ROMANESK". A. E. ROMENY rr S. KROM N.V., ALKMAAR. Ververij, Chemische Wasscherij en Wasscherij. BERGENSCHE DROGISTERIJ V.V.V. Openlucht-theater, Bergen N.-H. Woensdag 8 Juli, 's avonds 8.30 uur, Het MODERN hygiënisch bedrijf van Noord-Holland. Maandag en Dinsdag worden de wasschen gehaald. Zaterdags alles terug. ONZE NAAM staat U borg voor een goede behandeling. Grootere lampen worden aangeschakeld, lange einden kabel slieren over den grond en dan gaat de sigaar weer uit en wordt Merijntje verzocht weer binnen te komen. Gerron roept hem en vertelt hem wat er nu gaat gebeuren. Men kent het verhaal: hoe Me rijntje onwetend zijn vriend verraadt, door hem zijn mes terug te brengen, het mes, dat de Kruik weggooide, nadat hij er met een dronken, dollen kop twee menschen mee gedood heeft, de on trouwe Janekee en zijn rivaal de grensjager. Merijntje zegt het Gerron na, nog niet ten volle begrijpend dat zijn vriend de Kruik nu een moor denaar is geworden, zijn beste goeie vriend een moordenaar, het kan toch niet Weer is alles doodstil, weer zijn de roode lam pen aan, het is weer: Achtung, camera. En voor de camera, in het felle licht van de lampen, met een microfoon voor zich, midden in de belangstelling van de vele kijkers, speelt daar een klein boerenjongetje zijn rol. Hij spéélt zijn rol, zijn gezichtje vertrekt in mi miek, hij zégt zijn rol en verwonderd, niet begrij pend klinkt het: „Moordenaor? moordenaor? de Kroik 'ne moordenaor en langzaam zakt zijn hoofd naar beneden, Merijntje gaat begrijpen wat er gebeurd is, hij barst in huilen uit en intens droef snikt-ie: „Króóik." Het gaat direct vrij goed en gauw mag hij weer gaan spelen in den mooien tuin van filmstad en hij mag het kleine meisje, met de groote bruine oogen, dat in de film Blozekriekske zal spelen, laten zien wat voor geheimen er overal wel in deze wondere wereld zijn. Dan worden er shots gemaakt van enkele figu ranten en de hoofdpersoon heeft de rest van den middag vrij. A. M. de Jong komt binnen loopen, hij speelt de rol van den pastoor, zooals men weet en ook Piet Bron, die met de rol van den Kruik volgens insiders zijn beste creatie heeft gegeven, geeft acte de présence. Hij ziet er niets Kruikerig uit en filmstad verwondert zich daarover, het wonderbaarlijke is geschied: de Kruik heeft zich geschoren. Bron gaat enkele dagen met vacantie en heeft zich eens behoorlijk laten uitscheren, want de rol van de Kruik is wel erg mooi, maar dat hij zich in vier dagen niet scheren mag, dat is iets wat Bron's Kruikenmetamorfose maar tot een half plezier maakt. Zoo wordt er in filmstad dag in dag uit gewerkt en alle verwachtingen zijn hoog gespannen. Als de voorteekenen niet bedriegen zal de film Me rijntje goed worden, het vlotte draaiboek, de serieuze werkwijze, de rolverdeeling zijn goed ge noeg, terwijl Gerron's regie en Farkas' fotografie borg zijn voor een technische afwerking, die in orde zal zijn. Historische Anecdoten. In 1825 leefde in de kleine Amerikaansche stad Troye een vrouw, wier man hoefsmid was. Zij vond het buitengewoon lastig, dat zij dagelijks de werkkielen van haar man moest wasschen, omdat hij door de warmte van het vuur zoo transpireer de, dat zijn halsboord regelmatig doorweekt was. Zij handelde even snel als de gedachte bij haar opkwam en knipte den boord van een der werk kielen af, maakte hem na en naaide een aantal afneembare boorden, zoodat zij een groote werk- besparing kreeg, doordat in plaats van het geheel, iederen dag slechts een boord verwisseld be hoefde te worden. De vrouw bemerkte dat haar voorbeeld navolging vond en als handige zaken vrouw nam zij patent op deze werkkielen mei losse kragen, met het gevolg, dat zij schatrijk is geworden! De man gaf er zijn hoefsmederij aan en begon met zijn vrouw de eerste boordenfabriek te stichten; thans zijn er in de omgeving dezer stad een menigte dergelijke fabrieken ontstaan. Men moet maar op een gegeven oogenblik een goede ingeving krijgen! De Fransche dichter Alphonse de Lamartine (17901889) was niet zeer huishoudelijk aange legd. Het geld dat hij verdiende gaf hij steeds zonder eenig overleg uit en weldra hadden zich zijn schulden dermate opgehoopt, dat hij tot het einde zijns levens moest werken, zonder ze alle te kunnen voldoen. Zijn echtgenoote deelde zijn goedheid, zijn goedhartigheid en zijn drang tot weldoen. Een vriendin des huizes, mevr. Dargaud, die zag dat Lamartine's goedgeefschheid te ver ging be moeide zich weldra met het huishouden en men gaf haar de sleutels van huis, kelder en geldkist. Op zekeren dag komt een barmhartige zuster van de H. Magdalena om voor een arme familie een ondersteuning te vragen. Mevrouw Dargaud is niet aanwezig en zij heeft den sleutel van het geldkistje meegenomen. Wat te doen? Mevrouw Lamartine laat in de buurt een slotenmaker halen, de cassette wordt opengebroken; er bevinden zich eenige honderden francs in. Zij neemt ze en drukt ze het zustertje in de hand. Lamartine staat er bij, glimlacht en kust de weldoende hand van zijn vrouw. Een Deensche muziekhistoricus vertelt een tot dusver onbekende geschiedenis uit het leven van den beroemden Italiaanschen componist Verdi, die, in tegenstelling tot andere componisten zoo- APOTH.-ASSISTENTE. Telefoon 109. - BREELAAN 17, BERGEN (N.-H.) als Wagner of Richard Strauss, nimmer als diri gent optrad. Eenmaal echter was de groote meester der Italiaansche opera gedwongen de dirigentstok ter hand te nemen. Dit geschiedde aldus: Verdi be vond zich op 'n tournee door Italië en bleef dien nacht te Reggio over. Toevalligerwijze bevond zich in deze plaats op dit moment een reizend operagezelschap. Verdi vroeg den hotelier, of er een goede opera gegeven werd, waarop de waard met Zuidelijke overdrevenheid ten antwoord gaf: „Zeker Excel lentie, vanavond wordt de prachtige opera van den beroemden maestro Verdi „Ernani" gegeven", Verdi ging naar den schouwburg en kocht een zitplaats op een der achterste rijen van de par terre. Niemand herkende hem. De muziek zette de ouverture in en deed dit zoo ellendig, dat de anders zoo kalme meester zijn ongenoegen luid kenbaar maakte. Het orkest kweet zich hoe langer hoe slechter van zijn taak, terwijl anderzijds de zangers een uitstekende partij ga ven. Tenslotte kon Verdi het niet langer uithou den en vanaf zijn plaats schreeuwde hij den kapelmeester toe: „Let U toch een beetje meer op de noten en op de maat!" Het publiek was over deze interventie uiterst verstoord en trachtte door een luid Sssssstttt! Verdi het zwijgen op te leggen, totdat tijdens het tumult één der schouwburgbezoekers den compo nist herkende. Onmiddellijk veranderde de toorn van het publiek in geestdrift, „Laat de maestro zelf dirigeeren", riep een stem uit de zaal. En op eens werd Verdi door eenige sterke armen opge tild en naast het orkest gedragen, waar men hem dwong de plaats van den inmiddels reeds verdwenen dirigent in te nemen. Men vertelt, dat van dat moment af de muziek honderd maal beter was, terwijl de dirigent de zangers tot ongekende prestaties wist te brengen. De Gallische haan kent men in het wapen van Frankrijk. Hij komt echter nejgens voor, noch op de monumenten der Galliërs, noch op de monu menten in den vreemde die zinspelen op dit volk en de auteurs die over de gewoonten der Galliërs hebben geschreven, maken ook nergens melding van dit dier. In de Middeleeuwen constateeren we dezelfde afwezigheid van dien nationalen vogel. Hij komt zelfs niet eens voor onder de zinnebeel dige dieren, die, omringd door een spreuk, het persoonlijke blazoen van elk der Fransche ko ningen sierden. Philippe Auguste koos leeuwen; Lodewijk VIII, wilde varkens; de heilige Lode- wijk, draken; Philips de Stoute, arenden; Karei de Schoone, luipaarden; koning Jan, zwanen; Karei V, hazewinden en dolfijnen; Karei VII en Karei VIII, gevleugelde herten; Lodewijk XII, het stekel varken; Frans I, den salamander. Niemand koos den haan. Eindelijk in de XVIIe eeuw komt hij te voorschijn bij eenige medailles. Toen in 1665 Le Quesnoy werd bevrijd, liet men een medaille slaan, waarop men op den achtergrond de stad zag en op den voorgrond een leeuw, die op de vlucht ging voor een haan die hem achternazat. Deze haan verzinnebeeldt natuurlijk in het onder havige geval Frankrijk, zooals de leeuw Spanje vertegenwoordigt. Men had immers twee dieren noodig, die tegenover elkaar stonden. De Fransch- man vond er geen onder zijn nationale emblemen en kwam op de gedachte om zijn eigen naam te verlatijnschen. Men vond „gallus", die èn Galliër beteekent èn tevens haan en men koos den haan tot zinnebeeld van den Galliër. Er was nog een reden die noopte tot de keuze van deze allegorie, namelijk het geloof waarop de Latijnsche schrijver Plinius al zinspeelt, en dat hierin bestond, dat men algemeen aannam, dat de haan door zijn gekraai den leeuw op de vlucht dreef. Reden waarom men als legende rondom de afbeelding van den haan de woorden plaatste: „Cantax, fugat". En het is sinds het slaan van deze medaille, dat de haan het zinnebeeld van Frankrijk is geworden. GRAPJES. Hoe wil mijnheer z'n haar geknipt hebben? Zonder strategische beschouwingen over den toestand in Abessinië. En Hans, wat wil je worden, wanneer je later groot ben? Grootvader! Mijn grootvader is de eenige, die niet behoeft te werken! Rechter (verwijtend): Voor vijf jaar heb ik U hier al veroordeeld wegens diefstal van een overjas en nu is U hier weer. Gevangene: Ja, wat wou U dan; zoo'n over jas duurt toch niet eeuwig. Bedelaar: Hoe heb je het och klaar gespeeld, bij dat nijdige oude mensch wat te krijgen? Collega: Wel, toen ik de deur opendeed be gon ik: Meisjelief, zou ik uw moeder even mo gen spreken? Eerste opvoering door Vereenigde leden van „HET NIEUW SCHOUW- TOONEEL", Leiding KO VAN DIJK en FRITS BOUWMEESTER, van: Romantisch blijspel in drie bedrijven van EDMOND ROSTAND. In de hoofdrollenDOGI RUGANI, KO VAN DIJK, FRITS BOUWMEESTER, ADR. VAN HEES en HENK SCHAER. FiguratieMuzikanten, negers en spadassins. Regie: KO VAN DIJK. Kapwerk Fa. MICHELS. Costumes A. SERNÊ te Amsterdam. Entréele rang f 1.25, 2e rang f 0.75, 3e rang f 0.50. Voorverkoop-kaarten f 1 f 0.60 en f 0.40, verkrijgbaar aan het bureau V.V.V. J na storting op V.V.V.-gironummer 68722, franco toezending. PLAATSBESPREKING bureau V.V.V. a f 0.10. WP Bij slecht weer voorstelling den volgenden avond. Telefoon 4041 (3 lijnen.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1936 | | pagina 9