DE
HOOG EN LAAG WATER
Lunchroom in Alkmaar
VALK's Lunch room
ORANJE-HOTEL
Origineel Engelsche
GRAPE-FRUIT
Woensdagavond GKOOTE BRIDGE-DRIVE.
te BERGEN AAN 2EE (in Zomertijd).
AUG.
Datum
Hoog water:
Laag water:
v.m.
n.m.
v.m.
n.m.
22
4.18
4.44
0.51
1.11
23
4.54
5.18
1.32
1.49
24
5.27
5.52
2.08
2.22
25
6.03
6.27
2.44
2.56
26
6.43
7.07
3.20
3.36
27
7.24
7.48
4.00
4.14
28
8.07
8.36
4.40
4.53
Kaasmarkt, t.ó. Bureau V.V.V.
voor Uw kopje Koffie, - IJs,
Koffietafel, - Lunch of Diner.
Op het terras van het
het mooiste zitje van Bergen, wordt
geserveerd a 30 cent en een uit
gebreide THÉ-COMPLET a 40 ct.
per persoon.
Dat de oude zeden en gewoonten bij Bergens
bevolking zoo lang bewaard bleven, schrijft de
schrijfster terecht toe aan de betrekkelijke afge
slotenheid van de bewoners door gebrek aan goe
de verkeersmiddelen. Daarin is thans een alge-
heele verandering gekomen. De vraag of dit alles
het geluk van de Bergenaren zou verhoogen werd
door mevrouw van Reenen wel gesteld, doch niet
beantwoord. Zij wilde er het beste van hopen.
Inderdaad werd hier een vraag gedaan, die moei
lijk valt te beantwoorden. Vast staat, dat de wor
ding van Bergen als vacantieoord voor vele Ber
genaren welvaart heeft gebracht. Of de bewoners
daardoor zooveel gelukkiger zijn geworden, blijft
evenwel een vraag, want niet kan ontkend worden,
dat vele eenvoudige en gemoedelijke Bergenaren,
die voorheen tevreden waren met het bescheiden
bestaan, dat het handwerk hen opleverde, veel
moois hebben verloren en geworden zijn tot men-
schen, die den vreemdeling slechts zien als een
object om er voordeel uit te trekken.
In Bergen werd in vroegere jaren des winters
veel aan huisvlijt gedaan. Ook daarvan vertelt
mevrouw van Reenen in bovengenoemd werkje,
terwijl in het museum daarvan nog belangrijke
staaltjes aanwezig zijn.
Intusschen kunnen bespiegelingen over wat an
ders zou zijn, wanneer Bergen niet als vacantie
oord in exploitatie was gekomen, gevoegelijk ach
terwege blijven. Dit toch is nu eenmaal een feit en
reeds Multatuli leerde, dat wat is, moet zijn. Nu
de gemeente zich in deze richting heeft ontwik
keld, is het van het grootste belang, dat de ge
meente de veroverde plaats in ons vaderland
handhaaft. Ideëel gesproken, schenkt het ook
zekere voldoening, dat thans duizenden van het
mooie, dat Bergen biedt, kunnen genieten en daar
voor den steeds intenser wordenden strijd om het
bestaan de zoo noodige rust kunnen vinden.
Nergens ter wereld zijn de stranden zoo mooi
als langs de Hollandsche zeekust en van de va-
cantieoorden in ons vaderland heeft Bergen dit
vóór, dat zee, bosch, duin en polderland er in
kort bestek vereenigd zijn.
Wie Bergen wil leeren kennen, doet daarom
goed het boekje „Bergen in Woord en Beeld" aan
te schaffen, omdat men door kennisname van het
verleden, het heden leert begrijpen en ook inzicht
krijgt in de toekomst.
Niet alle gewoonten in Bergen zijn verloren
gegaan. Nog steeds luiden de klokken den kerk
dienst in en plechtig weemoedig klinkt nog steeds
de klok, wanneer er iemand is heengegaan. Aan het
luiden van de klok hoort de Bergenaar of de ge
storvene een kind, een ongehuwd volwassene of
een gehuwde was. In het eerste geval luidt de klok
éénmaal, in het tweede tweemaal en in het derde
geval driemaal.
Het boekje leert ons, dat de gebruiken bij ge
boorte en sterven een diepere zin hebben. Inte
ressant is het te lezen, welke gebruiken er bij de
oude Bergenaren in zwang waren met de kermis,
de kermis, die in 1924 werd afgeschaft, omdat men
de ervaring had opgedaan, dat ze niet meer paste
in het beeld dat Bergen thans vertoont; de kermis
die thans weer is ingesteld, omdat de Raad voor
de gemeentekas de daardoor te verkrijgen pacht
gelden zóó zeer begeerde, n.b. onder het motief,
dat daardoor het vreemdelingenverkeer kon wor
den bevorderd. Er is echter weinig wijsheid voor
noodig om te weten dat iedere tijd zijn eigen
beeld geeft.
De geschiedenis van Bergen.
De geschiedenis van Bergen kan niet met be
sliste zekerheid worden vastgesteld omdat bij den
brand in 1574, toen de Kerk, het Rechthuis en Het
Hof door vlammen werden verwoest, bijna ook
alle oorkonden, die daarop een licht konden wer
pen, verloren gingen.
De eerste bewoners waren vermoedelijk de Ca-
ninefaten, die zich voor de Christelijke jaartelling
in de bosschen aan den voet der duinen tusschen
Bergen en Schoorl vestigden en zich later ver
mengden met de Friezen.
Mevrouw van Reenen verhaalt ons van de in
vallen der Noormannen, alsmede van den strijd
tusschen de Kennemers en West-Friezen in deze
gebieden. Zij vertelt ons van het ontstaan van de
Heerlijkheid, van de bange tijden die Bergen tij
dens het beleg van Alkmaar in 1573 doorleefde.
Ook laat zij voor ons oog leven hoe in 1660 de
bevolking den heer van Bergen, Jhr. Ath. Studler
van Surck, en zijn gemalinne Susanne Thiebout
inhaalde, nadat deze het in 1571 verwoeste Hof
weer had herbouwd.
Wij houden ons ervan overtuigd, dat in het sei
zoen de herhaling van dezen historischen intocht
de belangstelling van duizenden zou trekken en wij
gelooven, dat de V. V. V. verstandig zou doen
daarvoor het initiatief te nemen. De gemeenteraad
zou daarbij als schout en schepenen nog een be
langrijke taak kunnen vervulen. Wanneer daaraan
een ridder-steekspel, zooals van Lennep dat in
zijn „Roos van Dekema" beschrijft, vertoonden,
dan zou dit een schouwspel kunnen worden, dat
stellig nationale belangstelling trok.
In het kort is de geschiedenis van Bergen ook
de geschiedenis aan ons vaderland. De 4e oorlog
met Engeland in 1787, de tijden van de Bataafsche
Republiek, de Fransche overheersching, de slag
bij Bergen in 1799 tusschen het Fransche en het
Engelsche-Russische leger, waarbij duizenden
strijders verloren gingen, worden aan de hand var:
authentieke gegevens in het boek besproken.
Volgens overlevering liggen alleen bij het Russi
sche monument, dat in 1901 werd onthuld, 500
Russen begraven.
Wij zijn er van overtuigd, dat lezers, die zich
het boek, dat voor 1 in den boekhandel ver
krijgbaar is, hebben aangeschaft, ons dankbaar
zullen zijn, dat wij daarop weder de aandacht
hebben gevestigd.
Een interieur van een oude boerderij te Bergen, te zien in het Museum.
Een gast getuigt van de
schoonheid van Bergen.
Bij het bestuur van de V. V. V. kwam van één
der gasten het onderstaande schrijven in, dat wij
èn om den ongevraagden lof, die er uit spreekt èn
om den goedbedoelden wenk, die aan het streven
gegeven wordt, zeer waardeeren.
Ter geruststelling van dezen Arnhemmer zij
medegedeeld, dat de gesignaleerde slordigheid aan
zijn plaatsgenooten, de uitgeefster van de Arnhem-
sche Courant, geweten moet worden. Het bestuur
had er voor zorg gedragen, dat ook dit blad, evenals
de andere bladen, vroegtijdig opgave van tekst
wijziging werd gedaan en heeft de uitgever op de
nalatigheid gewezen. Fouten zijn overal, ook bij
het opmaken van een courant mogelijk en
wij zijn voldaan, dat het verzuim hersteld is. Het
schrijven is voor ons daarom van veel belang,
omdat het weer voor de zooveelste maal bewijst,
dat ook zij, die zelve uit een moe'e omgeving
komen, bijzonder getroffen worden voor de
schoonheid van Bergen. Dit blijft hoopvol stem
men voor de toekomst.
Het schrijven luidt als volgt;
Mijne Heeren,
Ondergeteekende heeft met zijn gezin al
verschillende jaren Uw Rustoord bezocht. Ik
ben er van overtuigd, dat in Nederland niet
veel plaatsen zijn zooals Bergen en Bergen
aan Zee. De omgeving is prachtig, je komt
hier werkelijk tot rust.
Ook dit jaar zijn wij van 8 tot 20 Aug. aan
wezig. Enkele dagen heb ik hiervan geprofi
teerd. Tot mijn spijt moest ik weer naar mijn
zaak terug, maar a.s. Zondag hoop ik toch
weer van bosch, zee en duin te kunnen ge
nieten.
Honderden malen heb ik vandaag alle lof
geuit tegen mijn kennissen over deze schit
terende omgeving. Maar toen ik hedenavond
de Arnhemsche Courant in handen kreeg,
schaamde ik mij als bezoeker van Bergen aan
Zee werkelijk. Ik las n.l. met groote verwon
dering onder de Rubriek uit en toch
thuis een advertentie van Uw Badplaats
waarin het volgende;
„28 Juli Verlichtingsavond."
en dit in een blad van 11 Augustus!
Voor zoover ik heb meegemaakt is in Ber
gen en Bergen aan Zee zelf alles tot in de
puntjes verzorgd. Daarom mag zooiets in een
advertentie buiten Bergen welke toch bedoeld
is om de menschen naar Uw plaats te trekken
niet voorkomen.
In de Badkrant van vorige week gaf U
eenige nuttige wenken voor de gasten:
Wat mag en niet mag.
Ondergeteekende, Uw Gast, geeft U dezen
nuttigen wenk.
Een dergelijke nalatigheid zal wellicht bij
velen de gedachte opwekken dat het in
Bergen en Bergen aan Zee waarschijnlijk ook
maar zoo-zoo zal zijn.
Ook voor mij, die al verschillende malen in
Uw badplaats geweest is en dus wel beter
weet, doet toch een dergelijke advertentie
niet prettig aan.
Hopende dat hierin spoedig verandering zal
komen, teeken ik,
Groetend,
B. D. A. HAGEN.
GRAPJES.
Pietersen gaat naar het badhuis en neemt een
kaartje voor een kuipbad.
Vijf en twintig centl
Tjonge, wat is dat duur.
Neemt U dan een knipkaart, geldig voor tien
baden, die kost U maar 1.75, dan hebt U uw
geld er bij zeven baden al uit!
Waarop Pietersen hoofdschuddend zegt:
Wie garandeert mij, dat ik over tien jaar
nog leef!
Onderofficier: Jansen, noem me de voor
naamste soldaten-deugden.
Jansen: Moed, dapperheid, uithoudingsver
mogen
Onderofficier: Goed! Muller, ga verder!
Muller: Stilzwijgendheid
Onderofieier: Weet je daar geen beter woord
voor?
Mulder: Ktfp-dic'ht-houden.
