B
ERGER DUINTJES"
Firma DE WIJS BROERS, Bergen.
S. AARSE, Oude Prinsweg 5,
,,'t Warenhuis Heuseveldt".
Souvenirs.
W. AKERBOOM,
Zadelpaarden te huur,
De PRIMA ZUIVELPRODUCTEN
van de Coöperatieve Zuivelfabriek te Lutjewinkel,
BEZOEKT TE ALKMAAR:
Zeer
uitgebreide
collectie
Langestraat, Achterstraat^Houttil^Tel^j170^J
Historische Anecdoien.
Shaw hield niet van muziek onder tafel. Bij
een banket te zijner eere, vroeg hij den kapel
meester:
Zal je ook spelen, waar ik om vraag?
Met zeer veel genoegen, antwoordde de diri
gent.
In dat geval, zei Shaw, speel dan domino!
Saphir had op zekeren dag bij madame Lam-
mel, een geestige vrouw, slecht gedineerd. Na het
diner vroeg zij hem wanneer hij weer eens bij haar
wilde eten.
Direct, was zijn antwoord.
Na een ongesteldheid werd Saphir door deze
zelfde dame weder voor een diner uitgenoodigd.
Zijn antwoord luidde:
Ik dank haar wel, 't gaat mij beter en ik mag
weer eten.
De beroemde componist Scarlatti had altijd,
wanneer hij werkte, zijn poes bij zich in de kamer.
Op 'n dag zat Scarlatti voor de piano om een fuga
te componeeren. De poes lag op den stoel, maar
opeens verhief zij zich en sprong op het toetsen
bord. Langzaam liep zij over de toetsen. Daarbij
werden de tonen g, b, es, fis, b, cis aangeslagen.
Scarlatti was verrukt over de hulp van zijn poesje,
voegde er nog een d bij en had het thema gevon
den voor zijn beroemd geworden „Kattenfuga".
Saphir bezat in Weenen een huis waarvan de
tweede verdieping aan een officier verhuurd was.
Deze wilde gaarne het contract verbreken zonder
den vervaltermijn af te wachten en Saphir ver
klaarde hierop te willen ingaan wanneer de huur
der in staat was hem zijn wensch schriftelijk in één
enkel woord mede te deelen.
De brief kwam aan en bevatte het eenige
woord: Judicium (Jud', i zieh urn Jood, ik ver-
Saphir antwoordde even laconiek: Officium (O,
Vieh, zieh' um Lomperd, verhuis).
Toen Paganini, die een zeldzame voorliefde voor
viool had en op één snaar meer wist te doen dan
anderen op vier, te Florence concerten gaf, nam
hij een rijtuig en droeg den koetsier op hem naar
den schouwburg te brengen. De afstand was
groot en ter plaatse aangekomen vroeg de be
roemde violist aan den koetsier:
Wat ben ik schuldig? -
Voor U, antwoordde de koetsier die den violis.
herkend had. bedraagt de vracht 10 Lire.
Wat? Tien Lire? Ben jij niet wijs?
Ik spreek in ernst; u vraagt voor een entree
voor uw concert evenveel.
Paganini dacht een oogenblik na. Toen gaf hij
den man 2 Lire en zei: Het is goed mijn vriend,
ik zal je 10 Lire geven als je mij op één wiel rijdt.
Matkowsky leerde zijn rollen niet gaarne van
buiten. Den tekst der brieven, die hem onder het
spel gebracht werden, leerde hij principieel niet.
Hij behoefde hem immers toch slechts af te lezen.
Een collega wilde hem eens een poets bakken.
Hij trad op, ging op Matkowsky toe en reikte hem
het „schrijven" over, De groote tooneelspeler
vouwde het openeen onbeschreven blad. Ge
vat gaf hij den brenger den brief terug: „Ik kan
nietde ont-roering is mij te ^machtigMijn
oogen staan vol tranen. Lees jij!"
De andere stond een oogenblik verbluft, maar
toen bleek, dat hij tegen zijn beroemde partner
opgewassen was. Hij herstelde- zich en ant
woordde:
„Excuseer, ik heb mijn bril vergeten!
En Matkowsky moest goed- of kwaadschiks met
behulp van den souffleur den tekst weergeven.
Gedurende zijn verblijf te Berlijn gaf Saphir een
gedenkschrift uit „Uber das Wirken einer Justiz-
rats".
De aangevallene klaagde hem aan en Saphir
kreeg drie maanden gevangenisstraf en moest bo
vendien de kosten ten bedrage van 200 Reichsta-
lers betalen.
Hij richtte nu een gratieverzoek tot den Koning.
Eenige weken later ontving hij een schrijven dat
hij op het politiebureau moest komen. Daar hij
reeds meermalen onaangename ervaringen had
opgedaan, nam hij, toen hij ter Polizei geroepen
werd, voor twee of drie weken verschooning mee.
'tWas toen juist een regenachtige dag. Op de Po-
lizei werd hem medegedeeld dat de koning beslo
ten had de drie maanden vestingstraf te verande-
ren in drie dagen huisarrest en de onkostenbeta-
ling te laten vervallen.
De Polizeidirektor vroeg hem wanneer hij het
arrest wilde ondergaan en Saphir zeide: De weers
gesteldheid is gunstig voor die onderneming, dus
direct, nu op het oogenblik.
In zijn kamer aan de Rue de la Mesange compo
neerde Rouget de Liste den 25en April 1792 zijn
„Marseillaise". Den volgenden morgen bracht hij
haar „en petit comité" ten gehoore ten huize van
den burgemeester van Straatsburg, de Dietrich.
De hymne werd 17 Juni 1792 gehoord te Mont-
pellier en te Marseille vier dagen daarna. Het ba
taljon vrijwilligers te Marseille bracht haar te
Parijs onder den naam „Marche des Marseillais
nadat zij toen reeds drie verschillende titels had
gehad. Chant de guerre de l'armée du Rhin, Chant
de guerre de l'armee aux Frontières en Chant de
Raillement et Marseillais.
Van 1792 tot 1798 is de carrière van de Marseü-
laise zeer ongelijk. Ze wordt toegelaten of verbo
den, al naar gezindheid der regeeringen.
Eindelijk, 14 Februari 1879 erkent de „Chambre
des député's" het lied als het nationale en offici-
eele volkslied van Frankrijk.
Katharina II van Rusland had voor den Italiaan-
schen componist Paissiello een bijzondere gene
genheid. Zij benoemde hem tot hofkapelmeester en
overlaadde hem met gunstbewijzen. Eens, toen de
meester aan de keizerin zangles gaf en zij op
merkte hoe hij van koude huiverde, nam zij haren
met brillanten bezetten bontmontel en dekte
daarmede de schouders van den kunstenaar.
De hofmaarschalk Beloskloky die tot dusverre de
gunsteling van de keizerin was geweest, vervolgde
den kunstenaar met zijn haat. Bij iedere gelegen
heid trachtte hij dezen onaangenaam te zijn en
eens vergat hij zich zoozeer dat hij Paissiello een
oorveeg gaf. De Italiaan echter, sterk als een Her
cules, strekte hem met een enkele vuistslag op
den grond uit.
Beloskloky spoedde zich nu naar de keizerin en
vroeg het ontslag van haar gunsteling. Maar Ka
tharina gaf een dergelijk antwoord als Franz I
toen men hem vroeg Leonardo da Vinei te ont
slaan.
Ik kan en wil niet aan uw verzoek voldoen;
gij hebt uw eigen waardigheid vergeten, toen gij
U hebt vergrepen aan den man die niemand
kwaad doet, aan een toonkunstenaar; is het dus te
verwonderen dat ook hij zich vergeten heeft? Wat
uw rang betreft, zoo kan ik vijftig maarschalken
maken, maar niet één Paissiello,
De schilderijen die hier allemaal aan den muur
hangen zijn zeker je mislukkingen? vroeg de dok
ter, die grappig wilde zijn.
Ja, zei de schilder, met een zucht. In dat opzicht
zijn jullie, dokters, beter af: jullie stoppen ze onder
den grond.
Dronkaard (als hij om 4 uur in den morgen de
sociëteit verlaat tot den portier: „Hé, F-Frans, wat
ruikt 't hik ruikt 't hier vreemd! Wat is
d-dat?"
Portier: „Dat, meneer, dat is de frissche lucht.
Advertentiën.
BUERWEG 15 TELEFOON 221
BERGEN (N.-H.)
f 1.50 per uur.
Voor langeren tijd naar overeenkomst.
PAARDEN EN ZADELS IN UIT
STEKENDE CONDITIE.
ezoekt de Speciaal-zaak
voor HANDWERKEN
met vakkundige voorlichting.
Oudegracht 271, Alkmaar.
(wettig gedeponeerd), 'n buitengewoon lekker koekje, amandel- en vanillesmaak.
keurig verpakt, met photo's van Bergen, prijs 95 cent.
„Berger Duimpjes", verpakt in blikjes, 'n zeer fijn gekruid
3koekje met heele amandelen, prijs
„Berger Pannekoekjes",
50 cent.
verpakt in blikjes, 'n croquant
koekje met stukjes nougat, prijs 60 cent.
de grootste en modernste fabriek in N.-H.
zijn te Bergen alleen verkrijgbaar bij:
TELEFOON 264.
ONZE PRODUCTEN zijn voorzien van de bekende hygiënische
Kroonkurk-afsluiting.
Neemt proef met onze Slagroom, Koffieroom en gepasteuriseerde Melk.
Onze Karnemelk met gort en Karnemelksche-pap a 10 cent per
literflesch is een heerlijk nagerecht.
ONZE 40-plus KAAS is onovertrefbaar.
Alkmaar's best gesorteerd adres voor
Strand- en Zomer-artikelen.
SPEELGOEDEREN.
Specialiteit in: Tuinmeubelen, Tuin
parasols, Ligstoelen, Hangmatten, enz.
Luxe- en Kunstvoorwerpen, Huish. artikelen,
Glas, Porcetein en Aardewerk.
