Vele Duitsers zijn in hun hart nog steeds monarchist Vruchtbare samenwerking het Westelijk halfrond op Onderzeeboot]ager „Holland" maakt proeftochten Scotland Yard in een crisis Republiek is „onromantisch Tiende Inter-Amerikaanse conferentie te Caracas Oude gloriedromen herleven Franse tan dra dtrein verongelukt Oefensmaldeel V in Gibraltar De pensioenen van de oud- gepensionneerden gaan omhoog 9 April in Nieuwediep Beste speurders worden slecht betaald Particuliere detectives zijn beter af Collectieve veiligheid in het brandpunt GEESTELIJK LEVEN Generale Synode der Ned. Herv. Kerk vergaderde Dr A. J. Rasker hoogleraar in Leiden Het huwelijk in Rijssen BEROEPINGSWERK WOENSDAG 3 MAART 1954 16751 2578 4870 8930 9765 11215 14392 17198 as riet rak de (Van onze correspondent te Bonn) DUITSLAND is in de laatste tijd, vooral ook weer door de helaas mislukte conferentie van Berlijn, in het felle licht der schijnwer pers van heel de wereld komen te staan. Niet alleen in Duitse, maar ook in internationale politieke kringen hoort men weer vaak de vraag opwerpen, of men na de eerste wereldoorlog niet een onherstelbare fout heeft begaan door de monarchie in de Duitse landen radicaal af te schaffen. Wanneer er nog een keizer aan het hoofd van het Duitse rijk gestaan had of wanneer hier verschillende vorsten over diverse Duitse staten geregeerd hadden, dan zo redeneert men thans, maar het lijkt wel mosterd na de maaltijd! zou misschien nooit een sterke nazi-beweging het hoofd omhoog hebben kunnen steken, dan was er geen ,führer" Hitier op het toneel verschenen, dan waren er geen „As" en geen tweede wereldoorlog gekomen en dan zou men zich thans in héél de wereld véél gelukkiger gevoelen! Het kan zijn, dat het waar is! Men zegt, dat zelfs de communistische Russen die men toch heus niet van overdreven sympathieën voor een monarchistisch stelsel kan be schuldigen) na de tweede wereldoorlog toch nog overwogen hebben, of het niet een verstandige politieke zet zou zijn de Duitsers weer een monarch te geven, tegen wie zij met eerbied in de ogen konden opzien en die de teugels van het bewind straf in zijn handen moest nemen. WANNEER men veel ellende door staan heeft en niemand er ook maar een flauw idee van heeft, hoe de naaste toekomst er zal uitzien, wanneer men al sedert jaren vurig naar iets verlangd heeft en men ziet zijn verwachtingen telkens weer op nieuw in ijle rook opgaan, dan is het begrijpelijk, dat men voor zijn geestes oog weer beelden uit een tijd van langvervlogen glorie ziet opdoemen: de Duitse adelaar, die onder Hitier kaal was en die zo lang op een krans met een hakenkruis erin heeft moeten (of mogen) zitten, draagt weer trots zijn keizerskroon, koningen, groother togen en andere vorsten en vorstjes zwaaien weer hun scepter in dit uitge strekte (en niet wreed door een IJze ren Gordijn in een westelijk en een oostelijk deel gesneden) rijk en aan het hoofd van alle Duitse stervelingen troont weer een „Kaiser" in haast verblindende glans. Het is vaak net alsof de Duitsers voor de harde en nuchtere werkelijkheid van het heden naar de romantiek van het verleden willen vluchten. De Duitsers houden ervan iemand te vereren en hem, wanneer hij beveelt, door dik en dun te volgen. We hebben er al genoeg voorbeelden van gezien. „Wij Duitsers zijn kuddevolk", zei de zer dagen nog een internationaal ver maarde Duitse geleerde tegen mij. Hij sprak met overtuiging, maar er klonk ook wel wat spijtigs in zijn stem. Hij had lang onder andere volkeren ge woond. Het komt herhaaldelijk voor, dat Duitsers, wanneer ze 's avonds een paar glazen bier of wijn gedronken hebben, gezamenlijk een lied aanhef fen met de woorden „Wir wollen un- sern Kaiser Willem wieder haben!" „Willem" is een verbastering van Wil helm en met die Wilhelm is, zoals u wel begrepen zult hebben, keizer Wilhelm II, bedoeld. Maar Wilhelm is al in 1941 in Doorn gestorven en hij, nóch zijn tijd komt terug. yELE DUITSERS verlangen naar te rugkeer van de monarchie, omdat zij de continuïteit van dit stelsel ver kiezen boven dat der steeds wisselen de presidenten. Dat is kortelings ge bleken, toen een opinie-onderzoek werd ingesteld inzake de eventuele herver kiezing van de binnenkort aftredende president Heuss. Het grootste deel, 63 procent, was voor zijn herbenoeming, 24 procent toonde zich nogal onver schillig en hield er geen opvatting op na, en slechts 13 procent was voor een andere candidaat, hoewel de mees te van die mensen niet eens konden vertellen voor wie. Wanneer men thans het Duitse volk zou vragen, of de monarchie hersteld moet worden of niet, zou zeer zeker een aanzienlijk percentage verklaren de voorkeur aan een monarchistisch systeem te geven. In de laatse jaren is de belangstel ling van de Duitsers voor vorstelijke personages aanzienlijk gestegen. Her haaldelijk verschijnen in de pers en wel voornamelijk in de rijk geïllus treerde weekbladen die hier fantas tische oplagen bereiken lange arti kelen over hen, met tal van afbeel dingen. Enorme foto's prijken buiten op de eerste pagina. Zij trekken, wan neer ze in krantenkiosken en aan -stalletjes hangen, heel veel aandacht. Vooral wanneer nog schitterende kro nen en diademen, prachtige uniformen en ordegewaden, hermelijnen mantels, degens, sterren en kruisen en steken met pluimen erop bij de opnamen te pas gekomen zijn. Zulke periodieken vliegen weg. De sedert 1918 vacante Duitse kei zerskroon heeft in Juli 1951 een nieu we candidaat gekregen: prins Louis Ferdinand van Hohenzollern, die door de dood van zijn vader, ex-kroonprins Wilhelm (die indertijd op Wieringen heeft gezeten) diens opvolger gewor den was. De huidige pretendent is 46 jaar. Hij werd nog in de glanstijd van het kei zerrijk in het Marmeren Paleis te Potsdam geboren, waarin thans de tijden zijn wèl veranderd! een res taurant voor Russiche sovjet-officieren ondergebracht is. Tussen de twee oorlogen in heeft deze prins een poos als eenvoudig monteur in de autofabrieken van Hen ri Ford in Buenos Aires en in Detroit gewerkt. Thans woont hij rustig met zijn vrouw, de Russische grootvorstin Kira, en hun zeven kinderen, in een buitenwijk van Bremen. Van de rijk dommen der familie Hohenzollern is niets meer over. De landgoederen la gen allen in gebied, dat thans in Rus sische macht is. £EN ENORME populariteit geniet nog altijd de thans 84-jarige kroonprins van Beieren, Rupprecht, uit het ge slacht der Wïttelsbacher. Wanneer hij tegenwoordig in Müunchen zijn ver jaardag viert, worden hem steeds stormachtige ovaties gebracht. Niet zo lang geleden heeft hij er in een inter view op gewezen, dat noch zijn vader, de laatste koning Beierse koning, Lud- wig III, noch hijzelf ooit officieel af stand hadden gedaan van zijn rechten op de troon. Hij meende, dat alléén maar een herstel van de oude monar chistische staatsvorm het Beierse volk weer gelnkkig zou maken, en hij acht te het best mogelijk, dat Beieren weer een koninkrijk zou worden en als zo danig tóch nog deel kon blijven uitma ken van de West-Duitse federatieve staat. Per slot van rekening zei hij, hadden vroeger midden in het Duitse keizerrijk ook drie grote landen als republieken bestaan. Ook in en om Hannover is de be langstelling voor de monarchistische idee nog steeds zeer groot. Toen iets- langer dan een jaar geleden in Han nover hertog Ernst-Augustus van Brunswijk-Lüneburg naar zijn laatste rustplaats werd gebracht waren tien duizenden mensen op de been en wa ren ook officiële vertegenwoordigers van de bondsrepubliek bij de bijzet ting aanwezig. Hij was met de énige dochter van keizer Wilhelm getrouwd en hij was de vader van de tegen woordige koningin van Griekenland, Frederika, die in haar kinderjaren vaak op „Huis Doorn" heeft gelogeerd. De Duitsers zijn er trots op, dat alle in Europa regerende vorstenhuizen, behalve het geslacht Bernadotte, dat van Franse oorsprong is, in de manne- lijn van Duitse afstamming zijn. Het is moeilijk precies te zeggen hoeveel Duitsers er in de grond van hun hart voor zijn, dat de monarchie terugkeert. Maar wanneer men zo eens om zich heen kijkt en hier en daar eens polst, moet men tóch wel tot de conclusie komen, dat het een aanzien lijk percentage moet zijn. De Duitsers zijn over het algemeen heus niet zo opgetogen over hun „onromantische" republiek. Waarbij nog komt, dat het niet één, maar twee republieken zijn. Het oefensmaldeel 5 van de Konink lijke Marine is gisteren in Gibraltar aangekomen. Het smaldeel zal, met eenheden van de Britse „Home Fleet" en de Amerikaanse Middellandse Zee- vloot, deelnemen aan oefeningen, die op 15 Maart beginnen. Het smaldeel, dat staat onder bevel van commandeur S. den Boeft, be staat uit het vliegkampschip Karei Doorman, bevelhebber kapitein ter zee A. M. Vakenbrrg, de torpedoboo+ja- gers Evertsen (luitenant ter zee 1ste kl. L. E. van Laer) en Kortenaer (luit. ter zee 1ste kl. H. J. Baay), de fregatten Van Amstel (luit. ter zee lste kl. H. C. van de Stadt) en de Bitter (luit. ter zee lste kl. F. Stein- metz) en de onderzeeërs Walrus (luit. ter zee lste kl. H. J. Brakema), Zee leeuw (lt. ter zee lste kl. G. Fennema). Blijkens de nota naar aanleiding van het verslag van de commissie van rap porteurs uit de Tweede Kamer inzake het wetsontwerp verhoging pensioenen is het naar het oordeel van de regering niet juist de pensioenen verder te ver hogen dan de salarissen. Voorts ligt het in de bedoeling van de regering een wetsontwerp aanhangig te maken, waarbij zal worden voorgesteld de pen- .sioenen der zg. oud-gepensionneerden 'in verband met de ontstane achterstand nader te verhogen. De onderzeebootjager „Holland", die als eerste van de twaalf voor de Ko ninklijke Marine in aanbouw zijnde ja gers de proeftochten is begonnen, heeft van 16 tot 20 Februari een technische proefvaart, de z.g. werfproeftocht. ge maakt. Begin Maart vaart de „Holland" weder uit, waarna het schip van 5 tot 15 Maart te Greenock verblijft. Van deze plaats uit zal de „Holland" ver schillende tochten ondernemen, waarbij o.m. snelheidsproeven worden gehou den over de gemeten mijl. Daarna gaat het schip naar het Zui den voor nautische proeven. Voor olie laden zal het op 20 Maart Las Palmas bezoeken, op 23 Maart Dakar en op 1 April wederom DakSr. Tussen 23 Maart en 1 April verblijft de „Holland" in tropische wateren om de bewoonbaar heid van het schip in dit klimaat te be proeven. Op 4 April bezoekt het schip Casa blanca, terwijl het op 9 April te Nieu wediep wordt verwacht. Daarna volgen artillerieproeven op de Noordzee, waar na de „Holland" op 15 April wederom te Rotterdam wordt verwacht. Voor deze proeftochten werden de volgende postsluitingen vastgesteld, alle voor Amsterdam: 5, 9 en 12 Maart om 12.00 uur, 15 Maart om 17.000 uur, 20 en 27 Maart om 16.00 uur, 31 Maart om 17.00 uur. Adressering als volgt: naam. Bergtrein stort in de afgrond. Bij het plaatsje Luchon in Zuid-oost Frankrijk ontspoorden drie wagens van een tandradbaan en stort ten in een ravijn. Bij dit ongeluk waren 9 doden en vijftig gewon den te betreuren. Een overzicht van de plaats van de ramp. (Telefoto) (Van een medewerker) gCOTLAND YARD, bekend uit hon derden detectiveromans en talrijke films, heeft tegenwoordig zeer ernstige zorgen om zijn toekomst. Direct na de ambtsaanvaarding van de nieuwe Lon- dense politiechef, Sir John Nott-Bower, hebben niet minder dan drie van de leidende mannen van de grote Britse politiecentrale hun ontslag genomen, o.a. de chef van de moordafdeling „superintendent" Jack Black en de commandant Hugh Young, die men de eigenlijke commandoleider van deze uitstekende Engelse politietroep zou kunnen noemen. De nieuwe hoofdcom missaris had weliswaar uitdrukkelijk ontkend, dat er meningsverschillen zouden bestaan met de andere leidende ambtenaren, maar enkele dagen later las men in alle kranten, dat deze heren Scotland Yard voorgoed de rug toe gekeerd hadden. Het was echter wel opmerkelijk, dat bijna te zelfder tijd bericht kon wor den, dat er in Londen tegenwoordig niet minder dan 500 uitstekende parti culiere detectives werkzaam zijn, die als echte opvolgers van de legendari sche „Sherlock Holmes" de „Yard" heel wat concurrentie aandoen. Als men eens informeert, waarom er on der de goede rechercheurs zo weinig jonge krachten te vinden zijn en waarom zo vele oude „Yardmen" van naam en reputatie geen grote belang- (Van een bijzondere correspondent) EEN VAN DE oudste en meest doeltreffende internationale organen, de organisatie van de Amerikaanse staten, is te Caracas, in Venezuela, een conferentie begonnen ter formulering van de te volgen koers en ter vaststelling van haar richtlijnen' voor de eerstvolgende vijf jaar. Deze Inter-Amerikaanse Conferentie, de tiende van haar soort, richt nog maals de aandacht van de wereld op een stelsel van samenwerking, dat niet alleen oorlog binnen de grenzen van haar eigen gebied builen de wet heeft gesteld, maar dat ook het begrip van collectieve veiligheid over een uitgestrekt gebied ontwikkeld heeft. De conferentie wordt bij gewoond door vertegenwoordigers van de 21 republieken, die bij de organisatie zijn aangesloten. Canada is het enige land op het Westelijk Halfrond dat geen lid is. Het belang, dat de Verenigde Staten aan deze bijeenkomst hechten blijkt uit het feit, dat de minister van Buiten landse Zaken Dulles de beraadslagingen gedurende de eerste week zal bijwonen. yAN DE aanvang af heeft de collec tieve veiligheid tot de grondbegin selen van de Pan-Amerikaanse bewe ging behoord. Reeds meer dan 100 jaar geleden werd door twee grote Ameri kanen, die tijdgenoten van elkaar wa ren, James Monroe en Simon Bolivar, de grondslag gelegd die tot het aan vaarden van dit beginsel heeft geleid. In 1823 maakte president Monroe zijn bekende leerstelling wereldkundig, waarin de Europese landen gewaar schuwd werden voor territoriale aan spraken op het Westelijk Halfrond en drie jaar later riep Bolivar, de grote held van de Zuid-Amerikaanse vrij heidsbeweging, de eerste conferentie van Amerikaanse landen in Panama bijeen. Bolivar's droom van een Amerikaan se statenbond begon in de jaren 1889 1890 vaste vorm aan te nemen, toen de eerste Inter-Amerikaanse Conferen tie werd gehouden en de Internatio nale Unie van Amerikaanse Republie ken werd opgericht. De Unie, die zich de bevordering van nauwere inter- Amerikaanse betrekkingen ten doel stelde, schafte in beginsel de oorlog af en stelde daarvoor arbitrage in de plaats als een middel om geschillen tot oplossing te brengen. Dit beginsel werd bij talrijke gele genheden toegepast, want in de eerste dagen van de Pan-Amerikaanse bewe ging, deden zich in vrijwel elk deel van dit Halfrond grensgeschillen voor, of waren er andere aanleidingen tot onenigheid tussen de staten. Geleidelijk werden bemiddeling en arbitrage meer en meer aanvaard. In bemiddelingscommissie die was samen gesteld uit Argentinië, Brazilië en Chili. Deze drie republieken tekenden op hun beurt het „A.B.C."-vredesver drag, dat ten doel had onderlinge rust en vrede te bewaren. Korte tijd daar op werd een aantal verdragen ge sloten tussen andere Amerikaanse Re publieken en de Verenigde Staten. £EN BELANGRIJKE gebeurtenis tij dens de vijfde Inter-Amerikaanse Conferentie, die in 1923 in Santiago, Chili, werd gehouden, vormde het „Gondra Verdrag" waarin regelingen werden neergelegd voor de vreedzame oplossing van geschillen. Dit stelsel werd nog verder ontwikkeld tijdens de Internationale Conferentie van Ame rikaanse Staten over Arbitrage en Be middeling die in December 1928 in Washington werd gehouden: het droeg bij tot de vreedzame oplossing an het geschil tussen Peru en Chili over de reeds lang bestaande kwestie „Tac- na- Arica". JN 1923 brak de Chaco-oorlog uit •as sen Paraguay en Bolivia. In het daarop volgende -jaar werd in Monte video de zevende Inter-Amerikaanse Conferentie gehouden en werden e- voegdheden verleend aan een commis sie van neutrale staten, die er naar streefde de vrede te herstellen. De commissie slaagde er in twee jaar later een wapenstilstand tot stand te brengen. Na de in de Chaco-oorlog opgedane ervaring organiseerden de Amerikaan se Republieken een bijzondere „vre desconferentie" te Buenos Aires in 1936. Daar werd een procedure opge steld voor het bijeenroepen van een conferentie van alle één-en-twintig ministers van Buitenland Zaken met het doel het hoofd te kunnen bieden aan elke bedreiging van de vrede in het Westelijk Halfrond, hetzij door agressie van de staten onderling of agressie van buitenaf. In 1937 legden enkele landen, die waren verwikkeld in twee dreigende conflicten, zich neer bij een door be middeling verkregen oplossing. Op de 1914 en nogmaals In 1916 werden ge-1 achtste Internationale Conferentie in schillen tussen de Verenigde Staten en 1938 te Lima, namen de Amerikaanse Mexico tot oplossing gebracht door een I Republieken een resolutie aan, waarin stelling meer hebben voor hun beroep, dan krijgt men ten antwoord: „De be kwame ambtenaar wordt eenvoudig te slecht betaald en is overbelast". Vele flinke jonge lieden hebben eens met grote ijver en hoop op een interes sante carrière het duistere gebouw be treden, maar slechts enkelen brachten het tot afdelingschef en leidend com missaris. En slechts deze uitverkore nen kregen een salaris, van om streeks 9 a 10.000 gulden 's jaars. De jonge garde wordt veel slechter ge honoreerd en de uit de films bekende elegante Scotland-Yard-detective, die bij zijn speurtochten ook wel eens in de grootste hotels kan dineren en een fles wijn drinken, is een sprookje. De nieuwe hoofdcommissaris Nott- Bower is een man, die in Scotland- Yard van onderop begonnen is, die dus begrip moet hebben voor de financiële zorgen van zijn collega's. Maar ook hij die overigens de eerste hoofdcom missaris is uit de „manschapsrangen" kan aan de bezoldigingsvoorschrif ten, die zeer middeleeuws schijnen te zijn, niet veel veranderen. Eer hij net parlement tot een herziening bewogen heeft, zijn waarschijnlijk al een groot aantal van zijn beste krachten wegge lopen. Want in het bedrijfsleven en in andere posities kan een goede contro leur en bewaker heel andere bedragen verdienen dan in de bureaucratie van Scotland Yard, dat op iedere penny en shilling door de rijkscontroleurs wordt beknibbeld. De leidende mannen van de Londen- se criminele politie hebben de vurige wens, dat een filmmanager eens de moed zal hebben hun beroep zó voor te stellen als het werkelijk is. Er zal dan weinig overblijven van de knappe, elegante en. vermetele detective, wie ook de rijkste ladies om de hals vlie gen. Veel hoop, dat deze droom van een realistische Londense detectivefilm in vervulling zal gaan, hebben de des kundigen van Scotland Yard helaas niet. BESTIJGING VAN HIMALAYATOP ZONDER ZUURSTOFAPPARATEN Deze zomer zullen Amerikaanse bergbeklimmers een poging doen om de op één na hoogste top van de Eve- rest-groep, de Makaloe (ongeveer 8500 meter hoog) te bestijgen zonder zuur stofapparaten. Men wil een kleuren film van de bestijging maken. ARTHUR DEAN LEGT ZIJN FUNCTIE NEER. Arthur Dean heeft gisteren zijn functie van speciale ambassadeur der Verenigde Staten bij de Koreaanse politieke onderhandelingen neerge legd. EPIDEMIE ONDER OPSTANDE LINGEN IN LAOS? Volgens berichten, die van het leger te velde in Saigon ontvangen zijn, zijn er onder de opstandelingen in Laos epidemieën van oerwoudziekten uitgebroken. Eén soldaat op de tien zou niet in staat zijn aan de strijd deel te nemen. De epidemieën worden toege schreven aar. slechte voeding en ge brek aan medicamenten. rang, of kwaliteit, marinenummer aan boord onderzeebootjager „Holland" Am- sterdam-C.S., Marine. De naam van de haven, waar post wordt uitgereikt, dient niet te worden vermeld. zij verklaarden zich solidair te weer te stellen tegen elke interventie en agres sie van buiten af. £)E NEGENDE conferentie te Bogota in 1948 is van groot belang geweest omdat daar de ondertekening tot stand kwam van het OAS-Handvest, waarin de wens van de Amerikaanse volkeren wordt vertolkt om tezamen „in vrede te leven en door wederzijds begrip het welzijn van allen te dienen". Het verdrag van Bogota werd getekend door de één-en-twintig Amerikaanse Republieken, die daarbij zich verbon den „zich te onthouden van elke be dreiging met of gebruik van geweld" voor het tot oplossing brengen van haar geschillen. Dit verdrag werd ver sterkt door zeer vergaande veiligheids maatregelen, waartoe zich de Ameri kaanse landen verbonden in het Ver drag van Wederzijdse Bijstand, dat in 1947 in Rio de Janeiro werd getekend. In dit verdrag wordt bepaald dat in dien één der Amerikaanse landen het slachtoffer is van agressie hetzij van buiten af of binnen het Halfrond, alle andere leden dit land ter verdediging te hulp zullen komen. Onder leiding van dr B. ter Haar kwam de Generale Synode van de Ned. Hervormde Kerk Maandag bijeen op Woudschoten bij Zeist. De voorzitter van de financiële raad, dr De Vos licht te het plan toe, tot het instellen van het grootboek der Ned. Herv. Kerk. De bedoeling is gelden van kerkelijke colleges en particulieren aan te trek ken tegen een rente van drie en een kwart pet. ter financiering van kerk bouw. De middag en een deel der avondvergadering werden gebruikt voor de bespreking van de benoeming van een kerkelijk hoogleraar aan de rijks universiteit te Leiden. In de vacature van prof. dr G. Sevenster benoemde de synode voor de functie te Leiden dr A. J. Rasker te Haarlem. (Zie ook be richt hieronder). Besproken werden de brieven gezon den aan de ministers van Oorlog en van O.K. en W. over het betrekken van scholen bij werving van kader voor de strijdkrachten. Ds Henkei deel de mede, dat er veel verontrusting was over de wijze, waarop het onderwijs bij de propaganda van het leger werd ingeschakeld. De raad kwam tot een stemmig oordeel dat de kerk hier moest spreken. Moet de Oecumenische Raad bij gevallen als deze worden in geschakeld? Na de discussie bleek de Synode vertrouwen te willen stellen in de wijze, waarop het Moderamen deze zaak heeft behandeld. Prof. dr W. C. van Unnik bracht verslag uit van zijn reis naar Finland en van 'zijn contacten met de Finse (Lutherse) kerk. Er is veel trouw aan de kerk, maar van le vend contact met het Evangelie is vaak niet veel sprake. Wel is er een kracht gelegen in de opwekkingsbewegingen. De generale synode der Ned. Herv. kerk heeft benoemd tot kerkelijk hoog leraar aan de R.U. te Leiden als opvol ger van prof. dr G. Sevenster, die ge woon hoogleraar wordt, om onderwijs te geven in de geschiedenis der Ned. Herv. kerk, en haar leerstellingen, bij belse en practische godgeleerdheid, dr A. J. Rasker, Ned. Herv. predikant te Haarlem. Dr Rasker werd 10 Febr. 1906 te Zwolle geboren. Hij studeerde aan de R.U. te Groningen en volgde ook enkele colleges aan de Universiteit te Zürich. In 1929 candidaat geworden in Drente, werd hij 5 Juli te Nieuw-Buinen in het predikambt bevestigd. In 1938 ontving hij eervol ontslag met bevoegdheid van emeritus in verband met zijn benoe ming tot rector van de Hogere Theo logische School te Djakarta. In 1935 promoveerde hij cum laude tot doctor in de theologie aan de R.U. te Gronin gen op een dissertatie getiteld: „De ethiek en het probleem van het booze", een studie naar aanleiding van de ethische en godsdienstphilosophische geschriften van Immanuel Kant. 18 September 1949 deed hij intrede bij de Haarlemse gemeente. Dr Rasker die assessor is van het moderamen van de generale synode der Ned. Herv. kerk schreef o.m. een werk over: „De vrouw, haar plaats en roeping onder de ver kondiging van het Evangelie". Hij publiceerde o.m. in Eltheto, Vox Theo- logica en in Onder eigen Vaandel. Men verzoekt ons er op te wijzen, dat dr C. Steenblok, die in Rijssen weigerde een huwelijk in te zegenen, destijds door de kerkeraad van de Ge reformeerde gemeente te Gouda en een naburige kerkeraad is geschorst en daarna door de classis is afgezet. De Generale Synode van de Gereformeer de Gemeenten heeft dr Steenblok daar na ontslagen als docent van de theolo gische hogeschool van de Gereformeer de gemeenten. Dr Steenblok is voorganger van een déél van de oorspronkelijke Gerefor meerde gemeente in Gouda. Dit deel heeft zich inmiddels met de andere, destijds afgescheiden Gereformeerde gemeenten bij de overheid aangediend onder de naam „Gereformeerde Ge meenten in Nederland". NED. HERV. KERK Beroepen te Krabbendijke: J. van Leeuwen, evang. Luth. pred. te Schie dam, die dit beroep ook aannam. Be dankt voor Kampen (toez.): G. Kaastra te Sexbierum .Bedankt voor Onstwed- de (toez.): C. J. v. d. Broek te Est- Meteren. GEREF. KERKEN Beroepen te Ooltgensplaat: R. Zijl stra te Grouw-Erinsum. Bedankt voor Boskoop: C. H. Appelo te Nijkerk. Be dankt voor Onstwedde: J. A. v. d. Pep pel te Hijken in Drente. Beroepbaar: de heer H. J. van Buinen, cand. te Was senaar zal gaarne met ingang van 1 Maart een eventueel beroep in over weging nemen. CHR. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Hamilton (Ontario, Ca nada) Free Reformed Church: M. v. d. Klis te Zierikzee. Beroepen te Harder wijk: M. Baan te Dordrecht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 7