Mn AUTORIT! GARAGE „KENNEMERLAND" C. NIEUWLAND „Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode" VIJFDE BLAD, Wat niet in den Gids van Bergen staat. 24e Jaargang, No, 11, van ZATERDAG 12 AUG, 1933, Nieuwsberichten. DE PUBIEKSPRIJZEN VAN HET CORSO, De uitslag van de publieksprijzen bewijst, dat ook het publiek zich met de uitspraak van de jury heeft vereenigd. Van de eenige auto was dit te verwachten. Hierop werden 107 stemmen uitgebracht. Met 55 stemmen behaalde het nummer „Zomer land" van mevr. Roggeveen in de rubriek groepen den publieksprijs. Op „de Slak" van de B. S. V. werden 63 stem men uitgebracht, waarmede dit nummer de pu blieksprijs behaalde. „Het Friesche Paartje" van den heer Blokker verkreeg met 41 stemmen den publieksprijs. Ook deze prijs stemde overeen met de beslissing van de jury. In afwijking met de jury behaalde „De Oude Tijd" Doortje Meijer uit Alkmaar in de ru briek Enkelingen den publieksprijs. Hedenmiddag had op het terras van „De Rus tende Jager" de uitreiking van deze prijzen plaats door den voorzitter van de commissie voor de V. V. V. Feesten, den heer D. A. Klomp, die tevens de prijzen voor den parapluie-wedstrijd in de licht- stoet verstrekte, waarvan de uitslag de volgende is: le pr. kinderen Tinbergen. 2e pr. Tine Beeldman. 3e pr. meisjes Timmerman. 4e pr. kinderen v, d. Vegte. Bovendien werd, hoewel hiervoor geen wedstrijd was uitgeschreven, een prijs toegekend aan de boot van den heer Komen, als aardig nummer in de lichtstoet. Begrijpelijk bleven de corsonummers, die in de lichtstoet uitkwamen, buiten mededinging. BELANGRIJK NIEUWS VOOR ONZE BADGASTEN. ITALIAANSCH OPERA-CONCERT IN 'T GULDEN VLIES TE ALKMAAR OP VRIJDAG 18 AUGUSTUS A.S. Het zal voor vele badgasten een aangename ver rassing zijn te vernemen dat zij in de gelegenheid zijn om een Opera-Concert van de Italiaansche Opera bij te wonen. Vrijdag 18 Aug. a.s. zullen de eerste solisten van de Italiaansche Opera (dezelfde die Zondag j.l. in het Concertgebouw te Amsterdam optraden) in 't Gulden Vlies te Alkmaar (bij de Groote Kerk) een opera-concert geven. Dit is dan het tweede concert dat in Alkmaar gegeven wordt. Het eerste op Woensdag 2 Aug. j.l. had een zulk overweldi gend succes (de zaal was totaal uitverkocht), dat de directie van de Ital. opera in overleg met die van 't Gulden Vlies aanstonds besloot een herha ling met dezelfde artisten, maar met geheel nieuw programma, te organiseeren. De Telegraaf schrééf over het concert in het Concertgebouw: Geestdriftige avondAl was de warmte gis terenavond voor den Nederlander, die Indië alleen bij naam kent min of meer onverdragelijk, de Ita liaansche kunstenaars, die gedurende Augustus de tot een traditie geworden serie Opera-Concerten in ons land geven, hebben de super-tropische hitte weggezongen. Alvorens de kunstenaars genoemd worden, die dit eerste opera-concert tot een triumf deden worden, dient de medewerking van den uitnemen- den „maestro accompagnatore" Vincenzo Marini gememoreerd. Hij vervulde zijn zoo moeilijke taak vrijwel uit het hoofd. Het zeer groote, door het aantal afgedwongen da capo's bijna dubbel zoo groot geworden, pro gramma bestond uitbekende opera-fragmenten en meerendeels populaire liederen. Luigi Fort en Leo Piccioli werden als oude vrienden natuurlijk stormachtig begroet, hun duo uit Bizet's Pascatori di Perle slaagde prachtig. De bas Zambelli liet van zijn fraai getimbreerde stem genieten, de sopraan Maria Carbone trof bovenal met de weergave van het Tosca-fragment. Een bijzonder genot ver schafte de tenor Guiseppe Bentonelli, die een op vallend mooi geluid bezit. Resteert de medewer king van de mezzo-sopraan Bianca Serena en de bekoorlijke coloratuurzangers Hilde Reggiani, die, aanvankelijk minder goed op dreef, na zich inge zongen te hebben, een vaardige virtuoze bleek. Geheel den avond daverden de geestdriftigste toejuichingen. Tot zoover de Telegraaf. Wij wenschen dit artikel te besluiten met een krachtige opwekking om deze zoo mooie en zeld zame gelegenheid een op hoog peil staande kunst avond bij te wonen, te benutten. Voor verdere bijzonderheden betreffende plaats bespreking enz. verwijzen wij naar de in dit num mer geplaatste advertentie. VERBETERING VAN HET BADBEDRIJF. Met voldoening zal het publiek zeker vernemen, dat op het strand te Bergen aan Zee, in het kan toortje van het Strandbedrijf een publiek telefoon station is gevestigd. Voor bijzondere gevallen is dit zeker een ver betering. IN HET Dr. DEKKERHUIS exposeert de kunstschilder F. Kamstra wederom zijn werken, bestaande uit litho's, etsen en schil derijen. Men neme er eens een kijkje. De toegang is vrij, de productiviteit van den schilder is groot en bovendien vindt men hem altijd bereid tot een vriendelijk praatje over zijn veelzijdig werk. ZWEMWEDSTRIJDEN. De Amsterdamsche Kantoor-Zwembond organi seert Zondag 20 Augustus in het Familiebad „De Bergermeer" van den heer Judell zwemwedstrij den. Dien middag worden tevens eenige Estafette- Wedstrijden en een Polo-Wedstrijd tusschen A. K. Z. B. en de club van „de Bergermeer" gehouden. Het belooft dus weer een interessante middag te worden. DANSAVOND INA CORTEZ. Dat Bergen tracht zich al meer en meer in de eerste rij van internationale plaatsen een plaats te veroveren en daarom er op uit is, steeds nieuwe afwisselingen voor de badgasten te vinden, blijkt wel uit den Maandagavond in de „Rustende Ja ger" gegeven dansavond van Ina Cortez en haar partner. Geen vierkante decimeter in de toch ruime dancing was onbezet en het pleit voor het danspaar, dat zij zoo'n saamgedrukte schare toe schouwers door hun prestaties zoo muisstil wisten te houden. Een extra vermelding verdient allereerst het nog jonge danseresje Mannie Koning, dat door haar twee, tot in de puntjes verzorgde solonummertjes, een uitstekend debuut heeft gemaakt. Onze hulde voor haar leermeesteres, die op voortreffelijke wijze voor dit rechtgemeend succes heeft zorgge dragen. Komen we tenslotte tot h?t optreden van Ina Cortez en haar partner, den heer Aron Englander, dan dient vóórop, gesteld té worden, dat hun dan sen nog niet van internationaal gehalte was, maar dat hier sprake is van een ernstig trachten, om de edele danskunst op hoog peil te brengen. En als zoodanig heeft het danspaar onze bijzondere sym pathie. Van de ten uitvoer gebrachte nummers was de tango zeker het meest geslaagd, al was het solonummer van Ina Cortez, de Russische dans, de clou van dezen avond. Door een krachtig applaus onderstreepten de talrijke bezoekers hun waardeering voor deze welkome afwisseling. IV. Waarheen na middernacht? Het is middernacht. Polizei-Stunde. Op de ter rassen worden stoelen en tafeltjes bijeen gescho ven. De drummer van de Mad-Hatters in de „Rus" heeft zijn laatste formidabele roffel geproduceerd. Lichten worden uitgedraaid. Kasregisters rinke len. Zilvergeld. Kopergeld. Bankpapier. Auto lichten en knalpotgeronk. De laatste luidspreker stopt. Bolrond, geel hangt de maan aan den zwarten, ster-bezaaiden hemel. In de boomen ruischelt een nachtwindje. Stilte sluipt hoorbaar nader. Behoedzaam gaan wielen over het gladde asfalt, wagen na wagen, zwijgende file auto's, kop lampen gedimd, geruischlooze prise directe. Als het ware magnetisch aangetrokken door een on zichtbare macht, naar één doel, in één richting. Op de voetpaden bewegen zich schimmen. Mannen. Hoed in de oogen, jaskragen opgeslagen. Maar ook vrouwen, eveneens de gezichten door bontkragen grootendeels bedekt. Geritsel van over grind waaierende sleepen. Gloeiende cigaret-puntjes. Geen woord. Plotseling schijn van booglampen, opgloeiend achter de boomgroepen. Felle licht bundels doen het groen als van een tooneel-décor naar voren springen. Giftgroen. Het is licht van de1) 1). Op last van de censuur geschrapt) (Redactie Badbode), De Kuikendieven (Circus). Men kan de kuikendieven rangschikken onder de roofvogels van edele vormen. Sierlijk en rank van gestalte zijn ze, wanneer ze in rust zijn of zich al loopende voortbewegen. In vlucht doen de tamelijk breede vleugels wel iets van dit edele verloren gaan. Van deze vogelspecies kan men in Nederland en in Duitschland vier soorten waarnemen, waarvan de Steppenkuikendief (Steppenweihe) of Circus macrourus het minst voorkomt. Alleen laat deze zich op den trek zien, somtijds, zooals in 1901, tamelijk veelvuldig, doch hoofdzakelijk zijn het jonge vogels. Als broedvogels komen voor de Blauwe Kuiken dief (Kornweihe) of Circus cyaneus, de Aschgrau- we Kuikendief (Wiesenweihe) of Circus pygargus en de Bruine Kuikendief (Bohr oder Sumpfweihe) of Circus aeruginosus. Het menigvuldigst hiervan vertoont zich de laatste, waarvan ook de beide foto's zijn. De Kornweihe komt minder veelvuldig voor. De mannetjes dezer soort onderscheiden zich door een lichtblauwe kleur op de bovendeelen, terwijl ze witachtig zijn op borst en buik; de oude wijfjes zijn bruinachtig van boven, terwijl het wit van de onderdeelen bruine, overlangsche vlekken heeft. Van de Wiesenweihe zijn de mannetjes grauwach tig gekleurd, doch de witte vederen van borst en buik hebben roodbruine lengtevlekken. Somtijds komen exemplaren voor, die van boven roetzwart zijn, en die vroeger tot eene afzonderlijke soort gerekend werden. De Rohr-oder Sumpfweihe, de grootste soort, kenmerkt zich door krachtige pooten en door bruine vederen. Hij is een tamelijk algemeene vogel, die overal in moerasachtige streken, welke met riet begroeid zijn, te vinden is. Daar bouwt hij ook zijn groot nest, dat vervaardigd wordt van kleine takjes en verder van riet, belegd met zach tere plantendeelen. De vijf blauwgroene eieren zijn weinig langwerpig en hebben de grootte van gewone hoendereieren. Wanneer de jongen ge boren zijn, blijven ze gewoonlijk nog geruimen tijd in het nest, dat zich dikwijls tusschen het riet op het water bevindt en somtijds ook in struiken. De nestjongen hebben eerst een zacht dons, dat later plaats maakt voor vederspoelen. De dieren zien er dan niet fraai uit, temeer, omdat ze dan vele huidschilfers afscheiden. Bij nadering nemen de diertjes eene krijgshaftige houding aan, terwijl ze angstig terugwijken naar den rand van het nest. De menschen dragen over het algemeen aan de Kuikendieven geen goed hart toe, wat aan de roofzuchtige eigenschappen van deze vogels ge weten moet worden. Toch is hun zondenregister niet zoo groot als men wel eens voorgeeft. Dik wijls toch verorbert de Kuikendief muizen en in secten; alleen in den broedtijd zijn de nesten met eieren en jongen van andere vogels niet veilig voor hem, daar hij zijne kinderen gaarne onthaalt op een eitje, 't mag ook wel bebroed zijn, en op een malsch boutje van een jeugdigen vogel. Zooals bij meerdere vogelsoorten het geval is, valt ook bij de Kuikendieven de diagnose tusschen nut en schade moeielijk te stellen. Ook voeden ze zich wel met visch. De Kuikendieven hebben de gewoonte, om da gelijks, en wel vrij regelmatig, op bepaalde uren over hun jachtgebied te vliegen. Ze doen dit met langzame vleugelslagen, de scherpziende oogen naar beneden gericht. Zien ze iets tot stilling van den moeilijk te verzadigen honger, dan overvallen ze hunne prooi op den grond, om deze ook daar te verslinden. Achtervolgen in de lucht doen ze nooit een vogeltje, en hierdoor ook doen ze min der schade aan het kleine vogelenheir, dan Sper wer en Havik dit doen. Wie de Kuikendieven niet kent, heeft, om ze te onderscheiden van andere roofvogels, acht te ge ven op een vederkrans van schubachtige vederen, waarmede het aangezicht als met een sluier is omgeven. Ook zijn ze wel te kennen aan de lange vleugels en den langen staart, alsmede aan de hooge pooten, die aan de voorzijde met schilden en geheel met schubben bedekt zijn. De bek van den Kuikendief is niet groot, maar onmiddellijk van den wortel af sterk gekromd. Deze korte verhandeling wordt geëindigd met den wensch, dat de meeningen omtrent de Kui kendieven meer en meer ten gunste van deze vo gels gestemd mogen worden. Niet gaarne zouden we zien, dat deze dieren van edele gedaante door misplaatste begrippen van den aardbodem ver dwenen. Niet of weinig ingrijpen 'in de ordening der na tuur, doet haar het evenwicht het best behouden. Daar, waar de mensch het beter meent te weten, ontstaan gewoonlijk scheeve verhoudingen en misstanden. J. DAALDER Dz. 1). Sperwer Sperber, Havik Hühner- habicht. Auto's met en zonder chauffeur. Breelaan 52-54. Telef. 22.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1933 | | pagina 9