Tien millioen mensen leven nog
in de „verstrooiing"
De donkere dag in 1944
Toen de dood zijn
Slechts één zevende deel der
Joden woont in Israël
Bladerend in oude kranten
feest vierde
Qa-va-Seul
Assimilatie lost het
probleem niet op
Een nieuw volk
Ontbrekende procenten
Kerstsfeer van een kwart eeuw terug
Korea was ook
in 1903 al
actueel
Weet U het nog?
rd.gpÏ.SeXnn«,,.d b,„
PUROL DOET MEER
KERSTNUMMER
DONDERDAG 24 DECEMBER 1953
KERSTNUMMER
-T t
SCHOENCRÈME - WRIJFWAS
K OPÉRPOETS
(Advertentie Ing. Med.)
Aziaten en niet-zwarte Afrikanen en
de 200 millioen afstammelingen van
immigranten in Amerika, Australië en
Zuid-Afrika. Dat is een vermindering
tot een-vijfde der vroegere verhouding.
Weliswaar verschenen sinds de in
eenstorting van het romeinse rijk tal
rijke nieuwe volken op 'het toneel der
historie: Germanen, Slaven, Arabieren,
maar deze waren zeker niet vijf maal
zo groot als de volken, die tevoren on
der de romeinse scepter leefden. Aan
Joodse zijde moet mener dan nog de
Joden uit het rijk der Perzen en de
bekeerlingen zijtellen.
Wanneer er, vóór Wereldoorlog II, in
genoemde gebieden in plaats van 7
procent slechts 5 procent hadden ge
leefd, zou het plus van de Grote Volks
verhuizing reeds voldoende zijn uitge
wist. Het verschil tussen 5 procent en
1.5 procent, dus meer dan het drie
voudige van het in 1939 levende aantal
Joden, ging in de loop der eeuwen in
het „arische" Europa op.
Dat gebeurde in tijden, dat verwron
gen geesten nog geen rassentheorieën
hadden uitgevonden en het verschil in
godsdienst bepalend was voor de ver
houding tussen Jood en niet-Jood door
middel van de doop. De kern van de
oudste christelijke gemeenten werd
PALESTINA is, na een onderbreking van bijna twintig eeuwen, weer, als in de dagen van Jezus, een
Joodse staat. Dat geldt voor het huidige Israël zelfs nog sterker dan voor het in provincies gesplitste
Judea van de Romeinse tijd. Israël is een onafhankelijke natie; Judea was een Romeins protectoraat. In
een ander opzicht ech'ter zijn zij volkomen aan elkaar gelijk: Israël omvat, evenals Judea deed, slechts
een minderheid der op aarde wone. de Joden. Net zo min als in de tijd na 536 v. Chr. alle Joden gebruik
maakten van de toestemming van de koning van Perzië om uit de Babylonische ballingschap naar
Palestina terug te keren, zijn thans alle Joden bereid of in staat, uit de diaspora, de verstrooiing, te trek
ken naar het land, waarvan de Talmoed zegt, dat het van iedere tien maten vrijheid en schoonheid,
die God de wereld schonk, er negen ontving. Ten tijde van Jezus' geboorte woonden er alleen al in
het buiten het Romeinse rijk gelegen Perzië naar schatting 600.000 Joden; en Rome's imperium her
bergde binnen zijn grenzen naast Palestina talrijke andere Joodse nederzettingen.
\AN DE ongeveer 12 millioen Joden, die op het ogenblik leven, wonen er
slechts 1.5 millioen in Israël, De overigen zijn, volgens de cijfers per 1 Januari
1950, als volgt over de 'wereld verspreid (tussen haakjes de aantallen van 1939,
vóór de nazi's hun massale jodenmoord pleegden):
Europa 3.417.000 (9.500.000!)
Amerika 5.779.000 (5.540.000)
Azië 1.400.000 (1.030.000) Israel inbegrepen
Afrika 687.000 625.000)
Australië 41.000 33.000)
Dat nog niet een zevende deel der Joden gebruik heeft gemaakt van de moge
lijkheid, naar Israël te gaan, lijkt vreemd, indien men uit de geschriften weet,
dat de joodse diaspora, zowel die van de babylonische ballingschap als die,
welke ontstond na de verovering en verwoesting van Jeruzalem in het jaar 700
na Chr. door de Romeinse veldheer Titus, nooit de hoop heeft opgegeven, naar
het Beloofde Land terug te keren en het in zijn oude heerlijkheid te herstellen.
De verklaring is, dat tussen de wensdroom der Joden en zijn vervulling
te allen tijde een bijna onoverkomelijke hindernis lag. Palestina was duizenden
jaren lang niet meer het land, overvloeiende van melk en honing, waarvan de
bijbel spreekt. Oorlogen en wanbestuur van vreemde heersers 'vernietigden de
irrigatiewerken, die het zijn oude luister gaven en veranderden het in een
onvruchtbaar, van zijn laag humus beroofd gebied, nauwelijks in staat om een
dun gezaaide bevolking armzalig te voeden. De gelovige Joden zagen daarin een
geschenk Gods want deze onvruchtbaarheid verhinderde, dat andere volken
zich in groten getale in Palestina vestigden en zo bleef het voor hen bewaard.
DAS met de hulpmiddelen van de
moderne techniek en wetenschap,
gehanteerd met de energie van men
sen, die zijn vervuld van de fanatieke
wil niet ten onder te gaan, kon Pales
tina weer worden gemaakt tot een
land, dat aan enige millioenen een be
staan kan verschaffen. Maar zelfs de
grootste optimist onder de Zionisten
verwacht niet, dat Cis-Jordanië (het
deel van Palestina, dat de staat Israël
vormt) nog eens meer dan vier of vijf
millioen mensen zal kunnen herbergen.
Reeds nu is overbevolking een van de
grootste problemen van het nieuwe-
oude land en er is zelfs een beweging
•waar te nemen van immigranten, die
naar Europa en Amerika terugkeren,
omdat Israël (nog) niet bieden kan, wat
zij hadden verwacht.
Het is, tenzii de ruimte van een lijvig
boek ter beschikking staat, onmogelijk,
de Joden te volgen op hun nog altijd
niet geëindigde omzwervingen, die
meestal over lijdenswegen gingen, op
de aarde. Steeds weer, door de eeuwen
heen, werden zij door de onverdraag
zaamheid van een meerderheid tegen
over een minderheid, die schandelijk
genoeg in het zich christelijk noe
mende Europa de barbaarste vormen
aannam, van het ene land naar het
andere gedreven. (Een opmerkelijk
feit: toen omstreeks de laatste eeuw
wisseling over Oost-Europa een nieuwe
golf van rabiate, bloeddorstige Joden
haat kwam, vluchtten millioenen Joden
naar Amerika, Zuid-Afrika en Enge
land, maar slechts enkele duizenden
naar Palestina).
WEL ECHTER kan hier worden ge-
wezen op het niet algemeen be
kende feit, dat die groepen der wereld
bevolking, die als Joden bekend zijn,
voor een aanzienlijk deel geen af
stammelingen zijn van de oorspronke
lijke bewoners van Palestina.
Het Jodendom, in zijn hoedanigheid
van godsdienst, heeft evenzeer als het
Christendom en andere religies bekeer
lingen gemaakt onder verscheidene
rassen. Daarbij is het Joodse volk op
zijn omzwervingen geenszins zo sterk
aan het proces van assimilatie ontko
men, als veelal wordt aangenomen. Het
is daarom fout, te denken in termen
van een tot Semitische ras behorend
joods volk.
Wel ontstaat er een nieuw Joods volk
Jn Israël, de reusachtige smeltkroes,
waarin de jonge Joodse medicus uit
New York, die in Amerika bijna niet
te onderscheiden was van zijn „arische'
omgeving, en de donkerhuidige Joodse
schaapherder uit Cyrenaica worden ge
vormd tot Israëliërs. Maar deze Israë
liërs zijn in talrijke opzichten ver
schillend van de bewoners van de om
liggende Semitische wereld, met wie zij
zogenaamd stamverwant zouden zijn.
Dat er wel degelijk moet worden
gesproken van een proces van assimi
latie en dat dit grote groepen van af
stammelingen van het oude Joodse
volk volkomen aan het gezichtsveld
heeft onttrokken, blijkt ook hieruit: in
de tijd van de geboorte van Jezus werd
het aantal Joden in het Romeinse rijk
op 7 procent der totale bevolking ge
schat, terwijl er nog honderdduizenden
aan gene zijde van de Euphraat leef
den. Daarna, in het begin van de Mid
deleeuwen, gingen grote bevolkings
groepen in Zuid-Arabië, Abessinië, Ar
menië en het rijk der Chasaren aan de
Wolga tot het Jodendom over.
T\ESONDANKS vormden op het ogen-
blik, vóór het nazisme zijn gruwe
lijke politiek van uitroeiing begon, de
Joden slechts 1,5 procent van de 500
millioen Europeanen, 70 millioen west-
zelfs door bekeerde Joden gevormd.
Door de gehele Middeleeuwen heen
wordt herhaaldelijk melding gemaakt
van bekeringen op grote schaal. En in
de vorige eeuw, toen godsdienstvervol
ging uitzondering was, lieten naar
schatting 200.000 Joden zich dopen. In
Rusland bekeerden zich volgens de
statistieken in de jaren 18351895 niet
minder dan 60.000 Joden.
TOCH heeft assimilatie, naar de jong
ste en voor de Joden allerbitterste
ervaring leerde, het Joodse vraagstuk,
dat feitelijk het probleem van de Jo
denhaat is, niet kunnen oplossen. Even
min is dit mogelijk door massa-em gra
tie naar Israël. Nog afgezien van de
geestelijke weerstand van vele Joden,
die zich in de eerste plaats Nederlan
der, Amerikaan of Brit voelen en dit
ook zijn, bestaan er in Israël zelf on-
ie steden in Israël
overwinnelijke materiële hindernissen.
Zo blijft er slechts één hoop en één
oplossing over: de algemene, daadwer
kelijke aanvaarding van de door de
Verenigde Naties opgestelde Universele
Rechten van de Mens.
Voor de weifelmoedigen zal het
gezien de nog altijd op de wereld
heersende onverdraagzaamheid
moeilijk zijn, daarop te vertrouwen.
Maar de besten der mensen zullen
nooit ophouden in een of andere vorm
te geloven in de voorspelling van de
profeet Jasaia (II4), dat er eens een
tijdperk zal komen van gelukzaligheid,
waarin de volken elkaar niet meer zul
len bestrijden, de zwaarden in ploe
gen zullen worden omgesmeed en
schaap en wolf naast elkaar zullen
weiden.
VRIJDAG 18 Dec. 1903.
„Bij mij koopt u de
geurigste 2i/z cents sigaar.
Nu ook in kistjes van 50
stuks voor 80 cents. (Con
tant). Beleefd aanbeve
lendHet staat er
zwart op vergeeld -f-
toit irt die krant van een
halve eeuw geleden en
zij, die toen al aan de
tabak waren, zullen er
misschien aan toevoegen:
„Die koop je nu nog niet
voor dertig cent!"
Een andere koopman
adverteert
cokes voor
mud.
Bouwgrond
zijn prima
f '0.57'ls per
voor hen,
die buiten willen wonen,
maar prijsstelten op goede
verbindingen met grote
steden, wordt aangeboden
tegen een kwartje per
vierkante meter. En een
heel huis, bevattende
acht kamers, keuken, zol-
der, twee closets, vele
kasten en flinke tuin zal
volgens een advertentie
7.huur per week
moeten opbrengen. De
zelfde advertentie stond
vijf opeenvolgende dagen
in de krant. Blijkbaar
dus géén buitenkansje,
dat men niet mocht laten
loper-
IS DIT dus de „goeie ouwe tijd"? Och.
ook die tijd toen de sloffen nog
per el gingen en erwten en bonen per
liter, toen er nog geen winkelsluitings
voorschriften waren kende zijn
heimwee. Bijvoorbeeld blijkens dit zin
netje uit een ingezonden stuk:
„Het helsche kabaal, dat op de
straten onzer Hollandsche steden
heerscht, stelt de zenuwen van
hen, die zich rustiger tijden herin
neren, zwaar op de proef."
Het was ook de tijd waarin adver
tenties als deze verschenen:
Voor een vacature per 15 Februari
1904 bij een openbare school wordt op
geroepen een onderwijzer met acte J.
Jaarwedde: f 500. De Antwerpse dia
mantarbeiders dreigen met staking ter
verkrijging van een negenurige ar
beidsdag. Nederlandse kappersbedien
den pogen een winkelsluiting voor de
Zondag er door te krijgen, om althans
één dag van de week, nadat zij vaak
's Zaterdags tot na middernacht heb
ben moeten werken, vrij te zijn. Maar
ook gaat er in deze week voor Kerst
mis 1903 een circulaire uit van de di
rectie van de Hollandsche IJzeren
Spoorweg Mij. tegen het Maandag,
houden onder het personeel.
Ook toenKorea
yRIJ UITVOERIG bericht de krant
dier dagen van de debatten in de
Duitse Rijksdag. Scherp staan tegen
over elkaar de kanselier graaf Von
Bülow en de socialistische afgevaar
digde Karl Liebknecht. De laatste roept
uit: „Eens zullen de kazernes uit de
wereld verdwijnen, omdat er geen sol
daten meer zullen zijn".
Eenseen wrang grapje van de
geschiedenis is echter, dat Korea, dat
voor ons tragisch actueel is, toevallig
ook in 1903 de wereld bezig hield. Het
boterde niet tussen het tsaristische
Rusland en het opkomend Japan en
Londen nam aan, dat Rusland vast
vroegen het waren er drie van middelbare
leeftijd of ze erbij mochten zitten, als de
kaarsen brandden, net als hun heimwee naar
de veilige beslotenheid van eigen huis en gezin.
Zij waren al lang moe van het gebral van Hit
ler's redevoeringen en de toekomstmuziek van
een duizendjarige vrede. Zij zouden hên deel le
veren van de versnape'ringen en voor sigaret
ten zorgden.
Zo kon het gebeuren.dat op die donkere,
Kerstavond, terwijl detanks raadsen door de
Ardennen en de denne-
„KERSTFEEST, Christusfeest, feest van
Gods ontferming", zo klinkt het in de
oude teksten uit het meest gelezen boek.
Maar er zijn tijden, dat Christus verre bomen 'npaar meter bo-
lijkt. Net zo ver, als toen hij gekruisigd was Xr^de^rmwtadvaS
op Golgotha en dat er geen reden lijkt om kogels en bleven liggen
feest te vieren. Want voor een feest is een a^s verwelkte Kerst-
feestelijke stemming nodig; een blijde ver- van vuilnis,S dat
wachting vanjiets heerlijks, dat komen gaat. hier in de beslotenheid
Maar er was in 1944 niets heerlijks, dat ^en,d wa^r^de^ken?1"
komen kon. Of het moesten de bevrijdings- houten binten hun oude
legers zijn, die werkloos ten Zuiden van de vertelsels kraakten en
r, i i i de luiken potdicht ge-
Rijn lagen en tegengehouden werden door g]oten waren v00r de
grommige pantserdivisies en doorweekte wereld daarbuiten, op
kleiwegen, die elke opmars belemmerden, gfnng Seï
evenals het snelle water van de Rijn. Er was en zijn licht weerkaat-
alleen maar honger en ontzetting. Er kwa- ste op de glinsterende
versierselen en de ^g*
men geen Engelen zingend uit den Hoge om zichten der mensen er
de lof te verkondigen van God. Wel kwa- omheen.
men elke dag opnieuw de felle Jabots dp ha°ede oude ^ten-
wegen bestoken en de betonnen weg zat bijbel uit het, kabinet,
dan opeens vol gaatjes en een auto brandde waar hij ]an2 gelegen
i .ui- i - *ii i n had, om de oude ge-
als een fakkel in een sloot. Alleen net tlui- schiedenis van Jozef en
tend zingen van losgelaten bommen kwam Maria te lezen en hij
van omhoog en de Flak schoot een kudde wüLnttelmet^een °door-
witte wolkjes om een hoog vliegend toestel, groefde vinger met vuile
randen aan de nagels de
1944 was de winter, waarin de Dood zijn feest stilte te vullen met zijn
vierde. Hij sloop rond in velerlei gedaanten en vlakke stem, toen er ge
drukte sommigen het grauwe stempel van de klopt werd. De oudste
slechts ae papieren snipper, van een akagenda. school tr.a, rtj» «oei aehttndt o»ittd t. ra- j„££d2di kL-.wT dïht.n
Er was moed voor nodig om Kerstfeest te "en en 0 aan thuis, aan de Kerstman, die rondtrok door
vieren. Om te kijken naar het rustige branden Geen antwoord kwam, alleen een nern g - dg sneeuWj want de wereld was wit. De Engels
van witte kaarsjes, terwijl van de wereld de rust klop en aarzelend schoof de grendel van ae deur man had zijn ogen gesloten en zag doodsbleek,
verre geweken was. Hiervoor was nog meer moed en in het vierkante lichte dat naar buiten scheen, jjij leek een onrustig slapend kind, dat ziek was
nodig dan voor het illegale werk, dat velen stond een man, gekleed in een vreemde uniform. en gloeide van de koorts. Geen van hen verstgnd
deden. Dit was een verlangend kijken over de Niet zodra hadden de Duitsers hem gezien of een woord Nederlands, maar zij voelden het
naaste toekomst van „na de bevrijding" heen, ze sprongen op hem toe en vóór de vreemdeling rhytme van het Kerstverhaal in eigen taal, in de
naar een toekomst, waarvan de Bijbel vertelde. vluchten kon of zich verweren, was hij in de voor hen vreemde klanken die gelezen werden en
Od een boerderii in het Oosten van het land keuken gebracht en werd onderzocht op wapens, luisterden met de handen onmerkbaar gevouwen,
was toch een meisje, dat de aardse duisternis In het volle licht zagen de anderen een nog jonge als verzonken in een lang en woordeloos gebed
doorbrak en het voornemen opvatte Kerstfeest man, met ongeschoren gezicht waarin een Paa_r m de vrede,
te vieren met een blij hart. Haar ouders haalden ogen rood-vermoeid en koortsig. Hij droeg e
de schouders op over zoveel optimisme en ver- vest, gevoerd met schapenvacht en aan zijn ver- Het laatste woord bleef lang hangen in de
klaarden haar voor simpel, maar ze hield vol en dere kleding herkenden zij hem als een vhege- keuken, waar de kaarsen bijna uitgebrand waren
de boom kwam er, gesleept uit het bos, waaruit nier var> de R-A-F- Hij maakte geen beweging om en in hun harten, die leeg waren en bang. Toen
andere mensen stiekum hun portie 'brandhout weg te lopen en was alleen maar moe. Hij zag de stonden allen op en het was of zij eindelijk thuis-
kapten. Het was moeilijk om aan versierselen te boom en er was even een blik in zijn ogen als zag kwamen na een lange en vermoeiende reis. Alle
komen, maar zij had eens een hele bos lange bij achter deze keuken een Engels huis met een gestóhten rechten zich en in het nu donker wor-
reenies zilverpapier gevonden uiteeworoen door Kerstboom en de kalkoen onaangesneden op ta- dende vertrek begon ieder op zijn beurt te ver-
de Engelen om de Duitse ra'darposten^e mis- fel, als wachtten ze even, tot hij terug was van tellen ,n zijn eigen taal van al het leed en de zorg
leidenendit ^nzesmbruikenffiervan maakte eeri boodschap net om de lioek. Het meisje schoot die hen wedervaren waren. Van alle gekoesterde
zii zi?v^ren slingers en oude ka^'r.spn ^aen er no^ bem een stoel bij, waarop hij zwaar neerviel en illusies, die verloren gingen in vijf jaar oorlog,
h? de kal? slmgers en ouae KaarSen «gen er nog vragend wendde Jzij zich ^ot Jallen 0f het feest Hun stemmen, die anders hard klonken, waren nu
verder zou eraan. De Bijbel lag nog open op tafel zacht en ieder hart zegde zijn eigen leed uit en
s Middags, terwijl zij aan het opsieren was, en de zoon Itwam aarzelend aanlopen van de toen elk klaar was en zat met de lege huls van
kwam er opeens inkwartiering van Duitsers, de deel Even overlegden de Duitsers wat zij doen zijn ziel in zijn handen, deemoedig en klein als
gevreesde S.S. Ze waren in opmars met tanks en ZOuden. Hun plicht gebood de gevangene onver- kinderen aan de machtige schoot van God,
geschut om Von Rundstedt te steunen bij zijn wijid af fe leveren, maar ze begrepen, dat er dan groeide een verbondenheid van mens tot mens
vertwijfelde doorstoot naar Parijs, die ten doel geen Kerstfeest meer zou zijn, daar de gevangene heen over alle vijandschap der volken onderling
had de Duitse bevolking te verrassen met een Qp transport gesteld en bewaakt moest worden, en God ving hen als een nietig vliegtuigje in
reeks successen, die ze zo lang hadden moeten ^ij besloten te blijven als de gevangene beloofde grote Zoeklicht,
ontberen. En nu, tegen Kerstmis, moest dit het nj6|. nullen vluchten. Toen was er hun woorde-
verlies vergoeden van veel gesneuvelde zonen en j00g geSpre^ met hem en zij gingen zitten met De andere morgen brachten de Duitsers hun
mannen. Andere Kerstgeschenken waren er dat de vliegenier tussen zich in na zijn vermoeid gevangene naar een kamp en gingen zelf naar
ja^nit Q knikken als belofte. De eentonige stem begon Bastogne, en de boeren deden hun dagelijkse werk
Misschien kwam het daardoor, door de komen- moeizaam de statige zinnen te lezen, die geschre- „T°i,4(.n„
de Strijd, die hen na de maanden betrek- ven stonden. Het verhaal, hoe Jozef en Maria in fn wachtten op de bevrijding. Maar in alle har-
kelijk rust weer wacht te, na de reorganisatie Bethlehem kwamen, waar de Christus geboren ten haakte een nietig zaadje, dat wachtte op het
van hun bij Arnhem ge havende divisie, dat ze werd. bloeiende voorjaar.
besloten was Japan te verhinderen,
vaste voet in Korea te krijgen. Men
zag de toekomst pessimistisch in. Dat
het tot een oorlog zou komen, die
Rusland zou verliezen, wist men toen
echter nog niet. Dat stond pas in de
krant,, die op 2 Februari van het vol
gende jaar bij de abonné's in de bus
gleed.
Aan het hoofd van Korea (toen nog
onverdeeld!) jstond een keizer. Over die
keizer van Korea lezen we in de
krant van 21 December, dat hij bij
een maaltijd een tand heeft gebroken-
Woedend is de keizer toen geweest.
Het gehele keukenpersoneet kreeg zijn
ontslag. De chef met een boete boven
dien. Gelukkig echter net als in
sprookjes bereist juist in die dagen
een Amerikaanse dokter het land. Hij
loordt ten paleize ontboden, cureert
de tand en ziet zich beloond met 1000
yen 120 Ogulden).
De prijzen van 1933
jy^AANDAG, 18 December 1933 adver
teert een kruidenier met een Ie-
vensmiddelenpakket. Er zit in: twee
pond rijst, twee pond bruine» bonen,
een rookworst, een ons thee, een half
pond eaeao, een half pond koffie en
een ons kerstkransjes. Bel op num
mer en wij bezorgen bij u aan huis.
Prijs f 1.50".
In die dagen adverteerde een bakker
met prima kerststaven voor vijftig
cent en met een heel rozijnenbrood
voor een kwartje. Donetz-anthraciet
deed twee gulden per mud. „Beste
runder-rollade" noteerde 65 cent per
pond en zware wilde konijnen tachtig
cent.
„Wie per 1 Januari bij ons huurt,
woont een maand gratis. Alle lampen
worden gratis opgehangen en uw voor.
raad kolen wordt gratis door ons over
gebracht". Dat zei een huiseigenaar
toen
Maar er zijn ook donkerder tinten.
De gemeente De Haag besluit om op
de algemene loonsverlaging van 2Vz%,
er nóg een van 2 y, te laten volgen.
Loonsverlaging ook" bij de Ned. Spoor,
wegen, bij de gemeente Rotterdam met
8 y, enz. En 300.000 Nederlanders
móeten stempelen bij Maatschappelijk
Hulpbetoon.
Hitler en Van der Lubbe
QP DE BUITENLANDSE politieke
markt vond in die weken anders
maar toch net als nu iedereen, pes
simist -9f optimist, iets van zijn gading,
Hitler is een vreemde kwant. Maar
zegt hij niet in een kerstinterview met
een Franse journalist, dat de gedachte
aan oorlog alleen in het brein van een
zwakzinnige kan opkomen?
Tevreden lezen de optimisten verder
in de kolom er naast, dat enkele man
nen het monster van Loch Ness hebben
waargenomen. Het ondier was onge
veer twintig meter lang en had enigs
zins de vorm van een krokodil met
twee voor- en twee achterpoten met
stevige zwemvliezen en een lange, naar
voren spits toelopende kop. De pessi
misten ontgaat echter dat kleine be
richt, dat de Oostenrijkse kanselier
Dollfuss aan Mussolini een prachtig
wit paard cadeau doet, niet. („DeDuce
toonde zich zeer verheugd"). En waar
om sluiten de Russen en Italianen een
vriendschaps-, non-aggressie- en neu-
traliteitspact? En waarom reist Benesj
naar Parijs?
Twee dagen vóór Kerstmis, in de
ochtenduren komt het bericht, dat Ma-
rinus van der Lubbe schuldig is be
vonden aan brandstichting in de Rijks
dag in Berlijn. Doodstraf luidt het
vonnis. Zijn mede-beklaagde, de Hon
gaar Dimitrof, overspeelt zijn rechters
en wordt met zijn beide kameraden
vrijgesproken wegens gebrek aan be
wijs. Woedend gebries van Goering.
Leedvermaak bulten Duitslands gren
zen.
Sport en „Pelikaan"
QAT NEDERLAND in de week vóór
Kerstmis '33 schaatste, waren we
volslagen vergeten, hoewel er in die
week een Elfstedentocht kon worden
gereden. Zeggen u, lezer, de namen
van de vier eerstaankomenden nog
iets? 1. A. de Vries uit Dronrijp, 2. S.
Kastelein, 3. H. Smid eri 4. C. Jongert.
Voetbalnieuws was in die dagen dus
schaars. Er blijkt echter kort vóór het
invallen van de vorst een wedstrijd te
zijn gespeeld tussen PSV en BW, die
tot commentaar aanleiding gaf. Men
leze:
Kan men er Eouman een ver
wijt van maken, dat hij een bal
laat passeren op een ogenblik, dat
achter zijn doel de politie een zich
hardnekkig verzettend arrestant
over het veld sleept en een agent
met getrokken sabel over het veld
draaft om zijn collega's te hel
pen?.
Bijna is onze schets van die Kerst
week '33 gereed. Natuurlijk moet er
ook nog in de PH. Alp, de „Pelikaan"
van de KLM, die met Smirnoff, Soer,
Grosfeld en Beukering een versnelde
postvluoht AmsterdamBatavia en te;
rug onderneemt. Over de spanning bil'
de thuiskomst op die Oudejaarsavond
zwijgen we hier.
Toch ontbreekt er nog iets aan deze
ruwe schets. De woorden namelijk, die
de directeur van de KLM, de heer A.
Plesman, in die dagen tijdens een pers
conferentie sprak: „Wij van de KLM,
zo zeide hij, zijn bezig een wereld-
bedrijf op te bouwen. We zullen niet
rusten voor we er in geslaagd zijn een
regelmatigen, comfortabelen, goedko
pen en snellen vliegdienst op te bou
wen."
dan genezen; maakt ook de huid
door en door zuiver en gezoncf.
(Advertentie, Ing. Med)
