HOOG EN LAAG WATER
te BERGEN AAN ZEE in 1931.
VALK's
LUNCHROOM
LUNCH 11,25. DINER 11.75. DAGSCHOTEL 10,90
Hotel „TOELAST'
CAFÉ-RESTAURANT.
CONCERT.
PRIMA KEUKEN.
Bezoekt
Café-Lunchroom
„DE DOORBRAAK"
KAASMARKT, hoek MARKTSTRAAT, ALKMAAR.
PRIMA CONSUMPTIE. BILLIJKE PRIJZEN.
ANISTELBIEREN.
Grapjes
Advertentiën.
VICTORIA-WATER
JUNI.
Hoog water:
Laag water
Datum
Voorm.
I Namidd.
Voorm.
Namidd.
20
7.02
7.30
3.26
3.48
21
7.51
8.19
4.14
4.36
22
9.45
9.17
5.04
5.28
23
9.50
10.19
5.56
6.28
24
10.51
11.24
6.58
7.36
25
11.59 1
8.08
8.50
26
0.29
1,05
9.16
9.53
BEZOEKT IN
ALKMAA R
Restaurant. Banketbakkerij.
Ingang door den winkelHOUTTILB 5.
IJS. - PLOMBIERE. SORBETS.
Eenigst adres voor „Kaasdragers".
Aanbevelend, Fa. W. G. E. VALK.
ALKMAAR.
A. J. MARTIN.
INFORMATIEBUREAU
der Vereeniging tot bevordering van het
Vreemdelingenverkeer.
Het informatiebureau is gevestigd in het keurig
ingerichte gebouwtje naast het Postkantoor, al
waar Mevrouw EvenhuisNieboer gaarne aan
pension zoekenden en huurders van gemeubileerde
huizen gratis alle gewenschte inlichtingen geeft.
EEN OORDEEL VAN VROEGER GEZAG
HEBBENDE MANNEN OVER VROUWEN.
Velen kunnen zich tegenwoordig moeilijk voor
stellen, dat er een tijd is geweest, waarin de
vrouw zelfs door hoogstaande mannen beschouwd
werd als een wezen van lager orde.
Een vrouw, de in de maatschappij iets presteer
de, werd in die dagen door duizenden sexegenoo-
ten benijd, bewonderd ofverguisd. Geen beter
symbool voor de verheffing van de vrouw uit de
knechtschap en slavernij tot vrijheid en menschen-
waarde dan Jeanne d' Are. De Maagd van Orleans,
die als heks verbrand, vijf eeuwen later heilig werd
verklaard.
Te allen tijde zijn er mannen geweest, de voor
de vrouw niets vuriger wenschten, dan dat zij zich,
wat rechten en plichten betreft, de gelijke van den
man zou kunnen noemen.
Maar daarnaast, wat een bekrompenheid en
miskenning toont in dit verband een pamflet, dat
in de zestiende eeuw verscheen onder den Latijn-
schen titel, die in het Nederlandsch vertaald luidt:
Nieuw geschrift tegen de vrouwen, waarin wordt
bewezen, dat zij geen menschelijke wezens zijn.
Zelfs hoogstaande mannen verloren vaak de lo-
gika uit het oog, als het er om ging de vrouw te
beoordeelen.
Schreef, niet Johann Gottlieb Fichte: het tweede
geslacht staat volgens de natuurwet een trede la
ger dan het eerste. De vrouw behoort niet aan
zichzelven, maar aan den man.
In het begrip „huwelijk" ligt de onbegrensde on
derwerping aan den wil van den man besloten.
Véél krasser nog zijn de uitspraken van een
Schopenhauer, ,een Nietzsche en een Weininger.
Gebrek aan verstand, geestelijke kortzichtigheid,
on-echtvaardigheid, instinktieve sluwheid, leugen
achtigheid, valschheid, trouweloosheid, verraad,
ondankbaarhe-d, verkw'sting, ijdelheid zijn slechts
enkele der vele eigenschappen, die volgens Scho
penhauer het vrouwelijke geslacht kenmerken.
Een vrouw is niet anders dan een soort over
gang tusschen kind en man, welke laatste feitelijk
alleen de werkelijke mensch is.
„De natuur, aldus deze denker, verleent -deiv
meisjes gedurende een tijdvak van enkele jaren
een groote mate van schoonheid en lieftalligheid
ten koste van haar geheelen verderen levensduur.
De schoonheid en lieftalligheid zijn de wapenen en
werktuigen, waarmede zij zich een bestaan kun
nen verzekeren.
Hebben zij haar doel, het huwelijk, eenmaal be
reikt, dan boeten zij haar wapens veelal spoedig
in, evenals de vrouwelijke mier haar vleugels ver
liest, zoodra zij bevrucht is."
Ten einde de minderwaardigheid van het vrou
welijk geslacht te bewijzen, tracht Schopenhauer,
hoevelen vóór en na hem deden hetzelfde, aan te
toonen, dat van vrouwelijke genieën eigenlijk niet
kan worden gesproken.
Merkwaardig genoeg vergeten de vrouwenha
ters, die aldus redeneeren, dat opzienwekkende
misdaden ook bijna nooit door vrouwen worden
gepleegd.
Het geheele vrouweliike geslacht aansprakelijk
stellen voor het ontbreken van zeldzame capaci-
teitep, is even dwaas, als het zou zijn, wanneer
men alle mannen ging beoordeelen naar de lage
hartstochten van een minderheid onder hen.
Wie Nietzsche gelezen heeft, weet, dat ook hij
der vrouw oppervlakkigheid verwijt.
„Oppervlakkigheid is het vrouwelijk gemoed,
éen bewegelijk, stormachtig vlies op een drassig
water. De man is in den grond zijns harten alleen
kwaad, de vrouw is daar slecht."
Tegenwoordig kan men de schimpscheuten, die
hij nauwelijks twintig jaar_ geleden schreef, over
een onderwerp, dat gedurende eenigen tiid alle
grobte mannen bezighièld ep eihdelpöZe diskussjes,
veroorzaakte, niet zonder eenigen weerzin lezen.
En wij hebben dan te: meer waardeering voor de
baanbrekers, die gedurende de laatste vijftig ja
ren, ondanks snot, hoon, tegenwerking en laster,
den moed hadden om té strijden voor de vrijma
king der vrouw.
HET OORDEEL VAN LEO TOLSTOI.
Dat ook Leo Tolstoi geen bewonderaar van
vrouwen-emancipatie was, blijkt uit de volgende
aphorismen van den grooten Russischen filosoof
en romanschrijver.
Men heeft gezegd: „Cherchez la femme". Er is
nu niets meer te zoeken: het is duidelijk, dat alle
of ten minste het meeste ongeluk door de lichtzin
nigheid van de vrouw veroorzaakt wordt. Er zijn
planten, waarvan de bloesems bijzonder schadelijk
zijn, terwijl zij onschadelijke of zelfs nuttige vruch
ten dragen, Zoo ook de vrouwen. Zij zijn slechts
onschadelijk, voor zoover zij moeders zijn. Zelfs
daarna zijn zij verschrikkelijk en slechts dan on
schadelijk, als aangeleerde bescheidenheid, kuisch-
heid en eerbied voor deh ouderdom haar in toonj
houden.
Ik heb mij dikwijls een'wereld voorgesteld waar
in het moederschap de vrouwen beheerschte, de
jeugdige er zich op voorbereidend en de oude hel
pend. Duidelijk zag ik, hoeveel leed en smart aan
zulk een wereld bespaard zou zijn.
Ilia heeft mij gevraagd: „Kunnen vrouwen intel
ligent zijn?" Eerst kon ik hem niet antwoorden. Ik
zei tot mijzelf: „De vrouwen kunnen zeer verstan
dig zijn en in het algemeen zijn zij niet dommer,
zoo niet nog handiger dan de mannen. Maar haar
verstand is niet op zijn plaats, en het is alsof de
balken niet onder, maar boven» het dak gelegd zijn.
Bij den man, hoe hij overigens ook zijn moge, is
het verstand de gids voor zijn werkzaamheid. Bij
de vrouw is het verstapd een stuk speelgoed, een
sieraad. Het leven van de vrouw wordt beheerscht
door'alles, wat zij willen, door-ijdelheid, moeder
schap, hebzucht, liefde jslechts niet door het
verstand.
Eén der redenen, waarom de vrouwen minder
verstandig zijn dan de mannen is hierin gelegen,
dat zij In het bijzonder als jong meisje op de man
nen groote aantrekkingskracht uitoefenen en dat
de mannen, in plaats Ifan haar op haar fouten te
wijzen, haar vleien.
Het moederschap is haar ware en groote taak.
Zij beelden zich echter in, dat zij daardoor verhin
derd worden te leven, d. w. z. om de mannen, die
zij uitgekozen hebben, te behagen.
De dwaling der voorstandsters van vrouwen
emancipatie bestaat daarin, dat zij alles willen
doen, wat de mannen doen. De vrouwen zijn we
zens, die zich van den man in vele opzichten en
eigenaardigheden onderscheiden. Als zij zich wil
len vervolmaken, zich hooger willen verheffen, dan
moeten zii de ontwikkeling in haar eigen richting
zoeken. Welke deze richting is, weet ik ongeluk
kigerwijze niet en zij weten het evenmin. Zeker is,
dat het niet dezelfde richting is als die der man
nen.
De vrouwen worden door twee gevoelens be
heerscht: de liefde voor den man en de liefde voor
de kinderen alsmede de gevolgen daarvan: beha
gen in sieraden ter wilje van den man en in geld
ter wille van de kinderen. Al het overige is cere
braal, nadoen van den man, de wil om iets bijzon
ders te zijn.
De vrouwen liegen, Zooals de kinderen, zonder
zich daarvan rekensphap te geven. Om haar doel
te bereiken moeten zij liegen en dit doel houdt
haar zoo gevangen, dat zij haar leugens niet be
merken.
De trouw der vrouwen werd en wordt bij de
meeste volken door een dwang verzekerd, die de
mannen op haar uitoefenen. Deze dwang is een
kwaad, maar de menschen denken, dat ontrouw1
erger is dan dwang, en daarom kan de dwang eerst
opgeheven worden, als de vrouwen kuisch zijn. De
vrouwen zelf denken, dat alles van den dwang af-
hangt.
Het grootste talent der vrouwen bestaat daarin,
dat zij raden, welke rol iedereen bevalt en dat zij'
deze rol spelen.
Alleen de echtgenooten kennen hun vrouwen.
De echtgenooten alleen zien achter de coulissen.
Daarom schreef Lessing, dat alle echtgenooten
zeggen: „Er bestaat slechts één enkele slechte
vrouw, en zij werd mijn vrouw".
Voor de anderen spelen zij zoo handig theater,
dat niemand ziet, hoe zij in werkelijkheid zijn en
in het bijzonder niet als zij jong zijn.
Is de opvoeding van de vrouw een goed ding?'
Ja. Moet zij echter cursussen bezoeken? i
Neen. Waarom niet? Omdat cursussen zooals alle
scholen een zielstoestand scheppen, die bijzonder,
gunstig is voor de hvpnose. Kleine meisjes zijn.
daartoe sterk gepredisponeerd. Alle scholen be
werken slaperige traagheid. De ware opvoeding,
die niet schadeliik is, verkriigt men alleen, zooals^
men al het goed slechts verkrijgt, als men alleen-
is. Dat wil zeggen niet alleen, maar met God.
Alles wat de vijf zinnen vleit, zooals de schoone-1
inrichting van een huis. luxe van meubelen, van
kleeding, in het büzonder van vrouwelijke toilet
ten, dat alles wakkert de begeerlijkheid aan. De
tflans. het licht, dé schoonheid der zon, de hoornen,
het öras. de hemel,- zelfs de aanblik van het, men-
schelijk lichaam zonder kunstmatige sieraden, het
gez^apg der vogels,-de rfeur der bloemen, de smaak
vari eenvoudig voedsel, van vruchten, in het alge
meen alle daven der natuur werken niet op de be-
geerliikheid. Wat haar opwekt, is;-het electrische-
licht, de meubelen, de sieraden, de muziek, de par
fums. de uitgezochte spijzen, het zachtaanvoelende-
oppervlak.
7.oodra het godsdienstig gevoel in de maat-
schabb" afneemt, stijgt de m»*tit der vrouw. In
een volkomen religieuze wereld ziin zij zonder in
vloed. In een wereld zonder godsdienst, zooals de
onze. is de geheele macht in haar handen.
Een werkelijk kuisch me'sie, dat de geheele
kracht van baar moederlijke toewijding in dienst'
van God en de menschen ztelt, is het schoonste en
het gelukkigste menschelijk wezen.
„Kindie", zei de postbeambte hoffelijk, „deze
brief is te zwaar, daar moet nog een postzegel op".
„Maar mijnheer", zei het kindje, „dan wordt de-
brief nog zwaarder,"
Meester: Wat is een epistel?
De klas:
Meester: Kom, weet nu niemand wat een
epistel is?
Jantje: De vrouw van een apostel, meneer.
Een onderwijzeres vroeg de klas het woord „vrij
gezel" te verklaren en was verwonderd de vol
gende omschrijving te hooren van een klein meis
je: Een-vrijgezel is een zeer gelukkig man.
Waar heb je dat geleerd? vroeg de juffrouw.
Ik'heb het mijn vader dikwijls hooren zeg
gen juffrouw, was het antwoord.
Komt uw vrouw u n;et bezoeken? vroeg de-
zaalpatiërit aan den man d:e in het bed naast hem
lag.
Neen, zei de ander, die heelemaal in het ver-,
band zat, zij ligt ook in het ziekenhuis.
Wat? riep de eerste uit; allebei tegelijk?
Ja, antwoordde de eerste, maar zij is begon
nen.
aaSRlAHNSTEIN
NATUURLIJK BRONWATER.
