A. E. ROMENY, „Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode" TWEEDE BLAD. BERGENSCHE DROGISTERIJ 29e Jaargang No. 9. van ZATERDAG 30 JULI 1938. NIEUWSBERICHTEN. MARIKEN VAN NIEUMEGHEN IN HET OPENLUCHTTHEATER. De Vereenigde Haagsche Spelers, onder leiding van Pierre Balledux, speelden Dinsdagavond in het Openluchttheater „De waarachtige ende een seer wonderlijcke historie van Mariken van Nieumeghen, die meer dan seven jaren metten duvel woende ende verkeerde." De regisseur Balledux heeft, door de spelers hun monologen voornamelijk tot het publiek te laten richten, ernaar gestreefd om dit mysterie spel ook tot het hart van den hedendaagschen mensch te laten spreken en het moet worden erkend, dat daardoor het middeleeuwsche Neder- landsch al spoedig begrijpelijker werd. Het open luchttheater in Bergen biedt, dank zij de wonder lijk mooie belichting, de mogelijkheden, die dit spel behoeft. In tegenstelling met vroegere opvoeringen, kon hierdoor de zegger van den proloog steeds weer l'.it den grond verrijzen en daarin verdwijnen, evenals dit het geval was met den duivel. De proloog werd meesterlijk gezegd door Hanz Bentz van den Berg. Hij droeg er veel toe bij, dat de middeleeuwsche taal, die door alle spelers getrouw werd gevolgd en voor het publiek zeker moeilijk heden opleverde, toch gevolgd kon worden. Het Mariken-spel is een spel van de goddelijke barmhartigheid door Maria's voorspraak. Deze barmhartigheid is het, waarop de mensch, die be rouw toont een recht kan doen gelden, naar Gods woord. Zooals Maria in het „Waghenspel" zegt: Al hadde een mensch alle die sonden alleene Ghedaen van alle die wereld gemeene Riep hi eens hertelichk op u ontferme Hi soude ontvanghen sijn met openen ermen. Dits U woord, menich mensch es vroedere. Dit „Waghenspel', waarvoor een met paard bespannen wagen op de speelvlakte verscheen, maakte wel een bijzonderen indruk. Jan van der Linde was in dit spel een angstwekkende Mas- scheroen. Wij hebben hier doorleefd, hoe de middeleeuwsche mensch, bij het aanschouwen van zulk een spel, worstelde met zijn zonde. Mieke van Oorschot, die voor het eerst de zware rol van Mariken vervulde, bleek uitstekend voor deze rol geschikt. Ondanks haar zware zonden, met den duivel in Antwerpen begaan, bleef zij ons steeds sympathiek. Pierre Balledux boeide als „die Duvel" zeer. Zijn spel was meesterlijk. Bert van der Linden gaf een fijne geestelijke, „die Oom", te zien, een trouwe zoon van de kerk, die het lijden door de zonde van zijn nicht, die hem toch zoo lief was, op gevoelige wijze uitbeeldde. Ook de overige rollen waren in goede handen. Louis Vervooren gaf ons een aannemelijken Middel- eeuwschen Paus te zien, terwijl Erna Balledux- Haffert als „Die Moeye", om de juiste uitbeelding van haar verontwaardiging over de vermeende lichtzinnigheid van haar nichtje, een afzonderlijk woord van lof toekomt. Onder groote instemming van het publiek hul digde de vice-voorzitter van de V. V. V. het ge zelschap, daarbij aan Mieke van Oorschot en Erna Balledux-Hafert bloemen aanbiedende. De tweede opvoering te Bergen zal Dinsdag 2 Au gustus plaats hebben. De openluchtvoorstellingen worden niet bepaald door het weer begunstigd. Tot nog toe waren de avonden te koud om de bezoekers in drommen naar het theaer te doen stroomen. Dinsdagavond was dit niet het geval, doch was een druilende regen oorzaak, dat velen van hun voornemen om de voorstelling bij te wonen, af zagen. Om half 8 besliste de heer Balledux, dat de voorstelling toch in het openluchttheater moest plaats hebben omdat de grootsche ensèneering in het paviljoen niet tot zijn recht zou komen. Zijn beslissing is de juiste gebleken. Een stuk als „Mariken" vraagt inderdaad de tooneel- mogelijkheden die alleen een openluchttheater biedt. Merkwaardig is, dat er tijdens de voorstelling geen spatje water is gevallen. Tegen negen uur werd de mystieke sfeer nog verhoogd door het doorbrekend licht van de ondergaande zon. Het was in alle opzichten een onvergetelijke avond. TENTOONSTELLING OVER HET LEVEN DER ZEE. In het gymnastieklokaal van de openbare ulo school aan de Beemsterlaan, houdt van 30 Juli tot en met 23 Augustus de Natuur Historische Ver- eeniging een tentoonstelling over het leven der zee, die dagelijks van 10—12, van 1314—18 en van 1921 uur geopend is en voor volwassenen voor 15 en voor kinderen voor 10 cent toeganke lijk wordt gesteld. Deze tentoonstelling omvat een zeer groot APOTH.-ASSISTENTE. Telefoon 2236. - BREELAAN 17, BERGEN (N.-H.) gebied en is juist interessant voor u, daar het tentoongestelde materiaal voor een groot deel slaat op het leven van plant en dier en voor werpen uit de directe omgeving. Op de tentoonstelling zult U ondermeer vinden: een groote collectie schelpen, wieren, visschen, o.m. een 2 M. lange haai, krabben, kreeften, etc., etc. Wat de visschen betreft, ook diè visschen wor den U getoond welke van belang zijn voor de visscherij, zooals b.v.: Tong, tarbot, schol, haring, kabeljouw, e. a. U zult de modellen van de diverse visschers- schepen kunnen bewonderen, b.v.: de trawler, logger, beugvisscher, etc., tevens de modellen van de netten waarmede deze schepen visschen, als b.v.: de haringvleet, trawlernet, etc. Oude platen, schilderijen, foto's geven een beeld van het typische visschersbedrijf. In ver band hiermede komen wij ook in aanraking met het reddingswezen en de Noord- en Zuid-Hol- landsche-Reddingsmij. heeft dan ook zeer inte ressant materiaal geëxposeerd. Oude en nieuwe kaarten geven een beeld van de veranderingen der kust, teweeggebracht door natuur en mensch in de loop der eeuwen. De zee kaarten demonstreeren nog eens te meer hoe moeilijk te bevaren deze zandige kusten zijn. Interessant is de „Zeelevenstand". Deze stand geeft het „trekken" der visch weer in de verschillende jaargetijden. Evenals de vogels trekken ook de vischen weg voor het koude jaargetijde en keeren weer terug als de lente nadert. Een diorama, voorstellend het strand met een strandplas, toont de bezoeker wat hij op zijn strandwandeling kan vinden. Een groote collectie boeken toont de bezoeker wat op natuurhistorisch gebied verschijnt. BRIDGE-WEDSTRIJD ORANJE-HOTEL. Op den tweeden wedstrijdavond waren Dinsdag 28 deelnemers. Er werd gespeeld in een groep van 7 tafels. Er was gezorgd voor mooie prijzen (in elke lijn voor 3 paren). De uitslag was als volgt: Onevenlijn, 7 paren: 1. de heeren Osmers en Stolbrecht, tijd. te Bergen, 17 p.; 2. de heeren Meijer en Blokker te Bergen, 17 p. (iets minder scorepunten); 3. mevr. Knorren en de heer Buers, 30 p. Even-lijn, 7 paren: 1. mej. Tol en de heer H. Slotboom te Alkmaar, 16 p.; 2. de heeren L. Hui- ser en A. Visser te Alkmaar, 22 p.; 3. de heeren van Mulders en G. Pie te Alkmaar, 28 p. DE VERLICHTINGSAVOND. Een zeer geslaagd feest. Woensdagavond is de V.V.V. door het weer wel bijzonder begunstigd. Het was een zomeravond, zooals wij op een verlichtingsavond nog niet hebben medegemaakt. Om 8 uur werd, volgens afspraak, de driekleur op de Kerktoren geheschen ten teeken dat de verlichtingsavond zou door gaan. Noodig was dit echter niet want den gehee- len dag had de zon heerlijk geschenen en als het ware de buurtcommissies aangemoedigd, hun uiterste inspanning te geven. Beraadslagingen van de commissie of men het er op zou wagen waren niet noodig. Het werd een zomeravond uit dui zenden en met voldoening kan geconstateerd worden dat Bergen op een wijze voor den dag is gekomen als nimmer te voren. Duizenden uit Noordholland bezochten Woens dagavond dit mooie vacantiedorp, dat thans reeds 4500 gasten huisvest. De politie had den voortref- felijken verkeersmaatregel genomen, dat om half negen de straten, die verlicht werden, voor het autoverkeer werden afgesloten. Daardoor was het mogelijk, de duizenden lampions in korten tijd op te hangen. Bergen bezit daarvan het geheim. Het zijn de vrijwillige handen van de buurtbewoners, geassisteerd door daar wonende gasten, die het klaar spelen om in een uur tijds het dorp in een sprookjesdorp om te tooveren. Om 9 uur werd met het ophangen van de lampions een aanvang gemaakt en om tien uur hingen er ruim 12000 onder het groene bladerendak. Voor den verlichtingsavond wordt er in Bergen met liefde gewerkt. In iedere buurt volgt men eigen ingevingen, maar juist daardoor wordt er een schoonheid verkregen, die men tevergeefs zou zoeken, wanneer naar vaste ontwerpen gearbeid moest worden. De V. V. V. had de lampions om de Kerkruïne wederom ongelijkmatig aan de takken van de boomen gehangen, maar daardoor een effect ver kregen, dat niet overtroffen kan worden. In de Stationsstraat had men dit jaar weer het dak van oranje-lampions gemaakt, waardoor deze breede straat den indruk van een groote feesttent maakte. Wij kunnen ons deze straat niet mooier denken. In de Oldenburglaan en de Ruïnelaan hadden de bewoners de lampions in den vorm van drui ventrossen gehangen, afgewisseld met lampions in verschillende kleuren, die rechtlijning waren aan gebracht, waardoor een bijzonder effect was ver kregen. Bijzonder mooi was de Verlengde Oldenburg laan, waar men in strakke lijnen, een combinatie van oranje en groene lampions had aangebracht. De Dorpsstraat, vanaf café Hilbrand, kwam dit jaar, evenals de Molenstraat, schitterend voor den dag. Ook de St. Antoniestraat, waar nieuwe krachten hun medewerking hadden verleend, dient genoemd te worden. Daar had men het fees telijk aanzien door het aanbrengen van een groot aantal vlaggen verhoogd. Pittoresk waren de Molenstraat, de Fransche Steeg en de Kleine Dorpsstraat. De Kerkstraat maakte een zeer beschaafden indruk. Met voldoening constateerden wij, dat het ge deelte Breelaan van de Karei de Grootelaan tot de Stationsstraat, waar men een combinatie van oranje en groene lampions had aangebracht, dit jaar beter verzorgd was dan andere jaren. Bijzon dere vermelding in dit gedeelte verdienen de Oude Prins, het Oranje Hotel en vooral café Spoorzicht, waar de lampions als slingers hoog in de boomen hingen. De bewoners van de Breelaan van het gedeelte StationsstraatRussenweg hadden iets aparts ge bracht. De groote Chineesche poppen, die er het vorig jaar hingen, waren aangevuld met vierkante, artistiek beschilderde lantaarns, die de verdienste hadden, dat zij bleven branden, toen de lampions hun diensten hadden bewezen. Voornaam en rus tig was de verlichting in den Russenweg, de Hof- laan en de Prins Hendrikstraat. Ook aan tuin- en gevelversiering was door velen de noodige zorg besteed. Prachtig was de tuinversiering met vet potjes in den tuin van de villa van den heer Bos Eyssen aan de Hoflaan en van den heer Onrust, hoek Russenweg. Ook de tuin van de firma de Wijs en Broers met den lichtmast van vetpotjes was fantastisch. Bergen's Harmonie trok van 9 tot half 12 onver moeid, gevolgd door een blijde, zingende en hos sende jeugd, door het dorp. De terrassen zaten tot middernacht vol bezoekers. De paling- en ijs- stalletjes, alsmede de snelbuffetten maakten schitterende zaken, in de café's had men geen handen genoeg om de dorstigen te bedienen en de rijwielstallingen stalden duizenden fietsen, terwijl ook de banket- en sigarenwinkels goede zaken maakten. Zelfs naar Duinvermaak, buiten het ver lichtingscentrum, trokken honderden jongeren, om zich in de openluchtdancing te vermaken. Tot diep in den nacht bleven de dansgelegen heden met feestelingen bevolkt. Bergen's midden stand heeft de waarde van den verlichtingsavond weer eens leeren kennen. Dit stemme de V. V. V. tot voldoening en dit te meer, omdat ook de gasten blijk gaven, deze variatie in hun vacantie buitengewoon op prijs te stellen. Donderdagmorgen trof het ons, hoe reeds alles wat aan het feest herinnerde, keurig was opge ruimd. 's Nachts pakten de buurtcommissies met het opbergen van de lampions aan. Daardoor voorkwamen zij, dat men de na een dergelijk feest aanwezige rommel ziet en blijft alleen de herinne ring aan het sprookje. GECOMBINEERD TUINCONCERT op DINSDAG 2 AUGUSTUS 's avonds 8 uur door Bergens Harmonie en Bergens Mannenkoor. Programma: 1. Bravest of the Brave, Marsch, George Gay. 2. Fragmenten ui Tannhauser. Rich. Wagner. 3. Fragmenten uit Freischütz, C. M. v. Weber. Koor. 4. Zum Sanctus. Schubert. 5. Lamentationum Jeramias Prophetas 1. Palestina. 6. De liefste plek. Pauze. 7. Goeden Nacht. Fred. J. Roeske. 8. Het lied aan het gangspil. Fred. J. Roeske. Harmonie. 9. Suite des Miniatures. Jan Morks. 10. Donau-wellen. J. Iranovici. Marsfinale. DE ZOEKER. Stil ging ik langs de wijde stranden, langs de rustelooze zee, maar 't bleef in mij knagen in mij branden, het ging altijd weer in het denken mee, he was of dat rustelooze deinen, troosteloos in mij ruischen bleef mijn hart O! hoe kan ik 't vredig wanen, Stormen dreigen nee orkanen woeden in mij maar ik moet verder gaan hoe zeer 't ook doet. T. C. GR.—MIN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1938 | | pagina 3