Gekroonde Leeuw's Roggebrood A. DAM ót Co. t\%C t°o% wordt overal het meest gevraagd. BIJ UW BAKKER verkrijgbaar. Wij bouwen Uw RADIO-lOEültL om Te huur gevraagd HUISJE, Tentoonstelling In onze Lunchroom Koude Swarme Spijzen, den geh. dag. woord Limmerikhen. Een diender in Bergen ontdekte Een lid van de naaktloopers-secte Want het scheelde niet veel Of je zag haar geheel Omdat zij zich maar matig bedekte. Hij heeft zijn instructies gelezen, En zei: „juffrouw je mag hier niet wezen De Raad heeft gezegd Je kunt hier niet terecht Of je hebt een verbaaltje te vreezen". De juffrouw keek op met een lachje En zei: „diendertje zeg mij eens, mag je In zee met het pak Waar ik mij in stak Bij dat touw met dat wapp'rende vlagje?" Toen keek hij weer in de bevelen Die de Raad voor zijn part wel kon stelen Hij zei: „loop nu gauw Naar de vlag bij dat touw Wat het water bedekt kan niet schelen". Toen is zij de zee ingeloopen En zoover in 't water gekropen, Tot 't overal rond Om haar kinnetje stond En de haren van zeewater dropen. Toen heeft de agent daar gezeten En heel kalm zijn botram gegeten. Hij zag haar daar staan Aan de wet was voldaan En dus had hij een rustig geweten. Maar ze zag als ze dichter bij 't strand kwam Dat hij dad'lijk zijn boekje ter hand nam Dan wees hij haar vlug In het water terug En ze gilde alsof z'uit de brand kwam. „Och diendertje laat mij toch loopen Ik zal dad'lijk een badpak gaan koopen Dat d'armen bedekt Tot de hals uitgestrekt En gesloten met zeventig knoopen". Toen heeft hij het land ingekeken, Want zijn strandwacht was toch al verstreken En vloog ze op zij Als een haas hem voorbij Om zich in haar pyama te steken. D'r was eens een chef-redacteurtje Z'n neus had een pimpelpaars kleurtje Hoe kwam hij daaraan? Dronk hij levertraan, Of hield hij soms van een likeurtje? Maar als ik dan keek naar zijn buikie, Dan dacht ik, die houdt van een kruikie. En koud Amstelbier Drinkt hij met plezier Uit zoo'n glas met van boven een luikie. En als je dan niet op em lette Dan kon ie er heel wat verzetten Op een Amstelbierfuif Won die lollige druif Dan ook altijd de bier-estafette. Ook onder Rabbinaal toezicht. E Opgericht 1798. „Wij paarden eischen nooit iets, maar „wij zijn den heeren achter het autostuur „heel dankbaar, als ze niet zoo vlak „langs ons stuiven. En mijn collega's, „die een zwaren kar trekken, vragen U „vriendelijk om hen niet noodeloos te „laten stoppen. „Toe, wilt U niet een klein beetje reke „ning met ons houden? Elk paard, dat „voor mag gaan, ook al heeft hij er „eigenlijk geen recht op, Zal U met een 33 „dankbaren blik beloonen." BEGRAFENISONDERNEMING Transporten n. buiten Begrafenissen worden door ons correct en zeer billijk, met onze eigen 1ste klas nieuwe FIAT- ROUWAUTO en FIAT-VOLGAUTO'S uit gevoerd en verzorgd. ALKMAAR - Tel. 490 S Scharloo hoek Snaarmanslaan. en maken het geheel selectief tegen uiterst billijken prijs. Heeft U moeilijkheden met uw ontvangst of moeten uw lampen worden vernieuwd, dan vindt U technische voorlichting van eerste klas Radio-Techniker en billijke prijzen, bij Tielrooy's Muziekhandel, Afd. Radio. DORPSSTRAAT 94, BERGEN. DAGBOEK. VII. De buitendeur viel in 't slot met een harden slag, die nagalmde door de gangen en portalen van 't stille huis en dat was het teeken, dat ik weer alleen zou zijn, alleen met m'n zwervende gedach ten. Daarbuiten was de stage regenval uit loome lucht, blinkende straten, waar de ronding van elke kei zich scherp afteekende en enkele menschen, nat zich haastend, triestig voorbijtrokken. Ik hoorde nog de stappen van m'n vriend op klinken tegen de gevels, al verder en verder en een innerlijke drang zou mij het raam willen doen openen om hem terug te roepen. Een voorwendsel was wel te vinden en dan was ik niet alleen. Maar schaamte weerhield mij en ik bleef staan voor het venster en keek naar 't grachtwater, waar regen druppels 'n eeuwige wisseling teekenden van cir kelmotieven, die ontstonden en weer vervloeiden, herboren om weg te deinen in al grooter, vager omvang. Lang stond ik zoo te kijken, voelde hoe elke daad in mij verstarde tot een vaste onbuigzaam heid. Ik wilde het afschudden, de beknelling, die om- schroefde, al vaster en vaster. Zou het dezelfde angst zijn, die m'n grootvader en wie weet hoevelen vóór deze gevoerd had tot een plotseling einde? Was niet telkens in de familiepapieren melding gemaakt van een onverwacht sterven, waar verder niets over gezegd werd. Was dat niet de klank van een, die schroomt om te noemen wat zoo plotseling geschied was? In een schrijfcassette op den zolder van het ouderlijk huis, waar ik nu niet meer woonde, had ik dien brief gevonden, het vergeelde papier met het moeilijk leesbare handschrift. Die angst in mij, dat moest dezelfde geweest zijn als waartegen m'n voorvaderen gekampt had den. Maar waarom moest ik daar nu juist aan denken. Had ik niet m'n werk, had ik niet zooveel betere dingen om aan te denken? Buiten dit huis en deze stad had ik toch nog iemand, die meer voor mij beteekende dan elk ander. Dat is het meisje, dat van mij houdt, maar vaak mij niet begrijpt. Zij kent geen angst om alleen te zijn, bang te worden van de stilte om zich heen. Ze begrijpt ook niet, waaraan ik in die uren be hoefte heb. In haar brieven wordt die eenzaamheid van mij bespot. Waarom niet nuchter te staan in dit zakelijke leven? Zoo schrijft ze en ze voelt niets van m'n ellendig eenzame avonden. Toen eindelijk pas vond ik langzaam mezelf te rug en kalmeerde m'n onrust door te bedenken, hoe ik 't slachtoffer geworden was van een woelige verbeelding, hoe m'n gewone zwakte weer de schuld ervan was, dat ik mij overgaf aan elke boosaardige hersenschim, die urenlang mij kon vervolgen. De avond vulde de kamer nu geheel, slechts hier en daar kwam in het zwart het wazig wit van een ets aan de muur, een papier op de schrijftafel, naar voren. Toen stak ik de lamp aan en de kalme schijn nam alle verschrikkingen weg, gaf rust en warmte. Voortaan zou ik de lamp vroeger aansteken, ik wist toch, dat ik niet tegen schemer kon. Hns. van eind juli voor ongeveer 3 a 4 weken bevattende 1 zit- en 2 groote of 3 kleine slaapkamers. Br. mer prijs ond. D.G. 1885, Alg. Adv.-Bur. A. de la Mar Azn., A'dam. C. van Binnen- en Buitenlandsche Schilderstukken van A. Verkerk en J. Molenaar. BERGEN HOFLAAN 11. V R IJ E N T R E. R BEZOEKT DE

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1934 | | pagina 16