Witte Kousen. Sigaretten, Tabak en Rookartikelen, Otto Finkensieper. tsttm i 111 ?t 111 ||l fii Bergensche Bad-, Duin en Boschbode. Te koop s Sigarenmagazijn „Bergen", DORPSTRAAT. Specialiteit in prima droge Sigaren, K. DE GOEDE, „KRASNAPOLSKY" Badmutsen. Badcostumes. Zaterdag 21 Augustus 1920. DERDE BLAD. N.V. Bo uw-Exploït.-Maatschap pij „BERGEN AAN ZEE". TARIEF ZEEBADEN. Tot 12 uur des voormiddags is het voor heeren verplicht in costuum te baden, na 12 uur des mid* dags naar verkiezing in costuum of zwembroek. Een badkoets mag niet langer dan 45 minuten door denzelfden persoon gebruikt worden. 1 Heerenbad met volledig costuum en handdoek0.60 1 Heerenbad met zwembroek en hand* doek0.45 1 Heerenbad alleen met handdoek 0.40 1 Damesbad met volledig costuum en handdoek0.60 1 Damesbad alleen met handdoek 0.40 1 Kinderbad met volledig costuum en handdoek0.30 1 Kinderbad alleen met handdoek 0.20 Abonnementskaarten voor: 10 Heerenbaden met volledig costuum en handdoek5.75 10 Heerenbaden met zwembroek en hand* doek4.25 10 Heerenbaden alleen met handdoek 3.75 10 Damesbaden met volledig costuum en handdoek5.75 10 Damesbaden alleen met handdoek 3.75 10 Kinderbaden met volledig costuum en handdoek2.75 10 Kinderbaden alleen met handdoek 1.75 Abonnementskaarten, dit jaar afgegeven, zijn voor een volgend jaar NIET meer geldig. Onder kinderbaden worden begrepen, die voor kinderen beneden 10 jaar. Men wordt beleefd verzocht de voetenbakjes niet in de badkoets leeg te storten. Tevens kunnen badcostuums in bewaring wor* den gegeven tegen een vergoeding van 25 cent per week per costuum. Ook zijn extra badhanddoeken verkrijgbaar te* gen 10 ets. per stuk. STRANDSTOELEN. Een stoel per twee uur of korter 0.25 dag0.50 week2.30 maand8. seizoen16. Voor het hebben van een ligstoel op het strand, per maand2. De Directie behoudt zich het recht voor, om alleen des Zondags, de stoelen van houders van week*, maand: of seizoenkaarten, aan anderen te verhuren, tenzij genoemde houders van deze stoelen zelf gebruik wenschen te maken, zoo mo* gelijk bij vooruit bericht. De Baddirectie „BERGEN AAN ZEE." POST*, TELEGRAAF* EN TELEFOON. KANTOOR te BERGEN (N.=H.). Open op werkdagen: Voor postzaken van 8 vm. tot 7.30 n.m. In telegraaf en celgesprekken van 8 vm. t. 8 n.m. Voor rechtstreeks aangeslotenen telefoon van 8, vm. tot 9 nm. Buslichtingen: Op werkdagen: Hulpbus Schoolstraat 6.30, 9.50 vm., 3.15, 5.30 nm. Oostdorp 6.40,10.vm., 3.25, 5.40 nm. Dorpstraat 6.50,10.10 vm., 3.35, 5.50 nm. Brêelaan 7 10.20 vm., 3 45, 6.— nm. Kantoor 7.15,11.vm., 4.—6.20 nm. Op Zondagen: Alléén de eerste lichtingen. Open op Zondagen: van 89 vm. en van 12 nm. HULPPOST*, TELEGRAAF* EN TELEFOONKANTOOR te BERGEN AAN ZEE. Open op werkdagen: Van 8.vm. tot 1.nm.; van 2 nm. tot 7.30 nm. Buslichtingen: Op werkdagen: Hulpbus Bad-Hotel 7.—, 10.30 vm5.55 nm. Hulppostkantoor 7.05. 10.40 vm., 6.— nm. Op Zondagen: Alleen de eerste lichtingen. Open op Zondagen van 89 vm. Strand-flipt* Ik zit aan het strand, alleen in een badstoel. In een stoel links van mij zit een mooi meisje, ook alleen. Naast haar in het zand steekt een koket wandelstokje met een rood strikje. Ik zit alleen en verveel me. Zij zit alleen en verveelt zich. Ik zou wel graag kennis willen maken. Maar ik zie er geen kans toe. Plotseling komt er een klein ventje naar me toe, lollig donker snuitje, dikke ronde beentjes, stevi* ge pilaartjes. Hij is gestoken in een rood pakje, dat hem grappig staat. „Dag", zegt het kereltje. Hij legt vertrouwelijk zijn bruine pootje op mijn knie en leunt gemakkelijk tegen mij aan. „Dag", zeg ik, „hoe heet je?" „Gerrit", zegt*ie. Ik haal een zakje olie*nootjes voor den dag en geef hem er een. Maar hij duwt mij het nootje weer in de hand. „Pellen", kommandeert ie. Hij blijft bij mij staan en we eten nu samen de mangeltjes op, om de beurt elk een nootje. „Lekker", zegde, „van olie*nootjes wordt Gerrit dik, hè? Olienootjes zijn gezond voor Ger* rit". Nu en dan Iiktsie vriendschappelijk mijn hand. Hij heeft veel weg van een klein hondje. Als de olienootjes op zijn, zegt*ie: „Kom jé morgen weer aanhet strand?" Ik knik van ja. „Koop je dan weer olienootjes?" „Ja Gerrit, misschien wel." „Dan kom ik morgen weer bij je." Zoo was onze kennismaking. En vandaag is Gerrit weer present. Samen gaan we aan het fruitstentje olienootjes koopen. Samen eten we ze nu op. Links zit weer het mooie meisje met het kokette stokje. Ik tracht'iets van Gerrit te weten te komen terwijl we peuzelen, de kleine guit zit* tend op mijn linker knie. „Hoe oud ben je, Gerrit?" „Vier jaar en Jo is drie." „Wie is Jo?" „Mijn zusje, ze is opgegeten door een groo* ten hond. En nou kan ze niet met me spelen." (Jo is natuurlijk alleen maar gebeten door een hond). „Dat is jammer, Gerrit. En vertel eens waar je woont." „Thuis, bij Pappa en Mamme". Ben je hier met den trein gekomen?" „Ja, eerst met den trein en toen over een brug en toen met de stoomtram." „Ga je gauw terug? En ga je dan weer met den trein?" „Ja, eerst weer met de stoomtram. En dan heel lang in den trein. En dan kom ik bij Marie." De olienootjes zijn op. Gerrit klimt van mijn knie. Hij neemt mijn wandelstok en brengt hem aan het mooie meisje links. Haar stokje met het roode strikje brengt hij mij. En hij lacht en laat zich achterover in het zand rollen. Het mooie meisje lacht tegen mij. En ik lach tegen het mooie meisje. Ik ga haar heur stokje terugbrengen. We maken kennis. Ik trek mijn stoel meer naar links. En help het mooie meisje haar stoel meer naar rechts trekken. Nu zit ik niet meer alleen. En het mooie meisje zit ook niet meer alleen. Morgen zullen we Gerrit samen olienootjes geven. Die heeft de kleine jongen eerlijk verdiend! R. d. 1. M. BLADVULLING. AFSCHEID VAN DE ZEE. Er ging een zoete trilling door het duin, een ademtocht vol van mysterie. En gouden lichtge* stalten flitsen langs het geboomte, in zacht bewe* gen nog. Nu even juicht hel op een vogel, maar spoedig is 't weer stil. Dicht bij wat helm, spits* scherp, staan rozenstruiken met lichtend witte stippen. En iederen morgen vindt de dauwdrop grooter schitterplaats, tot eindelijk één groot juweel het hart der bloem gelijkt, van flonkeringen vol. Heel in de verte klinkt een stem, de weibeken* de. Steeds sterker wordt het ruischen. Nu sta ik op de hoogste duin. Het scheiden valt mij zwaar. Wat is zij heerlijk schoon vandaag, zoo diep hel* blauw en zoo is heel de lucht. En hier en daar een zeil, zwart, somber vreemd. Ik ben heengegaan en zachter, zachter wordt het ruischen en ik hoor de stem niet meer, de welbe* kende. DUINSPROOKJE. Op een hooge duin ver van 't dorpsgewoel is het verblijf van den Vrede. Hij woont er met Harmonie en het kind Geluk. Hun woning is maar een povere kluize, met graszoden bedekt, gelijk een fort, maar binnen heerscht Vrede. De vloer is er zoo zacht, geheel van donzig paardenbloemenpluis en de wanden paarsrood van erika. Voor de vensters groeien duinrozen en staren viooltjes; blauwgrijze distels en spitsscherpe helmplantjes steunen de duinwoning. 's Avonds als de zee licht, snelt het kind Ge* luk naar het strand en schept een tobbeke met water en heel de kluize is dan verlicht. Dan jubelt 't met lachende juich toontjes, Har* monie glimlacht blijde en Vrede schrikt op uit zijn sombere gepeinzen. Dan is 't, of de duinrozen lijder opengaan en de starende viooltjes meer geuren, want ze droomen al van morgenlicht, dauw en zonne* schijn. Niet lang daarna werd het Geluk ziek, het wendt het hoofdje van de zee af, laat de bloem* kens langs 't duinpad staan en 't tobbetje ligt vergeter; in een hoek van de kluize. „Moeder", klaagt het kind, „de zee verveelt mij, ik wil reizen. Harmonie glimlacht nu niet meer. Vrede geeft het Geluk twee grijswitte vleugels van meeuwen en hoog boven duinen vliegt het voort, hoog bo* ven bosschen, donker van schaduw, boven zonnig bloemt. Vogels volgen het Geluk, dat klapwiekt gouden korenvelden, vol wiegend, blauwig ge* met de vleugels van meeuwen. Eindelijk komt het bij een groote stad vol damp en gedruisch en 't kind Geluk ziet veel menschen, niet vredig als de dorpelingen, maar vol toorn met zwaaiende mutsen en vaandels. Huizen bran* den en lichten de stralen hel. Het Geluk huivert, hier heerscht Vader's vijand, de Oorlog! En 't kind wil weer terug naar zijn mooie zee, naar zijn duin, naar Vrede en Harmonie. En voort snelt 't weer boven zonnig gouden ko* renvelden vol wiegend blauwwit gebloemt, boven bosschen, donker van schaduw en eindelijk boven groenige duinen. En 's avonds als de zee licht, snelt het Geluk naar het strand en schept er zijn tobbeke vol wa* ter en heel de duinwoning is dan verlicht. 't Kind juicht met lachende juichtoontjes, Har* monie glimlacht blijde en Vrede schrikt op uit zijn somber gepeinzen. En 't is of de duinrozen wijder opengaan en de starende viooltjes meer geuren, want ze droomen al van morgenlicht, dauw en zonneschijn. ZONDAGMORGEN. 't Is Zondagmorgen en in 't visschersdorp zoo stil. Toch klinkt een stem van uit de verte en suist door 't helm een zacht en klagend lied, vol van natuurgeheim. 't Is of er iets vibreert in ons gemoed en 't in ons klinkt? „Van waar die stem, dat droef gezang altijd maar door, altijd? En 't klokje luidt, de klank sterft weg, ver over zee. Nu spoedt naar het simpele kerkje de eenvou* dige schare zich. Klein Godsgebouw, bewaasd maar even, door grilligheid van schelpfiguur en kleurig blauw. 't Orgel klinkt en die hen allen leidt staart uit door 't kleine kerkjesraam. Hoort hij die verre stem, dat klaaggeluid, vraagt hij zich af: „Van waar, waar heen?'.' Het lied i§ uit, ze zongen met gesloten boek, de meesten. Nooit klonk uit ruwen mond een kerkgezang zoo vol van poëzie. En als 't bezielend, treffend woord gesproken is, dan gaat de schare langzaam heen. En de woorden klonken stervend weg, maar de schoone indruk blijft. MARIE S. v. D. ADWERTENTEËN. Een rustig gelegen Landhuis „de Windroos", met mooien tuin en prachtig uitzicht op de duinen. Inl. a/h. Woningbureau v/d. makelaars CORNs. NAP Co., Bergen N.-H. T f Huize „Wilmar" no. 57. I Kantoor Oude Prinsweg no. 46. KOFFIE en THEE. tegenover „de Rustende Jager". Nieuwe en tweedehands Rijwielen, Banden en Onderdeelen. Verhuren en repareeren billijk. Hotel Café Restaurant AMSTERDAM. Dagelijks DINER-CONCERT IN DE WITTE ZAAL. PRIMA KEUKEN. Tel. 517. Alkmaar. Fnidsen 111-113. Witte Ondergoederen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1920 | | pagina 9