Mijnenveger Beemster aanwinst
voor Koninklijke Marine
CENTRA
fomei
erve
BERGER BAD COURANT
Piet Hopman was koper
van de oude „travalie"
Tenslotte
„Bergensche
Kunsthandel"
HOOFDPIJN
Na opwerken in konvooi over
de Atlantische Oceaan
ZWitsalettEN
Laat schrappen hij die l...
Nog in de herfst te
De Helder verwacht
Een bezoek
aan de
is een attractie
voor gast en inwoner
I. POLK, Houtweg 5, Alkmaar
„Uw bakker, uw dokter"
F. G. VRASDONK,
J GROSZ,
WEKELIJKSE ZOMERBIJLAGE VAN
DE ALKM AARSCHE COURANT
Hef begon met een
hondenkar
Vrijdag 28 Augustus
BERGER BAD COURANT
Nu nog in Verenigde Staten
Drie OFFICIEREN en zeven en dertig manschappen van de Kon.
Marine bevinden zich momenteel aan boord van een gloednieuw
schip Hr Ms mijnenveger „Beemster" waarmee zij in de loop
van de herfst in Nederland hopen te arriveren. Het marinevaartuig,
vroeger AMS 105 geheten, is gebouwd onder supervisie van de Ame
rikaanse Marine en vorige maand als eerste van een serie in het kader
van het Programma voor Wederzijdse Militaire Bijstand (M.D.A.P.)
aan de Nederlandse regering overgedragen. Het staat onder commando
van de luitenant ter zee der tweede klasse A. W. Crince le Roy uit Den
Helder.
J^E „Beemster", die is bewapend met
20 millimeter luchtafweergeschut
en is voorzien van de nodige mijnen-
veegapparatuur, is te Tampa in de
Amerikaanse staat Florida gebouwd.
In het „Algiers Naval Station" van de
Amerikaanse Marine te New Orleans
in de staat Louisiana werd de mijnen
veger namens de „United States Na
vy" door de Luitenant ter Zee I, Theo
dore F. Aldous, commandant van dit
marinestation overgedragen aan de
Kapitein-Luitenant ter Zee H. D. B.
Beudeker, de plaatsvervangende Ne
derlandse marineattaché in de Ver
enigde Staten. Bij de overdracht wa
ren verder onder anderen nog aan
wezig Schout bij Nacht T. G. W.
Settle, commandant van het Achtste
District van de Amerikaanse Marine,
en de Luitenant ter Zee der eerste
klasse, H. J. Haakman, verbindings
officier van de Koninklijke Marine.
De bemanning van de „Beemster",
die reeds circa een maand voor de
officiële overdracht in de Verenigde
Staten was gearriveerd, heeft zich na
een kort oponthoud in New York
direct naar „Algiers Naval Station"
begeven, waar zij tijdelijk werd on
dergebracht. Met de uitvoering van
een veelzijdig trainingsprogramma
scheepsbeveiliging, brandblussing,
schieten, vaaroefeningen en elemen
taire behandeling van de mijnenveeg
uitrusting bereidde men de over
name van de AMS 105 grondig voor.
Bovendien maakten de Nederlanders
van de gelegenheid gebruik, een
speurtocht te ondernemen naar de
vele historische plekjes in de oude
Franse wijk van New Orleans. Zo
brachten zij ook een bezoek aan de
uit 1794 daterende Saint Louis Cathe
dral.
Hr. Ms. „Beemster" heeft na de
overdracht met het oog op het zoge
naamde „opwerken" koers gezet naar
Norfolk in de staat Virginia en ver
volgens voor oefeningen naar Charle
ston in South Carolina. Zij zal blijven
deelnemen aan manoeuvres, totdat de
gelegenheid zich voordoet, in konvooi
de Atlantische Oceaan over te steken.
De commandant van Hr. Ms. mij-
nenveger „Beemster', de luitenant
ter zee der tweede klasse A. W.
Crince le Roy.
Men verwacht, dat zij nog in de loop
van de herfst de haven van Den Hel
der zal binnenlopen.
Het moment, waarop Hr. Ms. „Beemster" door kapitein-luitenant ter zee
H. D. B. Beudeker, plaatsvervangend marine-attaché in de Verenigde
Staten, namens de Koninklijke Marine werd overgenomen van de United
States Navy. Rechts commander Aldous van de marinebasis te New Orleans.
Ook s avonds
tot IG u. geopend
Velen profileerden reeds
van ons
Amerikaans systeem
OOK U KUNT GOED GEKLEED GAAN
Schitterende collectie Mantelcostuums
in de fijnste tinten p. w. ƒ5.
it a
a a
t»
*f ti
ƒ4,-
ƒ2,-
5,-
ƒ3,—
ƒ2,-
ƒ3,—
ƒ2,—
De allernieuwste modellen mantels
Japonnen, Rokjes en Blouses
Uitgebreide keuze Herencostumes
Moderne Sporteolberts
Pantalons in diverse kleuren
Dames- en Herenregenjassen
Jongenspakjes
SPECIALE MAATAFDELING
Komf U eens langs, wij geven U vrij
blijvend alle gewenste inlichtingen
Ook bezoek aan huis.
Tevens financieren wijRijwielen, Radio's, Stof
zuigers, Wasmachines en vele andere artikelen
TELEFOON 33IS
TARV0-BS00D
verschijnt op steeds meer tafels in Bergen.
Dat is ook geen wonder, want het is
GEZONDHEIDSBKOOD
bij uitnemendheid en munt uit door zuiverheid
en smaak. Zelfs slecht-etende kinderen eten
het graag.
De onderstaande bakkers stellen er een eer in
ook U dit kwaliteitsbrood te leveren, verpakt in
de TARVO-zak. Uw echtheidsgarantie. TARVO-
ZAK EN -SMAAK SLUITEN NAMAAK
BUITEN! TARVO-BROOD WORDT NOOIT
LOS VERKOCHT. ONVERPAKT BROOD,
OOK AL IS HET WOORD TARVO ER IN
GEBAKKEN, IS NAMAAK!
Koopt alleen TARVO-brood, afgeleverd ln de
zak met het portret van de Zeeuwse Boer. Dan
alleen hebt U de zekerheid het echte TARVO-
brood te ontvangen.
Vraagt nog heden naar TARVO-BROOD.
BAKKERIJ DOBA, Dr. v. Peltlaan 11, Telef.
2518; F. KAANDORP, Dorpsstraat 11, Telef.
2015; B. SANTING, Molenstraat 3, Telef. 3581,
BERGEN.
Die tergende, bonzende pijn
kan Uw leven vergallen. Waarom
langer die kwelling te dulden,
^bestrijd Uw pijn met één of twee
msM
-SL O «s»
GEEN KORTINGEN GEVEN Wl)
GEEN SCHUILNAMEN GEBRUtKEN WU
0^ J. f liet gehete Jee*
T\C9ÜGG»zn. p'V
A WORMERVEER ff m, KWALITEIT
Agentschap BERGEN:
Karei de Grootelaan 20 - Tel. 2.1.3.0
Agentschap HEILOO:
Kennemerstraatweg 307 - Tel. 5.6.8.1
VRIJDAG 28 AUGUSTUS
BADINARE NECESSE EST
Negentig jaar geleden werd door Notaris S. A. de Lange te Alkmaar hij
Openharen Verkoop", volgens een procesverbaal van 24 Februari 1863,
„Een Huis, Boet en Erve" verkocht, staande aan Den Heerenweg, in de
Kerkbuurt, te Bergen, geteekend met no. 16, groot -,03,20. Koopprijs
fl. 1730.—.
„Zijnde eene Hoef- en Ijzer smederij, met al de daarbij behoorende en
daarin aanwezige Smidsgereedschappen."
De aloude „Smidse", eeuwenlang onder onmiddellijke bescherming
geweest zijnde van de „Heer" van de „Heerlijkheid Bergen", was weer
eens van eigenaar veranderdevenivel niet voor de laatste maal.
De „Travalie" (van Fr. „travaille"voor de smederij had misschien
niet zo veel paarden méér gehad tussen de balken dan de smederij
eigenaren tussen de muren en onder het dak, arm, doodarm als het dorp
was aan mensen, die tot de bezittende klasse konden worden gerekend
onder de bewoners van 243 huizen.
Machtig mooi en
ongerept was de
natuur waarin de
verscholen en
waardoor „den
Heerenweg'' (thans
Breelaan-Kerk-
straat) zich kron
kelde in de rich
ting Alkmaar of
de Egmonden, de
Kerkbuurt cen
trum van het
dorp.
In de loop van de jaren was er nqg
een stukje grond bijgekomen achter de
smederij, zodat de „oue" Nic Hoebe
zijn oog op deze plek liet vallen, de
smederij was weer eens aan een nieu
we eigenaar toe. Grond en opstallen
waren in prijs gestegen en Nic betaal
de er f 3200.voor; dat was in 1899.
Achter de smederij woonde de wed.
Hopman, wier man als Egmonder vis
ser op zee was verdronken en die
vrouw en kinderen in zeer kommer
volle omstandigheden achterliet, af
hankelijk van kerk en goe-gemeente
en overigens volkomen onverzorgd. Ja,
dat was toen zo in die dagen. En dan
twee kinderen, waarvan de een Piet
heette.
De kleine Piet was „een pittigerd",
daar niet van; hij leurde met zijn ne
gen jaren met garen en band langs de
huizen om het moeder, die het zo moei
lijk had, enigszins te verlichten. De
kleine Piet Hopman timmerde in de
oude boerderij van de Franse Steeg ai
heel vlug een etalage voor een raampje,
waardoor ternauwernood het daglicht
naar binnen kon vallen.
Bergen was zeer klein op het gebied
van de winkelstand, maar je had er
drie slagers; twee krengenslagers, één
op Oostdorp en één op het Woud en de
derde, waar thans Ooievaar de groen
teman woont in de Grote Dorpsstraat,
had er een turfhandel bii en was
dorpslantaarnopsteker met een ladder
voor de „petrolielarnpen".
Speciaal gebouwde winkels beston
den er practisch niet: alleen bakker
Buisman in de Molenstraat had een
met opzet gebouwd ..winkelpand".
Zo was er dan een begin van een
winkeltje, dat f 0.60 aan huur deed in
de week.
Piet werd wat groter en wilde al
vlug. door ziin zelfstandigheid hierin
gestimuleerd, de vleugels uitslaan en
moeder Hopman werd bewogen, zij het
na veel strijd, nog een stukje van het
boeren bedoeninkje er bij te huren, dat
werd totaal f 1.20 in de week. iets dat
machtig veel kopzorgen met zich mee
bracht.
Elf jaar was Piet toen hii de school
verliet en dagelijks de boer opging met
het mandie negotie.
De hondenkar, het vervoermiddel
van de betere zakenman in die jaren
was een aanwinst; het terrein kon
worden vergroot. Spoedig kwam er
nog een hond .bij en werd zelfs gevent
tot Egmond aan Zee.
Er kwam een periode tussendoor, dat
de ambtenarenstand verleidelijk wenk
te en „Tante Pos" ook Piet graag ach
ter haar rokken aan liet lopen als
brievenbesteller voor f 10 in de week.
Maar nee hoor, de handel zat erin
en bleef erin, daar kwam Piet niet
Bergen, begon in die dagen groter om
vang te nemen, daartoe gemakkelijk
verleid door de verbindingen met Alk
maar door de tram, die sinds enige
jaren reed, zelfs naar Bergen aan Zee,
uitzonderlijk initiatief van mevrouw
Van Reenen-Völter.
Een tiental jaren reeds was Piet
Hopman langs de weg en hij zag het.
Hij had fantasie te over, hij zag mo
gelijkheden tot uitgroei op plaatsen,
waar een ander door de bomen het
bos niet zag.
Stormachtige jaren waren op komst,
de oorlog '14'18, interneringen van
buitenlandse soldaten, die in Bergen
in een kamp werden geïsoleerd, bewa
kingstroepen samengesteld uit soldaten
uit het gehele land en dat betekende
handel.
Er moest gehandeld worden en Piet
handelde.
Een pandje hier, een pandje daar,
verkoop, winst, weer kopen, verkopen-
Uitbreiding allerwege, ook in het ge
zin. Elf kinderen, daar komt wat voor
kijken.
Belangstelling van de gasten, dege
lijke waar, concurrentie van zaken uit
de grote steden, die op de seizoenen
neerstreken.
Handel in manufacturen, souvenirs...
Bergen Souvenirs, een artikel waar
vraag naar was. In het centrum van
het dorp. Een' geschikt pand? Een
pand, een pand; goed geld voor een
geschikt pand
Een Amsterdamse firma, die de con
currentie tegen Piet niet kon houden,
verkocht hem de goodwill van een
prachtnaam: BERGENSCHE KUNST
HANDEL".
't Huis met de Pilaren, waar nu Jan
de Vries zit, Hopman erin, Hopman
eruit, een zaak in Alkmaar, in Bergen
aan Zee, in Bergen op twee plaatsen,
kinderen groeien, eigen kracht in eigen
hand.
De oude smederij.
meer van los. Zelfs de verleiding van
zeven dagen verlof per jaar, die „tan
te Pos" ging geven, kon de doorslag
niet brengen het onbekommerde be
staan met het vaste tractementje en
de daaraan getrouwd zijnde vaste ar
moe te verkiezen boven het vrije leven
in de handel.
En Piet ging weer handelen en bleef
handelen, trouwde met een struise
dochter uit het land van „Sint Pan-
cras", en trouwde daarmede het geluk,
waarbij niemand ooit weet of hij het
juiste lot uit de loterij heeft getrokken.
Piet spaarde en Truus, zijn aanstaan
de vrouw, spaarde, en zij huwden in
1911 en lieten, door familie-omstandig
heden daartoe in de gelegenheid ge
steld, een huisje bouwen.
Het vreemdelingenverkeer, aange
trokken door de mooie omstreken van
Smid Hoeben wilde uit de smederij
in het centrum van het dorp, ten
minste als daar een behoorlijk pand
tegenover werd gesteld.
Nou, dat kon! Makelaar Blank wist
wei een oplossing. Piet Hopman werd
koper van de eeuwenoude „Travalie".
De smederij zou worden gesloopt, een
(Zie verder pagina 2).
belang van Bergen gaat ons aan als
tevoren. De bewijzen daarvoor zult Ge
voortaan weer in de normale krant
Vinden. Vooral nu „het seizoen" voor
bij is en de tijd is aangebroken om
fouten te verbeteren en goede dingen
tot voortreffelijke te maken.
Daarvoor zijn de maanden, die komen
TN een paar maan
den tijd is dit
kleine krantje een
begeerd obstakel
geworden in het
dorpse badleven
van alledag. Wij
hebben héél wat
mensen gesproken,
die de indruk -vil
den wekken, dat
zij zich vaji de al
dan niet pikante
opmerkingen niets
aangetrokken; en
door later van diezelfde
H. M. KOEMANS mensen gezien, dat
zij de Vrijdag met
enige spanning tegemoet zagen. Zo
van: wat zouden ze nou ♦eer hebben?
'Ziet Ge, vriendelijke lezer, lieftallige
lezeres, dat is nou precies wat we wil
den bereiken. En eerlijk: we hebben
met lang niet alles de draak gestoken.
We hebben zelfs dikwijls de BBC als
blad voor de mond genomen, zodra ons
iets op de lippen lag, dat eenvoudig
niet gezegd kon worden. Zelfs niet
door Barendje, de Strandkammer of C.
Paard. En die konden toch nogal iets
eruit flappen.
Het is deze mengeling van ernst en
luim geweest, die ons persoonlijk veel
plezier heeft gedaan en die bij de in
Bergen „ingevoerde" lezer ingeslagen
is. Men heeft er, naar wij menen te
weten, zelfs een sport van gemaakt
naarstig te zoeken naar de slachtoffers
van bepaalde „steekjes onder en boven
water", indien dit slachtoffer niet op
het eerste gezicht bekend was.
Hoewel dus ook de BBC heel wat
water gezien heeft, is zij er toch niet
in verdronken. Sommigen, stekeligen
van hart, zouden dat wellicht gewild
hebben; allen hebben de goedmoedig
heid van de spot kunnen waarderen.
IN deze sfeer hebben wij ons, aan
dezè zijde van de BBC, en zij zich
aan de andere kant, lekker gevoeld.
Er zijn bovendien héél wat stukken
van ernstige allure in deze krant ver
schenen, die in de grote zuster de
Alkmaarsche Courant moeilijker een
plaats zouden hebben kunnen vinden.
En dat alles is gegaan „buiten bezwaar
van 's lands schatkist", om zo te zeg
gen. Steekpenningen hebben wij niet
willen aanvaarden
Wij willen al die problemen hier nu
niet recapituleren. Vele kwesties zijn
reeds jaren actueel! Hetgeen niet weg
neemt, dat het goed was ze eens op
minder zakelijke, minder couranteske
manier ter sprake te brengen.
Omdat er tenslotte eenmaal een laat
ste nummer moet zijn de regens
van de laatste dagen kunnen nauwe
lijks inspiratief genoemd worden
hebben we deze uitgave tot de laatste
verklaard. Voor dit jaar. Wij hebben
namelijk de smaak ervan te pakken.
Wij trekken ons terug op onze win-
terstellingen, zoals dat heet. Daar heb
ben we bovendien genoeg te doen.
Maar wij doen dit niet zonder al die
problemen nog eens nadrukkelijk in
Uw aandacht te hebben aanbevolen. Dat
de bevoegde autoriteiten zich ermee
zullen bezig houden, is haar plicht. De
daadwerkelijke belangstelling van de
Bergenaar is gewenst voor het vinden
van redelijke oplossingen: de electrici-
teit, Bello en de kunstenaars, van wie
de laatsten méér dan alleen maar de
belangstelling van enkelingen verdie
nen.
Toen wij in ons eerste nummer schre
ven „Badinare necesse est", omdat het
goed is, dat een mens zelfs in de ern
stigste omstandigheden zijn gevoel voor
humor bewaart, meenden wij het van
harte. Doch met of zonder scherts: het
