Australiërs zijn harde knapen
leuk' is erger dan pijn!
DÉBRALENE
De heer G. de Clercq ten
grave gedragen
DE WONDERE WAERELT
Nederland, een staat zonder
hoofdstad....
Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht
Isolatie oorzaak van cultureel minderwaardigheidscomplex
dat overcompensatie eindt in onbeschoft optreden
Nederlanders lachen er om
en gaan eigen weg
Maar Amsterdam mag
zich zo noemen
Hij droeg de A VRO in zijn hart
Gestolen auto ramde
huis in Heeze
Luchthaven Eelde is
opengesteld
Vrije dag op 2 Januari mag
worden ingehaald
Geweldige belangstelling
Hogere prijs voor
baconvarkens
Raad van de zending over
arbeid op N.-Guinea
Zieke vrouw beroofd
Pakistan Republiek
De Tweede Kamer
Na de eerste ronde
DINSDAG 3 NOVEMBER 1953
MELBOURNE (Victoria), 14 October. De Austra
liër is beslist geen gemakkelijk heerschap. De voort
durende strijd van zijn ouders, geslacht op geslacht,
heeft hem tot een tough guy (een harde knaap) ge
maakt, die zich nauwelijks of niet om de poespas
van beleefdheidsvormen bekommert. Zijn land ligt
ver van andere samenlevingen verwijderd. Hij moet
heel verre reizen doen om iets vaiï de Europese
levenswijze te leren kennen.
Ik betrapte ij erop, dat ik verbaasd was, toen
een zeer beschaafd man mij vertelde, dat hij nog
nimmer uit Australië was weg geweest. Je denkt er
niet aan, dat dit land een werelddeel is, dat in vele
opzichten aan zichzelf genoeg heeft. Wat eraan ont
breekt is een gevolg van de „splendid isolation", die
nog niet zo lang geleden ook in de Verenigde Staten
werd gehuldigd. Amerika is er inmiddels onderuit
gekomen en de Amerikaan haast zich thans de in
vroeger jaren verloren tijd definitief en zo snel mo
gelijk in te halen. De Amerikaan reist en drinkt iets
van de Westeuropese cultuur in, opdat hij in eigen
land van zijn ervaringen, gewijzigd naar eigen nor
men, kan overbrengen.
Zó ver is de Australiër lang niet. Integendeel, hij
verkeert bepaald nog in het stadium, van de man.
die altijd in zijn dorp heeft gewoond, zich in die
samenleving immer gelukkig heeft gevoeld en boven
dien een 'zekere minachting koestert voor mensen,
die weliswaar iets verder zijn geklommen, maar die
in zijn ogen niets anders zijn dan een stel bescha
vingshypocrieten. Daaruit volgt, dat hij lange tenen
heeft. Je kunt beter je opvattingen over land en
volk voor je houden. Je loopt gevaar vijanden te
maken. En hoe vriendschappelijk de Australiër met
je wil omgaan, hij is niet bereid wélke critiek dan
ook „te nemen", terwijl hijzelf een w.nier van spre
ken tot de zijne heeft gemaakt, die soms op het „on
beschofte" af is.
IYE AUSTRALIËR vindt alles in zijn
land best. Wie dat niet met hem
eens is, kan beter direct vertrekken
of nog liever nooit komen. Zoals U
weet, bestaat het plan om de Olympi
sche Spelen 1956 in Melbourne te hou
den. Ieder mens zou nu denken, dat
Australië zich bijzonder zou inspan
nen om het de deelnemers en bezoe
kers van die Spelen zo aangenaam
mogelijk te maken. Dan denkt Ge even
wel verkeerd.
Ik heb het stadion gezien, dat voor
deze Spelen is aangewezen. Het vol
doet niet aan de moderne eisen op dit
gebie'1 De sintelbaan ligt ergens an
ders en is zo hard, dat athleten met
zachte pieren er ongelukken zullen
oplopen. Toen men zeer recent aan
een der organisatoren vroeg, wat hij
over het buitenlands bezoek in 1956
dacht, zei hij glashard, dat hij op on
geveer 7000 bezoekers rekende, van
wie minstens de helft bij gebrek aan
accommodatie inzelf-meegebrachte
tenten zou moeten logeren.
Men denkt er niet aan, dat waar
schijnlijk niet veel sportenthousiasten
bereid zullen zijn een groot bedrag
voor een reis naar Australië uit te
geven om dan hier in een tent te gaan
slapen. Geen wonder, dat er over de
vraag of de Spelen in Melbourne zul
len doorgaan in de kringen van het
Internationaal Olympisch Comité nog
altijd wordt gediscussieerd.
De captain van het Amerikaanse
Davis Cup team, dat half December
tegen het Australische ploegje zal uit
komen, heeft steen en been geklaagd
over de toestand van de grasbanen.
Schoorvoetend is men nu aan het werk
gegaan om de courts in orde te bren
gen en de kranten vinden dit zó ge
wichtig, dat we er iedere dag een be
richt over kunnen lezen.
QP EEN LUNCH met de Australische
minister voor de Immigratie, minis
ter Holt, welke onze groep onlangs
had, ontzag de premier van de staat
Victoria, de heer Cain, zich niet alleen
de opvattingen van de heer Holt open
lijk te bestrijden men denke zich in:
aan een officiële lunch! maar hij
merkte in onze aanwezigheid zelfs op,
dat het Nederlandse volk in vergelij
king met het Duitse volk toch eigen
lijk maar arm is en bovendien lui.
Toen een onzer dezer dagen in
een overigens verkeerd geïnterpre-
jfegf J.
wm.tm
-
WH
van een minderwaardigheidscomplex
tegenover de met cultuur beladen
West-Europeaan. Deze figuur is in
Australië vele malen sterker. Zijn
Australië is zijn eiland en de rest kan
hem welhaast geen zier schelen.
J^ET DEZE GEDACHTEN loop je
dan op een zonnige morgen door
de drukke straten van Melbourne. Uit
de etalages straalt de welvarendheid;
de prijzen zijn voor onze begrippen
hoog, maar de lonen zijn dat ook, hoe
wel het land economisch zeker niet in
een stabiele positie verkeert Daarop
kom ik nog wel eens terug. Het ver
keer is enorm en probleem nummer
één in alle steden en alle dorpen is
dat der parkeerterreinen. Je kunt over
dag noch 's avonds met goed fatsoen
een auto kwijt. Alle stoepbanden staan
eivol.
Je kijkt naar die winkelende mensen
en je loopt tenslotte een kapperszaak
binnen, waar je volgnummer 103 trekt
voor een behandeling aan een der
36 stoelen In het grootste waren
huis is de grootste schoenenafdeling
van Australië. Er werken ruim 1800
Tijdens de lunch bij de Australi
schie minister voor de Immigratie,
v.l.n.r.: onze hoofdredacteur, de
heer H. Koemans, minister Holt,
mej. Arts Kamstra, de heer M.
Duyzings en de heer R. Hagoort.
meisjes, waarbij ik het mannelijk per
soneel niet tel.
Terwijl ik sta uit te rekenen hoeveel
ansichtkaarten ik nu weer moet ko
pen, word ik opzij geduwd door een
Australiër, die zich om Engelse manie
ren niet bekommert. Hij zorgt voor
zichzelf. Wat kan hem de man sche
len, die eerder aan de beurt was?
Ik schets U deze situatie in nogal
felle kleuren. Ik ben mij ervan be
wust. Maar tenslotte zullen de Neder
landers, die hun toekomst in dit land
zoeken, op de een of andere manier in
dit milieu moeten leven, willen zij
niet onder de voet worden gelopen.
De landgenoten, die ik heb gesproken,
weten in het algemeen wel, wat zij
moeten doen: zij lachen er een beetje
om en gaan verder ook hun eigen
gang. Op echte, degelijke Hollandse
manier.
teerd interview in het grootste Mel-
bournse blad „The Herald" enkele
losse opmerkingen maakte over het
begrip „service", over de Australische
vrouwen en mannen, veroorzaakte dit
niet alleen een stroom ingezonden
stukken, maar een officiële stap van
de regering van de staat Victoria bij
de Nederlandse ambassadeur in Can
berra.
Begrijpt Ge? Je doet er goed aan
deze dingen niet zo zwaar te nemen.
De heer Cain mocht openlijk tegenover
ons onvriendelijk zijn en bovendien on
waar; wij mogen eigenlijk niet eens
onze mening zeggen, indien men ons
om de waarheid vraagt. Dat is een
stukje Australië om van te watertan
den en ik ben mijn collega dankbaar,
omdat hij vergat zijn mond te houden.
Anders ware deze ervaring aan mijn
opnemingsvermogen voorbij gegaan.
Zoeven heb ik de Verenigde Staten
genoemd. Het is nog niet zo lang gele
den, dat je tegen een Amerikaan ook
de grootste voorzichtigheid in acht
moest nemen.
En nog altijd heb ik de indruk, dat
de Amerikaan behept is met een vorm
Onmiddellijke verlichting en
spoedige genezing van Uw
huidaandoening geeft het
beroemde huidgeneesmiddel
(Advertentie, Ing. Med.)
fVgm onze parlementaire redacteur)
J-JET IS SNEU voor de Amster
dammers. Maar ze wonen niet
in de hoofdstad des lands, althans
formeel niet. Want- in tegenstelling
tot de regeringsperiode van Ko
ning Lodewijk Napoleon, die van
1806 tot 1810 de scepter over ons
land zwaaide en Amsterdam tot
hoofdstad verklaarde en de tijd
der inlijving van ons land bij het
Franse Keizerrijk (18101813),
gedurende welke Amsterdam wer
kelijke hoofdstad, zetel der rege
ring bleef en de Grondwet van
1814, die met zoveel woorden de
stad Amsterdam als hoofdstad
noemde, is sedertdien noch in de
Grondwet noch in enige andere wet
sprake van een hoofdstad des
lands.
MINISTER BEEL van Binnenlandse
Zaken heeft dit in de Memorie van
Antwoord op een desbetreffende vraag
geschreven. In artikel 30 van de Grond
wet van 1814 we hebben er dit
staatsstuk op nageslagen staat; „De
beëediging van den Souvereinen Vorst
en de inhuldiging bij de Staten-Gene-
raal zullen plaats hebben in de stad
Amsterdam, als de hoofdstad".
In de volgende Grondwetten is die
laatste toevoeging verdwenen. In het
tegenwoordige artikel 52 van de Grond
wet staat nog slechts: „De Koning, de
regering aanvaard hebbende, wordt zo
dra mogelijk plechtig beëdigd en inge
huldigd binnen de stad Amsterdam, in
een openbare en verenigde vergadering
der Staten-Generaal".
Nu eenmaal uitdrukkelijk in de
Grondwet opgenomen geweest is dat
Amsterdam de hoofdstad van ons land
was en deze kwalificatie 'in de latere
Grondwetten bewust is weggelaten, ligt
•le conclusie voor de hand, dat de wet
gever geen bepaalde stad als hoofdstad
meer wil aanwijzen en dat we in feite
dus geen hoofdstad hebben.
Als Amsterdam zich niettemin als
zodanig wil beschouwen, dan kan men
dapr vrede mee hebben: het heeft his
torische rechten, het is de enige plaats,
die in de Grondwet als stad wordt aan
geduid en het is nog altijd de plaats
met het grootste aantal inwoners.
Minister .Beel schrijft echter en dat
mag de Amsterdammers zich wat min
der zelfbewust op de borst doen klop
pen: „Aangezien het begrip „hoofdstad
des lands" hier te lande wezenlijke be
tekenis mist, bestaat er naar het oordeel
van ondergetekende (dat is minister
Beel) geen voldoende aanleiding bij
de wet te bepalen, welke gemeente als
zodanig fungeert
Under grote belangstelling is giste
ren het stoffelijk overschot, van de
AVKU-voorzitter G. de Clercq ter
aarde besteld, üe waarnemend
voorzitter van de AVRU, dr Mol-
huysen legt een krans aan de
groeve.
ff
In de nacht van Zondag op Maandag
is om een uur een auto in volle vaart
tegen de gevel van een hui? te Heeze
gebotst, na eerst een paal van de boven
grondse electrische leiding te hebben
geramd. Dit laatste veroorzaakte .een
ware vonkenregen, zodat gedurende
de gehele nacht de stroom voor een
gedeelte van het dorp was afgesloten.
De wagen bleek afkomstig van dief
stal en was teS'omeren ontvreemd.
Hoewel de wagen en het huis vrij aan
zienlijke schade opliepen, bleven beide
inzittenden ongedeerd en sloegen op
de vlucht. Door de rijkspolitie konden
beide personen nog. diezelfde nacht
worden aangehouden. Daar ook een
militair bij dit ongeval betrokken is,
wordt het onderzoek in samenwerking
met de Koninklijke Marechaussee
voortgezet.
Vele Groningers zijn Zondag naar de
luchthaven Eelde getogen, die deze
dag voor binnen- en buitenlandse toe
stellen is opengesteld met de restrictie,
dat alleen gestart mag worden na zons
opkomst en voor zonsondergang. De
belangstelling van de Groningers ging
uiteraard uit naar de eerste vliegtui
gen, die de zeer gemoderniseerde
luchthaven zouden aandoen. De vlieg
tuigen bleven evenwel uit, maar gis
teren hebben toestellen van de Rijks
luchtvaartschool uit Gilze Rijen de
symbolische opening van de toekomsti
ge basis van de school op Eelde mo
gelijk gemaakt. Onder, commando van
de commandant van de Rijkslucht
vaartschool afdeling Gilze-Rijen, de
heer K. J. A. Meester landden twee
Beechcrafts, vijf Harvards en drie
Saab-Saphirs. Men bleef, enige tijd op
het vliegveld, waar het vliegpersoneel
van Gilze-Rijen ontvangen werd door
de havenmeester van Eelde, de heer
B. Vogelzang. Men toonde zich zeer
enthousiast over de nieuwe luchthaven,
die beschikt over twee grote landings
banen van 1500 en 1800 meter. Van
daag zal een Convair van de K.L.M.
Eelde aandoen tijdens een proefvlucht.
De staatssecretaris van Sociale Zaken
heeft aan hoofden van ondernemingen
waar Zaterdag 2 Januari 1954 geen
arbeid wordt verricht, vergunning ver
leend de hierdoor, verzuimde uren te
doen inhalen.
Een vierjarig jongetje ig te Maastricht
in een z.g. Bassin geraakt en verdron
ken. Het lijkje is pas na een dag zoeken
opgedregd.
hJIET ALLEEN in oils
land is verwarring
ontstaan door het zachte
herfstweer. Ook in Ca
nada is het najaar zo
voorjaarachtig, dat de
beren niet in hun win
terslaap kunn:..i komen
Duizenden van deze die
ren hebben eerst onrus
tig in hun legersteden
liggen woelen en kregen
tenslotte honger, omdat
zij bij hun inkopen niet
op die slapeloosheid had
den gerekend. Zij werden
de bossen uitgedreven en
trokken naar de be
woonde gebieden om
daar voedsel te zoeken
De beren zijn nu ook al
gesignaleerd aan de rand
van enkele grote steden
Zij dringen zelfs wel
eens huizen binnen door
met hun klauwen ruiter
in te slaan of met hui
kolossale kracht heli
wanden en deuren in te
drukken. In Ottawa
slaagde men er in twee
beren te vangen, die or
weg waren naar he'
parlementsgebouw, waar
schijnlijk om tegen dr
gang van zaken te gaan
protesteren. In het
Algonquinpark, een na
tuurreservaat in On
rio, zijn door de bos
wachters reeds meer
dan honderd bruintjes
neergeschoten. Een boer
inKirkland is er trots
op in zijn eentje dit na
jaar reeds 37 beren te
hebben doodgeschoten.
IN GROOT-BRITTANNIë
hoopt men binnen en
kele jaren door middel
van atoomkracht electri-
citeit voor algemeen ge
bruik te kunnen leveren.
Dit heeft Sir Christopher
Hinton van het Britse
ministerie van Bevoorra
ding in New York ver
klaard. Kort geleden is
men in Engeland begon
nen met de bouw van een
atoomzuil voor de op
wekking van stroom
voor industrieel gebruik.
Binnenkort hoopt men de
bouw van een zogenaam
de „snelle" reactor ter
hand te nemen.
nieuwsgierigheid van
de Parijzenaars is de
taatste weken krachtda
dig op de proef gestela
aoor het mysterieuze
woord „Garap", dat over
al in de franse hoofd
stad prijkte. Een uiterst
geheimzinnige reclame
campagne, waarbij nie
mand begreep, waarom
het eigenlijk ging. De
muren, de reclamezuilen
de stations van de Métro
en de dagbladen werden
bedolven onder het slag
woord „Garap". Op de
boulevards zag men
voortdurend een heer
flaneren met hoge hoea,
wit overhemd, een sigaar
en een enorme sjerp,
waarop het woord „Ga
rap" prijkte. De fransen
sloegen hun woorden
boeken na, trachtten de
oplossing te vinden door
het woord om te draaien,
maar niets hielp. Ten
slotte nam men maar
aan, dat het hier ging
om een nieuw merk ny
lons, brillantine, kaas of
opêritif. Totdat eens
klaps het geheim aan het
licht kwam: „Garap" be
tekent helemaal niets!
Het woord werd uitge
vonden door een onder
nemend reclamebureau
met te weinig klanten,
dat wilde bewijzen, dat
het op reclamegebied in
derdaad wat mans was.
De clientèle is inderdaad
aanzienlijk toegenomen.
[?EN MILLIONNAIR in
Dodham (in de States)
had er genoeg van om
steeds maar zelf de vaat
te wassen en plaatste de
volgende advertentie:
..Huishoudster gezocht.
Eigen televisietoestel, ei
gen badkamer, electrische
afwasmachine, zeer hoog
loon". Er moest politie
aan te pas komen om
het verkeer voor zijn
huis te régelen.
GISTERMIDDAG is de op 65-jarige leeftijd overleden voorzitter van
de AVRO, de heer G. de Clercq, op Zorgvlied bij Amsterdam, ten
grave gedragèn. Talrijke kransen en bloemen dekten de baar, toen bet
stoffelijk overschot de rouwkamers aan de P. C. Hooftstraat werd uit'
gedragen. Bij de vele aanwezigen, die in de volgauto's hadden plaats
genomen bevonden zich behalve de familieleden, het voltallig algemeen
bestuur van de AVRO, de directeur van de Wereldomroep, de heer H.
J. van den Broek, mr J. A. W. Burger namens de VARA, de heer G.
Kampschreur namens de KRO en mr A. B. Roosjen namens de NCRV,
het bestuur van de Nederlandse Radio Unie en de Nederlandse Tele-
visiestichting. Vele belangstellenden sloegen de stoet gade bij het ver
trek van de rouwkamers naar de begraafplaats Zorgvlied.
„7IJN leven had hij in dienst van de
radio-omroep en meer in het bij
zonder van de AVRO gesteld. Met on
tembare geestdrift en met «rote vast
houdendheid heeft hij steeds op de bres
gestaan voor de vereniging", aldus de
onder-voorzitter van de AVRO, dr Mol-
huijsen in zijn grafrede op de begraaf
plaats, die te klein was om de vele be
langstellenden te bevatten. Spreker
schetste vervolgens de grote strijdvaar-
Op aandrang van de Stichting voor
de Landbouw heeft het. Bedrijfschap
voor Vee en Vlees met ingang van
verleden week Maandag de overname
prijs vooi tweede kwaliteit baconvar
kens verhoogd met vijf cent tot 2.34
per kilogram geslacht gewicht. De ge-
wichtsgrenzen der tot bacon te verwer
ken varkens zijn daarbii echter gesteld
op 63 tot 70 kg.
Dit is geschied omdat de prijs voor
zwaardere varkens reeds enige tijd lag
bov„n de richtprijs van f 2.29 voor
tweede kwaliteit baconvarkens. Deze
was verleden jaar vastgesteld op 10 ct.
beneden de prijs van deze soort var-
os. De zwaardere varkens doen thans
reeds 2.352.38 per kilo en het leek
d' Stichting juist, de baconvarkens
van deze prijsontwikkeling te laten
meeprofiteren.
De Raad voor de zending van de Ned.
Herv. Kerk heeft tot zijn vice-voorzit-
ter gekozen ds H. J. Kater te Amster
dam. Deze was reeds lid van de raad
en is van 1938 tot 1946 predikant in
Indonesië geweest.
Voorts heeft de Raad zich bezigge
houden met de zending op Nieuw-
Guinea. De groeiende papoea-kerk telt
thans 130.000 zielen. Hiervoor is slechts
één predikant, die een behoorlijke
theologische vorming heeft genoten.
Thans zal met kracht de vorming ter
hand worden genomen. Vijf oudere
voorgangers, vijf jonge goeroe's en drie
afgestudeerden van de algemene mid
delbare school zullen hiervoor worden
bestemd. Men wil in 1954 te Seroei met
de opleiding beginnen en deze vier jaar
laten duren.
In 1955 zal het eeuwfeèst van de
Nieuw-Guineazending worden gevierd,
zowel hier als ginds. Verder zijn er
plannen voor een actie voor een studie
fonds ten behoeve van de opleiding van
artsen, landbouwdeskundigen, onder
wijzers, predikanten, technici en ver
pleegsters uit de volkeren van dit ge
bied.
Een tot dusverre onbekend geble
ven man heeft Zaterdagavond me
vrouw S.B. te Hilversum van zes
honderd gulden beroofd. Zij lag ziek
op een rustbank, toen plotseling het
licht uitging en iemand het licht van
een zaklantaarn op haar gelaat richt
te. Meteen zei een stem: „Honderd
gulden of ik schiet je dood".
De angstige vrouw maakte hem dui
delijk waar hij geld kon aantreffen.
Hij kon het niet onmiddellijk vinden,
bedreigde haar nogmaals en had toen
al spoedig de buit in handen. De
politie heeft thans de zaak in onder
zoek. Zij heeft slechts een vaag sig
nalement.
De grondwetgevende vergadering van
Pakistan heeft besloten, de republiek
uit te roepen. De officiële naam zal
zijn Islamitische Republiek Pakistan.
Er zijn geen amendementen ingediend
om hieraan de woorden „buiten het
Gemenebest" toe te voegen.
Pakistan erkende tot dusverre de
Koningin van Engeland als staats
hoofd. Zij zal nu nog slechts hoofd van
het Gemenebest.
digheid van de heer De Clercq, die tij
dens bijna alle manifestaties van de
vereniging van zijn belangstelling blijk
gaf. „Het is dan ook met diepe wee
moed, dat wij thans voor altijd afscheid
nemen van onze voorzitter De Clercq,
met wie velen van ons jarenlang in de
leiding van onze omroepvereniging heb
ben samengewerkt. In de kringen van
de AVRO en in het bijzonder in ons
bestuur zal de naam van De Clercq in
blijvende herinnering blijven voortle
ven. Hij ruste in vrede", zo eindigde
de heer Molhuijsen zijn rede.
De heer D. Repko, directeur van de
AVRO. noemde de overledene „een
man. die de AVRO in zijn hart droeg
en die van geen wijken wist. Het be
lang van de vereniging stelde hij ver
boven zijn eigen populariteit."
Nadat -vervolgens nog door mr A. B.
Roosjen, een neef en een persoonlijke
vriend van de overledene het woord
was gevoerd, speelde de organist Pierre
Palla de „Treurmars opus 26" van Van
Beethoven en werd de met de AVRO-
vlag bedekte kist uitgedragen. Een
broer van de overledene dankte aan de
groeve.
(Vervolg van pag. 1)
n^\V?1Ch.ri,steiUke z«de wil men
"far het herstel der vrijheid terug;
met alleen uit practische overwegin
gen, hier spreekt de levensovertuiging
sterker dan bij andere groepen. In een
dezer dagen door de A.R. Kieskring
centrale in Den Haag gehouden bijeen
komst vestigde prof. dr ir Van Riessen
de aandacht op de vervlechting van
het economische en het politieke leven,
waardoor de overheid zich gaat be
moeien met zaken, waarvan ze niets
weet en geen verantwoordelijkheid
voor draagt. De overheid mag wel in
vloed uitoefenen, zo zeide hij, maar
alleen naar haar eigen aard. Zij mag
wel de werknemer beschermen, wat
betreft de werkmogelijkheid en het
sociaal minimum, maar als ze zich bij
voorbeeld met de werkclassificatie gaat
bemoeien, gaat ze te ver. In de P.B.O.
zag prof. Van Riessen soortgelijke ge
varen van een mogelijke machtscon
centratie, evenals in de Europese inte
gratie. Tegen die gevaren waarschuwde
hij met klem.
AAN DE ene kant dus het principe der
gebondenheid, aan de andere het
beginsel der vrijheid. Niemand wil
meer terug naar een volledige vrijheid,
naar het oude stelsel van het laisser
faire, laisser passer, maar wel wordt
op het ogenblik openlijk de strijd ge
voerd tussen de aanhangers van de
verschillende maatschappelijke syste
men, waarbij de socialisten de verde
digers zijn van het behoud der over
heidsinvloed en de niet-socialisten him
stellingen belagen.
Wij zullen in de naaste toekomst
meermalen getuigen van de schermut
selingen zijn. In de verleden week ver
schenen Memorie van Antwoord ot> de
Vestigingswet bedrijven wordt al weer
een voorpostengevecht geleverd. Te
genover de wens van vele leden (be
doeld zijn kennelijk de PvdA-afge-
vaardigden) om in de nieuwe wet een
plaats in te ruimen aan het behoefte
element dus niet meer bedrijven dan
strikt noodzakelijk en economisch ver
antwoord is stelt de anti-revolu-
tionnaire minister prof. Zijlstra als
hoofdargument, dat in een democra
tisch staatsbestel, waarin de productie
ondernemingsgewijze geschiedt, het in
grijpen van de overheid niet verder
behoort te gaan dan het geven van
leiding in grote lijnen en het globaal
beheersen der strategische punten in
het economische proces.
Op de achtergrond van het begro
tingsdebat in de Tweede Kamer heeft
eveneens voortdurend gestaan de
tegenstelling vrijheid of gebondenheid.
Prof. Romme's motie betreffende de
vrijere loonvorming was daarvan het
markantste voorbeeld. Die tegenstel
ling zal het politieke leven in de naaste
toekomst blijven beheersen.