WATER
HOOG EN LAAG WATER
te BERGEN AAN ZEE in 1930.
NSTEIN
AUGUSTUS.
Laag water:
Natnidd.
nest. In het laatste gedeelte ziet men een noten
kraker en een sperwer in denzelfden boom met
merel en beflijster. Zoo zal ook eenmaal de wolf
met het lam verkeeren.
In nog een kast met vogels tronen de mooie
mantel- en zilvermeeuwen, terwijl valken, zeedui
kers en papegaaiduiker goed vertegenwoordigd
zijn. Een zeehond en een schildpad prijken hier
als antipoden tusschen een geheel verkleurde kluit
en twee scholeksters,: waarvan het roodi geheel uit
de snavels verdwenen is. Twee futen eri een wulp
zijn in beter condities, terwijl een groote zaagbek
en een parelduiker prachtige exemplaren zijn.
Verder zijn er kasten met mooie kevers, die zeer
goed verzorgd zijn en indruk geven van de groote
verscheidenheid, die er in de duinen voorkomt.
Ook de schelpenverzameling ziet er goed uit. Bij
een ziet men de strandgaper, de stekeldragende
hartschelp, de teere platschelp, de ruwe boormos
sel en verder tal van een- en tweekleppige schel
pen en horens, alsmede zeeschuimbootjes (ruggen
van inktvisschen), schelpkokerwormen, roggen- en
haaieneieren, blaas- en knoopwier en nog vele an
dere studieobjecten.
Ook zijn er tal van vogeleieren, welke men ge
woonlijk bedekt houdt, opdat de kleuren niet
worden aangetast.
J. DAALDER Dz.
ANECDOTEN.
Eenige weken geleden overleed te Moskou de
Anatoly Durow. Durow was ver over de grenzen
oudste en meest populaire clown van Rusland,
van zijn vaderland als dierentemmer beroemd en
werd zoowel door den laatsten Czaar als door Kei
zer Wilhelm (voor wien hij eens met zijn dieren in
een particuliere voorstelling een uitvoering gaf)
met verschillende ordeteekenen begiftigd. Durow
schreef ook interessante gedeeltelijk ook we
tenschappelijke werken over de psychologie der
dieren.
Zijn grappen in de arena waren niet altijd van
even onschuldigen aard. De clown had er slag van
om op uiterst geestige manier, zelfs Czaristische
waardigheidsbekleders, voor wie iedereen sidder
de, er tusschen te nemen.
Over Durow zijn tallooze anecdoten in omloop,
waarvan hier enkele volgen:
Generaal Wahl, de militaire gouverneur van
Petersburg was in intellectueele kringen van die
stad zeer gehaat wegens zijn reactionnaire gezind
heid en zijn ruw optreden het was in het jaar
1896. Toen hij op zekeren keer het circus be
zocht waarin Durow zijn voorstelling gaf, zeide de
ze tot zijn gedresseerd zwijn:
„Sch .sch .sch Wahl!"
Dat was een gewaagde woordspelin, want het
woord „Schwal" beteekent in het Russische
„Kreng!"
Onder het bolsjewistisch regime behield Durow
zijn scherpe tong. Beroemd is de volgende nec-
dote:
Durow liet het publiek een stok zien en zei:
Dat is het zinnebeeld van ons land. Vroeger
was boven: de Czaar met den adel, in het midden
wij allen en onderaan het proletariaat.
Toen draaide hij den stok om en vervolgde:
We hebben revolutie gemaakt Thans is de adel
onder. Wij allen zijn op dezelfde plaats gebleven,
maar waar is het proletariaat?
't Is echter wel typisch dat Durow van Lunat-
charski toch den titel van volksclown gekregen
heeft.
PROCLAMATIE.
AANGEZIEN
een hond, waarvan de hoogte meer dan 30 centi
meter bedraagt, niet op den openbaren weg los
mag loopen, dient de eigenaar van een hond,
waarvan de hoogte meer bedraagt, het dier aan
een lijn te houden of anders thuis te laten.
AANGEZIEN
de naam van iederen badgast volledig en gratis
in de „Badbode" wordt gepubliceerd, heeft het
geen 'zin initialen, al of niet omgeven door een
hart, in banken of boomen te snijden.
AANGEZIEN,
een bosch in 60 minuten door brand vernield kan
zijn, maar de schade in geen 60 jaren is hersteld,
is het aanbevelenswaardig, voorzichtig met vuur
om te gaan en geen brandende lucifers, sigaren of
cigaretten weg te gooien zonder deze daarna met
De ooievaar die aan alles gedacht had.
(Judge).
den voet te dooven of onder een laagje zand te
bedekken.
AANGEZIEN g
uwe buren zonder meer gaarne willen aannemen,
dat gij de gelukkige eigenaar van een gramofoon
of radio-toestel zijt, is het absoluut overbodig ze
den ganschen dag daaraan op luidruchtige wijze
nog te herinneren,. Behandelt deze aangelegenheid
met „zachtheid!" Spaarï uw buren!
AANGEZIEN
de meeste menschen bloemen kweeken voor zich
zelf en niet voor voorbijgangers, zoudt gij wellicht
onvriendelijk bejegend wo'rden als' gij u tot het
plukken van bloemen in andermans tuin laat ver
leiden. Er zijn bovendien in Bergen goed-gesor-
teerde bloemenwinkels!
Voor de Badgasten
is het van belang te weten: lo. dat het Berger
Museum naast het Postkantoor dagelijks te be
zichtigen is van 10-12 en 24 uur, op Zon- en
Feestdagen alleen van 24 uur (bezoekers moeten
zich aanmelden bij den heer G. Spruit, die den
sleutel heeft, toegangsprijs 25 ct., ingang bij het
tuinpoortje); 2o. dat de toegangskaarten voor
wandelingen in de Berger duinen en bosschen uit
sluitend verkrijgbaar zijn ten kantore van de Bad-
directie te Bergen aan Zee aan de v. Hasseltstraat
tegen betaling van 2!> cents; 3o. dat het Duin
museum in het ParnaSSiapark te Bergen aan Zee
eiken dag is geopen^ van 96, toegang kosteloos.
Kinderen zonder gelelde worden niet toegelaten
en bezoekers Worden beleefd verzocht niets te
beschadigen; 3o. dat7de bekende collectioneur van
moderne kunst, de'' heer P. Boendermaker, na
schriftelijke aanvrage, belangstellenden in de ge
legenheid stelt Donderdagsmiddags van 2 tot 4.30
zijn collectie, ondergebracht in de door hem in
1928 gestichte kunstzaal achter zijn woning, huize
„De Klomp", Loudelswég, te bezichtigen.
GRAPJES.
Emilie, liefste wofdt de mijne! Jij bent voor
mij het achtste'wereldwonder!
ooed, Frans, ik aanvaard je voorstel. Maar
wee je gebeente als ik je ooit met een der andere
zeven wereldwonderen zie.
- Romantisch-uneisje:-Dit isvweer net als vroeger,
is het niet, lieveling?
Jongmensch: Wat bedoel je met vroeger?
Het meisje: O, neem me niet kwalijk, ik dacht
aan iemand anders.
Vrouw: De modiste zegt, dat ze geen kleeren
meer voor me maken iwil, voor je haar rekening
hebt betaald.
Man: Prachtig! Ik ga, onmiddellijk schrijven om
haar te bedanken. I
Dochter: Het ka» me niet schelen, ik heb hem
liet en ik zou hem tot het einde van de aarde vol-
gen.
Vader: Hm, dat zou ik ook wel willen als ik de
kans kreeg, hem er daar een zetje overheen te ge
ven.
„Hoe heb je het aangelegd om zooveel geld te
verdienen?"
„Heel eenvoudig. Ik werd compagnan van een
rijk man."
„Zoo. En toen?"
„Wel, hij had geld en ik de ervaring, dus
„Dus?"
„Tja, zoo is het een paar jaar gegaan, totdat ik
het geld had en hij de ervaring".
Hermans is in geen al te rooskleurig humeur aan
tafel.
„Wat scheelt er aan?" vraagt zijn vrouw.
„Óch, neef Anton kwam op kantoor zeuren. De
ófide geschiedenis. Hij was weer eens platzak en
vroeg om honderd gulden".
„Je bent er toch niet op ingegaan?"
„Toch wel. Wat moest ik doen! Hij hield niet op
met zeuren."
Mevrouw is heel verontwaardigd over haar man.
„Wat ben je toch voor iemand?" vaart zij uit,
Anton heeft honderd gulden noodig en je geeft
ze maar. Je kunt nooit iets weigeren, je moest toch
eindelijk leeren, ook eens neen te zeggen!"
Hermans houdt wijselijk zijn mond en verdiept
zich na tafel in zijn krant.
„Wat ik zeggen wou, Albert", begint mevrouw
dan, „ik wou morgen gaan winkelen. Wil je mij
honderd gulden geven?"
En Hermans héél resoluut:
„Neen!!"
Hij. „Ik zou overgelukkig zijn, als je mijn
vrouw zoudt willen worden maar ik weet niet,
hoe ik je dat moet vragen".
Zij: „Dat is al in orde; ga nu maar naar vader."
Mevrouw A.: Den geheelen dag is het bij mij in
huis ruzie. Dan heb ik ruzie met mijn man; dan
heeft mijn man ruzie met mijn schoonzoon. Dan
heeft de keukenmeid weer wat. En zoo ga je
maar door!
Mevrouw B.: Dan heb je tenminste niet te kla
gen. Jij hebt nog afwisseling, terwijl ik alleen
maar den geheelen dag met mijn man overhoop lig..
Het schijnt, dat je een grooten eerbied voor
den huwelijksmakelaar hebt.
Nou, die verstaat zijn baantje. Hij heeft mij*
een meisje als vrouw aangesmeerd, waarbij ik
vijftien jaar geleden een blauwtje heb geloopen.
Inplaats van de tram te nemen ben ik er ach
ter gaan loopen en spaarde een dubbeltje.
En ik heb een gulden bespaard door achter
een taxi aan te rennen.
Zullaiwwe iedereen van het personeel, die
vijf jaar bij'ons gew.eest is, vijftig gulden geven, ter
gelegenheid van het jubileum van de firma?
Laten we liever fceggen tien jaar. Het is best
mogelijk, dat iemand hier al vijf jaar is.
Inbreker: Het is nu tijd om bij juffrouw Jansen-
in te breken!
Collega: Is ze de stad uit?
Inbreker: Neen, maar er staat op de deur: Even
uit naar juffrouw Pietersen. Over vijf minuten weer
terug.
Dokter tot moeder van jongedame, bij wie hij
geroepen is: Uw dochter heeft alleen verstrooi
ing noodig Zoo'n kleine verandering U be
grijpt mij wel, nietwaar?
Moeder: Ja zeker, dokter. U bedoelt zoo'n
kleine naamsverandering.
Mevrouw (tot nieuwe dienstbode): Vergeet,
niet, Anna, dat je meester kolonel is.
Anna: O, ik ben gek op soldaten!
Museumbezoeker (in vervoering hardop pra
tend): Verrukkelijk! Prachtig!
Bewaker: U vergist u, meneer. Dat ding is van
een onbekende; het beroemde schilderij van Ra
fael, dat men bewonderen moet, hangt daar aan
den anderen wand.
Natuurlijk Mineraalwater.
Hoog water:
Voorm.
Natnidd.
Voorm.
Datum
