J. SPRUIJT KOFA-MAGAZIJN ONS PARADIJS. DE JONG's Foto-Artikelen. (Vervolg van het eerste blad). Het blindelings volgen van de kaartjes of de gewoonlijk gebrekkige voorlichting in de dorpen (ik moet het wel even hier zeggen) doet de meeste beginnelingen juist belanden op de meest stijle wegen en in prachtige maar vaak beklemmend donkere bosschen en aanplantingen. Voor iemand, die maar noode de lichtjes van Amsterdam mist of buiten zijn vacantie een zittend of weinig bewe gelijk leven lijdt, is een dergelijke eerste wande ling niet aan te bevelen. Dat went spoedig genoeg, maar niet den eersten dag. Wat het verblijf in de duinen betreft is de be zoeker natuurlijk aan voorschriften gebonden. Het is den stedeling niet kwalijk te nemen als hij vol komen ten onrechte van meening is, dat het uit trekken of vertrappen van een plant, het afruk ken van een tak, om van erger maar niet te spre ken, niet zoo ernstig zou zijn. Hij weet natuurlijk niet, hoe beperkt dikwijls de vindplaats of het aantal van de plantensoort is, waarvan hij er hon derden, of wellicht duizenden om zich heen ziet staan. Terwijl hij te midden van het „dalkruid" staat is het hem onbekend, dat er toch maar en- keleplekken in het duin zijn te vinden waar die plant voorkomt. Hij vermoedt, dat de hooge gele toorts met zijn statig opdringerige massa bloempjes wel weer in een paar weken nieuwe planten zal leveren. Hij weet niet, dat de plant er twee jaar over gedaan heeft om het zoover te brengen en dat het een zeldzaamheid is geworden. Een feit is het (en daarvoor heeft men geen bepaalde kennis noodig) dat bepaalde plekken steeds bepaalde planten herbergen. Een niet al gemeen bekend verschijnsel is, dat het voorkomen van bepaalde planten waarschijnlijk gepaard gaat met de aanwezigheid van weer andere planten, die steeds in eikaars gezelschap groeien. Kwestie van bodem en vochtigheid, bestaans- of voortplan- tingsmogelijkheden. Dat zijn de zoogenaamde planten-associaties. Op sommige plekken in het duin zal men stuk ken heide vinden, op andere plekken weer niet. Ook in het bosch kan men dat verschijnsel op merken en wie wat nauwkeuriger oplet kan zien, dat het zand op sommige kale plekken tusschen die hei er anders uit ziet dan het gewone duin zand. Trouwens, het is weinig bekend, dat er zooveel verschil is tusschen zand en zand. Wanneer U, ver in het Noorden het Kleine Ganzenveld be reikt hebt, kijkt U recht tegen een groep verwij derde duinen aan, die onbegroeid zijn, maar zoo blinkend wit van kleur zijn, dat het bij donker weer is alsof er sneeuw op ligt. Deze duinengroep (achter Schoorl) noemt men de Ijsbeer en het is wel een beetje alsof er een groote witte beeren- gestalte daar ver weg ligt. Loopt men op de ijsbeer toe, dan zal het U waarschijnlijk als mij vergaan. Met een soort be klemmende verbazing ziet U deze verwaaide duingroep in eeuwige beweging en gevormd uit zand, dat zoo fijn is, dat U bijna geen korrel kunt onderscheiden. Je kunt er „zoo" glas van maken, zei me een duinarbeider. Die sprak trouwens ook niet van de Ijsbeer maar van de Glazen Berg. Zoo is er een buurt in Egmond aan Zee, die ook de Glazen Berg gedoopt is. Hoe ze daaraan komen En wat U nu zooal kunt zien als U leek is? is nu wel duidelijk geworden. Buitengewoon veel. En dan moet ik U toch zeggen, dat ik niet stelselmatig allerlei wetens waardigheden zal opnoemen. Ook denk ik er niet aan ontmoetingen te vertellen, in den geest van de prachtige albums en natuurbeschrijvingen on zer geleerde en ervaren schrijvers. Alles wat deze groote Nederlandsche natuur liefhebbers schrijven, is mee te maken, zij het ook, dat in een bepaalde streek niet alle dieren of planten of insecten voorkomen. Maar er blijft dan nog genoeg over. Alleen is het jammer, dat de meeste gasten onze duinstreek uitsluitend in het hoogseizoen bezoeken. Want dan is het aller mooiste van de duinen er „af." Ik haal hier de woorden alweer aan van doctor Thijsse, die dezen tijd van het jaar de „doodste" tijd noemt. In eiken anderen tijd van het jaar zijn de dui nen mooier en interessanter. Het broeden is groo- tendeels afgeloopen. Wat dor of geel geschroeid is, wat eenige maanden te voren hel gekleurd mos in alle tinten. U ziet niet meer de fel gele brem, de hellingen vol duinroosjes, de gagel (heerlijk ruikend „vlooienkruid" zooals ze op de Veluwe zeggen, is uitgebloeid), de egelantier (de oorspron kelijke wilde roos), de meidoorn in rood en wit, de duizenden wilde viooltjes, de zoogenaamde rozen kransjes (U ziet die kleine dotvormige bloempjes in teer rose en wit op oude dameshoeden afge beeld en ik meen op sommige Zwarte Woud- kapsels) dat alles is al voorbij. De natuur haast zich een beetje in het duin. Waar de grond zoo schraal is moet de afbraak van het eene bouwsel vaak weer de bouwstof opleveren voor de volgende schepping. Het dennenbosch heeft zijn blauwgroene kleur verloren en is wat vaal geworden. Van dichtbij is de verklaring te vinden, want alle takken hebben helgele knoppen ge vormd, die de algemeene kleur doen verbleeken. Dan zijn de tallooze soorten wilgen, elzen, haze laars met hun zilveren of gele katjes uitgebloeid en U zult niet meer kunnen zien de groote han gende bloeiwijze van den Canadeeschen balsum- populier. Om van de heerlijke reuk der knoppen en ionge bladeren maar niet eens te spreken. Dat alles is al geweest. En na den betrekkelijken stilstand van den Foto- en Kinohandel, BREELAAN tegenover 't Station. SPECIAAL-ZAAK in alle Ontwikkelen, afdrukken en vergrooten. hoogzomer komt daar straks als U weg bent (en gewoonlijk hebben we tegenwoordig ook een September met een lucht als „ouden wijn" zooals de Engelschen dat noemen) wellicht het aller mooiste. De langzame afbraak van wat er was. De vruchtzetting eerst, die tientallen bessen in velerlei kleuren gaat vertoonen, nog gezwegen van het gekleurde fruit, de felle kleuren van de paddestoelen, en het boomblad. En hoe feller die kleuren worden, des te dieper wordt het blauw zwart van het naaldhout. En dat alles onder de avondverlichting van onze geweldige speciale wolkengevaarten. Persoonlijk zou ik niet weten te zeggen welk jaargetijde ik in bosch en duin het mooiste vind. De middenzomer is het echter niet. Daarom is het zoo jammer, dat onze gasten niet eens een dagje in lente, herfst, ja zelfs winter komen kij ken naar deze buurt, die menigeen reeds in de groote vacantie in verrukking bracht. Om eens een ouderwetsch vriendelijk woord te gebruiken: mij „begroot" het steeds als er zoo weinig menschen ooit iets te zien krijgen van den duinrand buiten de geijkte vacantietijden. Want men kan er zich geen denkbeeld van vormen hoe beschut het bosch en duin zijn op dagen, die bijna onhoudbaar zijn in de groote steden. Op 1 Jan. 1934, toen het ijzelde en vroor dat het kraakte, ook in het duin vond ik in een poeltje water op borrelen en de aankomende bloemknopjes onder de oppervlakte. We hebben hier in het najaar een paddestoel tentoonstelling. Ik zou graag in Januari reeds, maar zeker in Februari een „katjes"-tentoonstel- ling gehouden zien. Wanneer men ook de jeugd laat meewerken, zooals bij de paddestoeltentoon stelling, om de verschillende soorten katjeshout doelmatig te verzorgen, kan men iets aan de gas ten laten zien, waarvan zelfs de geregelde gast in ons paradijsje nooit heeft kunnen droomen. We moeten er eens over praten vind ik. Het is heel goed mogelijk afgesneden takken zoodanig te behandelen, dat de bloei voor tentoonstellingen vervroegd wordt. In het voorgaande heb ik zoo voor de laag weg maar eens enkele dingen naar voren gebracht. ELFRING. GRAPJES. Ik wou graag mijn naam veranderen. Hoe heet u? Brand. Dat is toch een mooie naam. Ja, maar als ik telefoneer en zeg „Hier Brand", dan krijg ik steevast ten antwoord: „Bel dan de brandweer op!" Tooneeldirecteur (tot jongmensch, dat proef gespeeld heeft): Als ik u een goeden raad mag geven, mijnheer, zie dan voor altijd van het too- neel af. Mijnheer, u vernietigt mijn toekomst; ik heb altijd gedweept met de planken. Zie dan timmermansknecht te worden. PREDIKBEURTEN. Ned. Herv. Gem. (Ruïnekerk) te Bergen. Zondag 14 Juni, voorm. 10.30 uur, Ds. v. d. Kieboom. Geref. Kerk te Bergen. Zondag 14 Juni, voorm. 10 en nam. 5 uur, Ds. Bosma, van Krabbendam. Evangelisatie „Maranatha". Zondag 14 Juni, voorm. 10.30 uur, Ds. Swaan, van IJmuiden. Vrije Evang. Gemeente, Geesterweg la, Alkmaar. Zondag 14 Juni, voorm. 10.15 en nam. 7.15 uur, Ds. Ruijs. 12.15 uur Zondagsschool. Rem. Geref. Gem,. Alkmaar. Zondag 14 Juni, voorm. 10.30 uur, Ds. Rappold. Evang. Luth. Gem., Alkmaar. Zondag 14 Juni, 's av. 7 uur, Ds. Hoevers van Amsterdam. R. K. Kerk te Bergen. Zondag: H.H. Missen 7.30 en 10 uur; 7.30 Lof, preek, Te Deum. Maandag: 7.30 Lof. Dinsdag: 7 uur H. Mis met zang van de Meisjes- congregratie; 7.30 Lof. Woensdag: 7.30 Lof; na het Lof H. Familie afd. vrouwen. Donderdag: Eucharistische dag, 2 uur uitstelling; 67.30 gelegenheid om te biechten; 7.30 Lof. Vrijdag: feest van het H. Hart, 7 uur gezongen H. Mis; 7.30 Lof en bloemenhulde der kinderen. Zaterdag: van 46 en van 79 gelegenheid om te biechten. De mode brengt dit seizoen in badcostuums weer veel nieuws. Aardige modellen in leuke moderne kleuren. Wij hebben ze in enorme sor tering en alleen de beste merken en kwaliteiten. Een goed badcostuum moet van prima wol vervaardigd zijn. Ook in het water moet het om Uw lichaam spannen en mag niet ruim worden. Onze bad pakken voldoen aan de hoogste eisen en.... U koopt ze het voordeligst bij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1936 | | pagina 7