Tropisch Curasao,schilderend
en geschilderd
Edm. Bellefroid, een mystiek
expressionist
De Eersl
hei
Uit oude volkskunst bloeide
artistiek leven op
Ir P. Tiersma zuivelconsulent
in onze provincie
Werk van Limburgse schilder
in Amsterdams Museum
Vrolijke gevangenis van Monaco is gebouwd
omdat een beul te.duur was
Gezinsdaad
Nieuwe gebet
goedkeuring
Eerste-dag-omslagen voor
kinderpostzegels 1953
Giro 512679 voor hulp
aan Italië
Kuikenbroeder lokte
proefproces uit
Is leewieken van kuikens
dierenmishandeling
Van jong sa f vertrouwd
met het vak
Tot levenslang veroordeelde moordenaar werd
tenslotte met pensioen gestuurd
Twaalf cellen met
uitzicht op zee
Vervolg stadsnieuws
De ringpresidente CJVF
nam afscheid
Inschakeling var
het parlement
Minister Mikoyan bep]
kapitalistische method
Ruw herfstweer me
regen
WEERBERICH
MAANDAG 26 OCTOBER 1953
(Van onze redacteur beeldende kunsten)
WIE AAN CURASAO DENKT, denkt aan olie, aan tropische hitte
en misschien aan onrijp politiek geharrewar een van de groeiver-
schijnselen overigens van een zelfstandig wordende gemeenschap. Maar
de gedachte, dat te midden van al deze zakelijkheid en persoonlijke ge
schillen ook nog plaats zou zijn voor het rijk van de droom, zal nauwe-
opkomen. Daarom is het goed, dat de Vereniging van Antilliaanse Stu
derenden in Nederland haar eerste lustrum meende te moeten vieren
met een kleine expositie van schilderkunst onder de titel: „Curasao,
schilderend en geschilderd". Zij kan ons helpen, het beeld dat wij ons
hebben gevormd van het eilandenrijk in de West te corrigeren en
brengt ons daardoor veel nader tot de mensen daar. Te weten, dat daar
ginds ook ruimte is voor onpractische dromerij, legt een band.
JK ZOU de exposi
tie, die momen
teel in het Stede
lijk Museum te
Amsterdam te zien
is en de volgende
maand onder de
hoede van kas
teelheer Bertus
Aatjes te Hoens-
broek wordt ge
plaatst, bepaald
niet tot de ont
dekking van het
jaar willen pro
clameren. Aan de
andere kant heeft
zij toch ook wel
zoveel aantrekke
lijks, dat het de
moeite loont, er
aandacht aan te
besteden.
We maken, als
we het Curagaose
deel ervan zien,
kennis met een
artistieke uiting,
die nog zeer dicht
bii de volkskunst
staat en in vele
gevallen de onbe
vangenheid er
van heeft overge
houden.
De oudste vor
men zijn inderdaad
volkskunst zon
der meer primi
tieve, sterk kleu
rige schilderingen
op de achterkant
van een glasruit
die ontstaan zijn
uit de behoefte
om wat wandversiering in huis te heb
ben.
Sindsdien heeft 't schilderen zich ontwik
keld in de richting van een naarstig
bedreven ontsoanning. Tekenleraren uit
Nederland brachten de schilderlustigen
de nodige kennis van het ambacht bij,
voozover zij deze niet verwierven aan
de hand van schriftelijke cursussen uit
Amerika. Thans beginnen de schilders
hun land met zijn wrede tropische
«choonheid te ontdekken.
Het is deze ontdekking, die men op
de exopsitie ettelijke malen herhaald
kan beleven. De felle kleurigheid van
de tropen, de volkstypen, de kleder
drachten, het nog wat primitieve stads
beeld, alles trekt en inspireert.
Het kinderlijke is uit de vormgeving
verdwenen, al bleef de onbevangenheid.
Het expressionisme deed zijn intrede op
Curasao. Slechts in de glasschilderin
gen van Paulita Cornet is nog de primi
tiviteit te vinden. Zij zijn zeer expres
sief van kleur. Van de anderen sluit een
figuur als Ru Jas zich af en toq aan bij
Vincent van Gogh: in andere werken
heeft hij neiging tot een zekere abstrac
tie, al laat hij nimmer het verband met
de natuur los. Chris en Lucila Engels
zijn sterk expressionistisch in hun werk.
Hun kleur heeft een zeer sterke span
ning, met name die van Chris. Zij heb
ben een groot gevoel voor de natuur
lijke noblesse van tal van volkstypen.
Gil Hagedoorn richtte in zijn eenvou
dige gouaches zijn aandacht vooral op
het felle licht en de laaiende atmosfeer
van Willemstad. Uit de schilderijen van
Charles Corsen spreekt gevoel zowel
voor een decoratief lijnenspel als voor
de boeiende zinnenweelde van de tro
pische kleur.
„De zwarte Madonna'
van Charles Corsen,
Curagaose schilders.
AAR OOK „buitenlanders" hebben
Curacao ontdekt. Zo zijn hier verte
genwoordigd de Amsterdamse schilderes
Frieda Hunziker, de Limburger Charles
Ter gelegenheid van de eerste dag van
uitgifte van de kinderpostzegels 1953 zul
len bij de postzegelhandel zg eerste-dag-
omslagen verkrijgbaar zijn. Indien men
deze eerste-dag-omslagen, waarop geen
andere zegels mogen zijn geplakt dan
kinderzegels 1953, op 16 November a.s.
aan het loket van het postkantoor ter
piaatse afgeeft, zal de philatelistische
dienst van PTT ze voorzien van een af
druk van een speciaal stempel
Wij ontvingen bericht, dat de CARE-
crganisatie in Italië bezig is met het ne
men van maatregelen voor hulp aan de
slachtoffers van de overstroming in Ca-
labr Zij zal haar pakketten met levens
middelen en textiel.afleveren uit in Italië
opges'agen voorraden Ook van Neder
land'e zijde kan aan deze hulpactie wor
den deelgenomen door storting op giro
5: 1679 van de CARE-mi sie in Den Haag.
of door betaling per kas aan haar kan
tooi Javastraat 14.
GROTE LANDBOUW SCHUUR IN
DEN BOMMEL VERBRAND
Een grote landbouwschuur achter de
bf.derij van de landbouwer D. Ras te
D-.I Bommel is Zaterdag door brand ver-
Woest, waarbij een groot deel van de in
houd verleren ging en vier koeien de
dood vonden. Een begin van brand in
het aangebouwde woonhuis kon tijdig
worden gebluft.
Het Humanistisch Thuisfront heeft Za-
teid--,iVödag zijn vijfjarig bestaan ge
vierd met een bijeenkomst in het Ameri
can-hotel te Amsterdam.
Eyck en verder Dolf Henkes. Ik moet
zeggen dat deze me het meest heeft ge
daan, althans van deze groep. In zijn
kleur spreekt zich een gevoel van drei
ging uit, met name in het herhaalde
gebruik van karmijnrood tegen donker
groen. Zijn voorstelling wordt af en toe
tot een spookverbeelding, met name waar
hij cactussen schildert. Hij heeft in zijn
werk een sterke spanning uitstekend
gerealiseerd. Frieda Hunziker vertaalde
haar indrukken van de Antillen in ab
stracte kleursymphonieën van rood,
blauw, olijfgroen, geel, blauw en zwart
tegen wit. Het geeft haar werk iets
zeer blijs en opens. Zij is gevoelig-sober
van peinture en beter dan ik haar in
tijden zag. Charles E.vck heeft blijkbaai
vooral het betrekkelijk primitieve van
deze zeer gemengde gemeenschap sterk
ondergaan. Het zet zich hier en daar
door ir, de vormgeving van zijn stuk
ken. Ook hier een zeer sterke kleur-
spanning. Toch maakt dit werk in ver
gelijking tot wat ik reeds van hem
kende soms een wat „gewilde" indruk
op me. Rondweg meesterlijk echter Is
het ontwerp voor een wandschildering
in gouache op hardboard, een groot
tweeluik van ettelijke vierkante me
ters dat desondanks een eenheid is ge
worden in de zuivere realisatie van es
sentiële elementen in Curacao's leven.
Deze gehele expositie heeft dus als
zodanig haar kwaliteiten; zeker is het
geen vergaarbak van dilettantisme ge
worden. Ze was me een verademing in
vergelijking tot de zeer middelmatige
Deense en volkomen steriele Argentijn
se abstracten, die ons gelijktijdig wor
den voorgeschoteld. Het hart wil nu
eenmaal ook wat. En dat komt bij een
herkenbare voorstelling nog altijd beter
aan zijn trekken dan bij de bloedeloze
kunstmatigheid van de Parijse school.
De rechtbank te Zutphen heeft tot
vrijspraak beslist in een kwestie over
het zogenaamde leewieken van een-
dagskuikens. Enige tijd geleden heeft
de kuikenbroeder R. uit Epe, die zich
zelf bij de oolitie had aangegeven
wegens dierenmishandeling, omdat hy
een rechte.i ,j«e uitspraak wilde uit
lokken, voor deze rechtbank terecht
gestaan. De rechtbank heeft de ten
laste gelegde dierenmishandeling niet
bewezen geacht.
De officier van Justitie zal echter
in hoger beroep gaan. Het ligt name
lijk in het voornemen een uitspraak
van de Hoge Raad uit te lokken.
Wanneer ook deze leewieken niet als
dierenmishandeling kwalificeert bete
kent dit voor de pluimveehouders in
het gehele land een besparing van
duizenden guldens. Immers gelee
wiekte kuikens kan men in een om
heining van betrekkelijk laag vlecht
werk houden De pluimveehouders en
broeders zien dan ook /net grote be
langstelling de 1 eslissing van de
Hoge Raad tegemoet.
In New York zijn Zondagmiddag 13000
arbeiders in zuivelfabrieken en chauffeurs
op melkauto's in staking gegaan om hun
eisen inzake een loonsverhoging van 15
dollar per week en een 35-urige werk
week kracht bij te zetten. Door de sta
king worden 12 millioen mensen gedu
peerd.
Bij Koninklijk Besluit is ir P. Tiers
ma, tot voor kort adjunct-zuivelconsu-
lent in de provincie Zuid-Holland, per
1 September tot Rijkszuivelconsulent
voor Noord-Holland benoemd. De heer
Tiersma neemt de plaats in van ir C.
Verschoor, die per die datum tot direc.
teur van de Rijkszuivelschool te Bols-
ward is benoemd.
Als zoon van de directeur van de zui
velfabriek „De Westerburgsloot" te
Uitwellingga in Friesland is de heer
Tiersma de belangstelling voor het
zuivelwezen in het algemeen als het
ware met de paplepel ingegoten. Nadat
hij de HBS te Sneek had doorlopen,
werd de studie aan de Landbouwhoge
school te Wageningen begonnen, welke
door de oorlog werd onderbroken. In
het voorjaar van 1946 studeerde de heer
Tiersma af, waarna hij vrij spoedig
Maryland een jaar in Amerika te stu
deren. Als werkend student heeft de
heer Tiersma de kosten welke aan het
volgen van colleges waren verbonden,
bestreden. Na zijn terugkeer in het na
jaar van 1947 werd de heer Tiersma
verbonden aan het Rijkszuivelstation
te Leiden om in het voorjaar van '48 te
Wageningen als assistent te worden
aangesteld, teneinde zich speciaal met
de zuivelbereiding bezig te houden. In
November 1949 maakte ir Tiersma deel
uit van de Rijkszuivelvoorlichtings-
dienst in Gelderland, waarbij hij de
Rijkszuivelconsulent assisteerde, waar
na in October 1951 een overplaatsing
naar Gouda volgde om toen de functie
(Van onze redacteur beeldende kunsten)
VAN HET BRUISENDE Limburgse kunstleven dringt helaas nog te
weinig tot de Hollanden door. Wie in Maastricht komt, ontdekt aller-
wege de kostelijkste schilderijen van hedendaagse jongeren hier ken
nen we nauwelijks iets anders dan de kunst van groten als Charles Eyck
en Joep Nicolaas, alsmede het trieste schandaal om de nalatenschap van
meester Henri Jonas. Het begint tijd te' worden, dat het Noorden zijn
aandacht richt op wat daar gaande is en er een oprechte belangstelling
voor toont. Misschien kan er een aansporing uitgaan van 't werk van de
Maastrichtenaar Edmond Bellefroid, dat deze maand in het Amster
dams Stedelijk Museum te zien is. Het is een nagekomen verjaarcadeau
van Holland voor deze kunstenaar. Bellefroid werd namelijk op 3 Juli
van dit jaar zestig.
(Van een correspondent)
„yROLIJKE GEVANGENISSEN" zijn beslist geen uitvinding van de
operettelibrettist van „Die Fledermaus"; ze bestaan ook in werkelijk
heid. Monte Carlo bijvoorbeeld bezit zo'n inrichting, die bovendien een ge
schiedenis heeft, waarvoor in de strafpraktijk van de moderne tijd nauwe
lijks een voorbeeld te vinden zou zijn. De gevangenis van Monaco moest
eerst voor een speciaal geval gebouwd worden: het was het geval van
Sebastiaan Piloretto, die in 1875 wegens moord ter dood veroordeeld was,
waarna de regenrende vorst Charles III hem gratie verleend had. Het ge
val is overigens in de literatuur voort blijven leven: Guy de Maupassant
heeft de geschiedenis verteld van de man, die zijn vrouw vermoord had en
daarvoor met zijn leven moest boeten, hetgeen echter niet mogelijk was,
omdat het land nóch een guillotine, nóch een beul bezat. Prins Charles
knoopte onderhandelingen met Frankrijk aan, om een scherprechter met
een valbijl te lenen. In Parijs werd over dit verzoek lang beraadslaagd.
Tenslotte deed men de vorst een kostenbegroting toekomen, die nogal ge
peperd bleek: 16.000 francs (van de toenmalige waarde!) zou de executie
moeten kosten. Zoveel was deze moordenaar de Monegaskische justitie toch
niet waard. Men deed een tweede poging in Rome, waarschijnlijk omdat
men aannam, dat een koninklijke regering tegenover een vorstelijke eer
der tegemoetkomend zou blijken dan die van de Franse republiek. De Ro
meinen deden het werkelijk goedkoper en vroegen „slechts" 12.000 francs.
Maar ook dit was de Monegasken te duur; ze hadden er een nieuwe be
lasting voor moeten heffen en iedere bewoner van het vorstendom had
twee francs moeten betalen, alleen om de vrouwenmoordenaar zijn ge
rechte straf te doen ondergaan!
van adjunct-Rijkszuivelconsulent ln
Zuid-Holland te vervullen. In aanslui
ting op die periode volgde de jongste
benoeming.
Ir Tiersma, die thans 36 jaar is, hield
zich in Gelderland speciaal bezig met
de melkwinning en de veeverzorging
en daarnaast in Zuid-Holland met de
bereiding van vette boerenkaas. Voor
Noord-Holland wacht de heer Tiersma
een belangrijke taak. welke hoofdzake
lijk bestaat uit het onderhouden van
een nauw contact met de zuivelindus
trie, de regeling vor de vakschool voor
zuivelbereiders, alsmede de plaats, die
hij zal innemen in de commissie voor
benoeming.
ZO GEBEURDE het dus,
dat de regerende vorst
gratie verleende er. de
ioodstral veranderde in
levenslange gevangenis
straf. Dit was gemakkelij
ker gezegd dan gedaan,
want, zoals reeds gezegd,
er was in heel Monaco
geen gevangenis. Er werd
dus een arrestantenhuis
gebouwd, dat gewoonlijk
de „gevangenis van de ver
liefden" genoemd wordt,
waaruit wei blijkt, dat het
niet zo erg kan zijn. In
derdaad is deze rnerkwaar-
ige strafinstelling omge
ven door bosjes en bloem
perken, met slingerende
paadjes in de schaduw
van geurende bomen. Dit
is een geliefkoosd rendez
vous voor verliefde paar
tjes, waardoor de gevan
genis aan zijn romantische
naam gekomen is.
Twaalf cellen bevat de
gevangenis, die uitzien op
een van de mooiste pano
rama's ter wereld. Nooit
verblijven er meer dan
vier gevangenen in dit
etablissement. Ze zijn
meestal 's morgens bezig
met het opruimen en
schoonhouden van het ge
bouw, onder de ogen van
Aile cellen hebben uit
zicht op de zee. Wat kan
een veroordeelde meer
wensen?
DE MOORDENAAR Pilo-
rette, voor wie de in
richting speciaal gebouwd
was, leefde nog twintig
jaar in het vorstendom:
hij mocht uitgaan en iede
re dag roulette spelen,
maar s avonds moest hij
thuiskomen en in zijn met
rozen omrankte cachot
gaan slapen.
Dat was zo gekomen;
het eerste halve jaar na
de gratieverlening ging
alles volgens voorschrift,
maar toen vond de vorst.
een toegeeflijke bewaker, dat het loon voor de be-
Dan volgt het middageten waker een te grote belas-
en daarna de siësta en een ting was voor de s taats-
wandeling van een uur. kas. De functie werd dus
opgeheven, de bewaker
ontslagen en de gevange
ne meegedeeld, dat hij
zichzelf maar moest be
waken.
In stilte hoopte men,
dat hij zou vluchten, waar
mee de kwestie zich tot
tevredenheid van alle be
trokkenen zou hebben op
gelost. Maar de moorde
naar deed de overheid dit
genoegen niet; ook niet,
>en men hem op zekere
dag geen eten meer op
diende. Hij eiste uitdruk
kelijk zijn maaltijden en
nam Voor het gemak iede
re dag deel aan de mid
dag- en avondmaaltijd van
de bedienden in het vor
stelijke paleis.
Daarna begaf hij zich
naar de stad om te spelen
en als hij gewonnen had,
veroorloofde hij zich in
een goed restaurant een
voortreffelijk diner. Dan
keerde hij terug naar huis,
dat wil zeggen naar zijn
cel, die hij zorgvuldig van
binnen afsloot.
Tenslotte vond men
deze toestand onhoud
baar en men trachtte de
onnutte gast kwijt te ra
ken. Toen men ae moor
denaar verzocht het Mone
gaskische gebied te verla
ten, verklaarde hij slechts:
„Wat moet er dan van mij
terechtkomen? Ik heb geen
middelen van bestaan. Ik
heb geen familie, ik was
ter dood veroordeeld. U
hebt mij niet terechtge
steld en ik heb er geen
bezwaar tegen gemaakt.
U hebt mij gratie verleend
en mij een bewaker ge
geven, daarna hebt u hem
weer weggenomen en ik
heb er weer niets tegen
gezegd. Ik zit mijn straf
nauwgezet uit en daarom
blijf ik waar ik ben".
Het eind van het liedje
was, volgens Maupassant,
die Pilorette goed gekend
heeft, dat men de veroor
deelde een pensioen van
600 francs moest geven,
opdat hij in het buiten
land kon wonen. En zo
raakte Monaco zijn enige
strafgevangene kwijt. Dat
was de zogenaamde goede
oude tijd sindsdien is
de levensstandaard geste
gen en ook de criminali
teit, zodat de gevangenis
tenslotte toch niet voor
niets gebouwd is.
gELLEFROIDS talent werd al vroeg
ontdekt. Zijn eerste tekenlessen
kreeg hij toen hij veertien jaar oud
was. De schilder Graafland leidde
hem op, maar pas onder invloed van
kunstenaars als Henri Jonas ontwik
kelde hij zich tot wat hij in wezen
was: expressionist. Hij staat in dezen
dus naast Noordelijke schilders als
Herman Kruyder en Hendrik Chabot.
Is hiermee de verv/antschap van
Bellefroid getypeerd de naam van
een Permeke zou men in dit verband
ook nog kunnen noemen tegelijk is
daarmee het persoonlijke element van
zijn kunst afgebakend. Want Belle
froid mist het getourmenteerde van
Kruyders angstvisioenen. Hij mist ook
de verbittering van Chabot om de ver
wording van de mens en zijn samen
leving en diens huivering om het
dreigende en schrikwekkende in de
natuur.
Bellefroid put zijn bezieling uit twee
bronnen; in het begin van zijn loopbaan
is het vooral een sterke religieuze aan
drift, naderhand ook een grote sociale
bewogenheid. Maar nergens krijgt zijn
werk de kracht van een schreeuw of
een fel protest. Er kan eerder worden
gesproken van een stille, diepe smart
om gewonde menselijkheid.
[)EZE innerlijke ontwikkeling uii
zich in het karakter van zijn werk.
De schilder begint met een reeks van
in donkere tonen geschilderde doeken,
waarvan vele het lijden van Jezus tot
onderwerp hebben, en met zwaar op
gezette tekeningen, waarin vegen dun
ne waterverf een vleug van kleur
brengen. Er is soms een heftige dra
matiek in deze stukken met hun sterk
getordeerde figuren. Aan de curven
van het gekruisigde lichaam in één
zijner tekeningen kan men de smar
ten haast lijfelijk ondergaan. Daar
lijkt de aandrift eerder menselijk dan
religieus. Maar er komt een langzame
verstilling in dit werk. Het wordt
minder heftig in zijn uitingen de
innerlijke bewogenhed wordt er eer
der de grondtoon van. Tegelijkertijd
komt er meer oog voor het mysterie,
dat in een stille verwondering wordt
ondergaan.
Een tekenend voorbeeld is het in
1950 ontstane Laatste Avondmaal, dat
hier wordt gereproduceerd. Hierin is
Christus niet meer de gefolterde, maar
de stille, in zichzelf gekeerde mysti
cus, die over de onthutste leerlingen
en over de toeschouwer heen in he
melse verten staart.
Als hij dit doek schildert, is er ook
in zijn kleur veel veranderd. De som
bere tonigheid is verdwenen. Een pe
riode van een vrij sterk coloriet, dat
niet altijd geheel vrij van een zekere
zoetigheid kan worden genoemd, is
gevolgd. Het wordt poëtisch zonder
aan kracht te winnen; de geladen ly
riek van een Kruyder wordt nergens
bereikt.
JN HET laatste werk is een nieuw
evenwicht bereikt. De kleur is meer
verstild. Zo in dit Laatste Avondmaal:
de Christus staat er in een prachtig
blank wit, de leerlingen verschijnen
in eén wat voorzichtig groen, blauw
en grijs. De poëzie van deze kleur
mag stiller zijn, maar er is winst aan
expressiviteit. In een Graflegging is
er een sterk bewogen dramatiek, in
het schilderij Korea, vijf als op een
hoop geworpen, ineengedoken figu
ren, de stille smart om het leed van
de machteloze, zwaar getroffen mede
mens.
In enkele prachtige landschappen
Zaterdagavond werd in gebouw
„Waakt en Bidt" een bijeenkomst ge
houden voor de Ring Alkmaar van de
Christen Jonge Vrouwen Federatie. De
avond stond onder leiding van de Ring.
presidente mej. Huibers van Broek op
Langendijk. Zij behandelde naar aan
leiding van Jac. 4 13 - 17 de uitdruk
king „Deo Volente". Wij mensen, aldus
spreekster, zijn altijd geneigd de leiding
van ons leven in eigen hand te nemen
en zelf te bepalen wat er gebeuren
moet Wij voelen er niet voor om de re! e
uit handen te geven. Ons leven is echter
in Gods hand. Daarom zal het steeds
strijd kosten zich over te geven aan de
leiding Gods, die men zo vaak niet be
grijpt.
De dagsluiting werd verzorgd door
mej. Barneveld.
De Ringpresidente, die wegens druk
ke werkzaamheden, haar functie moest
neerleggen, werd hierna dank gebracht
voor het vele werk, dat zij voor deze
jongerenorganisatie heeft verricht on
voor ondervonden geestelijke steun.
Als bïïjk van waardering werd haar
een boekwerk aangeboden.
GESLAAGD
Zaterdag slaagde onze stadgenoot, de
heer A. v. 't Laar, aan de gemeente
universiteit te Amsterdam voor het doc
toraal examen Geneeskunde.
Ik ben blij dat men in Holland
Trouw aan een gezinsweek doet,
Want wat is 't gezin, m'n vrinden,
Toch een onvolprezen goed.
Wat is er op aarde mooier
Dan een goed en eigen thuis,
Waar de band heerst van de liefde,
Ondanks tegenspoed en kruis.
Heus, men hoeft niet te verlangen
Naar een pracht interieur,
Het zijn vaak de kleine dingen
Die aan 't leven geven fleur,
'n Schilderijtje, 'n aardig vaasje,
'n Schemerlampje aan de wand,
Kijll, dat maakt het huis gezellig
Naar oudvaderlandse trant.
En nu denk ik onwillekeurig
Aan de rampslachtoffers, die
Van all' luxe zijn verstoken,
Ondanks al hun energie.
'k Weet dat veel aan hen vergoed
[wordt,
Maargeen luxe is daar bij,
En toch maken juist DIE dingen,
'k Schreef het reeds de
Imensen blij.
Daarom valt het toe te juichen
Dat men ook in onze stad
Daaraan aandacht heeft geschonken,
Voor die mensen gaat op pad.
Dames, kijkt u deze avond
Rustig eens uw kamer rond,
Of ge soms niet iets kunt missen
Van uw eigen plekje grond.
Juist in de gezinsweek lijkt het
Mij de beste tijd daarvoor,
Het gezinsbesef dringt nu toch
Juist het beste tot u door.
Wilt u het nu NIET vergeten!
'k Weet, het raakt gauw in de
[slof,
Laat deez" actie glansrijk slagen
En niet worden tot een sof!
JABSON.
komt de kleur tot zingen. Daar is een
zuivere lyriek voelbaar, waarin Lim
burgs zinderende hoogzomer een
prachtige klank krijgt. Er is een ster
ke spanning, die echter nergens, als
bij Chabot, tot dreiging wordt.
Zo spreekt uit dit werk een mens
tot ons die, anders van aard dan de
Noordelijke expressionisten, het tegen
deze zeker uithoudt, ook in zijn boei
ende grafiek. Het is een reden tot
grote vreugde, dat Noord-Nederland
thans de kans wordt geboden, met
deze schilder kennis te maken. Tege
lijkertijd kan men hem dan van een
andere kant leren kennen. Hij is na
melijk ook ontwerper voor de aarde
werkfabriek Mosa te Maastricht. In
zijn vormgeving is hij sterk beperkt
door het machinale productieproces.
Niettemin slaagde hij er in servies
goed van grote adeldom te vervaar
digen. Het is verheugend, dat de Mosa
de productie ervan en dus de
strop... heeft aangedurfd. Niet
elke fabriek heeft een zo groot cultu
reel verantwoordeljjkheidssbesef
„Laatste Avondmaal", een fraai
voorbeeld van het mystieke expres
sionisme van de Limburgse schilder
Edm. Bellefroid.
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRAK
Hoofdredacteur:
h. m. koemans
Redactie:
Achterdam 18, Tel. 5541
advertenties
en ABONNEMENTEN:
Voordam 11 - Tel. 3320
Postgiro 187294
(Van onze pa
NEDERLAND HEEFT zich to
de Europese integratie betreft,
aan de groeiende, nieuwe
Tweede Kamer hechtte reeds
aan het verdrag der Europese
daarmede het eerste pariemei
liet plan-Schuman overging; 1
een internationale agrarische g
van een Europese economiscl
een politieke eenheid. En het
ratificatie van de Europese De
is gisteren begonnen met
ontwerp tot goedkeuring van
voldoende belang er enige aan
Nederland namelijk zware vi
omdat wij ons bewust zijn, dat
in de ontwikkeling van een
eventuele aggressor uit het Ooi
BIJ HET E.D.G.-VERDRAG be
ten Nederland, België, Luxemt
Frankrijk, Italië en West-Duitslanc
het in het leven roepen van een
opees leger", met de bedoeling
Westduitse mankracht in te sch
len in de Westerse defensie, zonder
weer een zelfstandig, nationaal I
leger met een eigen generale staf
staat.
Het goedkeurings-wetsontwerp
dit op 27 Mei 1952 in Parijs ondi
kende verdrag werd op 31 Januari
bij de Tweede Kamer ingediend,
duurde tot 12 Juni jl. voordat
Voorlopig Verdrag van de comm
van voorbereiding verscheen. Da
ging het van een leien dakje: t
Juli reeds kwam de Memorie van
woord uit en na een debat, dat
duurde, gaf de Tweede Kamer o
Juli jl. met 75 tegen 11 stemmen
fiat aan het goedkeuringsontwerp
bij de Grondwet vereiste meerdei
van twee derden werd dus ruim
haald. Tegen stemden alleen de 1
S.G.P.-ers, de beide K.N.P.-ers, de
communisten en prof. Gerbrandy
de A.R.P.
Aangenomen mag worden, dat
de Eerste Kamer het desbetreff
wetsontwerp met een aanzien
meerderheid zai aanvaarden. Maar
dat zij ruimschoots de tijd zal ne
om er haar mening en over de
De Russische minister van Ha
A. Mikoyan, heeft zich in een
voor handelsfunctionarissen allen
afkerig getoond van de invoering
kapitalistische organisatie- en v
methoden in zijn land. Toegegeven
worden, zo zei hij. dat de kapit;
sche handel ook enkele kwalit
heeft, welke hier moeten worder
studeerd. Als gevolg der concu
tie en de moeilijkheden bij het
trekken van afnemers hebben de
tenlanders vrij goede methoden
wikkeld voor de organisatie var
handel. Voorzover deze van nut
nen zijn, zal de Sovjet-Unie ze
volgen.
Mikoyan sprak ook over publi
en advertenties. Hij drong er b
industrie op aan, op grote scha;
gaan adverteren, teneinde de afnf
voor te lichten en op te voeden.
Droog weer, weinig wind
mist zijn de meest kenmerken
verschijnselen van de Octobi
maand geweest, waarvan aan l
rustige karakter een einde is
komen. De wind begon afgelop
nacht al toe te nemen, naarmi
de depressie-activiteit bov
Engeland zich over de Noord:
uitbreidde. Boven een deel v
de Oceaan en langs de kust v
Schotland komt de eerste her f
storm voor. De kans op neersl
is nu aanmerkelijk groter gewi
den Het mooie weer, waarv
wij tegen de verwachting in I
afgelopen weekend nog zo ru
konden profile? en is uitstel t
executie geweest, la hef zichf
de haven zal de zeer droge Oc
bermaand stranden, daar er
een stormachtige wind ook
keie millimeters regen zijn te r
wachten.
Verwachting tot morgenavond
TIJDELIJK RÉGEN
Veel bewolking met tijdelijk rt
maar later op de dag vanuit
Westen opklaringen Mat.ge i
de kust i.i en dan krachtige
aanvankelijk tussen Zuid Oost
Zuid, later draaiend naar Wes
ke richtingpn. Iets lagere mie
tempera*".'pi-
WOensriaq: Zon on 7.27. onder 1
Maan op 27 17. onder 1