Bergensche
Bad-, Duin- en Boschbode
Een leerzame statistiek!
DERDE JAARGANG» No. 10
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1912
REDACTEUR-UITGEVERC. NANNES GORTER.
ADRES: BUREAU „DE NIEUWE COURANT", ALKMAAR
Dit nummer bestaat uit 6 bladzijden.
Naor Barege aon Zee.
Goede lucht en goede voeding, die
beiden behooren bij elkaar!
Het aantal te Bergen vertoe
vende vreemdelingen bedroeg:
Op
21 Juli 1908
300
Op
28 Juli 1909
500
Op
29 Juli 1910
705
Op
28 Juli 1911
1068
Op
27 Juli 1912
1238
Op
2 Augustus 1912.
1357
Op
10 Augustus 1912
1417
Zóó gaat 't goed; bij een der
gelijke stijging is elk commentaar
overbodig!
As kijnd op schól zonge w'al da' versje van
meneer Jurriejaón, die zooveul wies te verhaole,
umdattie zukke verre reize deei, en nou op 'n
auwere lêfted, nou begrijpe we ers terdeeg de
waorhed, die in da' versje stook. Da's mar vast
en zeker: agge alted mar vlak bij honk blijf en
noot is 'n kekske gao neme in andere slreke van
't land, dan blijfde kraot zoo dom as de ezels en
de bokke, en durrem ze'k, motte zoo nouw en dan
is op te sokke. Ikke en de vrouw dochte d'r ok
zoo over en we gonke 'n buitelAndse reis maoke
nar Barege, nog 'n stuk wijjer as Alkmaor Ziede
we weure nog van z'n léve zoo wijd nie van huis
af gewes, mar 't reize is nog al mekkelek teges-
wooreg, en wA nou de koste betref, aach da' val
genog mee vur 'n half tientje reisd' al '11 heel
end de wèreld in. We gonke 's aoves mitte trein
van 5 uur zooveul en om efkes 10 uur zeute w'al
te Barege in Russeweg en dan motte telle, da
we onderweges nog meer As Anderhalf uur vertuk
hadde gehad. We wiere d'r heel aoreg ontvonge,
da' mo'k zegge, en we vuulden ons eige d'r daolek
op ons gemak, da's waor! De minse weure d'r
meer as vrindelek, en toe we d'n Andere mArege
nao dA we bes geslaope hadde, al was 't nie thuis
in de bedsteij beneje kwaome, stond de koffie-
taofel ma'k verzinke al netjes klaor en weur de
thee al verreg. 'k Zeg zoo tege de vrouwda's
n°g 's gemekkelek, dern, zoo mar aon te kunne
tijje, zonder dagget eiges hoef reei te zette, zeg!
„Nou zeese da' zal waor zijn." Toe we
zoo 't een en Ander hadde gebruek, gonke we 't
darp is in en we stonte d'r rizzenaobel beduusd
van zoo mooi as 't daor midde in da' hout leug;
't was overal bosch, waor g'ok her keek, en zukke
mooie viellaas d'r tussche, sjonges nog toe. da's
aoreghed. Wilde wel geleuve, a'k oe alles mos
vertelle, wAve daor gezien hebbe, dan ha'k t'r
zoo waor a'k 't oe zeg vertien daog veur van
noode neeje?vertien daog,! En durrem raoi 'k
oe aongaot 'r eiges mari "s hen waog t'r 'n
paor tientjes aon en ik geef oe de verzekering,
dagge d'r gin berauw var»» zul hebbe, heur! Daor
Aiedde b.v. om mar 's 'n paOT dinge tenumme, die
rewiene midden in 't darp van die auwe kerk, en
d'r omher al die auwe- en nijjerwetsche huizedie
auwe nAstal bij de smid, die meer as drie honderd
jaor oud is, die stal mein D'r vlak bij hedde
zu'n boekwinkel en daor kopte vur 40 cente 'n
gids, waor ge alles in léze kun en dan zijde zoo
van alles op de hugte, béter a'k 'toe vertelle kan
En dan die mooie laone van eike- of sparreboome
dur 't bosch daor bij Kraonefeurg en 't Hof aach
mins, aach mins daor kund'oe gin adee van
vurreme. Rondom dur hooge boome omgeve vijnde
die iezend groote renbaon, die nou buite gebruik
is, wa k Arg jommer vijn. Daor koste al m'ii perd
en koeije wel op waije! 't ls kollesaol, dA ze'k
en dA mein 'k! De spoorwaoge rij zoomar midde
dur 't bosch zonder afsluitings of zoo, mar hij lig
aldeur te belle, zoodagg'm goed kun heure aon-
komme. Uure wijd kunde dur die bossche loope,
en komde efkes aan de rAnd, dan ziede vlak vur
oe de hooge duine, waorachter nou de zee lop.
Daor motte ök 's her gaon, heur! Worde muuj
van 't loope, dan gaode 'n poske op zu 'n bank
zitte of zoo mar in 't gres, of ge gaot nar de
rustende Jaoger en drink t'r in die mooie tuin 'n
fijn teske koffie en ga zijt zoo de muujeghed wer
vergête. Ik kan goed geleuve, da' veul minse in de
zomer zu 'n tedje nar BArege gaon, en benaome
da' soort minse die deur de bank veul druktes aon
't heut hebbe, om daor is wa' te gaon utruste van
al de rompslomp en al 't geroezemoes van 't léve-
We zeuge verschaie minse zoomar midden in 't
bosch in zu 'n stuk van 'n vischnet of zoo wa',
da' ze mi' tauw aon twee boome hadde opgehonge,
ligge te léze of te slaope. Oe kos zoo mAreke, da'
ze d'r eige van de heele wèreld op 't oogeblik
niks aontrokke! 'k Zeg tege de vrouw: zu 'n ding
mos 'k ok hebbe in d'n bongerd achter 't huis,
om daorin 's middegs 'n dutje te gaon doen, war?
„Nou, zeese daor za'k nie veul van zegge, mar
agge nao d'n éte op te opkaomer onder de taofel
gao ligge, mid 'n kusse onder heut, dan kun d'm
ok nog al aoreg ketoen geve, war, en zu 'n ding,
dagge zoo aon de boome hang, kos Awer ampart
geld, witte
's Middegs gonke we mitte spoor mee nar BArege
aon Zee; ers 'n end deur 't bosch en toe dwars
dur de duine. Kek, da's nog mar 'n begin van 'n
dArp, d'r staon nog mar 'n groote darteg huize,
mar ze meuge d'r zijn, heur! 't Begin is goed en
da' beloof veul. D'r is al 'n groot badhuis, d'r zijn
al hotels en pansjons; d'r is al 'n ewig mooi park
aongeleed rondom dur hooge duine ingesloten,
mid AnderhAnde soorte van blomme en plAnte;d'r
is ok 'n baon vur dA lammateunes spul da
kende wel, alles êve keurig en punteweelen dan
't prinsepaolste vur 'n badplaats: de groote, wijje
zee mid 'n zuutjes afloopend strand, waor ge hon-
derde van badStoele vijnd en van die houten hues-
kes op raoi vur de minse, die d'r eige in de zee
is heelemaol wille verfrissche.
Wa 'n gezelleg aonzien zün strand, mid al die
speulende, graovende of baoijende kijnder, en al
die in 't zAnd liggende of in de stoele rustende
minse, en daor in 't waoter die dAnsende of zwem
mende badgaste, zoo echt vrij en ongedwongen
Da' zodde toch zoo in Andere badplaotse nie kunne
doen, zoo mar in zu 'n zwembokske aon te loope.
In Schevelinge zulde wel mitte gekleede jas aon
en d'n hooge hoed op in 't waoter motte, zo 'k
denke. En agge te Schiedam zoo in 't bad gonk,
dan weur de zoo opsepikt en gonkte de kas in.
'k Zeg tege de vrouw: 'k gaoi dr ok is in heur;
ik kan goed zwemme witte, mar ze haij d'r veul
op tege, 'k hieuw evel aon en daor gonk 't her.
De vrouw gonk in zu'n groote stoel zitte en ikke
de zee in lekker heur!
Ge word r 'n heel Ander mins van, wilde 't
geleuve, en da wi'k oe wel zegge: a'k t'rzoodich
bij wónde, dan zeut 'k 'r ielken d^g in, en gij?
D'r wier me verteld As dA BArege aon Zee de
jongste badplaots is van 't heele land en nog maor
enkelde jaore bestaot, mAr dA veurspel 'k oe: mi
zukke minse aon 't roer, as t'r hier zijn dan zal
't 'n ding van belang worde, dA zuid' is zien!
Ik zij blij. da 'k t'r is zij gewes en 'k zou d'r
op 'n Ander jaor bes weer hen wille heur, pasop!
Andelst, 31 Juli. H. D.
Telken jare komen meer zomergasten naar Ber
gen en naar Bergen aan Zee, om te genieten van
de heerlijke lucht van bosch, duin en zee en om
aldaar nieuwe krachten op te doen en blijde levens
lust te winnen
Prachtige wandelingen en reine lucht vinden zij
in overvloed en na een flinke tippeling in het
bosch of langs het strand, komen zij in hun tijde
lijk tehuis terug met een gezonden eetlust.
Hoe staat het nu echter met de voeding?
Er zijn hotels en pensions waar deze niets te
wenschen overlaat, maar er zijn ook pensions,
waar dit niet het geval is. Wel doen de pension
houders hun best om het hun gasten naar den
zin te maken, maar voor een deel zijn zij eenvou-
"dige dorpsbewoners, die de eischen der stedelingen
niet voldoende kennen en niet geleerd hebben
spijslijsten saam te stellen en de spijzen te berei
den zooals dit door de zomergasten gewenscht wordt.
Voor een ander deel zijn zij van elders gekomen
en kennen deze eischen wèl, doch probeeren zoo
veel mogelijk te verdienen ten koste van de
zomergasten, die, hoewel bij andere streken van ons
land vergeleken behoorlijke prijzen betalend, dikwerf
met een gevoel van onvoldaanheid van tafel opstaan.
