„Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode"
TWEEDE BLAD.
23e Jaargang. No. 12,
van ZATERDAG 20 AUG. 1932.
Wat de gasten niet mogen
verzuimen te gaan zien.
Wie, na het passeeren van het met klimop be
groeide huis „Zuilenhof" aan den Loudelsweg het
eenvoudige Larensche landhuisje „De Klomp aan
dien weg voorbij gaat, kan onmogelijk bevroeden,
dat zich achter dit bescheiden huis één der mooi
ste tuinen van Bergen bevindt met een kunstzaal
voor moderne hedendaagsche kunst, wier gelijke
men elders in dit land tevergeefs zou zoeken.
Huize „De Klomp" is het woonhuis van den be
kenden schilderijenverzamelaar P. Boendermaker,
uit wiens belangrijke collectie een duizendtal
werken van verschillende Hollandsche meesters in
openbare gebouwen in ons land voor eenige jaren
in bruikleen zijn afgestaan. Aan weinigen is het
bekend, dat de heer Boendermaker, die voor zijn
arbeid op kunstgebied zoowel van de Nederland-
sche, als van de regeering van Tsjecho-Slowakije
hooge onderscheidingen mocht ontvangen, niet
alleen verzamelaar is van het werk van de leden
dei Bergensche School, aan welke School zijn
naam wel altijd verbonden zal blijven, maar dat in
zijn collectie ook belangrijke buitenlandsche jon
gere schilders zijn opgenomen.
Jn de Badbode hebben wij er steeds melding
van gemaakt, dat in kunst belangstellenden Don
derdagsmiddags gelegenheid hebben, de kunstzaal
van dezen verzamelaar te bezichtigen. Wij hebben
dit dezer dagen nog weer eens gedaan en kunnen
niet anders dan met nadruk de gasten en ook de
Bergenaren, die in kunst belang stellen, met klem
aanraden, daar Donderdagmiddag eens een kijkje
te gaan nemen. Kosten zijn hieraan niet verbon
den. De heer en mevrouw Boendermaker zijn
steeds gaarne bereid, ook op andere dagen, mits
dit tevoren wordt aangevraagd, belangstellenden
in de gelegenheid te stellen, hun collectie in
oogenschouw te nemen. Men behoeft daarvoor
slechts de oprijlaan links van het Retraite-huis,
naast huize Joke, in te slaan, aan het einde waar
van. zich links de tuin van huize De Klomp be
vindt, in welks midden de kunstzaal is gelegen.
Deze kunstzaal, die met de daarbij behoorende
depots voor schilderijen een oppervlakte heeft
van 15 bij 30 Meter, is als geslaagd bouwwerk
zonder pretentie reeds op zichzelf een bezichti
ging waard, afgescheiden van den imponeerenden
indruk, dien de tuin aan den bezoeker geeft. Bij
ons laatste bezoek konden wij constateeren, hoe
in. de zaal thans een 65-tal werken van Holland
sche en buitenlandsche schilders er harmonisch
zijn ondergebracht. Dat de kunst internationaal is,
leert deze expositie. Momenteel ziet men hier
een. verscheidenheid van schilderijen van heden
daagsche schilders, zóó groot, dat men die tever
geefs elders zal zoeken. Men vindt er doeken
van de Hollanders Else Berg, Kees Boendermaker,
A. Colnot, D. H. W. Filarski, Leo Gestel, Hordijk,
Germen de Jong, Ton Kelder, Klein, Harry Kuy-
ten, Max, Otto van Rees, Wim Schuhmacher,
Scbwarz, Charley Toorop, Jelle Troelstra, Piet
Wiegman, Matthieu Wiegman, Piet van Wijn-
gaardt, en origineele houtsneden van B. Essers.
Het ligt buiten het bestek van dit artikel om
een bespreking van het werk van deze schilders te
geven. Aan de meesten van hen wijdden wij
reeds in de Badbode beschouwingen.
Naast deze werken vindt men bovendien geëx
poseerde stillevens van den Franschman Le Fau-
connier, die vóór een 16-tal jaren in Bergen werk
te, en die ongetwijfeld van groote verdienste is ge
weest voor de leden van de Bergensche School;
stillevens en landschappen van den Belg Kvapil,
een typisch landschap van den Rus Zema, een bi
zonder decoratief landschap van den Roemeen
Popéa, fijne stilleventjes van den Hongaar Zobel
(ook deze werkte eenige jaren in Bergen), bizon-
dere figuurstukken van den Franschman Charle
magne, landschappen van den Spanjaard Ortiz;
voorts doeken van den Belg Frits van den Ber-
ghe, den Oostenrijker Willy Eisenschitz, den Duit-
scher Osterlin, den Franschman Picard le Doux,
de Oostenrijkers Tischler en Zing, en den Rus
Zeivida.
Wij weten, dat de bezoekers niet naar de bad
plaatsen komen om zich cultureel te verrijken. I
Op de badplaatsen zoekt men lichamelijke verster
king en ontspanning van den door den arbeid ver
moeiden geest. Toch wagen wij het erop, om de
aandacht van onze gasten te vestigen op deze bi
zonder expositie, omdat wij overtuigd zijn, dat ve
len van hen, wanneer zij een kijkje hebben geno
men, ons daarvoor dankbaar zullen zijn. Bergen
kan er trotsch op zijn, dat in zijn gemeente iets
dergelijks getoond kan worden.
Nieuwsberichten.
HET PLEINTJE VAN DE OUDE SCHOOL.
Van verschillende kanten, o.a. van den in Bergen
logeerende voorzitter van de Utrechlsche Schoon
heidscommissie, bereikten ons teleurstellende uit
spraken over de a.s. bebouwing van het door
slooping van de oude school, in het centrum van
het dorp ontstane pleintje.
Ook wij betreuren dit in hooge mate en zijn
zelfs van oordeel, dat de haast die er met het
sloopen van de school en het verkoopen van het
terrein gemaakt is, ongewenscht en niet in het be
lang van de gemeente mag worden genoemd.
Ongevraagd had ook de Provinciale adviescom
missie geadviseerd het terrein voor de toekomst
onbebouwd te laten.
De raad, die als het particulieren geldt, zich
angstvallig aan de adviesen van de commissie
houdt, wilde daarvan, met het oog op de financiën,
niets weten.
Wij hopen slechts, dat de raad ook in de toe
komst, wanneer het financieel belang van anderen
dit eischt, door handhaving van de adviezen van
deze commissie, de zaak ook van den practischen
kant zal willen bekijken.
Een zeer deskundige op het gèbied van steden
schoon, schrijft ons, dat na ons komenden er een
voudig paf van zullen staan, dat in 1932 de ge
meenteraad van Bergen om een luttele 10.000.—
dit aardige plein, dat de gemeente zoo zeer noodig
heeft, verloren deed gaan.
Wij willen aannemen, dat dit het geval zal zijn,
doch willen voor de juiste beoordeeling even vast
leggen, dat economische overwegingen den raad
genoopt hebben tot den verkoop te besluiten.
Voor den bouw van een nieuwe school was
reeds een terrein van 10.000.aangekocht, dat
later door de ouders ongeschikt werd geoordeeld,
waarom een ander terrein van 23000 werd aan
gekocht.
De nieuwe school kwam daardoor op een bedrag
van 78.000.een bedrag, hooger dan aanvanke
lijk werd bevroed en met het oog op de financiën
(Bergen is wel een bloeiende gemeente, doch telt
nog slechts 6000 inwoners en heeft er dus op te
letten, dat de belastingen voor de gewenschte be
woners geen beletsel zullen worden om zich in
Bergen te vestigen) rekende de raad er op dit be
drag te kunnen verminderen met de opbrengst
van het terrein van de oude school.
Interieur van de Kunslzaal in Huize „De Klomp" van den heer P. Boendermaker.
Het staat dus niet zoo, dat de raad voor slechts
10.000.een prachtig plein in het hart van de
gemeente ten offer bracht, al komt het hierop
practisch wel neer.
De toestand is zoo, dat de nieuwbouw, ook uit
een verkeersoogpunt, een belangrijke verbetering
zal brengen vergeleken bij den toestand die er
was toen de oude school er nog stond. Vooral in
dezen tijd is men allicht geneigd tevreden te zijn
met een verbetering.
De aanwonenden hebben bovendien nog een po
ging gedaan om het plein te behouden, door voor
2 jaar de rente van 10.000 aan te bieden, om de
beslissing te verschuiven. De raad heeft ook dit
afgewezen, omdat hij het geval te veel bekeek uit
den gezichtshoek, dat de nieuwe school toch reeds
meer heeft gekost dan men aanvankelijk veron
derstelde.
Wij blijven het in het belang van Bergen betreu
ren, dat het niet mogelijk was de vrijgekomen
vlakte als plein te bestemmen en zijn stellig over
tuigd, dat de na ons komenden stellig gaarne
t' 10.000 zouden willen offeren om dit plein te ver
krijgen.
Men kan thans echter nu eenmaal niet het
broodje eten, dat over 50 jaar gebakken wordt.
Er zijn grenzen, en aangezien de raad in 1930
100.000.- voor het behoud van bosch voteerde,
kan men redelijk de raad niet te hard vallen, dat
hij in deze eens overijld handelde. In ieder geval
wordt de toestand beter dan hij was toen de oude
school er stond.
„DE THEEMUTS". „Bergen's Gemengd Koor".
Ontwerp Lek.
Eereprijs van het Corso, benevens Publieksprijs.
HET BLOEMENCORSO.
Met voldoening verzekerden ons tal van gasten,
dat ze met buitengewone voldoening het corso
hadden gezien. Onder hen waren er die meerma
len een corso in Nice bijwoonden, en tot de con
clusie waren gekomen, dat het corso daar wel
pompeuzer, doch in Bergen veel fijner was.
De groote waarde van het corso voor Bergen
als seizoenplaats spreekt ook uit het feit, dat
daarvan twee geluidsfilms werden gemaakt, waar
van die van Polygoon reeds deze week in Tu-
schinkski te Amsterdam liep en die van „Neder
land in Klank en Beeld" in den Haag.
Deze films gaan de volgende weken het land
door.
In dit nummer plaatsen wij kieken van een vier
tal nummers. Tot onzen spijt bereikte ons geen
goede kiek van het zomernummer, samengesteld
door den heer Roggeveen. Gelukkig is ook dit
aardige nummer met vele anderen in den smal
film, die de heer Spandaw van het corso deed ver
vaardigen, vastgelegd.
De heer Spandaw bezit een bioscooptoestelletje,
dat men in familiekring op het stopcontact kan
aansluiten^
Wij waren gisteravond in de gelegenheid de
100 M. film in de huiskamer van den heer Span
daw te zien. Het mooie van deze film is, dat ze
langzaam afloopt, zoodat men rustig alles in zich
kan opnemen.
De heer Spandaw verklaarde zich bereid deze
film op een vergadering van de V. V. V. te ver-
toonen.
Wij zagen de film met veel genoegen en zijn
dankbaar, dat de heer Spandaw dit mooie corso
aldus heeft vastgelegd.
Met nog grooter voldoening vernamen wij van
verschillende deelnemers, ook van hen die geen
prijs behaalden, dat zij het volgend jaar wederom
met een nummer in het corso uitkomen.
Hieruit blijkt wel, dat Bergen en het corso één
zijn.
