Bergensche Bad-,
Duin- en Boschbode
De liefde van Bergen's bevolking voor dezen
sympathieken prediker kwam 11 December van
het vorige jaar op schitterende wijze tot uiting,
toen hij, ondanks zijn aanvankelijk verzet, op aan
drang van het Kerkbestuur, zijn 25-jarig ambts
jubileum vierde.
De gasten, die Ds. van den Kieboom kennen, en
dit zijn er onder de steeds terugkeerende gasten
zeer vele, aangezien zij onwillekeurig wel eens
onder het gehoor hebben gezeten van dezen £ilo-
sofischen prediker, zullen er zich niet over ver
wonderd hebben, dat hij aanvankelijk van een hul
diging niets wilde weten. Het Kerkbestuur zag
zich zelfs genoodzaakt, zijn vriend, Ds. Spelberg,
te Egmond aan dèn Hoef, thans te Nijmegen, in
den arm te nemen, om hem daartoe te krijgen.
Ruim 18 jaren heeft Ds, van den Kieboom van
den kansel van het pittoreske ruïnekerkje, bijna
wekelijks, en gedurende 12 jaar herhaaldelijk, in
het simpele kerkje te Bergen aan Zee van zijn
geloof in Christus en de Eeuwige dingen getuigd.
Dat men hem in Bergen wilde huldigen, was dan
ook volkomen begrijpelijk. Toen hij eenmaal in die
huldiging had toegestemd, verklaarde hij zich be
reid, alles te ondergaan, en stelde alleen de voor
waarde, dat men hem niet met een brandende si
gaar, zittende op een vat buskruit, door het dorp
zou laten rijden.
De sympathieke gezindheid voor Ds. v. d. Kie
boom niet alleen zijn gemeentenaren, wier her
der hij is, doch de gansche bevolking bracht hem
hulde trad 11 December op zulk een buitenge
wone wijze naar voren, dat hij, die aanvankelijk
gedacht had, dat het nu eenmaal onvermijdelijk
was om als slachtoffer voor jubilaris te fungeeren,
op zijn bekende, eenvoudige, doch ontroerende
wijze verzekerde, dat het wel goed was geweest,
zooals het Comtié het had gedaan.
Dat de geheele bevolking Ds. van den Kieboom
huldigde, is volkomen begrijpelijk. Hij is allerminst
een sectariër. In het kerkelijke leven in N. Holland
neemt hij als praeses van het klassikaal bestuur
een voorname plaats in. Men hoort hem graag,
want als Ds. van den Kieboom wat zegt, is het
meestal diep doordacht. Over het geheele land
neemt hij bij voorkeur predikbeurten waar voor
den Protestantenbond. Met evenveel opgewektheid
spreekt hij echter ook voor de Remonstranten en
de Doopsgezinden. In het dominéschap trekt hem
vóór alles den kant „de lijdende menschheid hel
pen" aan.
Ds. van den Kieboom studeerde in Utrecht. Zijn
eerste standplaats was Anloo, een heidedorp in
Drente. Daarna werd hij beroepen in Zaltbommel,
waarop in 1911 zijn beroep in Bergen volgde.
Op ontroerende wijze gaf Ds. van den Kieboom,
na de grootsche, gevoelige huldiging in de kerk,
uiting aan zijn gevoel van dankbaarheid voor het
geen hij mocht ondervinden. Het trof ons bizonder,
hoe hij de schoonheid van zijn eerste Drentsche
gemeente, waar de heide wijd uitgestrekt lag om
het dorp, schetste. Het is geen toeval, dat een
man, die zóó veel voor de natuur gevoelt, in Ber
gen is komen wonen en daar is gebleven.
Onder de verschillende cadeaux, die Ds. v, d,
Kieboom op zijn jubileum werden aangeboden, be
hoorde ook een enveloppe met inhoud van de ge
meentenaren, om den jubilaris in staat te stellen,
een vacantiereisje te maken naar Palestina.
De vorige week is hij van deze reis, die hij met
de Christelijke reisvereeniging maakte en die 4
weken duurde, teruggekeerd. Het leek ons interes
sant, om te trachten, Ds. van den Kieboom te be
wegen, voor de lezers van de Badbode eens iets
van deze reis te vertellen. Als welwillend man
stond hij ons het gevraagde onderhoud grif toe en
verklaarde hij zich op ons verzoek zelfs bereid,
•vóór de lens van het fototoestel plaats te nemen,
KERK-RUÏNE
om het daardoor mogelijk te maken, een kiekje
van hem in de krant te plaatsen.
Het deed ons, die reeds lang tot dezelfde con
clusie waren gekomen, bizonder veel genoegen,
toen hij, na één en ander over zijn reis verteld te
hebben (ons onderhoud duurde een klein uur, om
dat hij zich noodzakelijk weer voor zijn gewone
werk moest inwerken) verzekerde, dat hij, toen hij
weer in Bergen terugkwam, bizonder getroffen
werd door de bekoring die het frissche groen, de
blonde duinen en het eigenaardige dorpscentrum
van Bergen, steeds op hem maakt.
Ik behoor heusch niet, zoo zeide hij, tot die
menschen, die meenen, dat men het alleen in eigen
land moet zoeken, doch ook na mijn groote reis,
verklaar ik uit den grond van mijn hart, dat Ber
gen met zijn vlak polderland, de zee, de duinen en
het bosch, tot de mooiste plaatsen behoort, die ik
ken.
Met groote voldoening had ook Ds. van den
Kieboom kennis genomen van 's Raads besluit tot
het aankoopen van het Bergerbosch. De actie van
het Comité voor het ongeschonden behoud van dat
bosch tegen den op het provincaal wegenplan ge
plaatsten weg door dat bosch, had zijn volle in
stemming en hij hooptef dat dfe, gemeente, in sa
menwerking met het Comtié,/er in zou slagen, de
gelden bijeen te brengen, benoodigcP voor den aan
koop van de 10 H. A. bosch van de Bouwmaat
schappij, omdat ook die z. i. mét het aangekochte
bosch een onmisbaar geheel vormen.
Op onze vraag, hoe de reis naar Palestina hem
was bevallen, antwoordde hij, ontzettend blij te
zijn, de reis te hebben gemaakt. Hij had buitenge
woon veel gezien, doch het reizen met een reis
vereeniging is er toch te veel op berekend om de
menschen in een minimum van tijd een maximum
van bizonderheden te laten zien, waardoor men
gedurende de reis niet tot bespiegelingen kan ko
men over het leven en de gewoonten van de men
schen, in de streken, die men bezoekt, en zelfs de
schoonheid en het wonderbaarlijke van de natuur
dier streken pas dieper doordringt, als men er la
ter rustig over kan nadenken.
Na en passant een bezoek aan Milaan te hebben
gebracht, waar de machtige Dom een bizonderen
indruk op ons maakte (vooral de honderden beel
den op het marmeren dak waren imposant) ver
trokken we naar Venetië, een bizonder interes
sante stad met een geweldig internationaal vreem
delingenverkeer. De bekende toren op de Marcus-
platz, waar men tegenwoordig met een lift omhoog
kan, had hij niet bestegen, omdat hij in 't algemeen
niet op hoogten gecharmeerd is.
Na een bezoek aan Cattaro, de versterkte haven
van Joego-Slavië, ging het naar Corfu, waar men
vooral getroffen wordt door het Achilleion, het
vroegere zomerverblijf van keizer Wilhelm. De
tropische plantengroei is daar iets bizonders, even
als de Grieksche kerken met de Ikonen, die door
de menschen gekust worden.
Vandaar ging het naar Beiroet, een Fransch pro
tectoraat in Sirë, waar het Oostersche leven, ge
mengd met het Europeesche, de bizondere aan
dacht trok. Per auto ging het vandaar naar Baai-
bek, de oude ruïnestad, gebouwd door de Romei
nen, waar vroeger de oude Baaldienst werd uitge
oefend. Men ziet hier ook de ruïnes van den
Bacchus- en den Jupiter-tempel en men wordt bi
zonder getroffen door de buitengewoon hooge zui
len. Deze tempels werden verwoest door keizer
Constantijn en de ruïnes werden door de kruis
vaarders gemaakt tot versterkingen. Een machtig
grootsch verleden spreekt daar tot den bezoeker
en dwingt hem tot stilte. Interessant is het oude
en nieuwe leven, dat men hier waarneemt. Men
ziet hier de Arabieren met hun ezels, kameelen en
geiten, maar tegelijkertijd ook de Arabieren op
vracht- en andere auto's.
Van Baalbek ging het naar Damascus, dat prach
tig in het groen is gelegen met de Abana, een kla
terend riviertje, dat er doorheen stroomt. Hier
worden de plaatsen aangewezen, die in verband
staan met Paulus, die daar aankwam na zijn bekee-
(afgebrand 1574).
ring. Men wijst de bezoekers daar de muur,
waarover Paulus, geholpen door zijn vrienden,
vluchtte. In een prachtige moskee vindt men daar
het graf van den verdraagzamen Sultan Saladin,
die de stad veroverde op de kruisvaarders, maar
een deel van de moskee schonk aan de Christenen
en een ander deel aan de Mohammedanen.
In alle Oostersche steden vielen bizonder op de
groote bazarwijken, open winkels met werkplaat
sen aan de straat; vooral de edel-smeedkunst in
Damascus stemt tot bewondering.
Van Damascus ging het door Trasindonië over
de oude Jacobsbrug naar Gallilea, een heuvelach
tig, zeldzaam onvruchtbaar landschap, bezaaid met
steenen. Naar mate men de Jordaan naderde,
werd het landschap levendiger. Men bevindt zich
dan in een vruchtbaar land en ziet vanaf een hoog
te het Meer van Ganezareth. Tevens passeert men
een aantal Joodsche kolonies. Vanaf den berg ziet
men Capernaum en Magdala. Door Tiberias ging
het naar Nazareth, met de kerk van de aankondi
ging van Christus' geboorte, alsmede een kerk op
de plek van Jozefs werkplaats en de Maria-bron.
Ook wordt men daar getroffen door een groot
klooster van Franciskaner monniken. Nazareth is
een Oostersche plaats met een zeer druk interna
tionaal vreemdelingenverkeer.
Over de groote vlakte van Jizreëel langs de
Jakobsbrand bij het oude Cichum met in de verte
de ruïne van het oude Samaria, ging het per auto
naar Jeruzalem. Hoe dichter men Jeruzalem na
derde, hoe mooier waren de geasfalteerde wegen.
De bekende Jaffapoort en de Damascuspoort, als
mede de Davidsstraat, zijn centra van vreemdelin
genverkeer. Bij de Klaagmuur treft men steeds en
vooral des; Vrijdags biddende Joden. De Aksa-
moskee is een bizonder mooi bouwwerk.
Op den Olijfberg bevindt zich het Hof van
Gethsemané, behoorende aan Franciscaner monni
ken. Op alle plekken, die in verband staan met
het leven van Jezus, vindt men kerken gebouwd.
Een verbinding met de stad vormt het Kedrondal,
waarin het monument van het graf van Absolon
opvalt. Ook de begrafeniskerk van Christus, ge
deeltelijk behoorende aan Grieksch-Katholieken
en Roomsch-Kath., maar waarop ook recht hebben
de Kopten en Armeniërs, werd bezocht. Het viel
op, dat Jeruzalem, omringd door en gebouwd op
bergen, in oude tijden een sterke stad is geweest.
Als teeken van nieuw leven trok de bizondere
aandacht de Joodsche universiteit, bezocht door
verschillende typen van Joden met lange lokken
en Europeesche verschijningen.
In Bethlehem werd bezocht de Geboortekerk,
eveneens behoorende aan verschillende religieën,
waar zoo nu en dan, op groote feestdagen, vooral
met Kerstmis, nog al eens oneenigheid heerscht.
Ook werd daar de plek getoond, waar indertijd
Ruth de aren plukte, alsmede de herinnerings
plaats aan Koning David. Ook in Bethlehem echter
reeds veel moderns.
Voorts werd een tocht gemaakt naar de Doode
Zee, een troosteloos, onvruchtbaar landschap. Over
de Doode Zee ziet men het oude gebergte van
Moab. Bizondere aandacht trokken de exploitatie
plannen voor de bewerking van het water van de
Doode Zee, dat men wil ontzouten, om het land
weer vruchtbaar te maken. In de nabijheid van de
Doode Zee werd nog een mooie oase bezocht.
Per auto ging het verder naar Jericho, waar de
bergen, beschenen door het maanlicht met Jupiter
en Venus aan het firmament, een schitterenden in
druk maakten.
Verder ging de tocht door een prachtig land
schap met heel veel Joodsche kolonies, naar Tel-
Avis, met Jaffa, een oude Arabische stad in de na
bijheid. Tel-Avis is een groote, moderne Joodsche
stad, in de laatste tien jaren gebouwd, met een
zeer Europeesch aanzien. De Oostersche planten
en bloemengroei, de druiven, sinaasappelen en
olijven in deze streken, is iets bizonders. De En-
gelsche militairen ziet men daar overal en overal
worden werkzaamheden verricht voor verbetering
van de wegen.
Ook werd een bezoek gebracht aan de haven
Ds. W. F. VAN DEN KIEBOOM,
21e Jaargang. No 2.
van ZATERDAG 7 JUNI 1930.
DERDE BLAD.
