Australiërs zijn harde knapen leuk' is erger dan pijn! DÉBRALENE De heer G. de Clercq ten grave gedragen DE WONDERE WAERELT Nederland, een staat zonder hoofdstad.... Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht Isolatie oorzaak van cultureel minderwaardigheidscomplex dat overcompensatie eindt in onbeschoft optreden Nederlanders lachen er om en gaan eigen weg Maar Amsterdam mag zich zo noemen Hij droeg de A VRO in zijn hart Gestolen auto ramde huis in Heeze Luchthaven Eelde is opengesteld Vrije dag op 2 Januari mag worden ingehaald Geweldige belangstelling Hogere prijs voor baconvarkens Raad van de zending over arbeid op N.-Guinea Zieke vrouw beroofd Pakistan Republiek De Tweede Kamer Na de eerste ronde DINSDAG 3 NOVEMBER 1953 MELBOURNE (Victoria), 14 October. De Austra liër is beslist geen gemakkelijk heerschap. De voort durende strijd van zijn ouders, geslacht op geslacht, heeft hem tot een tough guy (een harde knaap) ge maakt, die zich nauwelijks of niet om de poespas van beleefdheidsvormen bekommert. Zijn land ligt ver van andere samenlevingen verwijderd. Hij moet heel verre reizen doen om iets vaiï de Europese levenswijze te leren kennen. Ik betrapte ij erop, dat ik verbaasd was, toen een zeer beschaafd man mij vertelde, dat hij nog nimmer uit Australië was weg geweest. Je denkt er niet aan, dat dit land een werelddeel is, dat in vele opzichten aan zichzelf genoeg heeft. Wat eraan ont breekt is een gevolg van de „splendid isolation", die nog niet zo lang geleden ook in de Verenigde Staten werd gehuldigd. Amerika is er inmiddels onderuit gekomen en de Amerikaan haast zich thans de in vroeger jaren verloren tijd definitief en zo snel mo gelijk in te halen. De Amerikaan reist en drinkt iets van de Westeuropese cultuur in, opdat hij in eigen land van zijn ervaringen, gewijzigd naar eigen nor men, kan overbrengen. Zó ver is de Australiër lang niet. Integendeel, hij verkeert bepaald nog in het stadium, van de man. die altijd in zijn dorp heeft gewoond, zich in die samenleving immer gelukkig heeft gevoeld en boven dien een 'zekere minachting koestert voor mensen, die weliswaar iets verder zijn geklommen, maar die in zijn ogen niets anders zijn dan een stel bescha vingshypocrieten. Daaruit volgt, dat hij lange tenen heeft. Je kunt beter je opvattingen over land en volk voor je houden. Je loopt gevaar vijanden te maken. En hoe vriendschappelijk de Australiër met je wil omgaan, hij is niet bereid wélke critiek dan ook „te nemen", terwijl hijzelf een w.nier van spre ken tot de zijne heeft gemaakt, die soms op het „on beschofte" af is. IYE AUSTRALIËR vindt alles in zijn land best. Wie dat niet met hem eens is, kan beter direct vertrekken of nog liever nooit komen. Zoals U weet, bestaat het plan om de Olympi sche Spelen 1956 in Melbourne te hou den. Ieder mens zou nu denken, dat Australië zich bijzonder zou inspan nen om het de deelnemers en bezoe kers van die Spelen zo aangenaam mogelijk te maken. Dan denkt Ge even wel verkeerd. Ik heb het stadion gezien, dat voor deze Spelen is aangewezen. Het vol doet niet aan de moderne eisen op dit gebie'1 De sintelbaan ligt ergens an ders en is zo hard, dat athleten met zachte pieren er ongelukken zullen oplopen. Toen men zeer recent aan een der organisatoren vroeg, wat hij over het buitenlands bezoek in 1956 dacht, zei hij glashard, dat hij op on geveer 7000 bezoekers rekende, van wie minstens de helft bij gebrek aan accommodatie inzelf-meegebrachte tenten zou moeten logeren. Men denkt er niet aan, dat waar schijnlijk niet veel sportenthousiasten bereid zullen zijn een groot bedrag voor een reis naar Australië uit te geven om dan hier in een tent te gaan slapen. Geen wonder, dat er over de vraag of de Spelen in Melbourne zul len doorgaan in de kringen van het Internationaal Olympisch Comité nog altijd wordt gediscussieerd. De captain van het Amerikaanse Davis Cup team, dat half December tegen het Australische ploegje zal uit komen, heeft steen en been geklaagd over de toestand van de grasbanen. Schoorvoetend is men nu aan het werk gegaan om de courts in orde te bren gen en de kranten vinden dit zó ge wichtig, dat we er iedere dag een be richt over kunnen lezen. QP EEN LUNCH met de Australische minister voor de Immigratie, minis ter Holt, welke onze groep onlangs had, ontzag de premier van de staat Victoria, de heer Cain, zich niet alleen de opvattingen van de heer Holt open lijk te bestrijden men denke zich in: aan een officiële lunch! maar hij merkte in onze aanwezigheid zelfs op, dat het Nederlandse volk in vergelij king met het Duitse volk toch eigen lijk maar arm is en bovendien lui. Toen een onzer dezer dagen in een overigens verkeerd geïnterpre- jfegf J. wm.tm - WH van een minderwaardigheidscomplex tegenover de met cultuur beladen West-Europeaan. Deze figuur is in Australië vele malen sterker. Zijn Australië is zijn eiland en de rest kan hem welhaast geen zier schelen. J^ET DEZE GEDACHTEN loop je dan op een zonnige morgen door de drukke straten van Melbourne. Uit de etalages straalt de welvarendheid; de prijzen zijn voor onze begrippen hoog, maar de lonen zijn dat ook, hoe wel het land economisch zeker niet in een stabiele positie verkeert Daarop kom ik nog wel eens terug. Het ver keer is enorm en probleem nummer één in alle steden en alle dorpen is dat der parkeerterreinen. Je kunt over dag noch 's avonds met goed fatsoen een auto kwijt. Alle stoepbanden staan eivol. Je kijkt naar die winkelende mensen en je loopt tenslotte een kapperszaak binnen, waar je volgnummer 103 trekt voor een behandeling aan een der 36 stoelen In het grootste waren huis is de grootste schoenenafdeling van Australië. Er werken ruim 1800 Tijdens de lunch bij de Australi schie minister voor de Immigratie, v.l.n.r.: onze hoofdredacteur, de heer H. Koemans, minister Holt, mej. Arts Kamstra, de heer M. Duyzings en de heer R. Hagoort. meisjes, waarbij ik het mannelijk per soneel niet tel. Terwijl ik sta uit te rekenen hoeveel ansichtkaarten ik nu weer moet ko pen, word ik opzij geduwd door een Australiër, die zich om Engelse manie ren niet bekommert. Hij zorgt voor zichzelf. Wat kan hem de man sche len, die eerder aan de beurt was? Ik schets U deze situatie in nogal felle kleuren. Ik ben mij ervan be wust. Maar tenslotte zullen de Neder landers, die hun toekomst in dit land zoeken, op de een of andere manier in dit milieu moeten leven, willen zij niet onder de voet worden gelopen. De landgenoten, die ik heb gesproken, weten in het algemeen wel, wat zij moeten doen: zij lachen er een beetje om en gaan verder ook hun eigen gang. Op echte, degelijke Hollandse manier. teerd interview in het grootste Mel- bournse blad „The Herald" enkele losse opmerkingen maakte over het begrip „service", over de Australische vrouwen en mannen, veroorzaakte dit niet alleen een stroom ingezonden stukken, maar een officiële stap van de regering van de staat Victoria bij de Nederlandse ambassadeur in Can berra. Begrijpt Ge? Je doet er goed aan deze dingen niet zo zwaar te nemen. De heer Cain mocht openlijk tegenover ons onvriendelijk zijn en bovendien on waar; wij mogen eigenlijk niet eens onze mening zeggen, indien men ons om de waarheid vraagt. Dat is een stukje Australië om van te watertan den en ik ben mijn collega dankbaar, omdat hij vergat zijn mond te houden. Anders ware deze ervaring aan mijn opnemingsvermogen voorbij gegaan. Zoeven heb ik de Verenigde Staten genoemd. Het is nog niet zo lang gele den, dat je tegen een Amerikaan ook de grootste voorzichtigheid in acht moest nemen. En nog altijd heb ik de indruk, dat de Amerikaan behept is met een vorm Onmiddellijke verlichting en spoedige genezing van Uw huidaandoening geeft het beroemde huidgeneesmiddel (Advertentie, Ing. Med.) fVgm onze parlementaire redacteur) J-JET IS SNEU voor de Amster dammers. Maar ze wonen niet in de hoofdstad des lands, althans formeel niet. Want- in tegenstelling tot de regeringsperiode van Ko ning Lodewijk Napoleon, die van 1806 tot 1810 de scepter over ons land zwaaide en Amsterdam tot hoofdstad verklaarde en de tijd der inlijving van ons land bij het Franse Keizerrijk (18101813), gedurende welke Amsterdam wer kelijke hoofdstad, zetel der rege ring bleef en de Grondwet van 1814, die met zoveel woorden de stad Amsterdam als hoofdstad noemde, is sedertdien noch in de Grondwet noch in enige andere wet sprake van een hoofdstad des lands. MINISTER BEEL van Binnenlandse Zaken heeft dit in de Memorie van Antwoord op een desbetreffende vraag geschreven. In artikel 30 van de Grond wet van 1814 we hebben er dit staatsstuk op nageslagen staat; „De beëediging van den Souvereinen Vorst en de inhuldiging bij de Staten-Gene- raal zullen plaats hebben in de stad Amsterdam, als de hoofdstad". In de volgende Grondwetten is die laatste toevoeging verdwenen. In het tegenwoordige artikel 52 van de Grond wet staat nog slechts: „De Koning, de regering aanvaard hebbende, wordt zo dra mogelijk plechtig beëdigd en inge huldigd binnen de stad Amsterdam, in een openbare en verenigde vergadering der Staten-Generaal". Nu eenmaal uitdrukkelijk in de Grondwet opgenomen geweest is dat Amsterdam de hoofdstad van ons land was en deze kwalificatie 'in de latere Grondwetten bewust is weggelaten, ligt •le conclusie voor de hand, dat de wet gever geen bepaalde stad als hoofdstad meer wil aanwijzen en dat we in feite dus geen hoofdstad hebben. Als Amsterdam zich niettemin als zodanig wil beschouwen, dan kan men dapr vrede mee hebben: het heeft his torische rechten, het is de enige plaats, die in de Grondwet als stad wordt aan geduid en het is nog altijd de plaats met het grootste aantal inwoners. Minister .Beel schrijft echter en dat mag de Amsterdammers zich wat min der zelfbewust op de borst doen klop pen: „Aangezien het begrip „hoofdstad des lands" hier te lande wezenlijke be tekenis mist, bestaat er naar het oordeel van ondergetekende (dat is minister Beel) geen voldoende aanleiding bij de wet te bepalen, welke gemeente als zodanig fungeert Under grote belangstelling is giste ren het stoffelijk overschot, van de AVKU-voorzitter G. de Clercq ter aarde besteld, üe waarnemend voorzitter van de AVRU, dr Mol- huysen legt een krans aan de groeve. ff In de nacht van Zondag op Maandag is om een uur een auto in volle vaart tegen de gevel van een hui? te Heeze gebotst, na eerst een paal van de boven grondse electrische leiding te hebben geramd. Dit laatste veroorzaakte .een ware vonkenregen, zodat gedurende de gehele nacht de stroom voor een gedeelte van het dorp was afgesloten. De wagen bleek afkomstig van dief stal en was teS'omeren ontvreemd. Hoewel de wagen en het huis vrij aan zienlijke schade opliepen, bleven beide inzittenden ongedeerd en sloegen op de vlucht. Door de rijkspolitie konden beide personen nog. diezelfde nacht worden aangehouden. Daar ook een militair bij dit ongeval betrokken is, wordt het onderzoek in samenwerking met de Koninklijke Marechaussee voortgezet. Vele Groningers zijn Zondag naar de luchthaven Eelde getogen, die deze dag voor binnen- en buitenlandse toe stellen is opengesteld met de restrictie, dat alleen gestart mag worden na zons opkomst en voor zonsondergang. De belangstelling van de Groningers ging uiteraard uit naar de eerste vliegtui gen, die de zeer gemoderniseerde luchthaven zouden aandoen. De vlieg tuigen bleven evenwel uit, maar gis teren hebben toestellen van de Rijks luchtvaartschool uit Gilze Rijen de symbolische opening van de toekomsti ge basis van de school op Eelde mo gelijk gemaakt. Onder, commando van de commandant van de Rijkslucht vaartschool afdeling Gilze-Rijen, de heer K. J. A. Meester landden twee Beechcrafts, vijf Harvards en drie Saab-Saphirs. Men bleef, enige tijd op het vliegveld, waar het vliegpersoneel van Gilze-Rijen ontvangen werd door de havenmeester van Eelde, de heer B. Vogelzang. Men toonde zich zeer enthousiast over de nieuwe luchthaven, die beschikt over twee grote landings banen van 1500 en 1800 meter. Van daag zal een Convair van de K.L.M. Eelde aandoen tijdens een proefvlucht. De staatssecretaris van Sociale Zaken heeft aan hoofden van ondernemingen waar Zaterdag 2 Januari 1954 geen arbeid wordt verricht, vergunning ver leend de hierdoor, verzuimde uren te doen inhalen. Een vierjarig jongetje ig te Maastricht in een z.g. Bassin geraakt en verdron ken. Het lijkje is pas na een dag zoeken opgedregd. hJIET ALLEEN in oils land is verwarring ontstaan door het zachte herfstweer. Ook in Ca nada is het najaar zo voorjaarachtig, dat de beren niet in hun win terslaap kunn:..i komen Duizenden van deze die ren hebben eerst onrus tig in hun legersteden liggen woelen en kregen tenslotte honger, omdat zij bij hun inkopen niet op die slapeloosheid had den gerekend. Zij werden de bossen uitgedreven en trokken naar de be woonde gebieden om daar voedsel te zoeken De beren zijn nu ook al gesignaleerd aan de rand van enkele grote steden Zij dringen zelfs wel eens huizen binnen door met hun klauwen ruiter in te slaan of met hui kolossale kracht heli wanden en deuren in te drukken. In Ottawa slaagde men er in twee beren te vangen, die or weg waren naar he' parlementsgebouw, waar schijnlijk om tegen dr gang van zaken te gaan protesteren. In het Algonquinpark, een na tuurreservaat in On rio, zijn door de bos wachters reeds meer dan honderd bruintjes neergeschoten. Een boer inKirkland is er trots op in zijn eentje dit na jaar reeds 37 beren te hebben doodgeschoten. IN GROOT-BRITTANNIë hoopt men binnen en kele jaren door middel van atoomkracht electri- citeit voor algemeen ge bruik te kunnen leveren. Dit heeft Sir Christopher Hinton van het Britse ministerie van Bevoorra ding in New York ver klaard. Kort geleden is men in Engeland begon nen met de bouw van een atoomzuil voor de op wekking van stroom voor industrieel gebruik. Binnenkort hoopt men de bouw van een zogenaam de „snelle" reactor ter hand te nemen. nieuwsgierigheid van de Parijzenaars is de taatste weken krachtda dig op de proef gestela aoor het mysterieuze woord „Garap", dat over al in de franse hoofd stad prijkte. Een uiterst geheimzinnige reclame campagne, waarbij nie mand begreep, waarom het eigenlijk ging. De muren, de reclamezuilen de stations van de Métro en de dagbladen werden bedolven onder het slag woord „Garap". Op de boulevards zag men voortdurend een heer flaneren met hoge hoea, wit overhemd, een sigaar en een enorme sjerp, waarop het woord „Ga rap" prijkte. De fransen sloegen hun woorden boeken na, trachtten de oplossing te vinden door het woord om te draaien, maar niets hielp. Ten slotte nam men maar aan, dat het hier ging om een nieuw merk ny lons, brillantine, kaas of opêritif. Totdat eens klaps het geheim aan het licht kwam: „Garap" be tekent helemaal niets! Het woord werd uitge vonden door een onder nemend reclamebureau met te weinig klanten, dat wilde bewijzen, dat het op reclamegebied in derdaad wat mans was. De clientèle is inderdaad aanzienlijk toegenomen. [?EN MILLIONNAIR in Dodham (in de States) had er genoeg van om steeds maar zelf de vaat te wassen en plaatste de volgende advertentie: ..Huishoudster gezocht. Eigen televisietoestel, ei gen badkamer, electrische afwasmachine, zeer hoog loon". Er moest politie aan te pas komen om het verkeer voor zijn huis te régelen. GISTERMIDDAG is de op 65-jarige leeftijd overleden voorzitter van de AVRO, de heer G. de Clercq, op Zorgvlied bij Amsterdam, ten grave gedragèn. Talrijke kransen en bloemen dekten de baar, toen bet stoffelijk overschot de rouwkamers aan de P. C. Hooftstraat werd uit' gedragen. Bij de vele aanwezigen, die in de volgauto's hadden plaats genomen bevonden zich behalve de familieleden, het voltallig algemeen bestuur van de AVRO, de directeur van de Wereldomroep, de heer H. J. van den Broek, mr J. A. W. Burger namens de VARA, de heer G. Kampschreur namens de KRO en mr A. B. Roosjen namens de NCRV, het bestuur van de Nederlandse Radio Unie en de Nederlandse Tele- visiestichting. Vele belangstellenden sloegen de stoet gade bij het ver trek van de rouwkamers naar de begraafplaats Zorgvlied. „7IJN leven had hij in dienst van de radio-omroep en meer in het bij zonder van de AVRO gesteld. Met on tembare geestdrift en met «rote vast houdendheid heeft hij steeds op de bres gestaan voor de vereniging", aldus de onder-voorzitter van de AVRO, dr Mol- huijsen in zijn grafrede op de begraaf plaats, die te klein was om de vele be langstellenden te bevatten. Spreker schetste vervolgens de grote strijdvaar- Op aandrang van de Stichting voor de Landbouw heeft het. Bedrijfschap voor Vee en Vlees met ingang van verleden week Maandag de overname prijs vooi tweede kwaliteit baconvar kens verhoogd met vijf cent tot 2.34 per kilogram geslacht gewicht. De ge- wichtsgrenzen der tot bacon te verwer ken varkens zijn daarbii echter gesteld op 63 tot 70 kg. Dit is geschied omdat de prijs voor zwaardere varkens reeds enige tijd lag bov„n de richtprijs van f 2.29 voor tweede kwaliteit baconvarkens. Deze was verleden jaar vastgesteld op 10 ct. beneden de prijs van deze soort var- os. De zwaardere varkens doen thans reeds 2.352.38 per kilo en het leek d' Stichting juist, de baconvarkens van deze prijsontwikkeling te laten meeprofiteren. De Raad voor de zending van de Ned. Herv. Kerk heeft tot zijn vice-voorzit- ter gekozen ds H. J. Kater te Amster dam. Deze was reeds lid van de raad en is van 1938 tot 1946 predikant in Indonesië geweest. Voorts heeft de Raad zich bezigge houden met de zending op Nieuw- Guinea. De groeiende papoea-kerk telt thans 130.000 zielen. Hiervoor is slechts één predikant, die een behoorlijke theologische vorming heeft genoten. Thans zal met kracht de vorming ter hand worden genomen. Vijf oudere voorgangers, vijf jonge goeroe's en drie afgestudeerden van de algemene mid delbare school zullen hiervoor worden bestemd. Men wil in 1954 te Seroei met de opleiding beginnen en deze vier jaar laten duren. In 1955 zal het eeuwfeèst van de Nieuw-Guineazending worden gevierd, zowel hier als ginds. Verder zijn er plannen voor een actie voor een studie fonds ten behoeve van de opleiding van artsen, landbouwdeskundigen, onder wijzers, predikanten, technici en ver pleegsters uit de volkeren van dit ge bied. Een tot dusverre onbekend geble ven man heeft Zaterdagavond me vrouw S.B. te Hilversum van zes honderd gulden beroofd. Zij lag ziek op een rustbank, toen plotseling het licht uitging en iemand het licht van een zaklantaarn op haar gelaat richt te. Meteen zei een stem: „Honderd gulden of ik schiet je dood". De angstige vrouw maakte hem dui delijk waar hij geld kon aantreffen. Hij kon het niet onmiddellijk vinden, bedreigde haar nogmaals en had toen al spoedig de buit in handen. De politie heeft thans de zaak in onder zoek. Zij heeft slechts een vaag sig nalement. De grondwetgevende vergadering van Pakistan heeft besloten, de republiek uit te roepen. De officiële naam zal zijn Islamitische Republiek Pakistan. Er zijn geen amendementen ingediend om hieraan de woorden „buiten het Gemenebest" toe te voegen. Pakistan erkende tot dusverre de Koningin van Engeland als staats hoofd. Zij zal nu nog slechts hoofd van het Gemenebest. digheid van de heer De Clercq, die tij dens bijna alle manifestaties van de vereniging van zijn belangstelling blijk gaf. „Het is dan ook met diepe wee moed, dat wij thans voor altijd afscheid nemen van onze voorzitter De Clercq, met wie velen van ons jarenlang in de leiding van onze omroepvereniging heb ben samengewerkt. In de kringen van de AVRO en in het bijzonder in ons bestuur zal de naam van De Clercq in blijvende herinnering blijven voortle ven. Hij ruste in vrede", zo eindigde de heer Molhuijsen zijn rede. De heer D. Repko, directeur van de AVRO. noemde de overledene „een man. die de AVRO in zijn hart droeg en die van geen wijken wist. Het be lang van de vereniging stelde hij ver boven zijn eigen populariteit." Nadat -vervolgens nog door mr A. B. Roosjen, een neef en een persoonlijke vriend van de overledene het woord was gevoerd, speelde de organist Pierre Palla de „Treurmars opus 26" van Van Beethoven en werd de met de AVRO- vlag bedekte kist uitgedragen. Een broer van de overledene dankte aan de groeve. (Vervolg van pag. 1) n^\V?1Ch.ri,steiUke z«de wil men "far het herstel der vrijheid terug; met alleen uit practische overwegin gen, hier spreekt de levensovertuiging sterker dan bij andere groepen. In een dezer dagen door de A.R. Kieskring centrale in Den Haag gehouden bijeen komst vestigde prof. dr ir Van Riessen de aandacht op de vervlechting van het economische en het politieke leven, waardoor de overheid zich gaat be moeien met zaken, waarvan ze niets weet en geen verantwoordelijkheid voor draagt. De overheid mag wel in vloed uitoefenen, zo zeide hij, maar alleen naar haar eigen aard. Zij mag wel de werknemer beschermen, wat betreft de werkmogelijkheid en het sociaal minimum, maar als ze zich bij voorbeeld met de werkclassificatie gaat bemoeien, gaat ze te ver. In de P.B.O. zag prof. Van Riessen soortgelijke ge varen van een mogelijke machtscon centratie, evenals in de Europese inte gratie. Tegen die gevaren waarschuwde hij met klem. AAN DE ene kant dus het principe der gebondenheid, aan de andere het beginsel der vrijheid. Niemand wil meer terug naar een volledige vrijheid, naar het oude stelsel van het laisser faire, laisser passer, maar wel wordt op het ogenblik openlijk de strijd ge voerd tussen de aanhangers van de verschillende maatschappelijke syste men, waarbij de socialisten de verde digers zijn van het behoud der over heidsinvloed en de niet-socialisten him stellingen belagen. Wij zullen in de naaste toekomst meermalen getuigen van de schermut selingen zijn. In de verleden week ver schenen Memorie van Antwoord ot> de Vestigingswet bedrijven wordt al weer een voorpostengevecht geleverd. Te genover de wens van vele leden (be doeld zijn kennelijk de PvdA-afge- vaardigden) om in de nieuwe wet een plaats in te ruimen aan het behoefte element dus niet meer bedrijven dan strikt noodzakelijk en economisch ver antwoord is stelt de anti-revolu- tionnaire minister prof. Zijlstra als hoofdargument, dat in een democra tisch staatsbestel, waarin de productie ondernemingsgewijze geschiedt, het in grijpen van de overheid niet verder behoort te gaan dan het geven van leiding in grote lijnen en het globaal beheersen der strategische punten in het economische proces. Op de achtergrond van het begro tingsdebat in de Tweede Kamer heeft eveneens voortdurend gestaan de tegenstelling vrijheid of gebondenheid. Prof. Romme's motie betreffende de vrijere loonvorming was daarvan het markantste voorbeeld. Die tegenstel ling zal het politieke leven in de naaste toekomst blijven beheersen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 9