Boeken lezen Leesbibliotheek
v.F^ossem's
20 - 30 ct.
DAGBOEK.
Steeds nieuwe boeken. I» Qnhnülinl/
Catalogus verkrijgbaar U. uLHUcMIIK
Oldenburglaan, Bergen-Binnen.
DRUKKERIJ. BOEKHANDEL
Telefoon 120.
BADTARIEFs
a. Koetsenbad: 1 enkel bad 0.25, 1 bad met
handdoek 0.35, 1 bad met handdoek en
costuum 0.55; abonnement 10 baden resp.
2.25, 3.25 en 5.25.
b. Tentenstrand: plaatsen van een eigen tent per
dag 0.50; plaatsen en opbergen van een
eigen tent per week 3.per maand 10.
huur van een tent per dag 1.50, per week
6.per maand 22.50; met recht tot baden
zonder bijbetaling.
Huur van een ligstoel per dag 0.25,
1 Cabinebad 0.25, dito met handdoek
en costuum 0.55.
c. Zonnebad: voor 4 weken of korter: voor
zinshoofd 6.voor 2e gezinshoofd 4.
voor kinderjuffrouw 3.voor kinderen
2.50.
Eigen tenten mogen gebruikt worden, van
waaruit gebaad kan worden. Tevens zijn aldaar
tenten te huur.
STRANDSTOELEN:
Per één uur 0.15, per twee uur 0.20, per dag
0.50, per week 2.30, per maand 8.Voor
het hebben en gebruiken van een eigen ligstoel
(opvouwbaar) per dag 0.15, per week 0.50, per
maand 2.
Genoemde tarieven, behoudens nadere wijzi
gingen.
Nieuwsberichten.
HOTEL KREB.
De heer Kreb, wiens gerenommeerd hotèl reeds
ruim 25 jaar bestaat, is voortdurend bèzig om. het
bedrijf aan de moderne eischen, tes doen beant
woorden. Wij publiceerden reeds eerder een be
schrijving van de koksinstallatie in dit bedrijf nJet
een moderne koelinrichting. Dit jaar heeft de heer
Kreb die koelinrichting uitgebreid, waardoor het
hem mogelijk is geworden, de dranken in het buf
fet op de gewensohte temperatuur te houden.
Met deze installatie is het uitgesloten, dat het
ijs uitverkocht raakt en dat het glaasje bier niet
koel geserveerd wordt.
LUNAPARK „DE BEDRIEGERTJES".
Het Lunapark aan den Bergerweg, het vorig jaar
door den heer Van Keulen aldaar geopend, heeft
een aardige uitbreiding ondergaan. Het terrein
heeft een oppervlakte van 10.000 M2. Men heeft
daar, naast de Bedriegertjes, twee glijbanen, een
apenkooi, een kettingbrug, schommels, wippen, een
hobbelpaard, een klimpaal, een draaimolen en een
dwaaltuin, attracties, die dit Lunapark, vooral
voor de kinderen, zeer aantrekkelijk maakt. Voor
15 cent kunnen zij zich daar een geheelen dag of
middag amuseeren. Bij het park is eën gratis par
keerterrein en bovendien is er een ververschings-
gelegenheid, waar ouderen de capriolen van hun
spruiten kunnen gadeslaan en waar tegen billijken
prijs consumptie verkrijgbaar is.
De heer Van Keulen is vindingrijk en heeft in
zijn tuin een natuurgetrouwe uitbeelding van Rood
kapje en de Wolf aangebracht. Men ziet Rood
kapje en de Wolf voor het huis van Grootmoeder,
die in bed ligt. Voor de kinderen is deze voorstel
ling wel zeer fantastisch en voor de ouderen is de
er naast gelegen Friesche binnenkamer ook zeker
een aantrekkelijkheid.
CARILLON-CONCERT
te Alkmaar door P. A. van Langen op Donderdag
avond 21 Juni van 8.309.30 ure.
Frysk Volkslied, oud Ned. lied.
Willen wij 't Haesken jagen, oud Ned. lied.
Den Uil, oud Ned. lied.
Zeg Kwezelken, oud Ned. lied.
Prelude, W. de Vries.
Gaillarde, Chomé.
Intermezzo, f Jef van Hoof.
Allegro, Scheppers.
Mieke Pruimenmond, G. v. d. Veluw.
't Looze Visschertje, G. v. d. Veluw.
Wenn sich zwei Herzen scheiden, Mendelssohn.
Ich liebedicht, Beethoven.
Vaak denk ik nog aan „de ontmoeting", onze
ontmoeting. Het was op een avond als deze, de
aarde uitwasemend haar intense zonne-warmte;
lusteloos hingen de bladeren aan de met stof be
dekte boomen, zelfs de vogels vonden het nutte
loos in deze zwoeldrukkende atmosfeer nog teeke
nen van leven te geven.
Stilte, overal roerlooze stilte
Maar plots als een verlossing uit een be
nauwde droom brengt een zuchtje wind het ge-
heele natuurstelsel in beweging. Een ware verade
ming alom. Dan voel ook ik me gedrongen niet
meer verveeld over examen-boeken te hangen, ik
ga naar het vriendelijke huisje in het. f'orenzen-
doi?pje, naaf het huisje, dat gelijk is aan zijn buur
man, gelijk is aan alle huisjes in dat straatje, in
die buitenwijk, maar dat tóch voor mij een bijzon
dere beteekenis had, omdat „zij" er woont.
Op het kleine, achter seringenboschjes verscho
len weitje, ligt ze in het gras, temidden van klap
rozen en madelieven. Haar bruingebrande armen
onder het hoofd, tuurt ze de wolken in, die gedre
ven door het koele avondwindje groot en wit
voorbijdrijven in blauwe voorjaarslucht.
Op het gras, achteloos neergekwakt, liggen
Duitsche- en scheikunde boeken in lieflijke wan
orde door elkaar, want nu het eindelijk volop lente
is, nu het daar op het grasveldje ruikt naar vacan-
tie, nu is het tijd van zondoorstoofd te liggen
nietsdoen héélemaal nietsdoen.
Een loome vlieg gonst om haar hoofd en geïrri
teerd schudt ze haar krullen. Ze denkt aan alles
en aan niets, ja, wie zal zeggen, waar ze toén aan
dacht.
Opeens schrikt ze op en kijkt om:
„Mörge", zeg ik, „vandaag öök geen zin?, en
meteen plof ik naast haar neer.
„Hé, wat kom jij zoo vaandelen in den laten
avond", is het eerste, wat ze zegt, m'n vraag vol
komen negeerend.
STEENENBRUG TE ALKMAAR.
„Och, net als jij, geen zin" en verwijtend zeg ik:
„Ik heb je in lang niet meer gezien".
„Studie. Ik heb hard geblokt die tijd, 2 onvol
doende s op te halen", en in één adem: „Tennis je
nog?"
„Ja, hoezoo?"
„Zoomaar".
Even is het stil. Haar handen trommelen onver
schillig op een dichtgeslagen natuurkundeboek.
Ergens ver-weg suist de trein langs de horizon
door de avondstilte.
„Ik zal de fiets halen, dan gaan we nog even
naar zee".
De heele lange weg trapten we zwijgend naar
het strand.
Pas daar mopperden we op dat beroerde eind
examen, dat blijkbaar altijd gehouden moest wor
den in den tijd, dat je liever niet wilt werken en
in onze uitingen tegen de booze wereld en haar
lastige bestuurders waren we 't roerend eens.
Het strand was zoo goed als verlaten. We liepen
dicht naast elkaar en „omdat 't al frisch werd" gaf
ik haar een arm. Dan stonden we stil en keken in
het weerspiegelend watervlak. Aan het eind, daar
waar lucht en water in elkaar over gaan, zonk
langzaam een gloedroode schijf in de kim. De
laatste stralen fonkelden op uit een rimpelloos
geheel.
Nauwelijks hoorbaar plompten krullende golfjes
tegen het glinsterend strand.
Een kriischende zeemeeuw wiekte hoog boven
onze hoofden.
Toen keek ik haar aan.en zij mij
Und sie war schön
Und ich war jung
Was soli ich weiter sagen.
Hns,
Historische Anecdoten.
Teneinde beschaving en hoffelijkheid bij de Rus
sische vrouwen te vermeerderen, maakte de groote
keizerin Katharina van Rusland onmiddellijk hij
hare troonsbestijging het volgende bekend.
„Wij Katharine, alleenheerscheres aller Russen
enz, gelasten en bevelen: de vrouwen die vriendin
nen of bekenden bij zich wenschen te zien zijn ge
houden daartoe schriftelijk of mondeling uit te
noodigen.
Het gezelschap moet des middags ten vier of
vijf uren vergaderen en niet langer bijeen zijn dan
tot tien uur des avonds. De heer des huizes is ver
plicht de uitgenoodigden tegemoet te gaan'eh Ait
te geleiden. Hij moet zorgen dat het gezelschhp
van stoelen, tafels en speelkaarten voorzien is en
hen likeuren of wat zij verlangen voor zetten. Het
is den gasten toegestaan te gaan ?ittpn, Jpppen, :pp
te staan, te spelen of niet en het is een. jederl ver
boden hen in hun vrijheid te hinderen. Hij of zij
die zich daaraan schuldig maakt zal tot straf het
groote adelaarsglas met brandewijn gevuld moetën
leegdrinken. Het is de vrouwen streng verboden,
onder welk voorwendsel ook, dronken te zijn en
ook de mannen zullen zich dat niet voor negen uur
des avonds veroorloven.
Wanneer de vrouwen zich met vragen en ant
woorden, pand verbeurden en andere spelen ver
maken, zullen zij zorgvuldig alles vermijden wat
de zedelijkheid zou kunnen kwetsen. Niemand zal
hen kunnen noodzaken te kussen en hij die zich
zou veroorloven geweld te gebruiken, wordt zon
der complimenten de kamer uitgezet.
De verstandelijke ontwikkeling der Russische
vrouwen moet wel op zonderlinge en eigenaardige
hoogte geweest zijn om de uitvaardiging van der
gelijke maatregelen noodig te maken!
Gelukkig de geneesheer die, ofschoon met zich
zelf menigmaal in twijfel omtrent het door hem
bereikte wetenschappelijk standpunt, toch eiken
vernuftigen aanval van buiten gepast weet te be
antwoorden.
Dit deed o.a. Dr. Lenting toen resident Leising
hem aan een grafelijke tafel de volgende zet toe
diende: Wanneer ik wat te zeggen had, dan kreeg
een dokter nooit de Licentia practicandi van mij,
alvorens hij zelf alle mogelijke soorten van ziekten
gehad had.
Lenting antwoordde slechts: dat hij onder gelijke
omstandigheden geen mensch tot resident zou be
noemen die niet aan eer, goede naam, vermogen en
leven al datgene verloren had wat zoo menigeen
door summum jus, chicane en misbruik van gezag
later te lijden heeft.
Een der van Franklin weggeloopen soldaten zag
zijn gedrag door een zijner vrienden, een vurig pa
triot, heftig verweten. De soldaat antwoordde be
daard: Gaarne wil ik mijn borst aan honderddui
zend Deensche kogels aanbieden, maar in oorlogs
tijd van verveling te moeten sterven, daar had ik
toch geen trek in.
De fantastische romanschrijfster Miss Thurn
vereerde gedurende haar verblijf te Maburg den
tooneeldirecteur Schroder een exemplaar van haar
laatst uitgekomen werk. Ongeveer veertien dagen
later hem sprekende, zeide zij:
Welnu mijnheer, hebt gij mijn jongste papieren
kind reeds doorgeloopen?
Jawel Miss, antwoordde Schroder.
En, hoe denkt gij er over, hoe bevalt het U?
Ja lieve Miss, wat zal ik zeggen. Ik zou aan
raden de roman voor geld te laten zien, maar niet
te laten lezen. Het is een misgeboorte.
