Corsetten Magazijn HiKeBreOer
Post-, Telegraaf en Telefoonkantoor
Hulppost- Telegraaf en Telefoonk.
Salon voor Scheeren en Haarsnijden
een Uswnfel van David de Groot
EEN IDEAAL HUWELIJK
Een Vragenbus.
ADVERTENTIËN.
Café „Duinvcrmaal^"
NED. HERV. GEMEENTE (Ruïne Kerk).
Zondag 11 Aug. voorm. 10 uur: Ds. F. J. W. v. d.
Kieboom.
EL1M.
Zondag 11 Aug. v.m. 10.30 zal de dienst in kapel
„Elim" vervuld worden door Ds. J. W. Berkelbach
v. d. Sprenkel uit Gouda.
Eiken weekdag korte morgendienst te 8.45.
ROOMSCH-KATH. KERK.
Zondag 11 Aug. De H.H. Missen te 7, 8V2 en 10
uur. 's Nam. 2 uur de Vespers. Onder de H. Mis
van 8V2 kan een ieder een nog niet bezette plaats
innemen.
Woensdag Vigilie van onze L. Vrouw ten Hemel
Opneming. Geboden vasten en onthoudingsdag.
's Nam. van 5 uur af biechtgelegenheid.
Donderdag feestdag van onze L. Vr. ten Hemel
Opneming te vieren als Zondag. De H.H. Missen te
7, 8V2 en 10 uur. 's Nam. 2 uur Vespers.
Zaterdagnamiddag van 5 uur af biechtgelegenheid.
door Mr. C. P. VAN ROSSEM.
„Weet je niet wie het is, Amélie?"
„Neen nooit gezien Het is natuurlijk
net zoo'n burgerjongen als Molkenstein Erg ge
distingeerd ziet hij er ten minste niet uit." Het kleine,
smalle mondje trok even omlaag in een ondefineer-
baren glimlach, die alles kon beteekenen, behalve
iets vriendelijks, de oogen dwaalden weer rond als
zochten ze iets, dat waard was de belangstelling te
trekken, de twee witte voetjes trappelden eenige
malen in een zenuwachtige cadans en met een
stemmetje, dat spichtig opklonk uit het wat al te
smalle figuurtje, gooide ze kortaf en gedecideerd
de woorden er uit:
„Iemand als Molkenstein in de tennisclub is al
erg genoegzijn vader is, geloof ik, professor en
nog wel in de wiskundeook al zoo'n burgerlijk
vakEn als hij nu nog de vriendjes uit z'n eigen
stand komt introduceeren, wordt hij waarachtig
onhoudbaar
„Ze komen hierheen", fluisterde Maud, die in
eiken onbekenden man een mysterie zag dat haar
aantrok en een beetje verlegen maakte.
Met schrik merkte Amélie op, dat de twee figuren
regelrecht op het tennishuisje afstevenden. Zou
Molkenstein den nieuweling komen voorstellen
Natuurlijk, hij had niet den minsten tact en trachtte
zich altijd in te dringen. Vervelend, je kon toch ook
weer niet al te onhebbelijk zijn en zelfs als je het
wel was, stootte dat meestal nog af op de olifanten
huid van dergelijke jongens van mindere familie.
Ja hoor, daar had je het.
„Mag ik u soms even voorstellen? Mijnheer
Bosch Freule van Siertsma en Freule Haamstede".
Amélie knikte even met een superieur knikje en
de wijze waarop ze het „mijnheer Bosch" van haar
lippen liet vallen, was van intonatie zoo vernederend
correct genuanceerd, dat de nieuw aangesprokene
het dadelijk opmerkte. Wat is dat voor een kind,
dacht hij bij zichzelf. Donders mooi meisje, maar
onuitstaanbaar van nuffigheid.
„Mag ik even bij u komen zitten", vroeg Mol
kenstein, en zonder op antwoord te wachten schoof
hij naast Amélie aan. Bosch zocht een stoel naast
Maud, die hij weliswaar leelljk en ongracieus oor
deelde, maar die hem dadelijk met een vriendelijk
lachje op zijn gemak had gesteld. En nu trachtten
ze te converseeren, iets wat eigenlijk een zeer speciale
gave is, die niettemin door het heele menschdom
wordt beoefend. Molkenstein probeerde het met
vragen te stellen, die onherroepelijk de een na de
ander dood liepen op de kille ongenaakbaarheid van
Amélie. Met Bosch en Maud ging het iets beter.
Maud bleek zich voor de temperatuur en het weer
te interesseeren en was het volmaakt eens met haar
buurman, die den stelregel verkondigde, dat een
cementen tennisbaan 's winters wel eens tot scheuren
komt. Toen viel een oogenblik de stilte, waarop
Bosch een nieuw probleem entameerde, het verschil
in zwaarte tusschen een Hollandschen en een Engel-
schen tennisbal. Maud hield vol, dat de nationale
bal zwaarder was, waarop haar buurman tot het
tegenovergestelde waagde te concludeeren, doch
aangezien het ze geen van beiden interesseerde, was
de discussie veel spoediger uitgeput dan ze het
zelf eigenlijk wel wenschten. En nogmaals viel het
stilzwijgen. Bosch nam intusschen met gretige oogen
Amélie eens op, het rozige teint als een heele fijne
pastel, de luchtig krullende haren, die in volmaakte
harmonie het gezichtje omlijsten, de fletse blauwe
oogen en het onberispelijke neusje trokken hem
onweerstaanbaar aan. Precies een mooi Engelsch
plaatje uit een Magazine. En hij hield van Magazine
gezichtjes, omdat hem van jongs-af aan geleerd was,
dat Engelsche meisjes mooier zijn dan andere.
„Willen we een mixed spelen als één der banen
vrij is?" Het was Molkenstein, die het woord
weer eens nam.
De twee meisjes keken elkaar veelbeteekenend aan.
Toen schokte Amélie's figuurtje even achterin haar
rieten stoel en met een korte oog-opslag naar de
zon verklaarde ze moeig, dat ze maar liever bleef
zitten, het was zoo warm om te spelen. Maud
beaamde dit volmondig.
„Een single vroeg Molkenstein aan zijn vriend.
Een oogenblik later stonden ze op en verdwenen
in het tennishuisje.
„Hoe vindt je 'm... Amélie?"
„Burgerlijk, hè ontzachelijk burgerlijk
Hij had heusch zijn naam- niet behoeven te noemen
om te toonen uit wat voor milieu hij komtWie
heet er nu Bosmijnheer Bosnatuurlijk van
origine winkelmenschen, of zoo iets dergelijks
„Je overdrijft. Zoo erg vind ik 'm nu niet
Het lijkt me juist nog al een aardige jongenhij
heeft in ieder geval goede manieren.
„Hoe kun je dat nu zeggen, MaudIk
vind 'm gewoonweg affreus Dat zware, groote
lichaam net een bootwerkeren dat leelijke
grove gezichtabsoluut een plebeeër heusch,
de orinige verraadt zich nooitZulke menschen
zijn gewoon om voor te rillenik zou geen set
met 'm kunnen spelen Goddank dat hij weg is
gegaan ik geloof wel dat hij het voelde
,Je was tenminste niet eig vriendelijk tegen
'm
„Ik kan nu eenmaal niet vriendelijk zijn met
zulk een soort menschenIk voelde dadelijk een
onoverkomelijke antipathie voor dien man. Hij mag
het gerust merken Het laat me volmaakt koud
„FreuleAmélie schrikte plotseling op. Ze
had absoluut niet gemerkt dat George van Weert
op haar toe was gestapt en nu van achter haar
stoel haar lachend in de oogen keek.
„Hoe gaat het met u, mijnheer van Weert
hè... U hebt me heusch even doen schrikken!"
De nieuw aangekomene liet zich nonchalant in
een stoel vallen. „U hebt al kennis gemaakt met
mijn vriend Bosch", merkte hij vluchtigjes op, ter
wijl hij met moeite zijn sigaret op de lucifers-vlam
trachtte te prikken.
„Is dat een vriend van u?" vroeg Amélie met
verbazing, „wat is dat dan voor een mijnheer Bos?"
„Welzijn vader is kamerheer van de koningin,
Bosch van Putte en Oosthoek, zijn moeder is een
freule van Baerl. Hij is nog in de verte familie
van me."
Het was Amélie of ze duizelde. Dus geen mijn
heer Bos, maar een Bosch van Oosthoek, en daar
enboven puissant en puissant rijk. En hij had haar
nogal met zooveel sprekende bewondering aan zitten
kijken! Groote God, had ze dat maar geweten...!
Nu zou hij natuurlijk niet de minste notitie meer
nemen. Ze had 'm zoo onhebbelijk behandeld, precies
alsof hij de zoon van een timmerman was. Wat zou
hij wel van haar denken? En waarom was hij dan
ook meegekomen met dien burgerjongen van een
Molkenstein? Typisch burgerlijk ook van Molkenstein
om zoo iemand voor te stellen als mijnheer Bos, Bos
sec. Je kunt toch niet aan iedereen ruiken dat hij
van goede familie isCriant vervelend! Kijk, hij
was juist uitgespeeld. Als Maud er niet bij was ge
weest zou ze even naar hem toe zijn gegaan om hem
te vragen voor een mixte, het stond nu wel wat al
te gek, vooral na haar uitlatingen van zoo straks. Als
ze George van Weert eens voorstelde een setje te
spelen, misschien zou hij dan wel zijn vriend Bosch
als vierden partner vragen. Hè, heerlijk, het was net
of hij haar gedachten raadde, bij het eerste woord
al had hij zijn vriend geroepen. Zou hij het aan
nemen? Ja hij nam 'het aan, hij kwam al op hen af
Ze zou haar schade van straks wel even inhalen, ze
kende de charme van haar lachende mond, ze wist
hoe gevoelig die Jèngens waren voor een paar vrien
delijke woorden er»* een koket oog-opslagje. Stond
het wel netjes hem een paar passen tegemoet te gaan,
kom, ze moest daarover maar niet te veel nadenken.
Het zou bovendien de kans vergrooten hem als
partner te krijgen. Vooruit dan maar, misschien hing
haar heele verdere toekomst van dit moment af
Jacques Bosch begreep er niets van. Plotseling was
dit kind een heel ander wezen geworden. Ze was
een en al gezelligheid, ze babbelde leuk vrij uit, ze
kon 'm zoo verrukkelijk koket aankijken. God, wat
een schat van een meisje. Alleen al voor dat roode
mondje zou je een moord kunnen doen. Vreemd
toch, zoo'n eerste indruk. Je kon je zoo leelljk ver
gissen. Ze was heelemaal niet stijf en gemanieerd en
aanstellerig, ze was in alle opzichten het echte na-
tuurmeisje. Hoe ondeugend flapte ze er niet alles
uit, ze wilde zelfs hu de mixte met h e 111 spelen.
Waarschijnlijk was ze zoo straks een beetje moe
geweest, bevangen door de warmte. Dat had je bij
meisjes wel meer. Kijk, daar keek ze hem weer zoo
leuk aan nu hij haar de ballen aangaf. Zou ze iets
voor 'm voelen? Waarom niet, het zou z'n eerste
verovering niet zijn. Maar ditmaal ging het 'm als
een warme stroom over het lichaamnog nooit had
hij een meisje ontmoet, dat 'm in haar uiterlijk al
dadelijk zoo sterk had geimpressioneerd. De familie
was wel voldoende, geen titel maar een goed patricisch
geslacht. En als hij zich niet vergiste waren ze nog
geparenteerd aan de Van Oirschots. Veel bezwaar
zouden ze er thuis dus wel niet tegen hebben. Ook
financieel stonden ze niet kwaad, ze bewoonden
een groot huis en reden een twaalf-cylinder Pachard.
Er was dus niets op het meisje aan te merken Ja,
hij zou haar nog eens aankijken als hij haar de ballen
aangafnu had ze ze noodig Sacreju, daar zag
hij dat geheimzinnige mysterie weer in haar oogen
ze was gedecideerd verliefd op 'm
Een week later schreef Amélie aan haar vriendin
Jeanne het volgende briefje
Mijn lieve, lieve Jeanne.
Je raadt nooit wat er gebeurd is. Ik ben onuit
sprekelijk gelukkig en ik ben verloofd met Jacques
Bosch van Putte en Oosthoek. Zijn vader is de
kamerheer van de Koningin en zijn moeder is een
freule van Baerl. Mama zegt, dat ik een schitterend
huwelijk doe, maar je begrijpt wel, dat dit op mijn
keuze weinig heeft geïnfluenceerd. Het is een schat
van een jongen. Bijzonder gedistingeerd en op en
top gentleman. Vooral zijn gezicht is snoezig en
verraadt het dadelijk zijn afkomst. Het was,echt wat
je noemt „de coup de foudre". Op 't moment, dat
hij aan me voor werd gesteld voelde ik al, dat hij
voor eeuwig een plaats in mijn leven had ingenomen.
Ik schrijf je maar heel kort, ik heb nog zoo veel te
.schrijven. Een zoen van je onuitsprekelijk gelukkige
AMÉLIE.
(Met toestemming van den auteur overgenomen
uit „De Telegraaf").
Velen, die te Bergen vertoeven, komen er voor
het eerst en staan in hun tijdelijke woonplaats voor
vele nieuwe dingen, merken vele bijzonderheden op,
waarover wat te vragen blijft, of hebben behoefte'
aan vooilichting op het punt van bezienswaardig
heden bij uitstapjes in den omtrek.
Op vele vragen zal eenerzijds de advertentierubriek,
anderzijds de plaatselijke gids antwoord geven kunnen.
Toch kan het geval zich voordoen, dat voor be
langstellenden in Bergen eh omgeving nog op vele
vragen antwoord te geven is.
Het zal den Redacteur van dit blad een genoegen
zijn deze vragen op te nemen in de te openen
rubriek „Vragenbus" en naar zijn beste weten en
informaties het antwoord |aten volgen. Op deze
wijze hebben èri de vragers èn de lezers er profijt
van en ontstaat er een wisselwerking, die mede zal
bijdragen, belangstelling te wekken in Bergen's om
geving en tevens den nieuwelingen en misschien
nog wel ingezetenen, van dienst zal zijn.
HOOG EN L/ifiG IVfiTER
TE BERGEN AAN ZEE.
Officiëele opgave van den len Observator van
het Kon. Ned. Meteorol. Instituut.
AUGUSTUS 1918.
Hoog water
Laag water
Datum
Voorniid.
Natnid.
Voormid.
Namid.
10 Aug.
5.12
5.35
1.51
2.04
H
5.45
6.06
2.25
2.33
12
6.15
6.36
2.51
3.02
13
6.48
7.11
3.22
3.32
14
7.28
7.51
3.54
4.04
15
8.15
8.45
4.33
4.48
16
9.17
9.52
5.22
5.46
te Bergen (N.H.)
Geopend: op werkdagen 8. voorm. tot 7.30 nam.
Zondagen 89 voorm., 1—2 nam.
Buslichtingen: op werkdagen:
Hulpbus Oostdorp 6.50 v.m. 10 v.m. 4 n.m. 5.40 n.m.
Dorpstraat 7 vm. 10.j0 vm. 4.10 nm. 5.50 nm.
Breêlaan 7.10 vm. 10,20 vm. 4.20 nm. 6 nm.
Kantoor 7.30 vm. 10.55 v.m. 4.50 n.m. 6.50 n.m.
.Op Zondagen: hulpbus Oostdorp 9.v.m.
Dorpstraat 9.10 v.m.
Breêlaan 9.20 v.m.
Kantoor 9.30 v.m.
te Bergen aan Zee.
Van 30 Juli tot 30 September.
Geopend op werkdagen:
voor den postdienst van 8 -1 v.m. en van 4—7 n.m.
telegraaf en telefoondienst 8—1 v.m., 2—7,30 n.m.
op Zon- en feestdagen:
voor den post-, telegraaf en telefoondienst 8—9 vm.
en 1 —2 nm.
Buslichting op werkdagen:
Hotel 7.—vm. 10.15 vm. 5.35 nm.
Hulpkantoor 7.10 v.m. 10.20 vm. 5.40 nm.
Op Zondagen: Hotel 9.vm.
Hulpkantoor 9.05 vm.
Antiseptische bediening. Ruime keuze in
Parlumerloün en Toiletartikelen.
Aanbevelend, Joh. Beekman Jr., Kleine Dorpsstraat.
Combinatie VAN DUREN'S Corsetten-Magazijnen
MIENT C 17 tegenover de Langestraat
TEL. 526 A IIv AI A A It. TEL. 526
PRIMA CONSUMPTIE.
Aanbevelend, C. BRUIN.
Na een mooie wandeling in duin of bosch is
ALTIJD een HEERLIJKE VERSNAPERING!
STANDPLAATS NABIJ „DUINVERMAAK".
