Bergensche
Bad-, Duin- en Boschbode
f
EERSTE JAARGANG. No. 10.
VRIJDAG 5 AUGUSTUS 1910.
LjlJLu-*-
REDACTEUR-UITGEVER: C. NANNE8 GORTER.
BUREAU: „DE NIEUWE COURANT", ALKMAAR.
Een verzoek.
Aan de Adverteerders.
Brieven uit Bergen aan Zee
Van verschillende zijden ontvingen wij
aanvragen om het eerste nummer van dit
blad, doch kunnen hieraan niet voldoen,
wijl die eerste oplage in haar geheel ver
zonden werd.
Wellicht is er onder de lezers iemand,
die dit eerste nummer nog in zijn bezit
heeft en bereid is om het ons terug te
zenden. Hiermede zou men ons een groot
genoegen doen!
De inwoners van Bergen en Bergen aan
Zee worden vriendelijk verzocht hun adver
tenties, die zij niet direct aan ons adres
(bureau „de Nieuwe Courant" te Alkmaar)
zenden, te willen bezorgen bij den heer
D. BEELDMAN, Hoflaan 227, die zich bereid
verklaard heeft deze in ontvangst te nemen.
De prijs der advertenties is 10 cent
per regel.
De courant wordt op ruime schaal gratis
verspreid door geheel Nederland en komt
dus onder de oogen van duizenden.
Adverteeren in de „Bergensche Bad-,
Duin- en Boschbode" geeft voordeelen aan
allen, die bij het vreemdelingenverkeer be
lang hebben
Zegt het voort
van I960.*)
Bergen aan Zee, 10 Juli 1960.
Lieve Moeder,
Vanmiddag kreeg ik een kostelijk idéé: ik wil
U eens op ouderwetsche wijze, met pen en inkt,
eigenhandig schrijven. Hoe vindt U dat? Het is
toch veel aardiger om een langen brief te krijgen,
dan telkens die korte draadlooze telegrammen!
De reis met de „Bergen aan Zee" van de Hol-
land-Amerika-lijn was genoegelijk, alleen de bad
kamers waren wat klein en er waren veel Chinee-
zen aan boord. Vervelend gezelschap! Het eten
was best. Paul was met zijn hut nog al tevreden.
Hij zette in Rotterdam handig zijn vliegtoestel in
elkaar, en na een uur kwam ik met mijn schat te
Bergen, aan Zee. O, Mammie, wij zijn onuitspre
kelijk gelukkig! Om over 't strand te vliegen, von
den wij heerlijk. Paul zeil: „als we hier vallen,
breek je zelfs geen been.;- Dat wil ik ook liever
niet, want om een heel nieuw been te laten aan
zetten, daarmee gaan nog wel een paar maanden
heen. Het hotel lijkt mij best. De eetzaal is boven,
zoodat we na het diner, bovenop 't hotel, op een
gezellig terras kunnen uitrusten. Uit de keuken,
die naast de eetzaal is, komen de schotels zoo
echt smakelijk aanrollen.
Vanavond zaten we in een oud café op 't plein,
dat midden in de stad'ligt. Morgen schrijf ik U
nog eens. Paul wil naar bed en roept ongeduldig
naar me. Het stellen van zijn areo heeft hem mis
schien wat vermoeid; daarom zal ik hem maar
zijn zin geven. Je liefhebbende dochter
Jenny.
15 Juli 1960.
Liefste Mama,
Nu wij hier een paar dagen zijn, wil ik U van
alles meer vertellen. Bergen aan Zee is een god-
delijd oord. Wij hadden totnogtoe heerlijk weer,
maar vandaag stormt en regent het. De eigenaar
van het hotel staat den heelen dag met zijn verre
kijker naar de lucht te turen, niet alleen, om te
zien, of 't weer nog ophaalt, maar hij verwacht
gasten in areo's. Hij is naïef bezorgd over zijn
gasten
Maar laat ik U nu van Bergen aan Zee zelf
vertellenMidden in de plaats is, zooals ik U
schreef, een groot vierkant plein. Dit is's avonds
na zonsondergang het middelpunt van verkeer en
gezelligheid. In Holland heerscht een geest, om
hun beroemde zeventiende eeuw niet te vergeten,
men houdt er niet alleen van om er over te spre
ken, maar men tracht ook die oude kunst na te
bootsen. En dit plein, dat geheel in Renaissance
stijl gebouwd is, zooals Paul mij vertelde, is een
voorbeeld, hoe mooi de bouwkunst vroeger was.
Al die gezellige trapgeveltjes maken een keurig
effect. Bijna alle huizen zijn café's of hotels. Stoe
len en tafeltjes staan tot ver op straat. Midden op
't plein, naast het gedenkteeken speelt een muziek
corps iederen avond. Rondom wordt door jongelui
gedanst. Alle café's zitten vol met vreemdelingen,
auto's banen zich met moeite een weg door de
menigte. Op 't schitterend verlichte plein is een
gekrioel en gewarrel, dat allergezelligst is. Soms
wordt 't Paul te druk, wij zoeken dan een rustig
hoekje op 't strand, dat vlak bij is. De zee is kalm.
De maan verlicht met een bleek schijnsel het
strand en het water. Wij gaan dan tegen 't duin
zitten. Pault vleit zich tegen mij aan, en zijn lieve
hoofd neem ik tusschen mijn handen. Van verre
en nabij klotsen de golfjes op de oneindige uitge
strektheid tegen elkander; zij maken een regel
matig murmelend geluid, dat, wanneer je aan 't
peinzen raakt, liefelijke woorden in je oor fluistert.
Gewoonlijk zijn dat Paul's gedachten, die mij op
deze wijze geopenbaard worden. Van den stads-
kant overstemt nu en dan trompettergeschal deze
rustige muziek van de natuur. De deunen van
sleepende walsen roepen ons weer in 't leven
terug, en bijna iederen avond dansen Paul en ik,
voor wij naar huis gaan. Ik heb aan Paul voorge
steld om hier onze heele huwelijksreis te blijven.
Uw liefhebbende
Jenny.
20 Juli 1960.
Liefste Moeder,
Het merkwaardigste wat hier is, vergat ik nog
te vertellen. Midden in 't Kurhaus is een bron,
waar te krijgen is zuiver duinwater Het is 't hel
derste water, dat ik ooit gezien heb en wordt door
doctoren als heel gezond aanbevolen. Het schijnt
verre te verkiezen te zijn boven de Duitsche mine
raalwateren, waarvan de menschen, evenals in Uw
jeugd, ook nu nog veel drinken. Maar ureer
en meer vindt het ingang, dat zuiver duinwater
veel beter is. Vooral voor menschen, die veel van
alcohol houden, moet het heel goed zijn! Paul
zegt ook, dat een glas koud drinkwater even lekker
is als bier, vooral op warme dagen. Ik zal het
water ook proeven, want Paul gaat bijna altijd
alleen naar het Kurhaus. Ik weet niet waar
om hij dat zoo graag wil. Daar moet nu maar een
einde aan gemaakt. Zal ik U een fleschje sturen
per luchtballon?
Vanavond na het diner zaten wij op 't strand.
Het was vandaag warm en er was geen wolkje
aan den hemel. Toen heb ik een zonsondergang
gezien, zoo mooi als nooit in mijn leven. De zon
was een groote roode cirkel, die heel langzaam in
zee verdween. Lang daarna bleef de hemel rose
gekleurd. Wij stonden eerst op, toén 't pikdonker
was, om nog een bedrijf van een operette te zien,
die in een van de theaters gegeven wordt. Daarna
zaten wij tot, 's nachts drie uur in den zoelen zo
mernacht op 't plein. Adieu, moeke, omhelsd door
Uw liefhebbende
Jenny.
P-S- Voor P. kocht ik een vermiilioen sport-
ceintuur.
25 Juli 1960.
Schattekind van een Moeder,
Nee, de menschen zijn hier al te dol. Stel U
voor, zij wandelen nog, uren lang. Paul wou eerst
niet, maar ik moest met alle geweld dat grapje
ook eens uithalen. Wij wandelden in anderhalf uur
naar Bergen, waar ook veel badgasten logeeren,
omdat je vandaar elk oogenblik in auto's naar
Bergen aan Zee kunt gaan, en er bestaat tusschen
deze plaats ook een rolschaatsenweg. Ik was natuur
lijk doodmoe, toen ik in Bergen aankwam, maar ik
moet zeggen, het was de moeite waard. De duinen
zijn beplant met snoeperige boschjes, waar 't ge
zellig wandelen is. Het is zoo aardig, dat zoodra
je buiten Bergen aan Zee zelf komt, de onver-
valschte natuur bewaard is gebleven. Dat is ook
't geval met 't strand, waar geen pieren, strand-
boulevards, of wat ook zijn. Morgenochtend vroeg
gaan we eerst tennis spelen, en daarna vliegen we
