De vergeten categorie vindt Sinterklaas een leuk feest en Kerstmis mooi >/#ïncn\/° SIGAREN dJJU IAj UIX uitjöncteilijk goed V.V.V. afd. bedankt v Christendom heeft in zijn dogmatische gestalte voor de meeste jongeren niet afgedaan DE VERGETEN CATEGORIE AAN HET WOORD En nu de volgende kwestie- Met VELPON zie je er geen barst van! [/Assistente Kerstfeest is feest van het hart Beide feesten hebben hun betekenis Voorkeur en viering Enige citalen Pim, Pam Pom en de wonderlamp DOKTERS ADELAIDE HUMPHRIES Radioprogramma Luister eens naar Nasleep Een bevredigei seizoen Heiloo Oudercomité R.K. sch op 10 December bije J. Spaans 40 jaar bij P. WERVINGSAVOND Sint Nicolaas werkt druk programma af Noord-Scharwoude Gees tmerambach t V erkavelingsrente over 60 j. berekend DONDERDAG 3 DECEMBER 1953 E£ N DING heeft mij bij het lezen van de brieven der Vergeten Categorie" deze week zeer getroffen men geniet van de Sinlerklaaspret, maar men stelt het Kerstfeest veel en veel hoger. En dat wel om de vol gende reden: Kerstfeest is Christusfeest en Christus is de incarnatie van God, die medelijden heeft met de zondige mensheid en haar wil redden van het verderf. Op enkele uitzonderingen na is dit het enige motief. Het was het laatstewat ik verwachtte. De meeste volwassenen hebben de overtuiging, dat het chris- tendom in zijn dogmati sche gestalte voor het overgrote deel der jon geren heeft afgedaan: zij komen zelden of nooit in de kerk, mijden de catechisaties, gaan zich te bui ten aan jazz, fuiven en sport, kennen geen dieper leven en vieren de kerkelijke en christelijke feesten traditioneel, zonder begrip, met een leeg hart en een volle maag. Dat is zó de heersende opinie van het grote publiek, dat zich zorgen maakt over verwilde ring en degeneratie. En daar komt nu een bepaalde groep van deze jonge mensen naar voren en getuigt van geloof en positief inzicht. Natuurlijk vergeet ik geen moment, dat zij maar een klein onderdeel vormen van alle jongerenEn evenmin, dat het vermoedelijk juist de ernstige, den kende typen zijn, die zich voor onze rubriek in teresseren en de moeite nemenhun denkbeelden op papier te zetten, waardoor een zekere selectie wordt toegepast. Terwijl vermoedelijk het merendeel van de getuigenissen een ander karakter zou vertonen, wanneer wij de bevolking van de grote steden be reikten en niet de provincie en het platteland. Maar belangrijk is.het niettemin, te constateren, dat in ieder geval een fragment van de 13 tot 23-jarigen zich bewust is van de diepere betekenis der christe lijke traditie. En ook zij, die deze „overlevering" niet als werkelijkheid kennen, komen tot het inzicht, dat er een hemels breed verschil is tussen de „gijn" van Sinterklaas en de „wijding" van Kerstmis. Ik zou graag een aantal van deze brieven in extenso u'illen opnemen, maar onze ruimte is beperkt. Daar om volgen hier drie beschouwingende eerste, onder pseudoniem geplaatst, is van een twintigjarige jonge man; de ticeede van een jonggetrouwdede derde van een oude bekende, die niet gewoon is, een blad voor de mond te nemen. J-JET SINTERKLAASFEEST is een tnrlifiofeest zonder innerlijke waar den. Het kleine kind wordt er al vroeg van overtuigd, dat Sinterklaas bestaat. De man, die aan iedereen, aan arm en rijk. aan jong en oud, zijn goede gaven geeft. Hoe groot is de desillusie, wan neer het kind ontdekt, dat de goede Smt niet bestaat? Voor een kind van arme ouders is de teleurstelling nog groter:- waarom zij wel, en ik niet? Het Kerstfeest is een feest van het hart. Iedereen, arm en rijk, jong en oud, krijgt zijn gaven. Wij verheugen ons al weken van tevoren om Jezus te ontvangen in ons hart: Jezus, de verpersoonlijking van de óprechte vre de, die ieder jaar opnieuw in ons ge boren wordt. Deze vrede moeten wij ronddragen in een wereld, die schijn baar het Sinterklaasfeest boven het Kerstfeest stelt. Vooral in deze tijd, waarin de vrede met voeten getreden wordt, moeten wij, vergeten categorie, het voorbeeld ge ven, niet met woorden, maar met daden, want goed voorbeeld doet goed volgeni En ik hoop, dat èr weinigen van de vergeten categorie zullen zijn, die het Sinterklaasfeest boven het Kerstfeest zullen stellen. Want hoe ouder we worden, des te meer zullen we de geweldige geestelijke gave gaan beseffen, die het Kerstfeest ons geeft, en die het Sinterklaasfeest ons niet bieden kan." VERITAS „yOOR mij is de vraag heel moeilijk te beantwoorden, omdat beide fees ten door hun geheel verschillend ka rakter mij op een verschillende manier trekken. Het Sinterklaasfeest is voor mij altijd een echt feest. De geheim zinnigheid, het element Van verras sing, de spanning, en niet in de laatste plaats het „mogen geven." Iemand te kunnen verrassen met een hartewens. Lachende, blijde gezichten te zien. Vooral ook de reacties van de kleine kinderen. Zelf heb ik eenmaal voor Zwarte Piet mogen spelen en het is wel mijn mooiste Sinterklaasavond geweest. Ik voelde me op dat moment echt „Zwarte Piet" en mijn rol kostte mij niet de minste moeite. Hoe het te vieren? Je bent gauw ge neigd om het in besloten kring te vie ren, maar het is tevens volgens mij altijd een prachtige gelegenheid om mensen in je omgeving, van wie je weet, dat het leven ze niet al te royaal bedeeld heeft, eens te verrassen. Het Kerstfeest is echter zo heel an ders. Als kind maakte het altijd een geweldige indruk op me, zonder dat ik toen nog precies begreep, wat de in houd van het Kerstfeest was. Het grijpt me nog steeds. Met Kerst mis is het, of er even plaats is voor iets anders dan in het dagelijks leven. Het is zo moeilijk om het precies te zeggen. De mensen lijken allemaal heel anders te zijn, en ik geloof ook heus, dat een groot deel van de mensen mil der gestemd is dan de overige vele dagen van het jaar. Hoe het te vieren? Als je nooit gaat, ga dan met Kerstmis eens naar een kerk. Vier het in de huiselijke kring. Zing wat met elkaar, bezoek een zieke vriend of vriendin, inviteer een een zaam familielid of eenzame kennis en neem de rust van die twee Zondagen eens te baat om bij jezelf van binnen te kijken, hoe het er uit ziet. Een St. Nicolaasbal wil er bij mij in, een Kerstbal niet. Voor mij is het Kerstfeest een feest vol sfeer en het heeft iets heiligs." c K R MIJN persoonlijke voorkeur is het Kerstfeest. St. Nicolaas moet niet, zoals zo vaak het geval is, een zuiver „commerciële" kwestie zijn en blijven, het gedwongen uitwisselen van inder haast gekochte, ordinaire en veelal dure reclameartikelenhier is sprake van „schenken", en deze betekenis is voor velen vreemd, zeer vreemd! Drom men mensen verdringen elkaar aan één toonbank, keuze ivordt er niet gedaan, men laat inpakken, men laat een gedichtje maken, en de rest (wat zegt Udoet men dan zelf of laat men een gehuurde St. Nicolaas doen- Keuze, rijm, etc. moeten persoonlijk zijn, dit vergeet men veelal in deze on persoonlijke tijd van massa-individuen! St. Nicolaas is het gezinsfeest, 't feest voor het kind vooral, het kind, dat in zijn fantasiewereldje leeft, zonder „gla mour" en bedrog, althans 't begrip van deze twee; de spanning, de schit terende oogjes bij het zien van Sint, het zenuwachtige uitpakken, is het niet kostelijk? De sfeer maakt dit feest echt en grote mensen, die deze sfeer missen, maken er iets walgelijks van. Kerstmis is het feest, nee niet het feest, het is het stilstaan bij het feit, dat 2000 jaar geleden een kindje werd geboren, waarvoor wijzen en koningen bogen, dat ons het Uw naaste lief heb ben" bracht; het is het trachten te doen wederleven van Zijn woord en daad en het is niet twee dagen vrij, uitgaan en konijn eten! Weer zie ik die schit terende kinderoogjes voor mij, de kerstboom, het kerstverhaal, chocolade melk; gelukkig dat zij niet weten, dat buiten de aarde uiteengereten wordt door zware, metalen lichamen, uitge spuwd door schokkende kanonlopen, dat buiten mensen in verschillend ge kleurde uniformen elkaar de dood toe werpen en de aarde rood gekleurd wordt, door warm bloed, 't bloed, dat van hun vader, broer of vriendje kan zijn! Bedroevend, onterend, dat wij niet meer luisteren willen, vaak niet kunnen; wat buiten gebeurt, horen wij wel en wij vrezen, omdat wij Christus niet meer kennen, Zijn woord niet meer horen of willen horen en van Zijn geboortedag een „werelds" feest maken met kerstmannen, kerstdiners, kerst bals en kerstuitvoeringen, 't Kerstfeest, het juiste woord, kerstviering iets min der, maar kent U dit woord: „Kerst boodschap? Nee hè? gek, in de meeste woordenboeken staat het wel". BRAM BEEK. Heerenweg 46, Schoorl. £)AN volgen nog enkele citaten, die in wezen weinig afwijken van de ge plaatste artikeltjes. Atte Jan Jongsma uit Andijk: Sinterklaasfeest is moei, als je het maar viert, zoals het wezen moet. Het voordeel is, dat je mag geven aan je naaste, maar het Sinterklaasfeest moet geen dronkemansfeest worden, want dan is het geen feest meer. En nu het Kerstfeest en weer moet dit feest gevierd, zoals het gevierd moet worden. Het feest is het feest van Christus. Kerstfeest is Christus- feest." En Atte komt tot de conclusie, dat een viering zonder kerstboom toch wel van meer betekenis kan zijn, dan een feest met veel pracht en praal, waarbij de sfeer ontbreekt: „want als je zonder Christus leeft, dan kan je het feest niet vieren, zoals het moet." Hans Reinders uit Castricum: „Men behoeft geen kerkelijke ge dachten te hebben om aan het Kerst feest een grote waarde te hechten. Het is heel wonderlijk, maar zelfs hij, die nog nooit iets met Kerk of geloof te maken had, voelt met Kerstmis iets van de geheimzinnige kerststem ming, die over de wereld hangt. Heus, daaraan ontkomt niemand. Het Kerst feest zou men niet kunnen ver bannen. De sfeer en de geheimzinnige stilte van het midwinterfeest zou blijven bestaan. Het Kerstfeest kan men iemand niet afnemen, al zou men het op alle mogelijke manieren pro beren." En hij concludeert: „Kerstmis is mooi, Sinterklaas is leuk".... „Met Kerstmis moeten wij proberen iets te begrijpen van de gedachte, die wij steeds weer terugvinden in het prach tige slotkoor van Beethoven's negende symphonie: Alle Menschen werden BrücLe.r!" Een Helders meisje, dat haar naam niet noemt: „We doen met Sinterklaas alles, wat in ons vermogen is, om aan de wen sen tegemoet te konr-n't is een gelukkige tijd met dankbare en blijde mensen, en elk jaar klopt vol ver wachting ons hart. Het is elk jaar weer nieuw en ook welkom, zowel voor de kinderen, als voor de oude ren en ik zou ook niet graag willen, dat het „uit de tijd" raakt, doch hoe aangenaam en aantrekkelijk het Sin terklaasfeest ook hier in Holland is, ik geef toch de voorkeur aan het Kerstfeest. Het Kerstfeest is van veel grotere waarde, dan vieren wij feest omdat er „uit 's werelds duist're wolken, een licht der lichten is opgegaan." ,Toen is de Here Jezus arm geworden, daar hij rijk was en werd in een kribbe in Bethlehem ge boren om ons zalig te maken." Dan kunnen we zingen „vrede op aarde, in de mensen een welbehagen" Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve maar het eeuwige leven beërve. Al ballen dan de mensen op aarde de vuisten tegen elkander, wij kunnen de vrede in ons hart bezitten, en dan vieren we pas echt Kerstfeest, dan zoeken wij geen verstrooiing buitenshuis, waar de Kerstboom staat, op plaatsen, waar ze niet hoort, maar dan zoeken wij de huiselijke kring en de kerk op, en zingen wij opgewekt: „Ere zij God", of „Stille Nacht". Wïm Kooiman uit Hensbroek: „Wanneer we de vraag van deze keer, of je de voorkeur geeft aan de Sinterklaas- of aan de Kerstviering, willen beantwoorden, dan valt dit eenvoudig te doen door een keuze. Kerstmis heeft een veel diepere be tekenis dan het Sinterklaasfeest, dat zuiver een uiting is van menselijke goedheid en gulheid. Op Kerstmis ge denken we de geboorte van Jezus Christus, de verlosser der wereld. Kerstmis brengt ons in herinnering, dat wij mensen niet slechts alleen leven in deze wereld, doch dat naast ons een God is, die het al regeert en die Zijn enig geboren zoon Jezus heeft gezonden om ons tot een lich tend voorbeeld te zijn. ....Als we allen werkelijk zouden blijven stilstaan bij het Kerstgebeuren en ons in alle eerlijkheid zouden af vragen, wat er de grote, diepe bete kenis van is, zouden we allen tot de conclusie moeten komen, dat wij ons leven op de pijlers van het geloof moeten opbouwen om zo te komen tot een vrede, die ons allen zou binden. Mogen wij allen het Kerstgebeuren bewaren als een schat, waarvan ieder zijn deel krijgt, tot heil der mens heid." Tot slot een citaat uit een uitvoerig schrijven van Loeke Verheul uit Ber gen aan Zee. Ze karakteriseert 't Sinterklaasfeest als een uitbundig geval met surprises en grappige, vaak treffende verzen erbij, waarin de al of niet goede eigenschappen van de gelukkige of het slachtoffer worden berijmd en ze betreurt het feit, dat bij de volwassenen de vrees voor Sinter klaas en Zwarte Piet ontbreekt. Dan vervolgt ze: „Dan 't Kerstfeest: een oude en mooie traditie. Een tijd van bezinning, een tijd, waarin menig, goed en edel voornemen geboren of herboren wordt. Een trachten, zich van zijn beste kant te laten kennen. Maar óók, één van de moeilijkste feestperiodes. Waar om? Omdat juist dan veel van de mensen gevergd wordt: zowel licha melijk als geestelijk. Ieder kan na- 188. Hoe erg hij het ook vond, All kon niets anders doen dan gehoorza men aan de eigenaar van de lamp en dat was op dat ogenblik Billie de Spinner. „Zo vriend", zei Billie op min zame toon. „Tover jij nu gauw eens een auto voor ons hé, maar een sport- model! Envlug een beetje", voegde hij er aan toe, toen hij een razende Moeder Woeffie op de voet gevolgd door Pom op zich af zag stormen. „Wat is dat Ali?" riep Moeder woe dend. „Jij moet die deugnieten niet gehoorzamen, dat zijn twee bandieten!" „Ali kan niet anderrrrs!" stamelde het negertje. „Ali moet gehoorzamen aan meesterrr!" „Als je maar niet denkt, dat IK daar genoegen mee neem", riep Moeder, terwijl ze op de grijzende Bil. lie afstormde. „Als ik U was, zou ik me niet zo druk maken, dame", riep Billie. „IK heb nu de wonderlamp en een knappe, die hem van mij weet af te troggelen. Vooruit Karei, sta niet zo te beven", vervolgde hij tegen zijn maat. „Stap in, dan zullen we dit ter rein verlaten. De mensen zijn mij hier tè opgewonden. Dag, mevrouw, het ga U goed", en hij maakte aanstalten om in het kleine sportwagentje te stappen, dat Ali te voorschijn getoverd had. (Advertentie, Ing. Med.) tuurlijk op zijn manier en naar zijn opvattingen dit feest vieren: In de gezellige beslotenheid van da familie kring, in een dure gelegenheid of ergens tussen het oorlogsgedruis. Enfin, zoveel mensen, zoveel manie ren van feestvieren. Als ze dit maar niet uit 't oog verliezen: dat 't een feest is van bezinning en wie het bijbelverhaal kent en begrijpt, zal 't op de goede manier weten te vieren. Door 't Kerstfeest zijn misschien oorlogen en misverstanden opgeheven of voorkomen, 't Staat niet altijd in de krant, maar soms, plotseling, vang je toevallig iets op en dan denk je „Wat gelukkig, dat we deze feesten nog kunnen vieren." En ik geloof vast, dat ze zullen vóórtbestaan, zolang er nog goede en eerlijke mensen leven". JE wordt aan de orde gesteld door Éans Reinders in de volgende brief: Geachte Heer Daalder, Ik weet niet of hetgeen ik U hierbij voorleg voor een rechtstreekse behandeling in „De Vergeten Categorie" in aanmerking komt, maar ik vind het toch belangrijk genoeg om er melding van te maken. Het is in elk geval de moeite van het overdenken dubbel en dwars waard. Tengevolge van mijn geregelde medewerking aan „De Vergeten Categorie", wissel ik uiteraard! nóg'wel eens van gedachten met ver schillende personen. Over het algemeen juicht men de „spontane rèkcties" van de jeugd 'van harte toe, maarer zijn er ook, die tegên de, wat zij noemen „te vrijpostige spontaneïteit van die jeugd" grote bezwaren naar voren menen te moeten brengen. „De hedendaagse jeugd is te vrij", menen zij. „Zij deinst er niet voor terug in onbedekte termen haar mening naar voren te brengen". Zo spreken jonge meisjes van zestien, zeventien jaar bv. zonder enig onbehaaglijk gevoel over zaken waarbij ze, in de ogen van deze ouderen wel te verstaan, toch eigenlijk een kleur van schaamte behoren te krijgen en zedig de blik behoren neer te slaan. Dit geldt niet alleen voor „De Vergeten Catego rie", maar ook bv. voor de gesprekken, die jongens en meisjes van deze leeftijd met elkaar voeren over onderwerpen, waarover de jeugd toch niet behoort te spreken en te denken. En bij dit alles vraag ik mij af: Hebben deze ouderen, die in wezen nog niet eens zo erg lang geleden zelf nog tot „De Vergeten Categorie" behoorden, geen ongelijk? Is het niet veel beter, dat de jeugd reeds nu deze problemen onder ogen ziet en ze reëel, zonder omwegen, behan delt? Ik geloof niet, dat wij reden hebben om „zedig de blik neer te slaan". Wat zou er op die manier van de wereld terecht moeten komen, want Zelfs deze volwassenen kunnen niet ontkennen: Aan de jeugd is de toekomst! HANS REINDERS Mag ik een groot aantal antwoorden op deze brief verwachten, die uiterlijk Maandagmiddag worden verzonden? Men kent de regels: de drie belangrijkste inzendingen worden volledig geplaatst en gehono reerd met f 2,50; de rest wordt samengevat; inzending onder pseudo niem is geoorloofd; papier aan één kant beschrijven. D. L. Daalder, Komlaan 8, Bergen (N.H.) (Advertentie Ing. Med.) 3) „Daar doet hij goed aan", had Bill gegromd, maar hij zag er uit alsof hij het prettiger had gevonden, wanneer de dokter eens zijn goede manieren vergeten zou hebben, zodat er voor hem een reden was, om de dokter er aan te herinneren. „Ik bedoel", had Betty-Jane zichzelf verbeterd, „hij is aardig tegen ieder een; hij behandelt iedereen op dezelf de manier. Ons meisjes, de werkster, de liftjongens, iedereen is gewoon dol op dokter Holbrook. „Dat kun jij beter laten!" „Doe niet zo flauw!" Betty-Jane had getracht Bill gerust te stellen met een van haar liefste glimlachjes. „Dokter Holbrook zou mij niet aankijken. Hij is getrouwd en zijn vrouw is gewoon beeldig. Hij heeft haar portret in een prachtige grote zilveren lijst op zijn bureau staan en juffrouw Hilary zorgt er iedere dag voor, dat er verse bloe men voor staan. „Getrouwd zijn betekent niet altijd, dat de dames dan wegblijven", had Bill verklaard. Maar een meisje als Janice Hilary toch wel, had Betty-Jane later vastge steld. Zoals nu vandaag, dacht zij. Als nu dokter Holbrook's vrouw hem ge vraagd had, iemand zijn congé te ge ven die onbeleefd tegen haar was ge weest, dan zou dat terecht zijn ge weest. Want Betty-Jane geloofde, dat iemand die werkte voor zijn brood dingen moest slikken, waar hij anders niet over zou denken. Als ie assistente DOOR: was, of secretaresse, of iemand die in wat voor functie ook het publiek dien de, dan moest je aanvaarden wat dat publiek je gaf. Janice had werkelijk dat zaakje niet op de spits moeten drijven, vond Betty-Jane, en zij zou er zich niets over verbazen als juf frouw Willows en mevrouw Mc Rae het met haar eens waren. „Weet u al hoe het is afgelopen?" vroeg zij mevrouw Mc Rae aan het eind van de dag. Betty-Jane vond dat zij eenvoudig niet aan haar reis van twee uur naar New-Jersey kon beginnen als aan haar nieuwsgierigheid niet was voldaan. Het was zelfs meer geworden dan nieuwsgierigheid. Zij was tot de slotsom gekomen dat tante Mame het wel bij het rechte eind moest hebben als juffrouw Hilary het gewonnen had van een patiënte ais dat Stoval-mens. Het zou wel een afdoend bewijs zijn, dat Janice de baas was zowel over de dokter als over de wachtkamer. „Hoe, wat", begon mevrouw Mc Rae, kennelijk met haar gedachten ergens anders. Dit was weer eens een van die roezige dagen geweest. De scène van 's ochtends had het hele tijdrooster in de war gebracht en de afspraken waren bijna een uur achterop geraakt. „Och, bedoel je d a t", lachte mevrouw Mc Rae„Ik zei je toch, dat je maar rustig moest afwachten. Als mevrouw Stoval aanstaande Dinsdag weer °P komt dagen, dan zul je weten waar je aan toe bent. Of beter gezegd: als „zij niet komt opdagen". Om tot Dinsdag te moeten wachten, duurde veel te lang, Betty-Jane besloot een poging bij juffrouw Willows te wagen. Dat goeie mens zat nog steeds achter haar bureau te zwoegen aan haar boeken. Juffrouw Willows bleef dik wijls overwerken, nadat de anderen vertrokken waren. De arme ziel had slechts een eenzame kamer om naar toe te gaan, bedacht Betty-Jane. En zonder twijfel ook nog een armoedige kamer. Geen wonder dat zij aan het elegante comfort van dokter Hol brook's vertrekken de voorkeur gaf. „Heeft u al enig idee van wat er is gebeurd?" vroeg de jonge assistente op bedachtzame toon, terwijl zij stilstond om de stand van haar hoed in de spie gel tegenover juffrouw Willow's bu reau te inspecteren. Het was een schat van een hoedje, het laatste herfstsnuf- je, met van voren een coquet klein veertje en een allerliefst voile'tje. Betty-Jane voelde zich altijd een heel ander mens, wanneer zij haar uniform uit kon trekken en iets flatteus' aan doen. Zij wist dat zij er wel heel aan trekkelijk uitzag, in haar smetteloos wit pakje, maar het had de neiging haar figuur iets moliger te maken dan haar ideaal van vrouwiijk schoon was. Neen, dat Janice Hilary, die was zo lang en slank dat zij wel op een lelie geleek in haar uniform. Een haar witte mutsje deed 't kastanje-bruine haar zo voordelig uitkomen, dat het wel leek alsof het gemaakt was, om die zachte glanzende krullen te bekronen. Eerlijk gezegd, dacht Betty-Jany, terwijl zij zich met een veel minder voldaan gevoel van de spiegel afwend de, zou juffrouw Hilary nooit zo'n hoed als deze nieuwe van Betty-Jane gedra gen hebben. Haar hoeden vertoonden nooit veel opschik, maar zij hadden een cachet waarvoor Betty-Jane alles zou hebben gegeven. „Ik weet niet" begon juffrouw Willows opkijkend met diepe rimpels van concentratie op haar voorhoofd, maar daarna wist zij het, «et als mevr. Mc Rae „O, d a t", zei ze. Zij leg de haar pen terug in de stander. Een paar rimpels verdwenen van haar voorhoofd, toen zij er een vermoeide hand over streek. „Dat zal de tijd le ren". Dit laatste zei zij op de haar eigen onverzoenlijke toon. Betty-Jane wist dat zij zich nu op haar plaats gezet moest voelen. Maar zij wist ook dat juffrouw Willows nooit zo boos was als ze scheen. Dus waagde zij nog een poging. „Het zou jammer zijn ais juffrouw Hilary degene was die aan het kortste eind trok en haar betrekking zou moe ten opzeggen. Zij zal zeker in haar ge voelens gekwetst zijn. Het moet heel vervelend zijn, als iemand je tot mik punt van zijn slechte humeur maakt Hoewel ik mij niet kan voorstellen, dat een dame als mevrouw Stoval wer kelijk met opzet onbeleefd is". Juffrouw Willows' preutse dunne lippen knepen zich samen tot een smalle streep„Hoe kom je er bij, dat juffrouw Hilary haar betrekking zou neerleggen?" „Wel, ik dachtBetty-Jane kon aan de uitdrukking van de ander zien, dat haar idee bespottelijk was geweest. „Zij zou misschien willen trouwen", probeerde zij nog eens. Zij vond het niets prettig, dat haar het gevoel gege ven werd zo dom te zijnIk bedoel juffrouw Hilary". Juffrouw Willows schudde haar hoofd nadrukkelijk. „Ik zie niet in waarom niet!" verde digde Betty-Jane haar standpunt. „Zij is jong en geweldig aantrekkelijk en erg aardig." Juffrouw Willows perste haar lippen nog vaster opeen. „Zij moet een heleboel vrienden heb ben, van wie er verscheidene graag met haar zouden trouwen", hield Betty- Jane vol. (Word* vervolgd). VRIJDAG 4 DECEMBER HILVERSUM I. 402 m.: 7.00—14.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Idem. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Wa. terstanden. 9.40 Gram. 9.45 Schoolradio. 10.00 Gram. 10.45 Idem. 11.00 Voor dl zieken. 11.40 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Piano en Hammondorgel. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gevar. muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Franse chansons. 13.40 Gram. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Franse muziek. 14.30 „Hier Vrij Europa". 15.00 Schoolradio. 15.30 Nederl. Kamermuziek. 16.00 Voor de zie ken. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Kinder koor. 17.40 Gevar. muziek. 18.00 Gram. 18.10 Amus.muziek. 18.40 Vragenbeant- woording. 18-52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws. 19.10 Regeringsuitzending: „Ver klaring en toelichting". 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Politiek-Forum. 21.00 Omroeporkest. 21.40 Gram. 21.50 „Moet ik mijn ouders gehoorzamen?", causerie. 22.05 Gram. 22,45 Adventsuit- zending. 23.00 Nieuws. 23.15 Dansmuziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16,00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram, 7715 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.45 "Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.40 Schoolradio. 10-00 „Thuis", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de kleuters. 10.40 Klein koor. 11.00 Voor dracht. 11-20 Gram. 11.30 Orgel en zang. 12.00 Musette-Orkest. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Sportover- -zicht. 12.48 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram. 13-30 Dansmuziek 14.00 Voor de vrouw. 14.20 Viool en piano. 14.50 Voordracht. 15.10 Klein koor. 15.30 Lichte muziek. 16.00 Gram, 16-30 Muzikale causerie. 17.10 Voor de jeugd. 17.40 Hawaiïan-muziek. 18.00 Nieuws. 18.15 Verzoekprogramma. 18-45 „De ha verkist", hoorspel. 19.00 Kinderliedjes. 19.10 Kinderkoor. 19.30 „Hoe ik tot mijn geloof kwam", causerie. 19.50 Berichten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20-15 Zang. 20.30 De Verenigde Naties, vraag gesprek. 20.40 „De zorg voor het be dreigde kind", causerie. 21.00 Voor de jeugd. 21.35 Instr. kwartet. 21.55 Buiten lands weekoverzicht. 22.10 Lichte mu ziek. 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek, Televisie-programma.. KRO. 20.15— 21.45: 1. Circus Knie; 2. Weerberichten. ATALANTA o.l.v. Paul Godwin. Dit ensemble speelt behalve enige werken van Kreisler, Rimsky Korsakof en Gershwin ook een fragment uit de Roversymphonie van Fehder. Van deze wonder lijke compositie, waarvan ge de melodie met moeite onthouden kunt, ontbreekt de authentieke partituur. Vroeger werd de melodie gespeeld bij een stomme film, waarin de avonturen van een aantal met draaiorgels sle pende rovers werden uitgebeeld. Vrijdag 22.10 uur over Hilversum 2 298 m). DIE FORELLE. Een spranke lend lied van Franz Schubert. In Schubert stond voor het eerst de meester op, voor wie het lied een kunstvorm van de allereerste rang was. Het lied was niet meer een bijpassend wijsje bij een ge dichtje. Het werd de muzikale herschepping van een poëm, waar van Schubert de gevoelsinhoud zo tot de zijne maakte, dat het met de daarbij in hem klinkende mu ziek tot een ondeelbare eenheid kon samensmelten. Hoewel deze grote liederencomponist zelf eens gezegd heeft: „Kennen Sie eine fröhliche Musïk, lch nicht" ts „Die Forelle" een lied vol brui sende levenslust en grote blij moe digheid. Het wordt deze keer ge zongen door Jussl Björling, tenor. (Vrijdag 21.40 uur over Hilver sum 1, 402 m). (Advertentie, Ing. Vied.) Op de in de zaal van dc he van de VW Groet-Camperdu Federatie van VW's voor Nooi De VW Groet-Camperduin ht de vroegere directeur van de ontslag op de laatste federatie is geweest. Met voldoening werd terugge de verschillende festiviteiten c gasten waren aangeboden zoals feest, vuurwerk, duinwandelinge maar er kwam kritiek over dc waarop de daarvoor benodigde werden verzameld. Dat rondt met lijsten en rammelen met kon menigeen maar matig bekoi men verlangde dat van de i V. V. V.-leden daarvoor een b zóu worden gevraagd. Een defi oplossing werd niet gevonden. E de punten die de kortste tijd in nam en waar,bij de meeste eenste hcid werd vertoond, was de 1 zing van de heer S. Gutker als ningmeester. Dit geschiedde n.l algemene stemmen bij acclamat Op Donderdag 10 December enige tijd geleden opgerichte commissie, samengesteld uit van de kinderen die de r.k. scho Heiloo bezoeken, voor het eerst het front der openbaarheid ver nen. Op deze avond zal worden gc ken door dr Vaessen, voorzitter het oudercomité en de heer W. De heer M. P. Hoenen, psychi houdt een inleiding over het werp „Hulp bij school- en be keuze". De avond wordt met za muziek opgeluisterd. Op 16 December is de brievenbes de heer J. Spaans, veertig jaar in bij de PTT. Op vijftienjarige le kwam hij als hulnbesteller in dien op achttienjarige leeftijd kreeg hij vaste aanstelling. Het zal deze bel figuur op zijn feestdag aan belanj ling zeker niet ontbreken. .Getrainde corpsen van d: diensttakken zijn een onmisbare waarde om de organisatie „Be ming Burgerbevolking" van nu doen zijn. Niet alleen in oorlog doch ook bij ongelukken, brandei andere rampen. Georganiseerde kan veel onheil voorkomen". Deze woorden sprak burgeme Kalff op de wervingsavond door „Bescherming Burgerbevolking" ir l ustende Jager gehouden. Na het tonen van verschillende filmpjes de heer Van Wilgenburg vervol een uiteenzetting over de organi en de werkwijze van de B.B. Met het vertonen van de „Staakt het vuren" en „Eiland vertrouwen" werd deze zeer ins tieve avond besloten. De grote kindervriend Sint Nic Is thans druk bezig zijn Heiloo's g'.amma af te werken. Gisteren op huize Nijenburgh hartelijk wel geheten en in de Rustende Jager de kinderen van de o.l. school to zongen. Morgen komt hij bij de scholen op bezoek, waarbij hij met ziek voorop naar de meisjesschc aar. de Mollevaartsdijk gaat en 's n dags zal hij de jongensscholen met bezoek vereren. Zaterdagmorgen de kleuterscholen aan de beurt. REQUEST AFGEWEZEN Door H. J. K. is verleden jaar request bij Ged. Staten ingediend dat richt was tegen de voorgenomen van een gymnastieklokaal ten d Van de Vondelschool en de TJLO-s Ged. Staten hebben op dit request zend beschikt. NOORDSCHARWOUDE. E vraagstuk van de ruil- en herverka üng van de polder Geestmerambac werd Woensdagmiddag besproken een vergadering van de Stichting de Landbouw. Aanwezig waren stuursleden van de standsorganisati veilingbesturen en bestuursleden landarbeidersorganisaties. De leid berustte bij de voorzitter van stichtingsbestuur, de heer Jac. Evenals op de vergadering van Hollandse Maatschappij voor Ls bouw werd door tal van sprekers de discussies deelgenomen. Men sp zich algemeen uit voor de totstan koming van een spoedige verkaveli van het Geestmerambacht. Over vraag van een rij- of vaarpolder echter nog geen definitieve uitspra gedaan. Ten aanzien hiervan wil eerst het grote rapport van de «telde studiecommissie afwachten, de financiële kant betreft, sprak vergadering zich uit dat de tijdsdu van de te betalen verkavelingsren over minstens zestig jaar berekend Worden. Ten opzichte van de mt hjkheid dat de overhad de gron ln het ambacht tégen een behoorl: taxatiewaarde over wil nemen l"nen afwijzend.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 2