De Vergeten Categorie spreekt zich uit
over de jeugdliefde
Met VELPON zie ie er geen barst van!
De
beste
ruil
Groot aantal ontboezemingen
en scherpe verschillen
Voorlopig nog geen
commentaar
Leeftijd geen criterium
Twee geloven op een
kussen, daar.....
De eigen levensweg
DE JEUGD AAN
HET WOORD
Erotische rijpheid en
zelfstandigheid
Pim, Pam Pom en de graafmachine
Hof stelde mr Rohling
buiten vervolging
SPROETEN
MARGARET MALCOLM
De taak der Koninklijke
Marechaussee
Luister eens naar:
Radioprogramma
DONDERDAG 18 MAART 1954
HET AANTAL belangrijke ontboezemingen, die onze laatste vraag
heeft opgeleverd, is zó groot, dat het niet mogelijk is, ze in één week
te verwerken. Daarom nemen wij in dit artikel een deel op zonder
enig commentaar; vinden anderen daarin aanleiding, alsnog hun me
ning te formuleren, dan is hun inzending Van harte welkom: ik mis
met smart een getuigenis van Jacob Balder, Hans Kaper, F. Aroek,
Inge van Erenstein en enkele anderen. Merkwaardig is het feit, dat
de opvattingen deze keer meer uiteenlopen dan anders het geval is:
pro en contra staan vrij scherp tegenover elkaar.
y<5ór de schrijvers over het probleem
van de jeugdliefde het woord krijgen,
volgen nog twee verlate stukjes over
de vraag, of arbeid een zegen of een
vloek is. Het eerste is een gedichtje,
dat een lezer heeft gevonden in de
smederij van zijn vader:
Arbeid, trouwe hoeder
Van geluk en kracht,
Bron van vreugd en voorspoed,
Licht in lijdensnacht.
's Levens hoogste zegen,
's Levens hoogste macht,
Blijf ons heil en glorie.
Tot ons d'avond wacht.
Het tweede is de uitroep van een
H.B.S.-er, die zich geërgerd heeft aan
de verheerlijking van de „arbeid",
voornamelijk door scholieren; het blijft
alleen maar de vraag, of de vorige
schrijvers aan schoolwerk hebben ge
dacht. Zou het in 't algemeen niet goed
zijn, productieve en zinneloze arbeid
te onderscheiden?
„Toen ik de antwoorden op de vraag,
of werken een zegen of een vloek was,
las, heb ik me hoogst verwonderd en
zelfs enigszins geërgerd, want ik voel
de 't positief als gehuichel, dat men
werken met algemene stemmen als een
zegen beschouwde. Hoe vaak hoort
men niet klagen, dat men 't zo druk
heeft? Heeft iemand van de vergeten
categorie ooit voor zijn plezier een gat
in de tuin gegraven, om 't daarna met
evenveel genoegen weer dicht te
gooien? Nu vraag ik me af: heb ik een
verkeerde opvatting van een zogen, of
sta ik zover naast de opvatting van de
anderen? Ik twijfel er niet aan, of ve
len zouden 't werk er bij neerleggen,
als 't niet nodig zou zijn voor fatsoen
en maatschappelijke positie. Mijns in
ziens heeft 't werken de volgende voor
delen: 't Houdt de mens „binnen de
perken van fatsoen"; 't kan als excuus
.dienen voor je aanwezigheid of afwe
zigheid en je kan er een ander mee
dienen, maar of we werk om deze rede
nen als een zegen kunnen beschouwen,
betwijfel ik ten zeerste.
Als 't waar is, dat mijn opvatting on
juist is, nou ja, fiat dan. maar als de
Noordhollandse jeugd alleen die me
ning geeft, welke hem past, dan zou
ik zeggen: Meneer Daalder, sluit uw
rubriek, we worden toch al teveel ge
noodzaakt om te huichelen".
Burgervlotbrug.
CHR. VORST.
1 PEN JONGEN van 19 jaar hoort
zijn jongere broertjes zwaar
wichtig bomen over bepaalde pro
blemen. „Wat grappig, net echt", zegt
hij, „nu ja, laat ze maar spelen".
2 Een man van 30 hoort, dat zijn
neef van 19 jaar verliefd is gewor
den en nu al spreekt over trouwen
en wat daar bij hoort: „Wat grappig,
net echt", zegt ook hij
3 En als de gewiekste zakenman
van 60 merkt, dat zijn neef van 30
een eigen zaak wil beginnen, zegt hij
glimlachend: „Laat hem maar gaan,
als het direct mis gaat, is zijn oom
er gelukkig nog 1"
Het lijkt waarachtig wel, of de
grootte van ons inzicht en onze wijs
heid en de mate, waarin we serieus
genomen kunnen worden, recht even
redig is met de ouderdom van ons ge
boortebewijs. Mischien is dit ver
schijnsel nog een uitvloeisel van het
kudde-instinct: in een kudde dieren
is inderdaad de kans op ontwikkeling
voor ieder individu nagenoeg gelijk
en het oudste dier is het slimst en
heeft de meeste ervaring. Maar in
de maatschappij is ons inzicht en on
ze ervaring beslist niet afhankelijk
van een bepaalde leeftijd: twee
jaar oorlog kan een grotere invloed
hebben dan 25 jaren van vrede en
wie voor veel dingen belangstelling
heeft, komt in dezelfde tijd verder
dan zijn minder weetgierige buur
man. Zo was Nietzsche op 24-jarige
leeftijd al professor in Bazel, dus
op de leeftijd dat de meeste studenten-
nog in hun kwajongensachtige balda
digheid hun mede-studenten „ontgroe
nen".
Wie dus uitgaat van de veronder
stelling, dat inzicht en verstand aan
een bepaalde leeftijd gebonden zijn,
vergist zich. Soms kan deze veron
derstelling een nuttige fictie zijn: de
leeftijd, waarop men stemgerechtigd
is bijvoorbeeld, vaker echter is zij
zeer schadelijk. Tegen afkeer of haat
kan men vechten, maar wie zich te
gen het vergoelijkende medelijden van
zijn oudere collega's verzet, maakt
zich belachelijk. En op deze manier
houden de ouderen de vooruitgang be
ter tegen dan met lange betogen,
a De gelijkheid van de mensen is
een fictie: een ieder ontwikkelt zich
weer anders.
b Leeftijd kan nooit een criterium
zijn voor inzicht en levenswijsheid.
COR BOOT
Den Helder, 20 jaar
„TS HET eigenlijk wel goed, dat wij
dit onderwerp behandelen, zou
dit nu juist niets iets zijn voor de
volwassenen? Wij hebben toch nog
maar zo weinig ervaring op dit ge
bied, hoewel vrijwel elke jongen
van achttien-negentien jaar toch wel
eens met een meisje uitgeweest is en
er toch ook heel veel zijn die al .vas
te verkering" hebben, maar die we
ken toch lang nog niet wat getrouw
de mensen menen te weten, die dit
alles al achter de rug hebben. Daar
om kan het op zo'n jeugdige leeftijd
jammer genoeg nog al eens ip een
teleurstelling uitlopen, hoewel dit bij
getrouwde mensen tegenwoordig ook
nog al eens voorkomt.
Maar desondanks kunnen wij
wel serieuze beslissingen ne
men. Ik heb, al zeg ik het zelf, al
heel wat meisjes gehad. Die had ik
dan om te dansen, voor de bioscoop
enz., maar wederzijds thuiskomen
deden we niet, behalve bij één meis
je. Wij voelden ons- reeds een paar
weken na de kennismaking erg tot
elkaar aangetrokken en kwamen al
gauw bij elkaar thuis. Het was niet
als bij een kind, dat erg aan een stuk
speelgoed gehecht is. Voor geen geld
ter wereld zou het ervan te scheiden
zijn. Zo was het met ons ook. Nie
mand kon ons scheiden (dachten wij)
Toen echter kwam (bij haar thuis) het
geloof ter sprake en kon ik het niet
langer verzwijgen dat ik niet katho
liek ben. M'n ex-meisje wist dit aï,
maar had het thuis niet durven zeg
gen. Vader was erg op z'n geloof en
het was onverbiddellijk uit. We heb
ben gepraat en gesmeekt, maar het
hielp niet. Het was en bleef uit. De
eerste tijd viel het ons moeilijk, el
kaar zo maar los te laten en wij
kwamen dus in het geheim bij elkaar.
Dit kon echter niet zo blijven en we
hebben het dus later maar definitief
uitgemaakt. Het viel ons beide
zwaar, maar het was voor ons het
beste, dus we berustten erin.
Ik wil hier maar mee zeggen, dat
wij het wel degelijk serieus kunnen
menen, want net zo goed als dit mij
overkomen is, zullen er wel meer jon
gens en -of meisjes zijn, die onge
veer dezelfde ervaring hebben gehad
als ik. Hoe dikwijls hoor je"'óf Teës
je niet, dat de jeugd van tegenwoor
dig véél vroeger „bij" is dan die uit
vaders tijd, waarom dan niet op dit
gebied?
Ik zal niet zeggen dat het makkelijk
is, het is tenslotte iets voor je hele le
ven en wellicht voor meer levens.
Maar we kunnen het en doen het, ook
al vinden de „mensen" het maar kin
derspel. Ze zullen het wel ondervin
den, dat het dit allerminst is.
Dan nog iets voor de vragensteller.
Die schrijft namenlijk: Ze maken er
zich niet ongerust over: Dat vind ik
nu niet bepaald vleiend voor ons. Is
het dan zo onheilspellend als twee
jonge mensen iets voor elkaar voelen".
F., 19 jaar.
£)E OORZAAK van de moeilijkheden,
waarmee de jongelui van het pro
bleem, dat deze week behandeld werd,
te kampen hebben, is meestal gelegen
in het feit, dat de ouders hun op
groeiende kinderen niet als werkelijk
volwassen wordend willen beschouwen.
Ouders willen vaak uit louter be
zorgdheid hun kinderen zoveel moge
lijk beschermen en leiden; dit is vooral
het geval bij de oudste uit 't gezin. Nu
is het de taak van de ouders, met het
oog op het karakter van het kind, uit
te maken, wanneer ze hun kind wat
meer vrijheid, vertouwen en begrip
^AAR WIJ vernemen, zal in het
najaar bij de Uit.-Mij. „West-
Friesland" verschijnen een werk
je van de hand van onze mede
werker, de heer D. L. Daalder te
Bergen: „De jeugd aan het
woord". In dit werkje wordt onze
rubriek onder bovenstaand hoofd
„De vergeten categorie" behan
deld. Men zal de verschillende
onderwerpen hiermee dus ook in
boekvorm kunnen bezitten.
kunnen geven, vooral ook op het ge
bied, waar één der medewerkers op
doelt. Bij het ene kind is dat op het
achttiende jaar, bij een ander misschien
nog niet eens op het dertigste of veer
tigste levensjaar het geval. Deze laat'
ste zullen nooit iets kunnen of mogen
ondernemen, zonder de toestemming
en goedkeuring van de opders.
Nu is het ook mogelijk, dat de ouders
het uit een ander gezichtspunt bekij
ken. Ze kunnen nl. ook zeggen: „Nou
je doet maar, hoor kind, als je maar
oppast." Deze verregaande nonchalance
is voor de betrokken personen zeker
niet leuk; de ouders zullen om deze
manier van handelen zeker niet ge
waardeerd worden.
Op het probleem, dat deze week ge
steld is, lijkt mij deze veronderstelling
niet tepasselijk. De ouders zullen waar
schijnlijk zo redeneren: „Wat weet men
op deze leeftijd al van liefde? Daarom
zullen we het met deze belofte nog
maar niet geheel serieus nemen. Trou
wens, beiden zijn nog op school, dus
het zal wel jaren duren, voordat de
jongen een bestaan zal hebben en een
gezin zal kunnen onderhouden en in die
tijd kan er nog zoveel veranderen".
Daar komt nog bij, dat de jongelui pas
18 en 19 jaar zijn, maar men vergeet,
dat zo ook al 18 en 19 jaar kunnen zijn.
Ook deze houding van de ouders is ze
ker niet de gewenste. Naar mijn me
ning is een jongen of meisje van on
geveer 19 jaar wel degelijk in staat
voor zichzelf uit te maken, of ze zoveel
om elkaar geven, dat het niet onverant
woordelijk is te beloven, voor altijd bij
elkaar te blijven. Al zal het lang du
ren, voordat de jongen een bestaan
heeft, hoeft dat dan nog geen bezwaar
te zijn. Wanneer je werkelijk van
iemand houdt, dan voel je je in staat
op elkaar te wachten, al duurt dat nog
zo lang. Dit wil niet zeggen, dat je
niet naar de dag verlangt, waarop dat
wachten niet meer nodig is. De ouders
kunnen nooit bepalen, wanneer de jon
gen of het meisje die grote stap moet
doen. Wanneer de ouders om die belof
te medelijdend lachen, dan schaden ze
daarmee danig het vertrouwen van hun
kind, want hun zoon of dochter kan
nooit met hen over dat onderwerp pra
ten, omdat hij (zij) weet, dat er toch
iets gezegd zal worden in de trant van:
„Wat weet jij daar nu van, bemoei Je
maar met je werk en verknoei je tijd
niet aan problemen, waar je nog niet
aan toe bent".
Het volgende punt: Kunnen jonge
mensen uitsluitend met elkaar omgaan
en plezier maken zonder het daarbij
echt te menen? Ja en neen.
Er zullen altijd wel meisjes zijn, die
met een jongen uitgaan en plezier ma
ken, omdat het vriendinnetje ook een
jongen heeft en omdat het nog zekere
voordelen biedt bovendien. Evenzo zul
len er ook jongens zijn, die met een
meisje omgaan, omdat ze zo'n leuk ge
zichtje heeft of omdat ze zo lekker
danst.
Mijns inziens, zal een jongen, die eer
gevoel heeft en zichzelf respecteert, niet
met een meisje omgaan, als hij niet
werkelijk iets voor het meisje zelf
voelt. Evenzo zal een meisje, dat niet
lichtzinnig overal overheen loopt, maar
dat nadenkt bij wat ze doet, niet met
een jongen omgaan, als ze niets voor
hem voelt.
Conclusie: De ouders van de jongelui
maken met deze manier van handelen
een grote fout, doordat ze niet inzien
dat hun kind (eren) hun eigen levens
weg moeten kiezen.
Jonge mensen van 18 a 19 jaar kun
nen op dit gebied zeker serieus ge
meende besluiten nemen. Ouderen kun
nen en mogen niet bepalen, of dat nu
op het 18e, 25e of 30e levensjaar moet
zijn.
Het lijkt mij een ongezonde verhou
ding, wanneer jonge mensen geregeld
met elkaar omgaan, maar niets voor
elkaar voelen.
ADA DE WIT
Van Tuyll v. Serooskerkenw. 491
Amsterdam-Z.
■^yAAROM STELT onze vriend een
dergelijke vraag; is het daar hij
toevallig een klein geval bij een zijner
kennissen zag, is het omdat hij zelf
misschien in een gelijksoortige situatie
staat of vraagt hij namens ons jonge
ren in het algemeen? Ik geloof, dat het
laatste waar is en het voorval in zijn
vraag naar voren gebracht, zal de
prikkel geweest zijn.
Het komt in het kort hier op neer,
dat er wordt gevraagd, of jonge mensen
van tweeërlei sexe rondom de leeftijd
van 18 jaar er toe in staat zijn, aan
gaande een later op erotische leest
geschoeid leven een beslissing te ne
men. Vragensteller oppert er dan bij,
dat er ouders zijn, die om zoiets lachen
en doodgewoon menen, dat zoiets on
nozel kinderspel is.
Dit is een vraag, die niet zo maar
een twee drie te beantwoorden is, im
mers er zit aan het wel of niet er toe
in staat zijn een beslissing te nemen
voor een huwelijksleven heel veel vast.
Het gaat er dan toch om, dat beide
sexen weten, wat hun te wachten
staat, dat ze zich bewust zijn, wat het
doel van hun huwelijk is en vooral,
dat ze op elkaar afgestemd zijn.
Iets zeer belangrijks dus en dat er
ouders zijn, die lachen, wanneer ze
zien, dat een meisje en een jongen op
erotisch gebied toenadering zoeken, zijn
wel heel dom.
Hebben dergelijke ouders geen ken
nis van beginnende liefde of schieten
zij in ervaring tekort? Ik weet het
niet, maar het staat toch wel vast, dat
liefde al heel vroeg begint en dan heus
geen kinderspel behoeft te zijn.
Meisjes en jongens, die in de puber
teit raken en zich in een richting van
volwassen zijn zien groeien, kunnen
al verliefd worden en als die liefde
zich beperkt tot de andere sexe van
gelijke leeftijd, meisjes kunnen een
ietsje jonger zijn dan jongens, is ze
psychologisch verantwoord. Bij ouder
worden zal de vorm van liefde steeds
zuiverder en krachtiger worden, op
achttienjarige leeftijd kunnen beide
sexen, mits ze op elkaar zijn ingesteld,
gerust een beslissing nemen aangaande
een huwelijksleven.
Ouderen behoeven op een dergelijk
gebied heus niet zo heel veel wijzer te
zijn dan de jongereneen ieder weet
op het terrein van Amor slechts heel
vaagjes iets van zich zelve. Ervaring op
dit gebied is vaak niets anders dan het
besef, al langer in duisternis rond te
lopen zodat commentaar vaak niets
anders is dan een subjectieve zelfbe
schouwing.
Andere bezwaren echter liggen op
het terrein van onze maatschappelijke
en economische samenleving. Onze
huidige economie brengt in tegenstel
ling tot andere tijden met zich moe,
dat het huwelijk opgeschort wordt.
De hieruit voortvloeiende moraal is
er oorzaak van, dat het onbehoorlijk
is, vroeg te trouwen. Ik geloof, dat dit
zo danig onbewust in de ouderen
werkt, dat men een vroeg huwelijk
taboe verklaart. We hebben eens twee
grote veranderingen gekend, voorname
lijk de overgang van het jachttijdperk
naar 't landbouwtijdperk die van het
landbouwtijdperk naar het industriële
tijdperk.
In het landbouwtijdperk was de
jonge boer zowel naar geest als materi
ële zelfstandigheid vroeg rijp. Zijn
kennis behoefde geen hoge vlucht, wan
neer hij wist, hoe er geploegd moest
worden en aan de bewolking kon zien,
wat voor weer hem wachtte was hij
klaar voor het gezin. Maar dan ineens
68. Ja, je kunt niet voorzichtig ge
noeg zijn", ging boer Zwoerdemaker
door, terwijl hij zijn mestvork weer in
de hoek zette. „En nu vooral niet
nu die twee brutale dieven weer zijn
losgebroken". „U moet Uw geld ver
stoppen vader", riep een van zijn
zoons. „Dat heb ik natuurlijk al ge
daan", zei z'n vader. „In de linnenkast
van je moeder, onder de stapels hem
den, maar ja ik heb laatst eens ge
hoord, dat iedereen daar zijn geld ver
stopt en dat dieven daarom altijd het
eerst in de linnenkast gaan kijken
nee we moeten een beter plekje vin
den jongens". „Ik weet het vader, ver
stopt U het hier in de stal!" „Dat is
een goed idee, mijn jongen", zei de
boer tevreden. Hij ging het huis bin
nen en kwam even later terug met een
zakje rijksdaalders. „Wacht ik stop
het hier in de stal onder het stro". Zo
gezegd, zo gedaan. De zak met rijks
daalders verdween onder het losse
stroo in de koeienstal. „Een knappe
dief, die het daar zal zoeken", bromde
de boer tevreden, terwijl hij met zijn
zoons de stal verliet. „Zo is het net",
zei de koe Gertje, zodra de deur was
dichtgeslagen. „Het .is ook helemaal
niet nodig dat ik ernaar zoek. Ik wéét
al precies, waar de buit ligt..."
Het gerechtshof te Amsterdam heeft
bij beschikking van 16 Maart mr F.
P. Th. Rohling, oud-raadsheer com
missaris van het bijzonder gerechtshof
in de zaak-Menten, in hoger beroep
buiten vervolging gesteld ten aanzien
van de beschuldiging van meineed.
Men zal zich herinneren, dat het ge
rechtshof reeds op 12 Juni 1953 de be
schuldiging van valsheid in geschrif
te heeft terzijde gesteld. In de laatst-
genomen beschikking heeft het hof
o.m. overwogen, dat door het nader
onderzoek de onschuld van mr Roh
ling aan het hem ten laste gelegde
feit overtuigend is komen vast te
staan. Behoudens de mogelijkheid
van cassatie is hiermede een einde ge
komen aan deze zaak.
komen vroeg <n t vooroor
Koop bij dig SPRUTOL
(Advertentie, Ing. Med.)
de overgang naar het industriële tijd
perk. Fabrieken rezen als paddestoelen
uit de grond, waardoor het gezin uit
elkaar gerukt werd, ieder gezinslid
moest nu individueel zijn geld verdie
nen. Het is te begrijpen, dat te veel
kinderen niets dan last bezorgden en
het huwelijk om de zelfde redenen
uitgesteld werd.
Geestelijke rijpheid kwam veel la
ter dan op de boerderij en de opvoe
ding moest op bredere basis plaats
vinden. De langer durende adolescen
tie als gevolg van deze plotselinge om
wenteling is dunkt mij de oorzaak van
de houding, die de ouderen aannemen
wanneer hij over vroeg trouwen begin
nen.
,Op jonge leeftijd is er vaak nog geen
ruimte voor liefde, alhoewel de erot
ische rijpheid op de zelfde leeftijd komt
als bij onze voorouders uit het land
bouwtijdperk, komt de economische
zelfstandigheid pas veel later. Aan
trouwen kunnen we pas dan gaan den
ken, wanneer er van de economische
en erotische rijpheid een synthese ge
vormd is.
Leibnitz meende, dat de vraag, of
een man zou trouwen, een levenslange
overweging eist".
ARIE TAMIS
Bergen
Verdere inzendingen graag aan
D. L. Daalder, Komlaan 8, Bergen
(N.-H.) uiterlijk Maandagavond
op de bus!
VRAAQ
DE JUISTE
SOORT
(Advertentie, Ing. Med.)
DOOR
42
Ofschoon Serena het zelf niet besef
te kon zij in haar onervarenheid Nick
niet anders zien dan óf verblindend wit
of dreigend zwart. Halve tinten kende
ze niet en zo ontbrak haar ook de troost
dat niemand volmaakt is, ieder mens
een samenstel van goede en slechte
eigenschappen. Ze had Nick liefgehad
met de kracht en toewijding van een
jong onervaren hart en hij had haar
verraden en van haar liefde misbruik
gemaakt. Ze besefte wel, dat hij geen
ogenblik had begrepen, hoevéél ze van
hem hield, maar hij zou haar toch zeker
niet tij huwelijk hebben gevraagd, ais
hij niet bij voorbaat tamelijk zeker had
geweten, geen blauwtje te zullen lopen!
ze had vanmorgen vroeg, vóór Nick
ontwaakt was, de flat verlaten en zich
door het nog vrij stille Londen naar
meneer Chancton's woning begeven.
Haar bagage was niet omvangrijk:
een koffertje met het allernodigste voor
de reis. Toen haar bij aankomst ter
plaatse was gebleken, dat om en bij
het flatgebouw alles nog in rust ver
keerde, had ze een stationswachtkamer
opgezocht, waar 'n geeuwende diensUr
haar een slechte kop koffie had voor
gezet.
Aan de met een glasplaat bedekte
tafel gezeten, had Serena de weinig
smakelijke drank, die haar nochtans
behaaglijk verwarmde, geleidelijk op
gedronken, met haar gedachten intus
sen bij een ander café, waar ze, tegen
over Nick zittend, zich te goed had
gedaan aan thee en dikke boterham
men. O. 't was geen schitterende omge
ving geweest, maar zijn tegenwoordig
heid had het tot een heerlijk ogenblik
gemaakt. Toen toch had ze hem be
schouwd als een ridder, die haar uit
de klauwen van een draak had ver
lost. Toen was ze kon het anders?
op hem verliefd geraakten nu
herinnerde ze zich dit alles slechts
als een mooi verhaal uit een of ander
boek.
Naar de flat van meneer Chancton
teruggekeerd, had ze hem juist aan 't
ontbijt gevonden. Als verstandig man
had hij er, na haar weigering, niet ver
der op aangedrongen, dat zij ook iets
zou gebruiken,, maar was kalm met
eten voortgegaan, terwijl ze haar be
levenissen althans een deel ervan,
zoals hij had begrepen had verteld.
Toen had hij, haar bemoedigend toe
knikkend, opgemerkt.
„Wat ik hieruit opmaak is het vol
gende: Je bent vastbesloten, je echt
genoot te verlaten hèbt het eigenlijk
al gedaan. En nu wil je je met je groot
ouders in verbinding stellen, maar bent
niet voornemens hun te vertellen, dat
je getrouwd bent. Is het niet zo 1"
„Ja", antwoordde ze, een beetje
buiten adem. „Het klinkt nogal
nogal achterbaks en alsof ik misbruik
van hen wil maken, maar
„Helemaal niet", verzekerde hij. „Om
te beginnen zou ik, in de gegeven
omstandigheden, je, niet met hen in
kennis willen brengen tenzij je het
feit van je huwelijk achterwege zou
laten, 't Zou immers niet aangaan,
twee al bejaarde mensen nog zulk een
onaangename last op de schouders te
laden. En wat betreft dat misbruik
maken.... neen, je bent niet van dat
slag. Bovendien zal een jong meisje
in een huis met twee oude luidjes m. i.
heel wat te doen krijgen. Heb je daar
aan óók gedacht?"
„O, het kan me niet schelen, hard
te werken", antwoordde ze harstoch-
telijk. „Integendeel, ik wil juist veel
te doen hebben. Ik wil van voren af
aan beginnen...."
„Juist", hernam Everett Chancton,
terwijl hij peinzend in zijn koffie roer
de, „maar ik wil je er nog eens aan
herinneren, Serena...."
„U bedoelt, dat ik maar niet altijd
wéér kan weglopen?" stamelde ze.
„Vindt u soms, dat ik het niet had
moeten doen? Dat ik had moeten blij
ven enen
Hij schudde het hoofd. „Kindlief."
zei hij, „ik kan je moeilijk zeggen, of
je al dan niet juist hebt gehandeld.
Waar ik je slechts op kan wijzen is
het volgende: In feite had je vader
niet de macht, je tot een huwelijk
met zijn vriend te dwingen. Je was
meerderjarig, je eigen baas, maar je
bent in een paniekstemming het huis
ontvlucht en hebt toen Hunslow ont
moet. Het ene vloeide direct uit het
andere voort. Daarom mag ik gerust
constateren, dat je, als je destijds niet
van de boerderij was weggelopen, er
nü niet vandoor zou zijn gegaan. En nu
verzoek ik je om vóór het te laat is
zorgvuldig te overwegen wat je doet.
Ben je bereid, de consequenties van
je stap, welke ze ook zijn mogen, te
aanvaarden?"
„Ja", antwoordde ze zonder aarzelen
en heel bedaard, zonder dat de ge
dachte haar pijn deed. „Er zit niets
anders op".
„En je beseft, hoop ik", hernam hij,
vastbesloten haar de stand van zaken
duidelijk voor ogen te stellen, „dat je,
door van je man weg te lopen, jezelf
in een ongunstige positie tegenover
hem hebt geplaatst? Dat je echtgenoot,
na verloop van tijd, wegens moed
willige verlating echtscheiding zal
kunnen aanvragen?"
„Ja, ik geloof, dat ik dit volkomen!
besef", bracht ze er mistroostig uit,
„maar ik weet, dat ik niet kan blij
ven zo is 't nu eenmaal
Toen had hij niets meer over dat
onderwerp gezegd, maar zich bezig
gehouden met de vraag, hoe hij zijn
oude vrienden van haar bestaan op de
hoogte moest brengen.
„Helemaal onverwacht zal het be
richt niet zijn", had hij opgemerkt.
„Ik heb hun vroeger ook het overlij
den van hun dochter medegedeeld en
toen, op hun verzoek, openlijk naar
aanwijzingen c ïtrent het bestaan van
kinderen uit haar huwelijk gezocht.
Ze weten al, dat kort geleden een
dochter, zonder achterlating van adres,
van de boerderij is weggelopen en ik
stel nu voor, dat ik hen zal telefone
ren, die dochter te hebben gevonden
doordat ik zo gelukkig was geweest,
haar portret te zien. Méér dienen ze
niet te weten. Je kunt hen in de waan
brengen, dat je als model voor een
schilder gezeten hebtten slotte
was dat een fatsoenlijke broodwinning
en je moest toch aan de kost zien te
komen. Zodoende zullen we de naam
van meneer Hunslow helemaal niet
behoeven te noemen. En wat je reis
naar Londen betreft, daarvoor had je
immers geld opgespaard. Laat het
daarbij maar blijven".
„Jawel", stemde Serena ietwat aar
zelend toe, „maar hoe z .1 ik uitleggen,
hoe ik aan dat soort werk ben geko
men? Ik ben met John meneer
Deane in kennis gebracht door mijn
man, weet u".
„Je kunt zeggen, dat je je tot een
agentschap hebt gewend en dat je
juist het verlangde type was. Verder
niets. Houd het verhaal zo eenvoudig
mogelijk", ried meneer Chancton aan.
„Dan heb je ook minder te onthouden.
Heb ik je al verteld, dat je groot
ouders in Dorset wonen? Ze hebben
Cen lief, klein huis met uitzicht op
het dorpsplein. Om half twaalf gaat
er een geschikte trein en ik zal dus
dadelijk opbellen".
(Wordt vervolgd.)
Ingevolge het bepaalde in Staatsblad
no. 45-1954 zijn thans aan de Konink
lijke Marechaussee de volgende taken
opgedragen:
1. De zorg voor de veiligheid van
H.M. de Koningin en de leden van het
Koninklijke Huis, in samenwerking met
andere daartoe aangewezen organen.
2. Het uitoefenen van de politietaak
ten behoeve van de strijdkrachten, als
mede op plaatsen onder beheer van het
Ministerie van Oorlog en het Ministe
rie van Marine en op verboden plaat
sen, welke ten behoeve van de lands
verdediging krachtens de Wet Be
scherming Staatsgeheimen als zodanig
zijn aangewezen.
3. De uitoefening van de Grensbe
waking en de bediening van de door
de minister van Justitie aan te wijzen
doorlaatposten.
4. Het op aanvraag van de daartoe
bevoegde organen verlenen van bij
stand aan de politie ter handhaving
van de openbare orde.
5. De uitoefening van taken bij bij
zondere wetten en besluiten aan de
I militairen van het Wapen opgedragen.
Hiermee is althans een deel van het
politie-vraagstuk geregeld.
NEW YORKS PHILH. ORKEST,
onder leiding van Efrem Kurtz,
voert, met Isaac Stern, de be
kende Amerikaanse violist, het
tweede vioolconcert van Wieniaw-
sky uit. Wat romantische muziek,
zeer sterk voor het solo-instru
ment geschreven en dus voor de
vertolker zeer dankbaar. Hierop
volgt de negende symphonie van
de Russische componist Sjostako-
witsj muziek, die sterk te lij
den heeft onder het ideologische
formalisme in de Sovjet-Unie, dat
alle levende kunst dreigt te ver
stikken. (Vrijdag 9.35 over Hil
versum II, 298 m.)
PROF./MR P. J. OUD. Deze be
langrijke politieke figuur opent
de jaarlijkse algemene vergade
ring win de VVD. Vrijdag 20.05
over Hilversum II, 298 m).
VRIJDAG 19 MAART
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24 00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18
Gram. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym'
9.10 Gram. 9.30 Waterstanden. 9.35 School
radio. 10.00 „Kinderen en mensen". 1005
Morgenwijding. 10.20 Voor de kleuters.
10.40 Kamerkoor. 10.55 Voordracht. 11.15
Gram. 1130 Orgelspel. 12.00 Amus.-mu-
ziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Sport en prognose. 12.48 Gram.
13-00 Nieuws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Promenade-Orkest. 14.00 Kookpraatje.
14.20 Sopraan en piano. 14.50 Voordracht
met muziek. 15.10 Meisjeskoor. 15.30
Lichte muziek. 16.00 Gram. 16.30 Muzi
kale causerie. 17.10 Voor de kinderen.
17.40 Gram. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte
muziek. 18.45 „De Haverkist", hoorspel-
19.00 Voor de kinderen. 19.10 Luchte mu
ziek. 19.30 „Mensen en conflicten", hoor
spel met commentaar. 19.50 Berichten.
20 00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.10
Piano-recital. 20.30 Benelux. 20.40 „He
dendaagse arbeidsproblemen", causerie.
21.00 Voor de jeugd. 21.35 Amus.-muziek.
22.00 Buitenlands weekoverzicht. 22-15
Dansmuziek. 22.40 „Vandaag", causerie.
22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15
24.00 Omroep-orkest.
HILVERSUM H, 298 m-: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.33 Gewijde muziek. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weerbericht.
8.15 Gram. 8.30 Tot Uw dienst. 8.35 Gram.
9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw-
9.35 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Cello
en piano. 11.25 Gram. 12.30 Land- en
Tuinbouwmedcdelingen. 12.33 Surinaamse
volksmuziek. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws
13.15 Nieuw Wiener Bohème-orkest, 13.45
Gram. 14.00 Voor de jeugd. 14.30 Gram.
15-15 Voordracht. 15.35 Pianorecital. 16.00
„De Lathyrus ais snijbloem", causerie.
16.15 Strijkkwartet. 16.45 Gram. 17.15
Kamermuziek. 17.45 Fries programma.
18.00 Gram. 18.10 „Een goed woord voor
een goede zaak", 18.15 Chr. Harmonie-
Vereniging. 18.35 Gram. 18.45 Muziek v.
blazers. 19.00 Nieuws en weerbericht.
19.10 Regeringsuitzending: Verklaring en
toelichting". 19.30 Gram, 19 40 Radio
krant. 20.00 Gram. 20.0ö' Opening Alg.
Vergadering v. d. V.V.D. 21.00 Gevar.
programma. 22.00 Gram. 22.25 „Langs
wegen van kunst en schoorfheid", cau
serie, 22.45 Avondoverdenking. 23-00
Nieuws en SO.S.-berichten. 23.15—24.00
Gram.muziek.
Televisie-programma. AVRO. 20.18
—22.15 „Escapade", blijspel.
Na het uitsprek
de voorzitter der
Slot, werd begonn
van de uit tien pi
da. De voorzitter
voor de bieten dc
prijsregeling is g<
dingprijs van A i:
B f 2.00 per 100
opbrengst van het
De balans en r-
goedgekeurd, alsn
van de secretaris,
publiceerden. Er
overschot van f 9
zal worden aangei
schrijving op het
begroting 1954 wc
een bedrag van f
moedelijk nadelig
De volgende al)
in 1955, zal gehou
Schermer.
Hierna kwamen
stuursvoorstellen s
stelde voor het b:
handhaven op 2.6
de opslag voor de
brengen op 1.5 pet.
len verkocht via
1 pet. en voor de
pelen op 1.5 pet. D
zal dus zijn, aldus
brutopercentage vo
op 5 pet. komt te
dit 4.5 pet.
De heer Strooper
hugowaard, sprak
bestuursvoorstel. Z:
het veilingpercenta
veiling zo laag moj
overeenstemming r
van de doorvaartve
De voorzitter verc
ze van het bestuur,
exploitatie van de
gevaar zal kómen,
op het standpunt, d;
neerzetveiling moet
door de aanvoerder
bruik van maken.
De heer L. de Gi
Zuid-Scharwoude, s
uit tegen het voors
de concurrentie vai
Na enige discussie
aangenomen met 62;
413 tegen.
In aansluiting hic
de een bestuursvoo:
gaan tot de bouw
loods op het parkee
te van 75 bij 25 m
kosten f 100.000 zul
vens werd machtij
het crediet bij de Co
te verhogen tot ma:
Een en ander beoog:
tatie van de neerzet
maken.
De heer W. Kepp
Zuid-Scharwoude, 1
dit voorstel, achtte
het gebouw niet ges
fereerde een tweede
bestaande neerzetvei
re uitbreiding in V
op het parkeerterren
een paar akkers.
De voorzitter antv
nieuwbouw op het p
ruimte komt bij de
neerzetveiling. Het
Scharwoude voor ee
ding brengt financi
met zich mee. Daarn
stel aanvaard met
Toekomst", Zuid-Sch
Na gepauzeerd te
sproken over het vo
stuur, om het in d<
gadering genomen b
het verkopen op andi
voor een jaar te ve
Verder om daarbij
op verzoek van het
aangesloten verenigii
stuur zich zal belast
zicht op de nalevinj
mens daarvoor een
stellen. De vereniginj
verklaarde zich tege
een extra beambte. 1
voorstel aangenomer
eveneens met de sug
dig 30 pet. levering:
gen bij de afzet van
ook vorig jaar werd b
Een voorstel van
Sint Pancras, om dc
te verhogen tot de k
meerdere bedrijfsonk
de voorzitter niet uil
gezien men met de 1
fond reeds bereikt h
stelling van de fondse
in de markt te legge
De heer Visser, b<
dat de tuinbouw red
heeft en het redelijk i
een aanvullende steu
vulling op het ween
belang is echter, da
méér als een eenheic
naar voren brengt.
gebleken is, dat de n
reid is de helpende h
De voorzitter merl
materie ook volgende
komt in de vergaderi
traal Bureau van Vei
Pancras geen stemr
werd vorengenoemd
kennisgeving aangeno
De tuinbouwverenig
waard vroeg naar -
's morgens van 11 to
tingen te verstrekken
verloop aan tuinders,
Met het prae-advles
paalde gevallen tegen
gekomen aan deze we
coord. De afd. St. Par
T.B. wilde iedere aan
geven zijn aardappele
nenland aan te bieden
risico voor de tuinder
duren dan de tijd, dii
voor quarantaine wore
tenslotte, dat zieke a;
pet. niet in mindering
„De West", Koedijk
de m quarantaine op
pelen bestemd voor
niet wekenlang voor
aanvoerders blijven st
daarbü het idee. dat e
ke niet binnen 18 dage