Het filmfestival van Cannes wederom een
grootse parade der sterren
ZWIT
De
beste
ruit
Japanse kleurenfilm toonde
fraaie resultaten
r
Pim, Pam Pom en de graafmachine
Jubileumtoogdag der AR-partij
in de Ahoyhallen
i BIC ARP AH
Gina
Lollobrigida
door fans
bestormd
MARGARET MALCOLM
Twee ministers onder
de sprekers
genééstI
Dodelijke ongevallen te
Rotterdam
Luister eens naar:
DUstJi(x&VttJtA
;X
Iff Sachets -akker-
p
Radioprogramma
MAANDAG 5 APRIL 1954
(Van onze medewerker
Jan Koomen).
(JANNES De zon
schijnt in Cannes en
de sterren stralen er te
gelijk. Er is namelijk
weer een Internationaal
Filmfestival, dat beguns
tigd wordt door prachtig
weer. Dat betekent, dat
de actrices, die samen
met reeksen regisseurs en
acteurs naar de Azuren
kust zijn gekomen, zich
vertonen in de fraaiste
zomertoiletjes en strand-
pakjes en dat de fotogra
fen druk werk hebben,
's Avonds, als de zon
achter het Esterelgeberg-
te is ondergegaan, wor
den de strandtoiletjes
verwisseld voor schitte
rende avondjaponnen en
ais dan het Palais du
Festival vol stroomt voor
de avondvoorstelling, is
er opnieuw hoogconjunc
tuur voor de heerscharen
fotografen. Regisseurs en
sterren van de film, die
op zulk een avond wordt
Vertoond, begroet men
met applaus en doet men,
omstreeks het midder
nachtelijk uur, met ap
plaus uitgeleide - zelfs
als hun film is tegenge
vallen. Aan de kracht en
de duur van de bijval
hoort men overigens wel,
hoe het publiek de film
vond. net als bij ons na
een toneelvoorstelling.
Dan beginnen, nog op de
trappen van het Palais,
journalisten, de „profes
sionals" (de mensen van't
film- en bioscoopbedrijf),
de geïnteresseerde film
vrienden, discussies die in
de bars tot vaak diep in
de nacht worden voortge
zet. De volgende dag heb
je daar natuurlijk spijt
van, want dan roepen de
voorstellingen, de pers
conferenties, de ontvang
sten je al op een vtroeg
uur uit de veren van je
hotelbed.
gEHALVE landen, die
slechts als „waarne
mer" vertegenwoordigd
zijn, nemen dertig landen
aan dit festival deel door
de vertoning van films,
hoofdfilms en documen
taires, welke meedingen
naar de Grote Prijs en de
andere onderscheidingen
toe te kennen door een
jury onder voorzitter
schap van Jean Cocteau.
Onder die landen bevin
den zich natuurlijk alle
grote filmproducenten
van het Westen, zoals
Frankrijk, Italië, de Ver
enigde Staten, Engeland,
Duitsland enz., maar ook
landen met een beschei
dener productie zoals
Nederland en België, die
zich beide met een aan
tal documentaires in de
strijd wierpen. Boven
dien is het Oosten verte
genwoordigd, door Ja
pan, India, Egypte enz.,
het Zuiden door Brazilië,
Zuid-Afrika enz., ja uit
alle windstreken kwamen
films, filmregisseurs en
filmsterren naar deze
prachtige badplaats aan
de Middellandse Zee.
Voor het eerst sinds
jaren nemen ook Rus
land, Polen, Tsjechoslo-
wakije en Hongarije aan
het festival deel, zoals
trouwens na hun deelne
ming aan de Venetiaanse
Biennale 1953 algemeen
werd verwacht. De komst
van vertegenwoordigers
der grote landen achter
het IJzeren Gordijn is
nog altijd een gebeurte
nis in het Westen en zo
werd er te Cannes druk
over gesproken. De Aga
Khan, hier wonend ineen
villa, welke in alle op
zichten met zijn vorste
lijke waardigheid in over
eenstemming is, ontving
de complete sovjetdele
gatie aan een lunch.
Sindsdien loopt hier het
grapje, dat de vorst het
volgend jaar zijn gewicht
in kaviaar zal worden
aangeboden.
De meeste sensatie werd
verwekt door de (onver
wachte) komst van Gina
Lollobrigida, de Italiaan
se schoonheid die een
hoofdrol speelt in taivan
Italiaanse en Franse
films. Zij kwam voor de
Maria Schell tussen de Joegoslavische partisanen een beeld uit de film
Die Letzte Brücke die te Cannes is vertoond.
Gina Lollobrigida en de acteur- regisseur Vittorio de Sica in de uit
stekende komische Italiaanse film Pane, Amore e Fantasia.
vertoning van Pane,
Amore e Fantasia (Brood,
Liefde en Fantasie), de
eerste vrolijke film van
het festival, die bewees,
dat humor en artisticiteit
geenszins tegenstellingen
zijn, al meent 'n deel van
de kunstwereld blijkbaar,
dat dit wèl het geval is.
Die komst van Gina bleef
beslist niet onopgemerkt,
de filmfans van Cóte
d'Azur stroomden toe
voor haar hotel. Zelfs een
voor deze gelegenheid
ijlings versterkte politie
macht bleek niet in. staat
ze op een afstand te hou
den. Ze drongen het hotel
binnen, waar Gma echter
wist te ontkomen. Haar
echtgenoot raakte licht
gewond bij zijn pogingen,
zijn vrouw te beschermen
tegen de al te grote aan
hankelijkheid harer be
wonderaarsGina be
reikte heelhuids de voor
stelling van haar film,
werd luide toegejuicht en
beloofde naar Cannes te
rug te zullen keren als
Le Grand Jeu (Het grote
spel), een Franse film
waarin ze eveneens op
treedt, hier in vertoning
komt. Dan mag men het
Franse leger wel oproe
pen ter versterking van
de politie!
J7EN bijzonder sympa
thieke indruk kreeg
men van een Zwitserse
filmactrioe, die zich in
enkele jaren tijds een
grote naam heeft ver
worven: Maria Schell.
Enkele jaren geleden
maakte z(j met Basser-
mann een Europese
tournee, waarbij zij op
trad als Giretchen in
„FaiMt". Tevoren had ze
reeds kleine rollen ge
speeld in Oostenrijkse
en Engelse films; sinds
dien kreeg zij grote rol
len, o.a. in The Heart of
the Matter, van Britse
makelij, So lange Du da
bist (Zo lang jij bjj mij
bent) waarmee Duits
land hier voor den dag
komt, en Die letzte
Brücke (De laatste
brug), die de voornaam
ste inzending van Oos
tenrijk op dit festival
vormt.
Die letzte Brücke Is
eigenlijk 'n Oostenrijks-
Yoegoslavisplje copro
ductie, ontstaan in sa-,
menwerking vossen ar-
tisten uit béide lafiden
en van nog andere natio
naliteiten, onder regie
van de Duitse cineast
Helmut Kautner. De
film behandelt het pro
bleem van de verant
woordelijkheid van allen
voor allen, tegen de fas
cinerende achtergrond
van de oorlog in Yoego-
slavië, waarbij de Duitse
oorlogsmisdaden geens
zins worden verdoezeld.
Maria Schell speelt er
de hoofdrol in als een
Duitse dokteres, die in
Joegoslavische gevan
genschap na innerlijke
strijd tot de overtuiging
komt, dat ze haar „vij
anden" die lijden, me
dische hulp moet verle
nen.
Kautner toonde zich
enthousiast over de sa
menwerking met Joego
slavische cineasten, ac
teurs en technici en over
de medewerking die hij
van de autoriteiten heeft
gekregen; hij gaat meer
met Joegoslaven samen
werken en er staat al
een volgende film op
stapel, die overigens
niet een zo idealistische
strekking z.al krijgen.
Maria Schell, een beetje
verlegen, nerveus haar
handen wrijvend, héél
eenvoudig en héél inne
mend, toonde zich bij
zonder verrast door de
bijval voor haar optre
den. Zij vertelde ons, dat
Cannes haar eerste film
festival vormt.
J^ET festival begon met
een AmetikaanseJilm
in kleuren en vólgens
het Cinemascopeprocédé.
Beneath the 12-Mile Reet
(Onder het Twaalf-Mijl
rif), die niet de indruk
maakte, dat in Cinema
scope de toekomst ligt
voor de cinematografie.
Er komen overigens meer
Cinemascope en „Wide-
Screen" films in verto
ning. Overtuigender in
druk maakten de Ame
rikanen met From Here
to Eternity (Van hier tot
de eeuwigheid) van de
bekwame regisseur Fred
Zinnemann.
Merkwaardig is, dat
de kleurenfilm vooral
buiten de Westerse pro
ductiecentra tot een
grootse ontwikkeling
schijnt te komen. Wat
men hier tot nu toe op
dit gebied zag van India,
de Sovjetunie en vooral
van Japan bleek verras
send. De Japanse film
Jigoku-Mon (De poort
van de hel), in Eastman-
color, prachtig van foto
grafie in fijne pasteltin
ten, hield een pleidooi
in voor de toekomst van
de kleurenfilm van gro
ter kracht, dan ik ooit
zag.
DOOR
5T
„O, grinnikte Nick, „dat kan ik ook
wel eens proberenbij tijd en wij
le!" Hij zei het zo terloops, dat een
regelrechte weigering niet afwijzender
had kunnen zijn. Een ogenblik ver
wrongen Corinna's anders zo lieftallige
gelaatstrekken zich vol nijd. Toen ech
ter zei ze, met een lachje: „Doe dat,
beste jongen" en tot Mark, de hand op
zijn arm leggend; „We moeten onze
plaatsen maar eens opzoeken, Mark. Het
orkest komt al binnen".
Mark en Corinna, laatstgenoemde al
glimlachend en wuivend naar vrienden
en kennissen, drentelden verder en zo
dra ze uit het gezicht waren, bette
Nick zich het klamme zweet van het
voorhoofd.
„Oef!" zei hij uit de grond van zijn
hart. „Ik moet bij gelegenheid Dalby
eens gaan danken voor de dienst die
hij me heeft bewezen! Kom, het wordt
tijd, dat we gaan glimlachen en vrolijk
kijken ter wille van het geachte pu
bliek. Reclame is maar alles, kindlief"
Na enige minuten, die een eeuwig
heid schenen, ging het gordijn omhoog.
Serena, geheel in de wereld achter het
voetlicht verzonken, was zich zelfs
niet meer van Nick's bijzijn bewust.
Had Mary waarheid gesproken? Be
stond er gelijkenis tussen haar, Serena,
en de figuur, die Mary nu uitbeeldde?
Ze speelde de rol kalm, met ingehouden
hartstocht en men kon in de zaal een
speld horen vallen. Eensklaps vergat
Serena alles behalve wat dit voor Nick
betekende. Hij had haar gezegd, dat
een muisstil publiek veel goeds be
loofde, maar nu duurde de stilte nog
voort nadat het gordijn al was geval
len. Toen echter begon, alsof ieder
door dezelfde aandrift bewogen werd,
het applaus. En naast haar hoorde ze
Nick een zucht van verlichting slaken.
Ze strekte haar hand naar hem uit en
Nick greep die hand stevig.
„Ik heb hem nog lief", dacht ze. „Ik
zal hem altijd liefhebbenmaar
waar dient het toe, tenzij hij mij ook
liefheeft? Ik moet het weten".
Toen de lichten weer opgingen, zei
Nick tamelijk zenuwachtig; „Dat is
alvast dat. Laat ons nu wat gaan drin
ken!"
Hij had echter niet in angst behoeven
te zitten, want het tweede bedrijf werd
nog luider toegejuicht en de climax
vormde het derde bedrijf, dat er, als
steeds, het meest op aankwam, omdat
de slotacte beslissend is voor de in
druk, die de toehoorders mee naar
huis nemen.
„Ik zal wel voor het voetlicht moeten
komen", fluisterde Nick toen de bijval
voortduurde. „Wacht hier maar op me".
Hij verdween, maar stond een ogen
blik later op het toneel. Serena kon een
gevoel van trots over zijn succes niet
bedwingen. Ze wist, dat van de acteurs
en actrices heel veel afhing en de ma
nier waarop Corinna de rol had ver
minkt had dit nog eens ondubbelzin
nig bewezen. Maar tenslotte was Nick
toch de schrijver van het stuk, van de
„stof", die zij te verwerken kregen,
en hij alleen had de boelende, spannen
de inhoud uitgedacht.
Toen hij eindelijk bij haar terug
kwam, zei hij vrolijk: „Nu kunnen we
wel gaan", maar bij het verlaten van
de logg juffrouw Twist was al in
de gang hield hij Serena zachtjes
terug.
„Luister eens", fluisterde hij. „Dit is
inderdaad succes, begrijp je dat? Eén
succesvol stuk kan nog een toevalstref
fer zijn, maar met twee is iemands
naam gevestigd. En tochzonder
jou betekent het niets".
Zonder haar antwoord af te wach
ten, duwde hij haar zachtjes vooruit,
zodat ze Emma weldra hadden inge
haald.
Ze zouden souperen in het hotel waar
hij logeerde en in de taxi daarheen
weidde de oude huishoudster vol lof
uit over het stuk.
„Veel beter dan het vorige", was haar
oordeel. „Niet zonu ja, niet zo la
waaierig. Echter! U zult er wel komen,
meneer Nick".
„Als jij dat zegt, zal 't wel zo zijn",
zei hij nederig, een deels wat spijtige,
deels spottende blik met Serena wis
selend.
In het hotel gingen beide dames naar
Nick's kamer om hun mantels af te
doen, maar toen ze weer beneden kwa
men, zag Serena Nick ernstig in ge
sprek met een lid van de hotelstaf.
Nick hield een stuk papier in de hand
en keek zeer ernstig. Zodra hij haar
ontdekte, trad hij op Serena toe en zei
kalm: „Hc spijt me erg, maar ik heb
slecht nieuws uit Barfield".
„Heus?" vroeg ze ademloos. „Erg
slecht?"
„Je grootmoeder heeft een hartaan
val gehad en ze zijn natuurlijk heel
bangIk geloof, dat we maar dade
lijk moesten vertrekken".
„Ja, alsjeblieft Nick", antwoordde ze
haperend en met een doodsbleek ge
zicht. „Ik haal mijn mantel, terwijl jij
voor de auto zorgt. Gaat u mee, juf
frouw Twist?"
„Neen", antwoordde Emma Twist
vriendelijk. „Ga jij met meneer Nick
mee. Ik kom morgenochtend per trein
met de bagage. Stop je goed in, kind
lief".
Binnen enkele minuten waren ze op
weg. Serena had, niet lettende op haar
mooie maar licht kreukbare japon,
dicht naast Nick plaats genomen en
beiden zwegen tot ze de Londense
voorsteden achter de rug hadden. Toen
vroeg ze slechts: „Hoe lang duurt de
rit, Nick?"
„Nog een uur of drie", luidde het
antwoord. „Ik denk, dat we er om één
uur ongeveer zullen zijn. Probeer wat
te slapen", voegde hij er aan toe, ter
wijl hij een deken om haar heen sloeg.
Van slapen kwam niets, maar ze
bleef stil naast hem zitten, in het be
sef, dat hij zonder onnodige risico's te
nemen, inderdaad bijzonder snel reed.
Plotseling vroeg hij; „Herinner je je
nog, dat we eens op een nacht ook sa
men een heel eind hebben gereden?"
„Ja", sprak ze ademloos en vergat
een ogenblik de reden van hun tweede
nachtelijke rit.
„En toen rac" jij zo'n trek", ging hij
voort. „Dat zul je vanavond ook heb
ben, als we niet even stoppen".
„O, neen", smeekte ze. „Vanavond
komt dat er niet op aan".
„Maar ik vind van wél, kindlief",
hernam Nick en Serena zag in het
licht van de maan het trillen van zijn
lippen. „We zullen even stil houden om
je iets warms te laten drinken en ik
zal vragen, of ze ons sandwiches voor
onderweg meegeven, 't Zal maar een
paar minuten kosten en dan kun je
tenminste fris aan je werk als ver
pleegster beginnen.
(Wordt vervolgd.)
83. Op zijn fiets reed Piet Pakkum
de straatweg af. Af en toe stopte hij
en raapte een strohalm op. „Ik volg
nog steeds hun spoor", mompelde de
brigadier. „Het zal niet lang meer du
ren of ik kan jle hand leggen op die
twee gevaarlijke misdadigers en dan
behoeven ze niet meer te rekenen op
mijn zachtmoedigheid. Nooit krijgen ze
van mij weer brood met hagelslag! In
geen duizend jaar!" Napiekerend over
de slechtheid van Billie en Kareltje,
volgde de brigadier de strootjes, die
op de weg lagen. En hij hield ze zo
scherp in het oog, dat hij niet be
merkte, dat er zich nog meer vervoer
middelen op de weg bevonden. Toen hij
tenslotte tegen een wagen met stro op
tornde.... kreeg hij niet alleen een
buil op het hoofd, maar begreep hij
óók, waar al die strootjes vandaan
kwamen, die hij op de weg had zien
liggen. „Ik schijn een vals spoor te
hebben gevolgd", mompelde Piet Pak
kum, terwijl hij overeind krabbelde.
De voerman van de wagen merkte op,
dat het tijd werd, dat Piet Pakkum een
bril ging dragen.... Zwijgend slikte de
brigadier de vernedering, en keek toe,
hoe de wagen met stro zich langzaam
weer in beweging zette.
IN DE Ahoyhallen te Rotterdam
waren Zaterdag duizenden anti-
revolutionnairen uit alle delen
van het land bijeen om getuige te
zijn van de jubileumtoogdag van de
Anti-Revolutionnaire Partij, welke
was georganiseerd ter gelegenheid
van het 75-jarig bestaan. Onder de
aanwezigen bevonden zich de mi
nisters mr J. Algera en prof. dr J.
Zijlstra, die beiden, evenals vele
anderen, tijdens deze bijeenkomst
het woord voerden.
MINISTER Algera, sprekende over „In
de weegschaal van gezag en vrij
heid", betoogde, dat het gezag niet ab
soluut is, maar beperkt, doch dat het
in principiële zin gezag is. Van alle
A.R.-leiders, aldus de minister, kan
worden gezegd, dat zij eenzelfde stand
punt hebben ingenomen ten aanzien
van de dualiteit gezag-vrijheid in de
verhouding regering-volksvertegen-
woordiging in de loop der jaren.
Prof. dr Zijlstra zei, dat de anti-revo-
lütionnairen zich voortdurend zullen
moeten inspannen om voor de eigen
tijd die antwoorden te vinden op de
sociaal-economische vragen van de
dag, welke voortvloeien uit of in har
monie zijn met de AR-beginselen. De
minister waagde het de stelling te po
neren, dat een stijging van de welvaart
in Nederland met twintig tot derig
procent de nog bestaande verschillen
tussen liberalen en socialisten in Ne
derland vrijwel volledig zou uitwissen.
Prof. mr P. S. Gerbrandy, spreken
de over de nationale betekenis van de
AR-partij. zei, dat de doorgaans niet
anti-monarchale liberale staatstheo
rieën vaak de eigenaardigheid hebben,
dat Oranje terwille van Oranje staat
kundig onzichtbaar moet blijven. Erger
was het volgens spreker bij de socia
listen, die in diepste grond niets van
de monarchie willen weten. Door de
programmatische activiteit van de AR-
partij echter was de band met het Huis
van Oranje als een gouden draad ge
weven. Sprekende over de Indonesië-
politiek zei prof. Gerbrandy tenslotte:
„Laat de AR-partij niet rusten vóór
dat de erkenning van de Republiek der
Zuid-Molukken door Nederland en
door alle fatsoenlijke staten ter wereld
een feit is geworden".
Voorts werd nog door verscheidene
hoogleraren en predikanten het woord
gevoerd.
schaafwonden, schrammen, ontvellingen
(Advertentie, Ing. Med.)
Er hebben zich Zaterdag te Rotter
dam twee ongevallen met dodelijke af
loop voorgedaan. De slachtoffers wa
ren de 7-jarige jongen J. Lingen en de
33-jarige havenarbeider A. J. van den
Bosch. Het jongetje speelde des mor
gens in betonnen rioolbuizen op het
gemeentelijk opslagterrein aan de Boe
zemstraat. Hij kroop uit buizen, die een
tunnel vormden. Een riooldeksel, dat
193 kilogram weegt en naast de buis
wankel stond, viel toen om en raakte
de jongen, die vrijwel onmiddellijk is
overleden.
De havenarbeider was werkzaam in
het ruim van het s.s. „Indian Endea
vour", dat in de petroleumhaven bij de
B.P.M. lag. Er werden vaten afval in
geladen en een loshangende haak van
de hijsketting zou één der balken,
waarop de luiken worden gelegd, heli-
ben opgelicht. De balk stortte daarop
in het onderruim van het schip, waar
door de man dodelijk werd getroffen.
CONCERTI GKOSS1 van Arcan-
gelo Corelli. Een concerto grosso
is een achttiende eeuwse orkest
muziek, waarin een kleine groep
instrumenten, als tegenspeelster
van het orkest, als het ware de
„solopartij" speelt. Het is van
huis uit een Italiaanse vorm,
vandaar de fraaiklinkende naam.
Hier wordt de sologroep (het
concertino) gevormd door twee
violen en een cello. Gespeeld wor
den twee werken uit opus 6, nl,
het concerto grosso in D gr. t.,
no. 4, en dat in F gr t, no. 6.
Dinsdag 9.15 over Hilversum II.
298 m.)
SCHUBERTIADE. Een reeks con
certen, gewijd aan de kamermu
ziek van Franz Schubert. Schu
bert is vooral van belang gewor
den door zijn prachtige liederen.
Anderen genieten echter even
zeer van zijn strijkkwartetten of
zijn tymphonieën. Ditmaal kan
men kennis maken met twee
piano-sonates, evenzeer toonbeel
den van zijn onuitputtelijke me-
lodiek en zijn gevoelige muzikali
teit. (Dinsdag 18.25 over Hilver
sum II, 298 m.)
MATTHEUS PASSION, het twee
de gedeelte. Het eerste gedeelte
is verleden week uitgezonden.
Het is een opname op gramofoon-
platen van een van die beroemde
uitzendingen onder leiding van
Prof. dr Willem Mengelberg uit
het Concertgebouw te Amster
dam. (Dinsdag 21.30 over Hilver
sum I, 402 ni.)
•i ja'ên oPude kluchten ^e^be. g
i
bevat aTeasgw£ n°digJs om
smaakloosTL
(Advertentie, Ing. Med.)
DINSDAG 6 APRIL
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.
7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws
en weerbericht. 8.15 Gram. 9.00 v d.
huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolra
dio. 10.00 V. d. kleuters 10.15 Gram,
10.30 Omr. ork. 11.00 V. d. Vrouw. 11.30
Schoolradio. 11.50 „Als de ziele luistert",
caus. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. (12-30-
12.33 Land- en tuinb. meded.). 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws. en Katholiek
nws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Kamerm.
14.25 Omr. ork., mannenkoor en sol.
14.55 Promenade ork. 15.30 „Ben je zes
tig?" 16.00 V. d. zieken. 16.30 Zieken-
lof. 17.00 Schoolradio. 17.15 V. d Jeugd-
17.45 Regeringsuitz.: „Nederland' en de
wereld", vraaggespr. over de wereldge-
zondheidsdag. 18.00 Industr. trio. 18.20
Sportpraatje. 18.30 ,Dit is leven", caus.
18.45 Act. 19.00 Nws. 19.10 Vraaggespr.
19-15 „Uit het Boek der Boeken". 19.30
De gewone man. 19.35 Gram. 20.30 Lij
densmeditatie. 21.30 „Matthaus-Passion"
(tweede deel). 22.45 Avondgebed en lit.
kal. 23.00 Nws. 23-15—24.00 Gram.
HILVERSUM n. 298 M. 7.00—24.00
AVRO. (7.50—8.00 VPRO). AVRO: 7.00
Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00
Nws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding. 9.15
Gram. 9.30 De groenteman. 935 Gram.
10.50 V. d. kleuters. 11.00 V. d- zieken.
11.30 Sopr. en piano. 11.45 Kinderkoor.
12.00 Musette-ork. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 V. h. plateland. 12.40 Piano
en orgel. 13 00 Nws. 13.15 Meded. en
gram. 13.30 Amus. muz. 14.00 „wy ont
dekken Amerika", caus. m. muz. 14.30
Gram. 14.40 Schoolradio. 15.00 Gram.
1515 V. d Vrouw. 15.45 Gram. 16.30 V.
d. jeugd. 17-30 Lichte muz. 17.45 Piano
spel 18.00 Nws. 18.15 Mil. caus. 18 25
Pianorecital. 19,00 V. h. kind. 19.05 Pa
ris vous parle. 19.10 Hammondorgel. 19.30
Verz. progr. 20.00 Nws. 20-0.5 Gevar. pro
gramma. 21.35 Lichte muz. 21.55 Meded.
22.00 Gram. 2.10 Dansmuz. 22.40 Nat.
Kamp. schaken. 2.45 Buitenl. overz. 23.00
Nws. 23.15 New York calling. 23-00—24.00
Gram.
TELEVISIE
VARA: 20.15 Act. en weeroverzicht.
20.30 Filmfestival te Cannes. 20.45 Dok-
ter's Televlsite. 21.00 Pauze. 21.05 „Kei
zer Rasjudan verveelt zichTV-
spel.