Het gaat goed in INDO-CHINA> De wekelijkse
maar niet voor de Fransen wereidschouw
HERSENGYMNASTIEK
f ZEN
ONZE SCHAAKRUBRIEK
Vietnam zelf doet een aanval
in de rug
MATR0ZENSHAG
Steen der wijzen in
Londen?
BRIDGERUBRIEK
KUNST EN CULTUUR
r a
Pirn, Pam Pom en de wonderlamp
Tussen Amsterdam
fdoor F. DE SINCLAIR")
en Ém Parijs
9
HET WIL AAN de einders der
oude koloniale rijken maar niet
tot rust komen. Nog zijn de Brit
ten in Cairo bezig met liet zo gun
stig mogelijk regelen van hun laat
ste invloedresten tussen de Roode
zee en Alexandrië of men moet
reeds extra militaire versterkin
gen zenden naar geheel andere
windstreken, Brits Guyana, waar
progressieve elementen zich van de
invloeden van Londen wensen te
ontdoen. Premier dr Jagau is hier
afgezet en tracht nu voor bespre
kingen naar Engeland te komen.
Het komt ons voor dat hij daar
eens eerder aan had moeten den
ken. Dan hadden bv. vele nu zwart
geblakerde suikerrietvelden nog
vrucht gedragen, dan was er onge
twijfeld gemakkelijker te praten
geweest.
Frankrijk met al zo veel Ma
rokko en Tuniszorgen aan het
hoofd en in Indo-China volop in
daadwerkelijke strijd gewikkeld
met de communistische rebellen
van Ho Chi Minh, komt daar, waar
velen van zijn beste zonen sneuvel
den in het duistere oerwoud of op
de modderige sawahs, voor nog in
gewikkelder vraagstukken te staan,
die bijna gaan lijken op een ver
raderlijke aanval in de rug.
20ALS men weet liggen hier drie
staten, te weten Vietnam, waarover
„keizer" Bao Dai de scepter zwaait, en
de beide koninkrijken Laos en Cam
bodja. Bao Dai en zijn ministers heb
ben reeds vele besprekingen met de
Franse regering gevoerd om voor
Vietnam meer vrijheid te krijgen, meer
zelfstandigheid. Het was Parijs wel
duidelijk, dat een losser verband
noodzakelijk was en daarover gingen
Goed bridge is zeker niet iets van na
de oorlog. Uit verschillende bridge-
werken kunnen we leren, dat er een
groot aantal experts was, dat in de ja
ren 19301940 tot bijzondere prestaties
in staat was.
Het onderstaande spel werd gespeeld
in 1936; de spelleider was Robert Dar-
vas, een beroemde Hongaarse speler en
bridge-journalist. Wat die er in die ja
ren van kende, kunnen we leren uit
dit fantastische spel:
♦H V 9 5 2
VB 9 6 4
♦9 3
+V4
♦3
VH V10 5 3 2
♦B 8 7 4 2
♦8
*A64
V—
♦AHV5
*AB 1063 2
Zuid was de gever, beide partijen
waren kwetsbaar. Zuid opende 1 Kla
ver, West 1 Harten, Noord 1 Schoppen,
Oost 1 SA, Zuid 2 Harten (manche-
forcing) West pas, Noord 2 schoppen,
Oost 3 Harten, Zuid 4 Ruiten, West
double, Noord 5 Klaveren, Zuid 6 Kla
veren, gedoubleerd door Oost.
West speelde Schoppen 3 voor en Dar-
vas stond voor een haast onmogelijke
opgave. Uit het bieden concludeerde
hij, dat Oost 4 Harten van de boer zou
hebben (wegens het SA-bod) en dat
West een lange Harten- en Ruitenkleur
moest hebben. Tevens was het duide
lijk, dat West tenminste één troef had,
want anders zou hij niet met zijn sing
leton Schoppen zijn uitgekomen.
Zuid speelde nu op de volgende
wijze. In de eerste slag werd Schop
penvrouw in Noord gemaakt, troef 4
werd nagespeeld en Zuid maakte de 10;
bij West viel de Klaver 8, kennelijk
een singleton. Schoppenaas werd na
gespeeld, waarop West een Harten af
gooide, Noord en Oost kleine Schop
pens. Nu volgde Schoppen 4, Noord
Schoppenheer, waarna een Schoppen
van Noord door Zuid werd afgetroefd
met Klaver 2.
De twee volgende slagen waren voor
Ruitenaas en Ruitenheer, waarna Rui
ten 5 werd gespeeld, die in Noord met
Klavervrouw werd ingetroefd; zou
Oost overtroeven, dan heeft Zuid niets
als vrije hoge troeven en Ruitenvrouw
in handen. Oost troefde dus niet over,
maar gooide een Harten weg. De laat
ste, vrije. Schoppen werd uit Noord
gespeeld en Oost gooide wederom een
Harten weg. Vervolgens werd uit
Noord een Harten gespeeld, die Zuid
klein introefde. Zuid had nu nog
slechts over Klaver A, B, 6 en kon uit
rekenen, dat Oost neg Klaver H, 9, 7
had. Zuid speelde nu Klaver 6 na, Oost
maakte de Klaver 7, maar moest ver
volgens van zijn Klaver H, 9 afspelen
en Zuid maakte nog troefboer en troef
aas.
Een spectaculaii spel dat op bijzon
der kundige wijze door Zuid gewon
nen werd. Dat waè in 1936; zoudt gij
lezer, in 1953 het spel óók zo afge
speeld hebben?
JOKER.
de onderhandelingen. Doch men ver
trouwde er te Parijs op, dat Vietnam
wel binnen het kader van de Franse
Unie zou blijven, temeer daar men zo
vele jaren had gesteund op de strijd
krachten der Fransen tegen de com
munistische aanranders der onafhan
kelijkheid. Dit vertrouwen is be
schaamd. Het Vietnamese Nationale
Congres heeft Donderdag te Saigon
eenstemmig besloten, dat Bao Dai al
gehele onafhankelijkheid voor het
land moet eisen. De volgende dag zou
worden beslist op welke voorwaarden
Vietnam lid van de Franse Unie zou
blijven. Dreigend klonk toen al, dat
men alle vroegere overeenkomsten met
Frankrijk als „nul en van generlei
waarde" wenste te beschouwen. Men
eiste ook terugtrekking van de Fran
sen. Waarnemers waren over deze wel
heel krasse uitingen verbaasd, doch
men achtte het mogelijk, dat een meer
derheid van het Congres zou inzien
met dit alles wel heel hard en gevaar
lijk van stapel te lopen. Men vermoed
de, dat gisteren de gemoederen wat
zouden zijn bekoeld en men de eis tot
algehele onafhankelijkheid zou mali
gen met resoluties ten gunste van een
soort dominionstatus binnen de Franse
Unie.
Men hoopte vergeefs. Het Vietname
se Congres heeft zich gisteren uitge
sproken tegen deelneming van Viet
nam aan de Franse Unie. De Volks
vertegenwoordiging wil wel een bond
genootschapsverdrag met Frankrijk.
Dit zou van de zijde van Vietnam
moeten worden bekrachtigd door een
Nationale Vergadering, gekozen vol
gens algemeen kiesrecht.
In de Franse hoofdstad zijn intussen
ook al onderhandelingen begonnen
over volledige onafhankelijkheid voor
de Vietnamese buurstaat Laos, nog bin
nen de Franse Unie. Maar wij vrezen,
dat de afgezanten van Laos bij het
vernemen van de nieuwe besluiten
uit Vietnam, ook verder zullen gaan
met hun eisen. Stromingen, gelijk die
zich voordoen in Vietnam en Laos,
zijn in practisch gelijke mate aanwe
zig in Cambodja, in welke staat men
zelfs heeft gedreigd over te lopen naar
de vijand als men geen gehele zelf
standigheid kreeg.
]^EN kan gemakkelijk inzien, dat de
positie van de Fransen en de Fran
se strijdkrachten, die volgens opgaven
van de „andere kant" in twee maan
den tijds weer 8000 man op het slag
veld verloren (welk getal men natuur
lijk wel met een korreltje zout dient
te nemen) allesbehalve benijdenswaar
dig wordt. Men staat als het ware tus
sen twee vuren.
Vóór zich heeft men de overal weer
met een taaie onverzettelijkheid en
niet zelden, zij het soms door intimida
tie, gesteund door de inheemse bevol
king, opdringende communistische re
bellen, die, nu de strijd in Korea is
gestaakt, door communistisch China
in nog sterkere mate van oorlogsma
teriaal worden voorzien. Achter zich
laait het vuur van het, het moreel en
veerkracht verzengend, ver opge
schroefd nationalisme. Men mag dan
door de Verenigde Staten geholpen
worden tot waarden van 800 millioen
dollar, men mocht dan hopen sterkere
posities te veroveren dank zij het wel
wat laat komende offensieve idee van
generaal Navarre, in deze omstandig
heden worden de gevaren steeds tal
rijker. Een uitweg uit deze grote moei
lijkheden kan op deze wijze nauwe
lijks meer gevonden worden. De Fran
se commissaris-generaal in Indo-Chi-
nea. Dejean, heeft Donderdagavond in
Hanoi verklaard, dat hij op het ogen
blik geen mogelijkheid zag voor be
standsbesprekingen met de leider van
de communistische rebellen. Ho Chi
Minh. Indien wij aan de zijde der re
bellen stonden, zouden ook wij niet
aan onderhandelingen denken. Het
gaat die rebellen, nu immers, veel te
goed! De vijand zit practisch in een
doodlopende straat. De communisten
hebben onlangs hun aanvalskracht ge
toond met hun verrassingsoffensisf in
Laos. Zij moeten daartoe nu zeker ook
in staat zijn, doch schijnen af te wach
ten. En onder de voor de ware toe
stand bijkans blinde nationalisten in
de Indochinese staten, doen zij hun
zwijgend" aanmoedigend werk met
duidelijk succes.
Zo de Fransen zich zouden moeten
terugtrekken uit Vietnam en mogelijk
de andere twee staten, zouden de com
munisten er meer dan ooit vrij spel
krijgen. Het verbond, dat men dan nog
wel met Parijs wil. komt ons als een
wassen neus voor en zal wel weinig
meer waarde hebben als het papier,
waarop de handtekeningen zouden
staan. Het wordt dan overigens nog
zeer de vraag of de Franse Nationale
Vergadering bereid zou zijn een der
gelijk verdrag te bekrachtigen. Heel
Indo-China gaat vele Fransen meer en
meer de keel uithangen. Tallozen wen
sen een spoedig einde van dit avon
tuur.
'In wezen is het toch géén avontuur,
doch een strijd zoals de vrije wereld
die vocht in Korea, zoals men die
voerde met een luchtbrug voor het
behoud van Berlijn. Terugtrekking
van de Fransen uit Indo-China zou
automatisch betekenen, dat de com
munisten zich van een uiterst belang
rijk bolwerk in,Zuid-Azië zouden kun
nen verzekeren en niet nalaten zullen
dat te doen ook. En vandaar uit zal
het weer eenvoudiger zijn voor Mos
kou om het „werk" intensiever voort
te zetten in het nabije Birma, in Thai
land, in India enIndonesië. Wij
hopen slechts, dat wij dit alles met
een te pessimistische bril hebben ge
zien.
O P het Londense Foreign Office ont
vangt minister Eden zijn collega's
Foster Dulles (VS) en Bidault (Frank-
krijk)-. Hun ontmoeting is dringend
nodig. Vele problemen zijn in een weer
feller gespannenheid gekomen. Als
nummer een dient zich de kwestie-
Triest aan. Londen en Washington
blijven bij hun besluit zone-A van het
gebied Triest aan de Italianen over
te dragen. Zij zijn reeds druk doende
hun troepen uit dit bezettingsgebied
terug te trekken. Tito versterkte zijn
strijdkrachten langs zone-B en vijf
duizend Belgrado-soldaten rukten er
binnen. Hij zal het zeker niet tot een
gewapend conflict doen komen, dat
bewijst reeds zijn voorstel tot een
viermogendhedenconferentie. Het zal
juist zijn op dit voorstel in te gaan.
Het gaat voorts niet alleen om Joego
slavische en Italiaanse belangen, doch
ook om die van het volk van Tiiëst
zelf. Want zo de voorstellen nu lig
gen, blijven daar de economische, po
litieke en sociologische problemen en
gaat het gebied geen rooskleurige toe
komst tegemoet. De plannen voor een
conferentie met de Sovjets vormen
een even zo belangrijk Londens agen
dapunt. Misschien, misschien vindt
men nu eens de steen der wijzen....
JO VINCENT ERELID VAN DE NED.
HAENDELVERENIGING
De zangeres Jo Vincent is gister
avond na afloop van de uitvoering
van The Messiah van Haendel in de
Grote Kerk te Naarden, een uitvoe
ring,-die werd bijgewoond door H. M.
Koningin Juliana en H. K. H. Prin
ses Wilhelmina in de Burgerzaal van
het Naardense raadhuis gehuldigd in
verband met haar afscheid van haar
artistieke loopbaan. Namenshet be
stuur en leden van de Haendelvereni-
ging werd haar door de voorzitter drs
mr J. B. Knipscheer het erelidmaat
schap van de vereniging aangeboden.
1IORIGE WEEK had-
den we het over de
emigratiemoeelij kheden
naar Amerika en de
geldpremies, die voor
elke buitenlander in de
jaren 1790/1800 betaald
werden. Nu zijn de
Amerikanen van huis
uit erg losjes met geld.
Zelfs voor de gekste
dingen grijpen ze naar
hun portëmonnaie (of
laten het op de lat
schrijven, doch dat ver
meldt de historie niet).
Zo zijn ze bv. ook tuk
op dé verkoop van het
Witte Huis, de ambts
woning van president
Eisenhower in Was
hington. Dit gebouw
wordt natuurlijk niet
in zijn geheel verkocht,
maar bij stukjes en
beetjes. Bij de hoogst
noodzakelijke (alle ver
anderingen aan rege
ringsgebouwen zijn
hoogst noodzakelijk, zo
wel in de U.S.A. als
hier) modernisering
van het interieur komt
veel afbraakmateriaal
los, dat in kleine stuk
ken verdeeld, aan de
meest biedende wordt
verkocht. De traditie-
arme en -hongerige
Amerikanen vinden het
heerlijk, een schouw te
hebben, die is opge
bouwd uit stenen van
het Witte Huis. De
kleinste stukjes steen
en hout gaan dan ook
voor aardige sommetjes
van de hand. Een 20.000
aanvragen lopen op het
ogenblik. De prijzen
variëren van 90 cént
voor een latje en 380
tot 400 gulden voor
een partijtje stenen,
waar een schouw van
gebouwd kan worden.
Zo kan het vrijkomen
de materiaal ca. 250.000
aanvragers gelukkig
maken. Het aanbod
overtreft dus toch nog
de vraag.
De vragen voor deze
week zijn de volgende:
1 In welke wereld
spreekt men van
„jaarmerken"?
2 U kent allen het
edele kermisvermaak
„koekhakken", niet
waar? Waarbij we
moeten proberen,
met zo weinig moge
lijk slagen de koek
te doen splijten. Dit
is nu echter niet de
i'uiste uitlegging van
;oekhakken. Hoe
moet het dan eigen
lijk wel geschieden?
3 Wie gebruiken „les-
water"?
4 Wat is een „koet
siertje" nog meer
dan een kleine voer
man?
5 Welk land voert de
de naam „Helvetië"
op haar postzegels?
6 Geeft eens een
andere naam voor
„grombaard".
7 Wat is er fout in de
volgende zin: „Het
elftal stelde zich in
2 rijen op, zodat de
fotograaf een aardi
ge groepsfoto kon
maken".
8 Wanneer leefde de
natuurkundige Fah
renheit; bekend om
zijn 180-gradige
thermometerschaal?
9 Met welk muziekin-
instrument komt een
„krontjong" het
meest overeen?
10 Hebt U wel eens
van een "extraneus"
gehoord?
Voor de oplossingen
zie men ons blad van
Dinsdag a.s.
148. De emir had wel een dag nodig
om zich door de stapel pest heen te wer
ken, die zich gedurende zijn afwezigheid
tot een enorme stapel had opgehoogd.
Maar met behu.p van zijn vrouwen, die
de. euvel oppen voor hem open
maakten, weckte hij zich er door been
en kwam hij ook de brief tegen, die Ba
ron van Pottum hem gestuurd had „He,
de baron vx-aagt of ik de dief kan opspo
ren die zijn horloge ontrold heeft" sprak
de emir tevreden. „Nu gelukkig, dat hor
loge heb ik al en ik zal 't hem persoon
lijk gaan brengen!" „Wat edelmoedig
van je, lieve Ahmed", r.z, Rosanna. „Om
alleen daarvoor zo'n verre reis te onder
nemen". Emir Pukkel zei niets, maar
lachte stilletjes in zijn baard. „Ja dat
dacht je maar beste Rosanna", mompel
de hij in zichzelf. Maar ik ga óók nog
naar Holland voor iets heel anders. Mijn
wonderlamp moet ik terug hebben. Zo
uit de brief te lezen, begrijp ik, dat da
.baron nog niets ontdekt heeft. Des ta
beter. Dan kan ik mijn lamp tenminste
terugkrijgen zonder bloedvergieten.
Het was maar een geluk voor de emir
dat hij niet wist, wat er zich allemaal
al in Dierendorp had afgespeeld, dank
zij de lamp, anders was hij niet zo ge
rust op reis gegaan. Misschien had hij
dan wel een vliegtuig genomen. Nu
stapte hij de volgende dag samen met
Joessoef op een stoomboot....
Correspondentie over deze rubriek
aan drs J. Muilwijk, Van Maerlant-
laan 142, Den Haag.
KONINGSINDISCH
Wit: S. Reshevsky, Zwart: D. Bronstein
1 d2—d4, Pg8—f6; 2 c2—c4, g7—g6;
3 g2g3, Lf8—g7; 4 Lfl—g2, 0—0; 5
Pblc3, d7d6; 6 Pgl—f3, Pb8—d7;
7 0—0, e7—e5; 8 e2—e4, Tf8—e8; 9 h2—
h3, e5xd4; 10 Pf3xd4, Pd7—c5; 11 Tfl—
el, a7—a5; 12 Ddl—c2, c7—c6; (het
pionoffer te aanvaarden, door Pxe4 te
spelen,, is ï-iskant, daar wit met Pxe4,_
Lxd4, tg5 voortzet); 13 Lele3, Pf6
d7; 14 Tal—dl, a5—a4; 15 Pd4—e2, Dd8
a5! (Indien nu 16 Txd6 dan Db4, 17
b3? Pxb3 met aanval op Td6 of 17 Txdl,
Dxc4 en nu zou Lfl beantwoord wor
den met Db4. Zwart komt dan spoedig
tot een volledige ontplooiing van zijn
stukken) 16 Lg2—fl! Pd7—e5; 17 Pe2—
d4, a4a3 (consequent speelt zwart op
de „zwarte" velden); 18 f2f4, Pe5d7;
19 b2—b3, Pc5—a6; 20 Le3—f2, Pd7—c5;
21 Tel—e3, Pa6—b4; 22 Dc2—e2, Lc8—
d7; 23 e4e5? (het was uiterst moei
lijk om van wits terreinvoordeel ge
bruik te maken. Thans komt zwart
échter aan bod); 23 d6xe5; 24 f4x
e5, Ta8d8! (Zwart moet zijn ontwik
keling trachten te voltooien, waarna
wits e-pion zwak kan worden. Wit
tracht dit te doorkruisen); 25 g3g4!?,
Pc5—e6!; 26 Lf2—h4, Pe6xd4; 27 Tdlx
d4, Da5c5! (zie diagram)
Stelling na 27 Dc5.
28 Td4e4 (op Tdl of Dd2 volgt Lh6)
Lg7—h6; 29 Kgl—hl (Lxd8? dan Txd8
en er dreigt Pc2) Ld7e6!; 30 g4g5,
(sluit twee diagonalen; Lxd8 dan Txd8
en Tg3 mag niet wegens Td2, Del, Pc2,
Dbl, Df2 enz.) 30 Lh6—g7; 31 Te4
—f4, Le6—f5; 32 Pc3—e4, Lf5xe4t; 33
VAN ROSSEM S
(Advertentie Ing. Med.)
4)
Toen Victor terugkwam zei hij:
„En als jij nu eens thee schonk, want
dat kan een vrouw toch altijd maar
beter dan een man".
Het werd genoegelijk en gezellig en
ze had nu aldoor een neiging om te
lachen, al voelde ze dat dat gevaarlijk
was, wijl het lachen en het huilen nog
altijd een beetje vlak bij elkaar op de
loer lagen.
„En heb je nu al gekeken of alles in
de suitcase compleet is?" vroeg Victor,
toen ze een kwartier later zaten thee te
drinken.
„Nog niet! Maar dat kan toch ook niet
anders", antwoordde ze, maar onwille
keurig legde ze de suitcase nu toch op
een stoelzitting en maakte ze het deksel
los.
„Sloten intact?" vroeg hij toekijkend.
„Volkomen", antwoordde ze. „Kijk!"
en ze haalde het gele couvert met de
instructie er uit en reikte dat hem toe.
Maar dan ineens zag ze opzij de ge
kleurde ansicht voor Jeanne en Her
man tussen wat linnengoed liggen.
Dezelfde ansicht, die zij bij de stuk
ken in het couvert had gedaan.
Ze staarde er op met gesperde ogen,
heur mond viel open.
„Wat is er?" vroeg Victor over de lec
tuur van de Instructie heenkijkend.
III.
„Die ansicht", zei ze bijna toonloos en
'un ophoudend.
„Wat zou die?"
„Die heb ik in het couvert gedaan en
nu was hij er uit en lag hij een heel
eind opzij".
Hij zweeg even, zag haar aan; blijk
baar drong het geval nog niet klaar tot
hem door.
„Jij had die in het couvert gestoken,
vóór je de suitcase sloot?"
„Ja".
Zijn gezicht betrok.
„Weet je zeker, dat je dat deed?"
„Absoluut
„Waarom deed je dat?"
„Zo maar, zonder een bepaald
doel
„Maar je weet zeker, dat je net
deed?"
„Ja".
„Dus dan zou iemand daarna dat
couvert in handen hebben gehad en
later de ansicht er buiten hebben ge
laten".
Ze knikte angstig.
„Ja, natuurlijk! Dat kan toch niet
anders
„Merk je verder nog iets bijzonders
in de suitcase? Bewijzen, dat er in
gezocht of gerommeld is? Mis je er
niets uit?"
Ze was, terwijl hij dit allemaal
vroeg, al aan het zoeken gegaan, heur
handen beefden, maar er was niets,
dat er op wees, dat vreemde handen
er in hadden gewoeld. Ze schudde het
hoofd.
„Nee. Alles is verder gewoon en on
aangeroerd, voor zover ik ziej.
„Lag het couvert voor de greep?"
„Ja, bovenop".
„Wanneer heb je het er in gelegd?"
„In het laatst van de reis, even
voorbij Halfweg we waren al vlak
bij Amsterdam".
„Was je toen alleen in de coupé f
had je medereizigers?"
„Nee, van Den Haag af was ik hele
maal alleen".
„D-trein?"
„Ja".
„Kan er iemand in de zijgang heb
ben staan kijken toen jij met het
couvert en de suitcase bezig as?"
„Nee. Ik heb er tevoren nog speciaal
op gelet, dat zich toen niemand in de
zijgang bevond".
„Zo! Martjelief, dan ben ik haast
overtuigd, dat je die ansicht toch niet
in het couvert hebt gedaan", sprak
Victor glimlachend.
„Jawel! Ik weet zeker, dat ik net
gedaan hebriep ze uit. „Maar ik
geef toe dat het onmogelijk is, dat
iemand daarna toch in de suitcase is
geweest. Of het zou de man van het
bagagedepot geweest moeten zijn!"
Victor zag haar een ogenblik zwij
gend aande glimlach was echter
van zijn gelaat verdwenen.
„De man-van het bagagedepot. Nee,
die zal het niet gedaan hebben. Maar
er is nog een andere mogelijkheid!"
„Welke dan?"
„Hoe laat kwam je trein aan?"
„Eén uur tien".
„Juist. Zeg, dat je dan om kwart
over één je tasje verloor. Dan lean
degeen die het toen in zijn bezit
kreeg, het vond of rolde, op het regu
de suitcase hebben gehaald".
„Maar hij was op slot en de sloten
zijn intact!"
„Tot je dienst, maar de sleutels za
ten in je tasje", antwoordde Victor
met een glimlach. „Nee, die je tasje
in zijn bezit had, die kan de suitcase
uit het depot hebben gehaald en die
even hebben meegenomen naar een
hotelkamer of een andere rustige
plaats. Daar kan hij hem hebben
geopend, zich vervolgens hebben be
ziggehouden met de inhoud van het
couvert, om daarna alles weer in zijn
oude toestand terug te brengen, met
dit verschil, dat hij er nu per ongeluk
de ansicht buiten liet! Zulke mensen
maken altijd een fout, waardoor ze
zichzelf verraden, dat is nogal ge
lukkig Enfin, daarna kan hij de
suitcase weer naar het depot hebben
gebracht; het nieuwe regu deed hij
weer in het tasje, waarna hij als een
keurige kerel, het tasje als een ge
vonden voorwerp bij de politie depo
neerde
Marta was doodsbleek geworden,
terwijl Victor dit allemaal zei, want
aan de mogelijkheid van dit gebeu
ren, had ze nog geen ogenblik ge
dacht.
„En", vervolgde .Victor nog, „als hij
met al die besognes begon om, laten
we zeggen, halftwee, dan heeft hij voor
het overige ruimschoots de tijd gehad,
want pas om half vier of zo heeft hij
het tasje bij de politie gedeponeerd!
Maar", besloot Victor met een afwui-
vend handgebaar, „het is natuurlijk
maar een hypothese, een veronderstel
ling!"
Marta knikte.
„De man, die het eventueel deed",
sprak ze dan, „zou dan bovendien een
ingewijde moeten geweest zijn, ik be
doel iemand die van het bestaan van de
G.B.A. afweet, maar overigens behoort
tot de contra-spionnage".
„Natuurlijk", antwoordde Victor, „en
jij hebt niemand gezien, die je verdacht
voorkwam of die zich bij je poogde in
te dringen?"
„Nee. Bovendien lijkt het me heel
onwaarschijnlijk, dat iemand van de
contra-spionnage nu al zou weten, dat
ik deel uit maak van de G.B.A. Het was
de eerste maal dat ik Mansano en de
anderen ontmoette".
(Wordt vervolgd.)
Tf4xe4, Pb4a6!)34 e5—e6 (andera
Pc7—e6 f7xe6)35 Te4xe6, Te8-f8; 36 Te6-
e7, Lg7d4 (er is geen sprake van voor
deel voor wit, die het loperpaar heeft;
integendeel is het zwart die overwegend
staat, omdat zijn paard vroeg of laat
belangrijke centrale posten kan inne
men, terwijl pion g5 zwak is en Lfl
een treurige rol speelt) 37 Te3e6, Dc5
—f5; 38 Te7—e8, Pa6—c5; 39 Te8xd8,
Pc5xe6; 40 Td8xf8t, Kg8xf8; 41 Lh4—g3,
(Dg2 helpt niet wegens Le3) Df5xg5!
(en niet Pxg5'Ld6t Kf7 c5! met ge
vaarlijke tegenaanval); 42 De2xe6, Dg5
xg3; 43 De6c8t, Kf8—e7 (zie diagram)
Stelling na 43 Ke7.
Niettegenstaande de lopers van onge
lijke kleur staat zwart gewonnen. Di
rect fataal zou zijn: 44 Dxb7f? Kd8;
45 Da8t, Kc7 en nu kost Da5t na Lb6
de dame, terwijl op Lg2 Delt en mat.
volgt. Vandaar:
44 Dc8g4, Dg3c3; 45 Khl—g2, Dc3
b2t; 46 Dg4e2t, Ke7—d6; 47 Kg2—
f3 (Dxb2? axb2 Ld3, Lc5 is gewonnen,
omdat zwart op twee vleugels vrijpion
nen krijgt) 47 Ld4c5; 48 Kf3
e4, Db2d4t; 49 Ke4—f3, Dd4^-f6t: 50
Kf3—g2, Kd8c7; 51 De2—f3, Df6—
b2t; 52 Df3e2, Db2—d4; 53 Kg2—f3,
h7h5 (na enig manoeuvreren het juis
te plan); 54 Kf3—g2, g6—g5; 55 Kg2—
g3, Dd4f4t; 56 Kg3—g2, g5—g4; 57
h3xg4, h5xg4; 58 Kg2—hl, Kc7—b6; 59
Khlg2, Kb6c7 (zettenherhaling om
tijd te winnen) 60 Kg2hl, Lc5d6;
61 Khl—gl, Kc7—b6; 62 De2—g2 (op
Khl kon Df3t volgen: a) Dxf3, gxf3,
Ka5, Kgl Lc5t benevens mars naar b2
en Kxa2; b) Kgl, Lc5t, Kh2, g3t, Kh3,
Df2 en wit moet ruilen, want op Kg4
volgt Dxe2 en g2) 62 Ld6c5t 63
Kgl—hl, Df4h6r; 64 Dg2—h2, Dh6—
e3! een elegante beslissing); 65 b3—
b4, Lc5d4. Wit overschrijdt de tijd.
(Op c5t zou volgen Ka7, Dg2, g3! en
wit moet met Lfl spelen, waarna Dh6t
wint. Een magistrale partij!
OPLOSSING PROBLEEM No. 23
(Gaston Fic, Wien. Sch.Z. 1930)
1 Dglc5! d5; 2 Le7t; 1 dxc3; 3
Td2; 1Lxc5; 3 Txa8.
Van probleem nr. 22 (behalve de reeds
vermelde) nog een goede oplossing ont
vangen van:
W. Bron, J. G. Cromjongh, P. A. v.
d. Vis, D. v. d. Veen, J. H. Kubbe en S.
Hiemstra, allen 6 punten.
Van probleem nr. 23:
N. Breebaart, G. v. d. Beek, T. Zanen,
A. J. Nooder, S. Prins, J. B. Dietz, D.
Appel, A. P. P. Mourer, W. Haanraadts,
Th. Ph. de Waal, J. Mostert, J. J. W.
Gunning, W. Bron, J. v. Charldorp, K.
W. Pezaro, P. A. v. d. Vis, J, Frank, M.
de Vries, G. A. P. Ooykaas, B. Ligtvoet,
D. v. d. Veen, G. J. Brandhoff, A. F.
Rusting, W. Blumink, W. Greidanus, C.
Stuffers, J. H. Kubbe, J. Bastiaanse, G.
v. d. Wolff, F. Zoontjes, J. Marsman,
Th. Slatman, P. Stet, S. Hiemstra en N.
Maat, allen 2 punten.
PROBLEEM Nr. 24
Wit: Ka7, De6, Le4, Pbl, pid4 (5).
Zwart: Kal, pi a2 en b2 (3).
Wit geeft mat in drie zetten.
Oplossingen binnen een week naar
bovenstaand adres.
CORRESPONDENTIE
In nr. 23 faalt 1 Dd4 op d5; 2 Df6t
Le7. Evenzo 1 DI2. D. v. d. Veen,
Den Helder, H W Lubert en S. Hoog-
vorst, Beverwijk: Welkom!