ONZE KINDERKRANT
Wat de post
ons bracht
ra
De
beste
ruil
Ons hoekje
Vormingscent
veel belang!
Van wie is dat speelgoed?
Net meisje gevraagd
„DE MAGNEET''
Maak nog deze zomer
UW OMZET
VERGROTEN
RAADSELS
Pim, Pam Pom en de graafmachine
De Roeiwedstrijd
3
MARGARET MALCOLM
KREOFLAVON
Luister eens naar:
Radioprogramma
IJZERMAGAZIJN
N. ZOMERDIJK
5-delige
Handzaag
Prima kwal. 3.95
Houttil 46, Alkmaar
Telefoon 5215
T. DOLLE -ALKMAAR
MODEVAKSCHOOL
„ENSAID"
Stuk kerkewerk van vt
belang in Bergen
VRIJDAG 5 MAART 1954
Wim Steffens is een nieuwe neef.
Hij stuurde een prima oplossing van
de puzle. Knap, hoor!
Van mijn trouwe nicht Tiny Vos
ontving ik een lange brief op mooi
postpapier, een tekening van Tante
Pauiien op het strand en een goede
oplossing. Dank je wel, hoor! Wil je
je moeder binnenkort van me felici
teren. Wat enig, dat je 'je pop zo in
de kleren zet! Ik ben maar een paar
daagjes vroeger jarig dan jijzelf.
Heb je een hele kist vol toneelkleren?
Wat zullen je vriendinnetjes en jij
daar enig mee kunnen spelen. Dag,
Tiny. Tot de volgende brief!
Kitty Biesboer schreef al weer
een brief. Wat gezellig! Nee, je oplos
sing is niet helemaal goed. Je hebt
heel wat woorden goed ingevuld,
maar lang niet allemaal. Het was ook
een heel moeilijke puzzle deze keer.
Een volgende maal beter. Dag, Kit
ty!
Cilientje en Marietje Briars hebben
ook deze week weer enorm haar
best gedaan op de puzzle. En de op
lossing heel wat uitvoeriger opge
schreven dan veel andere neven en
nichten, die alleen maar de schilders
noemden! Keurig, hoor! Fijn, dat Ci
lientje weer naar school toe mag. Is
de kies er al uit? Ik kan me best
voorstellen, dat vader jullie hier en
daar even moest helpen. Dag, trou
we nichtjes! N
Jansje Aleida Hollander stuurde de
ze keer een brief met een verrassing:
een foto van haarzelf! Wat enig! Nu
weet ik tóch hoe je er uitziet. Geen
vlechten, maar wel krullend haar. Je
vader heeft er voor gezorgd dat dat
kiekje vlug klaar kwam, hé? Nee, ik
heb nog geen lieveheersbeestje gezien.
Mies de Muis bedenk ik niet zelf,,
hoor! Nee, waar ik woon vertel ik je
niet. Het is inderdaad bij een vaart
maar zover van je huis vandaan dat
je het vast niet kunt vinden. Be
dankt voor de tekening. Hoe gaat het
nu met je? O ja, je oplossing is best
hoor! Doe de groeten aan Nellie en
Johannes Agraat. Dag, Jansje!
Emmie Brouwer vond het raadsel
wat te moeilijk. Daarom stuurde ze
alleen maar een brief en een mooie
tekening. We kijken allemaal uit
naar de lente, hé? De vogels hebben
het voorjaar af en toe al in hun bol.
Dan zingen ze het hoogste liedDe
groeten aan Antje, hoor!
Hier hebben we warempel Antje
de Boer zelf. Het raadsel was Emmy
en jou samen te machtig, hé. Niets
erg, hoor! Ik kan het me best be
grijpen. Het zag er ook zó ingewik
keld uit. Kijk maar eens hoe de op
lossing is, daar leer je nog wat van.
Hoe gaat het nu met je grote zusje?
Ze is zeker al weer thuis, hé? Je
verjaardag, komt al aardig in zicht.
Ben je de dagen al aan het tellen?
Van Ferdinand Nellenstein ontving
ik een goede oplossing van de schil-
derspuzzle. Keurig, Ferdinand
IJbeltje Elzinga kon deze keer de
oplossing beslist niet vinden. Leuk,
dat je me toch geschreven hebt. Wat
fijn, dat het korte haar zo goed staat.
Is het niet koud in je hals? Dat moet
echt even wennen in het begin, hè?
Die drie boeken ken ik niet. Nee, ik
draag ook geen bril. Tenminste, daags
niet. In de bioscoop of schouwburg
soms. Bedankt voor de gekleurde blad-
Vulling
Maryanne Oonk verblijdde mij met
een goede oplossing van het raadsel
van de voorlaatste keer. Wat jammer,
dat je al weer te laat was met het
posten van je inzending! Hoe is het nu
met de verkoudheid? Ben je nog
„snip?" En heb je nog afscheid van de
meester kunnen nemen? Ik ben be
nieuwd wat eens te horen. Doe de
groeten aan IJmkje. Daaag!
Nelly Tuinman heeft haar inzending
tot een bootje gevouwen. Ik weet nog
tiiet precies wanneer ik weer prijsjes
zal geven. Wie wat wint krijgt het al
tijd over de post thuis bezorgd. Maar
daar zou ik me nog maar niet in ver
diepen, als ik jou was. Je oplossing
van het apenraadsel is goed, hoor! Be
dankt voor de mooie tekening.
Sonja Hoogkamer moet een tijdje
rust houden. Nu, dan heb je fijn tijd
me 'n massa briefjes te schrijven, zeg
Elke week één, als het mag van de
dokter. En dan krijg je van mij elke
Vrijdag een paar regeltjes in de krant.
Is dat niet gezellig? Dan heb je steeds
iets om naar .uit te kijken. Doen, hoor!
Misschien kun je in het vervolg ook
wel proberen de raadsels op te lossen.
Fijn, dat je grote broer in September
thuis komt, zeg! Zal je dan even blij
zijn! Dag Sonja! Altijd doen wat de
zuster zegt, hoor!
Mijn trouwe nicht Froukje Dekker
stuurde een goede oplossing, een lange
brief en een mooie tekening van een
slot in de bergen. Dank je wel, hoor!
Je vond d|: puzzle dus ook verre van
eenvoudig. Nu, de meeste neven en
nichten dachten er net zo over. Fijn,
dat het zo goed met je gaat. Heb je
mooie'boeken de laatste tijd? Het klok
je van zeven is helemaal niet zo vroeg
voor een meisje van jouw leeftijd,
hoor! En het is 's winters niets erg
om bijtijds naar bed te gaan, want dan
is het toch al donker buiten. Dag,
Frouwkje
Anneke Vogelpoel schrijft de laatste
tijd trouw elke week een brief. Ook
ditmaal weer een lang epistel. Wat een
bof, dat dat verkeersexamen even is
uitgesteld. Nu kun je nog vlug flink
repeteren! Het zal mij benieuwen of
je het haalt. Ja, ik luister ook vaak
naar die uitzending in de radio. Je
hebt twee schildersnamen goed gevon
den, hoor! Wat een leuke tekening
van Donald Duck. Dank je wel! Zo is
het 'blaadje toch nog vol gekomen, hè?
Van Ditie Riemersma ontving ik een
goede oplossing van het schildersraad
sel en een gezellige brief. Natuurlijk
mag jij ook meedoen in het vervolg,
erg graag zelfs! Je hebt een mooie
sluitzegel achter op je brief geplakt.
Fijn, dat je altijd zo geniet van de
avonturen van onze Mies. Hoor ik bin
nenkort weer eens iets van je? Dag.
Ditie!
Willie Amse heeft zitten zwoegen
over de puzzle. Het heeft een hele dag
geduurd voor de oplossing er was, maar
hij kwam er! Leuk, dat Ja Je niet door
zo'n vervelend raadsel op je kop hebt
laten zitten, Willie! Je oplossing is pri
ma. O ja, dat is waar ook: natuurlijk
ben je hartelijk welkom in onze kring!
Tilly Band is een oude bekende. Zij
Stuurde mij een goede oplossing, een
lange brief en een leuk tekeningetje
van Mies de Muis. Dank je wel, Tilly!
Vond je het raadsel echt zo gemakke
lijk? Nu, ik niet, hoor! Heb je Prins
Carnaval nog gezien? En is het schrif
telijk verkeersexamen er al geweest?
Ja, het regent veel de laatste dagen.
Echt weer om gezellig binnen te blij
ven en leuke spelletjes te doen. Dag,
Tilly!
Hajo Schaap is, geloof, ik, een nieuwe
neef. Je hebt het raadsel van de voor
laatste keer goed opgelost, hoor! Knap
voor een jongen van zeven. De teke
ning van de sleep vond ik heel mooi.
Dank je wel! Doe je de volgende keer
weer mee?
Mijn trouwe nicht Geertje Meijer is
weer eens flink in haar pen geklom
men. Wat een gezellige brief! Dat van
Zaandam was een malle vergissing. Ik
heb die fout niet eens ontdekt! Nu je
wist tóch wel, dat die regeltjes voor
jou bedoeld waren, hè? Dan hindert
het ook niet zo heel erg. Het verkeers
examen komt nu al aardig in zicht. Zit
je druk te studeren in je boekjes en
borden? Wat grappig, dat verkeers-
krantje, zegNee, ik heb vroeger geen
verkeersdiploma gehaald. Ik geloof,
dat zoiets toen nog niet bestond. Er
waren toen ook heel wat minder auto's
Is het ovepgooiertje al klaar? Wens je
vader beterschap. Jan Steen is één van
de schilders. Jammer, dat je de ande
ren niet hebt kunnen vinden. Dag,
Greetje!
Emmie Zwier heeft een bijzonder ver
zorgde inzending gemaakt op snoezig
postpapier. Keurig, Emmie. Je oplos
sing is best, hoor! Ga zo voort, mijn
kind
Geer Zeilemaker heeft echt van dat
nieuwe pak sneeuw genoten. Wat is
het dan mooi buiten, hè, als alles met
zo'n wit laagje bedekt is. Maar het
moet nu toch eindelijk maar eens len
te worden, vind je ook niet? Wat heb
je een mooi postpapier. Je oplossing
is goed, hoor! Je hebt er zeker wel een
poosje op moeten turen, hè? Die shell-
film was zekér wel heel leerzaam. En
in kleuren nog wel! Werd hij op school
vertoond? Dag, Geertje!
En hier is dan mijn trouwe nicht
Nellie van Leijen. Een goede oplossing
en een gezellige brief, zoals gewoon
lijk. Hoe gaat het met de jonge konijn
tjes? Wat leuk, dat ze zoveel verschil
lende kleurtjes hebbenWelke vind je
het mooiste? Wat zal je zuster een
werk hebben gehad om voor alle acht
namen te bedenkenElsje zou er zeker
wat graag één willen hebben, hè? Ja
hoor, bij mij bloeien de sneeuwklokjes
ook al. Ik denk, dat jij niet graag in
de stad zou willen wonen, wel? Buiten
is het voor kinderen ook veel prettiger
Tiny Jongert is een nieuwe nicht.
Wat heb jij een prachtige handteke
ning, zegEcht deftigFijn, dat je van
vader en moeder met de kinderkrant
mee mocht doen. Doe je de groeten aan
Zus Bulthuis als je haar mocht zien?
Wie is Mariëtte? Wat een mooie naam!
Sjoelen is een leuk spel, hè? Ik ben er
ook dol op. Doe je de volgende keer
weer mee? Dag, Tiny!
Mijn trouwe neef Frank Plantinga
stuurde een goede oplossing van de
schilders-puzzle en een bar ingewik
keld raadsel van hem zelf. Dank je
wel, Frank. Ik zal het goed bewaren
en zo mogelijk te zijner tijd plaatsen.
Wat ben jij knap in geschiedenis, zeg!
Nee, ik kan geen gedachten lezen. Het
lijkt me erg moeilijk ook. Hoe doe je
zoiets? Kun je het mij niet even uit
leggen?
Oplossing raadsel van 26 Februari.
Jan Steen, Rembrandt, Frans Hals.
Jokken, lampen, genoeg, lossen,
schots, slipte, kachel, tonnen, oortje,
deuren, modder, a,b,c,d,e,f, porren,
schaaf, geland, vreemd, dikste, rof
fel, wortel, warmen, naaien, asters,
school, schaal, gepeld, schots.
Klein Hansje ver
veelde zich een
beetje en dat was
niet te verwonde
ren want de regen
stroomde uit de
hemel en hij kon
dus niet bij zijn
vriendjes spelen.
Moeder wist daar
wel een oplossing
Voor. „Wacht maar
even, jongen!", zei
ze, terwijl ze haar
regenjas aanschoot.
„Ik zal je vriend
jes wel hier halen,
ik ben zó terug!"
Inderdaad stapten
vijf minuten later
Karei, Peter, Jan
tje, en Guus met
vrolijke natte
snuitjes de kamer binnen. Allemaal
droegen ze onder hun arm een groot
stuk speelgoed en ze waren blijkbaar
vast besloten er een gezellige middag
van te maken.
Een kwartiertje later echter hoorde
moeder in de kamer een lawaai van
belang en toen ze ging kijken zag ze
de vijf jongetjes met betraande gezich
ten op de grond zitten en midden tus
sen hen in lagen vijf speelgoed beest
jes verstrikt in 'n kluwe van touw.
„Wat is er aan de hand?", vroeg moe-
Beste kinderen,
Wat hebben veel neven en nich
ten zitten ploeteren op die puzzle
van de vorige week. Net wat ik ge
dacht had! En toch zijn er heel wat
goede oplossingen, na veel hoofd
brekens, te voorschijn gekomen. Ik
vind het werkelijk boven verwach
ting knap!
Deze week zal ik jullie niet zo
plagen, hoor! We hebben nu zo'n
raadseltje waar je in een tvipje mee
klaar bent. Briefjes en brieven toor.
den ingewacht aan het van ouds
bekende adres Tante Pauiien,
Bureau van dit blad.
Tot de volgende week!
voor één of twee ochtenden
in de week.
Mevr. KLOOSTERBOER,
Kennemerstraatweg 144 H.
der. „Hu", huilde Hansje, „we hadden
allemaal een speelgoedbeestje met een
touw eraan. Maar de touwen zijn alle
maal in de war geraakt en nu weet
niemand meer welk beest van hem is.
Weet U het nog moeder? Kijk we heb
ben allemaal ons eigen touwtje nog
vast.
Moeder bestudeerde de puzzle aan
dachtig en wist spoedig te vertellen
aan wie de speelgoedbeesten toebe
hoorden. Jullie ook?
Prim, het jonge aardmannetje, dar
telde vrolijk door het bos. „Hoera",
zong hij, „het leven is zo kwaad nog
niet, de zon schijnt, wat wil je nog
meer! Ik ga eens kijken hoe mijn vrien
den Pram en Prom het makenMaar
wat is dat nuWaarom staan al die
aardmannetjes bij die dikke boom te
kijken. Nieuwgierig drong hij zich op
de eerste rij en zag toen een groot aan
plakbiljet, waarop geschreven stond:
„Hedenmiddag om twee uur roeiwed-
strijden op de Bosbeek. Iedereen kan
inschrijven."
Prim kwam ineens vol vuur. Daar
zouden ze aan mee gaan doen. Hij hol
de naar zijn vriendjes toe en vertelde
in één adem wat hij gelezen had.
„Maar we hebben niet eens een boot!"
zei Prom, die dik en rond was. „En
we hebben toch ook geen roeispanen!",
zei Pram, die dun en mager was. „Dat
moeten we allemaal nog maken", zei
Prim. „Kom mee, ik heb ergens in het
bos een holle boomstam zien liggen.
Misschien kunnen we daar wel een boot
van maken!"
Het drietal nam een kist gereedschap
mee en stapte het bos in. De holle
boomstam werd in tweeën gezaagd, ver
der uitgehold en er kwamen drie keu
rige bankjes in. Toen schilderde Pram
er de naam „Waterhoentje" op en maak
ten de andere twee zes roeispanen
(voor ieder twee) van een rechte tak
met een plankje er aan. Gelukkig lag
de boom vlak bij het bosbeekje, zodat
het drietal direct maar een proefvaart
ging maken. Achter elkaar zaten ze op
de bankjes. „Eéntweeéén
tweecommandeerde Prim. „Wat
gaan we hard", juichte dunne Pram.
„Wat word ik moe", kreunde de dikke
Prom,
Precies om twee uur lag het water
hoentje op de startplaats Er waren nog
vier andere deelnemers. De kleermaker
had een oude regenton gebruikt. De
zoon van de schoenmaker had drie
zware banken aan elkaar gebonden en
zat daar bevenop. Kruimeltje, de post
bode, had een grote kist genomen en-
de zoon van de burgemeester had een
prachtige, ranke snglle boot.
Poeh", zuchtte Prom. „Daar winnen
we het nooit van... met zó'n boot ben
je altijd ,wel nummer één!" „Weet je
niets van... weet je niets van..." vond
Prim. „Wij zijn met z'n drieën en
hij is alleen... kijk, daar is de burge
meester al om het startschot te geven-
doe je best, hoor!"
De burgemeester hield een korte toe-
57. Ja, als je eenmaal pech hebt....
dan loopt alles je tegen. Dat ondervond
Piet Pakkum ook! Het was al erg ge
noeg dat de brigadier door de dans
vloer gezakt waswaarom moest
hij nu óók nog midden in de puree te
recht komen? Piet Pakkum vroeg het
zich vergeefs af, terwijl hij probeerde
weer door het gat omhoog te klaute
ren En net toen hij er bijna weer uit
gekropen was, stapte er iemand boven
op zijn petEn daar ging Piet Pakkum
weer naar beneden, gevolgd door een
stomverbaasde cowboy! Het is een naar
gezicht als je iemand zo door de grond
ziet gaanHet komt natuurlijk ook
zelden voor, dat iemand een graafma
chine meeneemt naar een gemaskerd
bal, daarna.... een gat zaagt in da
dansvloer en er vervolgens een briga
dier doordrukt! Maar onder die vloer
was het nog gekker! De aardappelpu
ree spoot net zo hard uit het gat als
brigadier Piet Pakkum er ingedrukt
werdEn dat was héél diep, want
boven op zijn hoofd voelde Piet Pak
kum de twee stevige laarzen van een
cowboy!
Er ging een oorverdovend gejuich op
dat afle deelnemers nogal zenuwachtig
maakte. De kleermaker liet tenminste
van schrik zijn roeispaan in het water
vallen. Toen hij deze wilde opvissen,
kieperde zijn ton om en was hij met
een al uitgeschakeld. De schoenma-
kerszoon deed het al niet veel beter.
Hij begon verschrikkelijk hard te roei
en, echter slechts met één roeispaan,
zodat zijn lange balken dwars over de
beek kwamen te liggen en er geen boot
meer door kon.
„Ga wegga uit de weg!" riep de
zoon van de burgemeester. „Nee maar,
dat is toch ongehoord! Ik kan er niet
door". Kwaad sloeg hij met zijn roei
spanen in het water en spatte Kruimel
tje de postbode, tot op z'n hemd toe
nat, zodat deze zo diep mogelijk in zijn
kist wegkroop.
Onze drie aardmannetjes deden het
nog het beste. Hoewel zij ook veel
water deden opspatten, zodat de om
standers er hun paraplu bij opzetten,
gingen ze er tooh met een flink vaartje
vandoor botsten de boomstammen
van de schoen makerszoon opzij
en hadden direct een flinke voor
sprong. De boomstammen hadden nu
een hele slag rondgedraaid en de
schoenmakerszoon, die met krachtige
slagen zijn boot in beweging bracht,
roeide precies de verkeerde kant op,
passeerde het beginpunt weer en was
spoedig uit het gezicht verdwenen.
De zoon van de burgemeester had
ondertussen de achtervolging, op Prim,
Pram en Prom ingezet. Waren er dus
nog maar twee jan de vijf deelnemers
over? Nee, maar Kruimeltje, de post
bode, durfde nog steeds niet uit zijn
kist te kijken, bang dat hij was voor
een nieuwe vloedgolf. Toen hij het
eindelijk wél deed, waren zijn tegen
standers al zó ver weg dat hij met
een betraand gezicht zijn kist op de
wa! trok en naar huis ging.
Prim, Pram en Prom hadden onder
tussen de afstand al half afgelegd. In
de verte was de eindstreep reeds.
„Hop..twee, hop..twee!" vuurde Prim
aan, maar op het voorhoofd van Prom
kwamen druppeltjes. Hij begon steeds
harder en harder te hijgen en te zuch
ten en tenslotte liet hij zich achterover
spraak, stak toen zijn vlaggetje in de I in de boot vallen, tot grote ontsteltenis
lucht, telde tot drie en riep....: „Af!" van Prim en Pram. „Wat doe je!" lie
pen ze. „Zie je dan niet dat de bur
gemeesterszoon steeds meer op ons
inloopt!" „Ik kan niet meer", zuchtte
Prom. „Ik ben zeker te dik om te
roeienen hij bleef stil liggen. De
andere boot kwam nader en nader..,,
de twee overgebleven aardmannetjes
roeiden en roeiden, maar ze konden
de ranke boot van de burgemeester
niet tegenhouden. „We halen het
nooithuilden ze half. Het einddoel
kwam nader en nader maar ook de
andere bootnog tien meter was er
te roeien.... de boten lagen gelijk....
„Prom.... help toch!" schreeuwde
Prim. Maar Prom sliep. „Prom!" gilde
het tweetal luid.
Nu ontwaakte de dikkerd. Het korte
slaapje had hem zeker goed gedaan.
Hij zag de andere boot vlak naast zich.
„Dat nooit!", riep hij kwaad, pakte de
riemen en begon er met herwonnen
kracht aan te trekken. Dit gaf de an
dere twee ook weer moed. Eén..,,
twee.... hop twee1", riepen ze te
gelijk. Ze hoorden het gejuich van de
belangstellenden bij het eindpunt niet.
Centimeter voor centimeter kwam de
holle boomstam voor. Plots zagen ze
een vlag zwaaien.... een oorverdo
vend gejuich steeg op.... Prim,Pram
en Prom hadden gewonnen....
ccttt
*4»
L-m i
CZD
O
CD
O
ZD
„Morgen heb ik niets
te doen zeg,
Het is Zondag, ik blijf
thuis!
Dus ik haal voor wat
ontspanning,
Een mooi leesboek
maar in huis!"
Miesje zocht op alle
planken
Van de leesbibliotheek
En had eindelijk
een boekje,
Dat haar zo te zien,
wel leek.
En al lopend naar haar
huis toe,
Las ze reeds een blad
of tien.
„Spannend!", vond Mies.
Wie zal winnen?
Even achteraan maar
zien!"
Toen las Mies de laatste
bladen
Van het boek en riep
luid „Uitr'
„Ik heb het boekje
al begrepen!"
Nu wat zeg je van zo'n
guit?
En ze draaide om
en ging weer
Naar de bibliotheek
en vlug,
Gaf het pas gehaalde
boekje,
Aan de juffrouw Weer
terug.
DOOR
31
„Dat verbaast me niet", verzekerde
Serena. „Het komt niet alleen doordat
jij zoveel meer voor haar betekent dan
ik. Neen, we moeten goed begrijpen,
dat, van haar gezichtspunt uit, de
schijn onherroepelijk tegen me is".
„Ik zie niet in, waarom", hield hij
koppig vol.
„Maar zie je dan niet in, dat ik, als
niemendalletje zonder een penny op
zak, een heel goed huwelijk heb geslo
ten?" hernam Serena op volkomen za
kelijke tooh, als iemand die de situajie
kalmpjes onder de ogen ziet. „En zij is
heus niet de enige, die er zo over zal
denken".
„Jamaarzei hij, niet op
zijn gemak. Hij kon niet ontkennen,
dat er veel waarheid in haar woorden
stak en tenslotte had hij de vorige
avond, toen ze onenigheid kregen, nog
juist zo'n opmerking binnengehouden.
„O, ik weet het wel", ging ze kalm
voort. „Het is te verwachten en per
slot van rekening nog waar ook, vind
je niet?"
„Och".... zei hij aarzelend, „eigen
lijk doet het me genoegen, dat je in
elk geval erkentverder kwam hij
niet, want haar plotseling blijk geven
van wereldwijsheid had hem min of
meer uit het veld geslagen. Nog kort
geleden zou hij haar tot zoveel door
zicht niet in staat hebben geacht en nu
besefte hij, hoe weinig hij afgezien
van enkele oppervlakkige dingen
feitelijk van haar afwist. Niet voor het
eerst dacht hij dat het wel interessant
kon zijn, haar nader te leren kennen.
Hij had geprobeerd tot de intiemste roer
selen van haar gemoed door te dringen
toen de idee bij hem was opgekomen,
dat hij haar wel het middelpunt van
een toneelstuk zou kunnen maken.
Thans wist hij, zonder enige twijfel,
dat hij dit stuk nooit zou schrijven en
zijn nieuwsgierigheid iets zeer persoon
lijks had gekregen. Wat hem nogal van
zijn stuk bracht.
Nick stelde John schriftelijk van 't
huwelijk op de hoogte. Dit leek hem 't
gemakkelijkst, want nu zou, wanneer
John over een week of zo terugkwam,
het allemaal oud nieuws zijn en John
zou zijn gelukwensen per brief hebben
gezonden. Er was intussen nog iets,
waarvan Nick géén, maar John wèl ge
wag maakte. Hij schreef op zijn oude
hartelijke manier:
„Mijn allerbeste wensen voor jullie
beider geluk. De schilderij van Serena
geef ik jullie als huwelijkscadeau, in
de hoop, dat je er prijs op stelt.
Natuurlijk willen jullie nu de flat
alleen hebben en gelukkig heb ik ie
mand ontmoet, die graag een voor hem
te kostbare woning met mij wil delen.
Te oordelen naar zijn beschrijving is
de indeling ongeveer dezelfde als van
de flat, maar bovendien een groot
huis. Er is dus daklicht, wat me heel
goed uitkomt.
Ik geniet hier heel wat Ik was
vergeten dat er zoveel heerlijks te zien
viel.
Toen Serena de brief opvouwde en
weer aan Nick overhandigde, begon hij
te lachen.
„Een tactvolle kerel, die John, niet
waar? Nu, in de gegeven omstandig
heden is het prachtig, want ik betwij
fel, of we zo vlak bij hem de schijn
van innig verliefd echtpaar zouden
kunnen ophouden. Nogal gek, dat mijn
leugen, als zou die schilderij zijn hu
welijksgeschenk zijn, nu heus waarheid
is geworden
„Ja, maar 't lijkt niet eerlijk tegen
over John", vond Serena. „Ten slotte
moet hij toch van zijn werk leven, is 't
niet?"
„Dat zeker", antwoordde Nick achte-
lodë, „maar nu hij eenmaal besloten
heeft, het ons te geven, zou je hem er
niet toe kunnen bewegen, er iets voor
aan te nemen. Overigens zullen we,
ook al wordt het stuk ons eigendom,
hem toch gelegenheid moeten laten,
het tentoon te stellen en ik heb je al
gezegd, dat het m.i. voorgoed John's
naam als schilder zal vestigen".
„Ik hoop dat het zo zal gaan", zei
Serena ernstig. „Ik zou dan het gevoel
hebben, dat
„Dat het wat goed maakte, omdat
jij hem een blauwtje liet lopen", vulde
Nick aan. „Zeg Serena, je houdt toch
immers veel van John?"
„Ja, zeker", gaf ze ronduit toe. „Hij
is iemand van wie je wel moet hou
den. Je hebtje hebt die woorden
van Corinna toch niet ernstig opge
nomen, wel?"
„Lieve hemel, neen!" ontkende hij
haastig. (Ten slotte zou het toch al te
gek zijn als zijn huwelijk met Serena
haar nader tot John zou brengen!)
Nick had in deze dagen weinig te
doen. „Lompen en Vodden" liep na
honderden voorstellingen ten einde en
van het nieuwe stuk: „De rollende
Steen", zouden, op een enkele voorlo
pige lezing na, de repetities eerst over
een week of zo beginnen.
Een feit, dat Nick intussen slechts
matig aanstond, omdat die lezing hem
allerminst had bevredigd. Het sprak
van zélf, dat een toneelgezelschap eerst
wat moeite had, zich in het spel in te
leven, maar ten slotte waren het allen
beroepsartisten, terwijl Corinna de rol
tot zekere hoogte had bestudeerd.
Toch was het juist haar vertolking,
die hem 't meeste hoofdbrekens bezorg
de. Ze scheen de rol van een heel an
dere kant te bekijken dan zijn bedoe
ling was.
Voorlopig had hij niets gezegd, om
dat de échte repetities nog niet waren
begonnen. Als 't eenmaal zover kwam,
zou hij het haar moeten uitleggen. In
dien ....ze tenminste luisteren wilde!
Horace Jankin en hij hadden ronduit
over de kwestie gesproken. Corinna
met Mark Dalby als ruggesteun was 'n
ander personage dan Corinna als me
dewerkster van een man, die een ide
aal stuk voor haar had geschreven en
met wie ze verloofd was.
Niet, dat Nick dadelijk aan een con
tractbreuk harerzijds geloofde. O,
neen.... maar als de nieuwe rol haar
niet beviel zou ze ongetwijfeld wel 't
een of ander middel vinden om zich
van haar verplichtingen te doen ont
slaan. Ziekte, waarschijnlijk. En in dat
geval zou 't onverstandig zijn, er ruzie
over te maken. Voor Nick's tweede
stuk „De Rollende Steen" zou het al-
lernoodlottigst zijn als er reeds bij
voorbaat kabaal om ontstond.
Neen, Corinna had er wel voor ge
zorgd, dat ze een sterke positie innam
In tegenstelling met Nick en Jankin
was ze feitelijk onkwetsbaar.
Bij deze situatie schoot er voor de
auteur van het stuk slechts één ge
dragslijn over: zo geduldig mogelijk
afwachten en hopen, dat hij zich node
loos ongerust had gemaakt. Intussen
had Corinna's huwelijk met Dalby hem
meer doen verliezen dan haar eigen
persoon; namelijk het vertrouwen in
haar eigen werk, al durfde hij dit
zichzelf niet bekennen. O, als hij
slechts een goede inval kreeg voor het
schrijven van nóg een stuk! In dat ge
val zou alles wel terechtkomen. Maar
nu hij de idee om Serena 't middelpunt
der handeling te maken had terzijde
geschoven, Het de inspiratie op zich
wachten. Zou hij wat men noemt „uit
gedroogd" zijn? Als „De rollende Steen
zelfs eens een mislukking bleek
(Wordt vervolgd).
KANS
OP VERKOUDHEID?
voorkomt en geneest
Geen snoepjernaar.~~t hettfft
20 tabletten
(Advertentie, Ing. Med.)
DIE WINTERREISE, liederen van
Eranz Schubert. Karl Schmidt
Walter zingt tien van de vier en
twintig liederen, waaruit deze
cyclus bestaat. Zij behoort met
Die Schoene Muellerin tot de be
kendste werken van Schubert; zij
is tevens zijn laatste belangrijke
opus. De tekst is romantisch en
somber: vol smartelijke gedach
ten over de nutteloosheid van het
leven en over de dood als het
einde van alles. In de prachtige,
sobere muziek vinden deze ge
dachten hun onderstreping. (Za
terdag 10.15 over Hilversum II,
298 meter).
ZATERDAG 6 MAART
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
1000 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA 7.00 Nieuws, 7.13
Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Orgelspel. 8.40
Gram. 8-55 Voor de vrouw. 9.00 Gym.
9.10 Gram. (Om 9.30 Waterstanden.) 10.00
„Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05
Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders
in de continubedrijven. 11.35 Piano, viool
en cello. 12.00 Gram. 12-30 Land- en
tuinb.mededelingen. 12.33 Gram. 13.00
Nieuws, 13.15 VARA-Varia. 13.20 Orgel
spel. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Lichte mu
ziek. 14.25 Huismuziek. 14.50 Amateurs-
programma. 15.15 „Eerst denken, dan
doen", causerie. 15.30 Accord.orkest en
solist. 15-55 Boekbespreking. 16.10 Om
roeporkest. 17.00 Radioweekjournaal.
17.30 Moderne Amerikaanse muziek.
18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Pia
nospel. 18.35 Lichte muziek. 19 00 Artis
tieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout",
causerie. 19.40 „Het Boek Handelingen",
causerie. 19.55 „De week", causerie. 20.00
Nieuws. 20-05 Gevarieerd programma.
22.00 Socialistisch commentaar. 22.TJ5
Weense muziek. 22.40 „Onder de pan
nen", hoorspel. 23.00 Nieuws, 23.15-24.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 m.: 7-00—24.00
KRO, 7.00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.15
Gymnastiek, 7.30 gewijde muziek. 7.45
Morgengebed en liturgische kalender. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.40 Gram. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Bariton en piano.
10.55 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33
Gram. 12.55 Zonnewijzer- 13.00 Nieuws
en Katholiek nieuws, 13.20 Amusements
orkest en solist. 14.00 Boekbespreking.
14.10 Voor de kinderen. 14.20 Engelse
les. 14.40 Gram. 15.15 Kroniek van Let
teren en Kunsten. 15.55 Metropole Or
kest en soliste. 16.30 „De Schoonheid van
het Gregoriaans". 17.00 Voor de jeugd.
17.55 Sport. 18.00 Voor de jeugd. 18.15
Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Dans
muziek. 18.40 Regeringsuitzending: At
lantisch allerlei. 19.00 Nieuws. 19.10
Gram. 19.20 Parlementair overzicht. 19.30
Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Ra
dio Onderwijs congres. 20.50 Gram. 21.00
„Werkers van 't Elfde uur", hoorspel.
21.50 Gram. 22.05 Actualiteiten. 22.15
Gram. 22.30 „Wij luiden de Zondag in",
Avondgebed en liturgische kalender.
23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto.
23.22-24.00 Ra"io Philharmonisch orkest.
w.o. Handzaag, Schrob
zaag, Ijzerzaag, Ver-
stekzaag en Snoeizaag
Meubelbeslag
Kofferbeslag
Nieuwesloot 41
GEREEDSCHAPSPECIALIST
uw eigen kleding. Volg een
cursus aan de
Stationsweg 56, Alkmaar.
(Zie lijst geslaagde leer
lingen).
Nieuw product
bekend maken?
Op de meest
afdoende wijze
kunt U dit be
reiken door Uw
advertentie in
deze courant
te plaatsen. U
bereikt dan een
koopkrachtig
publiek A
HET VORMINGSCENTRUM
Haaf te Bergen, van de Nee
lands Hervormde kerk in Not
Holland, heeft in het afgelo]
jaar onder zijn nieuwe directie
grote activiteit ontplooid. Daa:
is voortgebouwd op een reeds
kiem bestaande gedachte, die
het „beroepsgroepenwerk". Hiei
werd aangesloten bij een ont\t
keling, die reeds landelijk en
ternationaal bij het vormingsw
gaande was, terwijl reeds in
Centrum zelf gelegde contact
bijvoorbeeld met artsen en pla
landers zeer welkom en bruikb
leken. Het denken in deze 1
bleek ook in onze provin
vruchtbaar te werken, daardi
kon reeds een eerste opzet t
vormingswerk in de voorjat
maanden buiten verwachting f
gen, aldus het jaarverslag o'
1953.
Er is zeer veel gedaan. Er kwar
plattelandersdagen, een artsendag,
bijeenkomst van de Zondagsschool
Jonge-Kerkgroepen, cathechis
ten, en diverse gastendagen, om enë
te noemen. Daarnaast was de H
vele dagen bezet door activiteiten,
met uit eigen initiatief tot stand
ren gekomen, maar waarin veelal
samenwerking, met andere organisa
een programma werd opgesteld en
gevoerd, zoals scholenweken, da
voor vrouwenverenigingen, e.d.
Het zomerprogramma was reeds
Maart in grote lijnen gereed. Het
ingesteld op afwisseling van gast
weken en zomercursussen gedure:
drie maanden. Deze opzet was v
de Haaf, welke tot dusverre slee
de open pensionvorming had geke
geheel nieuw. Des te verheugen
was, dat alle weken voldoende wa
bezet. Onderwerpen waren o.m.: C
moetingen met de cultuur, Wij
niet zo jong meer, Hoe wonen en
ven wij?
'Begin September kon reeds grot
deels het winterprogramma won
gepubliceerd. Het omvatte onderm
Huisvrouwenbijeenkomsten, Gemeei
groepen, Meisjesweken, Fabrieksm
jes, Zondagsschoolleiding, Directies
Bejaardentehuizen, Gezinsverzorgst