Coppi bekroonde zijn
glorieuze loopbaan
EUWE KLOPTE KOTOV
Geen renner was in staat
kampioensstrijd te belagen
hem in de
Zwakke Nederlandse amateurs vielen niet op
De Oranje-truien stelden wel wat teleur
Italiaan Filippi sprintte naar de wereldtitel
COMPLETE ITALIAANSE TRIOMF IN LUGANO
Moedig werk van
Hein van Breenen
De grootste verrassing van de eerste
ronde van het candidaten-torn oi
Piet van der Brekel was als negende de
beste Nederlander
Pijn hier scheuten daar
Paymans en De Groot een
grote desillusie
Harris nam revanche
MAANDAG 81 AUGUSTUS 1953
(Van een speciale verslaggever)
PE VREUGDEROES waarin de Italianen Zaterdag
middag uitbarstten toen Filippi de titel van ama-
teurwegkampioen 1953 voor zich opeiste, was nog
niets vergeleken bij het delirium, waarin zij geraak
ten toen hun idool Fausto Coppi gisteren voor het
eerst in zijn succesrijke loopbaan als wereldkampioen
der wegrenners door de finish flitste. Het is een
buitengewoon knappe overwinning geweest en wie de
laatste maanden gedacht mocht hebhen dat Coppi
over zijn hoogtepunt heen is, heeft zich deerlijk ver
gist. Negentig kilometer heeft Fausto op eigen
kracht strijd geleverd. Geen knecht, geen „water
drager" was er in de buurt om hem te helpen. Ron
den lang werd hij geplaagd door Germain de Rijcke,
die zich als een schaduw aan de Italiaan had vast
geklampt en er geen seconde over dacht om de kop
over te nemen. Twee ronden voor het einde maakte
Coppi zich ook van de Belg los. Volkomen murw
gereden arriveerde De Rijcke ruim zes minuten na de
Italiaanse maestro bij de jury van aankomst. On
bedreigd en volkomen verdiend heeft Coppi voor de
derde maal een wereldtitel gegrepen. In 1947 en 1949
was de veelzijdige coureur kampioen der achter
volgers en ditmaal toonde hij zich een klasse apart
onder de snelste wegrenners die de wereld kent. De
Nederlanders hebben min of meer teleurgesteld.
Wout Wagtmans eindigde als best geklasseerde Ne
derlander op de 13e plaats met een achterstand van
12 min. en 57 sec. Roks werd 17e met bijna een
kwartier achterstand. Gerrit Voorting kwam weer
vijf minuten later als 20e door. Hij was de derde
en tevens laatste Nederlander. Men kan zich de
vraag stellen of onze landgenoten zich na de Tour de
France niet te veel hebben toegelegd op tal van
kleine kermiscourses en baanwedstrijden waardoor
een degelijke voorbereiding onmogelijk werd. Dat is
in ieder geval de mening van Kees Pellenaars, die
in het geheel niet verwonderd was over deze povere
resultaten.
FAUSTO COPPI
oppermachtig
^CHTTIEN maal moesten de profes
sionals onder een brandende zon het
vijftien kilometer lange parcours rond
Lugano afleggen. Insiders hadden daar
om verwacht dat de strijd zeker niet
in de eerste helft zou ontbranden. Het
uitgelezen gezelschap van zeventig
sterke beroepsrenners dacht daar ech
ter anders over. Alleen in de eerste
ronde hebben de kopstukken elkaar
heel voorzichtig beloerd, maar toen
de finishlijn voor de tweede maal was
gepasseerd, brandden Astrua en de
jeugdige Luxemburger Gaul los in een
tempo dat hun een winst van bijna an
derhalve minuut opleverde. Zij hebben
die vroegtijdige ontvluchtingspoging
echter niet doorgezet. Zij lieten zich
door het jagend peloton inlopen zon
der zich serieus te verdedigen. Bij het
Ingaan van de vierde ronde scheen het
of Hein van Breenen en de Belg Ka-
rel de Baere ook een spelletje gingen
spelen. Misschien hadden zij aanvan
kelijk ook niets anders bedoeld, maar
toen na de vijfde ronde hun voor
sprong tot 2 min. en 39 sec. was ge
groeid. heeft dit tweetal in voorbeeldi
ge samenwerking geprobeerd om het
peloton op een afstand te houden. Het
peloton werd wat onrustig. Telkens
sprongen twee of drie renners naar
voren. Ir. de negende ronde verloor
Van Breenen enkele kostbare seconden
toen hij ten val kwam. De harde Am
sterdammer zette echter door en in de
kortst mogelijke tiid was hij weer aan
het wiel van de Vlaming. Intussen had
den Lauredi, Huber. Van Geneugden,
Gismondi en De Rijcke elkaar gevon
den en het kon niet uit blijven dat de
koplopers voor dit sterke groepje, waar
Wout Wagtmans zich later nog bij
voegde. moesten buigen. Leiders en
achtervolgers smolten samen tot een
groep van zeven man. die na tien ron
den doorkwam met een voorsprong van
2 min. 12 sec. op I.ouison Bobet en 2
min. 17 sec. op het peloton waarin Van
Est. Magni en Coppi in de voorste ge
lederen waren te vinden.
Telkens weer wijzigde zich het beeld
achter de kopgroep, die met iedere
rende echter terrein verloor. Stanneke
Ockers. De Filipnip en La Franchi kon
den in de elfde ronde hun achterstand
op de leiders tot 1 min. 43 sec. terug
brengen en daarachter zatpn on enkele
honderdpn metprs Thvs RoVs Gerninia-
ni en Fernara. In de dertiende ronde
maakte Fausto Coppi de voorbereidse
len voor zijr grootste overwinning. Te
zamen met Bobet en Kübler ontsnapte
de Italiaan. In zeer korte tijd hadden
de „grote drie" de twee andere groep
jes bereikt en nog voor het ingaan
van de veertiende ronde (90 km voor
de finish) streken zij neer op de zeven
vluchtelingen. Een gevechtspauze?
Niets daarvan. Fausto Coppi demar
reerde zo fel en in zo'n fabelachtige
stijl, dat alleen Germain de Rijcke zijn
wiel kon houden. De Belg kon ook
precies niets meer. Hij liet Coppi het
zware werk doen. maar dat was voor
de grootmeester in deze vorm geen
Voorting stapten van hun fiets, Dek
kers, Gerrit Voorting en Wim van Est
waren na veertien ronden met een
achterstand van bijna zeven minuten
kansloos en ook tal van andere cracks
wisten zich toen reeds geslagen. De si
tuatie na de 16e ronde was zo, dat in
feite alleen nog maar een duel tussen
Coppi en De Rijcke kon worden ver
wacht. Zij hadden een voorsprong van
3 min. 39 sec. op Ockers en Gismondi,
terwijl de groep Kübler met Wagtmans
en Roks een achterstand had van 7
min. 50 sec.
Achter onze beide landgenoten kwam
alleen nog Gerrit Voorting door in ge
zelschap van de renners, die in de
bezwaar. De groep waaruit dit tweetal voorafgaande ronden steeds bij hem
was ontvlucht rafelde al heel spoedig waren gebleven. Ook Hein van Bree-
onder het geweld van de Italiaan uit
een. Ook ver achter deze voorposten
had het hoge tempo van Coppi zijn in
vloed doen gelden. Nolten en Adri
nen had de strijd gestaakt.
In de 17e ronde, de voorlaatste klonk
plotseling door de luidspreker, dat
Coppi zijn schaduw De Rijcke had „la
ten staan" en alleen op kop lag, een
situatie welke volkomen in de lijn der
verwachtingen lag. Men telde op dat
moment nog slechts 30 renners op het
parcours, geheel verspreid. Te Manno,
op 24 km van de finish, had Coppi een
voorsprong van 1 minuut 40 sec. op de
De Rijcke, een voorsprong, welke met
ingang van de laatste ronde tot 3 min.
58 sec. was vergroot. Toen de Italiaan
langs de tribunes kwam klonk uit dui
zenden kelen gescandeerd: Coppi, Cop
pi, Coppi,
Het werd een zegetocht, deze laatste
15 km over het parcours waar de mas
sa dicht opeen gedrongen Coppi en
thousiast toejuichte.
De Rijcke kon niet meer, zat zo dood
als een pier op zijn fiets en verloor in
anderhalve ronde bijna 614 minuut. En
als wij de tijden van Copni na de der
tiende ronde nauwkeurig bestuderen,
blijkt glashelder, dat deze man, de be
nen soepel ronddraaiend zonder een
onnodige beweging te maken, de han
den op het stuur geklemd, het lichaam
rustig bewegend zonder schokken, een
constant tempo heeft gereden. Toen
behoefde hij niet meer tegen Ockers,
De Rijcke, Kübler, Bobet en hoe de
andere cracks ook verder mogen he
ten, te rijden, want die waren al vol
komen verslagen. Maar Conpi leverde
strp'd tegen het uurwerk. En ook dit
gevecht, deze beheersing van lichaam
en geest, heeft Coppi glansrijk gewon
nen.
En zo verliet Italië de wereldkam
pioenschappen met 4 titels, uit 7 num
mers. De drie amateurnummers kwa
men op naam van Italiaanse renners te
staan, Nederland, België en Australië
behaalden elk een wereldkampioen
schap.
De uitslag luidt: 1 en wereldkam
pioen Coppi (Italië) 7 uur 30 min. 59
sec., 2 De Rijcke (België) op 6 min. 16
sec., 3 Ockers (België) op 7 min. 33
sec., 4 Gismondi (Italië) op 7 min. 34
sec., 5 De Filippis (Italië) op 9 min. 11
sec.. 6 Gaul (Luxemburg) op 9 min.
12 sec., 7 Kubler (Zwitserland) op 12
min. 57 sec.,_8_ Bobet (Frankrijk) zelfde
tiid, 9 Geminiani (Frankrijk) zelfde
tijd, 10 Ernzer (Luxemburg). 11 Van
Geneuvden (België). 12 Vornara (Ita
lië), 13 Wagtmans (Nederland) allen
zelfde tijd als Kubler, 13 Hoermann
(Duitsland) op 14 min. 44 sec. Rol
land (Frankrijk) werd als 15e geno
teerd in dezelfde tijd als Hoermann en
Roks werd 17e in de tijd van 7 uur 45
min. 43 sec. Gerrit Voorting kwam als
20e door in 7 uur 50 min. 46 sec. met
een achterstand van bijna 20 minuten
op Fausto Coppi.
(Van een speciale verslaggever)
F NEUHAUSEN is gisteren het sterkst bezette schaaktornooi aller
tijden begonnen. Algemeen is men het er over eens, dat geen enkel
tornooi uit het verleden bij deze wedstrijd in de schaduw kan staan en
dat het bovendien uiterst lastig zal zijn om in de toekomst nogmaali
de vijftien sterkste spelers van de wereld met uitzondering van de
wereldkampioen Botwinnik) bij elkaar te krijgen. Zaterdag vond ten
stadhuize van Neuhausen de loting plaats. Dr Euwe had in verband met
een lastige infectie aan de neus verzocht nr I te krijgen, waardoor hij in
de eerste ronde vrij had gehad. Men trok zich echter niets van het ver
langen van de Nederlander aan en volstond met te zeggen, dat zijn ver
zoek was afgewezen. Dr Euwe heeft deze tegenvaller echter sportief
genomen. Hij zorgde zelfs gisteren voor de grootste verrassing van de
dag. In een bijzonder sterk gespeelde partij versloeg hij de Russische
grootmeester Kotov.
KOTOV
Tn de eerste ron
de van een
groot schaaktor
nooi bepalen de
deelnemers zich
dikwijls tot het
verkennen van
eikaars krachten.
Zij zoeken nog
naar zwakten in
de wapenuitrus
ting van hun
tegenstander en
daarom zijn zij
dikwijls vrij spoe
dig bereid om een voorstel tot de vre
de aan te nemen. Wie deze houding
ook verwacht had van de deelnemers
aan het candidatentornooi, heeft zich
vergist. Want hier heeft men zich blijk
baar op het tegenovergestelde stand
punt gesteld. Iedereen wierp zich on
der het motto: „de eerste klap is een
daalder waard" midden in het strijd
gewoel. En zo kon het gebeuren, dat
meesters als Kotov en Bronstein, reeds
na een uur als getergde leeuwen rond
liepen. De eerste omdat dr Euwe een
verlammende druk op zijn damevleu
gel uitoefende, waartegen hij een ver
rassend kwaliteitsoffer had gebracht,
de laatste omdat hij in de opening zo
maar eens een pion ha'' geofferd zon
der een zichtbare compensatie.
Najdorf en Reshevsky gingen elkaar
met kleine middelen te lijf, maar de
strijd was er niet minder verbeten
om. Op een gegeven moment deed
Najdorf een zet, ging voor het bord
staan, bekeek met welgevallen zijn
stelling, liep dan weg, maar keerde
spoedig weer terug om opnieuw ach-
(Van een speciale verslaggever)
J)E Nederlandse amateurploeg heeft bij de wereldkampioenschappen
op de weg, welke Zaterdagmiddag te Lugano werden gehouden, geen
grootse indruk gemaakt. Onze landgenoten hebben geen enkele maal
initiatief getoond. Zij lieten lijdzaam toe dat Italianen, Belgen en
Denen in de voorste linies streden en meer dan de negende plaats van
Piet van den Brekel hebben wij dan ook niet verdiend. Dit weg-
kampioenschap voor amateurs is een volledig Italiaans succes geworden.
Riccardo Filippi en Nencini brachten de Italiaanse supporters tot dol
zinnige vreugde door als nummer een en twee door de finish te komen,
met acht seconden voorsprong op een groep van 28 renners, waarin
Piet van den Brekel zich op de 9e plaats en Krijn Post op de He ex
aequo met tien andere renners klasseerden. Arend van 't Hof werd 30e
met een achterstand van 2 min. en 26 sec. Wolfs en Paymans gaven de
strijd dodelijk vermoeid op en Daan de Groot verdween met een lekke
band uit de strijd.
naar huis zou mogen gaan. Vijftig me
ter voor de streep wist Nencini zich
geslagen. Met zijn handen op het stuur
ging hij met enkele meters achterstand
als tweede door de finish.
Binnen enkele seconden na de zege
van Ricardo Filippe was de prachtige
betonweg voor de eretribune veranderd
in e«n wriemelende mierenhoop vol
Italiaanse supporters, die in hun uit
bundige vreugde over het behalen van
de titel door één van hun landgenoten
als apen over hekken en langs het
ijzerwerk der tribunes klommen. Offi
cials en journalisten konden niets meer
zien en niet meer werken, want hun
en stramheid in lijf en leden
al die vormen van Kheumatzsche on
gemakken kunt U met Kruschen te
lijf. Berust er niet in. 't Wordt wel er
ger, niet beter. Begin morgen radicaal
met Kruschen. Tienduizenden vonden
en vinden bij Kruschen baat en ver
lichting ;edore dag weer. Waarom
zoudt U dan weerloos verder lijden.
Neem ook Kruschen de kleine da
gelijkse dosis en ondervindt zelf
het heilzaam effect.
(Advertentie Ing. Med.)
J)E ZON scheen heet over de vallei
van Agno toen om precies een uur
het startschot klonk. Honderdtwaalf
renners zetten zich in beweging om el
kaar over een afstand van 180 km het
wereldkampioenschap 1953 te betwisten.
Het zou een matige strijd werden,
waarin de Nederlanders nauwelijks
vermochten op te vallen. Pas in de der
de ronde, na dertig km, kwam er wat
tekening in de strijd. De Italiaan Filip
pi, de Zweed Wickstroem, de Engelsman
King en de Belg Van Cauter spron
gen weg en bij het ingaan van de vierde
ronde had dit kwartet een voorsprong
van 43 seconden op het peloton, waarin
nog alle zes Nederlanders zaten. Bij
het ingaan van de vijfde ronde waren
de koplopers echter weer „terugge
haald". De uitlooppogingen die daar
op werden ondernomen, werden Daan
de Groot noodlottig. Bij de klim van
de Crespera, een bergje dat het beste
met de Cauberg kan worden verge
leken, verdween hij uit de strijd. Hij
vertelde ons dat een lekke band hem
„de das had omgedaan", maar wij kre
gen sterk de indruk dat hij de zware
achtervolgingsritten nog in de benen
had.
De talrijke uitlooppogingen van Ita
lianen, Belgen en Denen hadden tot ge
volg dat het beeld aan de kop steeds
wisselde. Geen enkele maal echter
kreeg een renner gelegenheid om meer
dan een minuut uit te lopen. Na de
elfde ronde kwamen Le Dissez (Frank
rijk), Hans Andersen (Denemarken) en
Gastone Nencini (Italië) door met 39
seconden voorsprong op het peloton. In
de laatste ronde werd er stevig door
het peloton gejaagd. De voorsprong
werd gereduceerd en op 6 km van de
finish lag het drietal vluchtelingen
nog maar 15 seconden voor op Filippi,
Ponzini en Fabbri, allen Italianen. De
spanning steeg aanmerkelijk en zelfs
de komst van Fausto Coppi op de ere
tribune vermocht slechts voor een ogen
blik afleiding te brengen. Het werd
een complete Italiaanse overwinning,
want volkomen gedetacheerd maakten
Filippi en Nencini in de sprint onder
elkaar uit, wie met de regenboogtrui
plaatsen werden door deze invasie in
beslag genomen door heethoofdige Ita
lianen. Filippi werd door de massa ge
zoend en omhelsd, hij werd van het
ene paar armen in het andere gesmeten,
vrouwen gingen als waanzinnig te keer
en supporters uit de landstreek van de
overwinnaar hieven grote borden om
hoog, waarop woorden stonden als „Ric
cardo, het geluk is met de stoutmoe-
digen", „Filippi, toon je nagels" en
„Sterkte, Filippi".
IIOOR de Nederlanders was er aller
minst reden tot juichen. Zelden
hebben wij in de naoorlogse jaren zo'n
zwakke ploeg in de wereldkampioen
schappen gehad. De nationale kam
pioen Paymans heeft steeds de groot
ste moeite gehad bij de beklimming
van De Crespera. Hij moest telkens los
sen en hoewel hij in de afdalingen
telkens weer bij kon komen vergde dat
toch te veel van zijn krachten. Hij
kwam er eerlijk voor uit: het parcours
was te zwaar voor hem geweest.
Wreekt zich hier niet de fout van de
spörtcommissie van de K.N.W.U., die de
voorkeur had gegeven het nationale
kampioenschap voor amateurs op het
circuit van Zandvoort te laten rijden
in plaats van de wedstrijd te organise
ren op het parcours van Valkenburg?
Wolfs uit Vlymen is ook afgestapt.
Ook hij kon in het tweede gedeelte van
het kampioenschap niet meer meeko
men, Daan de Groot tenslotte beweer
de een lekke band te hebben gehad in
de vierde ronde. Maar de Amsterdam
mer draaide in de vier ronden, welke
De amateurs in de strijd om het
wereldkampioenschap op weg naar
de finish. Een helicopter volgt van
uit de lucht de verrichtingen op de
betonweg bij Lugano.
wij van hem gezien hebben, slecht. Dat
behoefde geen verbazing te wekken.
De Groot had zich volkomen op de
achtervolging voorbereid en tussen
Zürich en Lugano heeft hij maar 100
km op de weg getraind. In een periode
van ongeveer drie weken heeft onze
landgenoot dus veel te weinig op de
weg geoefend en dat wreekte zich jam
merlijk.
Er is nog iets anders dat ons vreemd
voor kwam. Vlak voor de start ontdek
te Kees Pellenaars dat de fiets van
Daan de Groot niet in orde was. Hij
heeft nog getracht een en ander te
herstellen, niet dan nadat over en weer
tussen de diverse officials harde woor
den waren gevallen. De KNWU neemt
geen enkele verantwoordelijkheid voor
het materiaal. De amateurs moeten met
een complete fiets en reservemateriaal
naar de wereldkampioenschappen ko
men. Men kan zich dan echter afvra
gen waarom dan drie officiële meca
niciens ter beschikking staan.
Het klassement luidt: 1 en wereld
kampioen Riccardo Filippi (It.) 4.59.19,
2 Nencini (It.) z.t., 3 Rick van Looy
(B.) 4.59.27, 4 Van Aerde (B.) z.t. 5
Noyelle (B.) z.t., 6 Dalgaard (Denem.)
z.t., 7 Gelhausen (Lux.) z.t., 8 Van Cau
ter (B.), 9 Piet van den Brekel (Ned.)
z.t., 10 Moresi (Zwits) z.t., 11 ex aequo
10 renner,s o.a. 30 Van 't Hof (Ned.)
5.01.45.
In het Pare des Princes te Parijs
werden gistermiddag revanche-wed
strijden gehouden van de wielerkam
pioenschappen op de baan. Harris
klopte in de sprintfinale, welke a deux
werd gereden, onze landgenoot Atie
van Vliet. In de strijd om de derde en
vierde plaats werd Jan Derksen door
Bellenger verslagen. Een wedstrijd
achter grote motoren werd gewonnen
door de wereldkampioen Verschueren
(Belg.). Hij legde de 100 km af
uur 22 min. 27,6 sec.
in 1
ter het bord staande zijn stelling te
bewonderen. Intussen zonk zijn tegen
stander weg in diepe concentratie. Zijn
antwoord beviel de Argentijn blijk
baar niet bijzonder, want de tevreden
uitdrukking week van zijn gelaat.
Ook Keres viel fel aan, maar dit
bleek alleen uit zetten die hij deed.
Aan zijn houding was niets te bespeu
ren, want hij zat even rustig achter
het bord, als was hij op thee-visite.
Petrosian liet zich door niets intimi
deren. Hij weerde de aanval van Ke
res zorgvuldig af en ging op het juis
te moment tot het afwikkelen over.
Szabo en Geiler gebruikten beiden
veel tijd in de opening, hoewel zij
steeds gebaande wegen bleven bewan
delen. Na enige uren vervlakten de
stellingen zich weer. Daarentegen
bleef de strijd in de partij Stahlberg-
Boleslavsky voortdurend zeer onover
zichtelijk. Met geen mogelijkheid was
hier te voorspellen of wits overwicht
in het centrum, dan wel zwarts druk
op de dame-vleugel het zwaarst zou
wegen.
Dit was de stand van zaken toen het
laatste speeluur begon en de spanning tot
ontlading kwam. De eerste beslissing
viel in de partij NajdorfReshevsky: re
mise na 24 zetten. Kort daarop volgen
Averbach en Smyslov dit voorbeeld.
Toen kwam echter de grote verrassing
van de avond: dr Euwe sloeg de aanval
van Kotov af en ging vervolgens met
grote kracht over tot achtervolging van
de terugtrekkende vijand. Vóórdat de Rus
gelegenheid kreeg *>m zijn stelling te
consolideren was de Nederlander er reeds
in geslaagd hem opnieuw tot de strijd te
dwingen. Ditmaal leek het echter meer
op een executie, want de centrum-pion
van dr Euwe sneed als een mes door
Kotov's stelling heen en dwong hem na
38 zetten tot capitulatie.
Al de overige partijen werden afgebro
ken. Bronstein won niet alleen zijn pion
terug maar staat er nu zelfs twee voor.
Keres heeft tegen Petrosian een plus-piop,
evenals Geiler tegen Szabo. Tenslotte valt
er nog steeds weinig te zeggen van de
partij StahlbergBoleslavsky, al schijnen
de papieren van de Zweed thans nie^
slecht te staan.
De uitslagen van de eersteron<3elui$$ft,U
Taimanov (Rusl.)Bronstein (Rusi.) af
gebroken; Najdorf (Arg.)Reshevsky (VS)
V*Vz', Petrosian (Rusl.)Keres (Rusl.)
afgebroken; Averbach (Rusl.)Smyslov
(Rusl.) lh; Szabo (Hong.)Geiler
(Rusl.) afgebroken; Euwe (Ned.)Kotov
(Rusl.) 1-0; Stahlberg (Zweden)Bole
slavsky (Rusl.) afgebroken; Gligoric (Zuid-
slavië) was vrij.
WIT: DR EUWE ZWART: KOTOV
Opening: Benoni-gambiet.
1. d2d4 Pg8f6
2. c2c4 c7c5
Niet minder dan drie Russen verdedig
den zich in de eerste ronde met dit
systeem, dat tot dusver voor minder
waardig gold.
3. d4d5 e7e6
4. Pbl—c3 e6xd5
5. c4 x d5 d7d6
6. Pgl— f3 g7g6
7. g2g3 Lf8g7
8. Lf 1 g2 0—0
9. 00 a7a6
De strijd gaat beginnen. Zwart wil na
tuurlijk met zijn pionnen op de dame
vleugel oprukken, om zodoende de werk
zaamheden van de op g7 staande loper
zo krachtig mogelijk te ondersteunen.
10. a2a4 Pb8—d7
11. Pf3—d2 Tf8—e8
12. a4a5
Wit neemt de leiditfg in handen. Hij
dreigt nu eenvoudig zijn paard naar c4
te brengen, om vervolgens zijn pionnen-
overwicht in het centrum als een soort
stoomwals te gebruiken.
12b7b5
13. a5 x b6 en passant Pd7 x b6
14. Pd2b3 Dd8c7
15- Pb3a5 Lc8d7
Zwart kan op deze wijze nog juist zijn
zwakke punten op de damevleugel dekken.
16. h2h3
met deze en zijn volgende zet voltooit
wit eerst de mobilisatie van zijn strijd
krachten.
16Ld7b5
17. Lel—e3 Pf6—d7
18. Ddlb3
werpt de zwarte stukken terug.
18Pd7— f6
19. Tfl—cl Lb5—d7
20- Db3—dl Te8xe3!?
Een zeer interessant kwaliteitsoffer,
waardoor de partij een buitengewoon
levendig verloop krijgt.
21. f2 x e3 Lg7—h6
22. Ddl—d3 Ta8e8
23. Kgl—h2 Te8xe3
24. Dd3xa6 Te3—e5
Het verloop van de partij van dr Euwe
tegen Kotov was verder:
25. Tel— f 1 Ld7—c8
26. Da6b5 - Lc8—d7
Blijkbaar een voorspel van de vrede,
maar dr Euwe gaat hier niet op in.
27. Pa5—c6 Kg8—g7
28. Tal—a6 Pb6—c8
29. Db5—b8 Dc7 x b8
30. Pc6 x b8 Ld7f5
31. Ta6—c6
Dreigt door 32. g4 een stuk te winnen,
en noodzaakt zwart derhalve tot de vol
gende terugtocht.
31Te5e8
32. e2e4Lf5—d7
33. e4—e5!
Een krachtige beslissing.
33Te8 x e5
34. Pb8xd7 Pf6xd7
35. Tc6 x c8 Te5e3
36- Tc8d8 Pd7—e5
37. Td8xd6 Te3—d3
38. Td6—c6
Zwart geeft het op.