ONZE KINDERKRANT Wat de post ons bracht ra De beste ruil Ons hoekje Vormingscent veel belang! Van wie is dat speelgoed? Net meisje gevraagd „DE MAGNEET'' Maak nog deze zomer UW OMZET VERGROTEN RAADSELS Pim, Pam Pom en de graafmachine De Roeiwedstrijd 3 MARGARET MALCOLM KREOFLAVON Luister eens naar: Radioprogramma IJZERMAGAZIJN N. ZOMERDIJK 5-delige Handzaag Prima kwal. 3.95 Houttil 46, Alkmaar Telefoon 5215 T. DOLLE -ALKMAAR MODEVAKSCHOOL „ENSAID" Stuk kerkewerk van vt belang in Bergen VRIJDAG 5 MAART 1954 Wim Steffens is een nieuwe neef. Hij stuurde een prima oplossing van de puzle. Knap, hoor! Van mijn trouwe nicht Tiny Vos ontving ik een lange brief op mooi postpapier, een tekening van Tante Pauiien op het strand en een goede oplossing. Dank je wel, hoor! Wil je je moeder binnenkort van me felici teren. Wat enig, dat je 'je pop zo in de kleren zet! Ik ben maar een paar daagjes vroeger jarig dan jijzelf. Heb je een hele kist vol toneelkleren? Wat zullen je vriendinnetjes en jij daar enig mee kunnen spelen. Dag, Tiny. Tot de volgende brief! Kitty Biesboer schreef al weer een brief. Wat gezellig! Nee, je oplos sing is niet helemaal goed. Je hebt heel wat woorden goed ingevuld, maar lang niet allemaal. Het was ook een heel moeilijke puzzle deze keer. Een volgende maal beter. Dag, Kit ty! Cilientje en Marietje Briars hebben ook deze week weer enorm haar best gedaan op de puzzle. En de op lossing heel wat uitvoeriger opge schreven dan veel andere neven en nichten, die alleen maar de schilders noemden! Keurig, hoor! Fijn, dat Ci lientje weer naar school toe mag. Is de kies er al uit? Ik kan me best voorstellen, dat vader jullie hier en daar even moest helpen. Dag, trou we nichtjes! N Jansje Aleida Hollander stuurde de ze keer een brief met een verrassing: een foto van haarzelf! Wat enig! Nu weet ik tóch hoe je er uitziet. Geen vlechten, maar wel krullend haar. Je vader heeft er voor gezorgd dat dat kiekje vlug klaar kwam, hé? Nee, ik heb nog geen lieveheersbeestje gezien. Mies de Muis bedenk ik niet zelf,, hoor! Nee, waar ik woon vertel ik je niet. Het is inderdaad bij een vaart maar zover van je huis vandaan dat je het vast niet kunt vinden. Be dankt voor de tekening. Hoe gaat het nu met je? O ja, je oplossing is best hoor! Doe de groeten aan Nellie en Johannes Agraat. Dag, Jansje! Emmie Brouwer vond het raadsel wat te moeilijk. Daarom stuurde ze alleen maar een brief en een mooie tekening. We kijken allemaal uit naar de lente, hé? De vogels hebben het voorjaar af en toe al in hun bol. Dan zingen ze het hoogste liedDe groeten aan Antje, hoor! Hier hebben we warempel Antje de Boer zelf. Het raadsel was Emmy en jou samen te machtig, hé. Niets erg, hoor! Ik kan het me best be grijpen. Het zag er ook zó ingewik keld uit. Kijk maar eens hoe de op lossing is, daar leer je nog wat van. Hoe gaat het nu met je grote zusje? Ze is zeker al weer thuis, hé? Je verjaardag, komt al aardig in zicht. Ben je de dagen al aan het tellen? Van Ferdinand Nellenstein ontving ik een goede oplossing van de schil- derspuzzle. Keurig, Ferdinand IJbeltje Elzinga kon deze keer de oplossing beslist niet vinden. Leuk, dat je me toch geschreven hebt. Wat fijn, dat het korte haar zo goed staat. Is het niet koud in je hals? Dat moet echt even wennen in het begin, hè? Die drie boeken ken ik niet. Nee, ik draag ook geen bril. Tenminste, daags niet. In de bioscoop of schouwburg soms. Bedankt voor de gekleurde blad- Vulling Maryanne Oonk verblijdde mij met een goede oplossing van het raadsel van de voorlaatste keer. Wat jammer, dat je al weer te laat was met het posten van je inzending! Hoe is het nu met de verkoudheid? Ben je nog „snip?" En heb je nog afscheid van de meester kunnen nemen? Ik ben be nieuwd wat eens te horen. Doe de groeten aan IJmkje. Daaag! Nelly Tuinman heeft haar inzending tot een bootje gevouwen. Ik weet nog tiiet precies wanneer ik weer prijsjes zal geven. Wie wat wint krijgt het al tijd over de post thuis bezorgd. Maar daar zou ik me nog maar niet in ver diepen, als ik jou was. Je oplossing van het apenraadsel is goed, hoor! Be dankt voor de mooie tekening. Sonja Hoogkamer moet een tijdje rust houden. Nu, dan heb je fijn tijd me 'n massa briefjes te schrijven, zeg Elke week één, als het mag van de dokter. En dan krijg je van mij elke Vrijdag een paar regeltjes in de krant. Is dat niet gezellig? Dan heb je steeds iets om naar .uit te kijken. Doen, hoor! Misschien kun je in het vervolg ook wel proberen de raadsels op te lossen. Fijn, dat je grote broer in September thuis komt, zeg! Zal je dan even blij zijn! Dag Sonja! Altijd doen wat de zuster zegt, hoor! Mijn trouwe nicht Froukje Dekker stuurde een goede oplossing, een lange brief en een mooie tekening van een slot in de bergen. Dank je wel, hoor! Je vond d|: puzzle dus ook verre van eenvoudig. Nu, de meeste neven en nichten dachten er net zo over. Fijn, dat het zo goed met je gaat. Heb je mooie'boeken de laatste tijd? Het klok je van zeven is helemaal niet zo vroeg voor een meisje van jouw leeftijd, hoor! En het is 's winters niets erg om bijtijds naar bed te gaan, want dan is het toch al donker buiten. Dag, Frouwkje Anneke Vogelpoel schrijft de laatste tijd trouw elke week een brief. Ook ditmaal weer een lang epistel. Wat een bof, dat dat verkeersexamen even is uitgesteld. Nu kun je nog vlug flink repeteren! Het zal mij benieuwen of je het haalt. Ja, ik luister ook vaak naar die uitzending in de radio. Je hebt twee schildersnamen goed gevon den, hoor! Wat een leuke tekening van Donald Duck. Dank je wel! Zo is het 'blaadje toch nog vol gekomen, hè? Van Ditie Riemersma ontving ik een goede oplossing van het schildersraad sel en een gezellige brief. Natuurlijk mag jij ook meedoen in het vervolg, erg graag zelfs! Je hebt een mooie sluitzegel achter op je brief geplakt. Fijn, dat je altijd zo geniet van de avonturen van onze Mies. Hoor ik bin nenkort weer eens iets van je? Dag. Ditie! Willie Amse heeft zitten zwoegen over de puzzle. Het heeft een hele dag geduurd voor de oplossing er was, maar hij kwam er! Leuk, dat Ja Je niet door zo'n vervelend raadsel op je kop hebt laten zitten, Willie! Je oplossing is pri ma. O ja, dat is waar ook: natuurlijk ben je hartelijk welkom in onze kring! Tilly Band is een oude bekende. Zij Stuurde mij een goede oplossing, een lange brief en een leuk tekeningetje van Mies de Muis. Dank je wel, Tilly! Vond je het raadsel echt zo gemakke lijk? Nu, ik niet, hoor! Heb je Prins Carnaval nog gezien? En is het schrif telijk verkeersexamen er al geweest? Ja, het regent veel de laatste dagen. Echt weer om gezellig binnen te blij ven en leuke spelletjes te doen. Dag, Tilly! Hajo Schaap is, geloof, ik, een nieuwe neef. Je hebt het raadsel van de voor laatste keer goed opgelost, hoor! Knap voor een jongen van zeven. De teke ning van de sleep vond ik heel mooi. Dank je wel! Doe je de volgende keer weer mee? Mijn trouwe nicht Geertje Meijer is weer eens flink in haar pen geklom men. Wat een gezellige brief! Dat van Zaandam was een malle vergissing. Ik heb die fout niet eens ontdekt! Nu je wist tóch wel, dat die regeltjes voor jou bedoeld waren, hè? Dan hindert het ook niet zo heel erg. Het verkeers examen komt nu al aardig in zicht. Zit je druk te studeren in je boekjes en borden? Wat grappig, dat verkeers- krantje, zegNee, ik heb vroeger geen verkeersdiploma gehaald. Ik geloof, dat zoiets toen nog niet bestond. Er waren toen ook heel wat minder auto's Is het ovepgooiertje al klaar? Wens je vader beterschap. Jan Steen is één van de schilders. Jammer, dat je de ande ren niet hebt kunnen vinden. Dag, Greetje! Emmie Zwier heeft een bijzonder ver zorgde inzending gemaakt op snoezig postpapier. Keurig, Emmie. Je oplos sing is best, hoor! Ga zo voort, mijn kind Geer Zeilemaker heeft echt van dat nieuwe pak sneeuw genoten. Wat is het dan mooi buiten, hè, als alles met zo'n wit laagje bedekt is. Maar het moet nu toch eindelijk maar eens len te worden, vind je ook niet? Wat heb je een mooi postpapier. Je oplossing is goed, hoor! Je hebt er zeker wel een poosje op moeten turen, hè? Die shell- film was zekér wel heel leerzaam. En in kleuren nog wel! Werd hij op school vertoond? Dag, Geertje! En hier is dan mijn trouwe nicht Nellie van Leijen. Een goede oplossing en een gezellige brief, zoals gewoon lijk. Hoe gaat het met de jonge konijn tjes? Wat leuk, dat ze zoveel verschil lende kleurtjes hebbenWelke vind je het mooiste? Wat zal je zuster een werk hebben gehad om voor alle acht namen te bedenkenElsje zou er zeker wat graag één willen hebben, hè? Ja hoor, bij mij bloeien de sneeuwklokjes ook al. Ik denk, dat jij niet graag in de stad zou willen wonen, wel? Buiten is het voor kinderen ook veel prettiger Tiny Jongert is een nieuwe nicht. Wat heb jij een prachtige handteke ning, zegEcht deftigFijn, dat je van vader en moeder met de kinderkrant mee mocht doen. Doe je de groeten aan Zus Bulthuis als je haar mocht zien? Wie is Mariëtte? Wat een mooie naam! Sjoelen is een leuk spel, hè? Ik ben er ook dol op. Doe je de volgende keer weer mee? Dag, Tiny! Mijn trouwe neef Frank Plantinga stuurde een goede oplossing van de schilders-puzzle en een bar ingewik keld raadsel van hem zelf. Dank je wel, Frank. Ik zal het goed bewaren en zo mogelijk te zijner tijd plaatsen. Wat ben jij knap in geschiedenis, zeg! Nee, ik kan geen gedachten lezen. Het lijkt me erg moeilijk ook. Hoe doe je zoiets? Kun je het mij niet even uit leggen? Oplossing raadsel van 26 Februari. Jan Steen, Rembrandt, Frans Hals. Jokken, lampen, genoeg, lossen, schots, slipte, kachel, tonnen, oortje, deuren, modder, a,b,c,d,e,f, porren, schaaf, geland, vreemd, dikste, rof fel, wortel, warmen, naaien, asters, school, schaal, gepeld, schots. Klein Hansje ver veelde zich een beetje en dat was niet te verwonde ren want de regen stroomde uit de hemel en hij kon dus niet bij zijn vriendjes spelen. Moeder wist daar wel een oplossing Voor. „Wacht maar even, jongen!", zei ze, terwijl ze haar regenjas aanschoot. „Ik zal je vriend jes wel hier halen, ik ben zó terug!" Inderdaad stapten vijf minuten later Karei, Peter, Jan tje, en Guus met vrolijke natte snuitjes de kamer binnen. Allemaal droegen ze onder hun arm een groot stuk speelgoed en ze waren blijkbaar vast besloten er een gezellige middag van te maken. Een kwartiertje later echter hoorde moeder in de kamer een lawaai van belang en toen ze ging kijken zag ze de vijf jongetjes met betraande gezich ten op de grond zitten en midden tus sen hen in lagen vijf speelgoed beest jes verstrikt in 'n kluwe van touw. „Wat is er aan de hand?", vroeg moe- Beste kinderen, Wat hebben veel neven en nich ten zitten ploeteren op die puzzle van de vorige week. Net wat ik ge dacht had! En toch zijn er heel wat goede oplossingen, na veel hoofd brekens, te voorschijn gekomen. Ik vind het werkelijk boven verwach ting knap! Deze week zal ik jullie niet zo plagen, hoor! We hebben nu zo'n raadseltje waar je in een tvipje mee klaar bent. Briefjes en brieven toor. den ingewacht aan het van ouds bekende adres Tante Pauiien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! voor één of twee ochtenden in de week. Mevr. KLOOSTERBOER, Kennemerstraatweg 144 H. der. „Hu", huilde Hansje, „we hadden allemaal een speelgoedbeestje met een touw eraan. Maar de touwen zijn alle maal in de war geraakt en nu weet niemand meer welk beest van hem is. Weet U het nog moeder? Kijk we heb ben allemaal ons eigen touwtje nog vast. Moeder bestudeerde de puzzle aan dachtig en wist spoedig te vertellen aan wie de speelgoedbeesten toebe hoorden. Jullie ook? Prim, het jonge aardmannetje, dar telde vrolijk door het bos. „Hoera", zong hij, „het leven is zo kwaad nog niet, de zon schijnt, wat wil je nog meer! Ik ga eens kijken hoe mijn vrien den Pram en Prom het makenMaar wat is dat nuWaarom staan al die aardmannetjes bij die dikke boom te kijken. Nieuwgierig drong hij zich op de eerste rij en zag toen een groot aan plakbiljet, waarop geschreven stond: „Hedenmiddag om twee uur roeiwed- strijden op de Bosbeek. Iedereen kan inschrijven." Prim kwam ineens vol vuur. Daar zouden ze aan mee gaan doen. Hij hol de naar zijn vriendjes toe en vertelde in één adem wat hij gelezen had. „Maar we hebben niet eens een boot!" zei Prom, die dik en rond was. „En we hebben toch ook geen roeispanen!", zei Pram, die dun en mager was. „Dat moeten we allemaal nog maken", zei Prim. „Kom mee, ik heb ergens in het bos een holle boomstam zien liggen. Misschien kunnen we daar wel een boot van maken!" Het drietal nam een kist gereedschap mee en stapte het bos in. De holle boomstam werd in tweeën gezaagd, ver der uitgehold en er kwamen drie keu rige bankjes in. Toen schilderde Pram er de naam „Waterhoentje" op en maak ten de andere twee zes roeispanen (voor ieder twee) van een rechte tak met een plankje er aan. Gelukkig lag de boom vlak bij het bosbeekje, zodat het drietal direct maar een proefvaart ging maken. Achter elkaar zaten ze op de bankjes. „Eéntweeéén tweecommandeerde Prim. „Wat gaan we hard", juichte dunne Pram. „Wat word ik moe", kreunde de dikke Prom, Precies om twee uur lag het water hoentje op de startplaats Er waren nog vier andere deelnemers. De kleermaker had een oude regenton gebruikt. De zoon van de schoenmaker had drie zware banken aan elkaar gebonden en zat daar bevenop. Kruimeltje, de post bode, had een grote kist genomen en- de zoon van de burgemeester had een prachtige, ranke snglle boot. Poeh", zuchtte Prom. „Daar winnen we het nooit van... met zó'n boot ben je altijd ,wel nummer één!" „Weet je niets van... weet je niets van..." vond Prim. „Wij zijn met z'n drieën en hij is alleen... kijk, daar is de burge meester al om het startschot te geven- doe je best, hoor!" De burgemeester hield een korte toe- 57. Ja, als je eenmaal pech hebt.... dan loopt alles je tegen. Dat ondervond Piet Pakkum ook! Het was al erg ge noeg dat de brigadier door de dans vloer gezakt waswaarom moest hij nu óók nog midden in de puree te recht komen? Piet Pakkum vroeg het zich vergeefs af, terwijl hij probeerde weer door het gat omhoog te klaute ren En net toen hij er bijna weer uit gekropen was, stapte er iemand boven op zijn petEn daar ging Piet Pakkum weer naar beneden, gevolgd door een stomverbaasde cowboy! Het is een naar gezicht als je iemand zo door de grond ziet gaanHet komt natuurlijk ook zelden voor, dat iemand een graafma chine meeneemt naar een gemaskerd bal, daarna.... een gat zaagt in da dansvloer en er vervolgens een briga dier doordrukt! Maar onder die vloer was het nog gekker! De aardappelpu ree spoot net zo hard uit het gat als brigadier Piet Pakkum er ingedrukt werdEn dat was héél diep, want boven op zijn hoofd voelde Piet Pak kum de twee stevige laarzen van een cowboy! Er ging een oorverdovend gejuich op dat afle deelnemers nogal zenuwachtig maakte. De kleermaker liet tenminste van schrik zijn roeispaan in het water vallen. Toen hij deze wilde opvissen, kieperde zijn ton om en was hij met een al uitgeschakeld. De schoenma- kerszoon deed het al niet veel beter. Hij begon verschrikkelijk hard te roei en, echter slechts met één roeispaan, zodat zijn lange balken dwars over de beek kwamen te liggen en er geen boot meer door kon. „Ga wegga uit de weg!" riep de zoon van de burgemeester. „Nee maar, dat is toch ongehoord! Ik kan er niet door". Kwaad sloeg hij met zijn roei spanen in het water en spatte Kruimel tje de postbode, tot op z'n hemd toe nat, zodat deze zo diep mogelijk in zijn kist wegkroop. Onze drie aardmannetjes deden het nog het beste. Hoewel zij ook veel water deden opspatten, zodat de om standers er hun paraplu bij opzetten, gingen ze er tooh met een flink vaartje vandoor botsten de boomstammen van de schoen makerszoon opzij en hadden direct een flinke voor sprong. De boomstammen hadden nu een hele slag rondgedraaid en de schoenmakerszoon, die met krachtige slagen zijn boot in beweging bracht, roeide precies de verkeerde kant op, passeerde het beginpunt weer en was spoedig uit het gezicht verdwenen. De zoon van de burgemeester had ondertussen de achtervolging, op Prim, Pram en Prom ingezet. Waren er dus nog maar twee jan de vijf deelnemers over? Nee, maar Kruimeltje, de post bode, durfde nog steeds niet uit zijn kist te kijken, bang dat hij was voor een nieuwe vloedgolf. Toen hij het eindelijk wél deed, waren zijn tegen standers al zó ver weg dat hij met een betraand gezicht zijn kist op de wa! trok en naar huis ging. Prim, Pram en Prom hadden onder tussen de afstand al half afgelegd. In de verte was de eindstreep reeds. „Hop..twee, hop..twee!" vuurde Prim aan, maar op het voorhoofd van Prom kwamen druppeltjes. Hij begon steeds harder en harder te hijgen en te zuch ten en tenslotte liet hij zich achterover spraak, stak toen zijn vlaggetje in de I in de boot vallen, tot grote ontsteltenis lucht, telde tot drie en riep....: „Af!" van Prim en Pram. „Wat doe je!" lie pen ze. „Zie je dan niet dat de bur gemeesterszoon steeds meer op ons inloopt!" „Ik kan niet meer", zuchtte Prom. „Ik ben zeker te dik om te roeienen hij bleef stil liggen. De andere boot kwam nader en nader..,, de twee overgebleven aardmannetjes roeiden en roeiden, maar ze konden de ranke boot van de burgemeester niet tegenhouden. „We halen het nooithuilden ze half. Het einddoel kwam nader en nader maar ook de andere bootnog tien meter was er te roeien.... de boten lagen gelijk.... „Prom.... help toch!" schreeuwde Prim. Maar Prom sliep. „Prom!" gilde het tweetal luid. Nu ontwaakte de dikkerd. Het korte slaapje had hem zeker goed gedaan. Hij zag de andere boot vlak naast zich. „Dat nooit!", riep hij kwaad, pakte de riemen en begon er met herwonnen kracht aan te trekken. Dit gaf de an dere twee ook weer moed. Eén..,, twee.... hop twee1", riepen ze te gelijk. Ze hoorden het gejuich van de belangstellenden bij het eindpunt niet. Centimeter voor centimeter kwam de holle boomstam voor. Plots zagen ze een vlag zwaaien.... een oorverdo vend gejuich steeg op.... Prim,Pram en Prom hadden gewonnen.... ccttt *4» L-m i CZD O CD O ZD „Morgen heb ik niets te doen zeg, Het is Zondag, ik blijf thuis! Dus ik haal voor wat ontspanning, Een mooi leesboek maar in huis!" Miesje zocht op alle planken Van de leesbibliotheek En had eindelijk een boekje, Dat haar zo te zien, wel leek. En al lopend naar haar huis toe, Las ze reeds een blad of tien. „Spannend!", vond Mies. Wie zal winnen? Even achteraan maar zien!" Toen las Mies de laatste bladen Van het boek en riep luid „Uitr' „Ik heb het boekje al begrepen!" Nu wat zeg je van zo'n guit? En ze draaide om en ging weer Naar de bibliotheek en vlug, Gaf het pas gehaalde boekje, Aan de juffrouw Weer terug. DOOR 31 „Dat verbaast me niet", verzekerde Serena. „Het komt niet alleen doordat jij zoveel meer voor haar betekent dan ik. Neen, we moeten goed begrijpen, dat, van haar gezichtspunt uit, de schijn onherroepelijk tegen me is". „Ik zie niet in, waarom", hield hij koppig vol. „Maar zie je dan niet in, dat ik, als niemendalletje zonder een penny op zak, een heel goed huwelijk heb geslo ten?" hernam Serena op volkomen za kelijke tooh, als iemand die de situajie kalmpjes onder de ogen ziet. „En zij is heus niet de enige, die er zo over zal denken". „Jamaarzei hij, niet op zijn gemak. Hij kon niet ontkennen, dat er veel waarheid in haar woorden stak en tenslotte had hij de vorige avond, toen ze onenigheid kregen, nog juist zo'n opmerking binnengehouden. „O, ik weet het wel", ging ze kalm voort. „Het is te verwachten en per slot van rekening nog waar ook, vind je niet?" „Och".... zei hij aarzelend, „eigen lijk doet het me genoegen, dat je in elk geval erkentverder kwam hij niet, want haar plotseling blijk geven van wereldwijsheid had hem min of meer uit het veld geslagen. Nog kort geleden zou hij haar tot zoveel door zicht niet in staat hebben geacht en nu besefte hij, hoe weinig hij afgezien van enkele oppervlakkige dingen feitelijk van haar afwist. Niet voor het eerst dacht hij dat het wel interessant kon zijn, haar nader te leren kennen. Hij had geprobeerd tot de intiemste roer selen van haar gemoed door te dringen toen de idee bij hem was opgekomen, dat hij haar wel het middelpunt van een toneelstuk zou kunnen maken. Thans wist hij, zonder enige twijfel, dat hij dit stuk nooit zou schrijven en zijn nieuwsgierigheid iets zeer persoon lijks had gekregen. Wat hem nogal van zijn stuk bracht. Nick stelde John schriftelijk van 't huwelijk op de hoogte. Dit leek hem 't gemakkelijkst, want nu zou, wanneer John over een week of zo terugkwam, het allemaal oud nieuws zijn en John zou zijn gelukwensen per brief hebben gezonden. Er was intussen nog iets, waarvan Nick géén, maar John wèl ge wag maakte. Hij schreef op zijn oude hartelijke manier: „Mijn allerbeste wensen voor jullie beider geluk. De schilderij van Serena geef ik jullie als huwelijkscadeau, in de hoop, dat je er prijs op stelt. Natuurlijk willen jullie nu de flat alleen hebben en gelukkig heb ik ie mand ontmoet, die graag een voor hem te kostbare woning met mij wil delen. Te oordelen naar zijn beschrijving is de indeling ongeveer dezelfde als van de flat, maar bovendien een groot huis. Er is dus daklicht, wat me heel goed uitkomt. Ik geniet hier heel wat Ik was vergeten dat er zoveel heerlijks te zien viel. Toen Serena de brief opvouwde en weer aan Nick overhandigde, begon hij te lachen. „Een tactvolle kerel, die John, niet waar? Nu, in de gegeven omstandig heden is het prachtig, want ik betwij fel, of we zo vlak bij hem de schijn van innig verliefd echtpaar zouden kunnen ophouden. Nogal gek, dat mijn leugen, als zou die schilderij zijn hu welijksgeschenk zijn, nu heus waarheid is geworden „Ja, maar 't lijkt niet eerlijk tegen over John", vond Serena. „Ten slotte moet hij toch van zijn werk leven, is 't niet?" „Dat zeker", antwoordde Nick achte- lodë, „maar nu hij eenmaal besloten heeft, het ons te geven, zou je hem er niet toe kunnen bewegen, er iets voor aan te nemen. Overigens zullen we, ook al wordt het stuk ons eigendom, hem toch gelegenheid moeten laten, het tentoon te stellen en ik heb je al gezegd, dat het m.i. voorgoed John's naam als schilder zal vestigen". „Ik hoop dat het zo zal gaan", zei Serena ernstig. „Ik zou dan het gevoel hebben, dat „Dat het wat goed maakte, omdat jij hem een blauwtje liet lopen", vulde Nick aan. „Zeg Serena, je houdt toch immers veel van John?" „Ja, zeker", gaf ze ronduit toe. „Hij is iemand van wie je wel moet hou den. Je hebtje hebt die woorden van Corinna toch niet ernstig opge nomen, wel?" „Lieve hemel, neen!" ontkende hij haastig. (Ten slotte zou het toch al te gek zijn als zijn huwelijk met Serena haar nader tot John zou brengen!) Nick had in deze dagen weinig te doen. „Lompen en Vodden" liep na honderden voorstellingen ten einde en van het nieuwe stuk: „De rollende Steen", zouden, op een enkele voorlo pige lezing na, de repetities eerst over een week of zo beginnen. Een feit, dat Nick intussen slechts matig aanstond, omdat die lezing hem allerminst had bevredigd. Het sprak van zélf, dat een toneelgezelschap eerst wat moeite had, zich in het spel in te leven, maar ten slotte waren het allen beroepsartisten, terwijl Corinna de rol tot zekere hoogte had bestudeerd. Toch was het juist haar vertolking, die hem 't meeste hoofdbrekens bezorg de. Ze scheen de rol van een heel an dere kant te bekijken dan zijn bedoe ling was. Voorlopig had hij niets gezegd, om dat de échte repetities nog niet waren begonnen. Als 't eenmaal zover kwam, zou hij het haar moeten uitleggen. In dien ....ze tenminste luisteren wilde! Horace Jankin en hij hadden ronduit over de kwestie gesproken. Corinna met Mark Dalby als ruggesteun was 'n ander personage dan Corinna als me dewerkster van een man, die een ide aal stuk voor haar had geschreven en met wie ze verloofd was. Niet, dat Nick dadelijk aan een con tractbreuk harerzijds geloofde. O, neen.... maar als de nieuwe rol haar niet beviel zou ze ongetwijfeld wel 't een of ander middel vinden om zich van haar verplichtingen te doen ont slaan. Ziekte, waarschijnlijk. En in dat geval zou 't onverstandig zijn, er ruzie over te maken. Voor Nick's tweede stuk „De Rollende Steen" zou het al- lernoodlottigst zijn als er reeds bij voorbaat kabaal om ontstond. Neen, Corinna had er wel voor ge zorgd, dat ze een sterke positie innam In tegenstelling met Nick en Jankin was ze feitelijk onkwetsbaar. Bij deze situatie schoot er voor de auteur van het stuk slechts één ge dragslijn over: zo geduldig mogelijk afwachten en hopen, dat hij zich node loos ongerust had gemaakt. Intussen had Corinna's huwelijk met Dalby hem meer doen verliezen dan haar eigen persoon; namelijk het vertrouwen in haar eigen werk, al durfde hij dit zichzelf niet bekennen. O, als hij slechts een goede inval kreeg voor het schrijven van nóg een stuk! In dat ge val zou alles wel terechtkomen. Maar nu hij de idee om Serena 't middelpunt der handeling te maken had terzijde geschoven, Het de inspiratie op zich wachten. Zou hij wat men noemt „uit gedroogd" zijn? Als „De rollende Steen zelfs eens een mislukking bleek (Wordt vervolgd). KANS OP VERKOUDHEID? voorkomt en geneest Geen snoepjernaar.~~t hettfft 20 tabletten (Advertentie, Ing. Med.) DIE WINTERREISE, liederen van Eranz Schubert. Karl Schmidt Walter zingt tien van de vier en twintig liederen, waaruit deze cyclus bestaat. Zij behoort met Die Schoene Muellerin tot de be kendste werken van Schubert; zij is tevens zijn laatste belangrijke opus. De tekst is romantisch en somber: vol smartelijke gedach ten over de nutteloosheid van het leven en over de dood als het einde van alles. In de prachtige, sobere muziek vinden deze ge dachten hun onderstreping. (Za terdag 10.15 over Hilversum II, 298 meter). ZATERDAG 6 MAART HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 1000 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA 7.00 Nieuws, 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Orgelspel. 8.40 Gram. 8-55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. (Om 9.30 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.35 Piano, viool en cello. 12.00 Gram. 12-30 Land- en tuinb.mededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws, 13.15 VARA-Varia. 13.20 Orgel spel. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Lichte mu ziek. 14.25 Huismuziek. 14.50 Amateurs- programma. 15.15 „Eerst denken, dan doen", causerie. 15.30 Accord.orkest en solist. 15-55 Boekbespreking. 16.10 Om roeporkest. 17.00 Radioweekjournaal. 17.30 Moderne Amerikaanse muziek. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Pia nospel. 18.35 Lichte muziek. 19 00 Artis tieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het Boek Handelingen", causerie. 19.55 „De week", causerie. 20.00 Nieuws. 20-05 Gevarieerd programma. 22.00 Socialistisch commentaar. 22.TJ5 Weense muziek. 22.40 „Onder de pan nen", hoorspel. 23.00 Nieuws, 23.15-24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 m.: 7-00—24.00 KRO, 7.00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.15 Gymnastiek, 7.30 gewijde muziek. 7.45 Morgengebed en liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Bariton en piano. 10.55 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer- 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws, 13.20 Amusements orkest en solist. 14.00 Boekbespreking. 14.10 Voor de kinderen. 14.20 Engelse les. 14.40 Gram. 15.15 Kroniek van Let teren en Kunsten. 15.55 Metropole Or kest en soliste. 16.30 „De Schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sport. 18.00 Voor de jeugd. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Dans muziek. 18.40 Regeringsuitzending: At lantisch allerlei. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Parlementair overzicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Ra dio Onderwijs congres. 20.50 Gram. 21.00 „Werkers van 't Elfde uur", hoorspel. 21.50 Gram. 22.05 Actualiteiten. 22.15 Gram. 22.30 „Wij luiden de Zondag in", Avondgebed en liturgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23.22-24.00 Ra"io Philharmonisch orkest. w.o. Handzaag, Schrob zaag, Ijzerzaag, Ver- stekzaag en Snoeizaag Meubelbeslag Kofferbeslag Nieuwesloot 41 GEREEDSCHAPSPECIALIST uw eigen kleding. Volg een cursus aan de Stationsweg 56, Alkmaar. (Zie lijst geslaagde leer lingen). Nieuw product bekend maken? Op de meest afdoende wijze kunt U dit be reiken door Uw advertentie in deze courant te plaatsen. U bereikt dan een koopkrachtig publiek A HET VORMINGSCENTRUM Haaf te Bergen, van de Nee lands Hervormde kerk in Not Holland, heeft in het afgelo] jaar onder zijn nieuwe directie grote activiteit ontplooid. Daa: is voortgebouwd op een reeds kiem bestaande gedachte, die het „beroepsgroepenwerk". Hiei werd aangesloten bij een ont\t keling, die reeds landelijk en ternationaal bij het vormingsw gaande was, terwijl reeds in Centrum zelf gelegde contact bijvoorbeeld met artsen en pla landers zeer welkom en bruikb leken. Het denken in deze 1 bleek ook in onze provin vruchtbaar te werken, daardi kon reeds een eerste opzet t vormingswerk in de voorjat maanden buiten verwachting f gen, aldus het jaarverslag o' 1953. Er is zeer veel gedaan. Er kwar plattelandersdagen, een artsendag, bijeenkomst van de Zondagsschool Jonge-Kerkgroepen, cathechis ten, en diverse gastendagen, om enë te noemen. Daarnaast was de H vele dagen bezet door activiteiten, met uit eigen initiatief tot stand ren gekomen, maar waarin veelal samenwerking, met andere organisa een programma werd opgesteld en gevoerd, zoals scholenweken, da voor vrouwenverenigingen, e.d. Het zomerprogramma was reeds Maart in grote lijnen gereed. Het ingesteld op afwisseling van gast weken en zomercursussen gedure: drie maanden. Deze opzet was v de Haaf, welke tot dusverre slee de open pensionvorming had geke geheel nieuw. Des te verheugen was, dat alle weken voldoende wa bezet. Onderwerpen waren o.m.: C moetingen met de cultuur, Wij niet zo jong meer, Hoe wonen en ven wij? 'Begin September kon reeds grot deels het winterprogramma won gepubliceerd. Het omvatte onderm Huisvrouwenbijeenkomsten, Gemeei groepen, Meisjesweken, Fabrieksm jes, Zondagsschoolleiding, Directies Bejaardentehuizen, Gezinsverzorgst

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 2