A. E. ROMENY DE VOERT. BERGENSCHE DROGISTERIJ Feitelijk was ik verdwaald en was dit dus mijn ontdekking. Een ontdekking welke verraste! Want komend door de donkere poort welke het loover der hooge beukenboomen ter weerszijden van de Studler van Surcklaan gevormd had, stond ik I links om slaande geheel onverwachts voor de groote ruimte van het zon-overgoten landschap van duisternis tot licht! Even moest ik de oogen wennen aan dezen plot- selingen overgang, om dan met verbazing rondom mij te zien. Met verbazing eerst, maar al heel gauw met bewondering. Een dergelijk fraai polderland schap toch had ik allerminst verwacht. Sappige weiden waarin koeien graasden; groen gras be zaaid met veldbloemen in velerlei kleur. Een tapijt van wonderschoone tinten, omzoomd door een rand van diep donkergroen en hel geel, gevormd door de bosschen en de duinen in het verre verschiet. Een heerlijke, weldadige rust kwam over mij. De zon, 'die bijna aan het einde van haar dagtaak was gekomen, keek met een oolijk gezicht boven den duinrand uit en noodde tot een kort verblijf, teneinde te zien hoe zij afscheid nam. Ik zette mij aan den rand van het landelijke slootje dat het weiland in twee rechte stukken sneed en voelde het stil worden in mij. Aan den horizont zag ik den rand van den dik ken wollen deken, rose en wit, in afwachting, om de zon zacht toe te dekken als deze vermoeid zich ter ruste begaf. Een leeuwerik steeg jubelend om hoog om het vriendelijke licht een spontanen af scheidsgroet te brengen. Roerloos stonden de koeien! Even bleef de zon daar rusten op den hoogsten duintop, bracht dezen een hel-roode muts als voor een dol en vroolijk nachtfeest en penseelde om de lichte zandbergen de mooiste kleuren in paars en in rose; in groen en in rood. En terwijl de lucht vlamde in rossigen gloed, het groen der weiden verdonkerde, zonk langzaam als was zij heel erg moe, de zon achter de duinen weg in het koele water van de in schitterend zilver kleed getooide zee. De wolkendeken dekte haar toe. Over het land legde zich een waas; een dauw achtige bedekking welke scheen op te kruipen te gen de pooten van de roerlooze koeien, zoodat de lijven als dwaze silhouetten afstaken tegen den donkeren achtergrond. Een der dieren liet een langgerekten kreet hooren, zwaar en monotoon. Een kreet als een afscheidt In het slootje zongen de kikkers hun eentonig lied. Langzaam ben ik heengegaan in donkeren nacht; het bosch heeft me in z'n armen gesloten; de zwarte duisternis heeft me plots intens doen ver langen naar licht en gezelligheid in huiselijken kring. Die ik gevonden heb! Br. EEN VACANTIE IN BERGEN AAN ZEE. Met voldoening publiceeren wij deze stem van een onzer Friesche gasten, waaruit wel blijkt, dat de totstandkoming van den Afsluitdijk voor de ont wikkeling van Bergen als vacantieoord een belang rijke factor is. De heer S. J. REGNERY uit Leeuwarden geeft n.l. de volgende enthousiaste beschrijving van zijn vacantie in het voorseizoen te Bergen aan Zee; Dagen van te voren hadden wij verlang weer naar Bergen te gaan. Zooals het gewoonlijk gaat, hadden wij eerst verschillende prospecti ingezien van de Holland- sche badplaatsen, maar verleden jaar had Bergen zoo goed voldaan, dat er geen twijfel mogelijk was of wij moesten weer naar het mooie schilderachtige Bergen. Wij Friezen zijn, zooals men zegt een eigenaar dig volk, niet omdat wij Bonifacius vermoord heb ben, maar omdat wij meestal blijven bij hetgeen wat ons hart trekt. Een Hollander is nu eenmaal een trekvogel, als hij niet in het buitenland is ge weest kan hij niet meepraten, hij moet naar Wies- baden, het Rijnland enz., maar het eigen land wordt helaas teveel vergeten. Door den afsluitdijk is Bergen geworden de bad plaats voor Friezen en Groningers, en Bergen weet het te waardeeren. Overal zagen wij de Friesche vlag wapperen en wij kregen direct dat gevoel van welkom. Reeds bij Schoorl begon voor ons de vacantie, de heerlijk begroeide duinen met aan den anderen kant het ons zoo bekende vlakke land met koeien en hier en daar een boerderij en zoo verder tot aan Bergen een verzameling van schitterende lanen. De weg van Bergen naar Bergen aan Zee is voor den automobilist, fietser en wandelaar altijd weer een sprookje. In Bergen aan Zee aangekomen, werden wij weer op dezelfde hartelijke manier als het vorige jaar verwelkomd door den hotelier en zijn personeel. Wij waren weer thuis, zooals men in weinig zaken aan de kust treft. Men heeft mij eens gevraagd waarom wij altijd naar Bergen aan Zee gingen, men beweerde dat er voor jonge menschen toch zoo weinig attracties waren en dat het er zoo stil was, maar zij die dat durfden zeggen, hadden Bergen nog nooit anders gezien dan op de landkaart. Wat verlangt men meer dan die prachtige wan delingen door de duinen, door de verbrande pan enz., het schitterende strand met de nooit verve- APOTH.-ASSISTENTE. TELEFOON 10 9. BREELAAN 17, BERGEN (N.-H. lende zee, een zonsondergang, gezien van een der terrassen aan de Boulevard onder het genot van een heerlijk kopje koffie. Voor de pretmakers is er dan toch ook nog de Rustende Jager, waar de eminente band van den heer Pouder de menschen altijd een prettige stem ming weet te bezorgen. Bergen is niet te vergelijken met Scheveningen of Zandvoort, gelukkig voor Bergen, hier geen ben zinestank en het gevoel van een groote stad, maar rust, vacantie, gevoel van vrijheid, geen gemaakt heid, maar Gods eigen natuur, dat is Bergen. Straks moeten wij weer terug naar ons werk, maar wij beginnen met hernieuwden moed, weten de dat volgend jaar Bergen ons weer verwacht. N.V. BOUW-EXPLOIT.-MAATSCHAPPIJ BERGEN AAN ZEE. ZONNEBAD. De N. V. stelt voor de badgasten en villabewo ners de gelegenheid open zich ten kantore van de Vennootschap te Bergen aan Zee aan te melden voor het lidmaatschap van het Zonnebad. De naam lidmaatschap is gekozen, omdat de Vennootschap voor de badgasten en villabewoners een badgelegenheid wil scheppen, waarbij het in tieme karakter van de badplaats zooveel mogelijk blijft behouden. Het lidmaatschap is strikt persoonlijk. Contributie. Ie. Gezinskaarten voor één en het zelfde gezin; a. voor een gezinshoofd (vader of moeder) 6.00 voor vier weken of korter; b. voor het tweede gezinshoofd 4.00 voor 4 weken of korter; c. voor het tweede gezinshoofd indien dit slechts over den Zondag te Bergen aan Zee is 1.50 voor 4 weken of korter; d. voor een kinderjuffrouw of verzorgster 3.-voor 4 weken of korter; e. voor kinderen van 1216 jaar 2.50 voor 4 weken of korter; f. kinderen beneden 12 jaar van dit gezin zijn vrij mits in begeleiding van één der beide gezinshoofden, de kinderjuffrouw of ver zorgster van dit gezin, die een diploma moet hebben; g. één logé van dit gezin 1.50 per week of korter. 2e. Afzonderlijke kaarten worden slechts aan vol wassen personen afgegeven ad 6.00 voor vier weken of korter. Ieder lid neemt zijn eigen badcostuum en hand doek mee. Voor de leden is gereserveerd een mooi gedeelte duinterrein bij de badkoetsen. Hierop mogen de leden tenten of vierkante doekomheiningen plaatsen, waarin zij zich kunnen ontkleeden, om zich vandaar-uit in badmantel langs de daarvoor bestemde trap naar het bad bij de badkoetsen te begeven om aldaar in den tijd dat het bad geopend is, onder toezicht te baden. De badmantels, waarop het diploma zichtbaar gedragen moet worden, worden aan den daarvoor bestemden kapstok op het strand gehangen. Het aan- en uitkleeden in een tent of in een ge heel door doek afgesloten vierkant is verplichtend gesteld. Op het Zonnebadterrein mag men niet zonder badcostuum vertoeven. De leden mogen baden zoo dikwijls zij verkie zen, zonder verdere betaling. De tenten mogen blijven staan, echter geheel voor risico van de eigenaars. De Maatschappij en hare aangestelden kunnen zich niet daarmede be moeien. Indien gewenscht, wordt voor de damesleden een afzonderlijk deel van het terrein afgezet. De leden zijn gehouden de instructies van het toezichthoudend personeel op te volgen en zich na het baden direct naar het gereserveerde duinter rein te begeven. Zij mogen in badcostuum niet op het strand blijven vertoeven. Gerekend wordt op de medewerking van de le den ten aanzien van de naleving van dit reglement, het gebruik van het terrein (b.v. niet op de helling van den zeekant loopen) en hetgee nverder voor den goeden gang van zaken noodig is. De Vennootschap zal gerechtigd zijn het lid maatschap vóór dezen bestemden tijd te doen eindigen tegen eene evenredige restitutie van betaalde contributie. Buiten den door de Directie vastgestelden bad tijd mag niemand op het terrein vertoeven, vooral niet des nachts. Er zijn linnen strandtenten te huur a 4,00 per week. DE BADDIRECTIE. Grapjes. Dokter; Nu, hoe heeft uw vrouw het ge maakt? Echtgenoot: O, best hoor; ze wordt al veel beter. Ze heeft gisteren wat bouillon gebruikt en daarna 't kopje de meid naar 't hoofd gesmeten! Hoeveel broers heeft u, mijnheer Andriessen?, vroeg de professor. Ik heb maar één broer, professor. Ja, dat is toch vreemd, want uw zuster zei mij nog gisteren, dat zij twee broers had. Zou ik nog een glas drinken? Mijn hoofd zegt neen, mijn maag zegt ja. Maar je hoofd is al tijd verstandiger dan je maag. De verstandigste geeft altijd toe. Dus drink ik nog een glas. Greta: Waarom heb je een citroenkleurig hoedje gekocht? Elen: Omdat ik het geld ervoor uit m'n man z n portemonnaie heb moeten persen. Wat heb je gisteren in de Opera gehoord? O, een hoop. Smit is failliet, mevrouw Bruin heeft haar haar laten verven en de Pietersens gaan scheiden". Een wijs vader sprak tot zijn zoon: Mijn jongen, je moet gaan sparen. Ga stuivertjes sparen en doe die in dit gele busje, en als je er dan 5 in hebt, geef je die aan mij, dan geef ik je er een kwartje voor, dat kun je dan in dat blauwe busje doen. Als je dan vier kwartjes er in hebt, kun je die aan mij geven, dan geef ik je daar een gulden voor, en die kun je in die roode bus doen. Naschrift: Zeventien jaar later ontdekte het jon getje van eertijds dat die roode bus de gas meter was. Heer tegen bedelaar: Je schijnt betere dagen te hebben gekend. Heb je geen vrienden? Bedelaar: Nee, meneer, ik was indertijd voet balscheidsrechter. DE BERGER MOLEN BIJ DE KOEDIJKER VLOTBRUG.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1934 | | pagina 14