Vele Duitsers zijn in hun hart
nog steeds monarchist
Vruchtbare samenwerking
het Westelijk halfrond
op
Onderzeeboot]ager „Holland"
maakt proeftochten
Scotland Yard in een crisis
Republiek is „onromantisch
Tiende Inter-Amerikaanse
conferentie te Caracas
Oude gloriedromen
herleven
Franse tan dra dtrein verongelukt
Oefensmaldeel V in
Gibraltar
De pensioenen van de oud-
gepensionneerden gaan
omhoog
9 April in Nieuwediep
Beste speurders worden slecht betaald
Particuliere detectives
zijn beter af
Collectieve veiligheid in
het brandpunt
GEESTELIJK LEVEN
Generale Synode der
Ned. Herv. Kerk
vergaderde
Dr A. J. Rasker hoogleraar
in Leiden
Het huwelijk in Rijssen
BEROEPINGSWERK
WOENSDAG 3 MAART 1954
16751
2578
4870
8930
9765
11215
14392
17198
as riet
rak de
(Van onze correspondent te Bonn)
DUITSLAND is in de laatste tijd, vooral ook weer door de helaas
mislukte conferentie van Berlijn, in het felle licht der schijnwer
pers van heel de wereld komen te staan. Niet alleen in Duitse, maar
ook in internationale politieke kringen hoort men weer vaak de vraag
opwerpen, of men na de eerste wereldoorlog niet een onherstelbare
fout heeft begaan door de monarchie in de Duitse landen radicaal af
te schaffen. Wanneer er nog een keizer aan het hoofd van het Duitse
rijk gestaan had of wanneer hier verschillende vorsten over diverse
Duitse staten geregeerd hadden, dan zo redeneert men thans, maar
het lijkt wel mosterd na de maaltijd! zou misschien nooit een sterke
nazi-beweging het hoofd omhoog hebben kunnen steken, dan was er
geen ,führer" Hitier op het toneel verschenen, dan waren er geen „As"
en geen tweede wereldoorlog gekomen en dan zou men zich thans in
héél de wereld véél gelukkiger gevoelen! Het kan zijn, dat het waar is!
Men zegt, dat zelfs de communistische Russen die men toch heus niet
van overdreven sympathieën voor een monarchistisch stelsel kan be
schuldigen) na de tweede wereldoorlog toch nog overwogen hebben, of
het niet een verstandige politieke zet zou zijn de Duitsers weer een
monarch te geven, tegen wie zij met eerbied in de ogen konden opzien
en die de teugels van het bewind straf in zijn handen moest nemen.
WANNEER men veel ellende door
staan heeft en niemand er ook
maar een flauw idee van heeft, hoe
de naaste toekomst er zal uitzien,
wanneer men al sedert jaren vurig
naar iets verlangd heeft en men ziet
zijn verwachtingen telkens weer op
nieuw in ijle rook opgaan, dan is het
begrijpelijk, dat men voor zijn geestes
oog weer beelden uit een tijd van
langvervlogen glorie ziet opdoemen:
de Duitse adelaar, die onder Hitier
kaal was en die zo lang op een krans
met een hakenkruis erin heeft moeten
(of mogen) zitten, draagt weer trots
zijn keizerskroon, koningen, groother
togen en andere vorsten en vorstjes
zwaaien weer hun scepter in dit uitge
strekte (en niet wreed door een IJze
ren Gordijn in een westelijk en een
oostelijk deel gesneden) rijk en aan
het hoofd van alle Duitse stervelingen
troont weer een „Kaiser" in haast
verblindende glans. Het is vaak net
alsof de Duitsers voor de harde en
nuchtere werkelijkheid van het heden
naar de romantiek van het verleden
willen vluchten.
De Duitsers houden ervan iemand te
vereren en hem, wanneer hij beveelt,
door dik en dun te volgen. We hebben
er al genoeg voorbeelden van gezien.
„Wij Duitsers zijn kuddevolk", zei de
zer dagen nog een internationaal ver
maarde Duitse geleerde tegen mij. Hij
sprak met overtuiging, maar er klonk
ook wel wat spijtigs in zijn stem. Hij
had lang onder andere volkeren ge
woond.
Het komt herhaaldelijk voor, dat
Duitsers, wanneer ze 's avonds een
paar glazen bier of wijn gedronken
hebben, gezamenlijk een lied aanhef
fen met de woorden „Wir wollen un-
sern Kaiser Willem wieder haben!"
„Willem" is een verbastering van Wil
helm en met die Wilhelm is, zoals
u wel begrepen zult hebben, keizer
Wilhelm II, bedoeld. Maar Wilhelm is
al in 1941 in Doorn gestorven en hij,
nóch zijn tijd komt terug.
yELE DUITSERS verlangen naar te
rugkeer van de monarchie, omdat
zij de continuïteit van dit stelsel ver
kiezen boven dat der steeds wisselen
de presidenten. Dat is kortelings ge
bleken, toen een opinie-onderzoek werd
ingesteld inzake de eventuele herver
kiezing van de binnenkort aftredende
president Heuss. Het grootste deel, 63
procent, was voor zijn herbenoeming,
24 procent toonde zich nogal onver
schillig en hield er geen opvatting
op na, en slechts 13 procent was voor
een andere candidaat, hoewel de mees
te van die mensen niet eens konden
vertellen voor wie.
Wanneer men thans het Duitse volk
zou vragen, of de monarchie hersteld
moet worden of niet, zou zeer zeker
een aanzienlijk percentage verklaren
de voorkeur aan een monarchistisch
systeem te geven.
In de laatse jaren is de belangstel
ling van de Duitsers voor vorstelijke
personages aanzienlijk gestegen. Her
haaldelijk verschijnen in de pers en
wel voornamelijk in de rijk geïllus
treerde weekbladen die hier fantas
tische oplagen bereiken lange arti
kelen over hen, met tal van afbeel
dingen. Enorme foto's prijken buiten
op de eerste pagina. Zij trekken, wan
neer ze in krantenkiosken en aan
-stalletjes hangen, heel veel aandacht.
Vooral wanneer nog schitterende kro
nen en diademen, prachtige uniformen
en ordegewaden, hermelijnen mantels,
degens, sterren en kruisen en steken
met pluimen erop bij de opnamen te
pas gekomen zijn. Zulke periodieken
vliegen weg.
De sedert 1918 vacante Duitse kei
zerskroon heeft in Juli 1951 een nieu
we candidaat gekregen: prins Louis
Ferdinand van Hohenzollern, die door
de dood van zijn vader, ex-kroonprins
Wilhelm (die indertijd op Wieringen
heeft gezeten) diens opvolger gewor
den was.
De huidige pretendent is 46 jaar. Hij
werd nog in de glanstijd van het kei
zerrijk in het Marmeren Paleis te
Potsdam geboren, waarin thans de
tijden zijn wèl veranderd! een res
taurant voor Russiche sovjet-officieren
ondergebracht is.
Tussen de twee oorlogen in heeft
deze prins een poos als eenvoudig
monteur in de autofabrieken van Hen
ri Ford in Buenos Aires en in Detroit
gewerkt. Thans woont hij rustig met
zijn vrouw, de Russische grootvorstin
Kira, en hun zeven kinderen, in een
buitenwijk van Bremen. Van de rijk
dommen der familie Hohenzollern is
niets meer over. De landgoederen la
gen allen in gebied, dat thans in Rus
sische macht is.
£EN ENORME populariteit geniet nog
altijd de thans 84-jarige kroonprins
van Beieren, Rupprecht, uit het ge
slacht der Wïttelsbacher. Wanneer hij
tegenwoordig in Müunchen zijn ver
jaardag viert, worden hem steeds
stormachtige ovaties gebracht. Niet zo
lang geleden heeft hij er in een inter
view op gewezen, dat noch zijn vader,
de laatste koning Beierse koning, Lud-
wig III, noch hijzelf ooit officieel af
stand hadden gedaan van zijn rechten
op de troon. Hij meende, dat alléén
maar een herstel van de oude monar
chistische staatsvorm het Beierse volk
weer gelnkkig zou maken, en hij acht
te het best mogelijk, dat Beieren weer
een koninkrijk zou worden en als zo
danig tóch nog deel kon blijven uitma
ken van de West-Duitse federatieve
staat. Per slot van rekening zei hij,
hadden vroeger midden in het Duitse
keizerrijk ook drie grote landen als
republieken bestaan.
Ook in en om Hannover is de be
langstelling voor de monarchistische
idee nog steeds zeer groot. Toen iets-
langer dan een jaar geleden in Han
nover hertog Ernst-Augustus van
Brunswijk-Lüneburg naar zijn laatste
rustplaats werd gebracht waren tien
duizenden mensen op de been en wa
ren ook officiële vertegenwoordigers
van de bondsrepubliek bij de bijzet
ting aanwezig. Hij was met de énige
dochter van keizer Wilhelm getrouwd
en hij was de vader van de tegen
woordige koningin van Griekenland,
Frederika, die in haar kinderjaren
vaak op „Huis Doorn" heeft gelogeerd.
De Duitsers zijn er trots op, dat alle
in Europa regerende vorstenhuizen,
behalve het geslacht Bernadotte, dat
van Franse oorsprong is, in de manne-
lijn van Duitse afstamming zijn.
Het is moeilijk precies te zeggen
hoeveel Duitsers er in de grond van
hun hart voor zijn, dat de monarchie
terugkeert. Maar wanneer men zo eens
om zich heen kijkt en hier en daar
eens polst, moet men tóch wel tot de
conclusie komen, dat het een aanzien
lijk percentage moet zijn. De Duitsers
zijn over het algemeen heus niet zo
opgetogen over hun „onromantische"
republiek. Waarbij nog komt, dat het
niet één, maar twee republieken zijn.
Het oefensmaldeel 5 van de Konink
lijke Marine is gisteren in Gibraltar
aangekomen. Het smaldeel zal, met
eenheden van de Britse „Home Fleet"
en de Amerikaanse Middellandse Zee-
vloot, deelnemen aan oefeningen, die
op 15 Maart beginnen.
Het smaldeel, dat staat onder bevel
van commandeur S. den Boeft, be
staat uit het vliegkampschip Karei
Doorman, bevelhebber kapitein ter zee
A. M. Vakenbrrg, de torpedoboo+ja-
gers Evertsen (luitenant ter zee 1ste
kl. L. E. van Laer) en Kortenaer
(luit. ter zee 1ste kl. H. J. Baay), de
fregatten Van Amstel (luit. ter zee
lste kl. H. C. van de Stadt) en de
Bitter (luit. ter zee lste kl. F. Stein-
metz) en de onderzeeërs Walrus (luit.
ter zee lste kl. H. J. Brakema), Zee
leeuw (lt. ter zee lste kl. G. Fennema).
Blijkens de nota naar aanleiding van
het verslag van de commissie van rap
porteurs uit de Tweede Kamer inzake
het wetsontwerp verhoging pensioenen
is het naar het oordeel van de regering
niet juist de pensioenen verder te ver
hogen dan de salarissen. Voorts ligt het
in de bedoeling van de regering een
wetsontwerp aanhangig te maken,
waarbij zal worden voorgesteld de pen-
.sioenen der zg. oud-gepensionneerden
'in verband met de ontstane achterstand
nader te verhogen.
De onderzeebootjager „Holland", die
als eerste van de twaalf voor de Ko
ninklijke Marine in aanbouw zijnde ja
gers de proeftochten is begonnen, heeft
van 16 tot 20 Februari een technische
proefvaart, de z.g. werfproeftocht. ge
maakt. Begin Maart vaart de „Holland"
weder uit, waarna het schip van 5 tot
15 Maart te Greenock verblijft. Van
deze plaats uit zal de „Holland" ver
schillende tochten ondernemen, waarbij
o.m. snelheidsproeven worden gehou
den over de gemeten mijl.
Daarna gaat het schip naar het Zui
den voor nautische proeven. Voor olie
laden zal het op 20 Maart Las Palmas
bezoeken, op 23 Maart Dakar en op 1
April wederom DakSr. Tussen 23 Maart
en 1 April verblijft de „Holland" in
tropische wateren om de bewoonbaar
heid van het schip in dit klimaat te be
proeven.
Op 4 April bezoekt het schip Casa
blanca, terwijl het op 9 April te Nieu
wediep wordt verwacht. Daarna volgen
artillerieproeven op de Noordzee, waar
na de „Holland" op 15 April wederom
te Rotterdam wordt verwacht.
Voor deze proeftochten werden de
volgende postsluitingen vastgesteld, alle
voor Amsterdam: 5, 9 en 12 Maart om
12.00 uur, 15 Maart om 17.000 uur, 20 en
27 Maart om 16.00 uur, 31 Maart om
17.00 uur. Adressering als volgt: naam.
Bergtrein stort in de afgrond. Bij het plaatsje Luchon in Zuid-oost
Frankrijk ontspoorden drie wagens van een tandradbaan en stort
ten in een ravijn. Bij dit ongeluk waren 9 doden en vijftig gewon
den te betreuren. Een overzicht van de plaats van de ramp.
(Telefoto)
(Van een medewerker)
gCOTLAND YARD, bekend uit hon
derden detectiveromans en talrijke
films, heeft tegenwoordig zeer ernstige
zorgen om zijn toekomst. Direct na de
ambtsaanvaarding van de nieuwe Lon-
dense politiechef, Sir John Nott-Bower,
hebben niet minder dan drie van de
leidende mannen van de grote Britse
politiecentrale hun ontslag genomen,
o.a. de chef van de moordafdeling
„superintendent" Jack Black en de
commandant Hugh Young, die men de
eigenlijke commandoleider van deze
uitstekende Engelse politietroep zou
kunnen noemen. De nieuwe hoofdcom
missaris had weliswaar uitdrukkelijk
ontkend, dat er meningsverschillen
zouden bestaan met de andere leidende
ambtenaren, maar enkele dagen later
las men in alle kranten, dat deze heren
Scotland Yard voorgoed de rug toe
gekeerd hadden.
Het was echter wel opmerkelijk, dat
bijna te zelfder tijd bericht kon wor
den, dat er in Londen tegenwoordig
niet minder dan 500 uitstekende parti
culiere detectives werkzaam zijn, die
als echte opvolgers van de legendari
sche „Sherlock Holmes" de „Yard"
heel wat concurrentie aandoen. Als
men eens informeert, waarom er on
der de goede rechercheurs zo weinig
jonge krachten te vinden zijn en
waarom zo vele oude „Yardmen" van
naam en reputatie geen grote belang-
(Van een bijzondere correspondent)
EEN VAN DE oudste en meest doeltreffende internationale organen,
de organisatie van de Amerikaanse staten, is te Caracas, in Venezuela,
een conferentie begonnen ter formulering van de te volgen koers en ter
vaststelling van haar richtlijnen' voor de eerstvolgende vijf jaar. Deze
Inter-Amerikaanse Conferentie, de tiende van haar soort, richt nog
maals de aandacht van de wereld op een stelsel van samenwerking, dat
niet alleen oorlog binnen de grenzen van haar eigen gebied builen de
wet heeft gesteld, maar dat ook het begrip van collectieve veiligheid
over een uitgestrekt gebied ontwikkeld heeft. De conferentie wordt bij
gewoond door vertegenwoordigers van de 21 republieken, die bij de
organisatie zijn aangesloten. Canada is het enige land op het Westelijk
Halfrond dat geen lid is. Het belang, dat de Verenigde Staten aan deze
bijeenkomst hechten blijkt uit het feit, dat de minister van Buiten
landse Zaken Dulles de beraadslagingen gedurende de eerste week zal
bijwonen.
yAN DE aanvang af heeft de collec
tieve veiligheid tot de grondbegin
selen van de Pan-Amerikaanse bewe
ging behoord. Reeds meer dan 100 jaar
geleden werd door twee grote Ameri
kanen, die tijdgenoten van elkaar wa
ren, James Monroe en Simon Bolivar,
de grondslag gelegd die tot het aan
vaarden van dit beginsel heeft geleid.
In 1823 maakte president Monroe zijn
bekende leerstelling wereldkundig,
waarin de Europese landen gewaar
schuwd werden voor territoriale aan
spraken op het Westelijk Halfrond en
drie jaar later riep Bolivar, de grote
held van de Zuid-Amerikaanse vrij
heidsbeweging, de eerste conferentie
van Amerikaanse landen in Panama
bijeen.
Bolivar's droom van een Amerikaan
se statenbond begon in de jaren 1889
1890 vaste vorm aan te nemen, toen
de eerste Inter-Amerikaanse Conferen
tie werd gehouden en de Internatio
nale Unie van Amerikaanse Republie
ken werd opgericht. De Unie, die zich
de bevordering van nauwere inter-
Amerikaanse betrekkingen ten doel
stelde, schafte in beginsel de oorlog
af en stelde daarvoor arbitrage in de
plaats als een middel om geschillen
tot oplossing te brengen.
Dit beginsel werd bij talrijke gele
genheden toegepast, want in de eerste
dagen van de Pan-Amerikaanse bewe
ging, deden zich in vrijwel elk deel
van dit Halfrond grensgeschillen voor,
of waren er andere aanleidingen tot
onenigheid tussen de staten.
Geleidelijk werden bemiddeling en
arbitrage meer en meer aanvaard. In
bemiddelingscommissie die was samen
gesteld uit Argentinië, Brazilië en
Chili. Deze drie republieken tekenden
op hun beurt het „A.B.C."-vredesver
drag, dat ten doel had onderlinge rust
en vrede te bewaren. Korte tijd daar
op werd een aantal verdragen ge
sloten tussen andere Amerikaanse Re
publieken en de Verenigde Staten.
£EN BELANGRIJKE gebeurtenis tij
dens de vijfde Inter-Amerikaanse
Conferentie, die in 1923 in Santiago,
Chili, werd gehouden, vormde het
„Gondra Verdrag" waarin regelingen
werden neergelegd voor de vreedzame
oplossing van geschillen. Dit stelsel
werd nog verder ontwikkeld tijdens
de Internationale Conferentie van Ame
rikaanse Staten over Arbitrage en Be
middeling die in December 1928 in
Washington werd gehouden: het droeg
bij tot de vreedzame oplossing an
het geschil tussen Peru en Chili over
de reeds lang bestaande kwestie „Tac-
na- Arica".
JN 1923 brak de Chaco-oorlog uit •as
sen Paraguay en Bolivia. In het
daarop volgende -jaar werd in Monte
video de zevende Inter-Amerikaanse
Conferentie gehouden en werden e-
voegdheden verleend aan een commis
sie van neutrale staten, die er naar
streefde de vrede te herstellen. De
commissie slaagde er in twee jaar
later een wapenstilstand tot stand te
brengen.
Na de in de Chaco-oorlog opgedane
ervaring organiseerden de Amerikaan
se Republieken een bijzondere „vre
desconferentie" te Buenos Aires in
1936. Daar werd een procedure opge
steld voor het bijeenroepen van een
conferentie van alle één-en-twintig
ministers van Buitenland Zaken met
het doel het hoofd te kunnen bieden
aan elke bedreiging van de vrede in
het Westelijk Halfrond, hetzij door
agressie van de staten onderling of
agressie van buitenaf.
In 1937 legden enkele landen, die
waren verwikkeld in twee dreigende
conflicten, zich neer bij een door be
middeling verkregen oplossing. Op de
1914 en nogmaals In 1916 werden ge-1 achtste Internationale Conferentie in
schillen tussen de Verenigde Staten en 1938 te Lima, namen de Amerikaanse
Mexico tot oplossing gebracht door een I Republieken een resolutie aan, waarin
stelling meer hebben voor hun beroep,
dan krijgt men ten antwoord: „De be
kwame ambtenaar wordt eenvoudig te
slecht betaald en is overbelast".
Vele flinke jonge lieden hebben eens
met grote ijver en hoop op een interes
sante carrière het duistere gebouw be
treden, maar slechts enkelen brachten
het tot afdelingschef en leidend com
missaris. En slechts deze uitverkore
nen kregen een salaris, van om
streeks 9 a 10.000 gulden 's jaars.
De jonge garde wordt veel slechter ge
honoreerd en de uit de films bekende
elegante Scotland-Yard-detective, die
bij zijn speurtochten ook wel eens in
de grootste hotels kan dineren en een
fles wijn drinken, is een sprookje.
De nieuwe hoofdcommissaris Nott-
Bower is een man, die in Scotland-
Yard van onderop begonnen is, die dus
begrip moet hebben voor de financiële
zorgen van zijn collega's. Maar ook hij
die overigens de eerste hoofdcom
missaris is uit de „manschapsrangen"
kan aan de bezoldigingsvoorschrif
ten, die zeer middeleeuws schijnen te
zijn, niet veel veranderen. Eer hij net
parlement tot een herziening bewogen
heeft, zijn waarschijnlijk al een groot
aantal van zijn beste krachten wegge
lopen. Want in het bedrijfsleven en in
andere posities kan een goede contro
leur en bewaker heel andere bedragen
verdienen dan in de bureaucratie van
Scotland Yard, dat op iedere penny en
shilling door de rijkscontroleurs wordt
beknibbeld.
De leidende mannen van de Londen-
se criminele politie hebben de vurige
wens, dat een filmmanager eens de
moed zal hebben hun beroep zó voor
te stellen als het werkelijk is. Er zal
dan weinig overblijven van de knappe,
elegante en. vermetele detective, wie
ook de rijkste ladies om de hals vlie
gen. Veel hoop, dat deze droom van
een realistische Londense detectivefilm
in vervulling zal gaan, hebben de des
kundigen van Scotland Yard helaas
niet.
BESTIJGING VAN HIMALAYATOP
ZONDER ZUURSTOFAPPARATEN
Deze zomer zullen Amerikaanse
bergbeklimmers een poging doen om
de op één na hoogste top van de Eve-
rest-groep, de Makaloe (ongeveer 8500
meter hoog) te bestijgen zonder zuur
stofapparaten. Men wil een kleuren
film van de bestijging maken.
ARTHUR DEAN LEGT ZIJN
FUNCTIE NEER.
Arthur Dean heeft gisteren zijn
functie van speciale ambassadeur der
Verenigde Staten bij de Koreaanse
politieke onderhandelingen neerge
legd.
EPIDEMIE ONDER OPSTANDE
LINGEN IN LAOS?
Volgens berichten, die van het leger
te velde in Saigon ontvangen zijn, zijn
er onder de opstandelingen in Laos
epidemieën van oerwoudziekten
uitgebroken. Eén soldaat op de tien zou
niet in staat zijn aan de strijd deel te
nemen. De epidemieën worden toege
schreven aar. slechte voeding en ge
brek aan medicamenten.
rang, of kwaliteit, marinenummer aan
boord onderzeebootjager „Holland" Am-
sterdam-C.S., Marine. De naam van de
haven, waar post wordt uitgereikt,
dient niet te worden vermeld.
zij verklaarden zich solidair te weer te
stellen tegen elke interventie en agres
sie van buiten af.
£)E NEGENDE conferentie te Bogota
in 1948 is van groot belang geweest
omdat daar de ondertekening tot stand
kwam van het OAS-Handvest, waarin
de wens van de Amerikaanse volkeren
wordt vertolkt om tezamen „in vrede
te leven en door wederzijds begrip
het welzijn van allen te dienen". Het
verdrag van Bogota werd getekend
door de één-en-twintig Amerikaanse
Republieken, die daarbij zich verbon
den „zich te onthouden van elke be
dreiging met of gebruik van geweld"
voor het tot oplossing brengen van
haar geschillen. Dit verdrag werd ver
sterkt door zeer vergaande veiligheids
maatregelen, waartoe zich de Ameri
kaanse landen verbonden in het Ver
drag van Wederzijdse Bijstand, dat in
1947 in Rio de Janeiro werd getekend.
In dit verdrag wordt bepaald dat in
dien één der Amerikaanse landen het
slachtoffer is van agressie hetzij van
buiten af of binnen het Halfrond, alle
andere leden dit land ter verdediging
te hulp zullen komen.
Onder leiding van dr B. ter Haar
kwam de Generale Synode van de Ned.
Hervormde Kerk Maandag bijeen op
Woudschoten bij Zeist. De voorzitter
van de financiële raad, dr De Vos licht
te het plan toe, tot het instellen van
het grootboek der Ned. Herv. Kerk.
De bedoeling is gelden van kerkelijke
colleges en particulieren aan te trek
ken tegen een rente van drie en een
kwart pet. ter financiering van kerk
bouw. De middag en een deel der
avondvergadering werden gebruikt voor
de bespreking van de benoeming van
een kerkelijk hoogleraar aan de rijks
universiteit te Leiden. In de vacature
van prof. dr G. Sevenster benoemde
de synode voor de functie te Leiden dr
A. J. Rasker te Haarlem. (Zie ook be
richt hieronder).
Besproken werden de brieven gezon
den aan de ministers van Oorlog en
van O.K. en W. over het betrekken
van scholen bij werving van kader
voor de strijdkrachten. Ds Henkei deel
de mede, dat er veel verontrusting was
over de wijze, waarop het onderwijs
bij de propaganda van het leger werd
ingeschakeld. De raad kwam tot een
stemmig oordeel dat de kerk hier
moest spreken. Moet de Oecumenische
Raad bij gevallen als deze worden in
geschakeld? Na de discussie bleek de
Synode vertrouwen te willen stellen in
de wijze, waarop het Moderamen deze
zaak heeft behandeld. Prof. dr W. C.
van Unnik bracht verslag uit van zijn
reis naar Finland en van 'zijn contacten
met de Finse (Lutherse) kerk. Er is
veel trouw aan de kerk, maar van le
vend contact met het Evangelie is vaak
niet veel sprake. Wel is er een kracht
gelegen in de opwekkingsbewegingen.
De generale synode der Ned. Herv.
kerk heeft benoemd tot kerkelijk hoog
leraar aan de R.U. te Leiden als opvol
ger van prof. dr G. Sevenster, die ge
woon hoogleraar wordt, om onderwijs
te geven in de geschiedenis der Ned.
Herv. kerk, en haar leerstellingen, bij
belse en practische godgeleerdheid, dr
A. J. Rasker, Ned. Herv. predikant te
Haarlem.
Dr Rasker werd 10 Febr. 1906 te
Zwolle geboren. Hij studeerde aan de
R.U. te Groningen en volgde ook enkele
colleges aan de Universiteit te Zürich.
In 1929 candidaat geworden in Drente,
werd hij 5 Juli te Nieuw-Buinen in het
predikambt bevestigd. In 1938 ontving
hij eervol ontslag met bevoegdheid van
emeritus in verband met zijn benoe
ming tot rector van de Hogere Theo
logische School te Djakarta. In 1935
promoveerde hij cum laude tot doctor
in de theologie aan de R.U. te Gronin
gen op een dissertatie getiteld: „De
ethiek en het probleem van het booze",
een studie naar aanleiding van de
ethische en godsdienstphilosophische
geschriften van Immanuel Kant. 18
September 1949 deed hij intrede bij de
Haarlemse gemeente. Dr Rasker die
assessor is van het moderamen van de
generale synode der Ned. Herv. kerk
schreef o.m. een werk over: „De vrouw,
haar plaats en roeping onder de ver
kondiging van het Evangelie". Hij
publiceerde o.m. in Eltheto, Vox Theo-
logica en in Onder eigen Vaandel.
Men verzoekt ons er op te wijzen,
dat dr C. Steenblok, die in Rijssen
weigerde een huwelijk in te zegenen,
destijds door de kerkeraad van de Ge
reformeerde gemeente te Gouda en
een naburige kerkeraad is geschorst
en daarna door de classis is afgezet. De
Generale Synode van de Gereformeer
de Gemeenten heeft dr Steenblok daar
na ontslagen als docent van de theolo
gische hogeschool van de Gereformeer
de gemeenten.
Dr Steenblok is voorganger van een
déél van de oorspronkelijke Gerefor
meerde gemeente in Gouda. Dit deel
heeft zich inmiddels met de andere,
destijds afgescheiden Gereformeerde
gemeenten bij de overheid aangediend
onder de naam „Gereformeerde Ge
meenten in Nederland".
NED. HERV. KERK
Beroepen te Krabbendijke: J. van
Leeuwen, evang. Luth. pred. te Schie
dam, die dit beroep ook aannam. Be
dankt voor Kampen (toez.): G. Kaastra
te Sexbierum .Bedankt voor Onstwed-
de (toez.): C. J. v. d. Broek te Est-
Meteren.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Ooltgensplaat: R. Zijl
stra te Grouw-Erinsum. Bedankt voor
Boskoop: C. H. Appelo te Nijkerk. Be
dankt voor Onstwedde: J. A. v. d. Pep
pel te Hijken in Drente. Beroepbaar:
de heer H. J. van Buinen, cand. te Was
senaar zal gaarne met ingang van 1
Maart een eventueel beroep in over
weging nemen.
CHR. GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Hamilton (Ontario, Ca
nada) Free Reformed Church: M. v. d.
Klis te Zierikzee. Beroepen te Harder
wijk: M. Baan te Dordrecht.