A. E. ROMENY
„Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode"
DORPSFILM.
BERGENSCHE
DROGISTERIJ
27e Jaargang, No, 9,
van ZATERDAG 1 AUG, 1936.
TWEEDE BLAD.
AGENDA.
Dagelijks. Bloemen- en Plantententoonstelling
Parnassiapark te Bergen aan Zee (van 10 tot
21 uur).
Tentoonstelling bloemstillevens Filarski en
Germen de Jong, Hotel Stroomer, Bergen
aan Zee.
Kunstzaal P. Boendermaker, Loudelsweg,
expositiewerken C. Boendermaker (Zondags
van 3 tot 5 uur).
Kunstzaaltje P. Hopman, tentoonstelling
teekeningen en grafisch werk B. Essers.
Atelier Lijtweg, tentoonstelling werken J.
Molenaar en A. Molenaar Verkerk.
Atelier Prinsesselaan, tentoonstelling wer-
ken F. Kamstra.
Café-Restaurant „De Rustende Jager",
's middags en 's avonds The Rambling Se-
renadres en Rijwielen Polo.
Oranje-Hotel, tentoonstelling landschappen
Germen de Jong.
Zaterdags en Zondags: Hotel „Nassau-Bergen",
Bergen aan Zee, concert en dansmuziek
Melchert Schuurman.
Zondagsmiddags: Café „Duinvermaak", openlucht-
dansen.
's Maandagsavonds: Huize „De Vries", Bridgen.
Dinsdagsavonds 8 uur: Bridge-Drive's in het
Oranje-Hotel.
Openlucht-theater.
Zaterdags en Zondags, aanvang des avonds 9 uur,
Openlucht-Bioscoop.
2 Augustus, 8 uur: Vereenigingsbond „De Een
dracht", muziek, zang, gymnastiek.
5 Augustus, 8.30 uur. Romanesk.
12 Augustus, 8,30 uur: Romanesk.
16 Augustus, 3 uur, opvoering van „den Vos
Reinaerde", R.K. Gezellen Vereeniging.
20 Augustus, 8 uur: Filmmaniakken, R.K. Tooneel-
vereeniging Alberdinck Thijm.
„De bremstruik".
Door het heel licht groene looverdak van de
Buerweg liep een mannetje in het vroege voorjaar.
Hij genoot zichtbaar.
Het was 'n mannetje van den z.g. beschaafden
stand. Niet jong meer, maar klein. Hij liep daar
met z'n wandelstok zoo gelukkig als iemand zijn
kan, die de schoonheid der ontluikende natuur
weet te genieten. Hij genoot z'n „ouden dag".
Met welgevallen keek hij links en rechts. De
vogels kwinkeleerden in telkens andere toonaard.
In heel het laantje was het één jubel. Het was
compleet „goed", en men zou kunnen meenen dat
hij zich daar heer en meester voelde. Wat kan je
er ook méér van bezitten dan het ongedeeld ge
not van, het aanzien, de geur, de muzikale vogel
begeleiding en de heerlijke zonnewarmte?
Hij was nu al een heel eind het looverlaantje in
gewandeld, toen zijn oog twee andere mensch-
wezens ontwaarde.
Al op grooten afstand hadden z'n brilleoogen
dat paar ontdekt.
Dat was geenszins verwonderlijk. Want tegen
een bremstruik zoo groot als een kamer gan-
schelijk bestrooid door hél gromaat gele bloesem
stond een der twee gemelden.
Een vrouw. En welk een vrouw. Groot en
zwaar.
Wat, wellicht onbewust, bij het mannetje zoo
zeer de aandacht had getrokken, was de „kleur"
van haar robe. Ik zei U toch, dat ze stond voor de
bremstruik.
Geel-geel-geel.
Stelt U zich nu even voor, dat deze gele massa,
voor een deel gedekt wordt door een vlek een
zeer groote vlek: rose.
Rose-lezer, tegen geel.
Dat moet op het mannetje gewerkt hebben, als
een rooie lap op een stier.
Tegelijk hebben z'n bijziende oogen gezien dat
deze „dame" bezig was van z ij n brem te pluk
ken? scheuren deed ze. Ze had haar mantel op
den linkerarm gehangen, van welke de hand reeds
een niet zuinige hoeveelheid bremtakken om
klemd hield. Haar rechterhand vergreep zich aan
telkens nieuwe takken, waarbij de stengels menig
maal taaie weerstand boden.
Met haar eenig beschikbare hand draaide ze de
takken rond. En gruizig greep ze bij al te groote
halsstarrigheid, maar weer een nieuwe tros, zich
niet bekommerend om de zielige getuigenis van
haar gedeeltelijke onmacht.
Het is waar, de struik zag er gehavend uit,
vooral de nog hangende, niet gescheiden bloem
trossen, deden de droefheid wel héél erg uit
komen.
Zóó, stond de zaak er bij, toen het mannetje het
tweetal was genaderd.
APOTH.-ASSISTENTE.
Telefoon 109. -
BREELAAN 17, BERGEN (N.-H.)
Nu heb ik U nog niets gezegd van het derde
mensch, ook een „dame".
Ja, daar kan ik kort mee zijn. Zij was in alles
tegengesteld aan haar gezellin.
Haar spichtigheid deed weinig aandacht op zich
vestigen. Zij viel niet op, noch door het één,
noch door het ander.
Het eenige wat ik U van haar zeg, is: dat zij
haar vriendin aanspoorde om verder te gaan.
En het mannetje? Hij was „helsch."
In woede deed hij de bremruïne voor zijn oogen
lichten.
Au! Au! die arme bremstruik, 't Was hem als
of het heele laantje onherstelbaar geschonden
was.
Het tweetal ging. De „Rose" met welgevallen
haar buit metende en schouwende op haar kleurig
lijf.
Haar boezem zwoegde lichtelijk door het voor
haar ongewoon bedrijf.
De eerste opwelling van het mannetje moet ge
weest zijn: op het vrouwmensch aan te stuiven.
Zijn stok deed aanvankelijk vreemde crescendo
bewegingen.
Het is niet zoo ver gekomen lezer. Hij moet iets
gevoeld hebben van z'n onbevoegdheid, hier te
„rechten".
Maar richten zou hij „Richten".
„Weet U dame, hoe „Brem" het langst mooi
blijft?"
„Nou hoedan-Meneir, 'n pieseltje zoudintwoa-
ter somwale?
„Nee! aan de plant laten, dame."
„Saanesoms fannü?? „Noudan."
Hier was het drietal bij een zijlaantje genaderd.
Het mannetje is hier ingegaan.
Gelukkig voor 'm.
R.
Nieuwsberichten.
TENTOONSTELLING WERKEN
MEVR. MOLENAAR—VERKERK.
Wij hebben dezer dagen eens een bezoek ge
bracht aan het atelier aan den Lijtweg, waar
Mevr. MolenaarVerkerk de door haar vervaar
digde landschappen, stillevens en blöemstukken
exposeert.
Onze indruk was dat haar werk de ernstige
aandacht verdient van in kunst belangstellenden.
Haar kleurgevoel is zuiver en haar compositie
vermogen uitstekend.
Wij staan hier tegenover een lang latent geble
ven talent.
Onder invloed van haar echtgenoot (die het
vorig jaar te Corsica overleed) kwam mevrouw
MolenaarVerkerk er toe zich op de beoefening
van de schilderkunst toe te leggen.
Al spoedig bleek dat zij daarvoor grooten aanleg
bezat. Met haar man bezocht zij tal van tentoon
stellingen en musea.
Zij werkte in Zuid-Frankrijk, Mallorka en Italië
en een aantal jaren in Bergen.
In dit schilderoord bleef zij zich met hart en
ziel op de schilderkunst toeleggen, welke kunst,
na het overlijden van haar man, haar levenstaak
werd.
Zij behoort tot die beoefenaars die niet op de
inspiratie wachten, doch door regelmatig werken
naar het volmaakte streven.
Inspiratie ontkent zij niet, doch volgens haar
ervaring, doet men verstandig ook dan te werken
als n\en zich niet geinspireerd gevoelt, omdat in
de meeste gevallen men al spoedig in 't werk op
gaat, wanneer men daarmede een poos bezig is.
Van Venetië, dat de schilders van de geheele
wereld trekt, zagen wij van haar werk, dat de
sfeer van de oude Dogenstad uitstekend weer
geeft.
Wie Venetië bezoekt, in gondels vaart op het
Canal Grande, het Dogenpaleis op de Markus-
platzz, aanschouwt en door de nauwe straten wan
delt, komt onder den indruk van deze eeuwen
oude handelsstad, die in de grijze oudheid de
wereldhandel op Indië concentreerde. Deze stad
heeft altijd daarnaast een sierlijk karakter behou
den. Dit sierlijke en zonnige heeft mevrouw
MolenaarVerkerk in haar werk vastgelegd.
Haar Berglandschappen van de Dolomieten en
Zuid-Frankrijk komen ons minder geslaagd voor.
De sfeer van dit landschap werd door haar niet
zoo goed getrofen als die van Mallorka, waar
mede zij wel bijzonder goed slaagde.
Dat zij hierin zoo juist is mag wel merk
waardig worden genoemd, omdat dit met de
meeste Hollanders die daar werkten niet het ge
val is.
Den laatsten tijd heeft zij zich meer bezig ge
houden met het vervaardigen van bloemstillevens,
die dichter bij het naturalisme staan dan haar
landschappen.
Een uitzondering vormt haar laatste doek, dat
door zijn impressie doet denken aan het werk van
den bekwamen Belgischen schilder Gustaaf de
Smet.
Het in de étalage geplaatste doek van het Oude
Hof te Bergen in Herfsttinten is eveneens ge
slaagd, met een zonnige bekoring.
Wanneer deze vrouw blijft doorwerken en zij
bezit daarvoor het doorzettingsvermogen (voor
een voorgenomen studiereis naar Spanje is zij
bezig de Spaansche taal te leeren) dan zal zij
stellig nog eens verrassen met bijzonder werk van
blijvende waarde.
DE DERDE VOORSTELLING VAN
„ROMANESK".
Troosteloos plenste de regen Woensdag boven
Bergen. Dat de 3de voorstelling van Edmond
Rostand's „Romanesk" door de Vereenigde leden
van „Het Nieuw Schouwtooneel" des avonds nog
zou kunnen doorgaan bevroedde wel niemand.
Het was echter zomer, waarom de V. V. V. lei
ding zich terecht op het standpunt stelde, dat de
beslissing zoo laat mogelijk genomen moest
worden.
Toen om half 8 het bestuur met de spelers in
Duinvermaak bijeen kwam, kon gerapporteerd
worden dat de lucht wel geen zekerheid bood, dat
het droog zou blijven, doch dat als een gunstig
teeken beschouwd kon worden dat de wind door
het westen naar het noord-oosten was gedraaid.
Het parool bij de V. V. V. is „doorzetten wat is
aangekondigd als dit slechts eenigszins mogelijk
is", zoodat tot spelen werd besloten.
Slechts een paar honderd gasten woonden de
voorstelling bij, w.o. een groepje Engelschen, maar
zij hebben dan ook ten volle genoten van deze
geestige persiflage op de Romantische liefde en
van het uitstekende spel. Een betere vertolking
van „Romanesk" als door de Vereenigde leden
van „Het Nieuw Schouwtooneel" met Dogi Ru-
gani, Frits Bouwmeester, Ko van Dijk, Henk
Schaer en Adriaan van Hees in de hoofdrollen, is
wel niet mogelijk. Het publiek amuseerde zich
kostelijk en gaf daarvan door veelvuldig applaus
herhaaldelijk blijk.
Met voldoening vernamen wij voorts van vele
bezoekers hun ingenomenheid met de inrichting
van het Théater, dat dan ook in de puntjes ver
zorgd genoemd kan worden.
Woensdag 5 Augustus heeft de vierde voorstel
ling plaats.
Mogen wij dan eindelijk eens een schitterende
zomeravond beleven met een geheel gevuld
théater. De spelers verdienen het ten volle.
DE BLOEMEN- EN PLANTENTENTOON
STELLING IN HET PARNASIAPARK.
Hebt u al een bezoek gebracht aan de Bloemen
en Plantententoonstelling in het Parnasiapark te
Bergen aan Zee? aldus onze vraag tot een onzer
kennissen die zijn vacantie in Bergen door brengt.
Zijn antwoord luidde ontkennend, welke ont
kenning gevolgd werd door een beschouwing,
waarin hij betoogde, dat hij toch niet voor het be
zoeken van tentoonstelling naar Bergen was ge
komen. Een bloemen- en plantententoonstelling,
zoo betoogde hij voorts, heeft in den zomer, waar
in de natuur overal een kleurenpracht toont, geen
zin. Wanneer men een wandeling door het dorp
maakt dan kan men in de verschillende tuinen de
mooiste bloemen in de schitterendste kleuren
pracht aanschouwen, terwijl tentoonstellingen al
tijd iets gemaakt hebben, zoodat het er als regel
vervelend is en er alleen op de openingsdagen van
een druk bezoek gesproken kan worden, omdat
dan de inzenders en organisatoren met hun aan
hang ook de presence geven.
Wij voerden hiertegen aan, dat deze redeneering
in het algemeen juist was, doch niet opging voor
de bloemen- en plantententoonstelling in het
Parnassiapark.
Van stijf naast elkander geplaatste inzendingen
is daar geen sprake. Het comité heeft slechts aan
een 30-tal inzenders, w.o. de belangrijkste kwee
kers uit het land, gelegenheiod gegeven om in
de open ruimte van dit door dennen beschutte
park, gelegenheid gegeven beplantingen aan te
brengen, zoodat iedere inzending een expositie op
zich zelf is, terwijl een geheel verkregen is dat de
bewondering van een ieder verovert, die gevoel
heeft voor kleur en bloemen.
Wij deelden hem mede dat het comité het heeft
aangedurfd om een 300 M3. teelaarde, een 200 M3
mest en eenige honderden M2. graszoden aan de
kweekers beschikbaar te stellen en 'n besproeiing
tot stand te brengen, die de kweekers enthousiast
maakten, zoodat zij een expositie van bloemen en
planten voor de expositie bijeen brachten, die
men in het rijkste park te vergeefs zocht.
Onze vriend, die in Baarn woonachtig is, waar
men de rijkste tuinaanleggen kan bewonderen,
bleef echter onverschillig, hem intereseerde voor
zijn vacantie alleen het strandleven.
Toen wij hem echter mededeelden, dat de heer
Mulder uit Baarn, een inwoner van die gemeente,
waarvan het bekend is, dat hij jaarlijks duizenden
aan zijn tuin besteedt gedurende zijn verblijf in
Bergen aan Zee dagelijks de tentoonstelling be
zoekt en zijn groote bewondering voor het in dit
park tot stand gebrachte had uitgesproken, maakte
de onverschilligheid bij onzen vriend plaats voor
belangstelling.
