A. E. ROMENY,
„Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode"
TWEEDE BLAD.
BERGENSCHE
DROGISTERIJ
29e Jaargang No. 9.
van ZATERDAG 30 JULI 1938.
NIEUWSBERICHTEN.
MARIKEN VAN NIEUMEGHEN IN HET
OPENLUCHTTHEATER.
De Vereenigde Haagsche Spelers, onder leiding
van Pierre Balledux, speelden Dinsdagavond in
het Openluchttheater „De waarachtige ende een
seer wonderlijcke historie van Mariken van
Nieumeghen, die meer dan seven jaren metten
duvel woende ende verkeerde."
De regisseur Balledux heeft, door de spelers
hun monologen voornamelijk tot het publiek te
laten richten, ernaar gestreefd om dit mysterie
spel ook tot het hart van den hedendaagschen
mensch te laten spreken en het moet worden
erkend, dat daardoor het middeleeuwsche Neder-
landsch al spoedig begrijpelijker werd. Het open
luchttheater in Bergen biedt, dank zij de wonder
lijk mooie belichting, de mogelijkheden, die dit
spel behoeft.
In tegenstelling met vroegere opvoeringen, kon
hierdoor de zegger van den proloog steeds weer
l'.it den grond verrijzen en daarin verdwijnen,
evenals dit het geval was met den duivel. De
proloog werd meesterlijk gezegd door Hanz Bentz
van den Berg. Hij droeg er veel toe bij, dat de
middeleeuwsche taal, die door alle spelers getrouw
werd gevolgd en voor het publiek zeker moeilijk
heden opleverde, toch gevolgd kon worden.
Het Mariken-spel is een spel van de goddelijke
barmhartigheid door Maria's voorspraak. Deze
barmhartigheid is het, waarop de mensch, die be
rouw toont een recht kan doen gelden, naar Gods
woord. Zooals Maria in het „Waghenspel" zegt:
Al hadde een mensch alle die sonden alleene
Ghedaen van alle die wereld gemeene
Riep hi eens hertelichk op u ontferme
Hi soude ontvanghen sijn met openen ermen.
Dits U woord, menich mensch es vroedere.
Dit „Waghenspel', waarvoor een met paard
bespannen wagen op de speelvlakte verscheen,
maakte wel een bijzonderen indruk. Jan van der
Linde was in dit spel een angstwekkende Mas-
scheroen. Wij hebben hier doorleefd, hoe de
middeleeuwsche mensch, bij het aanschouwen van
zulk een spel, worstelde met zijn zonde. Mieke
van Oorschot, die voor het eerst de zware rol van
Mariken vervulde, bleek uitstekend voor deze rol
geschikt. Ondanks haar zware zonden, met den
duivel in Antwerpen begaan, bleef zij ons steeds
sympathiek. Pierre Balledux boeide als „die
Duvel" zeer. Zijn spel was meesterlijk. Bert van
der Linden gaf een fijne geestelijke, „die Oom", te
zien, een trouwe zoon van de kerk, die het lijden
door de zonde van zijn nicht, die hem toch zoo
lief was, op gevoelige wijze uitbeeldde. Ook de
overige rollen waren in goede handen. Louis
Vervooren gaf ons een aannemelijken Middel-
eeuwschen Paus te zien, terwijl Erna Balledux-
Haffert als „Die Moeye", om de juiste uitbeelding
van haar verontwaardiging over de vermeende
lichtzinnigheid van haar nichtje, een afzonderlijk
woord van lof toekomt.
Onder groote instemming van het publiek hul
digde de vice-voorzitter van de V. V. V. het ge
zelschap, daarbij aan Mieke van Oorschot en
Erna Balledux-Hafert bloemen aanbiedende. De
tweede opvoering te Bergen zal Dinsdag 2 Au
gustus plaats hebben.
De openluchtvoorstellingen worden niet bepaald
door het weer begunstigd. Tot nog toe waren de
avonden te koud om de bezoekers in drommen
naar het theaer te doen stroomen.
Dinsdagavond was dit niet het geval, doch was
een druilende regen oorzaak, dat velen van hun
voornemen om de voorstelling bij te wonen, af
zagen.
Om half 8 besliste de heer Balledux, dat de
voorstelling toch in het openluchttheater moest
plaats hebben omdat de grootsche ensèneering in
het paviljoen niet tot zijn recht zou komen.
Zijn beslissing is de juiste gebleken. Een stuk
als „Mariken" vraagt inderdaad de tooneel-
mogelijkheden die alleen een openluchttheater
biedt.
Merkwaardig is, dat er tijdens de voorstelling
geen spatje water is gevallen. Tegen negen uur
werd de mystieke sfeer nog verhoogd door het
doorbrekend licht van de ondergaande zon.
Het was in alle opzichten een onvergetelijke
avond.
TENTOONSTELLING OVER HET LEVEN
DER ZEE.
In het gymnastieklokaal van de openbare ulo
school aan de Beemsterlaan, houdt van 30 Juli tot
en met 23 Augustus de Natuur Historische Ver-
eeniging een tentoonstelling over het leven der
zee, die dagelijks van 10—12, van 1314—18 en
van 1921 uur geopend is en voor volwassenen
voor 15 en voor kinderen voor 10 cent toeganke
lijk wordt gesteld.
Deze tentoonstelling omvat een zeer groot
APOTH.-ASSISTENTE.
Telefoon 2236. -
BREELAAN 17, BERGEN (N.-H.)
gebied en is juist interessant voor u, daar het
tentoongestelde materiaal voor een groot deel
slaat op het leven van plant en dier en voor
werpen uit de directe omgeving.
Op de tentoonstelling zult U ondermeer vinden:
een groote collectie schelpen, wieren, visschen,
o.m. een 2 M. lange haai, krabben, kreeften,
etc., etc.
Wat de visschen betreft, ook diè visschen wor
den U getoond welke van belang zijn voor de
visscherij, zooals b.v.: Tong, tarbot, schol, haring,
kabeljouw, e. a.
U zult de modellen van de diverse visschers-
schepen kunnen bewonderen, b.v.: de trawler,
logger, beugvisscher, etc., tevens de modellen
van de netten waarmede deze schepen visschen,
als b.v.: de haringvleet, trawlernet, etc.
Oude platen, schilderijen, foto's geven een
beeld van het typische visschersbedrijf. In ver
band hiermede komen wij ook in aanraking met
het reddingswezen en de Noord- en Zuid-Hol-
landsche-Reddingsmij. heeft dan ook zeer inte
ressant materiaal geëxposeerd.
Oude en nieuwe kaarten geven een beeld van
de veranderingen der kust, teweeggebracht door
natuur en mensch in de loop der eeuwen. De zee
kaarten demonstreeren nog eens te meer hoe
moeilijk te bevaren deze zandige kusten zijn.
Interessant is de „Zeelevenstand".
Deze stand geeft het „trekken" der visch weer
in de verschillende jaargetijden. Evenals de vogels
trekken ook de vischen weg voor het koude
jaargetijde en keeren weer terug als de lente
nadert.
Een diorama, voorstellend het strand met een
strandplas, toont de bezoeker wat hij op zijn
strandwandeling kan vinden.
Een groote collectie boeken toont de bezoeker
wat op natuurhistorisch gebied verschijnt.
BRIDGE-WEDSTRIJD ORANJE-HOTEL.
Op den tweeden wedstrijdavond waren Dinsdag
28 deelnemers. Er werd gespeeld in een groep van
7 tafels. Er was gezorgd voor mooie prijzen (in
elke lijn voor 3 paren).
De uitslag was als volgt:
Onevenlijn, 7 paren: 1. de heeren Osmers en
Stolbrecht, tijd. te Bergen, 17 p.; 2. de heeren
Meijer en Blokker te Bergen, 17 p. (iets minder
scorepunten); 3. mevr. Knorren en de heer Buers,
30 p.
Even-lijn, 7 paren: 1. mej. Tol en de heer H.
Slotboom te Alkmaar, 16 p.; 2. de heeren L. Hui-
ser en A. Visser te Alkmaar, 22 p.; 3. de heeren
van Mulders en G. Pie te Alkmaar, 28 p.
DE VERLICHTINGSAVOND.
Een zeer geslaagd feest.
Woensdagavond is de V.V.V. door het weer wel
bijzonder begunstigd. Het was een zomeravond,
zooals wij op een verlichtingsavond nog niet
hebben medegemaakt. Om 8 uur werd, volgens
afspraak, de driekleur op de Kerktoren geheschen
ten teeken dat de verlichtingsavond zou door
gaan. Noodig was dit echter niet want den gehee-
len dag had de zon heerlijk geschenen en als het
ware de buurtcommissies aangemoedigd, hun
uiterste inspanning te geven. Beraadslagingen van
de commissie of men het er op zou wagen waren
niet noodig. Het werd een zomeravond uit dui
zenden en met voldoening kan geconstateerd
worden dat Bergen op een wijze voor den dag is
gekomen als nimmer te voren.
Duizenden uit Noordholland bezochten Woens
dagavond dit mooie vacantiedorp, dat thans reeds
4500 gasten huisvest. De politie had den voortref-
felijken verkeersmaatregel genomen, dat om half
negen de straten, die verlicht werden, voor het
autoverkeer werden afgesloten. Daardoor was het
mogelijk, de duizenden lampions in korten tijd op
te hangen. Bergen bezit daarvan het geheim. Het
zijn de vrijwillige handen van de buurtbewoners,
geassisteerd door daar wonende gasten, die het
klaar spelen om in een uur tijds het dorp in een
sprookjesdorp om te tooveren. Om 9 uur werd
met het ophangen van de lampions een aanvang
gemaakt en om tien uur hingen er ruim 12000
onder het groene bladerendak.
Voor den verlichtingsavond wordt er in Bergen
met liefde gewerkt. In iedere buurt volgt men
eigen ingevingen, maar juist daardoor wordt er
een schoonheid verkregen, die men tevergeefs zou
zoeken, wanneer naar vaste ontwerpen gearbeid
moest worden.
De V. V. V. had de lampions om de Kerkruïne
wederom ongelijkmatig aan de takken van de
boomen gehangen, maar daardoor een effect ver
kregen, dat niet overtroffen kan worden.
In de Stationsstraat had men dit jaar weer het
dak van oranje-lampions gemaakt, waardoor deze
breede straat den indruk van een groote feesttent
maakte. Wij kunnen ons deze straat niet mooier
denken.
In de Oldenburglaan en de Ruïnelaan hadden
de bewoners de lampions in den vorm van drui
ventrossen gehangen, afgewisseld met lampions in
verschillende kleuren, die rechtlijning waren aan
gebracht, waardoor een bijzonder effect was ver
kregen.
Bijzonder mooi was de Verlengde Oldenburg
laan, waar men in strakke lijnen, een combinatie
van oranje en groene lampions had aangebracht.
De Dorpsstraat, vanaf café Hilbrand, kwam dit
jaar, evenals de Molenstraat, schitterend voor den
dag. Ook de St. Antoniestraat, waar nieuwe
krachten hun medewerking hadden verleend,
dient genoemd te worden. Daar had men het fees
telijk aanzien door het aanbrengen van een groot
aantal vlaggen verhoogd.
Pittoresk waren de Molenstraat, de Fransche
Steeg en de Kleine Dorpsstraat. De Kerkstraat
maakte een zeer beschaafden indruk.
Met voldoening constateerden wij, dat het ge
deelte Breelaan van de Karei de Grootelaan tot
de Stationsstraat, waar men een combinatie van
oranje en groene lampions had aangebracht, dit
jaar beter verzorgd was dan andere jaren. Bijzon
dere vermelding in dit gedeelte verdienen de
Oude Prins, het Oranje Hotel en vooral café
Spoorzicht, waar de lampions als slingers hoog in
de boomen hingen.
De bewoners van de Breelaan van het gedeelte
StationsstraatRussenweg hadden iets aparts ge
bracht. De groote Chineesche poppen, die er het
vorig jaar hingen, waren aangevuld met vierkante,
artistiek beschilderde lantaarns, die de verdienste
hadden, dat zij bleven branden, toen de lampions
hun diensten hadden bewezen. Voornaam en rus
tig was de verlichting in den Russenweg, de Hof-
laan en de Prins Hendrikstraat. Ook aan tuin- en
gevelversiering was door velen de noodige zorg
besteed. Prachtig was de tuinversiering met vet
potjes in den tuin van de villa van den heer Bos
Eyssen aan de Hoflaan en van den heer Onrust,
hoek Russenweg.
Ook de tuin van de firma de Wijs en Broers
met den lichtmast van vetpotjes was fantastisch.
Bergen's Harmonie trok van 9 tot half 12 onver
moeid, gevolgd door een blijde, zingende en hos
sende jeugd, door het dorp. De terrassen zaten
tot middernacht vol bezoekers. De paling- en ijs-
stalletjes, alsmede de snelbuffetten maakten
schitterende zaken, in de café's had men geen
handen genoeg om de dorstigen te bedienen en de
rijwielstallingen stalden duizenden fietsen, terwijl
ook de banket- en sigarenwinkels goede zaken
maakten. Zelfs naar Duinvermaak, buiten het ver
lichtingscentrum, trokken honderden jongeren, om
zich in de openluchtdancing te vermaken.
Tot diep in den nacht bleven de dansgelegen
heden met feestelingen bevolkt. Bergen's midden
stand heeft de waarde van den verlichtingsavond
weer eens leeren kennen. Dit stemme de V. V. V.
tot voldoening en dit te meer, omdat ook de
gasten blijk gaven, deze variatie in hun vacantie
buitengewoon op prijs te stellen.
Donderdagmorgen trof het ons, hoe reeds alles
wat aan het feest herinnerde, keurig was opge
ruimd. 's Nachts pakten de buurtcommissies met
het opbergen van de lampions aan. Daardoor
voorkwamen zij, dat men de na een dergelijk feest
aanwezige rommel ziet en blijft alleen de herinne
ring aan het sprookje.
GECOMBINEERD TUINCONCERT
op DINSDAG 2 AUGUSTUS 's avonds 8 uur
door Bergens Harmonie en Bergens Mannenkoor.
Programma:
1.
Bravest of the Brave, Marsch, George Gay.
2.
Fragmenten ui Tannhauser.
Rich. Wagner.
3.
Fragmenten uit Freischütz,
C. M. v. Weber.
Koor.
4.
Zum Sanctus.
Schubert.
5.
Lamentationum Jeramias Prophetas 1.
Palestina.
6.
De liefste plek.
Pauze.
7.
Goeden Nacht.
Fred. J. Roeske.
8.
Het lied aan het gangspil.
Fred. J. Roeske.
Harmonie.
9.
Suite des Miniatures.
Jan Morks.
10.
Donau-wellen.
J. Iranovici.
Marsfinale.
DE ZOEKER.
Stil ging ik langs de wijde stranden,
langs de rustelooze zee,
maar 't bleef in mij knagen in mij branden,
het ging altijd weer in het denken mee,
he was of dat rustelooze deinen,
troosteloos in mij ruischen bleef
mijn hart O! hoe kan ik 't vredig wanen,
Stormen dreigen nee orkanen
woeden in mij maar ik moet
verder gaan hoe zeer 't ook doet.
T. C. GR.—MIN.