
de bode de uitl.erings-kwitantie door
tien mensen moet laten tekenen. Le
zer moet daarom maar contact op
nemen met zijn maatschappij. Als
de agent de polissen eens komt con
troleren, is het nuttig, om juist de
kwestie van de bevoorrechting bij
overlijden eens goed met hem door
te praten.
De lezeres, die zo in angst zit
over de gespannen verhouding tus
sen haar buren en haar poes, moet
maar eens met de dierenbescherming
gaan praten. Daardoor kunnen ver
drietige dingen wellicht voorkomen
worden. MENTOR
(Van onze parlementaire
redacteur)
DE EERSTE KAMER behandelde
in haar vergadering van Dins
dagmiddag allereerst een veertien
tal kleine wetsontwerpen, o.m. de
verlenging van de zittingsduur van
de in 1953 gekozen gemeenteraads
leden met één jaar, en het openen
van de mogelijkheid tot het nemen
van maatregelen ter beveiliging
van registers van de burgerlijke
stand. Alleen over het laatst
genoemde onderwerp vond een
korte discussie tussen minister
Donker en de heer Brandenburg
(C.P.N.) die zich tegen het ont
werp verklaarde, plaats. Alle ont
werpen werden zonder hoofdelijke
stemming aanvaard.
Vervolgens begon de Kamer met
de bespreking van het ontwerp
tot regeling van enkele rechts
handelingen met betrekking tot
landbouwgronden. Een ontwerp,
dat gelijk men zich zal herinneren
enige weken geleden in de Tweede
Kamer nog al wat stof deed op
waaien, al werd het tenslotte met
grote meerderheid (6611 stem
men) aangenomen.
Ook de Eerste Kamer zal het ont
werp, dat een prijsregeling voor de
verkoop van landbouwgronden en een
toetsing van deze verkoop aan het al
gemeen landbouwbelang beoogt, wel
aanvrarden. Zowel de K.V.P.-woord
voerder, de heer De Goey, als de P.v.
dA.-landbouwdeskundige, de heer
Hoogland, zegden namelijk hun steun
toe. Ook prof. Rip (A.R.) en de heer
Louwes (V.V.D.) achtten de voordelen
Wanneer U zich onbehaaglijk voelt,
doei 'n enkel tabletje Chefarine „4"
wonderen. Door de samenwerking van
4 beroemde geneesmiddelen, in één
tablet verenigd, voelt U zich een an
der mens, weer in staat met plezier
Uw werk te doen.
van dit ontwerp groter dan de nadelen,
maar zij moesten meedelen, dat hun
fracties dit inzicht niet volledig deel
den. Met dit verschil, dat terwijl een
enkele A.R. nog twijfelde, prof. Mole
naar zich kort en bondig tegen het ont
werp verklaarde. Hij achtte het onjuist,
dat de overheid de bevoegdheid zal
krijgen preventief in de prijsvorming,
ook in neerwaartse zin, in te grijpen;
zijns inziens behoort de overheid alleen
achteraf in te grijpen als de prijsvor
ming, alle omstandigheden in aanmer
king genomen, onredelijk moet worden
geacht.
Ook mir Kolff (C.H.) had, anders dan
zijn fractie in de Tweede Kamer, over
wegende bezwaren tegen dit ontwerp.
De voorgestelde prijsteheersing, die hij
overbodig achtte, vormt zijns inziens
een stap op de verkeerde weg, die tot
ondermijning van de individuele ver
antwoordelijkheid moet leiden. Het
toetsingsrecht achtte hij al evenzeer
uit den boze: een zeer krachtige in
snoering van het keurslijf, waarin het
agrarische bedrijfsleven nu reeds
zucht.
Dit laatste werd met klem door prof.
Rip bestreden. Men moet juist het te
gengaan van een versnippering der
gronden toejuichen, daar anders steeds
de overheid ten behoeve van de kleine
grondgebruikers in zal moeten grijpen.
In dit verband wees de heer Hoogland
op de mistoestanden, die landbouwkun
dig bekeken in de buurt van Noord-
wolde bstaan. Hier ligt een complex
zandgrond van 1156 hectare, dat in han
den is van 557 eigenaren en gebruikt
wordt door 530 personen. Tachtig pro
cent der grondgebruikers heeft minder
dan vijf hectare in gebruik. Gevolgen;
gebrekkige toegangswegen, ontbreken
van doelmatige afwatering, slechte ver
kaveling, veel te kleine bedrijven en
extensief grondgebruik. Met het oog
op deze en dergelijke toestanden ging
het Ontwerp hem dan ook niet ver ge
noeg. Ook de heer Louwes keerde zich
tegen de versnippering van landbouw
gronden; hij drong er op aan tevens
het erfrecht drastisch te wijzigen. Met
de heren Rip en Hoogland achtte hij
voorts prijsbeheersing als uitvloeisel
van onze dichte bevolking dringend
geboden.
Een beheersing, die niet tot verstar
ring zal mogen leiden, maar die een
beweeglijk karakter behoort te be
houden. Het voorkeursrecht van de
rechter zal niet in een winstobject
mogen ontaarden. Zijns inziens be
hoort ons volk een andere opvatting
over de landbouwgrond te krijgen;
bovendien zal het moeten beseffen,
dat Nederlands grond als volksbezit
ontzaglijk duur is.
Prof. Rip wees tenslotte nog op een
zeer groot nadeel van dit ontwerp,
namelijk de grote twijfel die er be
staat of de voorgestelde prijsbeheer
sing wel effectief zal zijn. Hij was
van oordeel, dat het thans gaat om
een laatste poging om een sluitende
prijsbeheersing te krijgen. Mislukt
deze poging dan zal het gehele vraag
stuk opnieuw moeten worden bezien.
Evenals de heren Louwes en Hoog
land achtte hij het tijdelijk karakter
vari deze wet, die over vijf jaar ver
valt, een ernstig bezwaar voor suc
ces. Zulks in tegensteling met de heer
de Goey, die hier juist het grootste
voordeel van heto ntwerp in zag.
Volgende week Dinsdag zal minister
Mansholt op de gemaakte opmerkin
gen antwoorden.
In de vergadering der Eerste Kamer
is gisteren voorts voorlezing gedaan
van een schrijven van prof. dr F. C.
Gerretson, waarin hij mededeelt ont
slag te nemen als lid van de vaste
commissie voor de buitenlandse poli
tiek, omdat hij zich niet kan vereni
gen met de gang van zaken in die
commissie.
RIJWIEL 4 MOTOR
(Advertentie Ing. Med.)
73. Moeder Woeffie was erg ge
schrokken door de boze houding van
de baronesse, die zonder haar ook nog
maar één blik waardig te keuren, de
kamer was uitgestevend en de deur
met een harde slag achter zich had
dichtgetrokken. „Ik begrijp er niets
van", had Moeder met een verdrieti
ge stem gezegd en toen was haar blik
op Ali gevallen, die met grote ogen
het hele toneel had staan volgen. „Er
gebeuren hier allemaal heel rare din
gen, sinds jij hier bent", vervolgde ze.
„Vooruit, verdwijn jij óók alsjeblieft!"
Nu, dat behoefde ze geen tweede keer
te zeggen. FFFtttt klonk het al en Ali
was verdwenen. Zuchtend borg Moe
der het bijzondere hoedje in haar lin
nenkast. „Ik sta voor een raadsel!"
mompelde ze, terwijl ze het hoedje op
de bovenste plank neer legde. „Ik be
grijp niet, hoe ik aan dit hoedje kom,
maarik kan het toch ook niet zo
maar weggooien. Daar is het veel te
mooi voor!" Gelukkig kwamen op ait
ogenblik Pirn, Pam en Pom thuis en
had Moeder wel iets anders om aan te
denken. Haar zoontjes waren altijd
hongerig, wanneer ze uit school kwa
men en ze besloot snel een paar boter
hammen klaar te maken. Maar op haar
vraag of er soms nieuwe mensen In
het dorp waren komen wonen, konden
Pim, Pam en Pom geen bevestigend
antwoord geven. Wel vertelden ze
haar, dat zij óók dat negerjongetje
ontmoet hadden in het bos!
(Advertentie Ing, Med.)
De zevenhonderd reünisten van
de 125-jarige Koninklijke Mili
taire Academie zijn gistermorgen
de oude poort van de academie
uitgereden, om in het hun zo be'
kende cadettenkamp een moderne
legeroefening van de cadetten van
thans bij te wonen. Het cadetten-
kamp is boordevol herinneringen
voor tientallen oud-generaals en
kolonels, die hier hun eerste praC'
tische opleiding ontvingen.
De opgaaf was het optrekken van In
fanterie naar de vijand achter een
heuvelrug. Het geheel werd van een
commando-auto uit dusdanig geregis
seerd, dat de reünisten de strijd via de
luidspreker konden volgen. Geen schot
werd voortijdig gelost en de Thunder-
jets stormden precies op tijd over het
gevechtsterrein en wentelden gierend
rond in de onbewolkte lucht. Tanks
rolden aan, draaiend en duikend in
diepe kuilen. Rode, blauwe, witte en
gele helmen kropen dooir het terrein,
waardoor men duidelijk de vorderin
gen van de infanteriegoep kon gade
slaan. Uit stellingen achter het eigen
lijke front beschoten 25-ponders de
vijandelijke stellingen achter de heu
velrug, om die stormrijp te maken.
De reünisten zaten allen onder een
grote legertent, maar nauwelijks was
het eerste schot gelost, of zij stroomden
eruit. Zij waren nauwelijks weg te
houden van het gevechtsterrein, waar
een nieuwe generatie cadetten zich
dekte en weer opstond uit het gloeiend
hete zand op het terrein, dat amper
beschutting bood. Na afloop van het
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
'n 4ije doet wonderen!
(Advertentie Ing. Med.)
62)
Hij voelde zich bijna verachtelijk in
de ontstellende leegheid van zijn
hart. Maar van dit ogenblik af zou
hij met al zijn krachten ervoor strij
den om voor haar de illusie te be
houden, dat hij van haar hield: hij
zou haar koesteren, haar van zijn
kracht gevenhij zou haar gehoor
zaamheid verschuld'gd zijn.
Alles wat binnen in hem was rilde
bij dat woorden haar stem klonk
tot hem door, zo zacht als de nacht
wind in de gouden allamanda: „Jij
hebt hij 't leven terug gegeven, lieve
ling; jij zult mij ook weer doen lopen...
heb dank voor zulk een liefde, als de
jouwe".
Hij voelde dat zijn keel weer dicht-
gesnoerd werd. Hij legde haar terug in
de kussens. Het gezichtje vol lijden
was onvergetelijk mooi; de oogleden
vielen dicht over de donkere ogen. Zij
was gerust. Geheel gerust over alles,
wat zij bereikt had en wat zij nog zou
bereiken. En het grootste wat zij ten
slotte bereiken zou, zou de gehele be
heersing van zijn leven zijn en de
onderwerping van zijn wezen, zodat
Lynne Carrick niet eens meer een
dwaze herinnering ergens diep in hem
zou zijn.
Zo verliet hij haar; hij ging recht
streeks door de hall op het terras; in
stinctmatig ging hij daarheen, waar de
lucht rein en open was, onbezoedeld
door haar bedrog.
HOOFISTUK VII
Dat Leon, na z,„n overhaast ver
trek uit Beatrice's kamer, weer naar
hoven was gegaan naar de speel
kamer, zeker om Peter nog eens
even te gaan zien, kon Bryce op
maken uit het feit, dat de wagen
van de chirurg nog onderaan de ter
rastrapjes stond.
Maar dat Lynne ook op dat ogen
blik in de kinderkamer was, dat
wist hij niet.
Voor Lynne Carrick was de Casa
Garron een plaats van onvergetelijke
vernederingen i zij was niet van
plan geweest, er nog eens terug te
komen. Maar l.aar trots was ver
dwenen als sneeuw voor de zon,
toen José haar vertelde van Peter's
ongeluk en zei dat Max met spoed
ontboden was. Zij had geen dienst
en was dus direct naar 't huis gegaan.
F.n Pepita, net als die eerste keer,
had de deur open -edaan en had
naar haar gekeken met dezelfde uit
drukkingloze ogen.
„Si usted gusta, u even hier wach
ten". Pepita had haar toegestaan tot
in de hall te komen.
En even daarna kwam mevrouw
Garron en Lynne, die de koelheid
van haar uit voelde gaan had gauw
g zegd: „Ik hoorde van Pe er's on
geluk en kwam alleen maar naar
hem vragen." Haar toon was pijn
lijk verontschuldigend.
„Hij stootte een gat in zijn hoofd
tegen de rand van het vijvertje",
legde mevrouw Garron uit. Haar toon
was niet vriendelijk, maar omdat't
haar onmogelijk was de oprechtheid
van de liefde van dit meisje voor
Peter in twijfel te trekken voegde
zij eraan too; „Er is helemaal geen
gevaar, maar hij heeft een erge
schrik gehad cn is doodmoe Hij
slaapt nu, maar u kunt hem wel
even zien, als u dat wilt".
„Ja, ik wil graag", zei Lynne rus
tig.
Toen was zij met Patricia Garron
naar de kinderkamer gegaan; en
Max Leon, die zich oprichtte van 't
kinderbedje, had haar aangezien en
had toen snel zijn blik afgewend.
Nu -tond zij tegenover Leon, aan
de andere kant van 't bedje en keek
naar Peter. Toen zij 't verband om
zijn hoofdje zag zijn bedrukt te-
zichtje en toen zij eraan dacht dat
hij had kunnen verdrinken, sloeg de
angst haar om het hart.
kunnen verdrinken, sloeg de angst haar
om 't hart.
Zij sprak niet: stond slechts naar hem
te kijken door haar vallende tranen
heen en zii liet hem ongestoord slapen,
hoewel zij hem zo vreselijk graag in
haar armen had genomen.
Het scheen wel alsof Patricia Garron
iets van een onuitgesproken verwijt
voelde. Want, toen Lynne zich om
draaide en op de gang kwam. volgde
mevrouw Garron haar en zei:
,,'t Ongeluk is r.iemand's schuld ge
weest, juffrouw Carrick". Zij vertelde,
hoe Peter in de tuin was geweest met
Beatrice, hoe hij opeens naar de vijver
was gekropen, hoe Beatrice hem ge
roepen had. „En toen'de uit-
wat een pijn zij geleden moet hebben
en de onherstelbare schade die zij zich
wellicht berokkend heeft. Zij ligt weer
in bed, wij weten niet voor hoelang"
De zachte blauwe ogen van Patricia
waren hard en bitter geworden en zij
sprak op vlijmende toon:
„Ik heb gehoord van Bryce dat u zei,
dat zij kan lopen. U had helemaal ge
lijk. Zij kan lopen. Wij zagen haar lo
pen..". Haar stem begaf haar toen zii
het zich herinnerde. „Ik hoop, dat ik
in mijn gehete leven nooit meer zoiets
vreselijks zal moeten aanzien, als Bea
trice, die probeerde te lopen in haar
angst om Peter.
U belasterde haar op kwaadaardige
wijze, juffrouw Carrick; ik hoop, dat
u tenminste zo menselijk zult zijn om
daar spijt van te hebben."
Zij ging meteen weer naar de kinder
kamer terug. En wederom sloot zich
een deur voor Lynne's gezicht.
Lynne ging naar beneden naar de
hall en voor 'trfigenblik was elk gevoel
als verlamd in haar. Maar haar denk
vermogen was buitengewoon wakker
en door haar nauwkeurigheid van fei
ten en waarheid uit elkaar te kennen,
begreep zij en was zij verslagen door
die laatste demonstratie van Beatrice's
slimheid. Dit merkwaardig ensceneren
schijngevecht gaf de artillerie een de
monstratie met zes 25-ponders en even
daarna kwam een Amerikaanse hou
witser het terrein opgereden om de
monstraties te geven voor de reünis
ten. Deze konden na afloop van do
demonstratie het moderne materieel
bekijken en in de tanks een tochtje
door het cadettenkamp maken.
Gistermiddag waren de reünisten de
gast van de schietverenigingen van de
verschillende wapens van de cadetten.
Des avonds was er een galaconcert op
het binnenplein van het kasteel.
Generaal John Harding, chef van de
imperiale generale staf, Is blijkens een
mededeling van het Britse ministerie van
oorlog benoemd tot veldmaarschalk.
Rhenmatische Pijnen
slopen Uw krachten-
Maar ze vreten ook In
op Uw humeur en gestal.
Laat dat toch niet zo doorgaan. Drijf
die pijnen uit! Met een bloedzuive
rende Kruschen-kuur. Met de jaren
gingen Uw lever, nieren en ingewan
den trager werken. De zes minerale
zouten van Kruschen brengen ze weer
op gang. Als dat gebeurt, geen opeen
hoping van onzuiverheden meer iri het
bloed. En daarmee behoren dan ook
vanzelf die pijnen tot het verleden.
Adv. I.M.
drukking van haar gericht werd zorgel f," Paries op tijd demonstreren van
lijk, toen zij in herinnering nogmaals rloe hulpeloosheid, dit schitteren-
't gebeurde in de tuin herleefde
„stond Beatrice in haar wanhoop op en
probeerde naar hem toe te gaan. Zij
maakte één pas; wij zagen het beiden.
Bryce en ik, juffrouw Carrick. Zii nam
een stap en zakte in elkaar; en wij
kunnen ons, vanzelfsprekend, indenken
de toneelspelen terwijl zij zichzelf de
dramatische rol toebedeelde en haar
publiek ademloos bezig hield; die ijs
koude gemeenheid, terwijl Peter voor
zijn leven vocht; dit voor altijd afdoen
de bewijs, dat zij niet kon lopen.
(Wordt vervolgd)
(Advertentie Ing. Med.)
DONDERDAG 23 JULI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO,
10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24-00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7-45 Morgengebed en
Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de
vrouw. 9-40 Gram. 10.00 Gram. 10.30
Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Gram. 11.50 „Als de ziele luistert", cau
serie. 12.00 Angelus. 12.03 Lunchconcert.
(12-3012.33 Land- en Tuinbouwmede-
delingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws
en katholiek nieuws. 13.20 Gram. 14.00
Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram.
15.25 Pianorecital. 16.00 Bijbellezing. 16.30
Vocaal Ensemble en solist. 17.00 Voor de
jeugd. 17-30 Gram. 17.40 Voordracht.
18.00 Harmonie-Orkest. 18.30 Gram. 18,35
„Op de stelling". 18.45 Leger des Heils-
muziek. 19.00 Nieuws en weerberichten.
19-10 Levensvragen van allerlei aard en
een pastoraal antwoord. 19.30 Gram. 20 00
Radiokrant. 20.20 Radio-Vossenjacht.
21.15 „Achter grachten, wallen en kante
len", klankbeeld. 21.45 Marinierskapel
2i.l5 Piano-recital. 22-45 Avondoverden
king. 23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten.
23.1524.00 Gram.muziek
HILVERSUM II, 298 m.: 7-00 AVRO,
7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7 00
Nieuws. 7.10 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 -Morgenwijding.
9.15 Gram. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Gram. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Gevar. muziek. 11.45 „Zij",
die geen vacantie hebben", causerie. 12.00
Orgelspel. 12.25 „In 't spionnetje". 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Gram. 12-50 „Uit het bedrijfsleven", cau
serie. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen
oi gram. 13.20 Lichte muziek. 13.50 Ca
baret. 14.40 Viool en piano. 15-00 Voor de
zieken. 16.00 Gram. 16.30 Reportage van
de Ronde van Frankrijk. 16.40 Gram.
16.45 Voor de jeugd. 17-30 Mil. causerie.
17.40 Gram. 17.45 Regeringsuitzending:
U. F. M. Dellaert: „Schiphol, wereldlucht
haven", causerie. 18.00 Nieuws. 18 15
Sportproblemen. 18.25 Musette-Orkest.
18.50 Beschouwing over de Ronde van
Frankrijk. 19.00 Gesproken brief uit Lon
den. 19 05 Dansmuziek. 19.50 „Van Groen-
landers en Eskimo's", causerie. 20.00
Nieuws. 2005 Radio Philharmonisch Or
kest en solist. 2110 „Nederland bouwt
verder....", hoorspel. 22.15 Lichte mu
ziek. 23.00 Nieuws 2315 Sportactualitei-
ten. 23.30—24.00 Amusementsmuziek,
r-
b-
te
b-
ij-
cl
le
ie
r-
at
al
ct
le
.e-
Ze
ns
de
Ti
en
an
il-
ile
ie-
ze
»r-
ïr-
Bl-
rs
it"
ijn
lf-
er-
lie
ir-
,n-
:h-
in-
>P-
trd
de
Ee-
ras
tn-
tad
ae-
mt
en
ers
tan
ïaf
ing
ijn
len
iet
ar
en
lit—
ten
de
ast
el-
in
ei-
als
-1.
Del
3),
4),
en
[x>
en
!X-
ler
it-
!X-
en
B-
De
C)
er
ri-
lis
il-
2)