„Geef mij Andissa, zuster BRYLCREEM Euwe moest capituleren voor Averbachs pionnenlawine Nederlands B-team liep de Helveten onder de voet Overeen klein mongooltje dat ook wil leven Reshevsky nog steeds eerste Nieuw record zweefvliegen Veertien deelnemers hebben de strijd gestaakt Onder Groenlanders en Eskimo's (27) De dokter vertelt Anth. van Kampen Poolzee kende eens tropische warmte Vliegtuig vloog tegen een zendmast Gandhi's zoon naar de cel De FIFA-wedstrijd Zwitsers stelden teleur In tenia tionale motorzesdaagse DONDERDAG SEPTEMBER 1953 JN deze dagen, die wij wachtend op het contact met de Franse Pool expeditie van Paul-Emile Victor doorbrengen, Ieren wij het leven aan deze kust kennen. Een bars, een hard, een verloren leven. En men vraagt zich af: wat bracht hier mensen heen? Wat zoeken ze hier? Welke vreemde gril van een nog vreemder lot liet hier deze Groenlan ders en Denen verdolen? Hoe kunnen ze hier leven, op deze naakte, on begroeide klippen en rotsen? Niet een maand, niet een jaar, maar een leven lang. Hier, waar iedere mens me doet denken aan een schipbreu keling, een verloren ziel, iemand die elk contact met de wereld ver loren heeft. Wij spreken erover met de paar Denen, die hier leven. Een ervan heeft ons hart gewonnen: de dokter. Geboren en opgegroeid ergens op de Far 'Oer-eilanden. Natuurlijk daaranders zou hij het hier geen vijf jaar uithouden. Ook de Far 'Oer kan men niet reke nen tot de mildste, vriendelijkste delen der aarde. Dat land heeft ergens iets van Groenland. Dezelfde eenzaamheid, verlatenheid, stilte en ver lorenheid. AP een avond zijn we bij hem. Het vertrek, waar we zitten is boven het hospitaaltje. Ook de zuster is aanwe zig. En nog een paar Denen. Ook onze vrienden, de archaeologen. Samen een stukje Europese kolonie. Het is daar heel plezierig voor ons. Eindelijk weer eens een normale stoel. Koffie in een kopje. Zelfgemaakte koekjes. Een sigaar. En dan, overmaat van luxe, een glas wijn! We praten met de Far 'Oer-dokter over honderd onderwerpen. Hij kent de mensen hier. Hij kent hun proble men, hun angsten, hun zorgen, hun eenzaamheid. Een wonderlijk man, deze medicus. Soms weet ik niet, wat hij nu éérst is: alleen maar dokter, of alleen maar avonturier. Een man, die daar alleen maar is omdat hij niet meer weg kan. Omdat hij, in heel zijn enorm district, dat hij in de winter met zijn hondenslee en in de zomer met zijn motorboot afreist, onmisbaar werd. Ik heb ademloos naar deze man zit. ten luisteren. Hoe hij, in alle eenvoud eerst zei: nee, ik weet niets te ver tellen. En hoe hij toen begon, hoe hij een paar voorbeelden gaf van zijn „praktijk", die men niet zou geloven, als daar niet concrete voorbeelden ia- gen en hingen van de dank van Eski mo's en Groenlanders, die hij, na rei zen van mijlen en mijlen over ijsfjor- den en besneeuwde rotsen, datgene liet behouden, wat tenslotte ook een Groen- lander en Eskimo toch wel graag wil behouden: het naakte leven. Verhalen, die een mens koud maken. Niet omdat ze plaatsvonden in tempe raturen van 30 graden onder nul, maar omdat er maar een armzalig beetje verbeeldingskracht voor nodig is om te begrijpen, hoe zich dat alles moet heb ben afgespeeld. We leren hoe hard dit land is. Hoe mensvijandig. Hoe ön-menselijk. En dan, ineens, vertelt die Far 'Oer dokter over de kinderen, en dan is het weer een andere dokter. Over z ij n kinde ren, met wie hij hier, op Jakobshavn, in het hospitaaltje beneden, weer a n- d e r e avonturen beleeft. Om ze in le ven te houden. Een andere dokter dan de wilde avonturier, met zijn team van 12 honden, de meterslange zweep, ge huld in rendier- en berenhuid, ren nend over de bewegende ijsvelden van een op drift geraakte ijsfjord. Een an dere dokterja.... maar die stor menderhand Van der Zee's en mijn hart steelt. Omdat hij, afgezien van al die avonturen, zo'n beste, goeie, kerel is Met een hart, gloeiend heet voor de kinderen van dit land; die ziek zijn en d'e.... over zijn. 1~)AN staat de zuster op en ze ver- dwijnt. En voor ik het weet, is het dan ge beurd: ineens wordt me iets in mijn armen gelegd, dat warm is en zacht. Iets dat leeft. Iets ingerold in een rose hansopje. Een klein stukje mens. In mijn armen ligt Andissa. Andissa is een meisje van een maand of acht, en het weegt veertien pond. Het is het liefste ding ter wereld, zoals het daar ligt en doorslaapt. Een klein Mongooltje, met de spleet oogjes stijf toegeknepen, met de blos van de slaap op de geel-bruine wangen en in de miniatuur-oortjes. Andissa slaapt en droomt en heeft er geen idee van, dat ze op een wel zeer vreemde schoot rust. Ze heeft geen reden bang te zijn en wakker te worden en te hui len, Er was in haar leven nog nooit leed en angst en pijn. O neealleen maar verzorging en aandacht. O ja Andissa is een kleine tevreden prinses. O janil nog. Ze slaapt en de Far 'Oer dokter ver telt me wie Andissa is. Haar vader? Onbekend. Dat is misschien een zee man, die komend van de Far 'Oer, van Noorwegen of van Denemarken, in alle eenzaamheid tegen een jonge Groen- landse vrouw aanliep. Geloof mij, lezer, dit is een eenzaam, een zeer eenzaam land. Ik schreef het al eerder: eigen lijk geen land voor mensen. Mannen vinden hier Groenlandse vrouwen, en Groenlandse vrouwen gaan zeer vlot om met mannen, die van buiten komen. Misschien, is dit '.e verklaren. Het was bij de Eskimo's altijd zo, dat de eenzame reiziger, aankomend na dagen en dagenlange reizen met zijn honden slee, in iedere igloo. iedere Eskimo hut, een gastvrij onderdak vond Dat was het recht van de reiziger Een natuurlijk recht. Omdat aan de andere kant van dat recht alleen maar de dood stond. Zo was dit recht een noodzaak en niemand die het ooit weigerde. Dat recht bestond uit: alles wat die eenzame reiziger nodig had. Dat was dus: warmte, voedsel, slaap. Hij kreeg ze alle drie. En hij kreeg er nog iets bij. Alle warmte, vriendelijkheid en. laten we het liefde noemen, van de vrouw in die igloo, die hut. Zo schonk de Eskimo zijn vrouw aan de reiziger, en nooit was het anders in de oude tijd, die nog niet zo heel ver achter ons ligt, en die in het hoge Noorden ook nog in praktij* wordt gebracht. ^NDISSA'S moeder was één of twee generaties geleden ook nog Eskimo En ze haat geen eenjame reizigers. Zo min als ze de vader van Andissa haat te. De vader voor één nacht, één uur. Hij kwam en hij ging. Andissa kwam later. Ze was de der de, en de moeder heeft geen man, die voor haar zorgt. Niemand die een zee hond voor haar jaagt, of voor haar achter de kabeljauw aangaat. Ja... dan kun je geen kinderen hebben. En ze heeft ze ook niet. Tenslotte moet iedereen voor zich zorgen, in dit land. Ook de babies. Ook Andissa. Andissa is in de meest volstrekte be tekenis van het woord: 'over. Ze is van niemand, hoort bij niemand, en nie mand wil haar hebben. Dit alles hoor ik, als Andissa op mijn schoot ligt te slapen. Ik denk aan mijn eigen meisje en ge kunt me nu een sentimentele iinniiiiiiiiiiiiiinniwiiiiniiiiHiiiiiiiiitiBiHHHiiiniiiiiiiiin door mnnnmiïïiiiïïnminniïïinnitiiiiiiiiiiiiinnnmiiniiinimTfinnnnnijiiiininnniiiinmnininni dwaas noemen, maar je moet van ge wapend beton zijn om dan niet ont roerd te worden. Andissa, die nooit om een seconde leven vroeg, leeft. En om dat ze leeft, heeft ze haar rechten op dat leven. Rechtenoch ja.... die heeft ze wel zegt de dokter en als ze ge luk heeft, wordt ze later ondergebracht bij een Groenlandse familie. Alleen het is dan meestal zo, dat zo'n aange nomen kind voor het zware werk op draait. Hun leven is niet het gemak kelijkste. Op dat ogenblik ontwaakt Andissa. Ze kijkt me aan, en direct beginnen de tien vingertjes in mijn ogen en oren en neus te kriebelen. En ze lacht. Een lach, zo jong, zo pril, zo onbevangen, als alleen een kind kan lachen, dat als prinses geboren is. Ja zekermaar deze Andissa weet r.i ;t, dat ze óver is, gruwelijk, meedogenloos over. Niets en niemand heeft ze in heel de wereld. En om het nu maar duidelijk te zeg gen: ze had duizendmaal beter nooit geboren kunnen worden. Ze blijft lachen en ze is helemaal niet bang. Waarom ook! Dat komt la ter wel. Nóg mag ze alleen maar sla pen, drinken en warm zijn. Nóg. Niet zo heel lang meer. Zo lang als deze dokter en deze zuster plaats voor haar hebben, beneden in het hospitaal. En dat is al vol, tot het allerlaatste bed. Met zieke kinderen: TBC-kinderen. kin deren met vreemde zweren, een idioot kind, een kind dat doofstom is. Enzo voorts. En haast allemaal zonder ouders. Ook d a t is Groenland. HAN kijk ik de dokter aan en vraag: ..Geef mij Andissa, dokter". Ik weet op dat moment heel precies wat ik vraag. Ik weet dat ik hierover zal schrijven. Dit artikel. Het zal gele- TWEE Canadese onderzoekers, Geof frey Hattersley-Smith en Robert Blackadar, hebben van een tocht door het Canadese Noorden voorwerpen mee teruggebracht, die als bewijs kunnen gelden voor de stelling, dat de Pooi zeeën eens tropische temperaturen heb ben gekend. Zij vonden namelijk stuk jes koraal-fossielen op de met ijs be dekte kust van het eiland Ellesmere, hetgeen er op wijst, dat de zee daar eens een temperatuur van zestig gra den Fahrenheit gehad heeft inplaats van de huidige acht en twintig graden. Ook vonden de twee onderzoekers zeeschelpen op een hoogte van onge veer zeventig meter boven de zeespie gel. waaruit blijkt dat het water eens deze streek geheel bedekte. Verder groeven zij bruinkool op en steenkool- in-wording. Eens moeten dus grote bo men gestaan hebben in het thans barre gebied. Een Convair van de American Air lines. die onderweg was van Boston naar Chicago, is Woensdag tussen Albany en Schenectady in de Amerikaanse staat New York in botsing gekomen met de zendmast van een radiostation en neer gestort. Alle inzittenden, nl. vijf en twin tig passagiers en drie man equipage, zijn omgekomen. Gandhi's zoon, die vorig jaar door een Zuidafrikaanse rechtbank werd veroordeeld tot c;en boete van 500 of een gevangenisstraf van vijftig da gen wegens zijn aandeel in een poli tieke betoging, ziet van hoger beroep af en geeft de voorkeur aan een ge vangenisstraf. Op deze wijze wil hij weer protesteren tegen de nieuwe maatregelen van de Zuidafrikaanse regering tegen de Indische minderheid in de Unie. Verwacht wordt, dat de Vietminh binnenkort een groot offensief In de vlakte van de Rode Rivier in Tonkin zal be ginnen. zen worden, over één of twee maan den, in mijn land. Door mannen en door vrouwen. En ik geloof de vrou wen van mijn land te kennen. Als ik schrijf: ik kom terug, maar mét An dissa, dan zullen er honderd, duizend Nederlandse moeders zijn, die zeggen: geef mij haar, en Andissa zal het ge lukkigste kind ter wereld worden. Ik ben daar volmaakt zeker van. Zoals ik even volmaakt zeker ben, dat mijn eigen vrouw de eerste zal zijn die An dissa komt opeisen. Ik vertel dit aan de dokter en de zuster en ze glimlachen. En de Far 'Oer dokter schudt zijn hoofd en zegt: „Het spijt me voor u, maar dat kan nu een maal niet. Daar is nog zoiets als het Deense Gouvernement, dat mede aan sprakelijk is voor deze kinderen. Het is verboden kinderen mee te nemen". „Maar dokter", val ik hem in de rede, „het is toch onmenselijk...." En dan de dokter weer, rustig en vriendelijk. „Misschien valt het voor uw Andissa, één uit velen, wel mee. Misschien kan ze later naar Denemar ken. En misschien komt er heel spoedig hier een huis voor dit soort kinderen. Ik zal haar wel in het oog houden, uw Andissa...." Ik begrijp het, dit is niet mogelijk. Deze kinderen kan men niet als stuk goed meenemen over de grens. Dan neemt de zuster haar van me weg. Twee zwarte spleetoogjes volgen me, tot de deur toe. Vaarwel Andissa.... ik hoop, dat je ooit ergens een vader en een moeder vindt en een greintje geluk. We gaan terug naar onze hut op de rotsen en we zwijgen, Van der Zee en ik. In de baai drijven de ijsbergen langzaam voorbij. De zon staat hoog aan de nachtelijke hemel, wit en on aandoenlijk. De honden janken als we voorbijgaan en lichten hun koppen op. Heel in de verte explodeert iets. Een ijsberg, die breekt. Thuis, in ons verblijf roken we nog een heel pakje sigaretten leeg, spre ken maar over één ding: de taekomst van Andissa. Ineens beheerst zij onze gedachten. Meer dan de ijsbergen, meer dan de grote ijsfjord, meer dan de IJskap. Zij.... dat schamel beetje leven, zij, dat kleine Mongooltje. In mijn slaapzak denk ik alleen aan Andissa. Ja, ik kan niet inzien, dat de dood niet minder hard voor haar zou zijn, nu, dan het leven dat ze ongevraagd kreeg toegeworpen. Men zegt, en dat gelóóf ik, dat onze God een zeer milde, een zeer genadi ge, een zeer barmhartige God is. Heerwees Andissa genadig, als het mogelijk is. Weest Gij haar Vader! Door de organisatie-commissie van de oefenwedstrijd van het FIFA-elftal tegen F.C. Barcelona op 30 September te Amsterdam werd te Rotterdam een bijeenkomst belegd, tijdens welke de heer K. J. J. Lotsy voorzitter van de speciale FIF A-commissie voor deze wedstrijd, enkele mededelingen deed. De FIFA-commissie heeft, aldus de heer Lotsy, met opzet een clubterm als tegenpartij gekozen en geen selec- tieploeg van elf andere uitblinkers, om dat juist de spelers in een elubteam zo goed op elkander zijn ingespeeld. F.C. Barcelona is bij uitstek geschikt als sparringprrtner. Het is een zeer sterk en homogeen elftal met enkele uitblinkers van bijzondere klasse, zoals de veel omstreden, uit Tsjechoslowakije uitgeweken Kubala. Belangrijk is ook dat de F.C. Barcelona zelf enkele spe lers bezit, die voor het FIFA-elftal eventueel in aanmerking komen Het is het eerste Spaanse elftal van klasse, dat sedert de oorlog Nederland bezoekt. Over de berichten als zouden de Hongaarse spelers niet beschikbaar ,zjjn voor de wedstrijden te Amsterdam, en Londen deelde heer Lotsy mede, dat bij de FIFA nog geen enkele afschrij ving van die zijde was binnengekomen. Wel was dit het geval met Di Stefano, de Argentijnse midvoor. Omtrent de overschrijving van Di Stefano van de Zuidamerikaanse bond naar de Spaanse Club is onenigheid ontstaan hetgeen tot gevolg heeft gehad, dat de Argentijn niet te Amsterdam zal spelen. Uw hoofdhuid fris - Uw haar gezond heeft „voedingswaarde" voor Uw haar OMDAT Brylcreem waardevolle, versterkende stoffen en zuivere, natuurlijke oliën bevat. OMDAT de oliën ln Brylcreem geëmulgeerd zjjn voor smetteloze haarverzorging. OMDAT massage met Brylcreem een dubbel voordeel geeft: altijd mooi haar - gezond haar voor altijd. 8RYLCREEM bev.t q.«n gom, go.n ..eg, g.on alcohol. County Perfumery Co. Ltd., Stanmore, England Imp. Jacq. Mot Jr., Amsterdam (Advertentie ins Med.)' (Van een speciale verslaggever IN DE ELFDE ronde van het candidatentornooi heeft dr Euwe een onverwachte nederlaag geleden tegen Averbach. Onze landgenoot had in het middenspel en later ook in het eindspel goede winstkansen. Helaas liet Euwe zich echter in op een ruil van een toren die de stelling van Averbach had kunnen binnen vallen. Daardoor kon de pionnen- lawine van zwart de stelling van Euwe binnen vallen, met het gevolg dat onze landgenoot nog voor de tijdcontrole moest capituleren. In een tornooi met een oneven aantal deelnemers is het altijd moeilijk om een juist overzicht te krijgen van de kansen der deelnemers. De grootste helft heeft een partij minder gespeeld dan de rest, en bovendien zijn er bijna altijd afgebroken partijen. Na de tiende ronde van het candidatentornooi is het echter mogelijk om voorlopig een balans op te maken. De Franse dames Mattern en Auger hebben het internationale afstandsrecord voor een tweepersoons zweefvliegtuig met haar toestel verbeterd. Zij vlogen in zes uur van Chauvenay naar Poitiers, een afstand van 285 kilometer. VOORDAT de elfde ronde begon wer- den er namelijk twee feiten bekend, die van grote invloed zijn op de stand. In de eerste plaats heeft Kotov zijn partij tegen Reshevsky opgegeven, zo dat de Amerikaan dus inderdaad de leiding heeft genomen. Verder leerde de analyse dat de stellipg van dr Euwe in zijn onderbroken duel met Petrosian, niet zo hopeloos is, als aanvankelijk leek. Onze landgenoot beschikt over goede kansen op remise. Hiervan uit gaande kunnen wij dus vaststellen, dat de beste kansen momenteel in handen zijn van Reshevsky en Smyslov op de voet gevolgd door dr Euwe, Najdorf en Boleslavsky. De onderlinge verschillen zijn echter zo gering, dat een enkele ronde een volkomen wijizging te weeg kan brengen. Er zijn namelijk twee spelers, die hierboven niet zijn ge noemd, maar die op een kans loeren om zich bij het leidende peloton te voegen. Wij bedoelen Keres en Bron- stein, beiden aanvalspelers in hart en nieren, en bereid om tot het uiterste voor hun kans te vechten. De elfde ronde bood hun daartoe een uitgezochte gelegenheid, want Keres moest tegen Reshevsky en Bronstein tegen Smyslov aantreden. Reshevsky is beslist geen kenner der openingen. Hij gebruikte ook nu weer heel veel tijd voor deze fase, vond niet de nauwkeurigste voortzetting en werd reeds op de tiende zet overvallen door een stukoffer, dat de toeschouwers in de zaal in spanning bracht. Niet minder heftig ging het toe in de partij SmyslovBronstein. Ogen schijnlijk bepaalde de eerste de gang van zaken, maar midden in een voor Smyslov goed uitziende afwikkeling nam Bronstein z'n kans waar. Hij bracht een stukoffer en toen de rook van de daardoor ontstane explosie was opge trokken, had hij drie pionnen als com pensatie gekregen, terwijl bovendien de koning van zijn tegenstander „in de tocht" kwam te staan. De eerste beslissing viel in de partij BoleslavskyNajdorf. Na 32 zetten be sloten de spelers de levenloze partij door elkaar eens aan te zien, te lachen en met veelzeggend handgebaar het punt te delen. De volgende gebeurtenis was de overwinning van Kotov op Taimanov. De laatste wag met een paard in de witte stelling gedrongen, maar sprong er zo ongedisciplineerd mee om, dat het tenslotte verloren ging. Taimanov gaf de partij niet op, maar wachtte rustig af tot de vlag van zijn klok was gevallen, zodat de partij reglementair voor hem verloren werd verklaard. Daana kwam de onverwach te nederlaag van dr Euwe. Al de andere partijen werden afgebroken. Reshevsky volbracht een goochelstukje van de eerste orde. Hij slaagde er steeds weer in op de gevaarlijke aanslagen van zijn tegenstander een antwoord te vinden en thans bevindt hij zich zelfs in het voordeel. Er is een eindspel ontstaan waarin Reshevsky de kwaliteit tegen een pion voorstaat. Ook Smyslov hield het hoofd boven water, al is de afgebroken stand uiterst lastig te beoordelen Petrosian is tegen Stahlberg nog steeds een pion voor, maar hij zal nog hard voor het volle punt moeten werken. De partij Geiler Gligoric staat ongeveer gelijk. Er zijn 40 zetten in dit duel gespeeld, maar er is> nog slechts één stuk geruild. De uitslagen van de 11e ronde luiden: Euwe—Averbach 0-1, Stahlberg—Petro sian afgebroken ln gunstiger stelling voor Petrosian, Bolealavsky—Najdorf t Koto—Taimanov 1-0, Geiler—Gligoric af gebroken in gelijke stand; Smyslov Bronstein afgebroken in gelijke stand, Keres—Reshevsky afgebroken in iets gunstiger stelling voor Reshevsky, Szabo was vrij. De stand luid: 1 Reshevsky 7 pnt plus 1 afgebr, partij uit 11 partijen, 2 Smyslov 6Vi pnt plus 1 afgebr. partij (10), 3 Euwe S'/s pnt plus 1 afgebr. partij (11), 4, 5 en 6 Najdorf, Boleslavsky en Keres ieder S pnt plus 1 afgebr. partij (10), 7 Averbach 5 pnt (10), 8 Gligoric 4Vj pnt plus 2 afgebr. partijen (10), 9 Bronstein 4t/s pnt plus 2 afgebr. partijen (11), 10 Taimanov 4 pnt plus 1 afgebr. partij (10), 11 Szabo 4 pnt (10), 12 Pe trosian 3'/! pnt plus 2 afgebr. partijen (10), 13 Geiler S'l, pnt plus 1 afgebr. partij (10), 14 Kotov 2'/c pnt plus 2 af gebr. partijen (10), 15 Stahlberg 2i/s pnt plus 2 afgebroken partijen (11). De Zwitserse B-ploeg heeft niet veel plezier gehad van het uitstapje naar Rotterdam. Met 41 verloor het team van de Nederlandse reserves, die de sleehts 10.000 toeschouwers op het Sparta-terrcin een frisse partij voethal voorschotelden. Vooral in de eerste helft heeft het Nederlands B-elftal verdienstelijk ge speeld. In de voorhoede konden vooral Meiers en Brooymans het uitstekend met elkaar vinden en ook midvoor Bleyenberg, die de aan de knie ge blesseerde Michels verving, blies zijn partij in dit quintet aardig mee. Min der gevaarlijk was de linkervleugel BakSchmidt van wie in het bijzon der de Eindhovense linksbuiten tegen viel. Na de hervatting, toen de Zwitsers met enkele verse krachten in het veld verschenen en zich wat meer loswerk ten. werden middenlinie en achterhoe de op de proef gesteld. Het sterkste deel van het elftal was de verdediging niet. Het wegwerken was nogal eens onvoldoende, maar gefaald heeft nie mand in de Nederlandse defensie er. enkele spelers, zoals doelman Steiger kregen zelfs gelegenheid uit te blin ken. Wanneer wii willen nagaan of deze ontmoeting enige winstpunten voor dc keuzecommissie heeft opgeleverd, ge loven wij, dat het antwoord „ja" mag zijn. En dan dient allereerst de kleine Nijmeegse rechtsbuiten Meiers te wor den genoemd. Wel overdreef dit wa- tervlugge ventje, dat veel aan Rijvers deed denken, af en toe met ziin over stapjes en schijnbeweginkjes, maar het slot was toch steeds dat de aanvallen de Zwitser een vergeefse beweging in de ruimte maakte en Meiers de bal vrij kreeg. Gul beloonde het publiek deze staaltjes met een applaus. Voor de speler van NEC zich de vasfe rechtsbuiten van het Nederlandse elf tal zal mogen noemen, zal nog wel het een en ander aan zijn spel geschaafd moeten worden, maar een proef op de vleugel van het Oranie-B-team liikt hij ons zeker waard. Een belangrijk punt in zijn spel is. dat hij met twee benen tot een vinnig schot in staat is en dat kan helaas niet van alle candi- daten worden gezegd. Dat bleek bij voorbeeld weer duidelijk in het spel van Bleyenberg. Gevaarlijk is deze goedkoppende en zich voortreffehik opstellende midvoor altijd, maar om een geroutineerde stopper te kunnen omspelen moet men al naar gelang de situatie zich voordoet, over twee benen kunnen beschikken. Brooymans. de rechtsbinnen van de Rosendaalse tweede klasser RAC. is eveneens een snelle en enthousiaste speler, die men in de gaten zal moeten houden. Hij begon zelfs uitstekend, doortastend en met een snel schot waarvan de voortreffelijke Zwitserse doelman Stuber kon getuigen, maar na de rust zakte ziin tempo nog snel ler dan dat van de andere Nederlan ders en in het laatste half uur viel de Brabander zelfs niet meer op. Door doelpunten van Brooymans (2 x) en Schmidt ging Nederland de rust in met een 3—0 voorsprong. Na de hervatting scoorde Blevenberg het vierde doelpunt, waarna de Zwitser Bickei. dank zii een penalty, de eer redde. Voor de Engelse league werden de volgende wedstrijden gespeeld: Cardiff CitySheffield United 20; Liverpool Wolverhampton Wanderers 11; Manchester CityHuddersfield Town 01; Middiesbtotigh—Manchester Uni ted 14, Newcastle UnitedWest Bromwich Albion 3—7; Portsmouth Blackpool 44; Sheffield Wednesday Bolton Wanderers 21; Tottenham Hotspur—Burnley 23. Nu de officiële resultaten van de eerste dag van de motorzesdaagse in Tsjechoslowakije bekend zijn, is geble ken, dat alle Nederlanders met uitzon dering natuurlijk van de Maico-rijder schram, /onder stratpunten zon ge bleven. Röntgenfoto's hebben aange toond, dat de Amsterdamse rijder, die zoals bekend door een der volgauto's van de weg werd gereden, behalve een gebroken duim een scheur in het heup been heeft opgelopen. Volgens de dok toren te Gottwaidov zal een gips-kuur van 3 weken voldoende zijn voor al gehele genezing. Vrijdag zal Schram per KLM-vliegluig naar Amsterdam worden gebracht. Bij de buitenlanders zijn op de eer ste dag enkele zware klappen geval len. Zo zijn de Engelse rijders Whittle. Oliver en Vaerdin reeds uitgevallen evenals de Zwitsers Otto, Mueller en Bracher en de Duitsers Uhlig en Bruns. In totaal hebben 14 deelnemers de strijd tijdens het eerste traject moeten staken* Van de Trophy-teams hebben de ploegen van Hongarije, Engeland en Duitsland sti ''"inlen opgelopen en bij de start van de tweede dag kregen ook het Tsjechische en het Zweedse trophy-team strafpunten, doordat van beide ploegen een rijder niet tijdig genoeg kon vertrekken. De Zweed moest in de loop van dr dag opgeven, zodat Zweden er elke dag 100 straf punten bijkrijgt. Van de Vaas-teams, 17 in totaal, zijn er thans nog 11 met blanco strafregis ter. Het zijn: Nederland A en B, Tsje choslowakije A en B, Polen A en B, Duitsland, Zweden A en B en Enge land A en B. Van de resultaten van de tweede dag is nog niets bekend. Na het dag- traiect, zijn de rijders aan het avond- traject begonnen. Er moesten enkele moeilijke gedeelten, zoals steile bos paden met grote plassen, worden over wonnen, maar zwaar was het par cours niet, ook al omdat het weer zich goed hield. De derde dag belooft heel wat zwaar der te worden. Het is een rit over Hluk en Mesto naar Zilina en terug over Makov en Vsetin naar Gottwai dov. Totale afstand mr ir liefst 480 km.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 9