„De Zandbak", De Hr. en Mevr, Mr. N. W. Sickler, A'dam, „De Zeedroom". De Hr. en Mevr. S. W. van Swaay, Venlo, „De Zeevonk". Freule Teding van Berkhout en kinderlogé'tjes, A'dam, „Zonnehuis". De Hr. en Mevr. Mr. F. Tabingh Suermondt, A'dam, Bio-Vacantieoord „Russenduin", A'dam Deutsche Ferienkolonie, A'dam, Vacantiehuis „Voor Jong Nederland" A'dam, Vacantiehuis „het Zeehuis", A'dam, 100 40 53 120 Totaal aanwezig 3045 pers. Nieuwsberichten. DE KERMIS. Dank zij het te laat gekomen mooie weer zijn er nog heel wat gasten in Bergen, die in de Alk- maarsche kermis een aardige afleiding vinden. Deze kermis heeft zich nog steeds gehandhaafd en ook de politieke stormen, die vele kermissen deed sneuvelen, getrotseerd. Voor een 10-tal jaren werd ook in Bergen nog een drietal dagen en wel van 23 tot en met 25 Augustus kermis gevierd. Dit was nog een echte dorpskermis, die ook door de gasten werd gewaardeerd. Toen de raad besloot deze kermis tot half Sep tember te verplaatsen, omdat het personeel in de hotels en pensions zoo zwaar kermis vierde, dat ze gedurende die dagen voor het bedrijf minder geschikt waren, leverde de kermis geen aardig heid meer op en besloot de raad spoedig daar op de kermis geheel af te schaffen. De raad telde toen nog slechts 7 leden en het besluit, dat geenszins de instemming van de ge- heele burgerij had, werd met slechts één stem meerderheid genomen. Een stem meerderheid is in de politiek, als het 't amusement betrof, steeds fataal geweest. Ook de motie v. Vuuren, afschaffing van den Bookmaker op de renbanen, werd in die dagen met één stem meerderheid in de Tweede Kamer aangenomen en sindsdien is elk spel op onze badplaatsen ver boden. Men leefde toen in de dagen, waarin de over heid van oordeel was, dat in alles wat op levens vreugde geleek, roekeloosheid gezien moest wor den. Gelukkig is men in Bergen niet verder gegaan en is daar het zitten langs een dijkje door men- schen van verschillende kunne nog niet verboden, Een kermis is nog een oud-Vaderlandsch ver maak. Men behoeft slechts een blik te werpen op de schilderijen van Terneers om tot de overtui ging te komen, dat de kermis bij onze voorouders geliefd was. Het is dan ook begrijpelijk, dat vele gasten met hun kinderen gaarne een rondwandeling over de Alkmaarsche kermis maken, om zich te verheugen in de vreugde hunner kinderen bij het aanschou wen van het vele klatergoud en daarin eigen jeugd terug te vinden. DE PSYCHOMETRISCHE AVOND IN ORANJE HOTEL. Slechts een 35-tal personen waren gister avond in het Oranje-Hotel te Bergen aanwe zig om de psychometrische avond van Ma dame Dnpois bij te wonen. In vele gevallen kan getuigd worden, dat de afwezigen onge lijk hadden. In dit geval was het echter an dersom. Het is mogelijk, dat de aanwezigen r.iet meewerkten omdat enkele van hen te zwaar gedineerd hadden en het is ook moge lijk, dat het moeilijke Hollandsch van het medium de zaal wat onrustig had gemaakt, doch in ieder geval staat het vast, dat geen der beschreven in teilegen ties door de aan wezigen werden herkend, wat gezien de be schrijving van het medium met betrekking tot de personen in wier nabijheid zij gezien werden, toch wel wat wonderlijk is. Hetgeen door de voorwerpen tot het me dium overkwam, klopte voor een klein deel ook slechts in onderdeelen. Gezien hetgeen wij over het medium van bevoegden lazen, kunnen wij van haar optreden in het Oranje- Hotel niet anders concludeeren, dan dat zij gisteravond geen gelukkigen avond heeft gehad. V. V. V. OPENLUCHT-THEATER. Heden en morgenavond hebben in het V. V. V. Openlucht-theater de laatste bioscoopvoorstellin gen plaats. Vertoont wordt als hoofdfil mde succes Harry Pielfilm „Artisten". Ook het bijprogramma wordi steeds uitstekend verzorgd en aangezien het weel vast is, is er groote kans dat men een paar heer lijke avonden in het tehater kan beleven. Historische Anecdoten. Toen Franklin eens een zitting van de Fransche Academie bijwoonde, was hij min of meer verle gen met de zaak, daar hij zoo goed als geen Fransch verstond. Beleefdheidshalve wilde hij ook de redenaars toejuichen, maar daar hij vreesde zich te zullen vergissen, besloot hij alleen dan in de handen te klappen, als hij een dame van zijn kennis dit ook zag doen. Madame De Boufflers, zoo heette de kennis, deed herhaaldelijk van haar instemming blijken, terwijl dan Franklin dapper meedeed. Na den afloop der zitting hoorde hij, dat hij alleen geappaludisseerd had, als men hemzelf lof toezwaaide. Toen de walskoning Strauss nog violist was, placht hij zijn afgedragen zwarte pakken te ver- koopen door middel van een tusschenpersoon. Natuurlijk was de rok aan den linkerkant door het vele vioolspelen veel kaler dan rechts. Vandaar dat de kleerenkoopman opmerkte: Vraag aan dien meneer of hij niet alleen links wil dragen, maar om den andere, dan is het goed méér waard! De verkooper begreep 't niet, en vroeg: Dragen? Wat dragen? Ik snap 't wel, antwoordde de koopman, je meneer is doodbidder, die kale plekken zijn van 't kisten dragen, en dat schijnt hij altijd links te doen! Strauss vertelde later met veel omhaal, waarvoor men hem vroeger hield. Er bestaan tooneelspelers, die een verwonder lijk geheugen bezitten en hun rol beheerschen als ze haar slechts éénmaal gelezen hebben. Maar er zijn ook acteurs, die hun rol maar niet in hun hoofd kunnen krijgen. Tot dezulken behoorde wij len de groote Fransche tooneelspeler Felix Hu- guenet. Hij had een merkwaardige methode uitge dacht om zijn rol te leeren. Hij schreef haar met groote letters op losse bladen, die hij op de wan den van zijn werkkamer plakte en die hij op die manier van behangsel voorzag. Dan liep hij door het vertek en wierp voortdu rend blikken op zijn behangselpapier om zijn rol te leeren: In 1846 kreeg Howe, de uitvinder der naaima chine, die voor de tegenwoordige huisvrouw bijna onmisbaar is, in Amerika het octrooi voor zijn uit vinding. Het had hem zeer veel moeite gekost, het benoodigde geld daarvoor bijeen te brengen. Hij begaf zich naar Engeland om daar zijn rechten te verkoopen, maar zooals het bij een uitvinding maar al te vaak voorkomt, niemand geloofde aan de toekomst van Howe's vreemdsoortige machine. Howe was eindelijk van alle middelen ontbloot en zag zich genoodzaakt, zich als kok op een vaar tuig te verhuren, om op die wijze weder naar Amerika terug te kunnen keeren. Anderen hadden daar inmiddels van Howe's uit vinding partij getrokken, want hij was onvoorzich tig genoeg geweest om haar niet geheim te hou den. Om zijn rechten te handhaven moest hij een proces voeren, en om daarvoor het geld te krijgen, verhuurde hij zich bij een instrumentmaker. Hij werd door eenige vrienden ondersteund en won ten slotte zijn proces. Van toen af kon hij zijn fortuin als gemaakt be schouwen. Van elke machine, die in Amerika werd verkocht, ontving hij nu veertien dollars. Binnen kort was hij dan ook schatr-k, want bij duizenden werden de naaimachines vervaardigd, en deelde alzoo niet het lot van de meeste uitvinders, die arm en in vergetelheid stierven. Op een avond dat er een groot diner was bij een van de republikeinsche dames, die men toen maals noemde de „precieuses-ridicules", was Vic tor Hugo te gast met verscheidene van zijn volle ga's van den senaat. Het uur waarop men gewoonlijk ter tafel ging was al lang voorbij en toch verscheen nog maar steeds niet de deftige figuur van den huismeester om aan te kondigen dat „madame est servie". Een der genoodigden, een vice-president van den senaat, naderde de gastvrouw en fluisterde lachend: Mevrouwtje, hoe zit dat. Ik dacht dat u ons te dineeren had gevraagd. Sssst, zei de dame zachtjes, het is een ramp, We zouden met zijn veertienen geweest zijn, maar op het laatste oogenblik heb ik naar een veer tienden gast laten zoeken. Er is er hier een bij die er niet aan zou denken om met dertienen aan tafel te gaan. Even later sprak dezelfde president met Victor Hugo, dien hij reeds lang kende. Weet jij, vroeg de dichter, waarom we nog steeds niet beginnen? O, er is hier een idioot, die bang is om met dertienen aan tafel te gaan. Victor Hugo zette zijn borst op en zei streng en plechtig: Die idioot ben ik. De Fransche beeldhouwer Carpeaux was een ongebonden Bohemien, die zich aan niets en nie mand stoorde. Eens was hij bij den keizer, Napo leon III, te dineeren genoodigd. Na afloop van het eten haalde de kunstenaar een pijpje uit zijn zak, nam een stuk papier, klom op zijn stoel en deed het papier aan de lichtkroon ontbranden, waarna hij er zijn pijp mede aanstak. Tusschen twee trek ken in wendde hij zich tot de keizerin en vroeg: U hebt er toch niets tegen, dat ik rook, ma dame? PREDIKBEURTEN. Ned. Herv. Gem. (Ruïnekerk) te Bergen. Zondag 30 Augustus, v.m. 10 uur Ds. van den Kieboom. Doop. Geref. Kerk te Bergen. Zondag 30 Aug. v.m. 10 uur en n.m. 3.30 uur Ds. Tollenaar van den Helder. Evangelisatie „Maranatha". Zondag 30 Aug. v.m. 10.30 uur Ds. B. Gijzel van Amsterdam. Kerkje te Bergen aan Zee. Zondag 30 Augv.m. 10.45 uur Ds. Creutzberg van Heesch. Liturgische dienst. Rem. Geref. Gem.. Alkmaar. Zondag 30 Aug. v.m. 10.30 uur Ds. Rappold. Evang. Luth. Kerk, Alkmaar. Zondag 30 Aug. v.m. 10 uur Ds. v. d. Chijs van Maastricht. R. K. Kerk te Bergen. H. Missen: Zondag 6, 7 30 en 10 uur. In de week 7 en 8 uur. Loven Zondag en Donderdag 7.30 uur. Gelegenheid om te biechten. Zaterdag 4—6 en 79 uur. Verbrande Pan. De Franschman.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1936 | | pagina 8