HOTEL-PENSIOH J. P. KREB,
Historische Anecdoten.
BREELAAN 16. - BERGEN. - TELEFOON 5.
„De Weegbree", Hof laan.
Fam. G. Bos,
A'dam,
Pers.
A V
6
„Westerbosch".
Fam, J. Heijn,
Zaandam,
5
„Widomes".
Fam, J. v. Raalte,
A'dam,
4
Bij Mevr, Wiedenhoff, Berkenlaan.
Fam. Jansen, Hoorn,
2
„De Windroos", Ad. van Scheltemaweg.
Fam. H. Nolen, A'dam,
7
„Zeerust", Oldenburglaan.
Fam. Hubert,
A'dam,
7
„Zonneweelde", Kruisweg.
Fam. A. C. Wijnands,
Diemen,
4
Pensions te Bergen aan Zee.
Pers.
A V
Hotel „NassauBergen", Bergen aan Zee.
Fam. H. J. ten Bruggencate, Almelo, 5
Fam. W. M. de Beaufort-
van Boetselaer, Neerlang
broek 3 2
Fam. Mevr. M. C, Prakke
Mollerus, Apeldoorn, 4
Mevr. C. MollerusPhaff, Apeldoorn, 1
Mej. C. E. v. RegterenAltena, Heerde 1
Fam, D. Westerdijk, Groningen 2
Fam. Walter La Cand, A'dam, 2
Mej. F. Meuse, Nijmegen, 1
De Hr. Ir. J. S, de Vries, Wageningen, 1
De Hr. H. V. Albertz, Oudkarspel, 1
Fam. A. Viruly, A'dam, 3
Jonkvr. C. J. de Beaufort, Driebergen, 1
Fam. F. J. C. van der Schalk, Oosterbeek 2
Hotel „Stroomer", Bergen a. Zee 23.
Frl. J. H. Heijne, Berlijn, 1
Fam. W. H. van Voorthuizen, A'dam, 2
M. Hannemann, A'dam, 1
Dames Beukers, A'dam, 1 2
Mevr. van Egmond, A'dam, 1
Passanten, 6
Bewoonde villa's te Bergen aan Zee.
„Voor Anker".
De Hr. en Mevr. J. H. Smits, Schoorl, 4
De Hr. Smits, A'dam, 1
„Anna".
De Hr. en Mevr. H. Koetsier, A'dam, 4
„Aquarius".
De Hr. en Mevr.
H. E, F. Savelkoul, A'dam, 5
„Anna-Marie".
De Hr. en Mevr. J. Nolet, A'dam, 6
„Covente".
De Hr. en Mevr.
Mr. Jan H. Lieftinck, A'dam, 7
„Distel".
De Hr. en Mevr.
H. L. Matthijsen, Bilthoven, 7
„Duinhut".
De Hr. en Mevr,
H. J. van Haeften, Ned. Indië, 4
„Duinrode".
De Hr. en Mevr.
W. F. Westermann, A'dam, 6
„Duintop",
De Hr. en Mevr. Th, van Hoorn, A'dam, 4
„Duin viooltje".
De Hr. en Mevr. J. J. W. Klop, Doetinchem, 5
„Duinzicht".
De Hr. en Mevr.
Dr. H. G. K. Westenbrink, A'dam, 6
„Elzenhof".
De Hr. en Mevr. L. Otterbeek, Hilversum, 6
„Elzenlaan".
De Hr. en Mevr. J. Fijn, 5
„Herline".
De Hr. en Mevr.
R. A. Barendsen, A'dam, 8
„Hilda".
De Hr. en Mevr, J. Diamant, A'dam, 6
„De Hoek".
De Hr. en Mevr. A. Kruidhof, Nijmegen, 8
„Hoog en Droog".
De Hr. en Mevr.
Mr. C. P. Eecen, Oudkarspel, 8
De Hr. en Mevr.
Mr. E. H. J. Wijnne, Alkmaar, 4
„De Kluis".
De Hr. en Mevr. Dr. Volker, Ned. Indië, 2
„De Kokkel".
De Hr. en Mevr. H. Th. Zimmer, A'dam, 6
„Kooy".
De Hr. en Mevr.
Mr. F. Tabingh Suermondt, A'dam, 5
„Marijke".
De Hr. en Mevr. Em. Querido, Laren (N.H.,) 5
„Mei".
De Hr. en Mevr. O. J. Verkerk, 7
„Opduin".
Mej, A. E. van der Dussen en
Mej. F. C. Schouten, Hilversum, 3
„Parkhuis".
De Hr. en Mevr.
D. de Wolff Peereboom, Alkmaar, 6
„Pax in Terra",
De Hr. en Mevr.
Dr. G. L. Smit Sibinga, A'dam, 4
Pers.
A V
„Paviljoen".
De Hr. en Mevr.
Mr. N. W. Sickler, A'dam, 6
„Schelpduin".
De Hr. en Mevr.
Mr. N. Bolkestein, A'dam, 6
„Skopia".
De Hr. en Mevr.
W. G. Wieringa, Arnhem, 6
„Spoorklok I".
De Hr. en Mevr.
Mr. F. Braakman, A'dam, 5
„Spoorklok II".
Mevrouw Jo Vincent, A'dam, 2
„Wernau".
Mejuffrouw Loman en
verzorgster, A'dam, 2
„Wester licht".
De Hr. en Mevr.
Mr. H. T. Asser, A'dam, 9
„Zeedroom".
De Hr. en Mevr. E. van Laer, Hilversum, 6
„Zeevonk",
De Hr. en Mevr.
Dr. W. G. de Haas, Utrecht, 8
Totaal aanwezig 721 pers.
Keizer Jozef II van Oostenrijk wandelde eens in
den avondschemer in den tuin van zijn paleis. Hij
luisterde toen het gesprek af van de twee schild
wachten, die daar op hun post stonden, en hoorde
den een zeggen, dat de eerste gemalin van den kei
zer nog leefde, terwijl de ander volhield, dat zij
gestorven was.
De populaire keizer kwam lachend op hen toe,
stopte ieder een dukaat in de hand, en zeide:
Daar, drinkt gij maar eens op de gezondheid van
de keizerin! En dat zij nog lang moge leven!
Mozart stierf met de woorden: Laat me nog één
maal muziek hooren.
Karl Plötz, een taalgeleerde, eindigde zijn leven
met te zéggen: Je meurs, mais on peut aussi dire,
je me meurs.
Lodewijk XV huldigde in zijn stervensuur de
leer van de oorzakelijkheid en zuchtte: il faut, il
fuut.
Beethoven die zoozeer gehoopt had een Faust-
muziek te componeeren, ging den dood in met de
woorden: Zu spat, schade, schade!
De wijsgeer Kant uitte zijn tevredenheid over
't leven aldus: „Es ist gut".
Schiller zei 't laatste: Immer besser, immer
ruhiger.
Washington vond: 't Gaat goed.
Cromwell zei: Ik ben verlost.
Walter Scot eindigde aldus: Ik voel dat ik tot
mezelf terugkeer.
Nelson: Ik heb mijn plicht gedaan en dank God
daarvoor.
Rabelais: Laat 't doek zakken, 't stuk is uit.
Confusius stierf ontevreden; zijn laatste woorden
waren: Het is me niet gelukt.
Op een aristocratische soirée in Weenen was
behalve Oscar Strauss ook de beroemde verjon
gingsprofessor Boronoff onder de gasten.
Op algemeen verzoek zette Oscar Strauss zich
aan den vleugel en speelde een van zijn schoonste
walsen.
Een bejaard echtpaar, de man was 74, de vrouw
71, stoild plotseling op en danste op de mooie me
lodie een ouderwetsche wals.
Toen de meester ophield met spelen wist het ge
zelschap niet goed, wie het 't meest zou toejuichen,
den grooten kunstenaar of het aardige oude echt
paar.
Professor Boronoff trad op Oscar Strauss toe,
schudde hem de hand, en zeide: Ik wensch U
hartelijk geluk, Strauss, uw verjongingskuur is
meer waard dan de mijne.
Toen de beroemde geneesheer Boerhaave ge
storven was, vond men onder zijn nalatenschap
een boek, dat naar men zei, al zijn geheimen be
vatte. Het werd zeer duur verkocht.
De kooper ervan was zeer nieuwsgierig naar den
inhoud, maar hij vond slechts leege bladen op één
na, waarop de volgende spreuk stond:
Houdt uw hoofd koel, uw buik vrij, uw voeten
warm en lacht dan de dokters maar uit.
Toen de Fransche schrijver Voltaire (16941778)
zich te Ferney bevond, werd hij dermate lastig ge
vallen door nieuwsgierige belangstellenden, die hun
beroemden landgenoot gaarne wilden zien, dat hij
besloot niemand meer te ontvangen.
Op zekeren dag arriveerde er een vreemdeling,
die zonder, zich eerst te laten aandienen, regelrecht
den tuin van het slot, waar Voltaire zich bevond,
doorliep en vervolgens de voorkamer wilde bin
nengaan. Hier stuitte hij echter op een bediende,
die hem te kennen gaf, dat zijn bezoek niet ge-
wenscht was.
Mijnheer is in zijn kabinet bezig en ontvangt
niemand.
U kunt zeggen wat u wilt, antwoordde de
vreemdeling, maar ik m o e t hem spreken.
Voltaire, die in een zijvertrek zat te lezen, hoor
de dit gesprek en riep zijn bediende met luider
stem toe: Zeg hem, dat ik niet thuis ben!
Maar ik hoor immers zijn stem, riep de
vreemdeling uit.
Voltaire: Zeg hem dan, dat ik ziek ben!
De vreemdeling: Dan wil ik hem den pols
voelen.
Voltaire (schreeuwend): Zeg hem, dat ik dood
ben!
De vreemdeling: Dan wil ik hem een nette be
grafenis geven.
Ten einde raad over zulk een hardnekkigheid
riep de schrijver zijn bediende toe:
Laat hem dan in vredesnaam maar binnen.
Dit gebeurde. Voltaire wendde zich nu tot den
vreemdeling, keek hem aandachtig aan, en sprak:
U zult mij stellig voor een merkwaardig beest
houden.
Inderdaad, antwoordde de vreemdeling, „en
wel voor den vogel Phoenix".
Voltaire, doodbedaard nu, zei schertsend:
Het kost twaalf stuivers om mij te zien.
Hier zijn er vier-en-twintig hernam de vreem
deling, ik kom dan morgen nog eens terug.
Dit antwoord bracht Voltaire aan het lachen.
Hij gedroeg zich nu zeer voorkomend jegens den
schranderen vreemdeling. Met vreugde vernam hij
daarop, dat zijn lastige bezoeker niemand minder
dan de bekende Engelsche historicus Gibbon (1737
1796) was, die toentertijd te Lausanne woonde.
Autostalling met aparte boxes.
LUNCH. - DINER.
RESTAURANT a LA CARTE.
Vanille-IJs- Diverse Coupes.
OUD HOEKJE TE BERGEN-BINNEN.
