Bergensche
Bad-, Duin- en Bischbode
NEGENDE JAARGANG. - No. 6
ZATERDAG 13 JULI 1918.
NANNES
GORTER
Langestraat
Redacteur-Uitgever:
Een Ministeriëele circulaire.
Alkmaar.
Strandwandelingen.
NIEUWSBERICHTEN.
Verstrekking van Distributiegoederen
aan tijdelijk verblijfhoudenden.
De BURGEMEESTER van BERGEN (N. H)
brengt ter algemeene kennis, dat bij liet Levens-
middeJenbureau ten Raadhuize verkrijgbaar zijn
I, voor alle tijdelijk verblijf houdenden:
<7. bons voor Aardappelen.
b. bons voor Kaas.
II. voor tijdelijk verblijf houdende kinderen en
zieken op eene schi iftelijke verklaring van een
geneesheer:
a. bons voor Gort.
De Rijksvetkaarten, thee-, koffie- en broodkaarten,
zijn in alle Gemeenten geldig.
Alle andere distributie-artikelen kunnen belang
hebbenden zich uit de Gemeente van hoofdverblijf
laten toezenden.
Verdere inlichtingen aan het Distributie-bureau
(Raadhuis) verkrijgbaar.
De Burgemeester voornoemd,
J. VAN REENEN.
Naar wij vernemen heeft de Minister van Land
bouw de volgende circulaire aan de gemeentebe
sturen gezonden, die echter bij navrage onzerzijds,
Donderdag nog niet in het bezit van óns gemeente
bestuur was.
„Van verschillende zijden is opnieuw de vraag tot
mij gericht maatregelen te treffen, teneinde te voor
zien in de behoefte aan levensmiddelen voor per
sonen, die in deze maanden tijdelijk buiten hunne
vaste woonplaats vertoeven. In verband hiermede
heb ik de eer u mede te deelen, dat ik bereid ben
aan daartoe in aanmerking komende gemeenten een
vermeerderde hoeveelheid van enkele der gerant-
soeneerende Regeeringsartikelen te doen toekomen,
in evenredigheid met de tijdelijke toeneming der
bevolking, die in zoodanige gemeenten zich zal
voordoen.
De betreffende gemeenten gelieven daartoe aan
het Rijks Centraal Administratiekantoor voor de
Distributie van Levensmiddelen opgave te doen van
het aantal personen, dat vermoedelijk tegelijk in
hun gemeente zullen vertoeven.
Het R. D. K. heeft het recht van de gemeente
besturen te vorderen, dat na afloop van iedere week
een opgave aan haar gedaan wordt van het aantal
personen, dat in die week tijdelijk verblijf hield in
de betreffende gemeente, den duur van hun verblijf
en de gemeente waar deze personen gedomicilieerd
zijn.
Met het oog op de voorhanden voorraden kan
voor deze personen beschikbaar worden gesteld:
aardappelen, vleesch (of eenheidsworst), kaas, vetten,
gort of havermout, vermicelli en macaroni.
Om te voorkomen, dat ook in de plaats hunner
inwoning de tijdelijk verblijfhoudenden distributie
goederen kunnen betrekken, is eerige controle ge-
wenscht. De meest eenvoudige en atdoende handel
wijze lijkt inij, dat de belanghebbende in zijne
woonplaats op het levensmiddelenbuteau zijn bon
boekjes enz. afgeeft en daarvoor teiug ontvangt een
regu, een z.g. Distributie-verklaring", op vertoon
waarvan in de plaats van bestemming de ter plaatse
geldende bescheiden worden afgegeven.
Op de achterzijde daarvan wordt bij vertrek uit
de gemeente een stempel geplaatst, ten blijke, dat
de houder aan de plaatselijke distributievoorschriften
heeft voldaan.
Tevens wordt als datum daarop vermeld de laatste
dag van de periode, waarvoor belanghebbende
plaatselijke distributiebescheiden ontvangen heeft.
Een model van zoodanige vei klaring is afgedrukt
in „St.-Ct." 156.
Tegen inlevering van de behoorlijk afgestempelde
kaart, kan belanghebbende weder bij zijne terug
komst in het bezit van zijn bonboekjes c.a. worden
■gesteld.
Bij eene zoodanige handelwijze ondervindt de
administratie minder belemmering en moeilijkheden,
dan indien de inlevering van bonboekjes in de
tijdelijke verblijfplaats wordt verlangd, welke maat
regel bovendien geen afdoende controle waarborgt".
Nu in de laatste jaren onder onze landgenooten
de lust tot wandelen is toegenomen, ja, langzamer
hand als een soort van sport is erkend geworden,
zij het mij vergund den lezers van dit blad opmerk
zaam te maken op een terrein, waar zij hun wandel-
lust kunnen botvieren, maar dat daartoe tot dusverre
nog veel te weinig" werd ontgonnen.
Achtereenvolgens heb ik, aldus vertelt een inzender
in de „Kampioen", thans stuksgewijze ons Noordzee
strand afgewandeld van den Hoek van Holland tot
aan den zeedijk bij Petten. Behalve natuurlijk in de
onmiddellijke nabijheid der zeebadplaatsen, ziet men
op het strand zoolgoed als gel wandelaars. Het is
zonde en jammer, dat men die schoone gelegenheid
om in de frissche zeelucht zijn beenspieren te oefenen,
zoo ongebruikt Iaat; en het is dan ook daarom, dat
ik dit stukje schrijf. Het is daarbij onnoodig te ver
vallen in pathetische ontboezemingen over de heer
lijkheid der vèrgezichten, de prachtvolle tegenstelling
tusschen het schitterend blank der zonbeschenen dui
nen en het majestueuze blauwe watervlak, het heerlijk
wolkenspel, de koele zeewinden en de ozonrijke,
gezonde atmosfeer, die alle door onze kust zoo in
ruime mate worden aangeboden en die haar terecht,
ook in het buitenland, beroemd maakten. Liever wil
ik mij bepalen tot enkele practische raadgevingen.
In de eerste plaats dan verzuime men niet te letten
op den stand van eb en vloed, waarvan zoo
verbazend veel van het genot der wandeling afhangt.
Bij voorkeur wandele men in de uren, die aan den
laagsten ebstand onmiddellijk voorafgegaan: het strand
is dan breed, zoodat men dan een veel beter gezicht
heeft op de duinenreeks, en de bodem is effen en hard,
zoodat het een lust is er over te loopen en men niet
heeft te kampen met mul zand of met een weeken
grond waar men telkens inzakt.
In de tweede plaats wandele men steeds van het
Zuiden naar het Noorden, en niet omgekeerd.
Hiervan mag in geen geval worden afgeweken, wil
men niet een groot deel van zijn genot zien weg
genomen. Met de zon in den rug gedurende het
grootste gedeelte van den dag, heeFt men steeds den
blik op de schoonste verlichtingen, die anders, tegen
de zon in wandelend, grootendeels wegvallen, terwijl
daarenboven door het verblindende licht het lustig
uitkijken sterk wordt bemoeilijkt.
En eindelijk zorge men voor een passenden, luch-
tigen en schaduwgevenden hoed, liefst met breede,
omklapbare randen, b. v. een padvinders- of een
panamahoed. De gewone stroohoed met harde randen
is veel minder aanbevelenswaardig, daar deze niet
slechts minder schaduw geeft maar ook meer wind
vangt en losser op het hoofd staat.
Door „Alcmaria", Vereeniging tot bevordering van
het Vreemdelingenverkeer wordt Zondag 21 Juli,
des middags om half twee, op het terrein van de
Kennemer Sportclub aan de Nieuwpoortslaan te
Alkmaar een groot Concours Hippique gegeven,
gevolgd door een Springconcours voor officieren en
heerrijders. Er is aan prijzen een bedrag van ƒ1500
uitgeloofd, terwijl verschillende gouden en zilveren
medaljes ter beschikking zijn gesteld. De Jury zal
bestaan uit vooraanstaande mannen uit de paarden-
wereld. Reeds zijn vele inschrijvingen ingekomen.
Zonder twijfel zal dit concours ook wel de belang
stelling onzer zomergasten trekken.
De vacanties zijn begonnen en daarmede is meer
dan ooit een tijdperk aangebroken om uitstapjes
te maken.
Wij kunnen daartoe bijzonder aanbevelen een
watertochtje per „Alkmaar Packet" langs de Zaan
naar Amsterdam, ongetwijfeld een van de prettigste
pleizierreisjes, die men in deze streken kan maken.
De beide salonbooten uit den dienst Amsterdam-
Zaandam varen thans door tot Alkmaar, zoodat op
alle vertrekuren van Alkmaar een groote salonboot
vaart. Voor de dienstregeling raadplege men de
advertentie in dit nummer.
Wat onze badplaatsen, alle zonder uitzondering
de kleine zoowel als de groote, vóór hebben boven
die van het buitenland, dat is de aanwezigheid van
de zoogenaamde huif-strandstoelen, voor eiken be
zoeker voor een bagatel te huur per dag of halven
dag. Een morgen, een middag te Ioomen en te
soezen in zoo'n gemakkelijken stoel, die voor al te
groote zonnehitte en voor minder aangenamen wind
beschut, dat is al een zaligheid op zichzelf. De rus
tige afgeslotenheid, het stille staren over het wijde
watervlak, waarover de golven in haast gelijkmatige
kadans komen aangezet, de luwe sfeer, de zilte adem
van de zee en de zachte schaduw of felle zonnigheid,
dit alles werkt wel mee tot die volkomenheid van
genot-in-rust, zoodat men haast niet weet of men
zich nog op deze moeizame aarde bevindt of reeds
verplaatst raakt naar het heilig nirwana, waar geen
enkele zorg ons meer kwelt.
Evenwel dit zij er dadelijk bijgevoegd een
enkele dag aan zee verschaft u deze rust allerminst,
aldus wordt in „Morks Magazijn" opgemerkt. Het
tegendeel hiervan blijkt eer het geval te zijn. Men
voelt zich moe en loom, zwaar in het hoofd, bijna
kan men niet voort. Eenige dagen zijn er zeker mee
gemoeid, voordat men geakklimatiseerd is, en
dit te meer, naar gelang men een zwak gestel heeft
of ondermijnd werd door overmatig werk, waarvoor
men dan aan Hollands strand genezing zoekt. Een
verblijf aan zee dit kan in het algemeen wel
worden vastgesteld mag niet van al te korten
duur zijn. Een bepaalde tijd gaat er mee heen, wie
het langer kan uitbreiden, doet goed.
Naast de boerderij „Zuilenhof" staat een koetshuis
waarin een fraai bewerkte gedenksteen is aange
bracht, waarop de woorden gebeiteld staan„De
Oude Schans".
Een wandelaar, die hier dikwijls voorbij komt en
wiens aandacht op dezen gedenksteen was gevallen,
vroeg ons naar de herkomst en de beteekenis der
woorden.
Wij wendden ons om inlichtingen tot den eigenaar,
den heer Aug. Maschmeijer alhier, die zoo vriendelijk
was het volgende te melden:
„Wat den in mijn wagenhuis geplaatsten steen „In
De Oude Schans" aangaat, kan ik U rriet veel mede-
deelen.
Jaren geleden kocht ik te Amsterdam aan de
Bloemgracht een groot perceel, waarin vele jaren eene
houtkooperij van fijne houtsoorten gevestigd was.
Bij de verbouwing daarvan vond ik dien steen en
liet dezen naar mijn huis brengen.
Daar heeft hij meerdere jaren op den zolder ge
legen en toen ik in Bergen mijn wagenhuis verplaatste,
dat ooispronkelijk in den tuin van „Zuilenhof" stond,
heb ik den steen naar Bergen gestuurd en hem in
het geveltje een plaats gegeven".
De directeur van „de Rustende Jager" deelt ons
mede, dat hij met het gezelschap van den heer
