Aan de vergetelheid ontrukt WACHT Mij Den Hat statu De jeugd had de moed te getuigen van haar idealen Met VELPON zie je er geen barst van! Het resultaat deed mij aan toverij geloven r POPENT Vrijwillig s uitwerking marktberichte: Invloed op mijn ontwikkeling Een trouwe lezeres Voor jong en oud Een zuivere stem van de jeugd Dank aan redactie Mijn ouders spellen de rubriek PimPamf Pom en de graafmachine De rubriek is noodzakelijk OP door SYLVIA SARK Radioprogramma Luister eens naar: Inleiding tot R1 DONDERDAG 29 APRIL 1954 ALS DE groep jongeren in Noord-Holland tussen 14 en 24 werkelijk een vergeten categorie" hebben gevormd, dan is in de loop van de laatste jaren aan die vergetelheid ongetwijfeld een eind gekomen. Ze hebben, dank zij in de eerste plaats het initiatief en de volharding van onze hoofdredacteur, die ons dag blad in toenemende mate maakt tot „een grote krant", de volle gelegenheid gekregen, zich onomwonden te uiten en ze hebben daar dan ook royaal gebruik van gemaakt. M.i. zijn de volgende feiten daarbij vast gesteld: 1) bij een groot aantal jonge mensen in deze stre ken is de belangstelling voor bepaalde problemen duidelijk 2) het denkbeeld, dat de moderne jeugd in haar geheel geen enkel ideaal van betekenis meer bezit, is onjuist 3) ze heeft de moed om van die idealen te getuigen 4) ze verstaat de kunst haar gedachten zó te for muleren, dat haar collega's-journalisten zich niei over haar nabijheid behoeven te schamen; 4 5) ze blijkt minder revolutionnair te zijn dan de meeste volwassenen menen en ze blijkt niet uit cynici te bestaan; 6) ze is bereid hard te werken voor de eigen toe komst en die van ons volk; 7haar meningen worden door de volwassenen soms met een zekere schamperheid, vaak met een verheugende sympathie en zo goed als altijd met aandacht bestudeerd; 8) de kloof tussen de generaties blijkt minder diep te zijn dan gewoonlijk wordt verondersteld; 9) jonge mensen zijn in staat een zakelijke discus sie te voeren zonder hun sentiment onder stoelen of banken te steken; 10) het is voor ieder, die hen serieus neemt, een vreugde, onder hen te verkeren. \{ET IS onze lezers bekend, dat wijin verband met examens en andere zomergenoegens met l Mei onze debatten sluiten. In verband daarmee werden de volgende vragen gesteld: „Lees je trouw de rubriek van de Vergeten Categorie? Lezen je ouders en andere volwassenen die ook? Wat heeft die tot nu voor je betekend? In hoeverre zou je die traag anders zien?" Op beide eerste vragen is het antwoord „ja", op de derde „veel", op de vierde .weinig of niets veranderen." Ten bewijze daarvan hier een aantal getuigenissen van de jongsten en de ouderen. Jk heb over deze vragen lang gepie kerd, want ik vond het lastig, om dat èr zoveel vragen ineens zijn ge steld. Maar dit zijn mijn antwoorden: Deze rubriek vind ik interessant en leerzaam. Ook vind ik aardig om te lezen hoe een ander over die din gen denkt. Mijn ouders lezen deze rubriek ook altijd en vinden het aar dig om te weten, hoe de Vergeten Categorie over zulke soms ingewik kelde kwesties denkt. Nu wordt t ook gevraagd, wat het voor mij La- tekent, het betekent veel voor mij, want het heeft veel invloed op mijn ontwikkeling. Daar deze rubriek ons erg interesseert, zou ik daar geen verandering in willen aanbrengen. En ik hoop, dat in het volgende sei zoen weer interessante vragen behan deld zullen worden. BERT BOSHUIZEN, oud 14 jaar, ULO klas lb, Pr. Bernhardlaan 18, Alkmaar JA, ik lees de rubriek jan de Ver geten Categorie tegen .voordig trouw. En ik moet wel zeggen, dat ik het ontzettend leuk vind, om te lezen hoe andere jongens en meisjes van mijn leeftijd, of wat ouder, over de dingen denken. Och, met de vrien din of vriend praat je niet zo over de dingen, die om je heen gebeuren en daarom komt je mening over het een of ander in de Vergeten Catego rie zo mooi naar voren. Toen ik wist, dat er een Vergeten Categorie best-nd, had ik ook wel lust om eens te schrijven, maar vaak wist ik niet, hoe mijn mening behoor lijk uit te drukken. Mijn ouders vin den het ook erg leuk en lezen het dan ook vaak. Ik ben blij, dat m'n vader destijds de Alkmaarsche Cou rant heeft genomen, anders zou ik nu nog niet weten dat er een Vergelen Categorie bestaat. EDITH ARP, 13 jr., II-B ULO Stationsweg 37 Alkmaar. QINDS verleden jaar lees ik trouw dt rubriek van de Vergeten Categorie, omdat mijn ouders het wel eens over een onderwerp daarvan hadden. Ik vind het jammer, dat het nu de laatste keer van dit seizoen is, omdat ik zelf nu al een keer in de cou rant heb gestaan. Ook andere volwas sen mensen hoor ik vaak over d.e Ver geten Categorie spreken. Zelf vind ik, dat men uit ieder stukje toch vaak wel iets kan leren. Bij mij uit de klas heb ben jongens vaak óók heel veel com mentaar op verschillende stukjes. Mee stal leest men de Vergeten Categorie, om eens te zien hoe een ander over een bepaald onderwerp denkt. Het valt mij bijna altijd op, dat er veel meer jongens dan meisjes in de courant komen te staan. Misschien schrijven er meer jongens dan meisies over de versehilende kwesties. De Vergeten Categorie trekt vooral lezers, omdat er vaak een stukje in de courant staat, waaruit blijkt, dat de lezer „nee" op die vraag bedoelt. Daar na komt dan vaak een stukje, waarvan de schrijver „ja" bedoelt. Dus er kun nen nooit mensen zijn, die deken: oh. ik lees dit maa- niet meer, want hier staan toch alleen stukjes in, waar ik het niet mee eens ben. Dus U leest hieruit wel, dat ik hoor, dat zowel jonge als oude mensen de Vergeten Categorie lezen en dat ik zelf vind, dat er niets meer aan te verbete ren is. TEUN VAN DE STEEGE IA R.H.B.S. Alkmaar. 13 jaar. Brins Bernhardlaan 20 „plNZE RUBRIEK neemt bij mij de voornaamste plaats in van alle arti kelen, die ik in de diverse dagbladen te lezen krijg. Het is vaak zo, dat ik er soms weer eens een paar voot de dag haal om ze te herlezen. M'n ouders m'n zuster en zwager, en m'n groot ouders, beiden van ruim tachtig jaai zijn allen evenals ik zeer trouwe lezers van „De vergeten categorie". Wat ik zo ontzettend belangrijk vindt in de rubriek is het bekendworden van da voor vele volwassenen nog onbe kende idealen can de jeugd, geen valse stem voor een eventuele materiële be loning, maar v stem, die zuiver is van toon en inhoud. Ik vind het prach tig, dat wij op deze wijze ons stand punt allemaal kunnen verdedigen. Vele volwassenen zullen nu toch wel tot het inzicht zijn gekomen, dat de jeugd van tegenwoordig, en U weet wel, wat ze nog meer allemaal zeggen, geen prullen of lekke zoutzakken zijn, maar mensen met een hart vol idealen en energie. Dit vind ik wel de belangrijk ste punten. Wat mij verder nog getrof fen heeft, is het volgende: Wanneer je ieder geschrev artikeltje apart be studeert, dan kun je je ongeveer een voorstelling maken van de persoon, die daar achter leeft. Toen we een paar maanden geleden met enige leden bij elkaar zijn gekomen, heb ik gezien, dat m'n voorstellingen aardig klopten. Dit is wel een bewijs dat we er met ons hele wezen achter staan. Ik vind „De vergeten categorie" in z'n geheel goed opgezet. Eerst een kor te inleiding, dan enige stukjes en cita ten en tenslotte een conclusie lijkt mij een prima indeling. Er is echter iets, dat volgens mij eigenlijk veranderd moet worden en dat is de titel. „Ver geten categorie" staat er altijd. Is dit eigenl.jk wel juist. Zijn wij wel een vergeten categorie? Ik geloof het niet. Misschien is dit wel een aardige vraag voor het volgend seizoen. Tenslotte nog iets. Dat gaat nu niet direct over de rubriek zelf, maar over de plaatsruim te. Voor zoiets belangrijks moet meer plaats gem kt worden. Misschien strijkt de hoofdredacteur z'n hand wel eens over z'n hart. Je kan nooit weten. Ik maak tegelijkertijd van deze ge legenheid gebruik om alle vrienden en bekenden hartelijk te groeten en veel succes toe te wensen met examens, etc. Soestdijksekade 469 R. R. S. KAT Den Haag. -op, deze en tevens laatste vraag, kan ik ten verheugend antwoord geven. Of ik de rubriek trouw lees? Ja zeker, elke maal als de rubriek aan het woord komt, gaat de krant op mij af, als ik tijd heb, lees ik hem direct, zonder me zelf van het andere nieuws wat aan te trekken. Het meest interesseert me steeds de nieuwe vraag en dan lees ik c. m'n gtmak te antwoorden op de vorige. „Lezen je ouders en andere volwassenen die ook?". Evenals ik lezen m'n ouders de rubriek, en mocht het geval zich voordoen, dat mijn schrijven over één of ander onderwerp, ietwat te bruut in de krant stond, dan bleven de nodige vermaningen niet achterwege. Of andere volwassenen het ook lezen? Ook dat, en dat blijkt wel uit het feit, dat ik somtijds wel schrif telijk en mondeling commentaar kreeg van ouderen. En wat heeft de rubriek tot nu toe voor je betekend? Voor mij betekende de rubriek een prachtige gek_mheid tot uiting van m'n gedach ten en denkbeelden over verschillende onderwerpen aan de lezers van de Ver. N.H. Dagbladen, en ik ben de redactie dankbaar voor de plaatsruimte, die af gestaan werd voor onze antwoorden. De rubriek behoeft geen verandering, te ondergaan m.i., de vragen zijn goed, de indeling is goed en het doel }s go e d". G. DE BOER Vijzelstraat 8, Den Helder. £)E laatste vraag die dit seizoen aan de Vergeten Categorie wordt ge steld, is eigenlijk meer een enquête dan een probleem. Dit neemt echter volstrekt niet weg, dat het zeker de moeite waard is, er een antwoord op te geven, want er mag tenslotte niets zijn, wat 'ons, medewerkers van de „Vergeten Categorie" zo na aan het hart "gt als onze bloedeigen rubriek. Dat ik zelf een trouw lezer van de „Vergeten Catr »rie" ben, valt waar schijnlijk niet 'zo moeilijk te raden ge zien het feit, dat men mijn naam vrij geregeld als .steller' zowel als „op losser" van problemen, in deze kolom men aantreft. Wanneer je zelf een me ning inzendt, duidt 'at er al op, dat je voor het gestelde probleem een zekere belangstelling koestert/en het spreekt bijna vanzelf dat je dan ook interesse bezit voor de mening, die anderen op dit gebied naar voren brengen. Dat kan alleen maar leerzaam zijnWan neer je het probleem zelf gesteld hebt, is het heel normaal, dat je je ook vei> diept in het antwoord, dat anderen je geven, en waarom je zelf hebt ge vraagd. Wat mijn ouders betreft; voor zo ver ik dat kan nagaan, spellen zij onze rubriek, en ik geloof werkelijk, dat dit niet -Ueen gebeurt, omdat de naam van hun zoon wel eens genoemd wordt* Ik ken heel veel volwassenen, die iede re Donderdagavond op hun krant af- snellen om zo vlug mogelijk aan de weet te komen, wat de „Vergeten Cate gorie" er van denk'. Ik weet, dat ve len van hen, wanneer ze er over spre ken, hun schouders ophalen en zeggen „Nou ja, die jeugdWat kan die daar nu van afweten? Dat behoefden wij vroeger ook niet te proberen!" Ja, ja, maar het zijn diezelfde mensen, die een uur tevoren al achter de brievenbus op en neer drentelen, omdat ze in hun hart toch eigenlijk zo bar nieuwsgie rig zijn naar de mening van die jon geren, „die nog nergens iets van afwe ten". En ja, wat de „Vergeten Categorie" nu voor mij persoonlijk betekent. Ik beschouw zowel het schrijven als het lezen als een welkome afwisseling in mijn dagelijks werk. Mijn mening is, dat ik zelf en vele anderen uit onze rubriek veel leerzaams kunnen opste ken. Het kan heus geen kwaad, wan neer je de mening van anderen eens onder ogen krijgt en zodoende leert waarderen. Hadden de mensen maar wat meer respect voor elkanders over tuiging; dan zou het er in deze wereld heel wat beter uitzien! Veranderingen? Ach, waarom zou je aan iets wat goed is gaan veranderen? Ik heb wel eens gevonden, dat de on derwerpen op een gegeven moment iets te eenzijdig werden. Toen heb ik mijn meping ook niet onder stoelen of ban ken gestoken, en „geklaagd". Vandaag gooide mijn dochtertje 'n pot inkt over mijn gebor duurde tafelkleed. Melk, o£ citroensap, niets hielp. Sinds enige tijd doen wij de was met Caslella Parels, en tot groot ge noegen. ik vertrouwde ook mijn mooie, gehandwerkte kleed aan Castella Parels toe. Het resultaat deed mij aan toverij geloven. De vlekken wa ren verdwen :n. U weet niet, hoe gelukkig ik daar mee was. Zo schrijft ons één van de vele tienduizenden huisvrouwen die op getogen zijn over de snelle en fan tastische resultaten, die zij berei- U vlieet nu door 'j de was heen! ken met Castella Parels, het was middel van de nieuwe tijd. Castella Parels strooit men zo in het water en direct ontstaat ver rukkelijk schuim. Geen papje voor af makenAlle vuil trekt enorm snel uit het goedin paniek vluch ten de vuilste vlekken. Eén maal spoelen is genoeg. Al met al be tekent dit een geweldige tijdsbe sparing. U vliegt nu door de was heen. En U staat versteld van de blankheid, de helderheid en de zachtheid van al le goed, dat U behandelt met dit wonderwasmiddel. Bovendien vindt U in Castella Parels (47 ct) een uiterst veilig wasmiddel, waaraan U alle textielweefsels met een gerust hart kunt toevertrouwen. Volg de beste raad, die U ooit werd gegeven: haal nog vandaag Castella in huis! (Advertentie, Ing. Med.) 103. Nóch de baron, nóch zijn vrouw had bemerkt, dat er achter de grote geschoren haag een nieuws gierige koe stond te luisteren naar het gesprek, dat ze voerden. Een koe, die met langzame passen achter hen aanliep, toen ze weer naar binnen gingen. „Heb je dat gehoord Karei", vroeg Billie, zodra de baron en zijn vrpuw verdwenen waren. „De baron heeft een nieuwe brandkast in zijn studeerkamer laten zetten. Een prachtige brandkast met de aller nieuwste sloten erop. Ik zou die kast graag eens van binnen bekijken". „Doe het niet Billie", smeekte Ka- reltje. „Het loopt nooit goed af, ik voel het". „Als je weer niet allerlei bezwaren had", riep Billie onge duldig, terwijl hij nieuwsgierig door een venster naar binnen keek. „Nee Karei, als ik naar jou luisterde, dan zat ik nu nog in cel nummer dertien". „Ja, maar wat wil je dan?" vroeg Kareltje. „Zo'n moderne brandkast kunnen wij toch niet open maken?" „Zo, kan ik dat niet?" her haalde Billie langzaam. „Zoben je dan helemaal de graafmachine van die prof. vergeten?" En of hij nu zin had of niet, Kareltje moest uit zijn koe stappen en op de uitkijk gaan staan, terwijl Billie de graaf, machine uit de kop van de koe te voorschijn haalde. OOODT RAT EN MUls doos a 90 ct (Advertentie, Ing. Med.) Maar over het algemeen moet ik zeg gen, dat het mij op deze wijze best be valt. Wij gaan nu van onze rust genieten, maar over enkele maanden hopen we op deze bladzijde weer een kans te krijgen om onze meningen naar voren te brengen, en dat dan natuurlijk weer onder de bekwame en onvolprezen lei ding van U mijnheer Daalder, want be ter kan het niet. Resumerende kunnen wij ten aan zien van onze vraag maar één conclu sie trekken, naar ik meen, en dat geldt dan voor alle lezers van onze rubriek, jong en oud: „De Vergeten Categorie gaat er in als koek!" HANS REINDERS Geelvinckstrav 92 Castricum. J7NIGE TIJD geleden trof ik in deze krant op de voorpagina een stuk over de Vergeten Categorie aan, waar uit bleek, dat verschillende mensen zich afgevraagd hadden, of men nu al les wat de jongeren te berde brengen, serieus moet nemen. Ook verder is het mij opgevallen, dat nog zeer veel ouderen rondlopen met de gedachte, als zouden jonge men sen wezens zijn zonder realiteitsbesef en vol vage ideeën, waarom men naar believen kan huilen of lachen. Men zegt wel, dat de harde realiteit van het leverj zo geheel anders is en dat het verstand met de jaren komt. Hiermede bedoelt men dan, dat de jonge mens door de grote tegenstand en de tallozen ongemakken die de harde realiteit hem biedt, langzaam het hoofd buigt, zich van de dwalingen zijs weegs bekeert en met de anderen mee gaat doen, de anderen, dat zijn zij, die meewarig om het jeugdige idealisme glimlachen en daarom op dood spoor zijn. In de jeugd nu is de mogelijkheid gegeven het menselijk leven te ver nieuwen, waarden te herzien, het in onbruik geraakte te verwerpen, tot een levensbeschouwing te komen en de Idee van de mens verder te dragen. De jonge mens van deze tijd, die op gegroeid is in de 2e wereldoorlog, en nu in de schaduw van de H-bom leeft, heeft het moeilijk. Steeds was over hem een dreiging van oorlog en on zekerheid, tot dit uur toe, in een tijd echter, waarin een oude wereld ineen stort. maar een nieuwe wordt geboren, zal zij een grote taak krijgen. Het is te hopen, dat de ouderen dit zullen inzien en zich maar veel met de jeugd zullen bemoeien om tot samenwerking te komen. 14 „Lieveling!" Plotseling sloot Rode- riek haar in zijn armen en werd zij tegen hem aan gedrukt, kon -ij de warmte van zijn jas voelen en de kracht van zijn handen. „Ik heb er een hekel aan je te laten gaan". Hij hield haar dicht tegen zich aan gedrukt Achter hen kon Anna stem men horen en het geroezemoes, lat zelfs op een zo klem station voo - komt. Een hond blafte heftig. Plotse ling maakte Anna zich los. „Hector zal hier zijn, Roderick". Hij kuste haar naar hem opgeheven mond. „En wat dan nog?" „Hij zou het wel eens vreemd kun nen vinden mij in jouw armen te zien". „Dat is de plaats, waar je thuis hoort". „Dat weet ik. Maar nu nog niet". Anna sprak een beetje kortaf, omdat zij de tranen achter haar oogleden voelde prikken Maar wat konden zij anders doen, vroeg zij zichzelf af Hector begroeten met de mededeling, dat zij verloofd was en reeds voor Warramunga verloren was? Zij duwde Roderick zachtjes weg. „Maak het niet al te moeilijk voor <tiij, lieveling". Haar aarzeling deed hem alleen naar glimlacht., met die gevaarlijke ingzame glimlach „Ik zou j graag mee naar huis ne men. Ik wil met je kunnen vrijen", zei hij zachtjes. „Anna, ik wil je in mijn armen hebben". Zijn stem deed haar zelfbeheersing bijna verdwijnen. „Het zal niet lang duren", zei 'ij. En zo zakelijk als zij maar kon, voeg de zij er aan toe: „We moeten eens voor onze bagage gaan zorgen" Hij liet haar Tos. Anna haalde een kam door haar haren en poeierde snel haar neus, terwijl Roderick stond toe te kijken. Zijn intieme heersersblik deed haar inwendig trillen. Het leek wel, of zij alleen waren mijlen ver van alles af. Roderick wendde zich af er, leunde uit het raam. „Hallo, Hector!" riep hij. Een lange man kwam het perron aflopen. Toen Anna zich omkeerde, ontmoetten hun blikken elkaar, Rode- riek stapte uit de trein en hielp ook Anna uitstappen. „Hallo Roderick" De twee mannen schudden elkaar de hand en toen keerde Hector Bridge zich tot Anna. „En dit miss Trail?" vroeg hij haar de hand toestekend. Anna keek in een zonverbrand ge laat, waarin een paar zeer blauwe ogen schitterden Haar eerste indruk was, dat het het meest gereserveerde, gevoelige gezicht was, dat zij nog ooit gezien had. De lijnen er van wa ren sterk en hard, maar de ogen had den een afwezige uitdrukking. De mond had vaste omtrekken met gevoe lige lippen. Een man, dacht Anna, die niet veel zou zeggen. Hij beviel haar wel. „Welkom in Australië", zei Hector. „Dank u". Anna voelde zich tussen deze twee mannen plotseling verlegen. Zij had het idee, of Roderick, die er glimlachend bij stond, in stilte zich ergens over amuseerde, maar wat dat was, zou zij niet hebben kunnen zeg gen. ogenblik vergeten. „Ik zou maar al te graag zelf ook gegaan zijn", voegde hij er aan toe. „Neem nu van mij aan, m'n waar de, dat je iher ook werk deed, wat aardig^de moeite waard was. We heb ben een paar vluchten gemaakt, die ik voor geen _eld zou hebben willen missen enfin, dat vertel ik je wel eens. Hoe staan de zaken hier over het geheel?" Hector hief zijn door de zon ver brandde gezicht naar de hemel op en kneep zijn ogen samen. „Niet zo best het ziet er naar uit, of we een droogteperiode krijgen". Het wa vripnHpliik van i» nm i „Voor zover ik mij herinneren kan, m...,, 3 3 '- om hebben we dergelijke waarschuwingen nog ieder seizoen gehad", lachte Ro- miss Trail naar Warramunga te bren gen", zei Hector. „Je blijft natuurlijk ontbijten, hè? Moeder is uit zij moest naar een van de buitenposten rijden, die een ongeval heeft geha'". Hij wendde zich tot Anna. „Zij laat u haar verontschuldigingen aanbieden. Zij zal tegen de lunch wel terug zijn Ik heb al uw bagage op de wagen", voegde hij er aan toe. „Die goeie Hector", zei Roderick „Altijd precies op tijd. Neen, ik kom vanmorgen niet mee naar Warramun ga, maar bedankt voor de uitnodiging. Ik zal hier wel een auto nemen en naar huis rijden. Miss Trail moet erg moe zijn en zal blij zijn, als zij onmiddellijk een bad-en een goed maal kan krijgen Misschien kom ik morgen wel even kijken. Hoe is het met een en ander? Ik veronderstel, dat we wel gauw eens praten moeten. Ik heb het idee, dat ik een mensenleeftijd weg geweest ben.' „Hoe heb je het daarginds gehad?" vroeg Hector. Hjj had Anna voor het derick. „Je moet niet naar Hector luisteren, als hij voorspellingen doet, Anna. Hij is een slechte profeet. Wel, ik moet je niet ophouden de he mel weet, dat je het druk genoeg zult hebben. Bedankt voor alles, wat je ge daan hebt, ouwe jongen. Vader heeft niet veel geschreven, maar ik heb er uit opgemaakt, dat jij ons aller steun en toeverlaat bent geweest". Roderick's vader, over wie hij zel den sprak, was invalide door rheuma- tiek. „Ziet er uit als een typisch ko lonel Blimp", had Roderick gezegd, „en in het minst niet als een Austra liër. Hij doet niet veel meer op de farm. Hector heeft practise!) gespro ken beide farms beheerd. Hij is om de dood geen dwaas, maar ik denk dikwijls, dat het beter voor hem zou zijn, als hij eens een beetje los kwam. Neemt het leven en zijn werk voor zijn leeftijd een beetje al te ernstig op". (Wordt vervolgd.) VRAAB DE JUISTE SOORT (Advertentie, Ing. Med.) Dit bovenstaande is van belang in verband met een van de gestelde vra gen van deze week, nl. of ouders en volwassenen deze rubriek ook lezen. Ik geloof wel, dat de discussies vrij veel door ouderen worden gelezen. De reacties zijn zeer verschillend: sommi- geen stemmen toe (vrouwen meer dan mannen), anderen blijven onverschil lig, terwijl er ook wel zijn, die het zonde vinden van de plaatsruimte. Be grijpen zij niet, dat de jeugd haar mening vrij moet kunnen uiten, om tot klaarheid over zichzelf te komen? Daarom, aan de mensen die deze rubriek samenstellen en van discussie stof voorzien: het is zeer belangrijk dat een dergelijke rubriek er is, het is zelfs noodzakelijk en ik hoop werkelijk, dat ze nog veel van zich laten horen." Joh. B. de Winter. Hans Reinders meent, dat deze ru briek niet beter geleid kon worden, dan ik het gedaan heb. Normale be scheidenheid verbiedt mij, hem gelijk te geven. Ik kan alleen verklaren, dat ik het niet beter had kunnen doen, wat heel iets anders is. Een sinecure was die leiding niet, een vreugde al tijd. Alleen wie regelmatig met jonge mensen omgaat kan het de oude mys ticus nazeggen: „Ich glaub' es wird noch alles gut". Ik dank jullie voor je vertrouwen en je vertrouwelijkheid, D. L. Daalder. VRIJDAG 30 APRIL 1954. HILVERSUM I 402 m. NATIONAAL PROGRAMMA. 7.00 Klok. 7.01 Ge lukwens door Mr L. A. Kesper 7.07 Nws. 7.22 Gram. 8.00 Klok. 8.01 Gelukwens door Mr L. A. Kesper. 8.07 Nws. 8.22 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.25 Watèrst. 9.30 Klein koo:r 9.45 Morgendienst. 10.15 Gram. 10.45 Rep. Défilé Soestdijk en grote militaire parade in Rotterdam- 12.00 Promenadeork. en sol. 12.30 Land en tuinb meded. 12.33 Promenade-ork. (verv.). 12.55 Tulpenrally 13.00 Klok. 13.01 Toespraak door Z.E. Dr W. Drees. 13.05 Nws. 13.20 Kon. Militaire Kapel. 14.00 Klok. 14.01 Voor de vrouw. 14.15 Kamerork. en solist. 15.00 Voor de jeugd. 16.00 Amus. muz. 16.35 Geluk wensen door Nederl. emigranten. 16.50 Radio Philharm. ork (stereofonische uitz.). 17.35 Soort. 18.00 Nws. 18.10 Me- tropole-ork. 18.40 Koninginnedag in Nieuw-Guinea, Suriname en Nederlandse Antillen. 18.55 Meester-trio (stereofoni sche uitz.). 19.20 Ronde van Nederland. 19.25 „Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts" klankb. 20.00 Klok. 20.01 Nws. en weer- praatje. 20.08 „Nederland jubelt", gevar. progr. 21.30 Wedstrijd in kennis v, d. Vaderlandse Geschiedenis. 21.55 „Over bluffen gesproken22.30 Mariniers kapel. 23.00 Nws. 23.15 Koninginnefeest bij de Nederlandse Clubs in Londen, Parijs en Milaan. 23.50—24.00 Dagslui ting en Wilhelmus. HILVERSUM II 298 m. NATIONAAL PROGRAMMA. 7.00 Zie Hilversum I. 9.45 Gram. 10.15 R.K.-uitz. 10.45-24.00 Zile Hilversum I. TELEVISIE. NATIONAAL PROGR.. 10.20—12.00 Rep. feestelijkheden in de tuin v. h. paleis Z.M. Koning Frederik en H. M. koningin Ingrid van Denemarken en van de fees telijkheden in den lande t. g. v. de ver jaardag van H. M. Koningin Juliana. NATIONAAL PROGRAMMA. - Ter gelegenheid van de vijf-en- veertigste verjaardag van Konin gin Juliana wordt er over beide zenders een Nationaal Program ma uitgezonden, dat in gepaste afwisseling ernst en verstrooiing mengt. Een van de voordelen van zulk een uitzending is, dat er nog al eens mogelijkheden ontstaan om aandacht te -wijden aan de kunst van eigen bodem. Zo ook hier: liet omroepkanierorkest geeft bijvoorbeeld een concert van achttiende-eeuwse Neder landse muziek: een concerto gros- so van Hellendaal, een viool concert van Hurlebusch en een synfonia van Mahaut <14.15 uur)- Voor 's avonds is er een groot feestprogramma onder de titel Nederland Jubelt, waaraan onder meer Wognum's Zangkoor mede werkt. Waarin het aandeel van dit koor bestaat, is nietopgege ven. Groot Omroepkoor en -or kest voeren bewerkingen van Va- leriusliederen van Henk Badings en van volksliedjes door ver schillende componisten uit 20.08 uur). NU VAST staat, dat Nederlai Antillen en Suriname elkaa nenkort op een Ronde Tafel-i rentie zullen ontmoeten, ten het overleg over de nieuwe kundige verhouding tussen de Rijksdelen te hervatten oj grondslag van het ontwerp-st; in het begin van dit jaar te lemstad en Paramaribo opge heeft de regering hedenmorge ontwerp gepubliceerd. Uit de ding blijkt, dat de band tusse drie Rijksdelen een vrijwillige dat dit statuut in gemeen ov is vastgesteld. In het hierna vo de uittreksel zullen wij de 1 naamste bepalingen ervan samenvatten. Vanzelfsprekend worden in de ste artikelen het koningschap var ningin Juliana en haar opvo over het koninkrijk en de ve woordelijkheid van de mini vastgelegd. De gouverneur v genwoordigt de koning in Surii en op de Antillen en wordt deze benoemd. Regelen aanga benoeming en ontslag worden Rijkswet gesteld, maar zijn bevi heden, verplichtingen en verants delijkheden worden omschreven Rijkswet of bij Algemene Maat van Rijksbestuur. Als aangelegenheden van het ninkrijk - en dus niet van de a derlijke delen - worden genoemi verdediging, de buitenlandse be kingen, het Nederlanderschap, derorden, vlag en wapen van Rijk, het vreemdelingenrecht e.d deze zaken worden in samenwei behartigd en waar mogelijk wo de landsorganen ingeschakeld. 6). Volgens artikel 7 is de raad ministers van het Koninkrijk mengesteld uit door de koning noemde ministers en door de Suriname resp. de Antillen benoe gevolmachtigde minister. Deze n< deel aan het overleg in de Raad Ministers en in de vaste colleges bijzondere commissies uit de voor aangelegenheden van het ninkrijk, die het betrokken land ken. Indien een bepaald onderv daartoe aanleiding geeft, zijn de trokken overzeese rijksdelen ger tigd, tevens een minister met r gevende stem aan dit overleg doen deelnemen. Indien de gevolmachtigde mini van Suriname of van de Antillen der aanwijzing van de grond wa: hij ernstige nadelen voor zijn I verwacht, heeft verklaard, dat land niet ware te binden aan voorgenomen voorziening houde algemene leidende regelen, zo i artikel 12, dan verkrijgt zulk voorziening voor het betrokken 1 NOOHDERMARKTBOND, 29 April. 7000 kg uien 2.507.10, grove 2.7 6.60, drielingen 1—2: 3000 kg bleten 5.405.60, B 4.60.000 kg peen B 1 tot 18.70, C 9.70—12: D 7.50—9.50; 190 kg rode kool 7.60—25.50; 75000 kg i kool 13.60—29.30; 280.000 kg Dee witte kool 6.5019.10; 6000 kg wi I 73—76: II 73—74; IIB 62—72; III 66, afwijkend 30—57; 400 kg prei I II 15. WARMENHUIZEN, 29 April 1954. 40.400 kg rode kool 7.0023.70; 31 kg Deense witte kool 6.40—15.60; 23 kg peen 16.3018.10; 525 kg uien 3 grove uien 3.90; 280 kg witlof 51.0 69.00. LANGEDIJKER GROENTEN Cl TRALE. 29 April 1954. 143.000 witte kool 6.008.10; 33.000 kg g kool 13.80—27.00; 2500 kg rode k 11.70—25.30; 3900 kg witlof 1B 59.0 72.00. 2 B 44.00—62.00' 2500 kg bie' A 5.20—5.30; 19.000 kg peen B 9.1 18.80, C 7.60—10.90; 13.000 kg uien 1.703.40, grove uien II 1.502.70. OBDAM, 28 April. 150.000 kg peen f 13.40—20.10; C 9.40—11.70; D 7.® 10.30; 18000 kg bieten A 5—5.30; B 4.4; 3000 kg uien 1.90—2.80; grof 2. 2000 kg gele kool 13.40—18.20; 7500 witlof le 77—1.04; 2e 72—98; 3e 55— 4e 44—55. BLOKKER, 28 April. Witlof 61— sla 10—21; spinazie 47—56; Prei 16— andijvie 45—67; selderie 24—28; g, biet 14—16; rabarber 25—32, radijs •ardappelen 17; uien 2.904.50; Jonatl 4762; Goudreinetten 3858; Pres. Engeland 36—67. HEM, 28 April, Witlof 46—83; spina 8845: radijs 1011; ronde biet 56. peen 8—9.70; midd. uien 3.90—5.60; g uien 3.80—6.30; St. Remy 51; Jol than 68. WOGNUM, 28 April Spinazie 55; u middel 2.80—5.20; grof 1.80—2.50; a I.10—2.20. Aanv. 7000 kg; prei 25; u lol A 67—88; B 53—73; 40—63; s 2246. Aanvoer 7500 kg.; Peen B 8.3 18.80; C 7.60—11.30; D 7.10—12.30; a: 68.40. Aanvoer 35000 kg. Sla 8—17; Rémy 48; knolb. A 5—6.10; B 4.—. Aa II.000 kg. Rabarber 24—26; gare bie M—14.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 2