EEN PROCESSIE VAN IJSBERGEN
'cosnm
tiksters
De man uit Australië
*ICAIN
van de
r
TEL. 4793
Een ijzige stilte....
Eisen van Ulbricht
Amerika blij ft Perzië
bijstaan
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
mis 1953
BUD
'ABBOTT
r lou
(JM Jr.
PORTIEVE
-naar
treft doel
'GLOP 18
K M A A R
Onder Groenlanders en Eskimo's (19)
Zolang de ijskap bestaatzolang zullen
deze reuzen-splinters hier drijven
door
Anthvan Kampen
Birma zwaar door water
geteisterd
Opstand in Nyassaland
Dulles vóór herziening van
VN-Handvest
Samenzwering in Thailand
Volgende week gaat de
invitatie naar Moskou
Pim, PamPom en de wonderlamp
GEESTELIJK LEVEN
„Luisterdichtheid" van
radiokerkdiensten
De kerk in de Ver. Staten
„Kent ge uw vaderlandse
geschiedenis?"
WRIGLEYj
spy®1
Ons dagelijks feuilleton
Luister eens naar:
Radioprogramma
DONDERDAG 27 AUGUSTUS 1953
0 uur, Zondag 2, 4.30
weer elke avond 8 u.
SDUSTRIE
vwakelpad, vraagt
portier.
lbo;: - met
ooi - tegen
Maten
28 6.95
29—317.95
32—35 8.95
36—40 9.95
DEN HAAG - HILVERSUM
IN - BREDA GRONINGEN
ioek Breedstraat
Fa Plas
van geslachten
WAT
Deense vissers, Noren en opvarenden van Far 'Oer-trawlers, die
het drama van de in de schroef van de Tikerak geraakte tros hadden
meegemaakt, gaven geen cent voor de dwaze pogingen van de jongens
van de Tikerak. De duiker was weliswaar al op weg, maar met de vlet
van het schip bleven ze boven de schroef scharrelen. Ze deden wat met
een riem en een haak en het leek allemaal nogal overbodig, om niet te
zeggen volledig doelloos. Hoé doelloos het was, merkten we na vijf uur
dobberen in de deining die in de baai bard doorstond. Toen kwam die
tros los. En een half uur later voeren we.
Het gezicht van de kapitein was een studie waard. Voor de eerste maal
tijdens deze reis lag er een glans van vergenoegdheid over. Maar ik had
dat gezicht van die duiker wel eens willen zien, die op hetzelfde ogen
blik bezig was in de een of andere hopeloos verouderde schuit tegen de
stroom op te boksen, om een extra daggeldje te verdienen aan de
schroef van de Tikerak. Het was dubbel tragisch voor de man dat het
vaartuig, dat hem in de kortst mogelijke tijd naar de Tikerak moest
brengen, geen radio aan boord had.
Het was de eerste maal, die dag, dat het geluk ons meezat. Was het lot
werkelijk bezig eindelijk te kenteren?
CN zo voeren wij Zuidwaarts en toen
ik de volgende morgen vroeg aan
dek verscheen, strekte zich aan bak
boord de eindeloze rotsenkust van
West Groenland uit, terwijl aan stuur
boord de hemel afgesloten werd door
een staalharde kim.
Het was prachtig weer: een matige
bries, flink koud en een fel stralende
zon. Ik had in Holland een extra zon
nebril laten maken, zulks na lezing
van de journalen van diverse reizigers
in arctisch gebied. Ik heb die morgen
voor het eerst de man gezegend die
deze brillen in een dusdanige perfecte
qualiteit kan maken. Want deze zon
is hard en fel en hij steekt als een
duivel.
In dit weer maakte de Tikerak haar
maximum aantal mijlen en het was
een der mooiste dagen die we tot dus
ver in dit land hebben meegemaakt.
A bright morning.
cmiiinninnniiHiiiiiiiiiuiniiiiiiiiiniiiiimiiiinniiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiniiiiniiii
En toen kwam de processie.
Reeds vroeg die morgen was de ge
hele kim vol kleine witte stippen ge
weest. Die stippen werden driehoeken
en vierhoeken. En na een paar uur
konden we door de kijker duidelijk
zien dat het ijsbergen waren. Een vloot
»an ijsbergen. Een legioen brokken ijs
kwam ons tegemoet. En het kwam snel.
Heel die dag kwamen zij voorbij, zon
der begin en zonder eind, en voor het
eerst in mijn leven aanschouwde ik
werkelijke ijsbergen.
Ze maakten diepe indruk op me.
Niet alleen door hun grootte, door hun
wonderlijke vormen of door hun grim
migheid, maar wederom, zoals ik al
eerder schreef, door hun stilte. Brok
ken stilte dreven voorbij. Stukken
uit het hart van Groenland gestoten.
En iedere ijsberg, soms dertig, veertig
meter lang, en vaak tien meter en
meer hoog, was, zoals hij daar voorbij
ging, met één tiende deel boven en
negen tiende deel onder water, toch
maar een splinter, een schilfer van de
Al-Moeder aller ijsbergen in de Pool-
zeeën, de Ijskap.
Als ik u zeg dat ijsbergen wit zijn,
zult u dat waarschijnlijk wel geloven.
Maar ze zijn niet gewoon wit.... on
gewoon wit. Ik wil hiermede zeggen
dat dit wit het witste aller witten is
dat ik ooit zag.
Niets kan witter zijn dan een .jsberg,
voortdrijvend in een hard-blauwe zee.
Met erboven de even hardblauwe he
mel. En het was deze witte stilte, die
alle uren van de dag aan ons voorbij
ging die ons eerst alleen maar met
verbazing, later met verbijstering sloeg.
Kwam er dan nooit een eind aan deze
opeenvolging van reuzen en gedroch
ten? Ik vroeg er een van de jongens
van de Tikerak naar. Nee zei hij,
daar komt nooit een eind aan. Zo
lang de IJskap bestaat, zolang zullen
deze bergen hier drijven.
Ze komen niet vanuit het Noorden.
Het is het ijs dat losbreekt en los
scheurt van de IJskap aan de kust van
Oost Groenland. De Oostgroenland-
stroom neemt het mee, en door de
zeestromingen wordt het ijs om Kaap
Vaarwel, de Zuidelijkste punt van
Groenland geperst, en zo meegenomen
met de stroom die langs de Westkust
van het eiland in Noordelijke richting
stroomt. Hoog in het Noorden neemt
een andere stroom ze mee naar het
Westen, eu langs de kust van Labrador
gaan ze opnieuw Zuidwaarts, in de
richting van de Atlantische Oceaan.
Het is daar dat ze, na weken of maan
den, hun einde vinden. Het is daar
dat ze een gevaar voor de transatlan
tische scheepvaart vormen. Dan wor
den ze bewaakt en gepraaid. Daar is
het grote stervensuur van deze reuzen
aangebroken, na zwerftochten van
soms jaren en jaren.
IK ben die dag niet veel van dek weg
geweest. Vergeet u niet dat dit de
eers'^ maal was dat ik zulk ijs en zul
ke formaties zag passeren. Daar varen
nijlpaarden en daar waren pyramiden.
Er waren fortificaties en er waren pa
norama's van steden en dorpen. Er is
geen figuur, geen verbeelding, die men
niet in de vorm van ijsbergen tegen
komt. Ieder ding dat men kent her
kent men opnieuw >n het ijs.
Toen kwam er zes, zeven, acht ijs
bergen achter elkaar. Ze waren groter
dan alle vorige. Het was alsof een ar
mada voorbijzeilde. Een armada van
hooggebouwde slagschepen. We voeren
er dicht langs, en iedere keer als een
dier monsters voorbijging was het als
of er een pistoolschot kou op ons werd
gelost. Dat was de wind die vanaf die
bergen naar ons toejoeg.
Toen ie vloot voorbij was geleek zij
op iets anders: op een processie. Die
acht bergen hoorden op de een of
andere vreemde, raadselachtige manier,
bij elkaar. De onderlinge afstand bleef
steeds even groot. Waren ze, met on
zichtbare kabels of snoeren iret elkaar
verbonden? Was daar een mysterieuze
magneet die de een steeds de ander
deed aantrekken? Ik weet het niet,
het had de schijn.
In volledige stilte, volle waardigheid
en vertoon van kolossale macht, waren
ze voorbijgegaan. De zwervende kinde
ren van de IJskap. En dit waren de
acht titanen. Iedere keer als er één
passeerde zagen wij de blauwe onder
kant van de berg. En tussen het blauw
van dat ijs en de oppervlakte van de
zee was het water groen, het groen
van jonge olijven. De zee was bezig
die bergen te vernietigen, maar het
leek me een lang, hopeloos lang, pro
ces. Ook al wierp Straat Davis al haar
bataljons weerbare strijders in het
vuur. Dat vuur.... dat waren de felle
brekers die tegen en over de bergen
heensloegen. Tientallen meters hoog
sproeide het water er langs en erover.
Vaak als een gekleurde mist door
de fel-stralende zon, die aan smalle
regenbogen boven het ijs voor enkele
seconden leven gaf.
Die kortstondige regenbogen, dat
ziedende Water óvef de bergen spui
tend en spattend, het sissend geluid
van de zee, die aan het ijs knabbelde,
knaagde, vrat en beet, ik zal het nooit
vergeten.
Ik wist aan het einde van die dag,dat er
drie soorten ijsbergen bestaan. De gro
te, machtige, onoverwinnelijken. De
werkelijke reuzen, die jarenlang rond
drijven en aan wier leven werkelijk
geen einde schijnt te komen. Hoe oud
dat ijs is.... men kan er slechts naar
gissen. Duizend jaar, twee duizend
jaar? De IJskap is ouder, oneindig veel
ouder. En iedere berg komt van de
IJskap.
En dan zijn er de bergen, die in een
felle strijd met de zee gewikkeld zijn.
Die soms half bedolv worden door
de golven. Ze zijn moe en bijna uitge
streden. Ze zitten vol barsten, scheuren
en spleten. Nog een week, hoogstens
een maand, gaan ze mee, dan volgt
hun ondergang.
En tenslotte zijn daar de overwonne
nen. De laatste brokken, die kantelen,
wentelen en slingeren door de golven.
VOGMAALS: de stilte rondo'i die
bergen is niet te beschrijven. Over
de bergen, die ons voorbijdrijven vlie
gen de mallemukken, de grote grauwe
stormvogels, op meeuwen gelijkend.
Even snel, even elegant, evenveel kind
van zee en wind. De mallemukken
hebben geen geluid. Als grauwe gees
ten zwalken ze over de bergen, even
stil, even geluidloos als dat ijs zelf. En
het leek me alsof die stormvogels er
alleen maar waren, om die grandioze
stilte van die bergen te accentueren, te
versterken.
Af en toe stak een zeehond z'n ver
baasde kop boven de golven uit, ver
baasd over dit schip dat zich een weg
naar het Zuiden baande. Om dan snel
weg te duiken. Verder niets: ijsbergen,
mallemukken, die vogels.
Als het avond wordt is de processie
nog steeds te zien. Dè acht reuzen
schrijden rustig verder naar de kim.
Heel laat zie ik ze nog. En aan het
begin van de nacht zijn ze nóg niet
verdwenen. Het is alsof ze stap voor
stap verdergaan op de weg, gebaand
door de zware deining van Straat Da-
vis. Acht witten stukken uit een leg-
doos, door het late avondlicht nu ge
zien als een fantastische fotografische
tegenlicht-opname.
Zo ging die dag, die avond en die
nacht de grote processie voorbij. En
toen ze voorbij was, en bijna uit het
gezicht verdwenen, toen kwam de an
dere processie. Maar dat waren er geen
acht, dat waren er acht honderd, of
acht duizend. Heel de zee voor ons
was bezaaid met ijsbergen.
Toen ik eindelijk m'n kooi opzocht
begreep ik waarom het zo lang ge
duurd had, eer de Tikerak z'n reis
naar het Zuiden kon beginnen. We
hadden het niet geloofd, dat verhaal
van al dat ijs, dat heel de Zuidwest
kust omsloten hield.
Hier kwam het aan. En ik vroeg me
af hoe kapitein Moller daar de kleine,
rampzalige houten Tikerak door moest
krijgen.
Walter Ulbricht, de Oostduitse vice-
premier, heeft Woensdagochtend in de
Volkskamer geëist, dat de herstelbeta
lingen (van West-Duitsland) aan Is
raël worden stopgezet.
Voorts eiste hij, dat de nieuwe poli
tiek van de Oostduitse regering ook
in West-Duitsland zal worden nage
volgd.
De Volkskamer heeft na de rede van
Ulbricht een resolutie aangenomen,
waarin hij zich bereid verklaart, in
samenwerking met de Westduitse
Bondsdag een regering voor geheel
Duitsland te vormen, teneinde vrije
verkiezingen voor te bereiden. West-
Duitsland zou zich tegen het beleid
van Adenauer moeten uitspreken, om
dat dit een voortzetting van het regi
me van Hitler is en de eenheid tegen
werkt. Verder wordt een vredesconfe
rentie met deelneming van Duitsland
verlangd.
Door de overstromingen in Birma is
tot nu toe naar raming 15.000 ton rijst
ter waarde van 15 millioen gulden, ver
loren gegaan. In het Noorden van Pe-
goe zijn duizenden mensen door het
water van de buitenwereld afgesneden.
Het lot van honderden is niet bekend.
Vloedgolven uit de baai van Martaban
hebben gisterochtend de buitenwijken
van Moelmein, op twee na de grootste
stad van Birma, overspoeld. De bevol
king heeft de huizen verlaten en is
naar de stad gevlucht. Moelmein wordt
•eveneens bedreigd door de overstro
mingen van de rivier de Saloeen. Vijf-
en zestig kilometer ten Noorden van
Moelmein staan reeds 20.000 hectaren
land onder water.
In Nyassaland zijn ernstige ongere
geldheden uitgebroken. Enkele duizen
den inheemsen hebben, om uiting te ge
ven aan hun verzet tegen het plan tot
vorming van een Centraal-Afrikaanse
federatie een openlijke opstand ont
ketend. Telefoondraden zijn doorgesne
den, wegen met rotsblokken versperd,
stakingen ontketend op plantages.
Hier en daar kwam het tot botsingen
met de ordetroepen. Aan beide zijden
vielen doden en gewonden.
Kolonisten en zendelingen hebben
uit vrees voor een opstand op grote
schaal hun vrouwen en kinderen naar
de steden Blantyre en Zomba gezon
den, waar belangrijke versterkingen
van militaire en politie zijn aangeko
men.
De ministers van Buitenlandse Zaken
van Noorwegen, Zweden, Denemarken en
IJsland zullen Maandag en Dinsdag in
Stockholm bijeenkomen.
Amerika zal Perzië in het komende
jaar voor 23 millioen aan economische
en technische hulp leveren en bijstand
blijven verstrekken voor de verster
king der Iraanse strijdkrachten, ver
moedelijk ten bedrage van 20 millioen
dollar.
Tegelijkertijd wordt uit Teheran be
richt, dat premier Zahedi Woensdag
met de Amerikaanse ambassadeur te
Teheran Loy Henderson besprekingen
heeft gevoerd. Deze gingen over de
toekomstige houding van Washington
ten opzichte van het nieuwe Perzische
regime. Zahedi heeft daarbij de na
druk gelegd op de dringende behoefte
van Perzië aan buitenlandse hulp. Het
gesprek zal waarschijnlijk volgende
week worden voortgezet.
Engeland heeft doen weten dat het
voelt voor hulp aan Perzië, mits deze
niet een regeling van het oliegeschil in
de weg staat.
Foster Dulles, de Amerikaanse minis
ter van Buitenlandse Zaken, heeft zich
in een toespraak voor de Amerikaanse
vereniging van advocaten te Boston
uitgesproken voor herziening van het
Handvest der Verenigde Naties.
Hij meende, dat drie gebreken deze
revisie noodzakelijk maken. Het Hand
vest was opgesteld voordat de atoom
bom een rol ging spelen. Verder hing
de werking der internationale organi
satie af van de samenwerking met een
mogendheid, die wordt bestuurd door
een naar wereldheerschappij strevende
internationale partij en in de derde
plaats was het Handvest niet geba
seerd op een daaraan ten grondslag lig
gende wet en kende het niet een even
eens op die wet berustend rechterlijk
orgaan.
De Thailandse politie heeft elf „com
munistische" verdachten aangehouden
die worden beschuldigd van samenzwe
ring tegen de huidige regering. Een
van de arrestanten is luitenant-gene
raal Kat Songgram, een van de belang
rijkste organisatoren van de staatsgreep
welke in 1947 de tegenwoordige rege
ring in het zadel hielp. Hij is plaats
vervangend opperbevelhebber van het
leger geweest, werd in 1949 van zijn
post ontheven en naar Honkong ver
bannen maar kreeg in 1950 toestemming
om naar Thailand terug te keren.
Men hoopt over enkele dagen alle on
opgeloste punten van ondergeschikt be
lang uit de weg te hebben geruimd, zo
dat begin volgende week een uitnodiging
van de Westelijke Drie aan de Sovjet-
Unie kan worden gezonden ter bijwoning
van een conferentie van vier. Verwacht
wordt, dat de nota de onderhandelingen
met Rusland niet zal beperken tot de
kwestie van vrije verkiezingen, zoals oor
spronkelijk werd voorgesteld, doch een
bespreking van de gehele Duitse kwestie
zal toestaan.
STAAT VAN BELEG IN ZUID-KOREA
OPGEHEVEN
De Zuidkoreaanse regering heeft me
degedeeld, dat de staat van beleg en
het nachtelijk uitgaansverbod van 1
September af zullen worden opgeheven.
De staat van beleg is in Juni jl. in
geheel Zuid-Korea afgekondigd, toen
president Syngman Rhee zich krachtig
tegen de onderhandelingen te Pan-
moendjon verzette.
Een oud-minister van Financiën op
Cuba en zes oud-ambtenaren bij zijn de
partement zijn beschuldigd van fraude
van staatsgelden. De mannen zouden zes
tig millioen gulden hebben verduisterd.
104. Mevrouw Babbelgraas had haar
rede beëindigd en de heren van de
jury staken de hoofden bij elkaar om
te beraadslagen, welke taart de mooi
ste was. Mevrouw Babbelgraag had nu
wel gezegd, dat zij hoopte, dat een an
der de prijs zou winnen, maar in haar
hart verlangde zij er zelf heel erg naar
om nogmaals de beker te verdienen.
Gelukkig, de jury scheen het eindelijk
eens te zijn. Na veel geknik en ge
fluister stond de heer Eek Roomhoorn
op. Vol verwachting keek het talrijke
publiek hem aan, alsof men va.i zijn
gezicht v.'ilde lez^n, wie de gelukkige
zou ziin! Eek Roomhoorn schraapte
nogmaals zijn keel en draaide de beker
een paar keer in het rond, alvorens hij
het woord nam. „Geachte aanwezi
gen", zo begon hij. „De jury had geen
gemakkelijke taak. want de inzen
dingen waren dit jaar al klinkt het
ongelooflijk nog weer mooier dan
vorig jaar. Maar na veel wikken en
wegen ziin we toch tot de conclusie
gekomen, dat de taart vanOp
dit ogenblik verscheen het hoofd van
Pim om de deur. „Stoppen, stoppen
alstublieft! Hier is nog een taart, die
mijn Moeder gebakken heeft....".
HE HELFT van de mannelijke bevol-
king van ons land luistert wel eens
naar een radio-kerkdienst, zo heeft het
NIPO ontdekt bij een onderzoek onder
honderden mannen uit alle lagen der
bevolking. Het bleek, dat gemiddeld
een en vijftig procent van alle mannen
wel eens luistert. Bij Ned. Hervormden,
andere protestanten en Rooms-Katho-
lieken waren dat er zes op de tien, bjj
de Gereformeerde twee op de drie.
Zij, die nooit naar een radio-kerk
dienst luisterden bereikten het percen
tage van 47, twee procent gaf geen ant
woord.
Op de vraag, of men liever een dienst
in de kerk bewoonde dan wel er een
voor de radio beluisterde, antwoordde
de helft (49 procent), dat men aan het
eerste de voorkeur gaf. Dit percentage
bleek bij de Rooms-Katholieken en Ge-
reformerden resp. tachtig en zeven en
tachtig, bij buitenkerkelijken slechts
zeven te belopen. Dertien procent gaf
de voorkeur aan radio-kerkdiensten;
voor Hervormden en andere protestan
ten beliep dit percentage een en twin
tig. Negen procent had geen voorkeur,
negen en twintig procent bleef het ant
woord schuldig.
In een overzicht in het jaarboek over
1953 van de raad van christelijke kerken
in de Verenigde Staten wordt vermeld,
dat 92.277.129 Amerikanen lid zijn van
een kerk of kerkgenootschap. Dit is 4,1
procent meer dan vorig jaar. In de Ver
enigde Staten zijn od het ogenblik
54.229.963 protestanten (34,7 procent van
de bevolking) en 30.253.427 rooms-katho-
lieken (19.3 procent van de bevolking).
BEROEPINGSWERK
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Mijnsheerenland: H. Stau-
tener, cand. te 's Gravenhage. te Rijk,
tcez-: H. P. Swets, vic. te Badhoevedorp,
Aangenomen naar Hattum, toez.J. C. van
Nieukerken te Groningen.
Geref. kerken
Beroepen te Eist (Gld): D. W. Bon
dorp, cand. te Heemstede. Bedankt voor
Nieuwlande: P. A. Kouwenhoven te
Schildwolde.
Op Maandag 31 Augustus, de ver
jaardag van prinses wilhelmina, zal
om 20.00 uur des avonds over beide
zenders een nationale radio-prijsvraag
worden uitgezonden. De baten van die
prijsvraag zullen ten goede komen
aan het Koningin Wilhelminafonds
voor de kankerbestrijding. H.K.H.
Prinses Wilhelmina heeft de ereprijs
uitgeloofd. „Kent ge uw vaderlandse
geschiedenis?" zal aan de luisteraars
worden gevraagd in een programma,
dat luchtig en vrolijk van toon is ge
houden en waarin zeven bekende fi
guren uit onze nationale historie het
woord zullen voeren. Het zal voor de
luisteraars de taak zijn de juiste volg
orde vast te stellen van Piet Hein, Jan
Stavast, Van Speijck, Hugo de Groot,
Joost van den Vondel, Kenau Simons
Hasselaar en»Jan van Schaffelaar. Om
dat het een prijsvraag is voor een
goed doel, zullen de inzendingen
moeten vergezeld gaan van een bedrag
van vijftig cents tot maximum een
gulden aan postzegels, te zenden aan
postbus 26000 te Amsterdam.
(Advertentie Ing. Med.)
U xult morgens „kiplekker'
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in uw
Ingewanden doen stromen, anders verteert uw
Voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt.
Jordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVERPIL.LETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen- Een
Plantaardig zacht middel, onovertroffen om d®
tal t® doen stromen. Eist Carter's Leverpillstje*
(Advertentie Ing. Med.)
16.
Ze hadden de hele middag nodig, om
het mankement te verhelpen. Al gauw
nadat Dick was begonnen, riep hij
Claudia's hulp in. Ze begon met hem
gereedschappen aan te reiken en ein
digde gekleed in een overall, als een
handige assistente naast hem liggende.
Ze maakten een proefritje en ontdek
ten tot hun genoegen, dat alles weer
o.k. was. Toen Dick remde, zag Clau
dia, dat hij het bosje binnen was
gereden bij het meertje. Hun lieve
lingsplekje voor avondlijke afspraak
jes. Er waren een paar eenden in de
vijver, die vredig ronddobberden en
door de schaduw van een wollige wolk
zeilend, kabbelende golfjes naar de
begroeide oevers stuurden.
„We vormden onder de auto 'n goed
paar", zei Dick. „Waarom kunnen we
dat erin ook niet zijn?"
Claudia, die haar overall al weer uit
getrokken had, streek haar kleren glad.
Ze hield haar ogen op de vijver ge
richt. „Een aardig romantisch speech-
je", zei ze. „Maar je praat overtuigen
der als je het over cylinders en bout
jes hebt. En als je denkt, dat de om
geving hier een bijzondere invloed
op mij heeft...."
„Ik kuste je hier voor het eerst, En
hier zei je mij, dat je van me hield".
Er kwam een nauw merkbare veran
dering over haar, maar ze zei niets.
„We moeten zo'n knullig voorvalletje
geen oorzaak laten worden van een
hooglopende ruzie, Claudia. We hebben
weieens vaker woorden gehad, dat is
waar, maar nu hebben we elkaar meer
nodig dan ooit, Claudia".
Ze schoof rusteloos op de bank heen
en weer en wendde haar gezicht af.
In haar ogen blonk een dromerig
lichtje. Dick schoof dichter naar haar
toe.
„Het is geen leuk vooruitzicht, zo
lang te moeten wachten, voordat we
die tante van je kunnen aanpakken.
En het is volslagen idioot, om onze
kostbare tijd te verdoen met mugge-
zifterij. Hoe kunnen we ooit een oplos
sing vinden, als we niet bij elkaar
komen om de zaak als verstandige
mensen te bepraten?"
,Het is jouw sch,uld. Je weet heel
goed, dat ik aardig moet zijn tegen
Peter, zolang hij hier is. En nu wordt
je razend jaloers als ik maar tegen
hem lach".
Dick schudde zijn hoofd. „Ik voel
me niet zo erg beledigd door Peter,
maar veel meer door dat gekke achter-
de-portemonnaie-van-tante-Cecilia aan
lopen. Waarom kan dat mens niet zo
fatsoenlijk zijn julie te helpen, zonder
daaraan zulke belachelijke voorwaar
den te verbinden?"
„Sommige mensen zijji nu eenmaal
zo. Helaas. Ik ben er heilig van over
tuigd, dat zij gelooft, dat ze het beste
met ons voor heeft". Claudia draaide
zich om en keek hem aan. Dick voelde
de bekende geur van haar parfum ;ijn
neusgaten prikkelen. Toen lachte ze.
wat droevig nog, maar voldoende om
hem te doen denken, dat zijn hart zou
blijven stilstaan. „Je schijnt te ver
geten, dat ze niets van jou weet Dick!
Ze denkt misschien, dat ik nog in nie
mand belangstel.... op deze manier
dan.
Hij greep haar hand en drukte die
stevig. „Dan wordt het tijd, dat iemand
haar dat vertelt. Je vader had het
direct moeten schrijven. Hij wist toch
van ons. En je moeder ook".
„Maar er was niets definitief.Dat
weet je zelf ook wel, Dick".
„Geen officiële verloving, dat is waar.
maar het was toch wel duidelijk
voor.
„Ik ben bang, dat we tante Cecilia
niet ernstig genoeg hebben genomen",
ging Claudia treurig verder. „Ze leek
nogal ontdaan door het weinige succes
dat Peter bij de meisjes had. Iedere
brief stond daar vol van. We dachten,
dat ze hem alleen maar een poosje
weg wilde hebben, dat ze wilde, dat
wij zouden proberen hem wat te ver
anderen, en om zo te zeggen een man
van hem te maken. Ze had het hele
maal niet over een huwelijk".
Misschien zette ze dat niet op papier,
maar ik wed om een tientje dat ze het
van het begin af aan van plan is ge
weest. Toen ze je vader berichtte, dat
ze misschien geen geld meer zou kun
nen voorschieten voor de zaak, had hij
wel onraad kunnen ruiken...."
„Gelijk heb je. Maar daar prakke-
zeerden we toen niet over. Dick, ik
behoef jou niet te vertellen, hoe hope
loos de zaak er voorstaat nu al jaren
lang. De salarissen worden uitbetaald,
maar dat is dan ook alles. Vader heeft
sinds lang geen cent meer gezien t i
we moeten het in huis zonder heel wat
gemakken stellen". Claudia's hemels
blauwe ogen werden door verdriet
verdonkerd. „Moeder heeft zich volko
men overwerkt door telkens weer te
proberen, de huishouding niet helemaal
in het honderd te laten lopen".
In een opwelling sloeg hij zijn arm
om haar heen. Hij besmeurde haar
kleren, toen hij zijn hoofd tegen haar
schouder legde, maar Claudia verzette
zich daar niet tegen. Ze merkte het
niet eens. Een gevoel van diepe ellende
tekende zich op haar gezicht af. Dick
voelde zijn hulpeloosheid als een vuur
in zich branden.
„We zullen er wat aan moeten doen",
zei hij. „Dat moet".
„En al die tijd beschouwden de men
sen ons hier als rijke zonderlingen, die
het hele landgoed onderhouden met
maar één meid, die ouderwetse kleren
dragen en die zo zuinig zijn, dat ze
zich niet eens durven te amuseren...."
Ze lachte zacht. De klank van haar
lach was onmiskenbaar bitter. „Onze
onbetaalde rekeningen zijn een soort
permanente grap geworden in Potts-
ville.
„En nu zit je nog opgescheept met
die onmogelijke idioot ook".
Claudia zuchtte. „We kunnen hem
net. zo min de schuld geven als de
aarde, de sterren en de maan".
„Als we hem maar zover konden
krijgen, dat hij een hekel aan je kreeg",
zei' Dick hoopvol. „Genoeg om hem
tegen tante Cecilia in het harnas te
jagen". Hij schudde zijn hoofd en
drukte haar wang tegen zijn schouder.
„Maar ik ben bang dat niemand ooit
een hekel aan je zal krijgen, zelfs niet
als je dat zou willen". De paar uurtjes
die zij samen waren, hadden hun de
zevendaagse vijandschap allang weer
doen vergeten.
Claudia herinnerde het zich, maar ze
zei nieJZe zag, dat hij een lesje had
geleerd en besloot het daarbij te laten
Met Claudia zo knus tegen zich aan,
vond Dick het steeds moeilijker om
meer theorieën ten beste te geven over
het vervelende probleem van Cecilia
en Peter en de schulden van de zaak
Hij zou een ongevoelige en ondankbare
botterik zijn geweest, als hij met zo
veel moois zo dicht bij zich over zulke
onplezierige dingen was blijven denken
(Wordt vervolgd.)
STABAT MATER van Antonin
Dworzjak. Ditmaal gaat het twee
de deel van dit fraaie werk, waar
van we Woensdagmiddag de eerste
helft konden beluisteren. (Vrijdag
16.35 over Hilversum II, 298 m.).
DE GROTE KLEINE MAN. Piet
te Nuyl Sr, vertelt verder over
Louis Davids en laat nog twee
liedjes en een grote conférence
van deze voor de oorlog zo be
roemde revue- en cabaret-artist
horen. Een belevenis, om de milde
humor en de speelse geest van
deze raskunstnaar in het lichte
genre nog eens weer op u te laten
inwerken. (Vrijdag 22.10 over Hil
versum II, 298 m.).
VRIJDAG 28 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.: 7-00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en
Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huis
vrouw. 9.35 Gram. 11.00 Voor de zieken.
11.40 Gemengd koor. 12-00 Angelus. 12.03
Gram. 12.33 Lichte muziek. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws.
13.20 Gram. 13.45 Voor de vrouw. 14.00
Promenade-Orkest en solist. 15.00 Gram.
15.30 Lichte muziek. 16.00 Voor de zieken.
17.00 Voor de kinderen. 17.15 Kinderkoor.
17.40 Pianoduo. 18.00 Gram. 18.10 Orkest,
koor en solist. 18.47 Gram. 18.52 Actuali
teiten. 19-00 Nieuws. 19.10 Regeringsuit
zending: Verklaring en toelichting. 19.30
Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Lichte
muziek. 2115 Koorzang. 21.45 Gram.
22 10 Symphonette-Orkest en soliste. 22.45
„De leek en de liturgie", causerie. 23.00
Nieuws. 23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 1020 VARA, 12.00 AVRO.
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA.
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18
Gram. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym.
9.10 Gram. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor
de kleuters. 10.00 „Thuis", causerie. 10.05
Morgenwijding. 10.20 Gram. 10.45 Kamer
koor. 11.00 Radiofeuilleton. 11.20 Gram.
12.00 „Emigranten uit Discoland". 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Sport en prognose. 12.48 Gram. 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram.
13.30 Musette-Orkest. 14,00 Kookpraatje.
14.20 Viool en piano. 14.50 Boekbespre
king. 15.10 Alt- en tenor-blokfluit. 15.30
Lichte muziek. 16 00 Gram. 16.35 Rotter
dams Philharmonisch Orkest, koor en sol.
17.10 Voor de Jeugd. 17.40 Orgelspel. 18,00
Nieuws. 18 15 Felicitaties. 18.45 Toespraak.
19.00 KI. mannenkoor. 19.15 Toeristische
tips. 19.30 „Wat geloven wij Vrijzinnige
Protestanten", causerie. 19.45 „Op bezoek
bij anderen", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05
Vrijzinnige Protestanten uit alle landen
in Genève bijeen. 20.15 Studentenkoor.
20.30 „Wereldfederalisten te Kopenhagen
bijeen", reportage. 20.40 „Verdraagzaam
heid". causerie. 2100 Operamuziek. 21.55
Buitenlands overzicht. 22.10 „De grote
kleine man", klankbeeld. 22.40 „Van
daag", causerie. 22 45 Avondwijding. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.
Televisie-programma. NCRV. 20.15
21.45: 1. „Paspoort passe-partout"; 2.
Haarmode '5354; 3. Weeroverzicht; 4.
Van Groenlanders en Eskimo's", film;
5. Actualiteiten: 6 Serge Singer, zang.
non-stop vlucht van v.s. naar
japan
Drie Amerikaanse bommenwerpers van
het type B 36 hebben een non-stop vlucht
ondernomen van een basis aan de West
kust der Verenigde Stalen naar het Verre
Oosten. Zij zijn geland op het vliegveld
Joko, ten Noorden van Tokio.