ONZE KINDERKRANT
BEZINT EER GE BEGINT
Wat de post ons bracht
Be man ait Australië
Ons hoekje
r
Op 21 Augustus gala-première
van nieuw circus Mullens
De indringer
AMATEUR-ARTISTEN
KRIJGEN KANSEN
PimPamPom en de wonderlamp
Leeuwen moesten het
veld ruimen
o co
msiintt
Ons dagelijks feuilleton
LUISTER EENS NAAR
Radioprogramma
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1953
Beste kinderen,
Daar ben ik dan weer. Bedankt
voor de stapel gezellige briefjes.
Het deed me genoegen te lezen dat
jullie allemaal veel pret bebben
in jullie vacantie. En nu het zonne
tje zo lekker schijnt zullen jullie
wel dubbel genieten. In gedachten
zie ik al mijn neven en nichten
lekker in het koele water sparte
len. Ik hoop dat er ook nog een
uurtje overblijft voor het lezen
van de kinderkrant. Wie zin heeft
kan zijn of haar oplossing van bet
raadsel sturen aan Tante Paulien,
Bureau van dit blad.
Tot de volgende week!
OPLOSSINGEN
I. Scheepsbeschuit;
II. Kolenman, politieagent, bakker,
postbode.
III. Gaan naar Zandvoort aan de zee.
Er was een hoop werk te doen bij
metselaar Verduyn thuis. Pa Verduyn
zou namelijk nu eens zijn eiGen huis
je in orde gaan makEn. Alle dagen
van de week was hij voor anderen
uit het dorp bezig, maar nu had hij
toch tEgen zijn vrouw gezegd: „voor
Maandag en Dinsdag heb 'c geen
werk aangenomen, omdat ik nu eens
de nodige dingen in ons eigeN huis
wil veranderen. De stenen heb ik al
besteld. We zuLlen morgenochtend di
rect beginnen met een nieuwe muur
in het achterhuis te zetten". Zo ge
beurde het ook. Pa Verduyn en zijn
twee zoons, KArel en Piet, waren de
volgende morgen al vroeg uit de ve
ren, maar.... toen ze voor het huiS
kwamen was er nog geen sTeen te
bekennen. „Ze zullen toch niet ver
geten zijn ze te brengen", zuchtte Pa.
„Stel je voor!" Hij belde direct de
firma in bouwmaterialen op en hoor
de toen tot zijn Schrik, dat de vracht
auto stuk was en de stenen eerst
's middags bezorgd konden worden.
Daar zaten ze nu. „Heb ik déar aL
mijn werk voor vandaag voor afge
zegd!", riep Pa Verduyn.
„Kom jongens, dan gaan we de ste
nen zelf halen„Dat doe Ik alléén
wel 1", sprak Karei nu overmoedig.
„Ik trek onze handkar aChter de
fiets mee, dan haal ik die tweehon
derd stenen in één keer op!" „Dat
Dike Chattillon uit Alkmaar is een
oude bekende. Zij heeft de oplossing
„scheepsbeschuit" gevonden. Keurig,
hoor! Leuk, dat je dat grapje met de
krant geprobeerd hebt. Ik vond het
resultaat op de enveloppe eenvoudig
verbluffend! Je vindt het zeker wel
fijn, dat je nu naar de huishoudschool
gaat, hè? Dag Dikel
Trijnie Peereboom uit Alkmaar is
een nieuwe nicht. Je bent echt nog
niet te oud voor onze rubriek, hoor!
Jij wilt dus graag ruilen. Neven en
nichten opgelet: Trijnie vraagt om
Douwe Egberts punten. In ruil daar
voor biedt zij aan: Kwatta-soldaaljes,
Vlaggen van Gouda's Roem en Blue
bandjes. Trijnie Peerebooms adres is:
Tienewal 14, Alkmaar.
Jan Kramer heeft het aapjesraadsel
keurig opgelost. Wat leuk weer wat
van je te horen I
Coba Wagemaker is alsmaar uit. W t
heb jij een fijne vacantie. Doe de
groeten aan je Oma. Misschien is het
niet nodig want.... het kan best zijn,
dat zij deze regeltjes ook leest. Ik zou
het leuk vinden een kaart van je te
krijgen, maar als je daar geen tijd
voor hebt hindert het niets, hoor!
Van Froukje Dekker uit Alkmaar
ontving ik een bijzonder mooi versier
de brief. Gefeliciteerd met je volledige
beterschap. Heerlijk, hè? En nu maar
genieten van de vacantie! Je oplossing
van het aapjesraadsel is goed, hoor
Met de grappige tekening ben ik erg
blij. Ook met de gekleurde Mies de
Muis.
Frans van Til uit Alkmaar is een
nieuwe neef. Gezellig, dat je ook mee
gaat doen. Je oplossingen zijn allebei
best, hoorl Jij bent dus ook al gek op
de avonturen van Mies de Muis. Je
mag best eens een puzzle insturen,
hoor! Maar dan liefst één die je zelf
bedacht hebt. Wat een leuke tekening
van Kabouter Spillebeen op de padde
stoel. Het versje is erg grappig. Doe
je de volgende keer weer mee, Frans?
Marjan Teunis uit Alkmaar heeft de
twee raadsels van de laatste keer goed
opgelost. Knap, hoor! Je tekening vond
ik heel mooi.
Mijn nieuwe nicht Lineke uit Doorn
heeft me weer een brief geschreven.
Je vond het zeker wel leuk je naam
in de krant te zien, hè? Het antwoord
„scheepsbeschuit" is goed, hoor! Je
hebt op die puzzle dus wel even moe
ten piekeren. Nu, hij was ook echt
niet gemakkelijk. Hoe was het kamp
vuur in Maam? Mooi is het daar in de
bossen, hè? Ik heb er vroeger wel eens
gekampeerd. De Franse stad was in
derdaad Marseille. Dat heb je keurig
gevonden. Hoor ik binnenkort weer
eens iets van je?
Van Corrie Lampers uit Den Helder
ontving ik een gezellige brief. Fijn dat
je je zwemdiploma gehaald hebt. En
dat er geen enkel meisje gezakt is! De
versierinkjes in de hoeken van het pa
pier zijn grappig. Hier is nog een briet
van Corrie Lampers. Wat een prachtig
rapport! Daar kun je gerust trots op
zijn Heb je de vulpen al? Wat een mooi
cadeaul Dag Corrie. Prettige vacantie!
Adrie Kikkert uit Den Helder is een
nieuwe neef. Hartelijk welkom in onze
kring. Je hebt de vragen over Parijs
keurig beantwoord! Lief van Ellie, dat
je haar postpapier mocht gebruiken.
En hier komt dan Grada Kikkert,
het zesjarig zusje van Adrie. Wat is dat
een mooi briefje geworden, Gradal Je
kunt heus al een beetje schrijven. Als
je grote broer je hand maar vasthoudt,
hè? Met September ga je naar de grote
school en dan leer je heel echt lezen
en schrijven. Dag Grada!
Elly Kikkert uit Den Helder schrijft
ook al op dat heel mooie postpapier.
Je hebt het aapjesraadsel keurig opge
lost, hoor. Wat heb je begin Augustus
een mooi reisje naar Amsterdam gehad
Hoe vond je het in Artis en op Schip
hol? Bedankt voor het leuke verhaal
tje. Doe je de volgende keer weer mee?
Hilda Geus Is weer terug uit het ko
loniehuis. Je hebt het er dus heerlijk
gehad. Fijn, dat je over bent gegaan.
Je oplossing van het aapjesraadsel is
uitstekend hoor! Wat zul jij een dik
kerdje zijn geworden met die zeven
pond er boven op. Bosbessen zijn lek
ker, hè? Ik heb ze ook vaak gezocht.
Cilientje en Marietje Briars uit Am
sterdam hebben het aapjesraadsel keu
rig opgelost. Fijn, dat Marietje over
is naar de tweede klas. De wandeling
langs de verlichte grachten was zeker
wel heel erg mooi, hè? Toen zijn jullie
natuurlijk wel een beetje later dan an
ders naar bed gegaan. De vacantieschool
bevalt jullie dus best. Wat is dat fijn!
Hier heb ik nog een brief van Cilientje
en Marietje. Jullie hebben het raadsel
van de laatste keer goed opgelost, hoor!
Ja, dat was jammer, dat er geen ant
woordje in de krant stond, nè. Wat
voor tenten hebben jullie op de vacan
tieschool? Kun je daar met een boel
kinderen in? Gelukkig is het weer nu
prachtig. Jullie zullen wel lange wan
delingen maken met de juffrouw en
fijn spelletjes op het veld doen. Ik ben
benieuwd naar jullie volgend briefje.
Dag Amsterdamse vriendinnetjes!
Riek Dantum schreef me toe., zo'n
keurige brief. En ze is nog maar pas
acht jaar. Wat heb jij een pret ^ehad
in de speeltuin, zegEn dat klimduin
vond je zeker ook wel leuk. Ik kan
me voorstellen dat moeder je wel even
een handje moest helpen bij het oplos
sen van de rebus. Je antwoord is goed,
hoor! Mies de Muis heb je enig ge
kleurd. Aardig, dat je het knipsel bij
je brief ingesloten hebt.
Nellie van Leijen uit Obdam is gaan
logeren in Den Helder. Heb je het er
fijn gehad? En hoe vind je het aan zee?
Je hebt het aapjesraadsel keurig opge
lost, hoor!
En hier is dan nog een brief van
Nellie van Leijen, ditmaal met een
goede oplossing van de twee raadsels
van de laatste keer. Je hebt er dus nog
een paar weekjes bij aangeknoopt in
Den Helder. Nu, je bent vast wel een
gemakkelijk logeetje geweest, hè? En
als je deze regeltjes leest ben je net
weer thuis. Dat zal eerst wel weer
even moeten wennen! Duik maar me
teen in de puzzle, dat is ook leuK.
Geertje Meijer uit Zwaag logeert in
Friesland. Wat zul jij een heerlijke va
cantie hebben! Nee, ik ken Wolvega
niet, maar in Sneek en Heerenveen ben
ik wel eens geweest. Fijn, dat je over
bent. En nog wel met zo'n goed rapport!
Nee, hoor, die verhaaltjes zijn niet na
verteld uit een boek. Ik wens je veel
prettige dagen. Dag, Geertje!
lukt je nooit", vond Piet, die over
alles een beetje langer nadacht. ,Die
handkar wordt veel te zwaar, we
moeten Het met z'n tweeën gaan
doen". „Ach, jij altijd!", snauwde Ka-
rel, „jij doet nu eenmaal a'Ies moei
lijk als het makkelijk kan. Laat mij
maar even gaan, ik ben over een half
uurtje met de stenen Terug
De handkar achter zich aantrek
kend fietste Karei weg, maar.... na
een uur was hij nóg niet terug. „Ik
zal hem tegemOet fietsensprak
Piet. Hij staPte op, reed in de rich
ting van de bouwmaterialen-handel
envond halverwege zijn broer
aan de kant van de wEg. De handkar
was bezweken onder de zware last
en Karei stom' er bij, niet wetend
wat hij het eErst zou doen.
„Dat dacht ik wel!", zei Piet. „We
kuNnen nu het beste ieder ien ste
nen op onze bag- edrager leggen en
dan een keer of wat naar huis lo
pen
„Ben je mal!", riep Karei, „ik leg
er twintig achterop en ga fietsen!
Lopen duurt me véél te lang!" Dus
ging Piet met tien stenen Lopen en
Karei met een hoge stapel van twin
tig stenen fietsen.
Piet keek zijn broer nA. Hij zag
echter plotseling de stenen achterop
Karel's fiets verschuiven. Karei ver
loor de macht over zijn stuur en bot
ste tegen een boom. Van de twintig
stenen vielen er tien kapot en het
voorwiel van de fiets was helemaal
verbogen. Even later kwam Piet weel
bij zijn broer aaN. „Dat dacht ik
wel!", zei hij, „nu kun je het beste
steeds vijf stenen naar huis draGen
„Vijf maar?!", schampte Karei, „ik
neem de tien nog hele stenen in één
keer mee. Dat 's toch niet zwaar ze
ker!" KarEl nam de tien stenen op
en liep met Piet verder. „Je had er
beter vijf kunnen nemenzei Piet
nog. Karei zweeg, doch na enkele
minuten reeds begon hij te zuchten.
Spoedig liep hij half gebogen en tien
meter verder kon hij geen stap meer
zetten. Maar Karei liet zich niet ken
nen. Hij sleepte zich voort en toen de
eerste twintig stenen thuis waren
Was de jongen zó moe, dat hij zich
languit in het gras liet rollen, zodat
Piet alleen de rest van de stEnen
naar huis toe haalde.
„Je moet voortaan met méér over-
leG te werk gegaan, jongen!", sprak
Pa Verduyn tot Karei. Je weet, er is
een spreekwoord dat zegt:
Als je alle vetgedrukte letters in
de volgorde, waarin je ze in het ver
haal tegenkomt, in bijgaand figuur
zet, weet je welk spreekwoord Pa
Verduyn bedoelde.
Er was een leuke kater
en ook een leuke poes.
De poes die was heel erg lief,
de kater was een snoes.
De poes had nog vier jongen,
twee zwarte en twee grijze.
Ze waren met z'n zessen
in 't poesenparadijs.
Maar oh. wat toen gebeurde,
al in het poesen-huis!
Daar kwam het baasje eensklaps
met een jong hondje thuis.
Hij kocht het op 't marktplein,
en 't was zes weken oud.
Het zat daar heel alleen in
een grote kist van hout.
De kater blies: „Wat is dat"!
en poes was
De katten met z'n zessen
kregen een dikke staart
Het hond je wilde spelen,
de poesen sisten maar.
En zaten verontwaardigd
in 'n hoekje bij elkaar.
De hond kreeg toen een
slaapmand.
héél mooi en heel erg groot.
De hond kreeg lekker vlees je
vermengd met heerlijk brood.
„Wij waren hier het eerste
wat doet dit hond-beest hier!"
Zo spraken steeds de katten
en 't duurde een kwartier.
Maar toen trok plots een
[poesenkind
de stoute schoenen aan.
„Pas Op!', waarschuwde moeder
„blijf van die mand vandaan!"
Maar 't poesje wou niet horen
en ging naar het hondje heen.
Het hondje zei, „Dag poesje",
en likte het meteen
De andere vijf katten nu
keken hun ogen uit.
„Die hond wil heel niet bijten"!
spraken ze tot besluit.
Toen gingen de drie jongen
óók naar de hondenmand.
Met poes dra aan de ene,
de kater aan de andere kant.
En toen de nacht ging vallen,
sliep het hondje als een roos,
tussen een zestal katten.
En niemand was meer boos.
Op Zaterdag 12 September a.s. be
gint in Culemborg de eerste landelijke
amateur-artisten-olympiade, met de
eerste van ruim 100 in het gehele land
te houden voorstellingen. De bedoeling
van de olympiade, waarin ongeveer
120, uit de ingeschreven amateur-artis-
ten geselecteerde deelnemers zullen
uitkomen, is, hun een kans te geven
op de planken te verschijnen. Het pu
bliek zal beslissen welke amateur de
beste is.
93. Pim, Pam en Pom hadden met
ernstige gezichten naar de redevoering
van Ali geluisterd, maar eigenlijk be
grepen ze niet zo goed, wat hij nu
eigenlijk zeggen wilde. „Het is toch
zeker fijn. als je alles wensen kan", zei
Pim eindelijk. „En nu ik de wonder
lamp heb, behoef ik dus nooit meer
mijn huiswerk te maken. Lekker!" „Ja
en we behoeven ook nooit meer wat te
leren", riep Pom verheugd. „We krijgen
van nu af aan altijd mooie cijfers op
ons rapport!" Ali schudde het hoofd.
„Nee, jullie begrijpt het nietnog
niet tenminste", zei hij langzaam.
„Maarrr baassies misschien later wel
goed begrijpen" want Pim Pam en Pom
moesten naar huis toe en voor Ali was
hel weer tijd om in de lamp te ver
dwijnen. Het was etenstijd en Moeder
had de tafel al gedekt, toen zij binnen
stapten. Maar tot haar grote verwonde
ring hadden haar zoonjes helemaal
geen trek in eten. „Wat is er met jullie
aan de hand?" vroeg ze verbaasd. „De
hele middag hebben jullie buiten ge
speeld en nu geen trek? Jullie zijn toch
niet ziek,-hoop ik?" Pim, Pam en Pom
schudden alle drie het hoofd en kregen
eveneens alle drie een kleur., ,ïk ben l
een beetje misselijk", bekende Pim in
antwoord op Moeder's onderzoekende
blik. „Ik ook", zei Pom met een klein
stemmetje. „En ik ook", vulde Pam
aan. „H'm heel vreemd", zei Moeder.
„Heel vreemd. Maar er gebeuren bier
de laatste dagen toch zulke vreemde
dingen!"
Op Vrijdag 21 Augustus a.s. zal
het nieuwe circus Mullens verrijzen
op een terrein aan de Linnaeus-
straat te Amsterdam. Op dezelfde
dag zal in de geheel nieuwe tent,
die voor Nederlandse begrippen
reusachtige afmetingen heeft, de
galapremière worden gegeven.
Directeur Jos Mullens heeft sinds
die voor hem zo noodlottige nacht in
April 1950, toen bij een brand xn
Utrecht het gehele paardenbezit van
het circus Mullens verloren ging, niet
stil gezeten. Hij heeft een nieuwe tent
laten vervaardigen, die 75 meter lang.
45 meter breed en 14 meter hoog is. Er
zijn drie pistes en er zijn plaatsen voor
7000 personen.
De stal van het circus telt nu tachtig
CP O O O O
c0^o\
'PlO°
Hel beste
en
-goedkoopste
O ^N.V. ZEEPFABR -HEI KLAVERBLAD* HAARLEM
(Advertentie Ing. Med.)
Het is drit uur in
de middag.
Miesji denkt: Straks
komt Oom Ben.
Ik ga kijken in
mijn kookboek,
jWaar ik Oom Ben
mee verwen.
Juist, ik zie het,
rijst met krenten,
Dat is juist eens iets
voor Oom.
Of..., zal ik fijne
pudding koken,
Met wat kersen en
wat room?
Vier uur en de muis
wist nog niet,
Wat het precies wezen
zou.
„Ik kan ook een kaasje
kopen,
Of wat vis: schol
of kabeljauw".
Vijf uur.... Mies de
Muis moet zuchten.
Houdt Oom Ben misschien
van worst?
Oh nee, dat 's niet goed,
Dan krijgt hij prompt
natuurlijk reuze dorst.
„Ja!" juicht Mies,
„ik heb het nu hoorl
lk maak pap met
pruim en besl"
Maar.... toen was geen
zaak meer open,
Want toen was het
over zes!
5.
„Maar zou ze het niet overdreven
vinden, dat je haar opbelt?" vroeg
Letty weifelend.
„Zonder twijfel. Maar wat geeft dat?
Ze verwacht van mij immers geen ver
standige dingen. Trouwens, ik draai
toch niet voor de onkosten opHet
geluid van zijn lach klonk als een he
vige donderslag in Elwoods oren.
Claudia maakte onfatsoenlijke gelui
den, toen ze de rest van het dessert
van haar bord lepelde. Peter sche-n
haar slechte manieren niet eens op te
merken.
„Ik denk, dat ik het hier best aardig
zal vinden", zei hij. „Ik voel me nu al
echt thuis. Jullie zijn allemaal zulke
gewone, plezierige mensen. Ik houd
van die lui, die niet zoveel poespas
maken. U begrijpt me wel. Dat u me
met mijn bullen hielp op het station,
dat Claudia mij zo ongedwongen in
haar overall begroette en dat zelfs die
jongeman die bij haar was zo vriende
lijk was mij een van zijn ruwe werk
handen te geven. En Mathilde dan,
die me voor een kangeroe uitmaakte".
Hij zuchtte voldaan. „U zult begrijpen
wat het betekent voor een jongen, die
helemaal alleen op de wereld is, zo in
de kring van een vreemd gezin te wor
den opgenomen".
„Ik was me er anders niet van be
wust, dat er iets geks aan ons was",
merkte Letty op. „Zelfs niet, hoewel ik
weet, dat we familie van jou zijn".
Op dat ogenblik rinkelde de telefoon,
daardoor Peter verschonende van de
plicht een andere uitleg aan zijn woor
den te geven. Onstuimig rende hij de
deur uit en naar het toestel. „Hallo",
riep hij daarin. „Hier Pottsville, Syd
ney daar?"
Er volgde een langdurige stilte. Toen
zei een bekende stem. „Wat Sydney?
Hier is Dick Forrester. Wie ben jij
eigenlijk?...."
„Oh", antwoordde Peter. „Sorry,
ouwe jongen. Ik verwacht een inter
nationaal gesprek, zie je". Hij maakte
een verontschuldigend gebaar alsof er
tussen Dick en heo* geen kilometers
telefoondraad was. „Ik zou om zo te
zeggen, raport uitbrengen aan het
hoofdkwartier". Je weet hoe dat gaat".
Weer borrelde uit zijn keel een lach
omhoog.
„Zou je er bezwaar tegen hebben, als
Claudia even aan het toestel kwam?"
vroeg Dick ongeduldig. En ter verdui
delijking voegde hij er aan toe: „Het
gaat over de versnellingsbak?"
„Natuurlijk ouwe jongen. Een mi
nuut, wil je?"
Claudia keek op van haar bord, toen
Peter haar riep. „Er wordt naar je ge
vraagd 1" schreeuwde hij. „Meneer For
rester heeft weer moeilijkheden met
je versnellingsbak".
Ze gooide haar lepel en servet neer
en haastte zich naar de deur. Ze voel
de de ogen van Elwood en Let.y in
haar rug branden, toen Peter haar be
leefd de hoorn overhandigde. Hij draai
de zich om voordat hij met nog
altijd dat beschouwende lachje om zijn
mond de deur sloot.
Toen hij veilig en wel in de kamer
was, bracht Claudia haar lieftallig
mondje zo dicht mogelijk bij de hoorn
en zei met een lage en van emotie
trillende stem„Ik weet wat je zeggen
wilt, maar bespaar je de moeite. Als
je me toch niet vertrouwt...."
Dicks schelle lach deed haar oren
bijna tuiten. „Je laat het kanon te
vroeg afgaan, liefjeIk dacht zelfs niet
eens aan je neef. Ik wou je alleen
maar vertellen, dat ik vanavond naar
Ivydale ga, om drie tractoren van Fred
Smoliets na te zien. Het zal wel een
dag of wat duren. Als je versnellings
bak weer kuren krijgt, dan...."
„Meen je dat? Bedoel je, dat je me
alleen daarom maar opbelde....?"
„Schattebout", snaterde Dick, „je
praat me nog eens dood. Kleine na-
ieve Claudia". En toen haar stem met
een ongewone scherpte zijn vrolijk ge
babbel dreigde te overstemmen, riep
hij flink: „Zet de remmen nu maar
eens even aan, snoesje. Ik heb er nog
eens over nagedacht. En ik geloof, dat
ik een goede manier gevonden heb
om die oude Australische stukken te
'vernagelen. Het is een eenvoudig plan
netje, maar de uitwerking die het zal
hebben, zal weinig minder zijn dan die
van een atoombom. Luister...."
Claudia draaide zich om, toen de
deur in de scharnieren knarste, maar
het was Mathilda, die er met een pre
senteerblaadje tegen aan stootte. Het
gemompel van Dick ging ononderbro
ken verder.
„Maar daar komt niets van in",
onderbrak Claudia hem even later.
„Zolang ik leef heb ik nog nooit zo'n
dwaas en onnozel plan gezien. Ik doe
er niet aan mee. Dick. En wat Peter
betreft, voor hem zal ik zelf wel zor
gen. En op mijn eigen manier. Je weet,
ik ken de rechten en plichten die ik
heb ten opzichte van mijn ouders. En
je weet ook, dat dat niets verandert
aan het feit, dat jij en ik van elkaar
houden. Ik zal ook wel met tante Ce
cilia afrekenen. Trouwens ik geloof
vast, dat ze niet zo kwaad is, als we
denken en niet zo onredelijk als het
lijkt. Als ze op de juiste manier wordt
aangepakt zal ze wel menselijker wor
den, denk ik".
,Dank je voor het compliment", viel
een begrafenisstem van heel ver haar
in de rede. „Ik vind het erg plezierig,
te weten, dat je me niet helemaal als
een voorwereldlijk monster beschouwd".
Terwijl Claudia verstijfd van schrik
de hoorn vergat, ging tante Cecilia
verder: „Ik ben zelf ook niet afkerig
van een beetje intrigeren, zoals je wel
gemerkt zult hebben. Maar maak aan
dit geklets alsjeblieft een eind. Laat
die jongeman aan het andere eind van
de draad staan en luister naar de stem
der werkelijkheid".
Een krachtige uitroep en een drama
tisch gekreun waren de laatste gelui
den, die Claudia uit Dicks van schrik
verlamde keel bereikten. Ze voelde
haar knieën in een slappe pudding
veranderen, toen de tante vervolgde
„Ik hoorde ieder woord van jullie
schandelijke conversatie, dank zij die
knul van een telefonist daar bij jullie".
De woorden klonken zuur als azijn.
„Maar gelukkig had jij not gezond
verstand genoeg om niet op dat idiote
plan van hem in te gaan. Natuurlijk
kan ik je niet dwingen, met Peter te
trouwen, maar als je zo weinig aan
je ouders denkt.... Enfin, ik zou niet
graag in jouw schoenen staan en de
verantwoordelijkheid op me nemen,
hen naar faillissement en ondergang
te voeren".
Het duurde even, voordat Claudia
tot haar positieven was gekomen. Ze
haalde diep adem en zei toen bijzonder
koel„Om het maar platweg te zeg
gen, tante Cecilia, u hebt niet het
recht mij met uw chequeboek om de
oren te slaan en me te leren hoe slecht
de wereld wel is".
(Wordt vervolgd.)
paarden, waaronder de mooiste Zweed,
se goudvossen, Berber-Arabieren, po
nies en hogeschoolpaarden, die voor-
gebracht zullen worden door Otto
Schumann, mevrouw José Strassbur
ger, Willy Mullens en Nadia Houcke.
De wilde dieren zijn uit het circus
verdwenen, sinds bij een door het cir
cus gehouden opinie-onderzoek onder
het publiek is gebleken, dat 80 van
de toeschouwers het klassieke paarden
spel wil zien.
USA-cabaret. Dertig minuten
modern Amerikaans amusement
met fonkelnieuwe formaties,
waaraan grotheden als Terry
Gibbs en Moondog, de straatmu
zikant uit 43th Street hun mede
werking verlenen. Voor wie deze
uitzending niet „mooi" is, zal ze
zeker interessant zijn. (Zaterdag,
Hilversum II, 17.00 u). Of naar
Walt Disneys eerste grote teken
film „Sneeuwwitje", in een radio
bewerking van Benedict Silber-
man, die 15 jaar geleden voor het
eerst door hem werd gedirigeerd.
De verbindende tekst spreekt
Jeanne Verstraete. Verder ver
lenen het klein Omroepkoor en
het promenadeorkest medewer
king. (Hilversum 11 22.30 u.)
ZATERDAG 15 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.0JI
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.1j|
Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7-45 Morgen*
gebed en Liturgische kalender. 8.00Nieuwi|
en weerberichten. 8.15 Gram. 8.25 HoofT
mis. 10.00 Gram. 10.15 Voor de kleuters. I
10-30 Kamerorkest. 11.00 Voor de zieken. I
11,45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.031
Gram. 12.30 Land- en Tuinbouwmedede- V
lingen. 12.33 Gram. 12-55 Zonnewijzer.!
13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.201
Gram. 13.30 Amus.muziek. 14-00 Boek* F
bespreking. 14.10 Gram. 14.30 Radio Phil*
harmonisch Orkest. 15 00 Kroniek v. Iet-I
teren en kunsten. 15.40 Gram. 16.30 „Dep
Schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 k
Voor de j#eugd, 18.00 Zang, 18.15 Jour-
nalistiek weekoverzicht. 18.25 Lichte mu-l
ziek. 18.45 Buitenlandse correspondenties.!]
19 00 Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Vraag
gesprekken. 19.30 Gram. 20.25 De gewone!
man. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Gram.:
20 55 „Maakt, dat U er bij bent". 21.00
Lichte muziek. 21.35 Actualiteiten. 21.45
Gram. 22.40 „Wij luiden de Zondag in!".
23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Erperanto.
23.2224.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM n, 298 m.: 7.00 VARA,!
10-00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO!
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 I
Gram. 8 00 Nieuws. 8-18 Gram. 8.55 Voor
de vrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.101
Gram. 9-35 Waterstanden. 9.40 GramJ
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie.|j
10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbei-f
ders in de continubedrijven. 11.05 Gram.
LI.40 Fluit en piano. 12.00 Gram. 12.301
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Dansmuziek!
13.50 Radioweekjournaal. 14-20 Roemeens!
Orkest. 14 50 Muzikale causerie. 15.WB
Gronings programma. 15.40 „Van de wie!
tot het graf", causerie. 16.00 Residentie*
Orkest. 16-40 Sportpraatje. 17.00 Gram!
17.30 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws
commentaar. 18.20 Accordeon-Orkest!
18.40 Gram. 19 00 Artistieke Staalkaart!
19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het!
Oude Testament in deze tijd", causerie!
19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws-|
20.05 „De sterken voor de zwakken"
20.15 Cabaret. 21.05 Socialistisch commen-l
taar. 21.20 Symph.-Orkest en solist. 22.0ÖJ
„Mijn zwager.... in zaken", hoorspel. 22-201
Gram. 22.30 Promenade-Orkest, kl. koorHj
en sol. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Graiwf
foonmuziek.
(JIT ONZE geschiet
ren wij ons misschie
viermaal gehuwd is
Charlotte de Bour
schonk. Slechts wein
deze Franse prinses,
felijke levensgezellin
Zij aanschouwde
dochter van Hertog
pensier en Louise de
een zeer hooggeplaat
de Franse koning H
Catharina de Medici
Rooms Katholieke g<
het geheim de Calvi
haar vader. Toen Ch:
haar ouders reeds e
aangezien hun finam
ren, besloot de herto
klooster te laten opi
ter abdis was, hetgeei
zou brengen. Zijn oui
bruidschat geven en
stand opvoeden.
CLECHTS enkele jaren
rijke klooster van Jo
erbij, dat zij op haar t
zal worden gewijd. Da
meisje en sluit in de loo
twee leeftijdgenootjes, di
gebracht. Dit is de enige
deze meisjes is Jeanne de
Protestantse koningin v
Charlotte is omringd doe
hem al haar gedraginger
godsdienststrijd in Franl
en Protestanten (de z.g. 1
de hertog, dat Charlotte
abdis moet worden gewij
zijn Protestantvoelende
Charlotte voelt echter ni
kloosterleven. In haar lee
naar vrijheid. Misschien
misschien ook de voortd
geving, die in haar al sj
„andere", de Pi-otestanfse
drie vriendinnen de kloo
achterpoortje en ontdekk
vrijheid wenkt: uitgelate
eigenlijk zijn, genieten z
ontdekt wordt, wacht he
over het gedrag van zijn
wijk het klooster en spre
den toe. Hij beslist nu d
moet worden gewijd, ter
kloosterleven te binden,
zijn plannen, doch wel bi
Omgang mag hebben met
hand bereidt men haar
verklaart zij niets voor
heeft altijd gemeend, da
opvoeding van haar broc
teruggaan. Met haar veris
ning gehouden.
Op zekere dag leidt ha
donkere ruimte onder de
en angstwekkend is. Als z
ping te voelen, dreigt hij
genis van Fontrevault, wa
doet sidderen. Teneinde i
door de dreigementen Va
deljjk weer bij komt, vei
haar tot abdis kan maken
geen liefde meer voor her
|N MAART is er feest in
gelekt in de naburige
gedwongen zou worden de
lotte bleek en tenger in c
golf van medelijden door
°P welks smalle
digheid en verantwoordir
°e wijding geschieden er
het daglicht niet verdrage
onbehagelijk: er is niet die
verwachten. Voor Chariot!
Anna van Saksen, a
Willem t
(Advertentie Ing.
