een schitterend vuurwerk ontstoken, waarna het
gebouw Russenduin met schijnwerpers door Phi
lips in een zee van licht wordt geplaatst, hetgeen
ongetwijfeld een fantastischen aanblik zal ople
veren.
Vóór het vuurwerk maakt Bergen's Harmonie
een muzikale rondwandeling door Bergen aan Zee,
terwijl des avonds aan danslustigen gelegenheid
wordt- gegeven om zich bij hotel Prins Maurits
van den heer Stroomer, op een bal-champêtre te
amuseeren.
De muziek wordt hier verzqrgd door een speci
ale jazzband, terwijl zich in Nassau-Bergen, onder
leiding van Melchert Schuurman, een versterkt
orkest laat hooren, dat daar ook 's middags con
certeert.
Bergen aan Zee staat Zaterdag 1 Juli dan ook
in het teeken van feestelijkheden.
's Nachts één uur zal er een extra tram van
zee naar Alkmaar rijden om de feestgangers
stadwaarts te voeren.
AUTO-TOCHT NAAR LEEUWARDEN.
De V. V. V. organiseert Woensdag 28 Juni a.s.
een autotocht naar Leeuwarden, 's Morgen 8 uur
vertrekken de deelnemers vanaf het Van Reenen-
park, om des avonds 6 uur weer in Bergen terug
te komen.
Deelnemers worden verzocht om zich vroegtij
dig op te geven aan het bureau V. V. V. of hét
bestuurslid D. A. Klomp, Nesdijk 7.
In Franeker wordt het mooie stadhuis bezich
tigd. Wat men daar kan zien, kan men lezen in
„De Badbode" van de vorige week, waarin wij een
artikel publiceerden over een dergelijke tocht.
In Leeuwarden wordt een gemeenschappelijk
noenmaal in Amacitia gebruikt, waarvoor 1.25
per persoon verschuldigd is.
Voorts wordt een, tocht door de stad gemaakt
en vermoedelijk het Friesche museum bezichtigd.
Voor Leeuwarden wordt een wagen opgesteld,
voorstellende het strandleven te Bergen aan Zee,
waardoor de tocht ook in het teeken komt te
staan van propaganda voor onze badplaats.
Gasten automobilisten die dezen tocht
willen medemaken, zijn welkom. Bij voldoende
deelname wordt het zeker gezellig en heeft er in
Franeker, waar ook een kop koffie wordt ge
dronken,. een officiëele ontvangst plaats.
ONZE GRAFISCHE KUNSTENAAR.
B. Essers exposeert in „de Rustende Jager"
eenige houtsneden, etsen en teekeningen, die de
belangstelling ten volle verdienen.
Essers is een kunstenaar met een rijke fantasie.
Wij werden bijzonder getroffen door zijn nieuwe
houtsnede „De Oogst", waarvan ook het blok ge
ëxposeerd is. Deze houtsnede geeft zoo echt den
mid-zomer weer. In het Hollandsche landschap,
dat door Essers toch ietwat Oostersch gezien
wordt, zien wij een korenmaaienden man met een
perenplukkende vrouw, met als achtergrond de
duinen van Schoorl, alles harmonisch omsloten
door dennenhout. Het lijkt ons een goed gedachte
om ook het blok, waarin deze houtsnede is gesne
den, te exposeeren, want daardoor krijgt de leek
inzicht, hoe het mogelijk is, dat een houtsnede in
zwart en wit zoo'n scherpe tegenstelling geeft'.
Een fijne houtsnede is voorts de bloeiende ap
pelboom in Schoorl.
Wij noemen nog den Bretonschen baai, een baai
van de Middellandsche zee, een duinlandschap
met aardappelen-rooiers, een geslaagde sèpfa-
teekening en een fijne ets Fasantje$, waarin het
fantastische talent van den kunstenaar sterk naar
voren komt. Voor koopers is zéker belangrijk het
feit, dat Essers den prijs van zijn houtsneden met
"50 pet. heeft verlaagd, waardoor men thans voor
een billijk prijsje een waarlijk artistieke wandver
siering kan bekomen.
DE GROENEWEG.
De Groeneweg is thans weder ook voor auto's
uit beide richtingen bruikbaar.
Van Alkmaar vindt men den ingang van dezen
aardigen landweg aan den Bergerweg bij de stée-
nen muurtjes voorbij het voormalig tol. De weg is
thans over een lengte van 2000 M. van een Spra-
mexdek voorzien. De le 1000 M. werden vóór
een paar jaar aangebracht, de 2e dit jaar, terwijl
de nog ontbrekende 1000 M. bestaande uit een
grintweg met een paardenpadje het volgend
jaar onderhanden genomen zal worden. Blijkbaar
wordt hier het spreekwoord „alle goede dingen
bestaan in drieën" in toepassing gebracht.
Vanuit Bergen volgt men de Ruïnelaan, rechts
de Studler van Surcklaan, om bij de oude boer
derij, werkplaats van de firma Ringers, links den
Meerweg te volgen, waar bij den molen de Groe
neweg begint.
2 K.M. verder bevindt zich het aardige familie
bad van den heer Judell, zoodat het voor de gas
ten een mooie middagwandeling is, om daar, ook
al gaat men niet baden, eens een kijkje te nemen.
HET ZANGERSFEEST.
Het Zondag in den Muziektuin gehouden Zan
gersfeest van den Prov. Bond van Zangvereenigin-
gen in N.-H. mag geslaagd genoemd worden. Hoe
wel het weer zich niet gunstig liet aanzien, bleef
het droog en brak zelfs het zonnetje door.
Het bonsbestuur werd met den voorzitter van
den Frieschen Bond ten gemeentehuize door B. en
W. ontvangen en op waardeerende wijze toege
sproken door den burgemeester, die voor de aan
vang van den wedstrijd ook vanaf de muziektent
vriendelijke woorden tot de zangers en zangeres
sen richtte.
MEEUWENNEST IN EEN BOOM.
In „De Telegraaf" van Woensdagavond vertelt
de natuurbeschrijver Jan P. Strijbos van een zeer
merkwaardig feit.
Natuurvrienden hebben n.l. zijn aandacht geves
tigd op een meeuwennest in een boom voorko
mende in het Noord-Hollandsch duingebied. De
heer Strijbos vertelt, dat dit het eerste geval van
dien aard is, in Europa waargenomen. Zes uur
lang heeft hij in een geïmproviseerde schuilplaats
geobserveerd en waargenomen, dat naast het
broedende vrouwtje een mannetje en een jong
vrouwtje ter afwisseling den broedplicht vervul
den, zoodat hij concludeert tot een „mariage a
trois".
Het nest bevindt zich op een horizontale stam
van een krom gegroeiden dooden eik op 1.50 M.
afstand van den grond en is samengesteld uit
droge helm, grassprieten én mos en heeft veel van
het nest van een grpoten lijster.
De schrijver ziet in dit boomnestgeval van de
Hollandsche duinen een bewijs voor het zeldzaam
groote aanpassingsvermogen der meeuw en het
lijkt hem niet onmogelijk, dat we in de komende
jaren navolgers zullen aantreffen van deze zon
derlinge meeuw.
Voor natuurvrienden is het zeker aardig te ver
nemen, dat dit nest Zich in het Berger natuur
reservaat bevindt.
Zij zullen begrijpen dat het van het hoogste be
lang is om het zonderlinge drietal niet te storen,
zoodat wij de plaats niet nader zullen aanduiden.
Predikbeurten.
Ned. Herv. Gem. (Ruïnekerk) te Bergen.
Zondag 25 Juni, voorm. 10.30 uur, Ds. v. d. Kie-
boom.
Gereformeerde Kerk voor Bergen.
Zondag 25 Juni, voorm. 10 en nam. 3 uur, Hulp
prediker J. H. Slager.
Rechtz. Herv. Evangelisatie „Maranatha".
Zondag 25 Juni, Ds. W. J. Swaan, van IJmuiden.
Vrije Evang. Gem. Bergen.
Oosterweg 28 bij den Bergerweg.
Zondag 25 Juni, voorm. 10.15 uur, J. J. Ruys.
Evang. Luth. Kerk te Alkmaar.
Zondag 25 Juni, 's avonds 7 uur, Ds. Hauwert
sen, van Beverwijk.
Gemonstrantsch Geref. Gemeente
Alkmaar.
Zondag 25 Juni, voorm. 10.30 uur, Ds. Rappold.
R. K. KERK TE BERGEN.
Zondag H.H. Missen half 8 en 10 uur. 2 uur
H. Fam., afd. vrouwen; half 7 Jongenscongregatie;
half 8 Lof.
Maandag. Half 8 vergadering 3de Orde.
Woensdag. H%lf 8 H. Fam. afd. mannen.
Donderdag. Fêéstdag v. d. H.H. Petrus en Pau-
lus.*7 uur gezongen H. Mis; half 8 Lof A.s. Zondag
plechtige viering van het patroonsfeest.
Zaterdag. 4^-6^ en? 7—'9 uur gelegenheid om te
biechten.
A.s. Zondag en op de*, Zon- en feestdagen in de
maanden Juli en Augustus de H.H. Missen 6 uur,
half 8 en 10 uur.
Historische Anecdoten.
Van de goedhartigheid van Frederik den Groote
is menig siaütltje bekend geworden. Zoo schelde
hij op zekeren dag zijn kamerdienaar, maar er ver
scheen niemand. De oude Frederik opende ten
slotte de deur en zag zijn page rustig slapend in
een fauteuil liggen. Hij ging er heen en stond op
het punt hem te wekken, toen hij een wit puntje
papier uit zijn zak zag steken. Frederik, nieuws
gierig van aard, haalde het blad er uit en las den
inhoud van een brief die de moeder van den jon
gen aan haar zoon schreef en waarin zij hem be
dankte voor het gedeelte van zijn salaris dat hij
haar gezonden had om haren nood te lenigen. Zij
eindigde met te zeggen dat God hem zou zegenen
voor de kinderlijke liefde die hij zijn moedér
betoonde.
Toen de Koning dit gelezen had was hij ont
roerd en stopte mèt den brief ook een rollede
goudstukken in de zak van den page. Daarna gipg
hij stil henen. Even later belde hij zoo vreeselijk
hard dat de page ontzet wakker schoot en doods
bleek haar den koning ijlde.
Gij hebt wel vast geslapen zei Frederik.
De page poogde zich te verontschuldigen en in
zijn verlegenheid stak hij de handen in de zakken.
Hij voelt er de ról goudstukken, brengt ze te
voorschijn en verbleekt zoo mogenlijk nog meer
op het zien van al het geld. Zoo aangedaan is hij,
dat hij geen .woord kan uitbrengen.
Wat is er, wat heb je detn toch vroeg ten
slotte de koning.
Ach Sire, antwoordde de jongen, men wil mij
in het verderf storten. Ik weet niet hoe het geld
dat ik hier in mijn zakken vind, er in is gekomen.
Mijn vriend, sprak de Koning, God zendt ons
dikwijls zijn weldaden in den slaap. Zendt dit
geld aan je moeder en zeg haar dat ik voortaan
voor haar en voor jou zal zorgen.
De groots beeldhouwer Rodin had juist een serie
figuren, negen vrouwen, in verschillende even
racieuse houdingen, voltooid toen een criticus
innenstormde. Voor de negen figuren viel deze
in aanbidding. O, meester subliem! Hoe moet
dat heeten?
Weet ik nog niet, zei Rodin. Ik heb er nog
niet over nagedacht.
En toch is er zoo een titel gevonden, hak
kelde de criticus in vervoering. Noem ze de „Ne
gen Muzen".
Maar er kwam een dame die er twee figuren
van kocht.
Hoe moet ik de rest nu noemen vrqeg Rodin
benieuwd aan den criticus.
Wel, „de zeven doodzonden".
Een rijke Amerikaan haalde twee beelden weg.
„De vijf zinnen" moesten ze toen heeten.
Weer werd er een verkocht.
„De vier jaargetijden" heetten ze nu.
Weer een.
De groep slonk tot „De drie gratiën".
Weer twee weg.
Toen zette Rodin onder het laatste beeld den
titel „Eenzaamheid".
Moraal: dat het er niets op aan komt hoe een
kunstwerk heet.
Een gezant van Karei V bij de Ottomaansche
Porte bemerkte dat men geen stoel voor hem in
de audiëntiezaal had gereserveerd. Hij deed zijn
mantel uit, spreidde dien over den vloer en ging
er rustig volgens Turksche manier op zitten,
waarna hij met de grootste vrijmoedigheid zijn
boodschap aan den keizer der Muzelmannen Soli-
man II uiteenzette.
Na de audiëntie nam hij afscheid en ging heen
zonder de mantel mede te nemen. Soliman, die
dacht dat de gezant het vergat, maakte hem op
zijn verlies attent.
De gezanten van mijn meester, aldus luidde
het antwoord, zijn niet gewoon hun zetels mede te
nemen.
Soliman, verre van verstoord te zijn, behandel
de in de toekomst den ambassadeur met de
grootste achting.
Bekend is dat Adolf von Menzel geen redenaar
was. Dat hij zich niet ophield met feestreden en
speechen, moet zonder meer geloofd worden.
Toch was eens bij een zeer officieel banket het
sensationeel gerucht verspreid, dat de kleine Ex
cellentie noodgedrongen, „een paar woorden
spreken" zou.
Toen het critiek moment gekomen was, stond
Menzel op, keek rond, liet de ademlooze stilte
werken, zei zeer hartelijk; „Moge...!" en ging
weer zitten.
Bij een gemaskerd bal aan het hof van Frederik
verscheen een roode dominéé, die zich zeer ver
waand gedroeg en op iedere vraag, wie hij was,
grof antwoordde: „Ik ben meer dan u!" De koning
had den vreemden vogel spoedig opgemerkt, en
snauwde hem met geveinsden toon toe: „De don
der zal uWie is u" „Ik ben de schutters-
koning van Breslau", zei de man verlegen en wil
de er stil van door gaan. „Ei, heer neef", lachte
de koning, „blijf dan toch en eet zooveel u wilt!"
Het hart van den mensch, zei Fielding, biedt
tegenstrijdigheden die men nimmer zal kunnen op
lossen. Ga naar een treurspel. Gij zult de parterre
en de loges de grootste aandoening zien betoonen.
Maar wanneer dezelfde persoon die in het
drama de hoofdrol vertolkte, bij een of ander on
geluk omkomt in tegenwoordigheid dergenen die
bij de opvoering van het treurspel tot het diepst
hunner ziel geroerd waren, zult gij opmerken dat
bij zijn werkelijken dood geen hunner een traan
laat.
Maarschalk Bugeaud werd er eens bij een ver
kiezingscampagne prachtig tusschen genomen.
Toen de verkiezingen begonnen, werd hij juist
ongesteld en zijn geneesheer gaf hem den raad
zich zeer kalm te houden, niet uit te gaan, geen
dagbladen te lezen, geen bezoekers te ontvangen,
kortom, zich gedurende veertien dagen van de
buitenwereld af te zonderen, daar hij bij de
minste drift of andere uiting van hartstocht wel
eens een beroerte kon krijgen.
De maarschalk hield zich stipt aan de voor
schriften van zijn geneesheer en liet zich zelfs
door hem aderlaten. Een enkele maal echter was
hij wel eens benieuwd te weten hoe het met zijn
candidatuur stond.
O, gij zult zeker slagen, zei de dokter.
De groote dag van de verkiezingen kwam. De
maarschalk was geheel hersteld, kreeg vergunning
om weer met de buitenwereld in aanraking te ko
men envernam al zeer spoedig van een
vriend, dat hij geslagen was,
Door wien? vroeg hij.
Door uw dokter, was het antwoord.
