Noorwegen overklaste zwak Oranje-team (4-0)
Spelpeil van Nederlands elftal
nog steeds dalende
Het internationale debuut van
Steiger was niet slecht
Arsenal won... zonderLawton
Debacle met kunst en vliegwerk voorkomen
NeemnAKKERTJE
NERVA NOVA
Geen lichtpunten
aan voetbalhorizon
Dans om
de bal
Nederlands legioen
was zeer klein
Marathon-zege van
v. d. Zande
I TO RUST
De Noren scoorden vier doelpunten in de
tweede helft van de strijd
De Nederlandse aanval
was machteloos
MAANDAG 28 SEPTEMBER 1953
t ^aa»aas& «"«qrfrilPr m f' Tfffïl^'lïfmT
(Van een eigen verslaggever)
[-JET heeft er een ogenblik naar uitgezien, dat de wedstrijd in Oslo op
een debacle zou uitlopen. Dat was een kwartier voor het eind, toen
de hele Nederlandse verdediging, keeper Steiger incluis, geen hand uit
stak naar een zuiver, maar zacht kopballetje van rechtsbinnen Tho-
resen, dat tergend langzaam de hoek inhuppelend de stand op 04
bracht. Dat het daarbij tenslotte bleef, schrijve men niet op het conto
van het moreel van de Nederlandse ploeg. Dat was murw gespeeld in
het eerste kwartier na de rust, het kwartier, dat men in de gloriedagen
van het nationale voetbal „het Hollands kwartiertje" placht te noe
men. In dat kwartier werden de Nederlanders finaal overklast met twee
machtige Noorse treffers om het verschil in spelkwalifeit te accentueren.
Na dat tweede doelpunt brak er iets in het Oranjeteam. En in het
laatste halfuur kon men ir Harry Denis, de heer Pellikaan en de an
dere KNVB-officials op de tribune als het ware horen zuchten: „Frank
rijk, geef ons onze legioenen weer!"
MEN GAAT dan tenslotte weer een
wedstrijd van het nationale voetbal
team zien omdat het, in deze faze van
experimenteren, toch altijd mogelijk is
dat er hier en daar een lichtpuntje aan
de voetbalhorizon wordt cntdekt. De
wedstrijd tegen de Horen kon zulk een
lichtpuntje opleveren, omdat er im
mers enkele nieuwe, in hun clubelftal
goed in vorm zijnde spelers waren op
gesteld, terwijl bovendien het spel van
de Noren ons niet ongunstig pleegt te
liggen.
Welnu, na de wedstrijd van gisteren
kan nog immer niet gezegd worden,
dat het Nederlandse voetbal op de goe
de weg is. Integendeel wat wij na
de wedstrijd tegen Zwitserland moes
ten schrijven, namelijk dat er geen
aanwijzing te vinden was in de rich
ting van een verbetering van het spel
peil, geldt thans in wellicht nog ster
ker mate.
Het was heel pover, wat het Oranje
team te zien heeft gegeven. Een voor
hoede, die absoluut elke stootkracht
ontbeerde, een gapend middenveld,
dat soms minuten achtereen door de
Noren beheerst werd, een verdediging,
die na een vrij goede eerste helft na
de thee in een hoek lag als een ge
bruikte theedoek.
Men kan, na het vertoonde spel, wel
elke illusie laten varen, dat in de eerst
komende jaren een Nederlands elftal
opgebouwd zal kunnen worden, dat
enige kans maakt tegen onze traditio
nele tegenstanders. Het is namelijk
niet alleen noodzakelijk, de jeugdige
spelers met talent te vinden en op te
kweken, doch ook zal er aan de men
tale training zeer veel gedaan moeten
worden om de ploeg, die het nationale
voetbal in het buitenland vertegen
woordigt, de nodige hardheid, het nood
zakelijke incasseringsvermogen te ge
ven, dat thans ontbreekt.
Wanneer men een dergelijk hard oor
deel moet uitspreken over de elf voet
ballers, die gisteren in Oslo de zeer
sportieve Noorse toeschouwers het
waren er 24.532 en het schilderachtig
in een dal gelegen stadion vertoonde
hier en daar lege plekken slechts
bij hoge uitzondering een applausje
konden ontlokken, dan kan men uiter
aard kort zijn over de verrichtingen
der spelers.
Het allerkortst kan men daarbij zijn
over de voorhoede. Bleyenberg, de
midvoor uit Enschede, v/erd volkomen
drooggelegd door de Noorse spil Svens-
sen. Toegegeven doordat Van Beur
den en Van der Kuil hun verbindende
taak als binnenspelers onvoldoende
vervulden Piet v. d. Kuil is tenslot
te een vleugelspeler en dit was aan
zijn positie kiezen duidelijk te merken
kreeg de Nederlandse midvoor veel
uit de achterhoede gespeelde ballen op
borst- of kophoogte, waarmee hij maar
zeer moeilijk raad wist. Maar enige
bezieling als aanvalsleider ging van
hem niet uit.
Vah Ede en Meyers deden op de
vleugel soms aardige dingen. Vooral de
laatste, maar slechts zelden kreeg men
de indruk, dat zij beseften, dat hier
een internationale wedstrijd aan de
gang was waarin het toch ook wel aar
dig is, indien er enige doelpunten ge
maakt worden. De hele voorhoede
vormde een week, bijwijlen werkelijk
primitief spelende lijn, waarin men te
vergeefs speurde naar enigerlei spel
opvatting, van welke aard dan ook.
In de halflinie was aanvoerder Bies-
brouck slechts een schaduw van zich
zelf. Stopperspil Van der Hoek, schijn
baar achteloos in zijn gebaren, kon
ons Terlouw nog niet doen vergeten al
wist hij vele malen reddend in te grij
pen en Klaassons was de beste man uit
de halflinie, herhaaldelijk voor het
eigen doel opduikend in situaties,
waarin de verdediging als geheel zich
reeds als geslagen moest beschouwen.
Tebak, die een kwartier voor het
eind moest uitvallen, speelde een zwak
ke wedstrijd, aanmerkelijk minder bij
voorbeeld dan wij hem enkele Weken
geleden in Almelo -egen Heracles za
gen voetballen. Samen met Odenthal
wist hij, geholpen door Steiger, lat, pa
len en Noren de score blank te hou
den, maar beide backs raakten na de
pauze geheel uit hun evenwicht.
Slechts van het internationaal de
buut van doelman Steiger mag men
zeggen, dat het geslaagd is. Landman
was geblesseerd en zodoende verscheen
Piet Kraak, lichtelijk grijzend aan de
slapen, als reserve in Noorwegen. Wan
neer wij het optreden van de PSV-
keeper gistermiddag vergelijken met
dat van Kraak vorige week tegen He
racles, dan kan gezegd worden, dat
beiden een even betrouwbare indruk
maakten. Van Kraak is bekend, dat hij
de laatste maanden niet minder dan
twaalf pond heeft afgetraind en niet»
liever zou willen, dan zich opnieuw
zijn plaats onder de nationale lat ver
overen. Dat kan een interessante drie
kamp worden tussen hem, Steiger en
Landman!
De Noren speelden voor de rust een
spel, dat ons deed opmerken: Deze
wedstrijd behoeft door Nederland niet
verloren te worden, mits de Oranje
elf het tempo een weinig opvoert. De
lichaamsconditie van de Noren was
echter duidelijk beter dan die van het
Nederlands elftal, grotendeels blonde
reuzen, die geen centrale training als
de Nederlanders nodig blijken te heb
ben om tot een indrukwekkend spel te
komen. Zij hadden kennelijk de eerste
45 minuten nodig om op elkaar inge
speeld te raken, doch daarna sneden zij
dan ook messcherp door de Nederland
se defensie, onder de bezielende lei
ding van rechtsbinnen Gunner Thore-
hen, met de aalvlugge, gemakkelijk
en oerhard schietende midvoor Gunnar
Dybwad als voortdurende bedreiging.
Hier lag het grote verschil tussen
beide ploegen: De Noren, met hun twee
„gunners", hun kanonniers die in de
tweede helft tempo aan doorzettings
vermogen paarden, de Nederlanders
met hun slappe aanvalslijn, die de rus
tige Noorse doelman A. Hansen eigen
lijk geen moment in ernstige moeilijk
heden wist te brengen.
Moet men daarna nog spreken van
de Nederlandse Keuze- of Technische
Commissie? Het is niet nodig, deze he
ren hard te vallen. Zij zitten met een
spelersmateriaal, dat in de breedte
royaal genoeg is, maar waarin nu een
maal uitblinkers ontbreken. Het staat
wel vast, dat over enkele weken tegen
België Bleyenberg en Tebak vervangen
zullen worden maar met evenveel
recht vervangt de Keuzecommissie het
hele elftal.
Toen wij Zondagmorgen in onze
hotelkamer de radio aanzetten, was
juist een Noorse commentator bezig, te
voorspellen dat de Noren toch eigen
lijk zonder moeite met 4-0 zouden moe
ten kunnen winnen. Dat was een naar
geestige prognose, die echter, gezien
het dienovereenkomstig resultaat, aan
geeft tot welk een laag peil het aan
zien van Nederland op voetbalgebied
gedaald is.
De Noorse toeschouwers, hoffelijk en
De wedstrijd Noorwegen
Nederland is een desillusie
geworden. Vooral onze
voorhoede speelde zo zwak,
dat de Noorse verdediging
weinig moeite had met de
Nederlandse aanvallen. Op
de foto ziet Bleyenberg zich
de kans ontnomen door
Svenssen. Van Ede staat
klaar om in te grijpen.
sportief, wachtten zich wel, van deze
geringschatting te doen blijken. Na af
loop werden wij aangesproken door
één hunner, die de wenkbrauwen op
trekkend zei: „Dit Nederlandse elftal
moet toch wel ver beneden zijn nor
male vorm gespeeld hebben?"
Helaas voor het Nederlandse voetbal:
dat was niet het geval. Tenzij men' er,
gelijk wij, van uitgaat, dat het spelpeil
in ons land zich nog immer in een da
lende lijn bevindt, zodat de vorm van
de ploeg in elke wedstrijd nog weer
een weinig beneden die van de vorige
ligt.
m^ÊmÊÈËÊÊÈmÊm
(Van een eigen verslaggever)
UflJ schatten het „legioen", dat
de Nederlandse voetballers in
Oslo aanvuurde, op hooguit een
honderd mensen, ongeacht de 22
verslaggevers, die per speciaal
'vliegtuig naar Noorwegen waren
gevlogen en daarmee aan de wed
strijd eigenlijk meer eer bewezen
dan hij krachtens het vertoonde
spel verdiende. „H-o-l-l-a-n-d,
Holland spreekt een woordje
mee", klonk het voor het begin
en in de aanvang van de wed
strijd uit de „Nederlandse" hoek
van de tribune, waar zelfs een
man met een oranje pet viel te
onderkennen. Wij zagen na afloop
een autobus uit Ridderkerk, vol
voetbalminnende, zij het teleur
gestelde Ridderkerkers. Wij za
gen ook een autobus, waarin men
ten teken van rouw enige gor
dijntjes had laten zakken
Het Nederlands elftal voor de aan
vang van de wedstrijd tegen Noor
wegen. Knielend v.l.n.r.: Van Ede,
Van Beurden, Bleijenberg, Meijers.
Staande v.l.n.r.: Van der Kuil,
Odenthal, Steiger, Klaassens, Van
de Hoek, Biesbrouck en Tabak.
De Nederlanders Janus van der Zan
de en Jaap Overdijk hebben uitsteken
de resultaten geboekt in de te Essen
georganiseerde Marathonloop. Van der
Zande eindigde op de eerste plaats in
de tijd van 2 uur 47 min. en 40 sec.
Overdijk kwam als tweede binnen in
2 uur 53 min. en 17 sec. De eerste
Duitser was Schoening, die met een
tijd van 2 uur 56 min. op de derde
plaats beslag legde. De organisatie van
de wedstrijd liet veel te wensen over.
Het parcours was zeer slecht afgezet,
met het gevolg, dat verschillende deel
nemers een verkeerde weg insloegen,
o.a. onze landgenoot Stolker. Hij raak
te driemaal op het verkeerde pad en
gaf tenslotte de strijd maar op.
ARSENAL en Sunderland schijnen
over hun dieptepunt heen te zijn.
De Gunners sloegen Cardiff City met
3-0, de eerste nederlaag in dit seizoen
van Cardiff op eigen terrein en de
eerste zege van Arsenal. Sunderland
had het tegen Blackpool niet zo ge
makkelijk. Met de rust stond deze
ploeg nog met 2-1 achter en pas in de
laatste minuut kon Trevor Ford de
winnende goal scoren. Sunderland zal
er overigens geen spijt van hebben
Ford weer als aanvalsleider te hebben
opgesteld. Deze speler scoorde name
lijk alle drie goals voor zijn club.
Wolverhampton Wanderers zal ver
in de voetbalhistorie terug moeten
bladeren om zo'n grote overwinning
tegen te komen als Zaterdagmiddag
op Chelsea werd behaald. De Wolves
zegevierden namelijk met 8-1. De Zuid-
Afrikaan Leary nam drie doelpunten
voor zijn rekening. Drie goals scoorde
hij, toen de tweede helft nog geen vijf
minuten oud was. Ook Charlton Athle
tic bereikte een hoge score. De Liver-
pool-goalie moest een half dozijn doel
punten toestaan, terwijl zijn voorhoe
de niet bij machte was om de doel-
verdediger van Charlton ook maar
eenmaal te laten misgrijpen. De zege
van Arsenal kwam tot stand zonder
Tommy Lawton. Hij was geblesseerd
en kon de Londenaren daardoor niet
bijstaan. De leider van de eerste divi
sie. West Bromwich Albion, kwam te
gen Sheffield Wednesday maer juist
met de hakken over de sloot (3-2).
Dat was niettemin ruimschoots vol
doende om de eerste plaats te behou
den vóór Wolverhampton Wanderers
en Charlton Athletic.
De uitslagen luiden: Aston Villa
Sheffield United 4-0; BurnleyNew
castle United l-2: Cardiff City—Arse
nal 0-3: Charlton Athletic—Liverpool
6-0: Huddersfield TownMiddels-
brough 2-1; Manchester CityPorts
mouth 2-1; Preston North EndBol
ton Wanderers 3-1; Sheffield Wednes
dayWest Bromwich Albion 2-3; Sun
derlandBlackpool 3-2; Tottenham
HotspurManchester United 1-1.
(Advertentie, Ing. Med.)
(Advertentie, Ing. Med.)
(Van een eigen verslaggever)
D' 4O-NEDERLAAG tegen de stoere Noren is verdiend, meer dan
verdiend, al zal men in Noorwegen misschien te beleefd zijn om dit
te zeggen. Nadat men, op grond van het matige spel van beide ploegen
in de eerste helft, tot en met de pauze nog op een gelijk spel of wel
licht, met een beetje geluk, op een kleine overwinning had mogen
hopen, maakten de Noren na de hervatting een zo resoluut einde aan
deze illusies, dat men in Nederland met die 40 eigenlijk nog te
vreden moet zijn.
niRECT na het begin namen de No
ren het spel in handen en, behou
dens een uitval door een throughpass
van Bleyenberg waar Van Ede net
niet bij kon, speelde de strijd zich de
eerste twintig minuten grotendeels af
op de Nederlandse helft. Meesterlijk
zagen wij linksbuiten Hennum en
rechtsbinnen Thoresen door de oran
je-verdediging schuiven, maar het har
de schot van midvoor Dybwad werd
door Steig' r npar behoren verwerkt.
Wij zien in deze periode Van der Kuil
enig goed werk doen, dat een belofte
inhoud voor de verdere strijd, die
echter niet zou worden ingelost. Van
Ede loopt zich, gelijk hij nadien her
haaldelijk zou doen, vast op de rotsen
der Noorse kustverdediging.
Voortdurend horen wij in deze pe
riode schieten, doch het is niet de
Nederlandse voorhoede, doch het
Noorse leger, dat in de omgeving van
het stadion herfstmanoeuvres blijkt te
houden. Het is allemaal veel te door
zichtig, wat de Nederlandse aanval
lers ondernemen, en geen ogenblik
krijgt men het gevoel, dat hier intel
ligentie en technisch kunnen worden
samengevoegd tot een verrassend pa
troon, van een allure om een tegen
stander te overrompelen. Eerst 22 mi
nuten na de aanvang noteren wij het
eerste goede schot van Nederlandse
zijde, van de voet van Van Ede. Even
later volgt een goede Nederlandse aan
val, die echter door Van Ede wordt
verknoeid. Na de eerste 20 minuten
weten de Nederlanders zich wat los te
werken. Het spel golft heen en weer
van strafschopgebied tot strafschopge
bied, zonder dat de toeschouwer we
gens hartverzwikkingen naar een fla
con behoeft te grijpen. Van Beurden
kanjert een keer hard over, Van der
Kuil doet even later hetzelfde, Steiger
brengt door uitlopen een Noorse aan
val tijdig om zeep en bij de Noren
is het even later keeper Hansen, die
even resoluut ingrijpt.
TMRECT na de rust beginnen de sen
saties. Onoordeelkundig uitschieten
van Steiger doet de bal bij de Noorse
midvoor Dybwad belanden, maar Te
bak weet de bal nog over de zijlijn
te manoeuvreren. Dan ontstaat er een
fantastische situatie voor het Noorse
doel. Spil Svenssen moet, onder de
druk van de toelopende Bleyenberg
en Van Beurden, de bal terugspelen,
maar lepelt hem daarbij over zijn
eigen keeper heen. De bal zweeft in
het verlaten doel en reeds tellen wij
het doelpunt als een magisch Noors
been opduikt op de lijn en de bal na
veel gecaramboleer uit het Noorse
strafschopgebied verdwijnt.
Ware dit een doelpunt geworden,
het zou een keerpunt in de wedstrijd
hebben kunnen betekenen. Nu echter
was de terugslag op het Nederlandse
team zo groot, dat tegenover de frisse,
onstuimige Noorse aanvallen die er
op volgen niet het juiste tegenspel ge
vonden wordt. Men kan kennelijk deze
teleurstelling niet verwerken.
En dan komt de processie van Noor
se doelpunten. Een zeer fraaie pass
van rechtsbuiten Strandbakke stelt de
Noorse uitblinker Thoresen in staat,
een vliegend schot te lossen, dat on
houdbaar voor Steiger in de touwen
vliegt (10). Vier minuten later kan
jert Strandbakke tegen de paal, daar-
(Advertentie, Ing. Med.)
na Nordahl nog eens, Hennum schiet
net naast. Maar terwijl Steiger op de
grond ligt wordt een, na een volgende
aanval opnieuw van de paal terugstui-
tende bal, door Strandbakke ingezet
(2—0).
Aanvoerder Biesbroeck bezweert zijn
binnenspelers Van Beurden en Van
der Kuil, toch terug te komen, maar
het mag niet baten. Een flitsende com
binatie Thoresen-Strandbakke-Dybwad
doet, precies twintig minuten na de
hervatting, het derde Noorse doelpunt
ontstaan (30).
In de vijf minuten, die daarop vol
gen, wordt Tebak tweemaal zo gran
dioos gepasseerd, dat men zich af
vraagt waar dat heen moet. Enkele
ogenblikken later moet hij zich laten
vervangen door Lagerwaard.
Nauwelijks is de invaller in het
veld, of de wonderlijke situatie ont
staat, dat een ogenschijnlijk niet zo
gevaarlijke Noorse aanval tot een
nieuw doelpunt leidt. Als gebiologeerd
staren Nederlandse achterhoede en
middenlinie naar het kabbelende bal
letje, dat van Thoresen's kuif in de
richting van de linkerdoelhoek hup
pelt. Zelfs Steiger staat stokstijf, steekt
geen hand uit naar het ronde dingetje,
dat bij het overschrijden van de krijt
streep de score op 40 brengt.
Er dreigt in de daarop volgende mi
nuten een voetbalramp. Maar de No
ren vinden het blijkbaar welletjes zo,
hun aanvallen worden althans minder'
gevaarlijk en met enig kunst- en vlieg
werk weet de Nederlandse achterhoe
de te voorkomen, dat de score verder
wordt opgevoerd. Zelfs vallen er' in
het laatste kwartier enkele Nederland
se aanvallen te noteren op de zich
rustig in de verdediging terugtrekken
de Noren, maar een ernstige bedrei
ging kunnen zij iet meer vormen.
Als de voortreffelijk leidende Deense
scheidsrechter Leo Helge het eindsig
naal blaast, valt er een mat zwijgen
over het dal, waarin temidden der
eeuwig zingende Noorse bomen zich
weer een akte van het langgerekte Ne-
d-rlandse voetbaldrama 'heeft afge
speeld. 6
