Wenken bij liet baden. I Firma P. Th. YPIflft, - Alkmaar. pPIAIiOSTEMMEN-1 H. MEIJER A. R. JEEN, Villa „Zeemeeuw". De Hr. eïi Mevr. C. D. M. Hupkens van der Eist, Watergr.m. 6 pers. Villa „Zeedroom". De Hr. en Mevr. M. Crom» melin, Heemstede, 7 pers. Villa „Zonnehuis". Mej. B. Kraaijenhoff v. d. Leur, Amsterdam, 8 pers. Herstellingsoord v. h. Burgers weeshuis, Amsterdam, 50 pers. Vacantiehuis v. d. Duitsche Ferienkolonie, Amsterdam, 48 pers. Vacantiehuis „Voor Jong Nederland," Amsterdam, 42 pers. Totaal 1381 pers, T oegangskaarlen. Toegangskaarten voor wandelingen in de Ber» ger bosschen en duinen zijn uitsluitend te verkrijg gen bij den heer D. HAASBROEK te Bergen aan Zee. DE ZEE. Daar ligt de zee, de levende, Zoo zwaar en toch zoo zwevende, Zich stuwend, strandwaarts strevende, In stagen golvenval; Zie, hoe zij pronkt met paarlenpracht, In kleurenwisselingen zacht, Van rose, vaal, azuur, smaragd, Met tinten zonder tal. CHARIVARIUS. Bergen voorheen en thans. Herinneringen van een oud-Alkmaarder. II. VERBLIJF TE BERGEN GEDURENDE DEN ZOMER 1894—1898. De behoefte aan goed ingerichte pensions deed zich al meer en meer gevoelen. Tijdens het laats ste jaar van mijn verblijf werd het pension Bous ma in de Hoflaan gesticht, spoedig door dat van de dames Dorbeck gevolgd. De roem van Bergen ging heel het land door, lokte elk jaar meer zomergasten, en elk jaar vers rezen er nieuwe villa's, pensions en café's. Totdat met de voltooiing van de spoorlijn Alkmaar Bergen, later tot Bergen aan Zee de gasten bij honderden, ja bij duizenden toestroomden. On dernemende Bergenaars en ook van andere plaats sen bouwden villa's en pensions en richtten huns ne woningen voor verblijf van zomergasten in, er kwamen café's met steedsche inrichting en dito kellners, nieuwe winkelzaken werden opgericht, kleine dorpszaken vergroot en gemoderniseerd; er kwam waterleiding en electrische verlichting, straatreiniging en vuilniskarren, en blijkens ges vallen raadsbesluit eerstdaags een sproeiwas gen; het hulpkantoor werd posts en telegraafkans toor, het raadhuis vergroot en vernieuwden het eenvoudig landelijk dorp is gedurende een paar maanden herschapen in een druk, woelig, zomergastenverblijf, waar op Zons feestdagen, als de dagjes menschen bij duizenden worden aanges voerd en fietsen, motorrijwielen en auto's het dorp doorvliegen en razen, op de hoofdwegen de drukte en de stof overheerschend zijn. Gelukkig dat de bosschen zoo groot en de duinwandelingen zoo uitgebreid zijn, zoodat er ook op de drukste dagen gelegenheid is rustige wandelingen te doen. Geachte lezer, wil uit deze verzuchting niet afs leiden dat ik Bergen zijn vooruitgang misgun. Het tegendeel is waar. Hoe meer menschen in de ges legenheid zijn van deze streek, zoo uitermate rijk aan natuurschoon, te genieten, hoe liever het mij is, en ik hoop dat de pl.m. 140 pensiongelegenhes den met pl.m. 3000 bedden, welke Bergen nu heeft, alle bezet en beslapen mogen worden. Want waar vindt men zulk een vriendelijk in 't groen liggend dorp, waaraan de wandelingen dis reet aansluiten, waar zulk een prachtigen duins zoom met hoogopgaand hout, waar zulke heers lijke wandelingen in de beplante duinen, waar zulke hooge duintoppen met vergezichten over een groot deel van Noordholland. Het was juist tijdens mijn verblijf in 1894, dat door de zorg van de Heidemaatschappij onder toezicht van den heer Lovink- met het beplanten van de duinen was begonnen. En als een staaltje van de gemoedelijke vriens delijkheid van de Bergenaars moge tut slot van deza herinneringen de volgende anecdote dienen: Ik kwam uit Amsterdam om mijn gezin te bes zoeken, en niet ver van het station op weg naai Bergen reed de eenige huurkoetsier van Bergen mij achterop, en, mij te voet ziende, hield hij stil en noodigde mij uit in het rijtuig plaats te nemen. Gaarne dit aanbod aannemend, opende ik het portier en zag een mij vreemden heer in het rij» tuig. Onder aanbieding van verontschuldigingen, meenende dat het rijtuig vrrj was, gevolg gevende aan de uitnoodiging van den koetsier, wilde ik het portier weer sluiten, doch de heer Lovink hield het open en bood mij gracelijk een plaats naast hem aan, betuigende dat het hem aanges naam was door de vrijmoedigheid van den koets sier, reisgezelschap te'hebben gekregen. H. HELLING. Verdwaalde dienstmeisjes. Eene tijdelijk alhier vertoevende Rotterdamsche dame, die voor bediening harer familie twee dienstmeisjes medegenomen had, vergunde dezen meisjes meermalen de mooie omstreken van Ber» gen te gaan verkennen. Zij hadden reeds uitstaps jes naar Bergen aan Zee en Schoorl gemaakt en nu was j.l. Woensdagmiddag bestemd ook eens een kijkje in Egmond te nemen. Uit een en ander blijkt, dat er dus nog wel „goede mevrouwen" zijn, die haar dienstmeisjes niet alleen laten wers ken doch ook eenig levensgenot gunnen, al wordt dikwerf het tegendeel beweerd. Vol moed togen onze meisjes des middags om» streeks drie uur op pad met de bedoeling van Bergen via café „Duinzicht'" dwars door de duinen naar Egmond te loopen; van daar langs het strand naar Bergen aan Zee en vervoleens langs den ge» wonen weg naar Bergen terug te wandelen. Een mooie, niet te vermoeiende kuiering dus! Maar wat geschiedt? Te 'Egmond aan Zee aam gekomen, druk babbelend en verrukt over de heer» lijke wandeling, slaan zij in plaats van rechtsaf, de richting Bergen aan Zee, iinks af en loopen al koutend en genietend van de heerlijke zeelucht en het rustig golfgeklots,, als ,maar" den verkeerden kant op. Toen zij zoo een goed uiy aan den gang waren, tippelden zij een duintop op om te zien of zij Bergen aan Zee al naderden, doch zagen den in» gang van den Zeeweg nog niet. Zij liepen nog eenigen tijd voort, duin op duin af en, werden moe; zij gingen zitten beraadslagen of zij niet dwars door de duinen naar Bergen zou» den loopen, hetgeen hun vborkwam het verstan» digst te zijn, daar Bergen Volgens hun opvatting (de verkeerde!) toch dichtbij moest zijn. Zoo gezegd, zoo gedaan.- Zij staken schuins doorwandelend het duin in en kwamen eindelijk nabij Wijk aan Zee onder Beverwijk aan. Dit leek toch niet veel op Bergen meenden zij, doch zij konden niemand om raad Vragen en liepen maar door. Eindelijk bij een klein1 huisje komend, zagen zij een man aan wien zij den weg naar Bergen vroegen. Deze man zei, dat zij geheel verkeerd geloopen waren en het verstandigst zouden doen denzelfden weg terug te gaan. In plaats, dat hij hun den raad gaf te Beverwijk den trein 'te pakken, stuurde hij de doodvermoeide meisjes langs denzelfden weg huis»toe. De meisjes waren helaas! ook niet zoo slim om te vragen of zij misschien niet hier of daar op 'n tram .of trein konden stappen en zoo kwam het door deze treurige samenloop van om» standigheden, dat zij langss denzelfden weg terug moesten. Toen zij weer nabij het strand kwamen, was het tot overmaat van ramp hoog water geworden en konden zij slechts moeizaam door het mulle zand voort om Egmond te bereiken. De avond begon te vallen en de meisjes werden angstig, ook al wijl zij begrepen hoe ongerust de familie thuis over haar wegblijven zou zijn. Inderdaad was dit ook het geval! Toen de meis» jes des avonds niet thuis kwamen, waarschuwde Mevrouw onzen wakkeren en ijverigen gemeente» veldwachter van der Kerk, die direct met de fiets op onderzoek uitging, vergezeld door een dorps» genoot, den heer B. Het was reeds ver na middernacht toen zij op den weg nabij Egmond aan den Hoef de meisjes tegenkwamen, wien het huilen nader stond dan 't lachen. Zij waren bijkans dood»op van ver» moeidheid en hadden elkander telkens moed inge» sproken „dat zij er nu bijna wel zouden zijn". Erg gelukkig door het goede gezelschap dat zij nu kregen, reageerde deze ommekeer in hun posi» tie zoodanig op hun vermoeidheid, dat zij het tot hun thuiskomst, ongeveer twee uur, konden uit» houden. Men kan zich nu de verhalen der meisjes en de vragen van Mevrouw voorstellen; dat zij hierna een gat in den dag sliepen is begrijpelijk! De moraal van deze historie is; "a nooit wan» delen of neem een kaart mee! Dwaalpartiien komen niet zoo héél dikwijls voor, doch men hoort er tegenwoordig meer van dan vroeger. Mochten er onder de lezers van de Badbode zijn, die hieromtrent ervaringen hebben, onze kolommen staan voor hen open! 1. Hoofd, nek, hals en borst goed met koud water nat maken alvorens onder te dompelen. 2. Ga niet direkt baden als ge bezweet zijt. 3. Neem geen bad met een volle maag, dus nimmer onmiddellijk na een maaltijd. 4. Ga na het baden een» half uur wandelen. 5.- Zijt ge na het bad rillerig geworden, neem dan een kop bouillon of koffie. 6. De duur van het bad moet niet langer zijn dan 20 minuten bij gunstig weer en in water van 17 a 18° C. Kinderen blijven niet langer dan 10 minuten in zee; hoe jonger de kinderen, hoe kor» ter zij in zee mogen. 7. Denk bij het zeebad er steeds aan U te la» ten leiden door den badman. Ga in elk geval -ook al zijt ge een goed zwem» mer nooit te ver in zee of laat althans, als ge dit doen wilt, een bootje U vergezellen. 8. Zij, die last hebben van oorsontstekingen, kunnen een zeebad nemen als zij van te voren in beide ooren een propje niet ontvette watten ste» ken; het water kan dan niet naar binnen dringen. Behoudens uitzonderingen van weersgesteldheid kan men aannemen dat het baden voor normale, krachtige personen tot einde September geschikt is; voor kinderen, ouden van dagen en gevoelige personen zijn de maanden Juli en Augustus het best. ADVERTENTiËN. I door gediplomeerd stemmer. I Geregeld bezoek te Bergen. I Ie Kwaliteit LAMSVLEESCH verkrijgbaar bij J- DE WAARD, Slager, Groote Dorpsstraat A 170. Koningsplein, Amsterdam. FILIAAL Stationstraat, Bergen-binnen. Lingerie Confectie Badartikelen Hoeden Parfums Strandtasschen Kimono's Kilties Mode-Artikelen Kousen Sokken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1919 | | pagina 7