HET STEDELIJK NIUSEUM VICTORIA-WATER HOOG EN LAAG WATER te BERGEN AAN ZEE in 1931. Bezoekt Café-Lunchroom ,DE DOORBRAAK" hoek MARKTSTRAAT, ALKMAAR. PRIMA CONSUMPTIE. BILLIJKE PRIJZEN. AIMS TELBIEREN. VALK's LUNCHROOM LUNCH 11,25. DINER f 1.75. DAGSCHOTEL 10,90 Hotel „TOELAST' CAFÉ-RESTAURANT. CONCERT. Grapjes. Advertentiën. GEBRs HOED, JUNI. Datum Hoog water: Laag water Voorm. Namidd. Voorm. Namidd. 13 2.19 2.44 10.44 11.19 14 2.59 3.23 11.28 15 3.35 3.59 0.02 0.14 '16 4.12 4.39 0.37 1.00 17 4.52 5.19 1.20 1.41 18 5.34 6.02 2.02 2.21 19 6.17 6.44 2.43 3.01 fl. J. MARTIN. BEZOEKT IN ALKMAAR Restaurant. Banketbakkerij. Ingang door den winkelHOUTTIL B 5. IJS. PLOMBIERE. - SORBETS. Eenigst adres voor „Kaasdragers". Aanbevelend, Fa. W. G. E. WALK. ALKMAAR. PRIMA KEUKEN. DE MOTORFIETSEN IN BERGEN. Verschillende motorrijders schijnen er nog steeds een genoegen in te scheppen, na een bezoek van een caié-terras, bij hun vertrek hun knalpot- ten zoo hinderlijk mogelijk te laten knallen, zoodat elk rustig bezoeker slechts één verlangen heeft en wel, dat deze knapen lielst zoo spoedig mogelijk vertrekken. In de automobieltechniek is op het oogenblik het streven naar gerüischloosheid algemeen. De constructeurs gaan zelfs zoo ver om het zuigen van de lucht, die naar den carburator wordt aan gezogen als een hinderlijk geluid te supprimeeren. In de motorrijwieltechniek daarentegen viert het lawaai de hoogste triomfen. De motorfiets a la mode is een één-cylinder die minstens 4000 om wentelingen per minuut maakt en een orgelpijp als uitlaatleiding bezit. Om. de lage tonen nog beter tot hun recht te laten komen, construeert men aan het uiteinde van de orgelpijp een soort trombone. Het effect van den uitlaatroffel komt overeen met dat van een eskader bombardementsvliegtuigen. Met dergelijke machines leggen moderne jonge lingen bezoeken af bij muzikaal aangelegde jonge dames. En zonder de geringste bedoeling om de aandacht op zich te vestigen, bezoeken ze daarme de onze café-terrassen en de mondaine buitenge legenheden met strijkorkest, waar ze het publiek in hooge mate hinderen door den motor onbelast en met vol gas een minuut of twee te laten werken. Deze demonstraties geschieden gratis, ofschoon er veel benzine mee heengaat. De onbaatzuchtigheid valt te meer in het oog als men beseft, dat de le vensduur van deze eenpitters door het razende toerental aanzienlijk wordt verkort. Deze heeren z'en thans met belangstelling uit naar motorfietsen, die haar geheele arbeidsvermogen omzetten in ge luid. Men heeft namelijk uitgerekend, dat wanneer men er in zou slagen een arbeidsvermogen van slechts 1 paardekracht totaal in geluid om te zet ten, er een soort gebrul zou ontstaan, overeenko mend met de oproerkreten van een menigte van 750.000 personen Wat een glorie voor den modernen jongeling zoo'n hemelsch instrument te mogen bespelen! Wij achten het echter van groot belang, dat het deze lawaaibewonderaars met kracht wordt duide lijk gemaakt, dat ze deze ongewenschte prestaties van hun motor maar daar moeten vertoonen, waar niemand er last van heeft. De heeren halen deze kunsten zelfs uit op de meer rustige wegen van ons dorp en verstoren de heerlijke natuurlijke rust, die men anders in ons dorp nog zoo volop kan genieten. Deze week waren wij er getuige van hoe een dergelijke mani ak de omgeving van de Studler van Surcklaan on veilig maakte. Naar wij vernemen vertoont dat heerschap daar herhaaldelijk dergelijke kunsten. Wij hopen dat de omwonenden er niet voor terug zullen schrikken om hem bij de politie bekend te maken, wanneer hiermede wordt voortgegaan. De politie-verordening verbiedt dergelijk optre den, zoodat het mogelijk is er een einde aan te maken. INFORMATIEBUREAU der Vereeniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer. Het informatiebureau is gevestigd in het keurig ingerichte gebouwtje naast het Postkantoor, al waar Mevrouw .Ev.enhuisKüeboer, '.gaarne aan pension zoekenden en huurders van gemeubileerde huizen gratis alle gewenschte inlichtingen geeft. SCHEPPINGSWERK NIET GEMAKKELIJK. Van genieën geldt als bekend, dat zij hun schep pingen met een ongelooflijke snelheid tot stand brachten. Toch is dit slechts oogenschijplijk het geval. Meii moet zich niet blind staren op den tijd die zij noodig hadden om een werk te schrijven, vaak gingen daaraan jaren van overdenken vooraf en was in werkelijkheid de tijd waarin zij luierden den-tijd van hard werken. Ons zijn schilders bekend, die in enkele dagen hun beste doeken tot stand brachten. Zij staan daar dan vaak zelf verbaasd over, doch wanneer zij zich zelf onderzoeken, komen zij tot de conclu sie, dat de idee om het werk te maken reeds lang in hen rijpte. Het was in 1788, dat Schiller voor het eerst te Rudolstadt met het klokkengietersbedrijf kennis maakte en besloot, een gedicht aan dit hem fasci- neerend bedrijf te wijden. In 1793 vertoefde hij er opnieuw, waarbij hij tot hetzelfde besluit kwam. In 1797 wordt hij voor de derde maal door dezelf de gedachte bezield. Maar nog eens moesten er twee jaar verloopen, alvorens hij in den zomer van 1799 met het op schrift stellen van zijn „Das Lied von der Glocke" een aanvang maakte. Maar toen was het meesterwerk ook zóó snel voltooid, dat het in den muzen-almanak van 1800 kon wor den gepubliceerd. Slechts weinige maanden tijds had het op schrift zetten gekost doch elf jaar lang was de gedachte langzaam in den dichter ge- rijpt. Lessing werkte zijn tooneelstukken schematisch naar scènes en tooneelen uit én verklaarde dan met een zucht van verlichting: „Klaar!" Maar wie het meesterwerk wilde lezen, kwam bedrogen uit, want Lessing bezat er niets anders van dan wat losse velletjes met aanteekeningen; de rest gistte nog altijd in zijn hoofd. Maar voor hem was het werk af. En daar hij uiterst moeizaam schreef, ver liepen er tijden tusscheri het opstellen van het schema en het ter perse gaan van het op schrift gestelde tooneelstuk. Schopenhauer, de groote wijsgeer en vrouwen- vijand, had vier jaar noodig, alvorens het eerste deel van zijn „Die Welt, als Wille und Vorstellung" in 1818 was voltooid, terwijl het tweede deel pas vier en twintig jaar later ter wereld kwam. Merk waardig was, dat tegelijk met-zijn eerste dqel een society-werk van zijn te Weimar wonende moeder verscheen, dat in duizenden exemplaren aftrek vond. Naar het werk van den filosoof daarente gen bestond zóó weinig vraag, dat een deel der uit gave weer in den papiermolen terechtkwam, om voor „nuttiger" doeleinÜen te worden gebruikt. Niet ver bij hem achter staat Jean Jacques Rousseau, „de stormvogel der Revolutie" van 1789. Voor het in gedachten en notities voltooien van zijn wereldberoemd geworden „Emile" had hij maar eventjes twintig jaar noodig. En ook toen was het met het lijden nog lang niet gedaan. Want om het werk zelt op scjirift te zetten gebruikte hij opnieuw drie volle jaren. Want ook Rousseau schreef uiterst moeilijk. Telkens opnieuw bracht hij veranderingen aan, met het gevolg, dat sommige deelen van het manuscript vijfmaal moesten wor den geschreven. Soms struikelde hij over een en kelen zin, die hem dan vaak 'n heele week kostte, alvorens hij hem in deii begeerden vorm had ge drongen. En Immanuel Kant? i„Kritik der reinen Ver- nunft" schreef hij gedurbnde een paar vacantie- maanden. Maar het groote werk is, naar hijzelf ruiterliik bekent, „het product van twaalf jaar overpeinzen". En toch was juist Kant bezeten door een noesten vlijt, die hem op de zeven uur slaap na, waaraan hij stipt vasthield, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in het getouw deed zijn. De Middeleeuwen brachten een universeel genie voort: Leonardo da Vinei. En ook hii voltooide zijn werken uiterst langzaaip. Vier jaar lang stond zijn „Gioconda" op den ezel, terwijl het „Heilig Avond maal" nimmer door hem werd voltooid. En toch omvatten zijn dagboeken, schetsen, ontwerpen on geveer 5000 bladzijden. Goethe had voor zijn „Clavige" zeven dagen noodig, Molière voor zijn blijspel „L'Amour méde- cin" vijf, Heine voor zijn treurspel „Ratcliffe" zelfs maar drie dagen. Honoré de Balzac's romans en schetsen zijn in 120 deelen vervat, zoodat hij zich zelf blijkbaar niet aan zijn zinspreuk van lang- zaam-werken heeft gehouden. Maar van al deze schrijvers en componisten uit de geschiedenis wordt ongetwijfeld het record gehouden door Alexander Dumas, wiens volledige werken 300 deelen omvatten. Maar Dumas was in dit opzicht een waar schrijtwonder, die van geen ophouden wist. Kreeg hij bezoek, dan gaf hij den gast de linkerhand, onderwijl met de rechter als razend verder pennend. Ongeveer zeventig jaar geleden, leed een Schotsch avonturier, MacHenderson in de nabij heid van de Malaische eilanden schipbreuk. De ge heele bezetting kwam bij de schipbreuk om het leven. Henderson werd gered en de inboorlingen van het eiland Cocos moesten den prijs van dit ge luk betalun. De eilandbewoners voerden een idyllisch leven,, nog onberoerd door de verscheidene zegeningen der beschaving. Maar met de komst van Hender son veranderde zich evenwel alles. De avonturier wist het vertrouwen van deze natuurkinderen te winnen en eer nog een jaar was verloopen, werd hij tot koning van het eiland gekozen. Nu begon een geregelde heerschappij. Mac Hen derson, die bij zijn kroning den naam van Sydney I kreeg, liet zich „majesteit" noemen en maakte zijn nieuwe onderdanen met de vorderingen van de- be schaving bekend. Hij ging ook op buit uit en or ganiseerde een „modern" leger. Weldra had de- dynastie van Sydney I vasten voet. Na een regee ring van vijf jaar nam Sydney de dóchter van een Maleisch stamhoofd tot vrouw en weldra werd een erfgenaam van den troon geboren. Deze erfge naam en troonopvolger studeerde te Londen en te^ Oxford en toen Sydney stierf besteeg hij den troon zijns vaders. Zoo gelukte het dus den avonturier een dynastie, zij het dan ook een onbekende, te stichten. Pakkend advies. Een zorgzaam huisvader was gewoon den dokter steeds telefonisch op te bellen om zoodoende^ goedkoop advies te krijgen en een doktersvisite uit te sparen. Den dokter begon dat op den duur te vervelen. Weer op een avond beide de vader op en zei door de telefoon: Dokter, mijn jongen wordt 't beurtelings rood en groen voor de oogen. Wat moet ik met hem- doen? Verhuur hem aan de Staatsspoor als signaal lamp, adviseerde de dokter. De verloren zoon. Meester was aan het vertellen van „de verlo ren zoon". „Maar één was er, die geen deel nam- aan de algemeene vreugde bij de terugkomst van den armen zoon, één, die gewild had, dat het niet gebeurd ware. Wie denken jullie wel, dat dat was?" En uit-e.en dozijn monden van de kleip^n klonk" medelijdérid: „Het vette kalf, meester!" Het effect. De huisvrouw gaf den glazenwasscher een kom met brandewajn om de ruiten schoon te kriigen. Toen zij opmerkte, dat de man zijn doek nooit in> den brandewijn doopte, vroeg zij de reden daar van. Och, ziet u, ze'de de man, ik drink den bran dewijn op, maar, en hij voegde de daad bij het woord dan adem ik op de ruiten vóór ik veeg' en 't resultaat is even schitterend. rxxxxxxxxxxxxx>o<x>o<xxxxx><xxxx>ooo S BEZOEKT TE ALKMAAR. X Ingang: Breedstraat (achter het Stadhuis). Geopend van 9—12 v m. en van IJ— 3J n.m. oooooooooooooooooooooooooooooooö SCHARLOO TELEFOON 221 ALKMAAR. Verhuizingen per Auto-Meubelwagen. STALHOUDERIJ. BEGRAFENISONDERNEMING. Eerste klas LIJK-AUTO beschikbaar. HEERLIJK en VERFRiSSCHEND NATUURLIJK OBERIAHNSTEIN BRONWATER. Een gezonde drank bij elke temperatuur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1931 | | pagina 2