Beste kansen voor emigranten
die het land intrekken
Twee lestoestellen tijdens
botsing neergestort
Woningexperts aan het woord
in de Tweede Kamer
Vissersvaartuig uit België op
Noordzee gezonken
Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht
DE TAAL IS GANS EEN VOLK
Wie van alles afstand wil doen kan hier
een nieuw bestaan opbouwen
Australische boer weinig
gehecht aan eigen grond
en boerderij
Diefstal van narcotica
De politie verricht
drie arrestaties
Minister Luns spreekt
over de V.N.
Koningin ontving Kinderbescherming
Eén piloot ernstig
gewond
Arts en verpleegster door
Hof vrijgesproken
Weiter (KNP) wil gratie voor politieke
delinquenten
Vergeten" groepen!
KRE0FLAV0K
De„Gijsbrecht"voor het
televisiescherm
De rechtbank sprak
chirurg vrij
Na aanvaring met een
Grieks stoomschip
Ciske de Rat op het
witte doek
VRIJDAG 23 OCTOBER 1E63
MOUNT GAMBIER, (Zuid-
Australië), 9 October. -
Wie een blik werpt op de
kaart van Australië en
de gelegenheidsautomobilist,
die een tocht maakt en
moeite heeft met het linkse
verkeer, moet wel van een
route-map gebruik maken
waant zich soms In Afrika
«erder dan in een modern,
Westers land op het zuide
lijk halfrond. Wat zoudt Ge
namelijk zeggen van namen
als Myponga, Yankalilla,
Tarooki, Mindyarra, Koo
Wee Rup en Tarpeena? Vol
komen onuitsprekelijke na
men, die pas goed onver
staanbaar worden als de
Engelse taalkunstenaars zich
ermee gaan bezighouden;
waarbij men dan nog dient
er voor de nieuwkomer aan
vankelijk alleen maar een
onelegant gerochel uit zijn
keel opstijgt, waaruit je
eerst na een paar dagen min
of meer verstaanbare woor-
te bedenken, dat de Austra
liër een dialect spreekt, dat
het midden houdt tussen
nieuw-Grieks en het Lon-
dense cockney. Bovendien
weigert de echte Australiër
beslist al pratende ook zijn
lippen te bewegen, zodat
den kunt opmaken. Boven
dien treedt de Australiër de
vreemdeling niet met al te
grote souplesse tegemoet. Hij
brabbelt maar wat, in de
veronderstelling waarschijn
lijk, dat de goede verstaan
der eigenlijk helemaal geen
woorden nodig heeft. Dit
kan tot de zonderlingste
complicaties leiden: het be
stellen van een menu bracht
een der diensters in ons ho
tel tot een glimlach, omdat
ze dacht, dat we over onze
vuile overhemden aan het
redeneren waren. En als je
de weg vraagt, kun je het
best met de vinger op een
kaart wijzen, omdat je an
ders in de eerste plaats kans
loopt niet begrepen te wor
den en voorts zelf het ant
woord ook niet te snappen.
Zo gaat het hier.
MAAR de plaats..amen tonen aan, dat de autochtone bevolking in
Vroeger jaren geheel Australië heeft bewoond en langzamerhand bewust
door de blanke kolonisten is verdreven ofwel uitgemoord. Tijdens de
eeuwwisseling stond er zelfs een premie op het hoofd van een inboor
ling. Hetgeen niet tot de charmantste hoofdstukken van de Australische
geschiedenis behoort. Ben je evenwel eenmaal aan de allervreemdste
namen gewend en gaan sommige ervan iets voor je betekenen, omdat
je er een plaatsje achter weet, waar de weg doorheen voerde, dan zie je
in gedachten eenzelfde type conglomeraat van lage huizen voor je, die
midden in vrij grote, dorre tuinen zijn gelegen. Er zit geen verband in
deze stadjes en dorpen, omdat het land voldoende ruimte heeft voor
wijde bebouwing.
alles afstand moet doen. Van zyn lief
hebberijen, var vrienden, van amuse
ment, en dat hij zowel in de stad ais
op het land letterlijk een nieuw be
staan van de grond af zal moeten op
bouwen.
Dat heb lk gezien rond Mount Gam
bier; dat heb ik gezien bij de pijn-
bomenaanplant en de samenleving van
houtbewerkers zoals deze is georga
niseerd door de Woods en Forests De
partment in Mount Burr.
WAT VOOR afstanden moet je
Pverigens afleggen om van de ene
plaats naar de andere te komen. Ik,
die in zes weken wordt verondersteld
Australië grondig ,,te doen", heb het
voorrecht te kunnen vliegen met een
van de drie elkaar hevig beconcurre
rende luchtlijnen, de Ansett, de Austra
lian National Airways en de Trans
Australian Airways. Tot nu toe hebben
we onze gunsten naar mij voorkomt
«erlijk verdeeld, zelfs in de weten-
■chap, dat de Ansett met oude Dakota's
vliegt, die de eigenaardigheid hebben
nogal springerig te zijn, hetgeen tot
vreemde situaties in de cabine aanlei
ding geeft
Het geijkte vervoermiddel is de auto
mobiel. Australiër en emigrant hebben
deze machine dan ook bovenaan hun
verlanglijst staan en de eerste over
gespaarde ponden gaan w-g met de
aanschaf van een vehikel op vier wie
len, waarbij vaak geen rekening wordt
gehouden met het feit, dat het ding op
het punt staat zijn laatste adem uit
te blazen. Het zal de automobiellief
hebbers onder mijn lezers interesseren
te weten, dat ik nog nooit slechter
rhauffeur heb gezien dan de Austra
liër. Hij rijdt constant met een slip
pende koppeling, schakelt overigens zo
snel mogelijk naar zijn hoogste ver
snelling en laat zijn wagen daarin
lopen, ook al stoot het stakkerdje de
hevigste protestkreten uit het diepst
Van zijn mechanische hart uit.
Indien mijn lezer dan nog rekening
wil houden met de omstandigheid, dat
een primaire „higway" in dit land enige
overeenkomst vertoont met tertiaire
wegen in Nederland en dat de rest be-
gtaat uit schoongeveegde wildernis, dan
■al het verhaal van de Nederlander
Overmaat, die ons rond Mount Gam-
bier leidde in zijn Vanguard en die ons
vertelde, dat hij ln één jaar tijds aan
gijn derde automobiel bezig was op
ten onzer ritten verloor hij zomaar zijn
rechtervoorwiel geenszins overdre
ven lijken.
Australië heeft een all-Australian car
In de Holden van de General Motors.
Niets moois aan, grof van uiterlijk en
ronder de allure van een Europees
renpaard: in zo'n auto kan zogezegd
een kind de was doen en een olifant
geen kwaad. Hoort U het gekerm en
gerammel maar eens aan. Maar na deze
•uto een nieuwe, is het parool. De
ponden vloeien goed en worden even
gemakkelijk uitgegeven.
DIT SYSTEEM geldt overigens meer
!n de stad dan op het platteland. De
boer is in het algemeen zuinig van aard,
cok in Australië. En hoe mooi zijn
land is op de vulkanische grond rond
de oude vulkaan Mount Gambier, aan
ri.'n „plaats" doet hij niets.
De Nederlander, die zo gewend is
■an de pracht en de persoonlijkheid
van zijn boerderijen die verliefd kan
lijn op de bouwtypes, in alle delen
van het land verschillend, ergert zich
wellicht een beetje over zoveel non
chalance. Maar het land is niet om er
van te houden, maar om er geld van
te maken en men staat eenvoudig
verbluft over het gemak, waarmee een
Aus' -alische farmer zijn bezit van de
hand doet.
Geen wonder, dat de emigratie-
autJoriteiten mij unaniem hebben ge
wezen op bet feit, dat de emigrant het
beste „het Und kan intrekken". Daar
liggen de meeste kansen. Aanvankelijk
«Is boerenarbeider, later als zg. „share-
farmer" waarbij een deel van ne
winst voor eigen -brink blijft; het
best te vergelijken met onze pachtboer.
Ik kan evenwel niet anders dan er
telkens de nadruk op leggen, dat de
emigrant, ook de man. die zijn zinnen
op het buitenleven heeft gesteld, van
STELT U ER vooral niets van voor,
verzekerde mij de farmer Joost ten
Tije uit Apeldoorn, die een boerderij
in Clengoe heeft gekocht. Hij stond
daar stoer en onverzettelijk, het toon
beeld van de sterke, wilskrachtige Hol
lander midden in zijn land. Hij heeft
zestig koeien, 12 kalveren en 14 var
kens, verder slangen en konijnen op
zijn land. Midden op dat land van 208
acres (ongeveer 100 ha) staat een vlieg
den. Ten Tije zegt nadenkend: „Kent
U ze nog van Kootwijkerzand?" Ik ken
ze, lezers, »n deze sterke man, die het
goed heeft en wel gelukkig is ook
écht gelukkig met een verstandige,
rustige, arbeidszame, lieve Nederlandse
vrouw merkt dan op: „Oveir vier
jaar of zo „holidays" in Nederland
en hier sterven? Wat denkt U meneer,
ik ben en blijft Nederlander".
Maar doodernstig voegt hij eraan
toe, dat naar zijn mening de mensen in
Nederland te gemakkelijk worden op
gevoed. Ze blijven hun leven lang om
zo te zeggen in de sociale luiers. Daar
komen geen mannen en vrouwen uit te
voorschijn, maar halfwasse kwezels, die
het lef niet hebben te doen wat deze
Blue Lake aan de voet van de
uitgedoofde vulkaan Mount Gambier.
Ten Tije deed: weggaan en Holland in
zijn hart en in zijn hoofd houden. Over
deze man maak ik me geen zorgen.
Ook niet over Oostebroek uit Arn
hem, die pas een nieuw huis in het
zaagmolencomplex van Mount Burr
heeft gekregen. Dat is ook zo'n onver
woestbaar stuk Nederland, sprekend
met het vleiende Arnhemse dialect,
evenals vrouw en dochter. Daar zijn in
Mount Burr 25 Nederlandse families
bijeen. Zij hebben het goed tezamen.
Niet alléén, maar tezamen! En de voet
balvelden, tennisbanen, golflinks, de
bioscoop en de bibliotheek zijn er om
te bewijzen, dat de Commonwaelth
weet wat een mens toekomt.
Echt zorgen heb ik me gemaakt over
die jonge student uit Leiden, die me
met gnote, bruine ogen aanstaarde als
was ik uit de hemel komen vallen:
„Wat heerlijk, weer eens over onder
werpen te kunnen bomen, waarover ik
vroeger op Minerva in de Breedstraat
in Leiden nachtenlang redeneerde."
„Materieel heb ik het goed, maar gees
telijk ga ik hier aan stukken", klaagde
hij.
Voelt ge de problemen achter deze
dingen? De taal is een zaak van ont
zaglijk belang; voorts het „type" mens,
dat emigreert en tenslotte het Inzicht,
dat emigratie zelfs in de sterkste mens
een schok betekent, een omkeer in zijn
leven, die niet in een handomdraai
wordt opgevangen.
TEGEN de hellingen van de Mount
Gambier en de Mount Schank ging de
zon bloedrood onder. Duizenden scha
pen staan als punten en komma's in
onafzienbare weiden. In dit licht zijn
de onpersoonlijke boerderijen zelfs
vriendelijke oorden. Boven aan de
oevers van het Blue Lake drijven
zwarte en witte zwanen. Uit een een
zaam huis krinkelt wat rook door het
raam; het is doodstil. Uit een quarrie
(steengroeve) klimt de laatste steen
houwer naar boven.
Heel in de verte zie ik de pijnbo
men, die nu na dertig jaar reuzen zijn
geworden. Geciviliseerde wezens in
een land, dat op deze avond iets lief
lijks heeft, omdat ook deze zon een
kleurenpalet hanteert, dat van „oud"
goud maakt.
Langs de Goorong, ten Zuiden van
Adelaide, trekken de zwarte zwanen en
de pelikanen. Indien Ge de vrede van
de avond wilt smaken, dan zult Ge de
dag met werken hebben moeten door
brengen, dacht ik. Er is geen emigrant,
die zich hieraan niet houdt.
De politie heeft twee bekende Am
sterdamse zware jongens en een derde
man aangehouden, in verband met de
diefstal van een grote hoeveelheid ver
dovende middelen in de nacht van 15
op 16 October jl. uit de apotheek „De
Krommerdt" op de Admiraal de Ruy-
terweg te Amsterdam. Eén der arrestan
ten, de 37-jarige timmerman H. K„
heeft bekend de brandkast, waaruit
ruim 1000 werd meegenomen, te heb
ben geforceerd. De tweede man, de 59-
jarige kleermaker W. B., heeft tegen
over de politie zijn aandeel in de zaak
toegegeven. Door middel van een val
se sleutel had men zich toegang ver
schaft tot de apotheek. De politie vond
bij haar onderzoek nergens vingeraf
drukken en de brandkast was aan de
achterzijde op zó vakkundige wijze als
een sardineblikje opengescheurd, dat
het haast niet kon, of hier was een
„vakman" aan het werk geweest. De
recherche aarzelde dan ook niet lang
bij het zoeken naar een paar bekende
adressen. Spoedig bleek .dat men op
een goed spoor zat. Op één der arres
tanten werd nog een bedrag van 250
gevonden, het restant van hetgeen uit
de brandkast was gestolen. De recher
che heeft het onderzoek nog niet afge
sloten.
Naar aanleiding van het feit, dat
acht jaar geleden het Handvest der
Verenigde Naties in werking trad, zal
de minister zonder portefeuille mr J.
M. A. H. Luns hedenavond om 19.10
uur een korte radiorede houden over
Hilversum 1.
Gistermorgen omstreeks half twaalf
zijn twee lesvliegtuigen, afkomstig
van het vliegveld Deelen, tijdens een
oefenvlucht boven het terrein van het
nationale park „De Hoge Veluwe"
met elkander in botsing gekomen. De
bestuurder van het ene vliegtuig
slaagde erin zijn toestel met een glij
vlucht naar beneden te brengen en
maakte een geslaagde noodlanding op
een weide juist buiten de afrastering
van het nationale park, aan de Otter-
loose zijde. Het andere vliegtuig kwam
in de omgeving van het standbeeld
van generaal De Wet naar beneden.
Het sloeg over de kop en werd vrij
wel geheel vernield. De bestuurder
werd ernstig gewond naar een mili-
Het Amsterdams Gerechtshof heeft
gisteren juist als in eerste instan
tie de rechtbank de Hilversumse
arts A. A. C. en de kraamverpleegster
J. H. M. .G. vrijgesproken. Zij waren
er van beschuldigd, dat door hun
schuld een vrouwelijke patiënt na een
operatie in de nacht van 16 op 17 No
vember 1952 i nde r.k. ziekenverpleging
te Hilversum was overleden. Bij de
narcose was abusievelijk formaline in
plaats van aether toegediend.
In deze zaak is destijds wel de
hoofdverpleegster tot een week voor
waardelijk veroordeeld. Zij was bet
geweest, die twee flesjes uit een kast
ad gehaald, in één waarvan forma
line zat. Deze flesjes had zij aan de
thans vrijgesproken kraamverpleeg
ster gegeven, die de narcose toedien
de.
roorkomt en geneest
in snoepje, maar't hefpC
20 tabletten 75 Ct.
(Ad 'ertentxe Ing. Med.)
7?
(Van onze parlementaire redacteur)
HET WONINGVRAAGSTUK vormt
in Nederland nog altijd een van de
nijpendste problemen. Wie dat niet
uit eigen ervaring mocht weten, /ou
dat Donderdagmiddag in de Tweede
Kamer duidelijk gemerkt hebben.
Want bij de voortzetting van de al
gemene beschouwingen over de Rijks
begroting is aan de moeilijkheden,
waarmede ons land in dit opzicht te
kampen heeft, bijzondere aandacht be
steed. Over de noodzakelijkheid van
een nieuwe huurverhoging bestond
geen verschil van mening. Maar toch
waren duidelijke gradaties in de waar
dering voor de door de regering voor
gestelde verhoging waarneembaar. Het
verst wilde wel gaan de heer Weiter
van de Kath. Nationale Partij, die
het een sociale onrechtvaardigheid
vond, dat de lasten na de oorlog op de
huiseigenaren gelegd zijn, ten bate
van de huurders.
GEMATIGDER was de heer Van
Vliet van de KVP, die begreep, dat
een optrekken van het tegenwoordige
huurpeil to 250% van de vooroorlogse
huren (het percentage, dat door de
Sociaal-Economische Raad als billijk
genoemd is) op het ogenblik tot de
onmogelijkheden behoort, maar die
toch van oordeel was, dat we na de
voorgestelde verhoging nog veel te
ver van een rendabel huurpeil ver
wijderd zitten. Deze spreker wilde
van de regering weten, hoe zij tot zo'n
rendabel huurpeil denkt te komen.
Hij vroeg een nota aan de Kamer,
waarin de opvattingen van het ka
binet over het huurbeleid zijn neer
gelegd.
De heer Bommer van de PvdA
stemde in met het regeringsvoorstel.
We kunnen niet ongestraft voortgaan
met het bouwen van dure woningen
en het heffen van lage huren, zei hij.
Geheel tevreden was echter ook hij
niet. De door de regering gewenste
stijging der huren achtte hij eerder
te hoog dan te laag. En in elk geval
wenste hij, als tengevolge van de
huurverhoging winst wordt gemaakt
op oude woningen, deze winst of al
thans een deel ervan gestort wordt in
een egalisatie-fonds, dat ten goede
komt aan de nieuwbouw. Een uitspraak
hierover wilde hij nog niet uitlokken.
De socialistische expert vestigde de
aandacht op de schaarste aan bedrijfs
panden en het euvel van de sleutelgel-
den in vorm van zogenaamde
verbouwingskosten dat daardoor
een verontrustende omvanp dreigt aan
te nemen en op het verschijnsel, dat
nieuwgebouwde huizen door de hoge
huur onbewoond blijven, of bv. door
middenstanders betrokken worden,
hoewel zij voor arbeiders bestemd
zijn. Over de onverhuurbare wonin
gen vroeg hij een nota aan de regering.
DE VOORSTELLEN tot verlaging
van een aantal belastingen hebben vnl.
ten dc^l de werkgelegenheid te ve -
ruimen en het laatste restant van de
consumptiebeperking op te heffen.
Tegelijk werken zij als een zekere
compensatie voor de huurverhoging
Het ongelukkige is echter, d.. t be
paald* ^roepen van de bevolking, door
dat zij hetzij niet in de belastingen
vallen, hetzij niet in loondienst zijn,
tussen hamer en aambeeld terecht ko
men. Voor deze „vergeten groepen"
zoals zij langzamerhand gekwalifi
ceerd worden ouden van dagen,
sociale rentetrekkers, kleine zelfstan
digen en ook wel kunstenaars heeft
de regering geen of een zeer onvol
doende oplossing gevonden. Het strekt
de Kamer tot eer, dat zij warm voor
deze mensen gepleit heeft. De heren
Van Vliet (KV"), Bommer (PvdA),
min of meer ook de heer Weiter
(KNP) en voorts de communistisc1
heren Gortzak en Peuter kwamen
voor hen op, al klonk het beroep, dat
de beide laatstgenoemden op de
gering deden door de politieke agi
tatie, die zij eraan verbonden, niet
sympathiek.
De heer Weiter aanvaardde de be-
lastingontwerpen uitsluitend als een
eerste termijn op de verlagingen, die
veel verder moe' _n gaan. Hij laakte
de telkenjare weer te lage ramingen
van de belastingopbrengst en verklaar
de zich een fel tegenstandei van bat
gebruik der belastingen voor structu
rele doeleinden, zoals de socialisten
dit willen, namelijk voor de nivelleri g
van inkomens.
Deze impulsieve spreker, die nog al
eens met de blaadjes van zijn rede
voering overhoop lag, moest trouwens
in het algemeen niets van overheids
bemoeiing hebben. En ook niets i
de socialisten, die hij een blok aan
het been noemde van hen, die „de
weg terug naar de vrijheid" willen.
Opvallend was zijn tot de regering
gerichte vraag, of deze na acht jaar
nog niet de tijd gekomen achtte
voor een algemene gratie aan de poli
tieke delinquenten, voor zover zij zich
niet hebben schuldig gemaakt aan
door het wetboek van strafrecht straf
baar gestelde misdrijven.
Onverstandig leek ons zijn informa
tie, of de minister inlichtingen zou
kunnen geven over de goudstroom uit
Indonesië naar Nederland. Met het
regeringsbeleid ten aanzien van Nieuw
Guinea stemde hij in. Dit was overi
gens alles, dat de heer Welter, die in
dertijd in de Indonesiche kwestie een
tair hospitaal vervoerd. De piloot van
een derde lesvliegtuig, die het ongeval
zag gebeuren, vloog met afgezette
motor op zeer geringe hoogte boven
een groep bosarbeiders, die in het
nationale park aan het werk waren,
en wist hun te beduiden, dat er een
ongeluk gebeurd was. Deze arbeiders
waarschuwden daarna het toezicht
houdende personeel bij de Otterloose
ingang van de Hoge Veluwe.
Voor de eerste keer in de historie
van de opvoeringen van Vondels „Gijs
brecht van Aemstel" in de Amster
damse schouwburg zat dit stuk per
televisie worden uitgezonden. Hiermee
is bedoeld de opvoering van 5 Januari
door het Amsterdams toneelgezelschap
„De Nederlandse Comedie" onder re
gie van Johan de Meester. De uitzen
ding, die onder televisieregie staat van
Jack Dixon zal plaatsvinden in het
programma van de V.P.R.O. De produc
tieleider is drs Gros. De hoofdrollen
in het drama worden vervuld door Han
Bentz van den Berg en Ank van der
Moer.
H.M. de Koningin ontving gis
teren op paleis Soestdijk een de
legatie van de Internationale
Unie ter Bescherming van het
Kind. Aan de Koningin werd
een vergrote verklaring van de
„rechten van het kind" aan
geboden.
De Rotterdamse rechtbank heeft gis
teren een chirurg vrijgesproken, nadat
de officier van Justitie tegen hem een
geldboete van 400.subsidiair dertig
dagen hechtenis geëist had. In Mei jl.
had de chirurg in een polikliniek een
19-jarige kantoorbediende uit Kraling-
seveer te behandelen gekregen, die
van zijn fiets was gevallen. Hij kon
daardo r zijn armen niet meer bewe
gen. Bij de chirurg moest de jongen zijn
jas uitdoen, hetgeen niet erg goed ge
lukte. De jongen sloeg daarop aan het
gillen. De dokter had hem toen bij zijn
armen vast. doch de jongen rukte zich
is en viel. Toen hij opstond zou de
chirurg hem een schop tussen de schou
derbladen hebben gegeven. Zijn huis
arts, die hem daarna behandeld had,
herinnerde zich niet meer, dat de
kantoorbediende pijn in zijn schouder
bladen zou hebben gehad. De chirurg
kon zich niet voorstellen iets dergelijks
te hebben gedaan. Misschien had hij de
jongen per ongeluk geduwd. De offi
cier was van oordeel, dat de dokter in
een affecttoestand had gehandeld.
Op de Noordzee heeft zich, ongeveer
25 mijl ten Westen van het lichtschip
„Goeree", een drama afgespeeld, dat
pas bekend is geworden, toen in de
nacht van Woensdag op Donderdag het
1953 ton metende Griekse s.s. „Vorios-
Hellas" van „e Hellenic Lines Ltd te
Piraeus de Merwehaven binnenvoer.
Daarmee kwamen zeven Belgische vis
sers mee, de complete bemanning van
het Belgische vissersvaartuig „Op
Hoop van Zegen", dat op de aangege
ven plaats met het Griekse schip in
aanraking was gekomen en binnen 25
minuten in de diepte verdween. Ge
lukkig was deze tijd ruim voldoende
om de bemanning gelegenheid te ge
ven op de „Vorios Hellas" over te
stappen. Het gebeurde Woensdagnacht
om kwart over twee. De boot „Op
eerste viool gespeeld heeft, aan Indo
nesië wijdde.
De vrijere loonvorming, die prof.
Romme in een motie aan de regering
vraagt, had zijn instemming. Niet ech
ter die van de heer Gortzak (CPN).
Diens partijgenoot de heer Reuter cri-
tiseerde fel het percentage der loons
verhoging en stelde een motie, waarin
om een verhoging van 6% gevraagd
wordt in het vooruitzicht.
Toen de avondvergadering begon,
verklaarde het VVD-lid Cornelissen,
dat ontevredenheid en onvoldaanheid
in alle lagen van de middenstand hand
over hand toenemen. Het doet pijnlijk
aan, dat de regering zo weinig of hele
maal geen rekening houdt met de be
langen der middenstanders. Huurver
hoging en nieuwe loonronde betekenen
voor de middenstand een verzwaring
van lastenr Een tastbare compensatie
is zeer gewenst. De heer Kikkert
(CHU) vroeg een nadere verklaring
van de haast, die inzake de loonrege
ling betracht moest worden. De onte
vredenheid over de 5 pet. blijft. Hij
heeft geen behoefte aan vrije loonvor
ming, we] aan gebonden vrijheid. Ten
slotte bleek hij wel voorstander van
een vrijere loonvorming.
De heer Zandt (SG) keerde zich te
gen de nieuwe Zondagswet. Hij pleit
te voor nog verder gaande belasting
verlaging, ook in het belang der mid
den: -nd. Hij vreest, dat we in Ne
derland financieel de Franse kant zul
len opgaan. Dr Drees begon met een
antwoordrede, die hij Dinsdag zal
voortzetten.
Hoop van Zegen" was uit de thuis-
en Oostenae vertrokken. De bedoe
ling was geweest op de Doggersbank
te gaan vissen. De botsing was zo he
vig en het gat in het vissersvaartuig
zo groot, dat er geen mogelijkheid was
de boot te behouden. Door de zorgen
van de cargadoor van het Griekse
schip, de firma Vinke en Co, zijn de
schipbreukelingen in het Zeemanshuis
ondergebracht.
De heer Hans Broekman te Amster
dam vordert met de voorbereidingen
tot het vervaardigen van een Neder
lands filmwerk naar de bekende trilo
gie „Ciske de Rat".
Met de Duitse regisseur Wolfgang
Btaudte (maker van o.a. „Der Unter-
tan") is een overeenkomst gesloten.
Hij is bereid gevonden de film te ma
ken met overigens uitsluitend Neder
landse krachten. Hij zal het draaiboek
schrijven. voor de zijnerzijds gewenst
geachte dialogen in samenwerking met
de auteur, Piet Bakker. Voorts meent
hij, dat het voor de ontwikkeling van
de Nederlandse film nodig is jonge
Nederlanders de mogelijkheid te schen
ken zich te bekwamen opdat binnen
afzienbare tijd de Nederlanders zelf
in staat zijn een behoorlijke Neder
landse filmproductie' te leiden. Over
het werk van onze cameramensen liet
hij zich lovend uit. Hij ging er dan
terstond mee accoord. dat een Neder
lander de camera op zijn aanwijzingen
zal hanteren. Belangrijk is bovenal,
dat Staudte persoonlijk heeft aanbe
volen twee talentvolle cineasten hem
van nabij te doen gadeslaan tijdens
zijn werk aan de fiim. Reeds thans is
het aanbod van Ciskes kornuiten
overstelpend. Een keuze is nog niet
gemaakt. Voor de rollen van de vol
wassenen zal niet naar diletanten
worden omgezien. Met de opnamen
hoopt men omstreeks 1954 een begin
te maken.
WERK VAN ADRIAEN VAN
OSTADE IN RIJKSMUSEUM
In het Rijksmuseum is in de ten
toonstellingszalen van het rijkspren
tenkabinet tot 15 December een ten
toonstelling ingericht van de tekenin
gen en aquarellen van Adrlaen van
Ostade. Enkele schilderijen door Van
Ostade vullen het tentoongestelde aan.
