Coppi bekroonde zijn glorieuze loopbaan EUWE KLOPTE KOTOV Geen renner was in staat kampioensstrijd te belagen hem in de Zwakke Nederlandse amateurs vielen niet op De Oranje-truien stelden wel wat teleur Italiaan Filippi sprintte naar de wereldtitel COMPLETE ITALIAANSE TRIOMF IN LUGANO Moedig werk van Hein van Breenen De grootste verrassing van de eerste ronde van het candidaten-torn oi Piet van der Brekel was als negende de beste Nederlander Pijn hier scheuten daar Paymans en De Groot een grote desillusie Harris nam revanche MAANDAG 81 AUGUSTUS 1953 (Van een speciale verslaggever) PE VREUGDEROES waarin de Italianen Zaterdag middag uitbarstten toen Filippi de titel van ama- teurwegkampioen 1953 voor zich opeiste, was nog niets vergeleken bij het delirium, waarin zij geraak ten toen hun idool Fausto Coppi gisteren voor het eerst in zijn succesrijke loopbaan als wereldkampioen der wegrenners door de finish flitste. Het is een buitengewoon knappe overwinning geweest en wie de laatste maanden gedacht mocht hebhen dat Coppi over zijn hoogtepunt heen is, heeft zich deerlijk ver gist. Negentig kilometer heeft Fausto op eigen kracht strijd geleverd. Geen knecht, geen „water drager" was er in de buurt om hem te helpen. Ron den lang werd hij geplaagd door Germain de Rijcke, die zich als een schaduw aan de Italiaan had vast geklampt en er geen seconde over dacht om de kop over te nemen. Twee ronden voor het einde maakte Coppi zich ook van de Belg los. Volkomen murw gereden arriveerde De Rijcke ruim zes minuten na de Italiaanse maestro bij de jury van aankomst. On bedreigd en volkomen verdiend heeft Coppi voor de derde maal een wereldtitel gegrepen. In 1947 en 1949 was de veelzijdige coureur kampioen der achter volgers en ditmaal toonde hij zich een klasse apart onder de snelste wegrenners die de wereld kent. De Nederlanders hebben min of meer teleurgesteld. Wout Wagtmans eindigde als best geklasseerde Ne derlander op de 13e plaats met een achterstand van 12 min. en 57 sec. Roks werd 17e met bijna een kwartier achterstand. Gerrit Voorting kwam weer vijf minuten later als 20e door. Hij was de derde en tevens laatste Nederlander. Men kan zich de vraag stellen of onze landgenoten zich na de Tour de France niet te veel hebben toegelegd op tal van kleine kermiscourses en baanwedstrijden waardoor een degelijke voorbereiding onmogelijk werd. Dat is in ieder geval de mening van Kees Pellenaars, die in het geheel niet verwonderd was over deze povere resultaten. FAUSTO COPPI oppermachtig ^CHTTIEN maal moesten de profes sionals onder een brandende zon het vijftien kilometer lange parcours rond Lugano afleggen. Insiders hadden daar om verwacht dat de strijd zeker niet in de eerste helft zou ontbranden. Het uitgelezen gezelschap van zeventig sterke beroepsrenners dacht daar ech ter anders over. Alleen in de eerste ronde hebben de kopstukken elkaar heel voorzichtig beloerd, maar toen de finishlijn voor de tweede maal was gepasseerd, brandden Astrua en de jeugdige Luxemburger Gaul los in een tempo dat hun een winst van bijna an derhalve minuut opleverde. Zij hebben die vroegtijdige ontvluchtingspoging echter niet doorgezet. Zij lieten zich door het jagend peloton inlopen zon der zich serieus te verdedigen. Bij het Ingaan van de vierde ronde scheen het of Hein van Breenen en de Belg Ka- rel de Baere ook een spelletje gingen spelen. Misschien hadden zij aanvan kelijk ook niets anders bedoeld, maar toen na de vijfde ronde hun voor sprong tot 2 min. en 39 sec. was ge groeid. heeft dit tweetal in voorbeeldi ge samenwerking geprobeerd om het peloton op een afstand te houden. Het peloton werd wat onrustig. Telkens sprongen twee of drie renners naar voren. Ir. de negende ronde verloor Van Breenen enkele kostbare seconden toen hij ten val kwam. De harde Am sterdammer zette echter door en in de kortst mogelijke tiid was hij weer aan het wiel van de Vlaming. Intussen had den Lauredi, Huber. Van Geneugden, Gismondi en De Rijcke elkaar gevon den en het kon niet uit blijven dat de koplopers voor dit sterke groepje, waar Wout Wagtmans zich later nog bij voegde. moesten buigen. Leiders en achtervolgers smolten samen tot een groep van zeven man. die na tien ron den doorkwam met een voorsprong van 2 min. 12 sec. op I.ouison Bobet en 2 min. 17 sec. op het peloton waarin Van Est. Magni en Coppi in de voorste ge lederen waren te vinden. Telkens weer wijzigde zich het beeld achter de kopgroep, die met iedere rende echter terrein verloor. Stanneke Ockers. De Filipnip en La Franchi kon den in de elfde ronde hun achterstand op de leiders tot 1 min. 43 sec. terug brengen en daarachter zatpn on enkele honderdpn metprs Thvs RoVs Gerninia- ni en Fernara. In de dertiende ronde maakte Fausto Coppi de voorbereidse len voor zijr grootste overwinning. Te zamen met Bobet en Kübler ontsnapte de Italiaan. In zeer korte tijd hadden de „grote drie" de twee andere groep jes bereikt en nog voor het ingaan van de veertiende ronde (90 km voor de finish) streken zij neer op de zeven vluchtelingen. Een gevechtspauze? Niets daarvan. Fausto Coppi demar reerde zo fel en in zo'n fabelachtige stijl, dat alleen Germain de Rijcke zijn wiel kon houden. De Belg kon ook precies niets meer. Hij liet Coppi het zware werk doen. maar dat was voor de grootmeester in deze vorm geen Voorting stapten van hun fiets, Dek kers, Gerrit Voorting en Wim van Est waren na veertien ronden met een achterstand van bijna zeven minuten kansloos en ook tal van andere cracks wisten zich toen reeds geslagen. De si tuatie na de 16e ronde was zo, dat in feite alleen nog maar een duel tussen Coppi en De Rijcke kon worden ver wacht. Zij hadden een voorsprong van 3 min. 39 sec. op Ockers en Gismondi, terwijl de groep Kübler met Wagtmans en Roks een achterstand had van 7 min. 50 sec. Achter onze beide landgenoten kwam alleen nog Gerrit Voorting door in ge zelschap van de renners, die in de bezwaar. De groep waaruit dit tweetal voorafgaande ronden steeds bij hem was ontvlucht rafelde al heel spoedig waren gebleven. Ook Hein van Bree- onder het geweld van de Italiaan uit een. Ook ver achter deze voorposten had het hoge tempo van Coppi zijn in vloed doen gelden. Nolten en Adri nen had de strijd gestaakt. In de 17e ronde, de voorlaatste klonk plotseling door de luidspreker, dat Coppi zijn schaduw De Rijcke had „la ten staan" en alleen op kop lag, een situatie welke volkomen in de lijn der verwachtingen lag. Men telde op dat moment nog slechts 30 renners op het parcours, geheel verspreid. Te Manno, op 24 km van de finish, had Coppi een voorsprong van 1 minuut 40 sec. op de De Rijcke, een voorsprong, welke met ingang van de laatste ronde tot 3 min. 58 sec. was vergroot. Toen de Italiaan langs de tribunes kwam klonk uit dui zenden kelen gescandeerd: Coppi, Cop pi, Coppi, Het werd een zegetocht, deze laatste 15 km over het parcours waar de mas sa dicht opeen gedrongen Coppi en thousiast toejuichte. De Rijcke kon niet meer, zat zo dood als een pier op zijn fiets en verloor in anderhalve ronde bijna 614 minuut. En als wij de tijden van Copni na de der tiende ronde nauwkeurig bestuderen, blijkt glashelder, dat deze man, de be nen soepel ronddraaiend zonder een onnodige beweging te maken, de han den op het stuur geklemd, het lichaam rustig bewegend zonder schokken, een constant tempo heeft gereden. Toen behoefde hij niet meer tegen Ockers, De Rijcke, Kübler, Bobet en hoe de andere cracks ook verder mogen he ten, te rijden, want die waren al vol komen verslagen. Maar Conpi leverde strp'd tegen het uurwerk. En ook dit gevecht, deze beheersing van lichaam en geest, heeft Coppi glansrijk gewon nen. En zo verliet Italië de wereldkam pioenschappen met 4 titels, uit 7 num mers. De drie amateurnummers kwa men op naam van Italiaanse renners te staan, Nederland, België en Australië behaalden elk een wereldkampioen schap. De uitslag luidt: 1 en wereldkam pioen Coppi (Italië) 7 uur 30 min. 59 sec., 2 De Rijcke (België) op 6 min. 16 sec., 3 Ockers (België) op 7 min. 33 sec., 4 Gismondi (Italië) op 7 min. 34 sec., 5 De Filippis (Italië) op 9 min. 11 sec.. 6 Gaul (Luxemburg) op 9 min. 12 sec., 7 Kubler (Zwitserland) op 12 min. 57 sec.,_8_ Bobet (Frankrijk) zelfde tiid, 9 Geminiani (Frankrijk) zelfde tijd, 10 Ernzer (Luxemburg). 11 Van Geneuvden (België). 12 Vornara (Ita lië), 13 Wagtmans (Nederland) allen zelfde tijd als Kubler, 13 Hoermann (Duitsland) op 14 min. 44 sec. Rol land (Frankrijk) werd als 15e geno teerd in dezelfde tijd als Hoermann en Roks werd 17e in de tijd van 7 uur 45 min. 43 sec. Gerrit Voorting kwam als 20e door in 7 uur 50 min. 46 sec. met een achterstand van bijna 20 minuten op Fausto Coppi. (Van een speciale verslaggever) F NEUHAUSEN is gisteren het sterkst bezette schaaktornooi aller tijden begonnen. Algemeen is men het er over eens, dat geen enkel tornooi uit het verleden bij deze wedstrijd in de schaduw kan staan en dat het bovendien uiterst lastig zal zijn om in de toekomst nogmaali de vijftien sterkste spelers van de wereld met uitzondering van de wereldkampioen Botwinnik) bij elkaar te krijgen. Zaterdag vond ten stadhuize van Neuhausen de loting plaats. Dr Euwe had in verband met een lastige infectie aan de neus verzocht nr I te krijgen, waardoor hij in de eerste ronde vrij had gehad. Men trok zich echter niets van het ver langen van de Nederlander aan en volstond met te zeggen, dat zijn ver zoek was afgewezen. Dr Euwe heeft deze tegenvaller echter sportief genomen. Hij zorgde zelfs gisteren voor de grootste verrassing van de dag. In een bijzonder sterk gespeelde partij versloeg hij de Russische grootmeester Kotov. KOTOV Tn de eerste ron de van een groot schaaktor nooi bepalen de deelnemers zich dikwijls tot het verkennen van eikaars krachten. Zij zoeken nog naar zwakten in de wapenuitrus ting van hun tegenstander en daarom zijn zij dikwijls vrij spoe dig bereid om een voorstel tot de vre de aan te nemen. Wie deze houding ook verwacht had van de deelnemers aan het candidatentornooi, heeft zich vergist. Want hier heeft men zich blijk baar op het tegenovergestelde stand punt gesteld. Iedereen wierp zich on der het motto: „de eerste klap is een daalder waard" midden in het strijd gewoel. En zo kon het gebeuren, dat meesters als Kotov en Bronstein, reeds na een uur als getergde leeuwen rond liepen. De eerste omdat dr Euwe een verlammende druk op zijn damevleu gel uitoefende, waartegen hij een ver rassend kwaliteitsoffer had gebracht, de laatste omdat hij in de opening zo maar eens een pion ha'' geofferd zon der een zichtbare compensatie. Najdorf en Reshevsky gingen elkaar met kleine middelen te lijf, maar de strijd was er niet minder verbeten om. Op een gegeven moment deed Najdorf een zet, ging voor het bord staan, bekeek met welgevallen zijn stelling, liep dan weg, maar keerde spoedig weer terug om opnieuw ach- (Van een speciale verslaggever) J)E Nederlandse amateurploeg heeft bij de wereldkampioenschappen op de weg, welke Zaterdagmiddag te Lugano werden gehouden, geen grootse indruk gemaakt. Onze landgenoten hebben geen enkele maal initiatief getoond. Zij lieten lijdzaam toe dat Italianen, Belgen en Denen in de voorste linies streden en meer dan de negende plaats van Piet van den Brekel hebben wij dan ook niet verdiend. Dit weg- kampioenschap voor amateurs is een volledig Italiaans succes geworden. Riccardo Filippi en Nencini brachten de Italiaanse supporters tot dol zinnige vreugde door als nummer een en twee door de finish te komen, met acht seconden voorsprong op een groep van 28 renners, waarin Piet van den Brekel zich op de 9e plaats en Krijn Post op de He ex aequo met tien andere renners klasseerden. Arend van 't Hof werd 30e met een achterstand van 2 min. en 26 sec. Wolfs en Paymans gaven de strijd dodelijk vermoeid op en Daan de Groot verdween met een lekke band uit de strijd. naar huis zou mogen gaan. Vijftig me ter voor de streep wist Nencini zich geslagen. Met zijn handen op het stuur ging hij met enkele meters achterstand als tweede door de finish. Binnen enkele seconden na de zege van Ricardo Filippe was de prachtige betonweg voor de eretribune veranderd in e«n wriemelende mierenhoop vol Italiaanse supporters, die in hun uit bundige vreugde over het behalen van de titel door één van hun landgenoten als apen over hekken en langs het ijzerwerk der tribunes klommen. Offi cials en journalisten konden niets meer zien en niet meer werken, want hun en stramheid in lijf en leden al die vormen van Kheumatzsche on gemakken kunt U met Kruschen te lijf. Berust er niet in. 't Wordt wel er ger, niet beter. Begin morgen radicaal met Kruschen. Tienduizenden vonden en vinden bij Kruschen baat en ver lichting ;edore dag weer. Waarom zoudt U dan weerloos verder lijden. Neem ook Kruschen de kleine da gelijkse dosis en ondervindt zelf het heilzaam effect. (Advertentie Ing. Med.) J)E ZON scheen heet over de vallei van Agno toen om precies een uur het startschot klonk. Honderdtwaalf renners zetten zich in beweging om el kaar over een afstand van 180 km het wereldkampioenschap 1953 te betwisten. Het zou een matige strijd werden, waarin de Nederlanders nauwelijks vermochten op te vallen. Pas in de der de ronde, na dertig km, kwam er wat tekening in de strijd. De Italiaan Filip pi, de Zweed Wickstroem, de Engelsman King en de Belg Van Cauter spron gen weg en bij het ingaan van de vierde ronde had dit kwartet een voorsprong van 43 seconden op het peloton, waarin nog alle zes Nederlanders zaten. Bij het ingaan van de vijfde ronde waren de koplopers echter weer „terugge haald". De uitlooppogingen die daar op werden ondernomen, werden Daan de Groot noodlottig. Bij de klim van de Crespera, een bergje dat het beste met de Cauberg kan worden verge leken, verdween hij uit de strijd. Hij vertelde ons dat een lekke band hem „de das had omgedaan", maar wij kre gen sterk de indruk dat hij de zware achtervolgingsritten nog in de benen had. De talrijke uitlooppogingen van Ita lianen, Belgen en Denen hadden tot ge volg dat het beeld aan de kop steeds wisselde. Geen enkele maal echter kreeg een renner gelegenheid om meer dan een minuut uit te lopen. Na de elfde ronde kwamen Le Dissez (Frank rijk), Hans Andersen (Denemarken) en Gastone Nencini (Italië) door met 39 seconden voorsprong op het peloton. In de laatste ronde werd er stevig door het peloton gejaagd. De voorsprong werd gereduceerd en op 6 km van de finish lag het drietal vluchtelingen nog maar 15 seconden voor op Filippi, Ponzini en Fabbri, allen Italianen. De spanning steeg aanmerkelijk en zelfs de komst van Fausto Coppi op de ere tribune vermocht slechts voor een ogen blik afleiding te brengen. Het werd een complete Italiaanse overwinning, want volkomen gedetacheerd maakten Filippi en Nencini in de sprint onder elkaar uit, wie met de regenboogtrui plaatsen werden door deze invasie in beslag genomen door heethoofdige Ita lianen. Filippi werd door de massa ge zoend en omhelsd, hij werd van het ene paar armen in het andere gesmeten, vrouwen gingen als waanzinnig te keer en supporters uit de landstreek van de overwinnaar hieven grote borden om hoog, waarop woorden stonden als „Ric cardo, het geluk is met de stoutmoe- digen", „Filippi, toon je nagels" en „Sterkte, Filippi". IIOOR de Nederlanders was er aller minst reden tot juichen. Zelden hebben wij in de naoorlogse jaren zo'n zwakke ploeg in de wereldkampioen schappen gehad. De nationale kam pioen Paymans heeft steeds de groot ste moeite gehad bij de beklimming van De Crespera. Hij moest telkens los sen en hoewel hij in de afdalingen telkens weer bij kon komen vergde dat toch te veel van zijn krachten. Hij kwam er eerlijk voor uit: het parcours was te zwaar voor hem geweest. Wreekt zich hier niet de fout van de spörtcommissie van de K.N.W.U., die de voorkeur had gegeven het nationale kampioenschap voor amateurs op het circuit van Zandvoort te laten rijden in plaats van de wedstrijd te organise ren op het parcours van Valkenburg? Wolfs uit Vlymen is ook afgestapt. Ook hij kon in het tweede gedeelte van het kampioenschap niet meer meeko men, Daan de Groot tenslotte beweer de een lekke band te hebben gehad in de vierde ronde. Maar de Amsterdam mer draaide in de vier ronden, welke De amateurs in de strijd om het wereldkampioenschap op weg naar de finish. Een helicopter volgt van uit de lucht de verrichtingen op de betonweg bij Lugano. wij van hem gezien hebben, slecht. Dat behoefde geen verbazing te wekken. De Groot had zich volkomen op de achtervolging voorbereid en tussen Zürich en Lugano heeft hij maar 100 km op de weg getraind. In een periode van ongeveer drie weken heeft onze landgenoot dus veel te weinig op de weg geoefend en dat wreekte zich jam merlijk. Er is nog iets anders dat ons vreemd voor kwam. Vlak voor de start ontdek te Kees Pellenaars dat de fiets van Daan de Groot niet in orde was. Hij heeft nog getracht een en ander te herstellen, niet dan nadat over en weer tussen de diverse officials harde woor den waren gevallen. De KNWU neemt geen enkele verantwoordelijkheid voor het materiaal. De amateurs moeten met een complete fiets en reservemateriaal naar de wereldkampioenschappen ko men. Men kan zich dan echter afvra gen waarom dan drie officiële meca niciens ter beschikking staan. Het klassement luidt: 1 en wereld kampioen Riccardo Filippi (It.) 4.59.19, 2 Nencini (It.) z.t., 3 Rick van Looy (B.) 4.59.27, 4 Van Aerde (B.) z.t. 5 Noyelle (B.) z.t., 6 Dalgaard (Denem.) z.t., 7 Gelhausen (Lux.) z.t., 8 Van Cau ter (B.), 9 Piet van den Brekel (Ned.) z.t., 10 Moresi (Zwits) z.t., 11 ex aequo 10 renner,s o.a. 30 Van 't Hof (Ned.) 5.01.45. In het Pare des Princes te Parijs werden gistermiddag revanche-wed strijden gehouden van de wielerkam pioenschappen op de baan. Harris klopte in de sprintfinale, welke a deux werd gereden, onze landgenoot Atie van Vliet. In de strijd om de derde en vierde plaats werd Jan Derksen door Bellenger verslagen. Een wedstrijd achter grote motoren werd gewonnen door de wereldkampioen Verschueren (Belg.). Hij legde de 100 km af uur 22 min. 27,6 sec. in 1 ter het bord staande zijn stelling te bewonderen. Intussen zonk zijn tegen stander weg in diepe concentratie. Zijn antwoord beviel de Argentijn blijk baar niet bijzonder, want de tevreden uitdrukking week van zijn gelaat. Ook Keres viel fel aan, maar dit bleek alleen uit zetten die hij deed. Aan zijn houding was niets te bespeu ren, want hij zat even rustig achter het bord, als was hij op thee-visite. Petrosian liet zich door niets intimi deren. Hij weerde de aanval van Ke res zorgvuldig af en ging op het juis te moment tot het afwikkelen over. Szabo en Geiler gebruikten beiden veel tijd in de opening, hoewel zij steeds gebaande wegen bleven bewan delen. Na enige uren vervlakten de stellingen zich weer. Daarentegen bleef de strijd in de partij Stahlberg- Boleslavsky voortdurend zeer onover zichtelijk. Met geen mogelijkheid was hier te voorspellen of wits overwicht in het centrum, dan wel zwarts druk op de dame-vleugel het zwaarst zou wegen. Dit was de stand van zaken toen het laatste speeluur begon en de spanning tot ontlading kwam. De eerste beslissing viel in de partij NajdorfReshevsky: re mise na 24 zetten. Kort daarop volgen Averbach en Smyslov dit voorbeeld. Toen kwam echter de grote verrassing van de avond: dr Euwe sloeg de aanval van Kotov af en ging vervolgens met grote kracht over tot achtervolging van de terugtrekkende vijand. Vóórdat de Rus gelegenheid kreeg *>m zijn stelling te consolideren was de Nederlander er reeds in geslaagd hem opnieuw tot de strijd te dwingen. Ditmaal leek het echter meer op een executie, want de centrum-pion van dr Euwe sneed als een mes door Kotov's stelling heen en dwong hem na 38 zetten tot capitulatie. Al de overige partijen werden afgebro ken. Bronstein won niet alleen zijn pion terug maar staat er nu zelfs twee voor. Keres heeft tegen Petrosian een plus-piop, evenals Geiler tegen Szabo. Tenslotte valt er nog steeds weinig te zeggen van de partij StahlbergBoleslavsky, al schijnen de papieren van de Zweed thans nie^ slecht te staan. De uitslagen van de eersteron<3elui$$ft,U Taimanov (Rusl.)Bronstein (Rusi.) af gebroken; Najdorf (Arg.)Reshevsky (VS) V*Vz', Petrosian (Rusl.)Keres (Rusl.) afgebroken; Averbach (Rusl.)Smyslov (Rusl.) lh; Szabo (Hong.)Geiler (Rusl.) afgebroken; Euwe (Ned.)Kotov (Rusl.) 1-0; Stahlberg (Zweden)Bole slavsky (Rusl.) afgebroken; Gligoric (Zuid- slavië) was vrij. WIT: DR EUWE ZWART: KOTOV Opening: Benoni-gambiet. 1. d2d4 Pg8f6 2. c2c4 c7c5 Niet minder dan drie Russen verdedig den zich in de eerste ronde met dit systeem, dat tot dusver voor minder waardig gold. 3. d4d5 e7e6 4. Pbl—c3 e6xd5 5. c4 x d5 d7d6 6. Pgl— f3 g7g6 7. g2g3 Lf8g7 8. Lf 1 g2 0—0 9. 00 a7a6 De strijd gaat beginnen. Zwart wil na tuurlijk met zijn pionnen op de dame vleugel oprukken, om zodoende de werk zaamheden van de op g7 staande loper zo krachtig mogelijk te ondersteunen. 10. a2a4 Pb8—d7 11. Pf3—d2 Tf8—e8 12. a4a5 Wit neemt de leiditfg in handen. Hij dreigt nu eenvoudig zijn paard naar c4 te brengen, om vervolgens zijn pionnen- overwicht in het centrum als een soort stoomwals te gebruiken. 12b7b5 13. a5 x b6 en passant Pd7 x b6 14. Pd2b3 Dd8c7 15- Pb3a5 Lc8d7 Zwart kan op deze wijze nog juist zijn zwakke punten op de damevleugel dekken. 16. h2h3 met deze en zijn volgende zet voltooit wit eerst de mobilisatie van zijn strijd krachten. 16Ld7b5 17. Lel—e3 Pf6—d7 18. Ddlb3 werpt de zwarte stukken terug. 18Pd7— f6 19. Tfl—cl Lb5—d7 20- Db3—dl Te8xe3!? Een zeer interessant kwaliteitsoffer, waardoor de partij een buitengewoon levendig verloop krijgt. 21. f2 x e3 Lg7—h6 22. Ddl—d3 Ta8e8 23. Kgl—h2 Te8xe3 24. Dd3xa6 Te3—e5 Het verloop van de partij van dr Euwe tegen Kotov was verder: 25. Tel— f 1 Ld7—c8 26. Da6b5 - Lc8—d7 Blijkbaar een voorspel van de vrede, maar dr Euwe gaat hier niet op in. 27. Pa5—c6 Kg8—g7 28. Tal—a6 Pb6—c8 29. Db5—b8 Dc7 x b8 30. Pc6 x b8 Ld7f5 31. Ta6—c6 Dreigt door 32. g4 een stuk te winnen, en noodzaakt zwart derhalve tot de vol gende terugtocht. 31Te5e8 32. e2e4Lf5—d7 33. e4—e5! Een krachtige beslissing. 33Te8 x e5 34. Pb8xd7 Pf6xd7 35. Tc6 x c8 Te5e3 36- Tc8d8 Pd7—e5 37. Td8xd6 Te3—d3 38. Td6—c6 Zwart geeft het op.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 5