Geestelijke achtergrond belangrijker
dan technische kennis
DE WONDERE WAERELT
Enquêtecommissie werkt hard
aan het zevende deel
In 1954 waarschijnlijk hogere
premies ziekenfondsen
DE IBIS-troost is onderweg!
DOBBELSV! ANN...
LEKKER MAN!
Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht
Meeste emigranten gaan gehukt ondercultureel heimwee
en zestig procent is zenuwziek
Nederlandse opvoeding
biedt onvoldoende
waarborgen
Man overreden na sprong
van rijdende tram
Militaire beleid 1940-1945
Het verschijningstempo
is te traag
Uitslag van de Holland
Huis loterij
„Roomse" bankbiljetten
worden niet ingetrokken
GRATIS 10 PAKJES IBIS EXPORT SHAG
Sugar Ray Robinson
terug in de ring
Arsenal uitgenodigd voor
tournee door Rusland
Belgische waardering voor
TY-voetbaluitzending
Kosten zijn aanzienlijk
gestegen
Een eigen directeur?
De Federatie van VVV's
op de tweesprong
EDG in Eerste Kamer
Het amendement van
mej. Klompé
DINSDAG tl OCTOBER 1953
MELBOURNE (Victoria), 11 October. Twee
staten, West- en Zuid-Australië, hebben wij thans be-
ïocht. Te wachten staan ons nog Victoria, Tasmanië,
New South Wales en Queensland. Ik heb de zeker
heid, dat de Nederlandse emigranten, die wij tot nu
toe spraken en die in vele gevallen hun hart hebben
opengelegd zonder enig voorbehoud, mij met vrijwel
alle belangrijke vraagstukken inzake de emigratie
hebben doen kennismaken. Ik weet nu inderdaad wel
waar het om gaat. Hetgeen niet inhoudt, dat ik be
reid of in staat zou zijn op dit moment uit deze ge
sprekken bepaalde conclusies te trekken. Want zijn
de problemen overal vrijwel gelijk, de omstandig
heden waaronder zij zich voordoen verschillen in
Om het anders uit te drukken: de ponden zijn in het
algemeen wel goed; ze worden niet gemakkelijk ver
diend, maar ze kunnen verdiend worden door ieder
een, die zijn handen uit zijn mouwen wil steken.
Door de journalist, die zijn liefde vaarwel zei en tim
merman werdde jonge jurist uit Leiden, die op een
tractor door het land rijdt; de timmerman, die met
selaar werd; de expediteur, die een boerderij be
heert. Ze verdienen mééf dan ze in Nederland waar
schijnlijk ooit bij elkaar zouden kunnen krijgen,
zelfs wanneer men in aanmerking neemt, dat de
levensstandaard hier van de onze totaal verschilt.
Accoord.
Doch er is iets, dat met geld niet is goed te
hoge mate. Ik heb gepoogd de kwesties min of meer maken. Ook degene, die in Europa, dus in Nederland,
spelenderwijs in mijn stukken onder te brengen. Het
zal mijn lezers niet zijn ontgaan, dat er één zaak
blijft, die mij niet alleen bijzonder interesseert, maar
die naar mijn mening de kern van de kwestie zelf is.
Ik heb er meer dan eens op geduid: in hoeverre
namelijk is het voor de Europese mens mogelijk zich
goed te voelen in een materialistisch ingesteld land.
geld noch gelegenheid had deel te nemen aan cul
turele manifestaties, leefde in de sfeer, die door het
culturele aspect van ons werelddeel wordt geschapen.
Hij, die aan God noch gebod gelooft, leeft niettemin
in een maatschappij, die in het Christendom haar
grondslag en haar ultima ratio vindt. Het zou ridi
cuul zijn dit te ontkennen.
{{ET WONDERLIJKE is, dat mensen,
die zich hiervan in Nederland nim
mer bewust werden, in Australië mer
ken, dat zü iets, dat zij niet nader kun-
Mui bepalen en zeker niet onder woor
den kunnen brengen missen. Ik geloof
deze stemming het best met „cultureel
heimwee" te kunnen betitelen. Welnu,
de Nederlander in Australië lijdt be
paald aan dit culturele heimwee.
IJl meende het te hebben opgemerkt
ln vrijwel alle gesprekken met vrou
wen en mannen van allerlei levens
overtuiging. De mens heeft in deze
wereld nu eenmaal een kapstok nodig,
waaraan hij zijn gedachten kan ophan
gen. Hij behoeft ergens een steun,
welke hij meestal in zichzelf niet kan
vinden. Zelfs de man. die ervan over
tuigd is zichzelf genoeg te zijn, koes
tert deze mening gemakkelijker in het
land, waarin hij zijn maatschappelijke
en geestelijke opvoeding heeft genoten.
Zonder het misschien te erkennen na
melijk, leeft hij in het vertrouwde
>3 kringetje, waarin hij - hoe onafhanke-
lijk of hoe onsociaal hij mag zijn - is
■ingesponnen. Dit geldt voor de felste
ontkenner van alle waarden, die de
mens zich heeft weten te verwerven,
als voor de behoudzuchtige naloper van
jfl gevestigde opinies.
Ik ben mij ervan bewust, dat de be
zoeker van een nieuw land, dat in een
te korte tijd moet worden „gedaan" het
risico loopt alle aspecten van het leven
j|n dat land te veel in vlakken van zwart
en wit te zien. Men zou zelfs kunnen
zeggen, dat men zijns broeders hoeder
nie. Is en dat de mens die zich geluk
kig noemt, maar het naar de maatsta-
I Ven Van een an^er bepaald niet is, zich
dan maar gelukkig moet blijven voe
len! Inderdaad is „geluk" een zaak van
eigen verwachting, eigen verlangen,
i eigen streven eneigen heimwee.
Mijn geluk is het Uwe niet; het Uwe
jiiet het mijne.
{-[ET Z0U gemakkelijk zijn zich van
dit probleem af te maken met de
Opmerking, dat wij de Nederlander,
die in Australië zegt zich volkomen
„happy" te voelen - maar die het
naar redelijke normen niet kan zijn -
dan maar moeten laten aantobben. Er
is evenwel ook nog zoiets als culturele
i.'verantwoordelijkheid. Als voorbeeld
zou ik de Australische dagbladen wil
len noemen: zij geven nimmer een me
ning, noteren het nieuws, publiceren
neutraal de achtergronden, maar doen
geen poging de lezer in een of andere
richting te leiden. Naar mijn gevoel
schieten zij ontzaglijk tekort. Zij doen
het minst belangrijke deel van hun
taak met een ijver, een betere zaak
Waardig.
Ik moet zeggen, dat ik mij wel dege
lijk mede verantwoordelijk voel voor
de spanningen, die bij de emigranten
ln Australië worden opgeroepen. Het
fis toch geen kleinigheid, wat dominee
Van Wilgenburg en Pater Pieters in
Perth, Pater Beerepoot uit Adelaide mij
mededeelden, dat namelijk zestig pro
cent van de emigranten zenuwziek zijn
of in ieder geval ettelijke jaren volko
men uit het evenwicht zijn geslagen.
En dan ontmoet je een vreemd ding:
het bljjkt namelijk, dat onze opvoeding
Gisteren heeft in de Putselaan
Rotterdam de tram een slachtoffer ge-
eist, n.l. de bK-jarige arbeider J. K. uit
Nieuwe Tonge. De man was dit
weekeinde op bezoek geweest op zijn
evacuatie- Ires in de Maasstad en hij
wiide zich per tram naar huis bege
ven. Toen de trein al in beweging
was, bemer. te hij dat hij verkeerd
zat, nl. in de eerste in plaats van in
de tweede klas. K. waagde de sprong
uit het rijtuig en hield zich vervol
gens aan de stang van een tweede
klas rijtuig vast. Hij sloeg de hulp af
van passagiers, die hem naar binnen
wilden halen. Op een gegeven mo
ment struikelde de man en kwam
onder de wielen terecht. Beide benen
werden hem afgereden. In het Zuider
ziekenhuis bleek, dat hij was over
leden.
Tot dusverre hebben tien landen w.o.
Nederland, zich bereid verklaard tarief-
bsspreklngen met Japan te beginnen.
onvoldoende waarborgen biedt voor het
leiden van een krachtig leven als een
volledig mens. Het werd mij zo gezegd:
„Leven wij in Nederland niet teveel on
der moeders vleugels? Indien de emi
granten hier losgeslagen raken, dan is
hun geestelijke „background" niets of
nauwelijks iets waard geweest".
Op dit niveau doorredenerend, zou
men komen tot de overtuiging, dat bij
voorbeeld kerkbezoek onder dwang een
misdaad is. Maar hoe vol zouden de
kerken in ons land zijn, indien ieder
nu eens volkomen zijn eigen zin deed?
De geestelijke leiders in Australië zien
deze dingen veel en veel ruimer. Zij
laten de mensen maar „aan-oetelen"
de uitdrukking is niet van mij en
steunen hen alleen, wanneer zónder
dat verschrikkelijke brokken worden
gemaakt.
|TR IS voor deze dingen inderdaad
geen objectieve maatstaf. Maar in
mij leeft de vaste overtuiging, dat die
gene hier de beste kansen heeft, die
uit zijn land niet alleen een brok tech
nische kennis en ervaring heeft mee
genomen, maar die bovendien enorme
zielskracht en geestkracht in zijn baga
ge heeft. De anderen gaan misschien
niet naar de normen van de materie,
maar zeker naar die van de geest ver
loren.
Voor mijn gevoel is dit het ernstigste
probleem, waarmee de emigrant te ma
ken krijgt. Tevens geloof ik, dat bij de
voorbereiding van het vertrek uit ons
land aan deze kant van het vraagstuk
te weinig aandacht wordt besteed.
Men vergete niet. dat Australië op
dit gebied zo goed als niets te bieden
heeft. Zelfs niet te bieden kan hebben,
omdat dit ontzaglijke, soms bekoorlijke,
soms afschrikwekkende land zelf zijn
evenwicht in de wereld nog geenszins
heeft gevonden.
Het zou werkelijk misdadig zijn de
emigrerende landgenoot nu maar in de
ze sfeer te plaatsen, zonder hem waar
mogelijk van een pantser tegen zichzelf
en de buitenwereld te hebben voorzien.
Trouwens, men wordt niet zenuwziek
van niets!
H. M. KOEMANS
(Van onze parlementaire redacteur)
£)E PARLEMENTAIRE enquête-com
missie, die kort na de oorlog werd
ingesteld om de Staten-Generaal te rap
porteren over aspecten van het rege
ringsbeleid in de periode 1940-1945,
dreigt in het vergeetboek te raken. We
hebben lang niets meer van haar ge
hoord, maar in stilte heeft zij toch door
gewerkt. Wij vernemen nu, dat zij de
laatste hand legt aan de definitieve
tekst van het zevende deel van haar
rapport, dat zal handelen over het mi
litaire beleid van 1940 tot 1945, doch
geen bijzonderheden zal bevatten o.a.
over de slag in de Javazee. Het zal
echter nog wel een paar maanden du
ren, voor dit zevende deel het licht zal
zien.
Het vorige deel, het zesde, kwam uit
op Zaterdag 27 September 1952; het vijf
de werd gepubliceerd weer zestien
maanden vóór laatstgenoemd tijdstip,
namelijk op 26 Mei 1951.
Het samenstellen van het rapport
vergt een ongelooflijke hoeveelheid ar
beid, maar we vragen ons toch af ,of
het tempo van het verschijnen der ver
schillende delen niet al te zeer ver
traagd wordt. De belangstelling begint
te verflauwen en het wordt steeds
moeilijker (acht jaar na het einde van
de oorlog) om nog betrouwbare gege
vens te krijger, omtrent de punten,
waarover het onderzoek loopt.
Bij het verschijnen van het zesde deel
van het rapport deelde de voorzitter
van de parlementaire enquête-commis
sie, de heer J. Schilthuis. ons mede, dat
de verhoren vcor de beide laatste de
len „het militaire beleid van 1940 tot
1945" en „Londen en de verzetsbewe
gingen" - nagenoeg achter de rug wa
ren en dat het zich liet aanzien dat het
zevende deel van het rapport binnen
betrekkelijke korte tijd zou kunnen
verschijnen. We zijn nu dertien maan
den verder en zuilen ons geduld nog
een poosje op de proef moeten stellen...
Tot nu toe is gerapporteerd over het
militaire beleid in 1939 en 1940, over
de neutraliteitspoiitiek, het vertrek van
Vrijdag heeft de trekking plaats gevon
den van de Holland Huis loterij. De uit
slag luidt als volgt:
le prijs op nr 91326, 2e prijs op nr 10066
3e prijs op nr 45261, 4e prijs op nr 25321
5e prijs op nr 1323, 6e prijs op nr 99762
7e prijs op nr 48255.
de regering naar Londen en de eerste
maanden in Londen, over het financiële
en economische beleid, over de Neder
landse geheime diensten in Londen en
de verbindingen met het bezette gebied,
over de ministers- en kabinetscrises en
de voorbereiding van de terugkeer naar
Nederland en over de buitenlandse ver
tegenwoordiging en de hulpverlening
aan Nederlanders.
De resultaten van het onderzoek naar
het militaire beleid in de periode 1940-
1945 zullen daarop een nuttige aanvul
ling vormen.
Er blijkt van een voornemen tot
intrekking der nieuwe bankbiljetten
van 25 gulden van de serie uitgege
ven op 1 Juli 1949 niets bekend te
zijn.
Deze biljetten zijn, naar men weet,
plotseling in de belangstelling komen
te staan, nadat ds. Zandt van de
Staatkundig Gereformeerde Partij
vorige week in de Tweede Kamer om
intrekking van de biljetten had ver
zocht „aangezien zij de stijgende in
vloed van Home in Nederland aan
tonen". Op de voorzijde der biljetten
staat een afbeelding van Sint Marti-
nus, die zijn ipantel doorsnijdt ten
behoeve van een bedelaar, en op de
achtergrond is een kathedraal te zien.
SMIT'S
Dat zal je gebeuren! Een auto die
bijna bezwijkt onder het suiker-
bietenloof bljjft op Maandagochtend
om half tien onder Aartswoud in
Noord-Holland aan de kant van de
weg staan. Iets mis met de motor!
Maar de Ibis-vogel (troost aller
pechvogels) zweefde er net met
de camera boven! Voordat die
camera „knip" zei, is het behulp,
zame dier even de Wegenwacht
gaan waarschuwen en die heeft de
pech in een Engelse-sleutel-omdraai
verholpen. Als die onfortuinlijke
chauffeur zijn naam, zijn adres
en zijn vaste leverancier opgeeft
aan Dobbelmann in Waddinxveen,
krijgt hq als pleister op zijn wonde
Maar pech of geen pechof
U nu Ibis Export - de 1000/0
Engelse shag van grote ver
maardheid - of Ibis pure
Virginia - de pittige favoriet
van alle shag kenners - rookt,
van één ding kunt U altijd
zeker zijn:
Bovendien
zou Ibis graag de Wegenwachter eens bedenken, maar die
trouwe mannen mogen persé niets aannemen. Als déze
Wegenwachter echter de naam en het adres van
„de vrouw van zijn hart" opgeeft aan Dobbel
mann, ontvangt zy een doos suikerwerk
(gemaakt van hoogfijne suikerbieten).
(Advertentie Ing. Med.)
De oud-wereldkampioen in het mid
dengewicht Ray Robinson heeft meege
deeld dat de internationale boksclub
hem een verleidelijk aanbod heeft ge
daan voor zijn terugkeer in de ring.
Naar verluidt zou aan. ..Robinson., een
bedrag van 350.000 dollar gegarandeerd
zijn voor één wedstrijd. Robinson zelf,
die zoals men weet als danser in een
nachtcafé optreedt, wilde geen cijfer
noemen maar gaf toe dat het bedrag
50.000 dollar hoger lag dan een vorige
aanbieding. Hij verklaarde nog geen be
slissing genomen te hebben, ofschoon
hem niet veel tijd overbleef. „Mijn con
ditie is nog goed, dank zij het dansen
en mijn gewicht ligt nog binnen de
grens van het maddengewicht", ver
klaarde Sugar Ray.
Vernomen wordt dat de Internationa
le Boksclub Robinson in de zomer van
het volgend jaar in een wedstrijd om de
wereldtitel wil doen uitkomen, en dat
zij daarbij rekent op een recette van een
millioen dollar.
De vertegenwoordigers van de Russi
sche voetbalbond, die aanwezig waren
bij het 90-jarig jubileum van de F. A.,
hebben Arsenal uitgenodigd in 1954 een
ploeg naar Rusland te zenden voor een
veertiendaagse tournee.
Voor het geval Arsenal deze invitatie
niet zou kunnen accepteren, hebben de
Russische gedelegeerden de F. A. ver
zocht een ander team te zenden.
De Nederlandse Televisie-Stichting
heeft gisteren van het Belgische „Na
tionaal Instituut voor de Radio-om
roep" het volgende telegram ontvan
gen:
„Uitzending relayering uw program
ma voetbalwedstrijd NederlandBel
gië werd onder overgrote belangstel
ling gevolgd in alle plaatsen van Bel
gië in het bereik van onze tv-zenders.
Betuigen N.T.S. waardering en dank,
evenals regisseur en verslaggever en
ook algemene directie P.T.T. voor be
reidwillige inspanningen. Boon, di
recteur-generaal N.I.R.".
ER BLIJKEN heel wat
mensen te zijn, die ge
noeg hebben van iet le
ven op onze rommelige
oode aardbol. Hetgeen
op zichzelf niet zo
merkwaardig is. Een in
teressant symptoom is
evenwel, dat reeds zes
duizend mensen als vrij
willigers zijn geboekt
voor de eerste reis naar
de maan. Het is dus wel
zaak de dienstregeling
met grote zorg samen te
stellen. Over de terug
reis wordt overigens ner
gens gesproken.
MEN HEEFT ontdekt,
dat de gemiddelde Ne
derlander hoe langer hoe
langer wordt en zichzelf
boven het hoofd dreigt
te groeien. Statistici
hebben uitgerekend, dat
wij over 250 jaar om
streeks twee meter lang
zullen zijn. Dit wordt
geconcludeerd uit het
feit, dat de mensen van
onze dagen gemiddeld
tien centimeter langer
zijn dan die uit het jaar
1865. De 1865-ers hadden
een doorsnee-lengte van
174 centimeter. Oude
harnassen en bedsteden
verraden .dat de Neder
landers in de vijftiende
eeuw en daaromtrent nog
veel minder uit de klui
ten gewassen waren.
Ook de lage deurlijsten
uit die jaren bevestigen
deze veronderstelling.
Wij krijgen trouwens de
indruk, dat vele auto
bus- en bioscoop-exploi
tanten nog steeds reke
nen met de middel
eeuwse maten. De oor
zaak van ons langer
worden? Sommigen wij
ten het aan de verbeter
de hygiënische en sociale
toestanden, anderen stel
len „de verhoogde prik
keling van het negatieve
zenuwstelsel door de
moderne leefwijze" er
voor aansprakelijk.
KKN KKNVUUUIUCJ
schoenmaker in het
franse 'l'oulon stond
zichzel} onlangs in een
verkwistende bui toe een
portie oesters te veror
beren. Hij betaalde arte
gulden voor een dozijn
van deze gepantserde
diertjes en ontdekte tij
dens zijn feestmaaltijd
twee parels, die tezamen
honderd gulden op
brachten. Oesters heb
ben nu een vaste plaats
op des "-1 oenmakers
menu gekregen.
IN EEN TE DELFT gehouden verga
dering heeft de heer C. J. van Lien-
den, voorzitter van de Centrale Bond
van Onderling Beheerde Ziekenfond
sen, meegedeeld dat het waarschijnlijk
is dat in 1954 de premies voor vrijwil
lig en verplicht verzekerden zullen
moeten worden verhoogd.
Behalve de kosten van nieuwe ge
neesmiddelen, zoals de anti-biotica,
stegen ook die voor ziekenhuisverple-
ging aanzienlijk. Laatstgenoemde kos
ten maken thans ongeveer een derde
deel uit van de totale uitgaven van
de ziekenfondsen. De oorzaak is dat
de ziekenhuizen de laatste jaren wor
den uitgerust met zeer dure appara
ten, waarover ook de fondspatiënten
de beschikking kunnen krijgen. Ook
de lonen van het verplegendperso
neel zijn gestegen. Met de loonronde
van 1 Januari a.s. zullen de verpleeg-
prijzen nogmaals stijgen, hetgeen weer
een zwaardere last voor de zieken
fondsen zal betekenen.
Ondertussen, aldus spreker, vraagt
men zich wel eens af of het beheer in
2<3ALS BEKEND mag worden ver
ondersteld, ziet de Federatie van
VW's in Noord-Holland boven het
Noordzeekanaal zich voor de vraag
gesteld, of -in de bestaande va
cature van directeur zal worden voor
zien door benoeming van een eigen
directeur dan wel of deze functie mo
gelijk kan worden gecombineerd met
het directeurschap van een plaatse
lijke afdeling, waarvoor dan uiteraard
Alkmaar in aanmerking zal komen.
In opdracht van de algemene ver
gadering heeft een hiertoe aangewe
zen commissie een desbetreffend on
derzoek ingesteld naar de gang van
zaken in diverse andere provincies,
waarbij zij tot de conclusie is geko
men, dat het, indien enigszins moge
lijk, wenselijk moet worden geacht,
over te gaan tot aanstelling van een
eigen directeur. Daarbij wijst de com
missie echter op de financiële conse
quenties, welke hieruit zouden voort
vloeien, namelijk dat de afdracht van
de plaatselijke VVV's zou moeten
worden verhoogd van tien tot twintig
procent, terwijl tevens ten behoeve
van de federatie door de plaatselijke
VVV's afstand zou moeten worden ge
daan van de subsidie a twintig cent
per lid, welke door de Kamer van
Koophandel wordt beschikbaar ge
steld. Mocht aan deze financiële con
sequenties niet worden voldaan, dan
zal de commissie moeten adviseren tot
benoeming van een gezamenlijke di
recteur over te gaan. De beslissing is
aan de algemene vergadering van de
Federatie, welke 21 November a.s. te
Wieringen zal worden gehouden.
De Nederlandse Aardolie Maatschappij
heeft in haar proefboring bij Delft een
geringe hoeveelheid aardolie aangetoond
op een diepte van ruim 1200 meter.
de ziekenhuizen wel altijd economisch
verantwoord geschiedt. Is het niet mo
gelijk efficiënter te werken, waardoor
de verpleegprijzen kunnen worden ge-,
drukt zonder dat de patiënten er na
deel van ondervinden?
Een andere reden voor de hoge las
ten, die op de ziekenfondsen zijn gelegd
is volgens spreker het feit dat door de
huisartsen vaak meer geneesmiddelen
worden verstrekt dan nodig is. Wan
neer men aanneemt, dat gmiddeld op
elk van de 37.500.000 recepten, welke
jaarlijks aan de 7.500.000 verzekerden
worden afgegegeven, slechts vijf cent te
veel, wordt verstrekt, dan betekent dit
f 1.775.000 per jaar.
Tenslotte zei de heer Van Lienden
van oordeel te zijn dat optrekking van
de loongrens tot f 6000.voor de so
ciale verzekering alleszins redelijk is.
(Vervolg van pag. 1)
VAN BELANG voor haar is ook het
amendement van mejuffrouw Klompè
van de K.V.P. in de Tweede Kamer,
dat een essentiële wijziging in het
goedkeurings-wetsontwerp bracht en
waarover nóg altijd een ingrijpend ver
schil van mening bestaat, zoals vorige
week gebleken is, toen de fractievoor
zitter van de P.v.d.A. in de Tweede
Kamer, mr Burger, er bij de algemene
beschouwingen over de Rijksbegroting
voor 1954 weer een aanval op richtte.
De heren senatoren zullen aan het
wetsontwerp niets meer kunnen ver
wrikken, maar uit staatsrechtelijk oog
punt is het niet oninteressant, hoe zij
er over denken. De kwestie komt hier
op neer: de onlangs gewijzigde Grond
wet eist voor de inwerkingtreding van
een internationale overeenkomst de
goedkeuring van de Staten-Generaal,
maar zij noemt ook enkele uitzonde
ringen op deze regel, o.a. overeenkom
sten, uitsluitend strekkend tot uitvoe
ring van reeds goedgekeurde verdra
gen.
Uitvoerings"-overeenkomsten behoeven
dus niet het fiat van de Staten-Gene
raal. Tenzijja, tenzij de Staten-
Generaal weer een voorbehoud maken,
dat zulke uitvoeringsovereenkomsten
wel de goedkeuring van Eerste en
Tweede Kamer nodig hebben.
WELNU, het amendement van me
juffrouw Klompé ,dat door de Tweede
Kamer werd aangenomen, maakt een
zodanig voorbehoud ten aanzien van
overeenkomsten ter uitvoering van het
E.D.G.-verdrag. Deze behoeven dus de
goedkeuring van de Staten-Generaal.
Mejuffrouw Klompé heeft willen be
reiken, dat het Nederlandse parlement
een contrólemogelijkheid in handen
houdt, zolang die mogelijkheid niet op
supra-nationaal niveau gevonden wordt.
Maar aan de andere kant wordt in
het amendement wel een terughou
dendheid van de voorstellen en nu
ook van Nederland gezien om aan
de vestiging van supra-nationale orga
nisaties mede te werken.
De Eerste Kamer gaat zich thans
met al de vraagstukken van de E.D.G.
en van de goedkeuring van het E.D.G.-
verdrag bezig houden. Voorlopig bin
nenskamers. Over enige tijd in een on
getwijfeld belangwekkend openbaar
debat