„Geef mij Andissa, zuster
BRYLCREEM
Euwe moest capituleren voor
Averbachs pionnenlawine
Nederlands B-team liep de Helveten
onder de voet
Overeen klein mongooltje dat
ook wil leven
Reshevsky nog steeds eerste
Nieuw record zweefvliegen
Veertien deelnemers hebben de
strijd gestaakt
Onder Groenlanders en Eskimo's (27)
De dokter vertelt
Anth. van Kampen
Poolzee kende eens
tropische warmte
Vliegtuig vloog tegen een
zendmast
Gandhi's zoon naar de cel
De FIFA-wedstrijd
Zwitsers stelden teleur
In tenia tionale motorzesdaagse
DONDERDAG SEPTEMBER 1953
JN deze dagen, die wij wachtend op het contact met de Franse Pool
expeditie van Paul-Emile Victor doorbrengen, Ieren wij het leven aan
deze kust kennen. Een bars, een hard, een verloren leven. En men
vraagt zich af: wat bracht hier mensen heen? Wat zoeken ze hier?
Welke vreemde gril van een nog vreemder lot liet hier deze Groenlan
ders en Denen verdolen? Hoe kunnen ze hier leven, op deze naakte, on
begroeide klippen en rotsen? Niet een maand, niet een jaar, maar een
leven lang. Hier, waar iedere mens me doet denken aan een schipbreu
keling, een verloren ziel, iemand die elk contact met de wereld ver
loren heeft. Wij spreken erover met de paar Denen, die hier leven. Een
ervan heeft ons hart gewonnen: de dokter. Geboren en opgegroeid
ergens op de Far 'Oer-eilanden. Natuurlijk daaranders zou hij
het hier geen vijf jaar uithouden. Ook de Far 'Oer kan men niet reke
nen tot de mildste, vriendelijkste delen der aarde. Dat land heeft ergens
iets van Groenland. Dezelfde eenzaamheid, verlatenheid, stilte en ver
lorenheid.
AP een avond zijn we bij hem. Het
vertrek, waar we zitten is boven het
hospitaaltje. Ook de zuster is aanwe
zig. En nog een paar Denen. Ook onze
vrienden, de archaeologen. Samen een
stukje Europese kolonie.
Het is daar heel plezierig voor ons.
Eindelijk weer eens een normale stoel.
Koffie in een kopje. Zelfgemaakte
koekjes. Een sigaar. En dan, overmaat
van luxe, een glas wijn!
We praten met de Far 'Oer-dokter
over honderd onderwerpen. Hij kent
de mensen hier. Hij kent hun proble
men, hun angsten, hun zorgen, hun
eenzaamheid. Een wonderlijk man, deze
medicus. Soms weet ik niet, wat hij nu
éérst is: alleen maar dokter, of alleen
maar avonturier. Een man, die daar
alleen maar is omdat hij niet meer
weg kan. Omdat hij, in heel zijn enorm
district, dat hij in de winter met zijn
hondenslee en in de zomer met zijn
motorboot afreist, onmisbaar werd.
Ik heb ademloos naar deze man zit.
ten luisteren. Hoe hij, in alle eenvoud
eerst zei: nee, ik weet niets te ver
tellen. En hoe hij toen begon, hoe
hij een paar voorbeelden gaf van zijn
„praktijk", die men niet zou geloven,
als daar niet concrete voorbeelden ia-
gen en hingen van de dank van Eski
mo's en Groenlanders, die hij, na rei
zen van mijlen en mijlen over ijsfjor-
den en besneeuwde rotsen, datgene liet
behouden, wat tenslotte ook een Groen-
lander en Eskimo toch wel graag wil
behouden: het naakte leven.
Verhalen, die een mens koud maken.
Niet omdat ze plaatsvonden in tempe
raturen van 30 graden onder nul, maar
omdat er maar een armzalig beetje
verbeeldingskracht voor nodig is om te
begrijpen, hoe zich dat alles moet heb
ben afgespeeld.
We leren hoe hard dit land is. Hoe
mensvijandig. Hoe ön-menselijk. En
dan, ineens, vertelt die Far 'Oer dokter
over de kinderen, en dan is het weer
een andere dokter. Over z ij n kinde
ren, met wie hij hier, op Jakobshavn,
in het hospitaaltje beneden, weer a n-
d e r e avonturen beleeft. Om ze in le
ven te houden. Een andere dokter dan
de wilde avonturier, met zijn team van
12 honden, de meterslange zweep, ge
huld in rendier- en berenhuid, ren
nend over de bewegende ijsvelden van
een op drift geraakte ijsfjord. Een an
dere dokterja.... maar die stor
menderhand Van der Zee's en mijn
hart steelt. Omdat hij, afgezien van al
die avonturen, zo'n beste, goeie, kerel
is Met een hart, gloeiend heet voor de
kinderen van dit land; die ziek zijn en
d'e.... over zijn.
1~)AN staat de zuster op en ze ver-
dwijnt.
En voor ik het weet, is het dan ge
beurd: ineens wordt me iets in mijn
armen gelegd, dat warm is en zacht.
Iets dat leeft. Iets ingerold in een
rose hansopje. Een klein stukje mens.
In mijn armen ligt Andissa. Andissa
is een meisje van een maand of acht,
en het weegt veertien pond. Het is het
liefste ding ter wereld, zoals het daar
ligt en doorslaapt.
Een klein Mongooltje, met de spleet
oogjes stijf toegeknepen, met de blos
van de slaap op de geel-bruine wangen
en in de miniatuur-oortjes. Andissa
slaapt en droomt en heeft er geen idee
van, dat ze op een wel zeer vreemde
schoot rust. Ze heeft geen reden bang
te zijn en wakker te worden en te hui
len, Er was in haar leven nog nooit
leed en angst en pijn. O neealleen
maar verzorging en aandacht. O ja
Andissa is een kleine tevreden prinses.
O janil nog.
Ze slaapt en de Far 'Oer dokter ver
telt me wie Andissa is. Haar vader?
Onbekend. Dat is misschien een zee
man, die komend van de Far 'Oer, van
Noorwegen of van Denemarken, in alle
eenzaamheid tegen een jonge Groen-
landse vrouw aanliep. Geloof mij, lezer,
dit is een eenzaam, een zeer eenzaam
land. Ik schreef het al eerder: eigen
lijk geen land voor mensen. Mannen
vinden hier Groenlandse vrouwen, en
Groenlandse vrouwen gaan zeer vlot
om met mannen, die van buiten komen.
Misschien, is dit '.e verklaren. Het
was bij de Eskimo's altijd zo, dat de
eenzame reiziger, aankomend na dagen
en dagenlange reizen met zijn honden
slee, in iedere igloo. iedere Eskimo
hut, een gastvrij onderdak vond Dat
was het recht van de reiziger Een
natuurlijk recht. Omdat aan de andere
kant van dat recht alleen maar de dood
stond. Zo was dit recht een noodzaak
en niemand die het ooit weigerde.
Dat recht bestond uit: alles wat die
eenzame reiziger nodig had. Dat was
dus: warmte, voedsel, slaap. Hij kreeg
ze alle drie. En hij kreeg er nog iets
bij. Alle warmte, vriendelijkheid en.
laten we het liefde noemen, van de
vrouw in die igloo, die hut. Zo schonk
de Eskimo zijn vrouw aan de reiziger,
en nooit was het anders in de oude
tijd, die nog niet zo heel ver achter ons
ligt, en die in het hoge Noorden ook
nog in praktij* wordt gebracht.
^NDISSA'S moeder was één of twee
generaties geleden ook nog Eskimo
En ze haat geen eenjame reizigers. Zo
min als ze de vader van Andissa haat
te. De vader voor één nacht, één uur.
Hij kwam en hij ging.
Andissa kwam later. Ze was de der
de, en de moeder heeft geen man, die
voor haar zorgt. Niemand die een zee
hond voor haar jaagt, of voor haar
achter de kabeljauw aangaat. Ja...
dan kun je geen kinderen hebben. En
ze heeft ze ook niet. Tenslotte moet
iedereen voor zich zorgen, in dit land.
Ook de babies. Ook Andissa.
Andissa is in de meest volstrekte be
tekenis van het woord: 'over. Ze is van
niemand, hoort bij niemand, en nie
mand wil haar hebben. Dit alles hoor
ik, als Andissa op mijn schoot ligt te
slapen. Ik denk aan mijn eigen meisje
en ge kunt me nu een sentimentele
iinniiiiiiiiiiiiiinniwiiiiniiiiHiiiiiiiiitiBiHHHiiiniiiiiiiiin
door
mnnnmiïïiiiïïnminniïïinnitiiiiiiiiiiiiinnnmiiniiinimTfinnnnnijiiiininnniiiinmnininni
dwaas noemen, maar je moet van ge
wapend beton zijn om dan niet ont
roerd te worden. Andissa, die nooit om
een seconde leven vroeg, leeft. En om
dat ze leeft, heeft ze haar rechten op
dat leven.
Rechtenoch ja.... die heeft
ze wel zegt de dokter en als ze ge
luk heeft, wordt ze later ondergebracht
bij een Groenlandse familie. Alleen
het is dan meestal zo, dat zo'n aange
nomen kind voor het zware werk op
draait. Hun leven is niet het gemak
kelijkste.
Op dat ogenblik ontwaakt Andissa.
Ze kijkt me aan, en direct beginnen
de tien vingertjes in mijn ogen en oren
en neus te kriebelen. En ze lacht. Een
lach, zo jong, zo pril, zo onbevangen,
als alleen een kind kan lachen, dat als
prinses geboren is. Ja zekermaar
deze Andissa weet r.i ;t, dat ze óver is,
gruwelijk, meedogenloos over. Niets en
niemand heeft ze in heel de wereld.
En om het nu maar duidelijk te zeg
gen: ze had duizendmaal beter nooit
geboren kunnen worden.
Ze blijft lachen en ze is helemaal
niet bang. Waarom ook! Dat komt la
ter wel. Nóg mag ze alleen maar sla
pen, drinken en warm zijn. Nóg. Niet
zo heel lang meer. Zo lang als deze
dokter en deze zuster plaats voor haar
hebben, beneden in het hospitaal. En
dat is al vol, tot het allerlaatste bed.
Met zieke kinderen: TBC-kinderen. kin
deren met vreemde zweren, een idioot
kind, een kind dat doofstom is. Enzo
voorts. En haast allemaal zonder
ouders. Ook d a t is Groenland.
HAN kijk ik de dokter aan en vraag:
..Geef mij Andissa, dokter".
Ik weet op dat moment heel precies
wat ik vraag. Ik weet dat ik hierover
zal schrijven. Dit artikel. Het zal gele-
TWEE Canadese onderzoekers, Geof
frey Hattersley-Smith en Robert
Blackadar, hebben van een tocht door
het Canadese Noorden voorwerpen mee
teruggebracht, die als bewijs kunnen
gelden voor de stelling, dat de Pooi
zeeën eens tropische temperaturen heb
ben gekend. Zij vonden namelijk stuk
jes koraal-fossielen op de met ijs be
dekte kust van het eiland Ellesmere,
hetgeen er op wijst, dat de zee daar
eens een temperatuur van zestig gra
den Fahrenheit gehad heeft inplaats
van de huidige acht en twintig graden.
Ook vonden de twee onderzoekers
zeeschelpen op een hoogte van onge
veer zeventig meter boven de zeespie
gel. waaruit blijkt dat het water eens
deze streek geheel bedekte. Verder
groeven zij bruinkool op en steenkool-
in-wording. Eens moeten dus grote bo
men gestaan hebben in het thans barre
gebied.
Een Convair van de American Air
lines. die onderweg was van Boston naar
Chicago, is Woensdag tussen Albany en
Schenectady in de Amerikaanse staat
New York in botsing gekomen met de
zendmast van een radiostation en neer
gestort. Alle inzittenden, nl. vijf en twin
tig passagiers en drie man equipage, zijn
omgekomen.
Gandhi's zoon, die vorig jaar door
een Zuidafrikaanse rechtbank werd
veroordeeld tot c;en boete van 500
of een gevangenisstraf van vijftig da
gen wegens zijn aandeel in een poli
tieke betoging, ziet van hoger beroep
af en geeft de voorkeur aan een ge
vangenisstraf. Op deze wijze wil hij
weer protesteren tegen de nieuwe
maatregelen van de Zuidafrikaanse
regering tegen de Indische minderheid
in de Unie.
Verwacht wordt, dat de Vietminh
binnenkort een groot offensief In de vlakte
van de Rode Rivier in Tonkin zal be
ginnen.
zen worden, over één of twee maan
den, in mijn land. Door mannen en
door vrouwen. En ik geloof de vrou
wen van mijn land te kennen. Als ik
schrijf: ik kom terug, maar mét An
dissa, dan zullen er honderd, duizend
Nederlandse moeders zijn, die zeggen:
geef mij haar, en Andissa zal het ge
lukkigste kind ter wereld worden. Ik
ben daar volmaakt zeker van. Zoals ik
even volmaakt zeker ben, dat mijn
eigen vrouw de eerste zal zijn die An
dissa komt opeisen.
Ik vertel dit aan de dokter en de
zuster en ze glimlachen. En de Far 'Oer
dokter schudt zijn hoofd en zegt: „Het
spijt me voor u, maar dat kan nu een
maal niet. Daar is nog zoiets als het
Deense Gouvernement, dat mede aan
sprakelijk is voor deze kinderen. Het
is verboden kinderen mee te nemen".
„Maar dokter", val ik hem in de
rede, „het is toch onmenselijk...."
En dan de dokter weer, rustig en
vriendelijk. „Misschien valt het voor
uw Andissa, één uit velen, wel mee.
Misschien kan ze later naar Denemar
ken. En misschien komt er heel spoedig
hier een huis voor dit soort kinderen.
Ik zal haar wel in het oog houden,
uw Andissa...."
Ik begrijp het, dit is niet mogelijk.
Deze kinderen kan men niet als stuk
goed meenemen over de grens. Dan
neemt de zuster haar van me weg.
Twee zwarte spleetoogjes volgen me,
tot de deur toe.
Vaarwel Andissa.... ik hoop, dat je
ooit ergens een vader en een moeder
vindt en een greintje geluk.
We gaan terug naar onze hut op
de rotsen en we zwijgen, Van der Zee
en ik. In de baai drijven de ijsbergen
langzaam voorbij. De zon staat hoog
aan de nachtelijke hemel, wit en on
aandoenlijk. De honden janken als
we voorbijgaan en lichten hun koppen
op. Heel in de verte explodeert iets.
Een ijsberg, die breekt.
Thuis, in ons verblijf roken we nog
een heel pakje sigaretten leeg, spre
ken maar over één ding: de taekomst
van Andissa. Ineens beheerst zij onze
gedachten. Meer dan de ijsbergen,
meer dan de grote ijsfjord, meer dan
de IJskap. Zij.... dat schamel beetje
leven, zij, dat kleine Mongooltje.
In mijn slaapzak denk ik alleen aan
Andissa. Ja, ik kan niet inzien, dat
de dood niet minder hard voor haar
zou zijn, nu, dan het leven dat ze
ongevraagd kreeg toegeworpen.
Men zegt, en dat gelóóf ik, dat onze
God een zeer milde, een zeer genadi
ge, een zeer barmhartige God is.
Heerwees Andissa genadig, als
het mogelijk is. Weest Gij haar Vader!
Door de organisatie-commissie van
de oefenwedstrijd van het FIFA-elftal
tegen F.C. Barcelona op 30 September
te Amsterdam werd te Rotterdam een
bijeenkomst belegd, tijdens welke de
heer K. J. J. Lotsy voorzitter van de
speciale FIF A-commissie voor deze
wedstrijd, enkele mededelingen deed.
De FIFA-commissie heeft, aldus de
heer Lotsy, met opzet een clubterm
als tegenpartij gekozen en geen selec-
tieploeg van elf andere uitblinkers, om
dat juist de spelers in een elubteam
zo goed op elkander zijn ingespeeld.
F.C. Barcelona is bij uitstek geschikt
als sparringprrtner. Het is een zeer
sterk en homogeen elftal met enkele
uitblinkers van bijzondere klasse, zoals
de veel omstreden, uit Tsjechoslowakije
uitgeweken Kubala. Belangrijk is ook
dat de F.C. Barcelona zelf enkele spe
lers bezit, die voor het FIFA-elftal
eventueel in aanmerking komen
Het is het eerste Spaanse elftal van
klasse, dat sedert de oorlog Nederland
bezoekt. Over de berichten als zouden
de Hongaarse spelers niet beschikbaar
,zjjn voor de wedstrijden te Amsterdam,
en Londen deelde heer Lotsy mede, dat
bij de FIFA nog geen enkele afschrij
ving van die zijde was binnengekomen.
Wel was dit het geval met Di Stefano,
de Argentijnse midvoor. Omtrent de
overschrijving van Di Stefano van de
Zuidamerikaanse bond naar de Spaanse
Club is onenigheid ontstaan hetgeen tot
gevolg heeft gehad, dat de Argentijn
niet te Amsterdam zal spelen.
Uw hoofdhuid fris - Uw haar gezond
heeft „voedingswaarde" voor Uw haar
OMDAT Brylcreem
waardevolle, versterkende
stoffen en zuivere,
natuurlijke oliën bevat.
OMDAT de oliën ln
Brylcreem geëmulgeerd
zjjn voor smetteloze
haarverzorging.
OMDAT massage met
Brylcreem een dubbel
voordeel geeft: altijd
mooi haar - gezond haar
voor altijd.
8RYLCREEM
bev.t q.«n gom,
go.n ..eg,
g.on alcohol.
County Perfumery Co. Ltd., Stanmore, England Imp. Jacq. Mot Jr., Amsterdam
(Advertentie ins Med.)'
(Van een speciale verslaggever
IN DE ELFDE ronde van het candidatentornooi heeft dr Euwe een
onverwachte nederlaag geleden tegen Averbach. Onze landgenoot
had in het middenspel en later ook in het eindspel goede winstkansen.
Helaas liet Euwe zich echter in op een ruil van een toren die de stelling
van Averbach had kunnen binnen vallen. Daardoor kon de pionnen-
lawine van zwart de stelling van Euwe binnen vallen, met het gevolg
dat onze landgenoot nog voor de tijdcontrole moest capituleren.
In een tornooi met een oneven aantal deelnemers is het altijd
moeilijk om een juist overzicht te krijgen van de kansen der deelnemers.
De grootste helft heeft een partij minder gespeeld dan de rest, en
bovendien zijn er bijna altijd afgebroken partijen. Na de tiende ronde
van het candidatentornooi is het echter mogelijk om voorlopig een
balans op te maken.
De Franse dames Mattern en Auger hebben het internationale
afstandsrecord voor een tweepersoons zweefvliegtuig met haar
toestel verbeterd. Zij vlogen in zes uur van Chauvenay naar Poitiers,
een afstand van 285 kilometer.
VOORDAT de elfde ronde begon wer-
den er namelijk twee feiten bekend,
die van grote invloed zijn op de stand.
In de eerste plaats heeft Kotov zijn
partij tegen Reshevsky opgegeven, zo
dat de Amerikaan dus inderdaad de
leiding heeft genomen. Verder leerde
de analyse dat de stellipg van dr Euwe
in zijn onderbroken duel met Petrosian,
niet zo hopeloos is, als aanvankelijk
leek. Onze landgenoot beschikt over
goede kansen op remise. Hiervan uit
gaande kunnen wij dus vaststellen, dat
de beste kansen momenteel in handen
zijn van Reshevsky en Smyslov op de
voet gevolgd door dr Euwe, Najdorf en
Boleslavsky. De onderlinge verschillen
zijn echter zo gering, dat een enkele
ronde een volkomen wijizging te weeg
kan brengen. Er zijn namelijk twee
spelers, die hierboven niet zijn ge
noemd, maar die op een kans loeren
om zich bij het leidende peloton te
voegen. Wij bedoelen Keres en Bron-
stein, beiden aanvalspelers in hart en
nieren, en bereid om tot het uiterste
voor hun kans te vechten. De elfde
ronde bood hun daartoe een uitgezochte
gelegenheid, want Keres moest tegen
Reshevsky en Bronstein tegen Smyslov
aantreden.
Reshevsky is beslist geen kenner der
openingen. Hij gebruikte ook nu weer
heel veel tijd voor deze fase, vond niet
de nauwkeurigste voortzetting en werd
reeds op de tiende zet overvallen door
een stukoffer, dat de toeschouwers in
de zaal in spanning bracht.
Niet minder heftig ging het toe in
de partij SmyslovBronstein. Ogen
schijnlijk bepaalde de eerste de gang
van zaken, maar midden in een voor
Smyslov goed uitziende afwikkeling
nam Bronstein z'n kans waar. Hij bracht
een stukoffer en toen de rook van de
daardoor ontstane explosie was opge
trokken, had hij drie pionnen als com
pensatie gekregen, terwijl bovendien
de koning van zijn tegenstander „in de
tocht" kwam te staan.
De eerste beslissing viel in de partij
BoleslavskyNajdorf. Na 32 zetten be
sloten de spelers de levenloze partij
door elkaar eens aan te zien, te lachen
en met veelzeggend handgebaar het
punt te delen. De volgende gebeurtenis
was de overwinning van Kotov op
Taimanov. De laatste wag met een
paard in de witte stelling gedrongen,
maar sprong er zo ongedisciplineerd
mee om, dat het tenslotte verloren
ging. Taimanov gaf de partij niet op,
maar wachtte rustig af tot de vlag van
zijn klok was gevallen, zodat de partij
reglementair voor hem verloren werd
verklaard. Daana kwam de onverwach
te nederlaag van dr Euwe. Al de andere
partijen werden afgebroken. Reshevsky
volbracht een goochelstukje van de
eerste orde. Hij slaagde er steeds weer
in op de gevaarlijke aanslagen van zijn
tegenstander een antwoord te vinden
en thans bevindt hij zich zelfs in het
voordeel. Er is een eindspel ontstaan
waarin Reshevsky de kwaliteit tegen
een pion voorstaat.
Ook Smyslov hield het hoofd boven
water, al is de afgebroken stand uiterst
lastig te beoordelen Petrosian is tegen
Stahlberg nog steeds een pion voor,
maar hij zal nog hard voor het volle
punt moeten werken. De partij Geiler
Gligoric staat ongeveer gelijk. Er zijn
40 zetten in dit duel gespeeld, maar er
is> nog slechts één stuk geruild.
De uitslagen van de 11e ronde luiden:
Euwe—Averbach 0-1, Stahlberg—Petro
sian afgebroken ln gunstiger stelling voor
Petrosian, Bolealavsky—Najdorf t
Koto—Taimanov 1-0, Geiler—Gligoric af
gebroken in gelijke stand; Smyslov
Bronstein afgebroken in gelijke stand,
Keres—Reshevsky afgebroken in iets
gunstiger stelling voor Reshevsky, Szabo
was vrij. De stand luid: 1 Reshevsky
7 pnt plus 1 afgebr, partij uit 11 partijen,
2 Smyslov 6Vi pnt plus 1 afgebr. partij
(10), 3 Euwe S'/s pnt plus 1 afgebr. partij
(11), 4, 5 en 6 Najdorf, Boleslavsky en
Keres ieder S pnt plus 1 afgebr. partij
(10), 7 Averbach 5 pnt (10), 8 Gligoric
4Vj pnt plus 2 afgebr. partijen (10), 9
Bronstein 4t/s pnt plus 2 afgebr. partijen
(11), 10 Taimanov 4 pnt plus 1 afgebr.
partij (10), 11 Szabo 4 pnt (10), 12 Pe
trosian 3'/! pnt plus 2 afgebr. partijen
(10), 13 Geiler S'l, pnt plus 1 afgebr.
partij (10), 14 Kotov 2'/c pnt plus 2 af
gebr. partijen (10), 15 Stahlberg 2i/s pnt
plus 2 afgebroken partijen (11).
De Zwitserse B-ploeg heeft niet veel
plezier gehad van het uitstapje naar
Rotterdam. Met 41 verloor het team
van de Nederlandse reserves, die de
sleehts 10.000 toeschouwers op het
Sparta-terrcin een frisse partij voethal
voorschotelden.
Vooral in de eerste helft heeft het
Nederlands B-elftal verdienstelijk ge
speeld. In de voorhoede konden vooral
Meiers en Brooymans het uitstekend
met elkaar vinden en ook midvoor
Bleyenberg, die de aan de knie ge
blesseerde Michels verving, blies zijn
partij in dit quintet aardig mee. Min
der gevaarlijk was de linkervleugel
BakSchmidt van wie in het bijzon
der de Eindhovense linksbuiten tegen
viel.
Na de hervatting, toen de Zwitsers
met enkele verse krachten in het veld
verschenen en zich wat meer loswerk
ten. werden middenlinie en achterhoe
de op de proef gesteld. Het sterkste
deel van het elftal was de verdediging
niet. Het wegwerken was nogal eens
onvoldoende, maar gefaald heeft nie
mand in de Nederlandse defensie er.
enkele spelers, zoals doelman Steiger
kregen zelfs gelegenheid uit te blin
ken.
Wanneer wii willen nagaan of deze
ontmoeting enige winstpunten voor dc
keuzecommissie heeft opgeleverd, ge
loven wij, dat het antwoord „ja" mag
zijn. En dan dient allereerst de kleine
Nijmeegse rechtsbuiten Meiers te wor
den genoemd. Wel overdreef dit wa-
tervlugge ventje, dat veel aan Rijvers
deed denken, af en toe met ziin over
stapjes en schijnbeweginkjes, maar het
slot was toch steeds dat de aanvallen
de Zwitser een vergeefse beweging in
de ruimte maakte en Meiers de bal
vrij kreeg. Gul beloonde het publiek
deze staaltjes met een applaus. Voor
de speler van NEC zich de vasfe
rechtsbuiten van het Nederlandse elf
tal zal mogen noemen, zal nog wel het
een en ander aan zijn spel geschaafd
moeten worden, maar een proef op de
vleugel van het Oranie-B-team liikt
hij ons zeker waard. Een belangrijk
punt in zijn spel is. dat hij met twee
benen tot een vinnig schot in staat is
en dat kan helaas niet van alle candi-
daten worden gezegd. Dat bleek bij
voorbeeld weer duidelijk in het spel
van Bleyenberg. Gevaarlijk is deze
goedkoppende en zich voortreffehik
opstellende midvoor altijd, maar om
een geroutineerde stopper te kunnen
omspelen moet men al naar gelang de
situatie zich voordoet, over twee benen
kunnen beschikken.
Brooymans. de rechtsbinnen van de
Rosendaalse tweede klasser RAC. is
eveneens een snelle en enthousiaste
speler, die men in de gaten zal moeten
houden. Hij begon zelfs uitstekend,
doortastend en met een snel schot
waarvan de voortreffelijke Zwitserse
doelman Stuber kon getuigen, maar
na de rust zakte ziin tempo nog snel
ler dan dat van de andere Nederlan
ders en in het laatste half uur viel
de Brabander zelfs niet meer op.
Door doelpunten van Brooymans
(2 x) en Schmidt ging Nederland de
rust in met een 3—0 voorsprong. Na
de hervatting scoorde Blevenberg het
vierde doelpunt, waarna de Zwitser
Bickei. dank zii een penalty, de eer
redde.
Voor de Engelse league werden de
volgende wedstrijden gespeeld: Cardiff
CitySheffield United 20; Liverpool
Wolverhampton Wanderers 11;
Manchester CityHuddersfield Town
01; Middiesbtotigh—Manchester Uni
ted 14, Newcastle UnitedWest
Bromwich Albion 3—7; Portsmouth
Blackpool 44; Sheffield Wednesday
Bolton Wanderers 21; Tottenham
Hotspur—Burnley 23.
Nu de officiële resultaten van de
eerste dag van de motorzesdaagse in
Tsjechoslowakije bekend zijn, is geble
ken, dat alle Nederlanders met uitzon
dering natuurlijk van de Maico-rijder
schram, /onder stratpunten zon ge
bleven. Röntgenfoto's hebben aange
toond, dat de Amsterdamse rijder, die
zoals bekend door een der volgauto's
van de weg werd gereden, behalve een
gebroken duim een scheur in het heup
been heeft opgelopen. Volgens de dok
toren te Gottwaidov zal een gips-kuur
van 3 weken voldoende zijn voor al
gehele genezing. Vrijdag zal Schram
per KLM-vliegluig naar Amsterdam
worden gebracht.
Bij de buitenlanders zijn op de eer
ste dag enkele zware klappen geval
len. Zo zijn de Engelse rijders Whittle.
Oliver en Vaerdin reeds uitgevallen
evenals de Zwitsers Otto, Mueller en
Bracher en de Duitsers Uhlig en Bruns.
In totaal hebben 14 deelnemers de
strijd tijdens het eerste traject moeten
staken*
Van de Trophy-teams hebben de
ploegen van Hongarije, Engeland en
Duitsland sti ''"inlen opgelopen en bij
de start van de tweede dag kregen
ook het Tsjechische en het Zweedse
trophy-team strafpunten, doordat van
beide ploegen een rijder niet tijdig
genoeg kon vertrekken. De Zweed
moest in de loop van dr dag opgeven,
zodat Zweden er elke dag 100 straf
punten bijkrijgt.
Van de Vaas-teams, 17 in totaal, zijn
er thans nog 11 met blanco strafregis
ter. Het zijn: Nederland A en B, Tsje
choslowakije A en B, Polen A en B,
Duitsland, Zweden A en B en Enge
land A en B.
Van de resultaten van de tweede
dag is nog niets bekend. Na het dag-
traiect, zijn de rijders aan het avond-
traject begonnen. Er moesten enkele
moeilijke gedeelten, zoals steile bos
paden met grote plassen, worden over
wonnen, maar zwaar was het par
cours niet, ook al omdat het weer zich
goed hield.
De derde dag belooft heel wat zwaar
der te worden. Het is een rit over
Hluk en Mesto naar Zilina en terug
over Makov en Vsetin naar Gottwai
dov. Totale afstand mr ir liefst 480 km.