Tinus
in
Roosendaal triomfeerde
vlotte stijl te Bergen
Uit de Alkmaarse Raad
Wat de theaters brengen
Vrouwe Fortuna richtte zich
tegen pechvogel Hopman
CINEMA AMERICAN
De gevolgen van een misstap
HARMONIE THEATER
De romantische leeftijd
REX THEATER
Levend begraven
Zes dorpentochten
vanuit Alkmaar
VICTORIA THEATER
De blanke vrouw in de Congo
DE JOURNAALS
KONINGIN JULIANA
OOK TE GRAFT?
De heer Bijvoet overleden
Achteruit rijdende truck
ramde personenauto
TTMMV PP OWN EN DE BLOEDBOEF-BEREN
Negentienjarige Bandt
werd tweede
St. Pancras
De Raad staat voor
vele belangrijke
beslissingen
Heiloo
GOUDEN BRUIDSPAAR
ZATERDAG FEBRUARI 1954
Degene, die de Franse titel „Les
amours finissent a l'aube" heeft ver
taald met „De gevolgen van een mis
stap", verdient een hoge onderschei
ding voor verregaande onbenulligheid.
Hij kan voor zichzelf de eer opeisen,
een boeiende Franse film te hebben
versierd met een der prekerigste, ver
velendste titels die we in onze aller
minst korte loopbaan zijn tegengeko
men. Daarmee heeft hij deze film in
derdaad een slechte dienst bewezen.
Want zo'n titel wekt tegenzin. En die
zouden we gaarne willen voorkomen
of wegnemen. Wat ons gisteravond in
de Cinema is voorgedraaid, is een
voortreffelijke Franse rolprent, die
als psychologisch drama geen mindere
kwaliteiten heeft dan als politiever
haal. De „mistap" speelt er een veel
minder belangrijke rol in dan de tra
gedie tussen de beide hoofdpersonen,
dan de psychische spanningen, welke
de ongewilde dood van het liefje van
één nacht in de man die haar om
bracht teweeg brengt. In de beste zin
van het woord is dit een tragische
film.
Hier en daar is in verband met deze
film de naam Hitchcock gevallen. Als
men daarmee slechts bedoelt te zeg
gen, dat deze rolprent zeer knap is,
hebben wij er vrede mee. Overigens
is er een diepgaand verschil tussen het
werk van de Amerikaanse regisseur en
dit van de Fransman Henri Calef. De
Amerikaan is knap, maar volkomen
zonder enig gevoel. De Fransman is
knap en zonder sentimenteel te wor
den op zulk een subtiele manier ge
voelig, dat in sommige opzichten zijn
rolprent het van die van Hitchcock
wint.
We hebben er zeer van genoten
we hebben eveneens zeer veel plezier
beleefd aan het tekenfilmpje, dat er
aan vooraf ging.
Zo op het oog zou men achter deze
titel een melo-dramatische geschiede
nis verwachten en toch is het tegen
deel juist waar. Inplaats van valse
sentimenten een psychologisch interes
sant gegeven, dat door het realistische
spel van Leo Genn als de leraar Bar
low, Gene Tierney als zijn vrouw en
Glynis Johns als Barbara, het school
meisje, dat op haar „romantische leef
tijd" verliefd wordt op mr Barlow, 'ot
een film van formaat is uitgegroeid.
Uitstekend zijn de karakters in dit
verhaal getekend en geraffineerd zou
den we haast zeggen wordt de span
ning opgevoerd als het meisje, na een
geheime ontmoeting met mr Barlow
plotseling blijkt te zijn verdwenen.
Het kleine provincieplaatsje gonst van
de geruchten, waarin Barlow een al
lerminst gunstige plaats inneemt en
de verdenking tegen hem wordt steeds
sterker als in de rivier de muts van
Barbara drijvende wordt gevonden.
Zelfs de politie vindt in de schaarse
gegevens genoeg aanleiding nu Bar
low, die uit zijn ambt is ontslagen, te
aresteren. Hoe dit verhaal tenslotte
zijn einde vindt, zullen wij hier niet
vertellen. Het is de moeite waard dit
zelf te ervaren. En laat men dan te
vens letten op het spel van Walter
Fitzgerald als de vader van Barbara
en Pemela Brown als Evelyn. Het be
kende maandelijkse Europese rapport
gaat aan de hoofdfilm vooraf.
Men moet wel een sterke romanti
sche inslag hebben om de Italiaanse
rolprent „Levend begraven" te kunnen
waarderen. Het is een hoogdramatisch
verhaal van een sadistische broer en
een lief stiefzusje. Die Frederico, aan
gestookt door de gouvernante, is een
duivel in zijn begeerte naar de er
fenis en hij schroomt er niet voor zijn
stiefmoeder door middel van vergif
langzamerhand te doden. De misdaad
is als een sneeuwbal. Hij ziet zich ge
dwongen zijn monsterachtige praktij
ken voort te zetten en zijn zusje in
een onderaards gewelf op te sluiten
omdat zij te veel weet. Er volgt een
ontsnapping en een moord op de be-
De IJsbond Hollands Noorderkwar
tier organiseert ook Zondag weer een
aantal dorpentochten. Vanuit Alkmaar
kan in zes verschillende richtingen
worden gestart. Naar het Noorden gaan
drie tochten, te weten:
1: Alkmaar, St Pancras, Oudkarspel,
Nieuwe Niedorp, Winkel, Kolhorn, De
Haukes, Aartswoud, Langereis, Hens
broek, Rustenburg, Oterleek, Alkmaar
(80 km).
2: Alkmaar, Oterleek, Rustenburg,
Hensbroek, Langereis, Aartswoud. Kol
horn, De Haukes, Kolhorn, Winkel,
Nieuwe Niedorp, Oudkarspel, St Pan
cras, Alkmaar (80 km).
3: Alkmaar, Oudkarspel, Nieuwe
Niedorp, Winkel Kolhorn, Aartswoud,
Langereis, Hensbroek, Oterleek, Alk
maar (55 km).
Ten Zuiden van de lijn Alkmaar
Hoorn kan men de volgende tochten
rijden:
1: Vanaf Stompetoren in richting
Alkmaar, linksaf Zuidervaart naar
Driehuizen, Graft, Groot-Schermer,
Schermerhorn, Avenhorn, Ursem terug
naar Stompetoren 35 km).
2: Vanaf Stompetoren als tocht I
tot Graft. Daarna Spijkerboor, Jisp,
Purmerend, Kwadijk, Edam, Oosthui
zen, Oudendijk, Scharwoude, Hoorn,
Avenhorn, Ursem, Schermerhorn,
Stompetoren 60 km).
3. Vanaf Stompetoren als tocht I
en II tot Jisp. Daarna Kalf, Zaandam
(doorrijden), Oostzaan, lip, Ilpendam,
Purmerend, Kwadijk, Edam, Oosthui
zen, Oudendijk, Scharwoude, Hoorn,
Avenhorn, Ursem, Schermerhorn,
Stompetoren 85 km).
Bovendien kunnen de deelnemers
aan de 16e Dorpentochten met gebruik
van startkaarten eigen tochten forme
ren, mits zij de bondsbanen volgen.
Aan de hand van de contrólestempels
wordt dan later het aantal gereden
kilometers berekend, dat op de uit te
reiken rvmdaBles wordt vermeld. Ook
nu worden de startkaarten in paviljoen
Kinheim te Alkmaar en café Zwart
te Stompetoren verstrekt.
diende, die bij de ontvluchting van
het meisje behulpzaam was en let
slot van dit drama is de geliefde, die
ten tonele verschijnt en na een woest
duel de moordenaar aan het staal rijgt.
Dan rest er nog slechts de huwelijks
scène in de kerk, alvorens de gordij
nen voor het witte doek schuiven. In
het voorprogramma enige aardige film
pjes over sporten in Amerika en een
dom agentje, dat er toch nog in slaagt
een bende gangsters te arresteren,
Deze boeiende, in fraaie kleuren op
genomen Fox-film voert de toeschou
wer naar „de Congo", het zo belang
rijke middendeel van Afrika. In één
der Congo-dorpen arriveert in 1907 de
gediplomeerde verpleegster Ellen Bur
ton. Zij wil de beroemde „dr Mary"
helpen in het primitieve missie-zieken
huis. Maar om dat te bereiken moet zij
door het gevaarlijke Bakuba-gebied
trekken. Zij ontmoet de jager Lonni
Douglas, die aanbiedt haar naar dat
gebied te vergezellen. Maar geheel on
baatzuchtig is zijn aanbod niet. Hij
zelf is op zoek naar goud, terwijl zijn
compagnon Huysman andere plannen
heeft.
De ontmoeting tussen Ellen en Dou
glas brengt toch al spoedig een ge
heel andere verhouding, vooral als El
len toont zeer goed op haar plaats te
zijn en dapper de verschillende moei
lijkheden het hoofd te kunnen bieden.
En dan ontwikkelt zich tussen de drie
hoofdfiguren een reeks van spannende
gebeurtenissen, waarbij tenslotte na
tuurlijk ook de liefde een rol gaat
spelen. Als Ellen het leven van de
zoon van het opperhoofd weet te red
den en Huysman in een gevecht wordt
gedood, breekt voor Ellen en Lonni
een gelukkige tijd aan. Maar zij be
sluiten samen de gevaren van de Con
go te blijven trotseren.
Wat de vertolking der voornaamste
rollen betreft dienen Susan Hayward
als Ellen, Robert Mitchum als Lonni
en Walter Slezak als Huysman ge
noemd. Een film die met grote aan
dacht werd gevolgd en o.m. werd in
geleid door een uitstekende tekenfilm.
Het actieve Polygoon-journaal Ver
toont deze week al een vrij uitvoerige
reportage van de Elfstedentocht. Ver
der ziet men de kampioenswedstrijden
in Zwolle, de branden in Roermond
(eierveiling) en Amsterdam (garage
Weesperpoort) en het verrollen van
een houten koffietent in het Amster
damse Bos. Polygoon-buitenland laat
ons vreemd genoeg een demon
stratie zien van warmtewerend mate
riaal van een Italiaanse uitvinder.
Wij zouden best wat meer warmte wil
len hebben. Voorts zijn er opnamen
van de zaalhandbalkampioenschappen
om de wereldtitel in Zweden, van
Britse parlementsleden op bezoek in
Kenya, van de Conferentie in Berlijn
en van de kruistocht tegen de koude
te Parijs.
Gaumont British heeft de camera
gericht op de Chinese strijders, die het
transport naar Formosa prefereren bo
ven hun terugkeer naar communis
tisch China. Ook de koude in Europa
is het onderwerp van een aantal beel
den in dit journaal en verder zijn er
tal van korte reportages van uiteen
lopende aard.
De Ned. Vereniging tot bescherming
van dieren heeft een bedrag gegeven
aan de Harderwijkse politie om voedsel
le kopen voor de vogels op het IJsel-
meer.
Met a?.n zekerheid gienzende waar
schijnlijkheid heeft de Grafter IJsclub
tijdens de door haar georganiseerde korte-
baanwedstrijden voor heren koninklijke
belangstelling gehad. Tijdens deze wed
strijden bevonden zich n.l. een twaalftal
personen, enkele dames en heren en enige
kinderen, op de ijsbaan te Graft. Na met
interesse de wedstrijd<A een ogenblik te
hebben gevolgd, gebruikten zij enige ver
veningen in het „koek en zoopie" van
bakker Besseling. Het dochtertje van de
heer Besseling meende in één dezer per
sonen H.M. de Koningin te herkennen,
maar zij verwierp deze schier onmoge
lijke gedachte.
Na enige tijd aldaar verpoosd te heb
ben vertrokken zij in de richting Spijker
boor. Bij de vlotbrug aldaar stonden een
tweetal Cadillac's, waarvan één een ken
teken droeg, dat is voorbehouden aan de
Kroon om het te voeren. Een inwoner,
wiens aandacht werd getrokken door de
schitterende auto's, begaf zich naar de
wagens. De chauffeurs stelden h'em enkele
vragen en vroegen bij het naderbij komen
van een groepje personen, of hij een be
paalde dame herkende. Toen de man, die
de dame van achteren zag, ontkennend
antwoordde, werd hem door de chauf
feurs verteld, dat het H.M. de Koningin
was.
Nadat de chauffeurs opdracht hadden
gekregen om via Jisp naar Zaandam te
riiden, schaatsten de personen in de rich
ting van Zaandam. Hoewel ons ten pa-
leize noch een ontkenning noch een be
vestiging van de tocht werd gegeven,
mogen wij naar alle waarschijnlijkheid
aannemen, dat onze vorstin een gedeelte
van de Zondag j.l. gehouden dorpentocht
heeft gereden. Zij toonde daarbij de meest
Nederlandse sport uitstekend te beheersen.
In de ouderdom van 61 jaar is giste
ren overleden de heer H. C. R. Bijvoet
van de Dijk, een lid van het oude en
terecht befaamde gilde van ambachts
lieden, van wie onze stad er gelukkig
nog zovele kent. De heer Bijvoet was
een van de vaklieden van de oude
stempel en al kreeg zijn mandenmake
rij in de loop der jaren een modern
uiterlijk, het handwerk zelf bleef zoals
het vroeger was. Zijn zaak is op de
hoek van de Dijk en de Achterdam en
hij bevond zich daar temidden van ver
schillende collega's, die weliswaar in
een andere branche werkzaam zijn,
maar die evenals hij de ware liefde
voor hun ambacht nimmer verloren.
De begrafenis van de heer Bijvoet zal
Woensdag plaats vinden op de Algem.
begraafplaats om half twee.
De bestuurder van een oplegger, die
gistermorgen om kwart voor tien van de
Geestersingel komende links af de Hel-
derseweg wilde oprijden, moest plotseling
stoppen voor een wagen die hjj voorrang
moest verlenen. Toen deze gepasseerd was
en de truckchauffeur achteruit reed om
de bocht beter te kunnen nemen ramde
hij van achteren een personen-auto die,
omdat de bestuurder niet had gezien dat
de truck zijn linker richting-aanwijzer uit
had staan, de oplegger rechts wilde in
halen. De auto werd aan één van zijn
portieren beschadigd.
Getuigen van dit ongeval worden ver
zocht zich op het politie-bureau te wil
len melden.
71. Jimmy nau ovei de behande
ling inu zyn gevangencel niets te kla
gen. Driemaal daags werd er door een
geheimzinnige hand een heerlijke
maaltjjd haar binnen geschoven, twee
maal in de week kwam er uit datzelf
de luik een badkuip met lekker warm
water alsmede een handdoek en zeep,
zodat Jimmy zich dan heerlijk kon
verfrissen en 's Zondagsmorgens om
streeks 11 uur kwam er zelfs koffie
met slagroomtaart. Dat alles bevial
Jimmy opperbest, want hij hield van
lekker eten. Eén ding beviel hem
echter in het geheel nietDat hij
nu al meer dan vier weken hier op
gesloten zat! Van alles en iedereen af
gesloten. Want na die ene keer had
Jimmy nooit meer een blik kunnen
werpen in de prachtige tuin, die hij
door het hooggelegen raam had ont
dekt. Toen hij de volgende maal wéér
naar zijn hooggelegen uitkijkpost
klom, was er een luik voor het ven
ster aangebrachtDit alles ver
ontrustte Jimmy toch wel een beetje.
Van honger zou hij niet ontkomen,
maar hier zo wekenlang opgesloten ta
zitten zonder te weten in wiens han
den hij was gevallen, w&s toch ook
geen pretje. En hoe zou het met pro
fessor Propjes en Jackie zijn? Waar
zouden die twee uithangen? „Ik moet
toch eens proberen met hen in con
tact te komen", dacht Jimmy. Hij
haalde een opschrijfboekje te voor
schijn en een potlood en schreef er
een boodschap op voor professor
Propjes, in de hoop, dat deze hem zou
bereiken.
(Van onze sportredacteur)
TINUS Roosendaal heeft gistermiddag te Bergen andermaal zijn grote
vorm bewezen. Hij won daar alle afstanden, de 500, 1500 en 3000
meter, voor de sterkste rijders die wij thans in Noord-Holland rijk zijn.
Deze fors gebouwde 23-jarige jongeling uit Warmenhuizen, met zijn
vloeiende stijl en voortreffelijke techniek, hield Bandt, Doets, Pronk en
Hoogsehagen op een veilige afstand en de pechvogel Hopman werd door
Vrouwe Fortuna uitgeschakeld. Op de verre van ideale baan, in het ijs-
vlak zaten op sommige plaatsen kuilen en scheuren, werden niettemin
uitstekende tijden genoteerd. Op de 500 meter noteerde Roozendaal een
tijd van 48.7 sec., de 1500 meter bracht hij in 2.38.3 op zijn naam en de
3000 won hij in de uitstekende tijd van 5.20.3.
DEEDS na de 500 meter was het dui-
delijk dat Roosendaal andermaal
zeer hoge ogen voor een eerste plaats
ging gooien. Hij was een halve secon
de sneller dan zijn plaatsgenoot Pronk
en boekte ruim een volle seconde
winst op zijn voornaamste tegenstan
der Bandt uit Purmerend. De Alk
maarder Hoogsehagen kwam rond in
51 seconden precies en alle overige
kanshebbers zaten boven de 50 sec.
Tot en met de tiende rit op de 1500
meter prijkte M. Hoogsehagen met
een tijd van 2.43.7 sec. op de eerste
plaats, een snelle tijd maar bij lange
na niet voldoende om op de eerste
plaats te blijven staan. Het felle duel
tussen Pronk en Tinus Roosendaal in
de elfde rit leidde tot de indrukwek
kende tijden van resp. 2.42.6 en 2.38.3
en ook Bandt en Doets konden zich
aan elkaar optrekken en met resp.
2.39.8 en 2.40.7 de tijd van Hoogseha
gen ruimschoots verbeteren. In één
van de laatste ritten kwam Hopman uit
Egmond a/d Hoef aan de start. Deze on
fortuinlijke rijder was op de 500 het
slachtoffer van een scheur in het ijs
geworden en was daardoor, met zijn
60.5 sec. bij voorbaat reeds uitgesloten
voor een behoorlijke plaats in het al
gemeen klassement. Hij wilde echter
op de 1500 en 3000 meter toch nog la
ten zien dat hij het een en ander in
zijn mars heeft. Hij trof op de 1500
meter in Pool echter geen tegenstan
der van formaat, waardoor zijn tijd,
2.40, ongunstig werd beïnvloed.
Op de 3000 meter had hij eveneens
pech. De wedstrijdleiding was zo
Als wij de grabbelmand omkeren
waarin alle lof en critiek, alle moties,
wensen en verlangens van de begro
tingsbesprekingen gedeponeerd zijn,
staan wij voor een zo onoverzienbare
hoeveelheid opmerkingen, vragen en
antwoorden, dat wij nog vele artikelen
nodig zouden hebben om dat alles te
kunnen bespreken.
We zullen ons daarom beperken tot
een beschouwing van datgene waarin
de burgerij, of een deel daarvan, on
getwijfeld belang stelt, grotere en klei
nere kwesties, die in de loop van het
begrotingsjaar door diverse raadsleden
werden opgezouten en nu, nog drui
pend van de pekel, op de tafel van
ons stedelijk bestuurscollege gedepo
neerd werden.
Het is verheugend, dat twee der
voornaamste voorstellen van het Col
lege, dat betreffende de retributies
en de versnelde afschrijving voor de
liehtbedrijven en de min of meer „be-
bescheiden" aanvrage van 'n etxra uit
kering uit het gemeentefonds, door de
meerderheid van de Raad als verstan
dig en logisch geaccepteerd zijn. Ook
onze gemeente stelt te veel prijs op
haar zo moeilijk herwonnen autonomie
dan dat wij ons aan nieuwe voogdij
zouden blootstellen en daarbij velerlei
voorschriften zouden riskeren welke
onze vrijheid nodeloos zouden verklei
nen.
PNKELE raadsleden achtten het nood
zakelijk nog eens in de bijna uit
gegloeide sintels van het brandweer-
vuurtje te rakelen zodat de vlammen
hier en daar weer onheilspellend naar
boven schoten.
Gelukkig kon dit binnenbrandje door
tijdig ingrijpen van de burgemeester,
met enkele emmers woorden geblust
worden, 's Raadvoorzitter heeft het
vertrouwelijk rapport van de com
mandant ook voor inzage van de raad
vrijgegeven en wij hebben er nadien
niets meer over gehoord, zodat ver
trouwd mag worden, dat deze eertijds
zo brandende kwestie de gemoederen
niet meer in vuur en vlam zal zetten.
Aan het slot van elk zijner redevoe
ringen heeft Cato vele jaren voor
Christus! geboorte gezegd, dat volgens
zijn mening Carthago verwoest moest
worden en hij herhaalde het telkens
weer in de hoop, dat men langzaam
maar zeker van de juistheid zijner
woorden doordrongen zou worden.
Alkmaar is gelukkig geen Carthago,
maar we hebben hier wel een Schelp-
hoek en een Zanderbuurt waarover
de Raad definitief heeft besloten dat
zij gedempt moeten worden.
Het College heeft zich daarentegen
destijds krachtig verzet en in diverse
fracties heeft men de indruk, dat er
met dat dempen opzettelijk getraineerd
wordt.
Vandaar dat de heer Berkhouwer,
zich spiegelend aan het verleden, her
haaldelijk te kennen geeft, dat hij
overigens van mening is, dat de
Schelphoek gedempt moet worden, een
wens, die reeds door de P.v.d.A. werd
overgenomen, welker nieuwe voorzit
ter de heer Coerts zelfs van plan
is tijdens de raadsvergadering van 4
Maart een motie in te dienen waarin gulden middenweg, al vrezen wij dat
van het College verlangd zal worden
dat het zich, krachtens de gemeente
wet, beijveren zal het raadsbesluit zo
spoedig mogelijk ten uitvoer te bren
gen.
Wethouder Hoytink, die deed uit
komen dat hij met alle daar liggende
woonschepen in zijn maag zit en er
nog geen andere plaats voor kon vin
den heeft verkondigd dat hij een
dergelijke motie rustig naast zich zal
neerleggen. Hij zal de Schelphoek zo
spoedig mogelijk laten dempen, „maar
geen dag eerder" wat volkomen be
grijpelijk is als men bedenkt dat het
op die dag ook niet mogelijk zou zijn.
Intussen zien wij met belangstelling de
strijd tussen beide gezagsgroepen te
gemoet. Natuurlijk zullen B. en W. in
staat zijn de uitvoering van het dem-
pingsbesluit zoveel mogelijk te ver
tragen, maar volgens de gemeentewet
is de Raad de hoogste plaatselijke
autoriteit en het is niet alleen in
sportkringen bekend, dat de sterkste
altijd moet winnen.
T~)E heer Woldendorp heeft zich als
goed Nederlander als een purist
ontpopt en is als Don Quischot te
paard gestegen om een gevecht tegen
het gebruik van vreemde woorden te
beginnen. Hij zal, evenals de dolende
ridder, wel tot de conclusie komen dat
het een onbegonnen werk is en dat
het wieden van alle bosjes onkruid uit
Neerlands tuin niet mogelijk zal blij
ken Hier en daar hebben die plantjes
reeds zo diép wortel geschoten, dat
men ze niet meer kan losrukken, of
zich zo bij onze flora aangepast, dat
alleen taalgeleerden deze gewassen van
uitheemse oorsprong kunnen determi
neren. Er zijn voornamelijk in de
techniek vele vreemde uitdrukkin
gen waarvoor men moeilijk een Neder
lands woord kan vinden en ook in de
omgangstaal wemelt het van door ieder
gebruikte en begrepen woorden, die
als 't ware genaturaliseerd zijn en wier
herkomst moeilijk meer is na te speu
ren.
Toch zijn wij met de heer Wolden
dorp van mening, dat in officiële stuk
ken, in couranten en over het alge
meen in lectuur welke voor het ge
hele volk bestemd is, geen uitdrukkin
gen moeten worden gebruikt waarvan
men de betekenis in een woordenboek
moet opzoeken en dan dikwijls nog
niet eens kan vinden.
Datzelfde geldt voor het kwistig ge
bruik van hoofdletters waarmee reeds
een zo enorm aantal organisaties en
begrippen wordt aangeduid, dat velen
zich herhaaldelijk afvragen wat deze
leters nu weer betekenen.
Wat natuurlijk niet zeggen wil, dat
wij voortaan nU>s zo kinderliik duide
lijk moeten opstellen, dat wij het om-
vattingspeil der minst ontwikkelden
bedenkelijk naderen. Er is altijd een
ook daarop het onkruid nog wel welig
zal tieren.
PR staat telkens iemand op mij te
wachten en dat vind ik vervelend"
heeft een onzer vrouwelijke edelacht-
baren geklaagd.
Waarschijnlijk zullen er heel wat
van haar sexegenoten zijn, die zoiets
integendeel heel avontuurlijk en veel
belovend zouden vinden en daarom
geen gevolg geven aan de goede raad
van de burgemeester om de wachter
huiswaarts te sturen met de bood
schap, dat hij over een uurtje maar
eens terug moet komen.
Evenwel, als men weet dat de klaag
ster een ongetrouwde vrouw van on
wrikbare reputatie is en de wachier
'n even soliede stadhuisbode die alleen
maar op het doorlezen en paraferen
van een missive voor de raadsleden
wacht, valt al dat avontuurlijke weg
en blijft er alleen de gerechtvaardigde
klacht over, dat een huisvrouw wier
melk op overlopen staat en wier aard
appelen droog koken, weinig tijd en
gelegenheid heeft zich rustig in het
lezen en beoordelen van officiële stuk
ken te verdiepen.
Daar had mevrouw Koster-Schouw
groot gelijk in, maar nog meer waar
deren wij haar ernstige poging om ook
de Alkmaarse jeugd door een passende
herinnering in de vreugde van ons
stadsfeest te laten delen.
Kinderen zijn ontvankelijk voor klei
ne geschenken die een bijzonder ka
rakter dragen. Wij hebben eertijds
zelf maandenlang de verzoeking weer
staan een reep chocolade op te eten,
welke op een bijzondere gedenkdag
van ons vorstenhuis op de scholen
werd uitgereikt en in een goudpa
piertje met passend opschrift verpakt
was. Wij zien die reep nog duidelijk
voor ons zoals de herinneringen van de
heer Berkhouwer nog dankbaar terug
gaan naar het simpele bekertje, dat
hij eens op een stadsfeest heeft gekre
gen. Als wij een kapitaal voor de
feestelijkheden garanderen en niet
minder dan f 16.000 voor een fotoboek
voor volwassenen besteden, dienen wij
ook de Alkmaarse jeugd door een ge
schenk van bescheiden omvang in on
ze feestvreugde te laten delen.
Het voorstel zou misschien zonder
meer door het College zijn afgewezen
als mevrouw Koster niet als een han
dige zakenvrouw met een groot pak
onder de arm het spreekschavotje had
beklommen en een ogenblik later de
tafel der edelachtbaarheid gedekt had
met een keur van bekertjes en scho
teltjes in diverse prijzen en kwalitei
ten waarin het feit van Alkmaar? ge
denkfeest in kleurige letters en wa
nen s werd „vereeuwigd".
De Raad keek er met genoegen naai
en het College heeft het servies wat
aarzelend ter hand lomen en aller- ven.
eerst naar de prijs geïnformeerd waar
uit wij mogen afleiden dat als er
nog iets van komt het goedkoopste
bekertje of bordje de meeste kans op
succes heeft.
Laat men dan ook eens naar uitvoe
ring en prijzen vragen bij een in de
Raad genoemde Alkmaarse potten
bakker van wiens arbeid wij keurige
resultaten zagen en die zeker de voor
rang verdient als zijn producten niet
slechter of duurder blijken* dan die
van elders wonende concurrenten.
£)E pogingen van de heer Bakker om
de gezamenlijke Esperantoverenigin-
gen hier ter stede een subsidie van
f 100,toe te kennei> als waardering
voor hun streven, zijn met succes be
kroond. Het College bleek er eerst
weinig voor te voelen, maar nadat de
heer Knuistingh Neven de aanwezigen
in onvervalst Esperanto had toege
sproken en er diverse kleurige folder
tjes waren uitgedeeld waarin onder
nemers uit stad of streek zich in deze
taal tot hun binnen- en buitenlandse
klanten richtten, begon de wind een
beetje uit een andere hoek te waaien.
Hij bleek volkomen gedraaid, toen de
burgemeester de volgende dag mede
deelde, dat het College bij nader in
zien maar dan louter als een voor
volgende jaren niet vaststaand blijk
van sympathie het voorstel van de
heer Bakker had overgenomen.
Wij hebben nooit tijd en lust gehad
ons in de beginselen van deze taal te
verdiepen, maar wij zijn het met de
heer Bakker volkomen eens, dat, nu
de wereld steeds kleiner wordt en er
overal slagbomen aan de landsgrenzen
verdwijnen, het spreken van verschil
lende talen nog een grote belemmering
voor wederzijds begrip en wederzijdse
waardering kan zijn. Wanneer deze
kloof door een gemeenschappelijke
taal, welke in Europa reeds honderd
duizenden beoefenaars vindt, over
brugd kan worden, wanneer de vol
keren, met behoud van hun moeder
taal, ook onderling kunnen spreken,
zullen zij nader tot elkaar kunnen
komen.
De burgemeester heeft gezegd, dat
hij geen Esperanto kent maar toch
kans ziet de deelnemers aan een hier
te houden congres in hun eigen taal
toe te spreken.
Wij weten, dat hij de moderne talen
en misschien ook nog het Latijn en
het Grieks uit zijn gymnasiumtijd
vloeiend kan spreken en wij willen
gaarne geloven, dat hij de Esperantis
ten in voor hen vertrouwde klanken
een min of meer verstaanbaar woord
van welkom in onze gemeente kan toe
roepen.
Maar van het hoofd der gemeente
mag allereerst worden verwacht, dat
hij weet wat hij zegt, dat hij zichzelf
vriendelijk geweest hem, hoewel hij
door zijn val op de 500 meter niet
meer tot de kanshebbers kon worden
gerekend, te laten starten. Doop
nonchalance van de rondeteller werd
echter verzuimd met de borden en de
bel de laatste ronde aan te geven, zo
dat Hopman de laatste ronde reed als
of het de voorlaatste was. Zonder eind
sprint dus en daarom kunnen wij al
leen maar bewondering hebben voor
zijn tijd van 5.25.5, welke later alleen
maar door Tinus Roosendaal zou
worden verbeterd. In zijn rit tegen
Bandt liet Roosendaal er geen twijfel
over bestaan wie de sterkste en meest
begaafde rijder was. Zijn stijl was on
tegenzeggelijk veel beter en ook het
uithoudingsvermogen van de man uit
Warmenhuizen was groter. Hij kwam
tot 5.20.3, 6.1 sec. sneller dan Bandt.
Voor Bandt, die nog slechts 19 jaren
telt, overigens een voortreffelijk re
sultaat.
De uitslagen luiden:
De belangrijkste uitslagen luiden:
500: 1 T. Roosendaal, 48.7 sec.; 2 J.
Pronk, 49.2; 3 M. Hoogsehagen 51.
1500: 1 T. Roosendaal, 2.38,2; 2 S.
Hopman, 2.40.-; 3 Pronk, 2.42.6.
3000: T. Roosendaal, 5.20.3; 2 S. Hop
man, 5.25.5; 3 Bandt, 5.26.4.
Eindklassement: 1 T. Roosendaal,
154.950; 2 Bandt, 157.267; 3 Doets,
158.367.
SINT PANCRAS In de Vrijdag
middag gehouden gemeenteraadsver
gadering, de eerste in 1954, heeft bur
gemeester Kroonenburg o.a. medege
deeld, dat het zielental gestegen is
van 1522 tot 1534 ondanks dat 30 per
sonen emigreerden. Spreker releveer
de dat in 1953 in vijf gevallen woning
verbetering tot stand was gekomen.
Dit jaar staat de Raad voor belangrij
ke beslissingen zoals het in exploratie
brengen van het uitbrcidngspian en
de bouw van enige nieuwe woningen.
Spreker hoopte op een goede samen
werking met de wethouders en de
raadsleden. Diverse ingekomen stuk
ken werden voor kennisgeving aan
genomen.
Aan het schoolbestuur der bijzonde
re school werd voor 1954 een voor
schot toegezegd van f 3500. De Raad
ging accoord met de opheffing onbe
woonbaar verklaring van perceel Bo-
venweg 107 welk huis nu weer in or
de is. Men besloot een kasgeldlening
aan te gaan van f 40.000 voor drie
maanden tegen een rente van 7/8%.
Bij de rondvraag vroeg de heer Kloos
terboer de aandacht voor huisvesting,
in Nobelhof van alleenstaande man
nen. De voorzitter zegde toe dit nader
te zullen, bekijken. De heer Nierop
kwam nog eens terug op een oud cha
piter nl. de aanschaffing van nieuwe
schoolbanken in de OLS. De voorzit
ter antwoordde op de betreffende stuk
ken te wachten van het hoofd der
school. Ten aanzien van de subsidie
voor de VVV zei de burgemeester,
dat hij deze zaak met de bestuursle
den dezer organisatie zal opnemen.
De heer Nierop informeerde nog naar
de gastoevoer. Hij had de indruk dat
men de zaak niet in handen had. De
burgemeester zei dat de NV Gasvoor-
ziening een jong bedrijf is en dat er
nieuwe toestellen aangeschaft moeten
worden. Uit technisch oogpunt was dit
niet zo maar op te lossen. Verder had
spreker niets dan lof voor de w;:»e
waarop men het had aangepakt. Men
heeft wederzijds aan de contractuele
verplichtingen voldaan. De heer Van
Kampen vestigde de aandacht op de
verkiezing van leden van het fonds
Armengoederen, daar dit om de twee
jaar moet geschieden. Dit zal gebeuren.
Morgen is het een heugelijke dag
voor de heer en mevrouw A. F. Rands-
huizen-Vader, wonende Westerweg. al
hier. Dan is het namelijk 50 jaar gele
den dat zij met elkander in het huwe
lijk traden. Het echtpaar is alleen de
laatste jaren van zijn 50-jarig huwelijk
in Heiloo woonachtig geweest, want de
heer Randshuizen heeft jarenlang in
Alkmaar zijn bekende brood, en ban
ketbakkerij geëxploiteerd.
HERSENSCHUDDING DOOR VAL
OP HET IJS
Gisteravond omstreeks 9 uur is op de
'i^baan te Heiloo een meKje bij een val
ook verstaan kan en niet alleen vertelt zo lelijk terecht gekomen, dat zij met
wat anderen hem hebben voorgeschre een hersenschud''mg moest worden op-
genomen.