ORANJE-HOTEL
HOOG EN LAAG WATER
VALK's LUNCHROOM
CAFÉ-RESTAURANT
„DUIN VERMAAK"
GROOTE KINDERSPEELTUIN.
MET BERGERBOSCH.
J. A. DALLOYAUX.
GEHEEL GEMODERNISEERD.
ONZE CONSUMPTIE VOLDOET AAN
DE HOOGSTE EISCHEN.
ONZE PRIJZEN ZIJN BILLIJK.
ONZE BEDIENING IS CORRECT.
ONZE TERRASSEN ZIJN GEZELLIG.
harlewijns-standelkruid. Het is als bevinden wij
ons in een gansch andere streek en de overeen
komst van den plantengroei der Berger bosschen
met die der Oost-Nederlandsche bosschen en hei
den is voor de natuurlijke historie van ons vader
land ten hoogste merkwaardig".
Het Natuurreservaat.
In Bergen is men zich zeker bewust geweest van
de groote waarde van het Bergerbosch.
Hoewel men zich, met het oog op de welvaart
voor de bevolking ten zeerste verheugde op de
vestiging van de vele families, die hier hun land
huis bouwden, zag men toch met leede oogen, dat
dit noodwendig gepaard ging met een ongewensch-
te afknabbeling van dit Bergerbosch, en toen in
1930 zich de gelegenheid voordeed om met steun
van de provincie een 83 H. A. van dat bosch aan
te koopen, besloot de gemeenteraad dan ook met
algemeene stemmen hiervoor een schuldenlast
van 129.000 te aanvaarden. De provincie ver
leende een bijdrage van 40.000, terwijl 10 000
door particulieren werd geschonken.
De heer J. van Reenen was zoo welwillend 73
H.A., grenzende aan het duingebied, voor 99.000
af te staan, terwijl f 80.000 noodig was voor den
aankoop van 9J/> H.A. bosch ten westen van de
Sparrelaan, eigendom van de Bouw- en Bouw
grondmaatschappij Bergen-Binnen.
Aanvankelijk wilde de Raad slechts de 73 H.A.
van den heer v. Reenen aankoopen, doch de bur
gerij begreep, dat dit bezit pas dan zijn groote
waarde zou krijgen, wanneer ook de 10 H.A. ten
zuiden van de Sparrelaan gemeentebezit werd. De
Raad wenschte hiervoor niet meer dan 30.000
disponibel te stellen, zoodat aanvankelijk de zaak
hopeloos leek. Een comité uit de burgerij pakte
desondanks op krachtige wijze de zaak aan om de
ontbrekende 50.000 bijeen te brengen en slaagde
hierin, dank zij den door haar verkregen steun van
de provincie.
Er waren er, die 80.000 voor de 10 H.A. van
de Bouwmaatschappij te hoog oordeelden. Zij ver
gaten, dat die maatschappij voor die 10 H. A. in
1913 reeds 40.000 had betaald en dus zeker met
dit bedrag nog geen schitterende zaak had gedaan.
Het nieuwe rijwielpad.
Met de toenemende bebouwing, die thans buiten
het Bergerbosch moet plaats hebben, zal er nu wel
niemand zijn, die zich er niet over verheugen zal,
dat thans ten eeuwigen dage het Bergerbosch na
tuurreservaat zal blijven.
Ook het toenemend verkeer stelt zijn eischen.
Reeds een viertal jaren was de Raad bezig een
oplossing te zoeken voor het verkeer langs den
Heerenweg vanaf „de Franschman" tot Egmond-
Binnen,
Deze weg is om zijn berceau-vorm bij de natuur
liefhebbers ten zeerste geliefd en toen dan ook,
na rijpe overwegingen en de meest deskundige
voorlichting, de Raad eindelijk het tracée voor het
3 M. breede rijwielpad langs den weg vaststelde en
aan het einde van het vorig jaar de voorbereiden
de werkzaamheden voor het maken van dit pad
werden getroffen, luidden verschillende natuur
minnaars de alarmklok en beleefden wij het feit,
dat op hun gezag zelfs een bekende vereeniging
j tot behoud van natuurschoon zich in een adres
tot den raad richtte, dat voor kennisgeving moest
worden aangenomen, omdat uit dit adres zonne
klaar bleek, dat men niet op de hoogte was.
Op gezag van deze menschen, die het wel goed
meenen, doch de gave missen om te kunnen zien
wat in wording is en die a priori veronderstellen,
dat het kappen van ieder boompje natuurschennis
te BERGEN AAN ZEE (in Zomettijd).
Datum
Hoog water
Laag
water
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
20
4.42
5.15
1.11
1.35
21
5.29
5.58
1.58
2.19
22
6.14
6.42
2.41
3.00
23
6.57
7.21
3.21
3.39
24
7.35
7.56
3.59
4.17
25
8.13
8.37
4.40
4.53
26
9.02
9.27
5.15
5.35
Wie de Kaasmarkt niet
gezien heeft, is niet in
Alkmaar geweest,
maar wie niet in
gegeten heeft, is niet op
de Kaasmarkt geweest.
Mooi gelegen aan den voet der duinen.
ZONDAGSMIDDAGS
Concert Openlucht-Dancing
door 1ste klas Orkest.
Ruim Parkeerterrein.
I is, schreef zelfs een van onze groote dagbladen
6 Januari onder het hoofdje „Natuurverarming in
I ons land":
„Buitengewoon betreurenswaardig is de
wijze, waarop de Heerenweg ten Zuiden van
Bergen gemoderniseerd wordt met een rij
wielpad.
Beter had men een nieuwen autoweg kun
nen maken, oostelijk van de bestaande, waar
naast men dan de bestaande auto-weg voor
de wielrijders had kunnen behouden. Dan ware
de dure en ontsierende afrastering, welke
de grondeigenaren verlangden als contra
prestatie voor afgestanen grond niet noodig
geweest! Bergen heeft een slechte beurt ge
maakt".
Wij waren overtuigd, dat dit te goeder trouw,
op grond van een onjuiste voorlichting was neer
geschreven, doch oordeelden toch, dat men hier
weer eens te doen had met een lichtvaardige voor
lichting, die een verantwoordelijk dagblad zich
niet mag veroorloven en dat vooral niet in een
artikel, dat niet onder hoogen druk geschreven
wordt en gemakkelijk ook een week nadat het ge
schreven is, geplaatst kon worden.
Nu dit rijwielpad gereed is gekomen (het loopt
op 5 tot 25 M. afstand van den rijweg en heeft een
prachtig stukje natuur ontsloten) heeft een ieder
zich er van kunnen overtuigen, dat hier geen spra
ke is van natuurverarming en dat het dwaasheid
is om te spreken van een „dure en ontsierende
afrastering, welke de grondeigenaren verlangden
als contra-prestatie voor afgestanen grond".
Deze afrastering toch bestaat slechts uit 1.50 M.
hooge boschpalen met 3 rijen puntdraad en is al-
In zijn bekend werk „Duinen en bosschen van
Kennemerland" wijst de vader van onzen voor en
kele jaren ontslapen dichter Frederik van Eeden
erop, dat de in het Berger bosch voorkomende
houtsoorten tot de wildste en oorspronkelijkste
van Holland behooren.
Hier groeien, zoo schrijft hij, vooral de beuk en
de lijsterbes in groot aantal; daarop volgen de
berk, de hulst, de den, de eik, de eschdoorn, de els
en de sparren. De hulst groeit hier zeer algemeen
en plant zich, evenals de sparren uit zich zeiven
door zaden voort, een verschijnsel dat, voor zoo
ver ik weet, in Holland eenig is en aan de dilu
viale gronden van de oostelijke streken des rijks
herinnert. Ook de blauwe boschbes, een plant, die
op de heiden en in de bosschen van Gelderland,
doch nergens elders in de duinstreken voorkomt,
is hier door mij gevonden. Verder ziet men overal
onder de lijsterbessen het vrouwenhaarmos, in de
zandige lanen de gewone heideplant en de brem,
terwijl de lage weilanden in den omtrek hier en
daar als bezaaid zijn met het fraai violet bloeiende
Het Hooge Duintje.