EEN PROCESSIE VAN IJSBERGEN 'cosnm tiksters De man uit Australië *ICAIN van de r TEL. 4793 Een ijzige stilte.... Eisen van Ulbricht Amerika blij ft Perzië bijstaan WEK DE GAL IN UW LEVER OP mis 1953 BUD 'ABBOTT r lou (JM Jr. PORTIEVE -naar treft doel 'GLOP 18 K M A A R Onder Groenlanders en Eskimo's (19) Zolang de ijskap bestaatzolang zullen deze reuzen-splinters hier drijven door Anthvan Kampen Birma zwaar door water geteisterd Opstand in Nyassaland Dulles vóór herziening van VN-Handvest Samenzwering in Thailand Volgende week gaat de invitatie naar Moskou Pim, PamPom en de wonderlamp GEESTELIJK LEVEN „Luisterdichtheid" van radiokerkdiensten De kerk in de Ver. Staten „Kent ge uw vaderlandse geschiedenis?" WRIGLEYj spy®1 Ons dagelijks feuilleton Luister eens naar: Radioprogramma DONDERDAG 27 AUGUSTUS 1953 0 uur, Zondag 2, 4.30 weer elke avond 8 u. SDUSTRIE vwakelpad, vraagt portier. lbo;: - met ooi - tegen Maten 28 6.95 29—317.95 32—35 8.95 36—40 9.95 DEN HAAG - HILVERSUM IN - BREDA GRONINGEN ioek Breedstraat Fa Plas van geslachten WAT Deense vissers, Noren en opvarenden van Far 'Oer-trawlers, die het drama van de in de schroef van de Tikerak geraakte tros hadden meegemaakt, gaven geen cent voor de dwaze pogingen van de jongens van de Tikerak. De duiker was weliswaar al op weg, maar met de vlet van het schip bleven ze boven de schroef scharrelen. Ze deden wat met een riem en een haak en het leek allemaal nogal overbodig, om niet te zeggen volledig doelloos. Hoé doelloos het was, merkten we na vijf uur dobberen in de deining die in de baai bard doorstond. Toen kwam die tros los. En een half uur later voeren we. Het gezicht van de kapitein was een studie waard. Voor de eerste maal tijdens deze reis lag er een glans van vergenoegdheid over. Maar ik had dat gezicht van die duiker wel eens willen zien, die op hetzelfde ogen blik bezig was in de een of andere hopeloos verouderde schuit tegen de stroom op te boksen, om een extra daggeldje te verdienen aan de schroef van de Tikerak. Het was dubbel tragisch voor de man dat het vaartuig, dat hem in de kortst mogelijke tijd naar de Tikerak moest brengen, geen radio aan boord had. Het was de eerste maal, die dag, dat het geluk ons meezat. Was het lot werkelijk bezig eindelijk te kenteren? CN zo voeren wij Zuidwaarts en toen ik de volgende morgen vroeg aan dek verscheen, strekte zich aan bak boord de eindeloze rotsenkust van West Groenland uit, terwijl aan stuur boord de hemel afgesloten werd door een staalharde kim. Het was prachtig weer: een matige bries, flink koud en een fel stralende zon. Ik had in Holland een extra zon nebril laten maken, zulks na lezing van de journalen van diverse reizigers in arctisch gebied. Ik heb die morgen voor het eerst de man gezegend die deze brillen in een dusdanige perfecte qualiteit kan maken. Want deze zon is hard en fel en hij steekt als een duivel. In dit weer maakte de Tikerak haar maximum aantal mijlen en het was een der mooiste dagen die we tot dus ver in dit land hebben meegemaakt. A bright morning. cmiiinninnniiHiiiiiiiiiuiniiiiiiiiiniiiiimiiiinniiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiniiiiniiii En toen kwam de processie. Reeds vroeg die morgen was de ge hele kim vol kleine witte stippen ge weest. Die stippen werden driehoeken en vierhoeken. En na een paar uur konden we door de kijker duidelijk zien dat het ijsbergen waren. Een vloot »an ijsbergen. Een legioen brokken ijs kwam ons tegemoet. En het kwam snel. Heel die dag kwamen zij voorbij, zon der begin en zonder eind, en voor het eerst in mijn leven aanschouwde ik werkelijke ijsbergen. Ze maakten diepe indruk op me. Niet alleen door hun grootte, door hun wonderlijke vormen of door hun grim migheid, maar wederom, zoals ik al eerder schreef, door hun stilte. Brok ken stilte dreven voorbij. Stukken uit het hart van Groenland gestoten. En iedere ijsberg, soms dertig, veertig meter lang, en vaak tien meter en meer hoog, was, zoals hij daar voorbij ging, met één tiende deel boven en negen tiende deel onder water, toch maar een splinter, een schilfer van de Al-Moeder aller ijsbergen in de Pool- zeeën, de Ijskap. Als ik u zeg dat ijsbergen wit zijn, zult u dat waarschijnlijk wel geloven. Maar ze zijn niet gewoon wit.... on gewoon wit. Ik wil hiermede zeggen dat dit wit het witste aller witten is dat ik ooit zag. Niets kan witter zijn dan een .jsberg, voortdrijvend in een hard-blauwe zee. Met erboven de even hardblauwe he mel. En het was deze witte stilte, die alle uren van de dag aan ons voorbij ging die ons eerst alleen maar met verbazing, later met verbijstering sloeg. Kwam er dan nooit een eind aan deze opeenvolging van reuzen en gedroch ten? Ik vroeg er een van de jongens van de Tikerak naar. Nee zei hij, daar komt nooit een eind aan. Zo lang de IJskap bestaat, zolang zullen deze bergen hier drijven. Ze komen niet vanuit het Noorden. Het is het ijs dat losbreekt en los scheurt van de IJskap aan de kust van Oost Groenland. De Oostgroenland- stroom neemt het mee, en door de zeestromingen wordt het ijs om Kaap Vaarwel, de Zuidelijkste punt van Groenland geperst, en zo meegenomen met de stroom die langs de Westkust van het eiland in Noordelijke richting stroomt. Hoog in het Noorden neemt een andere stroom ze mee naar het Westen, eu langs de kust van Labrador gaan ze opnieuw Zuidwaarts, in de richting van de Atlantische Oceaan. Het is daar dat ze, na weken of maan den, hun einde vinden. Het is daar dat ze een gevaar voor de transatlan tische scheepvaart vormen. Dan wor den ze bewaakt en gepraaid. Daar is het grote stervensuur van deze reuzen aangebroken, na zwerftochten van soms jaren en jaren. IK ben die dag niet veel van dek weg geweest. Vergeet u niet dat dit de eers'^ maal was dat ik zulk ijs en zul ke formaties zag passeren. Daar varen nijlpaarden en daar waren pyramiden. Er waren fortificaties en er waren pa norama's van steden en dorpen. Er is geen figuur, geen verbeelding, die men niet in de vorm van ijsbergen tegen komt. Ieder ding dat men kent her kent men opnieuw >n het ijs. Toen kwam er zes, zeven, acht ijs bergen achter elkaar. Ze waren groter dan alle vorige. Het was alsof een ar mada voorbijzeilde. Een armada van hooggebouwde slagschepen. We voeren er dicht langs, en iedere keer als een dier monsters voorbijging was het als of er een pistoolschot kou op ons werd gelost. Dat was de wind die vanaf die bergen naar ons toejoeg. Toen ie vloot voorbij was geleek zij op iets anders: op een processie. Die acht bergen hoorden op de een of andere vreemde, raadselachtige manier, bij elkaar. De onderlinge afstand bleef steeds even groot. Waren ze, met on zichtbare kabels of snoeren iret elkaar verbonden? Was daar een mysterieuze magneet die de een steeds de ander deed aantrekken? Ik weet het niet, het had de schijn. In volledige stilte, volle waardigheid en vertoon van kolossale macht, waren ze voorbijgegaan. De zwervende kinde ren van de IJskap. En dit waren de acht titanen. Iedere keer als er één passeerde zagen wij de blauwe onder kant van de berg. En tussen het blauw van dat ijs en de oppervlakte van de zee was het water groen, het groen van jonge olijven. De zee was bezig die bergen te vernietigen, maar het leek me een lang, hopeloos lang, pro ces. Ook al wierp Straat Davis al haar bataljons weerbare strijders in het vuur. Dat vuur.... dat waren de felle brekers die tegen en over de bergen heensloegen. Tientallen meters hoog sproeide het water er langs en erover. Vaak als een gekleurde mist door de fel-stralende zon, die aan smalle regenbogen boven het ijs voor enkele seconden leven gaf. Die kortstondige regenbogen, dat ziedende Water óvef de bergen spui tend en spattend, het sissend geluid van de zee, die aan het ijs knabbelde, knaagde, vrat en beet, ik zal het nooit vergeten. Ik wist aan het einde van die dag,dat er drie soorten ijsbergen bestaan. De gro te, machtige, onoverwinnelijken. De werkelijke reuzen, die jarenlang rond drijven en aan wier leven werkelijk geen einde schijnt te komen. Hoe oud dat ijs is.... men kan er slechts naar gissen. Duizend jaar, twee duizend jaar? De IJskap is ouder, oneindig veel ouder. En iedere berg komt van de IJskap. En dan zijn er de bergen, die in een felle strijd met de zee gewikkeld zijn. Die soms half bedolv worden door de golven. Ze zijn moe en bijna uitge streden. Ze zitten vol barsten, scheuren en spleten. Nog een week, hoogstens een maand, gaan ze mee, dan volgt hun ondergang. En tenslotte zijn daar de overwonne nen. De laatste brokken, die kantelen, wentelen en slingeren door de golven. VOGMAALS: de stilte rondo'i die bergen is niet te beschrijven. Over de bergen, die ons voorbijdrijven vlie gen de mallemukken, de grote grauwe stormvogels, op meeuwen gelijkend. Even snel, even elegant, evenveel kind van zee en wind. De mallemukken hebben geen geluid. Als grauwe gees ten zwalken ze over de bergen, even stil, even geluidloos als dat ijs zelf. En het leek me alsof die stormvogels er alleen maar waren, om die grandioze stilte van die bergen te accentueren, te versterken. Af en toe stak een zeehond z'n ver baasde kop boven de golven uit, ver baasd over dit schip dat zich een weg naar het Zuiden baande. Om dan snel weg te duiken. Verder niets: ijsbergen, mallemukken, die vogels. Als het avond wordt is de processie nog steeds te zien. Dè acht reuzen schrijden rustig verder naar de kim. Heel laat zie ik ze nog. En aan het begin van de nacht zijn ze nóg niet verdwenen. Het is alsof ze stap voor stap verdergaan op de weg, gebaand door de zware deining van Straat Da- vis. Acht witten stukken uit een leg- doos, door het late avondlicht nu ge zien als een fantastische fotografische tegenlicht-opname. Zo ging die dag, die avond en die nacht de grote processie voorbij. En toen ze voorbij was, en bijna uit het gezicht verdwenen, toen kwam de an dere processie. Maar dat waren er geen acht, dat waren er acht honderd, of acht duizend. Heel de zee voor ons was bezaaid met ijsbergen. Toen ik eindelijk m'n kooi opzocht begreep ik waarom het zo lang ge duurd had, eer de Tikerak z'n reis naar het Zuiden kon beginnen. We hadden het niet geloofd, dat verhaal van al dat ijs, dat heel de Zuidwest kust omsloten hield. Hier kwam het aan. En ik vroeg me af hoe kapitein Moller daar de kleine, rampzalige houten Tikerak door moest krijgen. Walter Ulbricht, de Oostduitse vice- premier, heeft Woensdagochtend in de Volkskamer geëist, dat de herstelbeta lingen (van West-Duitsland) aan Is raël worden stopgezet. Voorts eiste hij, dat de nieuwe poli tiek van de Oostduitse regering ook in West-Duitsland zal worden nage volgd. De Volkskamer heeft na de rede van Ulbricht een resolutie aangenomen, waarin hij zich bereid verklaart, in samenwerking met de Westduitse Bondsdag een regering voor geheel Duitsland te vormen, teneinde vrije verkiezingen voor te bereiden. West- Duitsland zou zich tegen het beleid van Adenauer moeten uitspreken, om dat dit een voortzetting van het regi me van Hitler is en de eenheid tegen werkt. Verder wordt een vredesconfe rentie met deelneming van Duitsland verlangd. Door de overstromingen in Birma is tot nu toe naar raming 15.000 ton rijst ter waarde van 15 millioen gulden, ver loren gegaan. In het Noorden van Pe- goe zijn duizenden mensen door het water van de buitenwereld afgesneden. Het lot van honderden is niet bekend. Vloedgolven uit de baai van Martaban hebben gisterochtend de buitenwijken van Moelmein, op twee na de grootste stad van Birma, overspoeld. De bevol king heeft de huizen verlaten en is naar de stad gevlucht. Moelmein wordt •eveneens bedreigd door de overstro mingen van de rivier de Saloeen. Vijf- en zestig kilometer ten Noorden van Moelmein staan reeds 20.000 hectaren land onder water. In Nyassaland zijn ernstige ongere geldheden uitgebroken. Enkele duizen den inheemsen hebben, om uiting te ge ven aan hun verzet tegen het plan tot vorming van een Centraal-Afrikaanse federatie een openlijke opstand ont ketend. Telefoondraden zijn doorgesne den, wegen met rotsblokken versperd, stakingen ontketend op plantages. Hier en daar kwam het tot botsingen met de ordetroepen. Aan beide zijden vielen doden en gewonden. Kolonisten en zendelingen hebben uit vrees voor een opstand op grote schaal hun vrouwen en kinderen naar de steden Blantyre en Zomba gezon den, waar belangrijke versterkingen van militaire en politie zijn aangeko men. De ministers van Buitenlandse Zaken van Noorwegen, Zweden, Denemarken en IJsland zullen Maandag en Dinsdag in Stockholm bijeenkomen. Amerika zal Perzië in het komende jaar voor 23 millioen aan economische en technische hulp leveren en bijstand blijven verstrekken voor de verster king der Iraanse strijdkrachten, ver moedelijk ten bedrage van 20 millioen dollar. Tegelijkertijd wordt uit Teheran be richt, dat premier Zahedi Woensdag met de Amerikaanse ambassadeur te Teheran Loy Henderson besprekingen heeft gevoerd. Deze gingen over de toekomstige houding van Washington ten opzichte van het nieuwe Perzische regime. Zahedi heeft daarbij de na druk gelegd op de dringende behoefte van Perzië aan buitenlandse hulp. Het gesprek zal waarschijnlijk volgende week worden voortgezet. Engeland heeft doen weten dat het voelt voor hulp aan Perzië, mits deze niet een regeling van het oliegeschil in de weg staat. Foster Dulles, de Amerikaanse minis ter van Buitenlandse Zaken, heeft zich in een toespraak voor de Amerikaanse vereniging van advocaten te Boston uitgesproken voor herziening van het Handvest der Verenigde Naties. Hij meende, dat drie gebreken deze revisie noodzakelijk maken. Het Hand vest was opgesteld voordat de atoom bom een rol ging spelen. Verder hing de werking der internationale organi satie af van de samenwerking met een mogendheid, die wordt bestuurd door een naar wereldheerschappij strevende internationale partij en in de derde plaats was het Handvest niet geba seerd op een daaraan ten grondslag lig gende wet en kende het niet een even eens op die wet berustend rechterlijk orgaan. De Thailandse politie heeft elf „com munistische" verdachten aangehouden die worden beschuldigd van samenzwe ring tegen de huidige regering. Een van de arrestanten is luitenant-gene raal Kat Songgram, een van de belang rijkste organisatoren van de staatsgreep welke in 1947 de tegenwoordige rege ring in het zadel hielp. Hij is plaats vervangend opperbevelhebber van het leger geweest, werd in 1949 van zijn post ontheven en naar Honkong ver bannen maar kreeg in 1950 toestemming om naar Thailand terug te keren. Men hoopt over enkele dagen alle on opgeloste punten van ondergeschikt be lang uit de weg te hebben geruimd, zo dat begin volgende week een uitnodiging van de Westelijke Drie aan de Sovjet- Unie kan worden gezonden ter bijwoning van een conferentie van vier. Verwacht wordt, dat de nota de onderhandelingen met Rusland niet zal beperken tot de kwestie van vrije verkiezingen, zoals oor spronkelijk werd voorgesteld, doch een bespreking van de gehele Duitse kwestie zal toestaan. STAAT VAN BELEG IN ZUID-KOREA OPGEHEVEN De Zuidkoreaanse regering heeft me degedeeld, dat de staat van beleg en het nachtelijk uitgaansverbod van 1 September af zullen worden opgeheven. De staat van beleg is in Juni jl. in geheel Zuid-Korea afgekondigd, toen president Syngman Rhee zich krachtig tegen de onderhandelingen te Pan- moendjon verzette. Een oud-minister van Financiën op Cuba en zes oud-ambtenaren bij zijn de partement zijn beschuldigd van fraude van staatsgelden. De mannen zouden zes tig millioen gulden hebben verduisterd. 104. Mevrouw Babbelgraas had haar rede beëindigd en de heren van de jury staken de hoofden bij elkaar om te beraadslagen, welke taart de mooi ste was. Mevrouw Babbelgraag had nu wel gezegd, dat zij hoopte, dat een an der de prijs zou winnen, maar in haar hart verlangde zij er zelf heel erg naar om nogmaals de beker te verdienen. Gelukkig, de jury scheen het eindelijk eens te zijn. Na veel geknik en ge fluister stond de heer Eek Roomhoorn op. Vol verwachting keek het talrijke publiek hem aan, alsof men va.i zijn gezicht v.'ilde lez^n, wie de gelukkige zou ziin! Eek Roomhoorn schraapte nogmaals zijn keel en draaide de beker een paar keer in het rond, alvorens hij het woord nam. „Geachte aanwezi gen", zo begon hij. „De jury had geen gemakkelijke taak. want de inzen dingen waren dit jaar al klinkt het ongelooflijk nog weer mooier dan vorig jaar. Maar na veel wikken en wegen ziin we toch tot de conclusie gekomen, dat de taart vanOp dit ogenblik verscheen het hoofd van Pim om de deur. „Stoppen, stoppen alstublieft! Hier is nog een taart, die mijn Moeder gebakken heeft....". HE HELFT van de mannelijke bevol- king van ons land luistert wel eens naar een radio-kerkdienst, zo heeft het NIPO ontdekt bij een onderzoek onder honderden mannen uit alle lagen der bevolking. Het bleek, dat gemiddeld een en vijftig procent van alle mannen wel eens luistert. Bij Ned. Hervormden, andere protestanten en Rooms-Katho- lieken waren dat er zes op de tien, bjj de Gereformeerde twee op de drie. Zij, die nooit naar een radio-kerk dienst luisterden bereikten het percen tage van 47, twee procent gaf geen ant woord. Op de vraag, of men liever een dienst in de kerk bewoonde dan wel er een voor de radio beluisterde, antwoordde de helft (49 procent), dat men aan het eerste de voorkeur gaf. Dit percentage bleek bij de Rooms-Katholieken en Ge- reformerden resp. tachtig en zeven en tachtig, bij buitenkerkelijken slechts zeven te belopen. Dertien procent gaf de voorkeur aan radio-kerkdiensten; voor Hervormden en andere protestan ten beliep dit percentage een en twin tig. Negen procent had geen voorkeur, negen en twintig procent bleef het ant woord schuldig. In een overzicht in het jaarboek over 1953 van de raad van christelijke kerken in de Verenigde Staten wordt vermeld, dat 92.277.129 Amerikanen lid zijn van een kerk of kerkgenootschap. Dit is 4,1 procent meer dan vorig jaar. In de Ver enigde Staten zijn od het ogenblik 54.229.963 protestanten (34,7 procent van de bevolking) en 30.253.427 rooms-katho- lieken (19.3 procent van de bevolking). BEROEPINGSWERK Ned. Herv. Kerk Beroepen te Mijnsheerenland: H. Stau- tener, cand. te 's Gravenhage. te Rijk, tcez-: H. P. Swets, vic. te Badhoevedorp, Aangenomen naar Hattum, toez.J. C. van Nieukerken te Groningen. Geref. kerken Beroepen te Eist (Gld): D. W. Bon dorp, cand. te Heemstede. Bedankt voor Nieuwlande: P. A. Kouwenhoven te Schildwolde. Op Maandag 31 Augustus, de ver jaardag van prinses wilhelmina, zal om 20.00 uur des avonds over beide zenders een nationale radio-prijsvraag worden uitgezonden. De baten van die prijsvraag zullen ten goede komen aan het Koningin Wilhelminafonds voor de kankerbestrijding. H.K.H. Prinses Wilhelmina heeft de ereprijs uitgeloofd. „Kent ge uw vaderlandse geschiedenis?" zal aan de luisteraars worden gevraagd in een programma, dat luchtig en vrolijk van toon is ge houden en waarin zeven bekende fi guren uit onze nationale historie het woord zullen voeren. Het zal voor de luisteraars de taak zijn de juiste volg orde vast te stellen van Piet Hein, Jan Stavast, Van Speijck, Hugo de Groot, Joost van den Vondel, Kenau Simons Hasselaar en»Jan van Schaffelaar. Om dat het een prijsvraag is voor een goed doel, zullen de inzendingen moeten vergezeld gaan van een bedrag van vijftig cents tot maximum een gulden aan postzegels, te zenden aan postbus 26000 te Amsterdam. (Advertentie Ing. Med.) U xult morgens „kiplekker' uit bed springen. Elke dag moet uw lever een liter gal in uw Ingewanden doen stromen, anders verteert uw Voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt. Jordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S LEVERPIL.LETJES om die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel gang op natuurlijke wijze te regelen- Een Plantaardig zacht middel, onovertroffen om d® tal t® doen stromen. Eist Carter's Leverpillstje* (Advertentie Ing. Med.) 16. Ze hadden de hele middag nodig, om het mankement te verhelpen. Al gauw nadat Dick was begonnen, riep hij Claudia's hulp in. Ze begon met hem gereedschappen aan te reiken en ein digde gekleed in een overall, als een handige assistente naast hem liggende. Ze maakten een proefritje en ontdek ten tot hun genoegen, dat alles weer o.k. was. Toen Dick remde, zag Clau dia, dat hij het bosje binnen was gereden bij het meertje. Hun lieve lingsplekje voor avondlijke afspraak jes. Er waren een paar eenden in de vijver, die vredig ronddobberden en door de schaduw van een wollige wolk zeilend, kabbelende golfjes naar de begroeide oevers stuurden. „We vormden onder de auto 'n goed paar", zei Dick. „Waarom kunnen we dat erin ook niet zijn?" Claudia, die haar overall al weer uit getrokken had, streek haar kleren glad. Ze hield haar ogen op de vijver ge richt. „Een aardig romantisch speech- je", zei ze. „Maar je praat overtuigen der als je het over cylinders en bout jes hebt. En als je denkt, dat de om geving hier een bijzondere invloed op mij heeft...." „Ik kuste je hier voor het eerst, En hier zei je mij, dat je van me hield". Er kwam een nauw merkbare veran dering over haar, maar ze zei niets. „We moeten zo'n knullig voorvalletje geen oorzaak laten worden van een hooglopende ruzie, Claudia. We hebben weieens vaker woorden gehad, dat is waar, maar nu hebben we elkaar meer nodig dan ooit, Claudia". Ze schoof rusteloos op de bank heen en weer en wendde haar gezicht af. In haar ogen blonk een dromerig lichtje. Dick schoof dichter naar haar toe. „Het is geen leuk vooruitzicht, zo lang te moeten wachten, voordat we die tante van je kunnen aanpakken. En het is volslagen idioot, om onze kostbare tijd te verdoen met mugge- zifterij. Hoe kunnen we ooit een oplos sing vinden, als we niet bij elkaar komen om de zaak als verstandige mensen te bepraten?" ,Het is jouw sch,uld. Je weet heel goed, dat ik aardig moet zijn tegen Peter, zolang hij hier is. En nu wordt je razend jaloers als ik maar tegen hem lach". Dick schudde zijn hoofd. „Ik voel me niet zo erg beledigd door Peter, maar veel meer door dat gekke achter- de-portemonnaie-van-tante-Cecilia aan lopen. Waarom kan dat mens niet zo fatsoenlijk zijn julie te helpen, zonder daaraan zulke belachelijke voorwaar den te verbinden?" „Sommige mensen zijji nu eenmaal zo. Helaas. Ik ben er heilig van over tuigd, dat zij gelooft, dat ze het beste met ons voor heeft". Claudia draaide zich om en keek hem aan. Dick voelde de bekende geur van haar parfum ;ijn neusgaten prikkelen. Toen lachte ze. wat droevig nog, maar voldoende om hem te doen denken, dat zijn hart zou blijven stilstaan. „Je schijnt te ver geten, dat ze niets van jou weet Dick! Ze denkt misschien, dat ik nog in nie mand belangstel.... op deze manier dan. Hij greep haar hand en drukte die stevig. „Dan wordt het tijd, dat iemand haar dat vertelt. Je vader had het direct moeten schrijven. Hij wist toch van ons. En je moeder ook". „Maar er was niets definitief.Dat weet je zelf ook wel, Dick". „Geen officiële verloving, dat is waar. maar het was toch wel duidelijk voor. „Ik ben bang, dat we tante Cecilia niet ernstig genoeg hebben genomen", ging Claudia treurig verder. „Ze leek nogal ontdaan door het weinige succes dat Peter bij de meisjes had. Iedere brief stond daar vol van. We dachten, dat ze hem alleen maar een poosje weg wilde hebben, dat ze wilde, dat wij zouden proberen hem wat te ver anderen, en om zo te zeggen een man van hem te maken. Ze had het hele maal niet over een huwelijk". Misschien zette ze dat niet op papier, maar ik wed om een tientje dat ze het van het begin af aan van plan is ge weest. Toen ze je vader berichtte, dat ze misschien geen geld meer zou kun nen voorschieten voor de zaak, had hij wel onraad kunnen ruiken...." „Gelijk heb je. Maar daar prakke- zeerden we toen niet over. Dick, ik behoef jou niet te vertellen, hoe hope loos de zaak er voorstaat nu al jaren lang. De salarissen worden uitbetaald, maar dat is dan ook alles. Vader heeft sinds lang geen cent meer gezien t i we moeten het in huis zonder heel wat gemakken stellen". Claudia's hemels blauwe ogen werden door verdriet verdonkerd. „Moeder heeft zich volko men overwerkt door telkens weer te proberen, de huishouding niet helemaal in het honderd te laten lopen". In een opwelling sloeg hij zijn arm om haar heen. Hij besmeurde haar kleren, toen hij zijn hoofd tegen haar schouder legde, maar Claudia verzette zich daar niet tegen. Ze merkte het niet eens. Een gevoel van diepe ellende tekende zich op haar gezicht af. Dick voelde zijn hulpeloosheid als een vuur in zich branden. „We zullen er wat aan moeten doen", zei hij. „Dat moet". „En al die tijd beschouwden de men sen ons hier als rijke zonderlingen, die het hele landgoed onderhouden met maar één meid, die ouderwetse kleren dragen en die zo zuinig zijn, dat ze zich niet eens durven te amuseren...." Ze lachte zacht. De klank van haar lach was onmiskenbaar bitter. „Onze onbetaalde rekeningen zijn een soort permanente grap geworden in Potts- ville. „En nu zit je nog opgescheept met die onmogelijke idioot ook". Claudia zuchtte. „We kunnen hem net. zo min de schuld geven als de aarde, de sterren en de maan". „Als we hem maar zover konden krijgen, dat hij een hekel aan je kreeg", zei' Dick hoopvol. „Genoeg om hem tegen tante Cecilia in het harnas te jagen". Hij schudde zijn hoofd en drukte haar wang tegen zijn schouder. „Maar ik ben bang dat niemand ooit een hekel aan je zal krijgen, zelfs niet als je dat zou willen". De paar uurtjes die zij samen waren, hadden hun de zevendaagse vijandschap allang weer doen vergeten. Claudia herinnerde het zich, maar ze zei nieJZe zag, dat hij een lesje had geleerd en besloot het daarbij te laten Met Claudia zo knus tegen zich aan, vond Dick het steeds moeilijker om meer theorieën ten beste te geven over het vervelende probleem van Cecilia en Peter en de schulden van de zaak Hij zou een ongevoelige en ondankbare botterik zijn geweest, als hij met zo veel moois zo dicht bij zich over zulke onplezierige dingen was blijven denken (Wordt vervolgd.) STABAT MATER van Antonin Dworzjak. Ditmaal gaat het twee de deel van dit fraaie werk, waar van we Woensdagmiddag de eerste helft konden beluisteren. (Vrijdag 16.35 over Hilversum II, 298 m.). DE GROTE KLEINE MAN. Piet te Nuyl Sr, vertelt verder over Louis Davids en laat nog twee liedjes en een grote conférence van deze voor de oorlog zo be roemde revue- en cabaret-artist horen. Een belevenis, om de milde humor en de speelse geest van deze raskunstnaar in het lichte genre nog eens weer op u te laten inwerken. (Vrijdag 22.10 over Hil versum II, 298 m.). VRIJDAG 28 AUGUSTUS HILVERSUM I, 402 m.: 7-00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huis vrouw. 9.35 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Gemengd koor. 12-00 Angelus. 12.03 Gram. 12.33 Lichte muziek. 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Gram. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Promenade-Orkest en solist. 15.00 Gram. 15.30 Lichte muziek. 16.00 Voor de zieken. 17.00 Voor de kinderen. 17.15 Kinderkoor. 17.40 Pianoduo. 18.00 Gram. 18.10 Orkest, koor en solist. 18.47 Gram. 18.52 Actuali teiten. 19-00 Nieuws. 19.10 Regeringsuit zending: Verklaring en toelichting. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Lichte muziek. 2115 Koorzang. 21.45 Gram. 22 10 Symphonette-Orkest en soliste. 22.45 „De leek en de liturgie", causerie. 23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 1020 VARA, 12.00 AVRO. 16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA. 22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de kleuters. 10.00 „Thuis", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram. 10.45 Kamer koor. 11.00 Radiofeuilleton. 11.20 Gram. 12.00 „Emigranten uit Discoland". 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Sport en prognose. 12.48 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram. 13.30 Musette-Orkest. 14,00 Kookpraatje. 14.20 Viool en piano. 14.50 Boekbespre king. 15.10 Alt- en tenor-blokfluit. 15.30 Lichte muziek. 16 00 Gram. 16.35 Rotter dams Philharmonisch Orkest, koor en sol. 17.10 Voor de Jeugd. 17.40 Orgelspel. 18,00 Nieuws. 18 15 Felicitaties. 18.45 Toespraak. 19.00 KI. mannenkoor. 19.15 Toeristische tips. 19.30 „Wat geloven wij Vrijzinnige Protestanten", causerie. 19.45 „Op bezoek bij anderen", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Vrijzinnige Protestanten uit alle landen in Genève bijeen. 20.15 Studentenkoor. 20.30 „Wereldfederalisten te Kopenhagen bijeen", reportage. 20.40 „Verdraagzaam heid". causerie. 2100 Operamuziek. 21.55 Buitenlands overzicht. 22.10 „De grote kleine man", klankbeeld. 22.40 „Van daag", causerie. 22 45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek. Televisie-programma. NCRV. 20.15 21.45: 1. „Paspoort passe-partout"; 2. Haarmode '5354; 3. Weeroverzicht; 4. Van Groenlanders en Eskimo's", film; 5. Actualiteiten: 6 Serge Singer, zang. non-stop vlucht van v.s. naar japan Drie Amerikaanse bommenwerpers van het type B 36 hebben een non-stop vlucht ondernomen van een basis aan de West kust der Verenigde Stalen naar het Verre Oosten. Zij zijn geland op het vliegveld Joko, ten Noorden van Tokio.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7