BERGEN MN ZEE.
ZONDERLINGE INTERVIEWS.
Voorname, rustige Badplaats
met breed, helder wit strand.
Geen stof Geen grondvervuiling.
Verrassende resultaten, vooral bij kinderen.
Uitstekende Tennisbanen. (Gravel, rood).
Schitterende wandeling in c.a. 1500 H.A. der
prachtige duinen en duinbosschen voor bad
gasten, op kaarten die tegen betaling van 25 cents
worden verstrekt.
Duinwaterleiding en electrisch licht.
Post- en Telegraafkantoor.
Het bebouwingsplan en de gansche opzet der
badplaats maken haar tot een der lieflijkste plaat
sen om een buitenverblijf te stichten.
Voor bouwgronden en andere inlichtingen wende
men zich tot de
N.V. BOUW-EXPLOITATIE-MAATSCHAPPIJ
BERGEN q. ZEE
Huize „Kranenburgh", Bergen (N.H.) of bij den
Heer D. HAASBROEK te Bergen aan Zee.
OPEN LAWN-TENNIS-WEDSTRIJDEN
TE BERGEN AAN ZEE.
TE HOUDEN OP 2, 3, 4 en 5 AUGUSUTUS 1934.
Wedstrijdbepalingen:
1. De wedstrijden zullen aanvangen Donderdag
2 Augustus a.s., des v.m. 10 uur. De deelne-
mers(sters) zullen iederen wedstrijddag te
v.m. 10 uur of zooveel eerder als de wedstrijd
leiders zullen bepalen op de banen aanwezig
moeten zijn, behoudens uitdrukkelijk vooraf
verkregen toestemming van de wedstrijdlei
ders, zonder welke toestemming zij zich niet
van het terrein mogen verwijderen.
2. De wedstrijden worden gespeeld best of three
adventage long sets, met uitzondering van de
finale in het Heeren-Enkel- en Dubbel-spel,
welke gespeeld zullen worden best of five
adventage long sets.
3. De inschrijvingsgelden bedragen voor het
nummer Open-Heeren-Enkel-Spel 2.75 en
voor de overige nummers 2.20 per persoon
per nummer, (de 10 aan den N. L. T. B. in
begrepen, welke inschrijvingsgelden vóór de
sluiting worden gezonden, evenals de inschrij
vingen zelve, aan de BADDIRECTIE, adres
den Heer D. Haasbroek te Bergen aan Zee.
4. De inschrijvingen sluiten Dinsdag 31 Juli a.s.,
des n.m. 6 uur.
5. De prijzen zullen door de BADDIRECTIE na
der worden geregeld. Voor het Heeren-Enkel-
Spel is beschikbaar gesteld een zilveren beker,
welke drie maal achtereen of vijf maal in to
taal gewonnen moet worden om definitief
eigendom te worden van den speler.
Voor het Gemengd-Dubbel-Spel zijn beschik
baar twee wisselbekers, uitgeloofd door Mevr.
B. Jordaanvan Heek, welke drie maal ach
tereen of vier maal in totaal gewonnen moeten
worden om definitief eigendom van den spe-
ler(ster) te worden, evenals het „Duinroosje",
wisselprijs voor het Dames-Enkel-Spel.
6. De wedstrijden zullen worden gespeeld volgens
de bepalingen van den N. L. T. B.
7. Indien de wedstrijden niet op de daarvoor ge
stelde data beëindigd kunnen worden, zal na
der worden aangegeven, waar en wanneer zij
zullen worden afgespeeld.
De wedstrijdleiders zullen gerechtigd zijn het
programma te wijzigen of nadere regelingen vast
te stellen.
DE BADDIRECTIE.
Nieuwsberichten.
BRIDGEN.
Had voor eenige weken de Alkmaarsche
Bridgeclub een wedstrijd uitgeschreven op de Alk
maar Packet, AlkmaarAmsterdam V. V., de Ber
ger Bridgeclub heeft nu een wedstrijd uitgeschre
ven te houden op Dinsdag 25 Juli, des avonds
8 uur in den tuin van de Rustende Jager.
De gasten in Bergen die dus van Bridgen hou
den, kunnen van de gelegenheid profiteeren.
Aangifte tot Maandagavond in de Rustende
Jager.
Er zijn mooie prijzen beschikbaar gesteld, en
ook de minder goede spelers hebben een kans,
daar er in drie of vier klassen wordt gespeeld.
CARILLON-CONCERT
door P. A. van Langen te Alkmaar
op Donderdagavond 25 Juli van 8.309.30 uur.
Wij willen Holland houwen, Arn. Spoel.
Vlaggelied, W. Smits.
Mijn Nederland, Rich. Hol.
Gavotte, Handel.
Menuet, J. S. Bach.
Musette, Fr. Bach.
Onze Duinen, Huber,
De Kleinste, Jos. Beltiens.
Ons Bootie, Jos. Beltjens.
Wiegelied, Weber.
IN HET KUNSTZAALTJE VAN DEN
BERGER KUNSTHANDEL.
In het kunstzaaltje van den Berger Kunsthandel
exposeert Matthieu Wiegman, die momenteel weer
in Bergen werkt, een negental teekeningen, door
hem het vorige jaar in Italië vervaardigd.
De kunstenaar geeft daarin blijk, dat hij bijzon
der getroffen werd door de oude Romeinsche kunst
en de latere Christelijke kunst, waaraan Italië zoo
bijzonder rijk is.
De romantiek, die spreekt uit de overblijfselen
van de Keizerliike verblijven buiten Rome in het
heuvelland bij Tivoli, gaf hij weer in twee teeke
ningen van „Villa Adriana".
San Gimignano, een middeleeuwsche stad, die zijn
bloeitijd had in den tijd van Dante en Giotto, gele
gen tusschen Florence en Sienna, en door bijzon
dere omstandigheden nog geheel intact gebleven,
heeft hij in een viertal teekeningen, de nrs. 1, 6, 7
en 9, weergegeven. Wij zien daar de stad, een
juweel van middeleeuwsche bouwkunst, te midden
van glooiende wijnakkers in het bergland en be
grijpen, dat de schilder hier met al zijn liefde ge
trokken werd. Iets van den wonderlijk fijnen
geest van deze middeleeuwers spreekt door dit
werk tot ons.
Wij hadden het voorrecht, hierover een kort
oogenblik met den kunstenaar, die in zijn atelier
aan den Meerweg juist een monumentaal schilderij
van zijn vrouw had voltooid, van gedachten te wis
selen en verrijkten ons door zijn begeesterend
woord, waaruit ons bleek, dat het groote levens-
vertrouwen van den middeleeuwschen mensch ook
nog in een modern kunstenaar leeft. Wie tot het
eeuwige der dingen wil naderen, verzuime niet een
bezoek aan deze expositie te brengen.
Van zijn broer Jan Wiegman, een stylistisch
kunstenaar, vindt men fijne silhouetten geëxpo
seerd, die aan het werk van Fransche kunstenaars
herinneren en er van getuigen, dat het artisten-
bloed ook in hem leeft, al komt dit op geheel an
dere wijze tot uiting dan dit bij Matthieu Wieg
man het geval is.
Met een pensiongast.
In pension te gaan, is een aardig idee; omdat je
er altijd iets aangenaams van verwacht en toch nog
onbekend bent met wat je te wachten staat.
Ik ben ook eens in pension geweest; niet in
Bergen natuurlijk, want daar woon ik het heele
jaar. D'r was me toevallig een gids van de Veluwe
in handen gevallen, waarin we we waren met
z n tweeën een afbeelding zagen staan van een
villa-achtig pension, dat vroolijk afstak tegen het
donkere bosch op den achtergrond. Op goed geluk
lieten we ons er vanaf het nieuwgebouwde sta
tionnetje heentaxieën, nieuwsgierig, waar we zou
den belanden, 't Was al in den natijd; we behoef
den dus niet bang te zijn, dat er geen plaatsje
open was. We kregen de mooiste kamer, want er
was geen mensch, een slaapkamer met een balcon,
waarop je je midden in de kruinen van de sparre-
boomen voelde; 'twas er heerlijk rustig, er werd
voor ons gezorgd, we deden wat we wilden, we
aten lekker en veel en sliepen als marmotten; we
genoten; in één woord, we waren in pension.
De prettige herinnering aan die zorgelooze dagen
van genot was voor mij aanleiding eens een van
die duizenden ja er zijn er al weer enkele dui
zenden gasten, die momenteel in Bergen ver
toeven, voor de Badbode te interviewen.
Er zijn zóóveel pensions in Bergen, dat er haast
geen Bergenaar is, of hij heeft relaties met een of
andere pensionhoudster en daar het ook met mij
zoo gesteld is, was het geen toer voor me, met een
pensiongast in aanraking te komen.
Hoe kwam u zoo in Bergen terecht, meneer,
vroeg ik.
Dat was geen toeval; ik kom er bijna elk
jaar.
Ja maar, hoe kwam u er dan de eerste keer?
'n Kennis van me had er zijn vacantie door
gebracht en vertelde opgetogen van alles, wat ie
er genoten had, zoodat ik besloot er ook eens
m'n vacantie door te brengen.
En beantwoordde Bergen aan de verwachtin
gen, die uw vriend bij u had gewekt?
Het verging mij niet, zooals dien vriend van
Felix Timmermans. Die zou schoon Lier gaan zien,
maar dat land van Pallieter viel hem tegen; de
Fé had zijn Lier t e schoon geschilderd. Mijn
vriend had dat Bergen niet gedaan, integendeel,
hij had Bergen niet naar waarde geroemd. Sinds
mijn eerste bezoek kom ik hier elk jaar. M'n plan
was dit jaar eens naar de Veluwe te gaan, doch
toen ik het mooie jubileumnummer van de Bad
bode ontving (daar ben ik natuurlijk op geabon
neerd), kwam ik daar direct van terug en mijn
besluit stond vast: weer naar Bergen. Bergen
heeft voor mij een eigenaardige bekoring. Dit
schilderachtige komdorp met z'n romantische
dorpskom, waarin de ommuurde Ruïne als een
herinnering aan het grijs verleden domineert, doet
me denken aan de cultuur-van-alle-eeuwen-door.
Als ik in de hooge bosschen die statige stam
men van eeuwenoude beuken en lindeboomen zie,
dan behoef ik m'n oogen maar dicht te doen, om
de in het wit gekleede priesters der Batavieren
bezig te zien aan hun eeredienst van Wodan, om
ringd door die stoere in beerenhuiden gekleede
Bataven, waarvan sommige typen hier wel lijn
rechte afstammelingen schijnen te zijn.
Onder diezelfde boschkruinen zie ik enkele
eeuwen later Sint Adelbert staan, gekomen via
den alouden Heerweg 'tWoud uit het nabije Eg-
mond, dat hij Haec Munda noemde; ik zie hem
staan, die Benedictijner monnik uit het land der
GRAADT VAN ROGGEN.
De Bergensche kunstenaar Graadt van Roggen is
van een achtmaandsche reis naar Spanje terug ge
keerd. Dat hij daar ongelooflijk hard gewerkt heeft,
bewijzen de schilderijen en teekeningen, aldaar
door hem vervaardigd. De kunstenaar werkte in
Ronda (Zuid-Spanje) en Malage en vertrok van
daar naar de Bolearen-eilanden, waar hij vooral in
Ibiza belangrijk werk maakte. Zijn schilderijen van
Zuid-Spanje toonen een groote verwantschap met
zijn werk uit Normandië.
De duizend-jarige oijlfboomen met de bloeiende
amandelboomen, de bruine groen begroeide rotsen,
hoewel ietwat Oostersch, vertoonen toch een
Europeesch karakter. Malorco is geheel iets an-
ders. Dit is typisch Moorsch. Vooral Ibiza, een
hoofdplaatsje van één dier eilanden, omgeven door
1000 M. hooge bergen, kon om haar Moorsch ka-
i rakter ook in Marokko liggen. De Moorsche
sterkten en steenen molens geven aan deze haven
plaats een eigenaardig karakter.
Wij waren er bijzonder door getroffen, dat de
kunstenaar er zoo zeer in geslaagd was, de sfeer
van dit Oostersche landschap te treffen. Toen wij
Graadt van Roggen daarmede complimenteerden,
maakte hij ons duidelijk, dat hem dit eerst na
eenige maanden gelukte en dat de eerste maanden,
toen hij daarin niet slaagde, wanhopige maanden
voor hem waren geweest. Men meent wel eens, dat
een schilder een gelukkig mensch is, omdat hij
vaak elders kan werken, en denkt dan dat hij daar
als een vacantiegenieter vertoeft. De schilder is
echter pas dan gelukkig wanneer hij er in slaagt
het vreemde landschap dat hem bekoort, in de
juiste sfeer weer te geven, wat hem vaak, ook na
de grootste inspanning, niet gelukt.
Verschillende buitenlandsche schilders, die door
de Hollandsche meesters tot het Hollandsche land
schap met zijn bijzondere luchten werden getrok
ken, verzekerden ons meermalen, dat ze wanhopig
waren, omdat zij er niet in konden slagen, het
Hollandsche landschap weer te géven.
Het Oostersche landschap geeft onze Holland
sche meesters de grootste moeite. Filarski behoort
tot de weinige Hollanders die het weten weer te
geven, en wij begrijpen de voldoening van Graadt
van Roggen nu hij daarin, voor zijn eigen gevoel,
ook geslaagd is, met behoud van het karakter, zijn
werk eigen.
In zijn atelier aan den Notweg exposeert de
kunstenaar zijn werk, dat hij Zaterdags, Zondags
en Woensdags van 11 tot 5 uur gaarne voor be
langstellenden gratis ter bezichtiging stelt.
Velen, die niet kunnen koopen, laten zich daar
door weerhouden, de exposities van de schilders
te bezoeken. Zij kennen de schilders niet. Wanneer
dit wel het geval was, dan zouden zij desondanks
niet aarzelen van hun belangstelling in de kunst
blijk te geven, omdat zij dan wisten, dat een
waarachtig kunstenaar meer om erkenning dan om
geld geeft.
Wie de expositie bezoekt, verzuime ook vooral
niet, inzage te nemen van de portefeuille met tee
keningen en aquarellen. Vooral de collectie Oos
tersche straatjes schenkt hoog kunstgenot.
Wij weten, dat vele in Bergen vertoevende gas
ten het verlangen in zich hebben om de schilders
eens in hun atelier te bezoeken, doch zich uit be
scheidenheid, geboren uit economische onmacht,
laten weerhouden dit te doen, In dit geval kunnen
wij verzekeren, dat het den kunstenaar een vreug
de zal zijn, ook hen te ontvangen.
Men bezoeke dus ook deze expositie aan den
Notweg, welke weg bovendien nog tot de mooie
wandelingen in Bergen behoort.
Angelsaksen, hoog heffend het kruis en verkondi
gend het evangelie van liefde en ontzegging, een
nieuwe, wondere taal voor die ruwe, bebaarde Ba
tavieren, die ook z ij n gehoor vormden.
En ik behoef maar dat schilderij in het Raadhuis
te gaan zien, waarop de luisterrijke processie de
kerk, die thans ruïne is, uittrekt, om me de cultuur
van de middeleeuwen te herinneren, het resultaat
van Sint Adelberts apostelwerk.
Ook de cultuur van deze 20ste eeuw vind ik
hier. De architecten en de schrijvers, de schilders
en de dichters, ze werden hier geïnspireerd en ga
ven vorm aan hun inspiratie in gebouwen en boe
ken, doeken en dichtbundels, om ook anderen het
genot daarvan te verschaffen.
Zouden alle gasten Bergen zóó zien?
Dat weet ik niet; maar ik zie het ook anders.
Ik zie het ook als een groot natuurmonument en
ideaal vacantie-oord. Ik geniet ook van de woeste
duinen, de koele bosschen, de vriendelijke pol
ders, het zonnige strand, de royale woonwijken, de
vroolijke terrassen, het zomersche seizoenleven, de
zonnige ochtenden, het fleurige beweeg overdag,
de stille avonden, de droomerige nachten, de
sprookjesachtige verlichtingsavond en het in den
lande ongeëvenaarde bloemencorso.
Ik houd ook van Bergen om zijn degelijke pen
sions, waar alles heel anders lijkt dan bij me
thuis; m'n kamer frisscher, het eten lekkerder, het
bed zachter, de bediening prettiger, de meisjes
liever, de lucht heerlijker, de rust verkwikkender,
de dag langer, in één woord het lijkt er allemaal
mooier, het leven is hier goedgeefscher.
Juist meneer; dat 1 ij k t het niet, dat i s
het, omdat u in pension bent èn omdat u in Ber
gen bent.
Als de Fé in Bergen geleefd had, wat zou
dan zijn „Pallieter" een nog veel schooner boek
geworden zijn. REPORTER.
