Bergensche
Bad-, Duin- en Boschbude
Bergen aan Zee.
TWINTIGSTE JAARGANG. No. 9.
ZATERDAG 27 JULI 1929.
N.V- BOUW-EXPLOITATIE-MAATSCHAPPIJ
„BERGEN AAN ZEE".
Adres te BERGEN: Nesdijk, Tel. 21. REDACTEUR: D. A. KLOMP Adres te ALKMAAR: Voordam, Tel. 33
Uitgave N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERMS. COSTER ZOON.
EERSTE BLAD.
Voorname, rustige Badplaats
met breed, helder wit strand.
Geen stof Geen grondvervuiling.
Verrassende resultaten, vooral bij kinderen.
Uitstekende Tennisbanen (Gravel).
Schitterende wandeling in c.a. 1500 H. A. der
prachtige duinen en duinbosschen voor bad
gasten, op kaarten die tegen betaling van 25 cents
worden verstrekt.
Duinwaterleiding en electrisch licht.
Post- en Telegraafkantoor.
Het bebouwingsplan en de gansche opzet der
badplaats maken haar tot een der lieflijkste plaat
sen om een buitenverblijf te stichten.
Voor bouwgronden en andere inlichtingen wende
men zich tot de
Huize „Kranenburgh", Bergen (N.H.) of bij den
Heer D. HAASBROEK te Bergen aan Zee.
II.V. Bouw-exploit.-Maatschappij
„Bergen aan Zee."
TARIEF ZEEBADEN.
Het is voor heeren verplicht in costuum te
baden.
Een badkoets mag niet langer dan 45 minuten
door denzelfden persoon gebruikt worden.
Het bad is geopend van des morgens 7,30 uur
tot 12 uur en van des middags 1,30 uur tot 5.30
uur.
1 Bad met volledig costuum en handdoek 0.60
1 Bad alleen met handdoek0.40
1 Kinderbad met volledig costuum en
handdoek 0.40
1 Kinderbad alleen met handdoek0.30
ABONNEMENTEN voor:
10 Baden met volledig costuum en hand
doek 5.75
10 Baden alleen met handdoek 3.75
10 Kinderbaden met volledig costuum en
handdoek 3.75
10 Kinderbaden alleen met handdoek 2.75
Abonnementskaarten, dit jaar afgegeven, zijn
voor een volgend jaar niet meer geldig.
Onder Kinderbaden worden begrepen, die voor
kinderen beneden tien jaar.
Extra handdoeken worden verstrekt tegen be
taling van tien cent per stuk.
Zij, die een volledig bad betalen, hebben het
recht hun eigen badcostuum kosteloos in bewaring
te geven.
Men wordt beleefd verzocht de voetenbakjes
niet in de badkoets leeg te storten.
STRANDSTOELEN.
Eén stoel per één uur of korter 0.15
Eén stoel per twee uur of korter 0.20
Eén stoel per dag0.50
Eén stoel per week2.30
Eén stoel per maand8.00
Eén stoel per seizoen 16.00
Voor het hebben en gebruiken van een
eigen ligstoel (opvouwbare) op het
strand per dag 0.15, per week 0.50
De Directie behoudt zich het recht voor, om
alleen des Zondags de stoelen van houders van
week-, maand- of seizoenstoelen, aan anderen te
verhuren, tenzij genoemde houders van deze stoe
len zelf gebruik wenschen te maken, alsdan zoo
mogelijk bij vooruit bericht.
Des Zondags worden er geen stoelen per dag
verhuurd.
Op het strand bij de badkoetsen zijn steeds aan
wezig twee zwemmers voor het verleenen van
hulp bij eventueele ongelukken. In het gebouwtje
voor eerste hulp bij ongelukken bevindt zich een
brancard, een volledige verbandtrommel, een
zuurstofapparaat, terwijl het badpersoneel onder
wezen is in het verleenen van dadelijke hulp. Bui
ten badtijd vervoege men zich in geval van nood
bij C. Schotten, Witteweg 15 nabij het Station.
TARIEF:
Tennisbanen 0.50 per uur en per persoon.
Knipkaarten voor 10 uur 4.
Voor kinderen in de morgenuren, voor zoover
daartoe gelegenheid bestaat 10 cent per uur.
Voor spelen na 6 uur gelieve men zich vroegtij
dig tot den baanknecht te wenden.
Voorts raadplege men het reglement der baan.
De Baddirectie
BERGEN AAN ZEE".
HOE DENKT DE MODLRNE VROUW OVER
DEN MAN.
Een der groote Duitsche bladen, de „Vossische
Ztg." heeft een aantal vooraanstaande vrouwen
gevraagd, haar meening over den man kenbaar te
maken.
Dit ironische antwoord zond Clara Viebig, de
bekende schrijfster van Eiffel-schetsen en levens
romans:
De man als zoodanig is heden ten dage niet
meer modern. Zoomin als wij van moderne krino-
lines kunnen spreken, zoo min kunnen wij dat doen
van moderne mannen. Het begrip man op zich zelf
is immers al uit den tijd, Dat heeft de vermanne
lijking der vrouw teweeggebracht; als tegenstelling
thans te spreken van den vervrouwelijkten man
ligt echter niet in mijn bedoeling
De man van heden weet zich absoluut vervan
gen door de vrouw, die zijn plaats inneemt, in het
economisch leven.
Het is ook niet meer de man, die de wetten
maakt, wetten, waardoor de vrouw vele jaren als
een onmondige werd beschouwd.
In het kort gezegd, voor alles wat ik hierboven
opsomde is de man niet meer noodig; het gaat ook
zonder hem.
Zooals in vroeger jaren de vrouw, blijft thans de
mah, die zijn autoriteit wil doen gelden, aangewe
zen op het gezin!
Maar heeft hij daar inderdaad autoriteit? Is de
moderne man als echtgenoot en vader een bewon
derde grootheid? Als echtgenoot zeer zeker niet.
De wet waarborgt hem geen voorrechten meer en
zijn superioriteit, wat ontwikkeling, wereldwijs
heid en de mogelijkheid om geld te verdienen
aangaat komt aan de zijde van een academisch
gevormde en begaafde wederhelft vaak leelijk in
het gedrang.
Rest de kinderkamer als zijn speciaal gebied;
aangenomen dan, dat hij zich mag verheugen in
het gelukkig bezit van een echtgenoote, die geen
tijd heeft voor haar kinderen of in hun opvoeding
weinig belang stelt.
Wat blijft onder deze omstandigheden den mo
dernen man over te doen?
Moet hij zich lijdzaam onderwerpen aan het door
Amerika aanbevolen huwelijk op proef?
Moet hij afstand doen van het uitoefenen zijner
plichten, eens als een schoon recht beschouwd,
anders gezegd moet hij staken door vrijgezel te
blijven?
Ik voor mij geloof, dat de mode, die een man als
een noodzakelijk kwaad beschouwt nóg sneller
dan met andere mode-uitingen het geval is, zal
verdwijnen, om plaats te maken voor een verstan
dig samengaan der geslachten, waarbij met natuur
lijke eischen rekening wordt gehouden.
Want ten slotte zegeviert de natuur zelfs over
de meest geestige stijloefeningen.
De moderne echtgenoot gaat bij het gewicht,
beweert Maddy Christians.
Inderdaad modern, aldus oordeelt Maddy Chris
tians, is eigenlijk alleen de verloofde, voor zoover
men althans de verzekeringen kan gelooven van
iemand, wien tusschen een ernstig besluit en het
ten uitvoer brengen van een daad vol consequen
ties, een korte termijn wordt gegund, waarin nij
zijn besten, zijn meest innemenden kant kan be
lichten.
Kort na de huwelijksreis ontpopt de kleuriöe
vlinder zich in verreweg de meeste gevallen als
een met vervelende, eigenwijze principes, met een
prikkelbaar karakter en een verbazingwekkende
gemakzucht. In het allergunstigste geval leert men
hen kennen als een krantenlezer met uithoudings
vermogen en plichtsbesef.
Dat is de echtgenoot. Van modern of onmodern
behoeft in dezen niet te worden gesproken.
Waaraan herkent men den modernen echtge
noot? Zet hem op de weegschaal. Gaat het wij
zertje verder dan 75 kilogram, dan is meneer niet
zoo modern als hij zelf denkt. Weegt hij minder,
dan scheldt hij veelal op de keukenmeid; ook dat
is niet modern. Behoort hij tot degenen die moder
ne ideeën met bedenkelijk veel ijver propageeren,
dan doet hij het vaak uitsluitend en alleen om zijn
onoverwinnelijke soliditeit te camoufleeren.
DE CLUB DER 12.000 TROUWE VROUWEN.
In Engeland bestaat een vrouwenclub, waarvan
het aantal leden het statige cijfer 12.000 heeft be
reikt. Deze leden hebben bij haar aanneming de
plechtige belofte moeten afleggen, eeuwig trouw
te blijven aan een enkelen man. De man, wien de
belofte der eeuwige trouw geldt, is niet meer in
het land der levenden, een vroege dood heeft hem
gesleurd uit zijn schitterende loopbaan van film
held.
Valentino Memorial Guild is de naam van deze
vrouwenvereeniging, die haar zetel te Londen
heeft en waarvoor uit alle deelen van Engeland,
Ierland, Schotland, honderden vrouwen zich heb
ben aangemeld. Vrouwen van allen maatschappe-
lijken stand en van iederen leeftijd, dames uit de
hoogste kringen, eenvoudige fabrieksmeisjes, jonge
bakvisschen, oude matrones, blijken erop te zijn
gesteld, het insigne van de Valentino Memorial
Guild, een zilveren reliefmedaillon met een groe
nen lauwerkrans erop, te mogen dragen.
In Engeland was wijlen de filmacteur Valentino,
de Adonis der mannelijke schoonheid, in veel ster
ker mate de lieveling van het bioscooppubliek
dan in zijn vaderland, Italië, en dan aan gene zijde
van den Atlantischen Oceaan. Wel waren de
Amerikaansche dames niet minder in verrukking
over de bekoring, waarmede de zeldzaam knappe
Valentino zich op het linnen vertoonde, en in
Amerika is de groote filmspeler nog lang niet ver
geten, maar de Amerikaansche vrouw voert over
het geheel haar idealisme niet op tot zulk een
spanning, dat zij zich voor haar geheele leven met
een doode zal verloven, een doode bovendien,
dien zij alleen op linnen heeft leeren kennen.
Van de reeds „boven de jaren" gerijpte vrouwen
van de Valentino Memorial Guild kan men aanne
men, dat zij tot haar laatsten ademtocht de belofte
zullen houden, die zij bij het aanvaarden van het
lidmaatschap van de club hebben afgelegd, maar
wie zal het den velen jongen meisjes kwalijk ne
men, die uit dweepzucht, zonder nadenken de be
lofte hebben afgelegd, als zij eenmaal haar ver
plichting, nooit te zullen trouwen, altijd alleen voor
het aandenken van Valentino te leven, ontrouw
worden? De ware Jozef behoeft maar te komen,
hij behoeft schoonheid is toch niet de hoofd
zaak bij een man niet eens precies een Adonis
te zijn, en het is met de belofte der eeuwige trouw
gedaan. Voor de mannen, die deze beloftebreuk
