1
„Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode"
van ZATERDAG 13 JUNI 1931.
TWEEDE BLAD.
22e Jaargang No. 3.
N.V. BOUW-EXPLOIT.-MAATSCHAPPIJ
„BERGEN AAN ZEE".
ZONNEBAD.
De N. V. stelt voor de badgasten en villabewo
ners de gelegenheid ope'n zich ten kantore van de
Vennootschap te Bergen aan Zee aan te melden
voor het lidmaatschap van het Zonnebad.
De naam lidmaatschap is gekozen, omdat de
Vennootschap voor de badgasten en villabewoners
een badgelegenheid wil scheppen, waarbij het in
tieme karakter van de badplaats zooveel mogelijk
blijft behouden.
Het lidmaatschap is strikt persoonlijk.
Contributie.
Ie, Gezinskaarten voor één en het zelfde gezin:
a. voor een gezinshoofd (vader of moeder)
6.00 voor vier weken of korter;
b. voor het tweede gezinshoofd 4.00 voor 4
weken of korter;
c. voor het tweede gezinshoofd indien dit
slechts over den Zondag te Bergen aan Zee
is' 1.50 voor 4 weken of korter;
d. voor een kinderjuffrouw of verzorgster
3.00 voor 4 weken of korter;
e. voor kinderen van 1216 jaar 2.50 voor
4 weken of korter;
f. kinderen beneden 12 jaar van dit gezin zijn
vrij mits in begeleiding van één der beide
gezinshoofden, de kinderjuffrouw of ver
zorgster van dit gezin, die een diploma moet
hebben;
g. één logé van dit gezin 1.50 per week of
korter.
2e. Afzonderlijke kaarten worden slechts aan vol
wassen personen afgegeven ad 6.00 voor vier
weken of korter.
Ieder lid neemt zijn eigen badcostuum en hand
boek mee.
Voor de leden is gereserveerd een mooi gedeelte
duinterrein bij de badkoetsen.
Hierop mogen de leden tenten of vierkante
doekomheiningen plaatsen, waarin zij zich kunnen
ontkleeden, om zich vandaar-uit in badmantel
langs de daarvoor bestemde trap naar het bad bij
de badkoetsen te begeven om aldaar in den tijd
dat het bad geopend is, onder toezicht te baden.
De tent of de doekomheining moet duidelijk
zichtbaar het nummer van het diploma hebben.
De badmantels, waarop het diploma zichtbaar
gedragen moet worden, worden aan den daarvoor
bestemden kapstok op het strand gehangen.
Het aan- en uitkleeden in een tent of in een ge
heel door doek afgesloten vierkant is verplichtend
gesteld.
Op het Zonnebadterrein mag men niet zonder
hadcostuum vertoeven.
De leden mogen baden zoo dikwijls zij verkie
zen, zonder verdere betaling.
De tenten mogen blijven staan, echter geheel
voor risico van de eigenaars. De Maatschappij en
hare aangestelden kunnen zich niet daarmede be
moeien.
Indien gewenscht, wordt voor de damesleden
een afzonderlijk deel van het terrein afgezet.
Ter wille van de controle moeten de vaste ten
ten zoowel als die, welke telkens weer afgebroken
worden, duidelijk zichtbaar gemerkt zijn met het
nummer, vermeld op het diploma.
De leden zijn gehouden de instructies van het
toezichthoudend personeel op te volgen en zich na
het baden direct naar het gereserveerde duinter
rein te begeven. Zij mogen in badcostuum niet op
het strand blijven vertoeven.
Gerekend wordt op de medewerking van de le
den ten aanzien van de naleving van dit reglement,
het gebruik van het terrein (b.v. niet op de helling
van den zeekant loopen) en hetgeen verder voor
den goeden gang van zaken noodig is.
De Vennootschap zal gerechtigd zijn het lid
maatschap vóór dezen bestemden tijd te doen
eindigen tegen eene evenredige restitutie van
Betaalde contributie.
Buiten den door de Directie vastgestelden bad
tijd mag niemand op het terrein vertoeven, vooral
niet des nachts.
Er zijn strandtenten te huur a 2.00, 2.50,
3.00, 3.50 en 4,00 per week.
DE BADDIRECTIE.
Zeven geboden voor huisvrouwen.
Wanneer is een vrotiw een dame?
Het is een pijnlijke vraag, welke de „Nationale
Bond van Amerikaansthe Huisvrouwen", die met
zijn 4.020.000 leden de machtigste vrouwenver-
eeniging der Vereenigde Staten is, zich geroepen
heeft geacht, per circulaire aan zijn leden in alle
acht en veertig staten der Unie te richten. De in
drukwekkende stapel drukwerk is onlangs verzon
den en heeft zich als een dreigend net in weinige
dagen tijds over heel het uitgestrekte land uitge
spreid, waarin tallooze huishoudingen zich onheil
spellend met koeien van letters de dreigende vraag
opdrong: Mevrouw, bent u een dame? Thans bre
ken mrs. Brown in Seymour Pa., mrs. Smith in
Charlesville Wis., mrs. Mecintosh in Madison Va.,
en met haar bijna 4.020.000 medelijdsters zich de
bekoorlijke hoofdjes over dezelfde vraag, die te
onzaliger ure door een aantal strenge, bebrilde da
mes, zijnde het hoofdbestuur van den „Nationalen
Bond van Amerikaansche Huisvrouwen" werd uit
gedacht: „Mevrouw, bent u een dame?"
De nationale bond heeft het diegenen van zijn
leden, die wellicht nog voor het begrip „dame" in
aanmerking kunnen komen, blijkbaar wat gemak
kelijker willen maken, door eenige voorwaarden
op te sommen, die een vrouw onherstelbaar tot
dame stempelen. De voornaamste dezer voor
waarden zijn de volgende:
1. Ga nooit met over elkaar geslagen bee-
nen zitten, ook al zijn ze nog zoo goed gevormd.
Welopgevoede vrouwen nemen zulk een houding
nimmer aan.
2. Vrouwen, die inderdaad dames willen zijn,
dragen twee onderrokken.
3. Laat uw haar niet meer kort knippen; dat
is geheel uit de mode. Integendeel, haar dat tot
het middel reikt, wordt thans als buitengewoon
chique beschouwd.
4. De zoom van uw costuum mag in geen ge
val meer dan 20 c.M. van den grond verwijderd
zijn.
5. Bij vrouwen van meer dan vijftig jaar
moeten de rokken zoo lang zijn, dat zij hoogstens
12 Yi c.M. van den grond reiken.
6. Dames rooken niet.
7. Het is voor een dame tegenwoordig weer
chique, buitengewoon bescheiden en zelfs een wei-
nigje bedeesd te zijn.A
Of de Amerikaansche vrouwen de zeven gebo
den hebben opgevolgd, die hen tot dusver van het
damesschap gescheiden hebben gehouden, is nog
niet bekend.
VRIENDENDIENST.
Een Amerikaansch advocaat, zonder zaken en
zonder geld, besloot naar ihet Westen te trekken
om te trachten fortuin te maken. Hij nam in den
trein plaats, zonder een biljet te koopen. Toen de
controleur kwam, zeide hij nonchalant:
„Ik ben redacteur van de „Daily Mail", maar
heb mijn perskaart vergeten".
„Dan moet u uw plaats betalen", zeide contro
leur.
„Zooveel geld heb ik nidt bij mij", was het ant
woord.
„Gaat u dan maar even mee naar de eerste
klasse, daar zit de directeur van de „Daily Mail
als hij u kent, is het in ordè".
Met angst in het hart volgde de advocaat den
controleur. Gekomen bij het gereserveerde ge
deelte van den trein, waarin alleen de groot-
industrieélen reizen, tikte 'de controleur eerbiedig
op een coupé-deur. Hif legt het geval uit, de ad
vocaat wordt binnengeroepen, welwillend glimla
chend verklaart de groote man, dat dit een zijner
beste werkkrachten is. De truc was geslaagd, de
advocaat reisde voor niets. Öp het station van be
stemming gekomen, stapte hij uit en trof buiten
het stion den directeur. Hij trad op hem toe en
bedankte hem hartelijk voor den bewezen dienst.
„Welke dienst?" vroeg deze.
„Dat u mij als redacteur van uw krant herken
de".
„Bent u dat dan niet?"
„Helaas niet!"
„Nou, ik ben evenmin de directeur van de
„Daily Mail" en heb minstens evenveel in angst
gezeten, dat u mij zoudt ontmaskeren!"
Wat niet iedereen weet.
In China werden reeds in de negende eeuw boe
ken gedrukt, zonder dat men in Europa daarvan
eenig vermoeden had. De boeken van Kung Tse
zijn ongetwijfeld de oudste, want ze ontstonden
reeds in de jaren van 890 tot 925. Zooals wordt
gemeld zou de Chineesche keizer Tai-tsjeng reeds
in 980 een bibliotheek met verscheidene honder
den boeken hebben gehad.
Drie uur slaap per dag.
De eigenaar van een plaatsingsbureau te Lon
den heeft aan een redacteur van een Engelsch
tijdschrift de wonderlijke mededeeling gedaan, dat
hij gedurende de laatste 25 jaren hij is thans 51
niet meer dan drie uur per etmaal heeft ge
slapen. Hij kan 16 tot 18 uren aanéén stuk wer
ken en wanneer anderen slapen, zit hij aan zijn
schrijftafel, of wandelt, of is verdiept in een pas
verschenen roman.
Met slapeloosheid heeft zijn geval niets te ma
ken. Hij gevoelt zich nooit vermoeid en hij slaapt
alleen omdat hij gedurende drie uur van een et
maal niets beters te doen heeft. Hééft hij in dien
tijd werkelijk iets te doen, dan gaat hij heelemaal
niet slapen, Het kan hem niets schelen in 60 of
70 uur geen nachtrust te hebben.
Hij heeft in zijn jeugd veel aan athletiek en
sport gedaan. Ook toen beschouwde hij slapen als
tijdverlies en maakte hij er een gewoonte van, om
4 uur 's nachts op te staan. Tenslotte ontdekte hij,
dat hij aan drie uur slaap meer dan genoeg had en
daar hield hij zich toen verder aan.
De meeste menschen, zoo zei hij, slapen
veel te veel. Eén keer heb ik acht uur achter
elkaar geslapen en ik was er dagen ziek van. Het
komt op de kwaliteit van den slaap aan, niet op
de kwantiteit. Weinig menschen verstaan de
kunst van goed slapen. Als men zich ter ruste
legt, moet alle spanning uit lichaam en geest ver
dwenen zijn. Wanneer men op deze wijze drie
uur slaapt, heeft men hier veel meer aan dan aan
9 uur slaap met een nog werkenden geest en ge
spannen spieren.
Naarmate de mensch ouder wordt, heeft hij
minder slaap noodig, omdat hij geleerd heeft, zijn
krachten te sparen.
Deze wonderlijke man B. Camplin Smith heet
hij is vroeger acteur geweest en speelt nog wel
voor de film.
Onlangs leidde hij gedurende een week het vol
gende leven: hij kwam des morgens te 7 uur op
zijn kantoor, werkte daar anderhalf uur en ging
dan naar het filmatelier, waar het werk den ge-
heelen dag doorging tot 1 a 2 uur des nachts. Om
4 uur bereikte hij dan zijn woning en toch was hij
om 7 uur weer op zijn kantoor.
Een wondermensch, inderdaad!
Attecdoien.
Op een eigenaardige wijze kwam een kaartleg
ster te Parijs in het bezit van een groot vermogen.
Tot deze „profétes", die uit kaarten en koffiedik
eens de toekomst voorspelde, kwam eens een
voornaam heer en liet de kaarten leggen. De oude
heer vernam toen, dat hij binnenkort heel veel
geld zou krijgen. Dat klonk den man wel heel
prettig in de ooren, maar hij "zeide ongelooflijk:
ik heb heelemaal niets te verwachten. Heeft u
dan geen bloedverwanten, van wie u erven kunt,
vroeg de kaartlegster. Ik ken niemand, van
wien ik iets kan erven, zeide de heer weer op
nieuw. Maar het is heel merkwaardig, mijn
kaarten bedriegen nooit. Ze spreken heel duidelijk.
Ik zie goudstukken. Maar wacht nog eens even,
ik zal het koffiedik raadplegen. Het koffiedik ont
hulde het geheim, van waar het vele geld zou ko
men. Een groot lot in de loterij zou een grooten
prijs brengen. Maar ik speel in het geheel niet.
Dan moet u een lot .koopen en zoo gauw moge
lijk. De heer ging heen, hoofdschuddend. De kaart
legster hoorde niets meer van hem. Jaren waren
verloopen. Daar kreeg ze, op zekeren dag, een
uitnoodiging van een notaris om bij hem te komen.
De oude heer had haar zijn geheele vermogen,
groot 350.000 francs, nagelaten. Een voorwaarde
was aan het testament toegevoegd. De kaartlegster
moest tien jaar lang, op den 25sten Juni, op den
geboortedag van den ouden heer, een spel kaarten
op zijn graf leggen. Een brief, dien de notaris
haar gaf, gaf de verklaring. De oude heer had den
INTERIEUR VAN DE HINDELOPER KAMER IN HET MUSEUM TE BERGEN.
